u.v.s.-Y.s.y.
WIM VAN EST HAD EEN MOUW
VAN GELE TRUI TE PAKKEN....
Australiërs Fraser en
Laver in eindstrijd
DE TOUR IN CIJFERS
Oranjeploeg speelde 0—0 tegen na
de hervatting grove Aiitillianeii
Brabantse veteraan op 2e plaats klassement
Van Est sprong te vroeg weg....
In de pot
Mexicaanse fluitist Garcia liet
vrijwel alles toe
DONDERDAG 30 JUNI 1960
Nederlanders lieten zich zien
(Van een speciale verslaggever)
Wim van Est bevond zich onder de zes renners,
die het smalle betonnen wielerbaantje van Caen
aan de Franse invasiekust opreden. Ercole Baldini
leidde het vermoeide groepje met Anglade aan
zijn wiel. Vlak achter de Franse nationaal kwam
Wim van Est. Bij het uitkomen van de voorlaatste
bocht schoot echter een andere tricolore plotseling
buitenom naar voren. Het was de benige, helblon
de Fransman Jean Graczyk, die onweerstaanbaar
demareerde en met een voorsprong van een paar
lengten als eerste over de eindstreep ging. Achter
hem gingen Anglade, Baldini en de Belg Mole-
naers een fel duel aan om de dertig seconden
bonificatie voor de tweede plaats, welk gevecht
met misschien een banddikte door Anglade werd
gewonnen. Wim van Est werd een ontroostbare
vijfde voor Eddy Pauwels. Want de sterke
Brabander had zo graag in Caen de gele trui wil
len aantrekken, die nu de schouders van Anglade
ging sieren.
Toen Van Est, die zich de hele dag bijna niet had laten zien, na 168 kilometer
de 25e ontsnappingspoging van deze etappe inluidde, had hij doelbewust op de
eerste plaats van het algemeen klassement gemikt. Zelfs toen behalve Graczyk,
Molenaers, Baldini en Pauwels ook Anglade meesprong, die vlak voor hem in de
algemene rangschikking stond, had „Wimme" niet geaarzeld om de vlucht door
te zetten. Hij rekende erop in de laatste kilometers zijn belagers van zich af te
kunnen schudden. In zijn ijver maakte Van Est echter de fout om veel te vroeg
te demarercn. Er moesten nog minstens 20 kilometer gereden worden, toen hü
een honderdtal meters pakte en die fout kwam hem duur te staan. Want natuur
lijk gaven Graczyk en Anglade de Nederlander niet zo maar de buit in handen.
En na een wilde jacht moest Van Est de vlag strijken. Nog drie keer probeerde
de Nederlandse tourveteraan zich van zijn Franse belagers te ontdoen, maar hij
had teveel van zijn krachten verspeeld en werd daardoor ook kansloos in de
apurt op de wielerbaan.
Ook de Fransen wisten dat en daar
om werd Jean Graczyk ontslagen van
de morele plicht om de spurt voor An
glade aan te trekken. De tricolores
waren zeker van hun zaak. De gele trui
van Anglade stond immers vast. Hun
l>ositie in het algemene ploegenklasse
ment werd er hoe dan ook beter van en
nu ging er er nog om, Jean Graczyk
fcn de groene trui te helpen. Die opzet
slaagde, zodat de tricolores na vier da
gen alle sleutelposities in handen heb
ben.
In voorste gelid
AI mocht Wim van Est dan niet in
Caen de ereronde in de gele trui rijden,
toch kon de Brabander niet ontevreden
zijn. In het algemeen klassement steeg
hij van de vijfde naar de tweede plaats
met een achterstand van slechts 50 se
conden op Anglade en bovendien leverde
zijn succesvolle vlucht voor de Neder
landers een vette premie voor de eerste
plaats van de kleine ploegen op. Maar
wat misschien voor het moreel van de
ploeg nog belangrijker was: de Neder
landers streden de gehele dag in de
voorste gelederen.
Ook toen het grote peloton met een
achterstand van 6 min. en 19 sec. de
wielerbaan opreed waren het de Neder
landers die de toon aangaven. Jo de
Roo leidde de intocht van de langge
rekte hoofdmacht in. maar kon zich in
de laatste ronde niet handhaven tegen
André Darrigade, de Duitser Hans Ja-
roszewicz en de regionaal Viot, die ge
lanceerd over hem heenkwamen. De
strijdlust van de Nederlanders kwam ten
slotte tot uitdrukking in de etappe
uitslag, waarin zij zich onder de eerste
dertig klasseerden. Bovendien verover
den de oranjemannen een vierde plaats
in het algemeen ploegenklassement,
achter de grootmachten Frankrijk, Bel
gië en Italië.
Opmars van Baldini
Naast de greep naar de macht van
Anglade en Wim van Est was de op
mars van Baldini een van de opmerke
lijkste resultaten van deze etappe. De
Italiaanse oud-wereldkampioen nam
wraak voor de nederlaag, die zijn grote
concurrent in de squadra, Gastone Nen-
cini hem zondag in zijn specialiteit
de tijdrit had toegebracht. Baldini
steeg namelijk van de dertiende naar
de derde plaats in het algemeen klasse
ment en zette een achterstand van bijna
vier minuten op Nencini om in een
voorsprong van 2 min. en 29 seconden.
De strijd om de heerschappij in de
équipe van Alfredo Binda wordt met de
dag heviger.
Ook Graczyk en Pauwels maakten een
spectaculaire sprong naar voren. Grac
zyk steeg niet minder dan dertig plaat
sen en is nu vierde vóór Pauwels, die
na de rit naar Dieppe nog op de 28e
plaats prijkte.
Deze verschuivingen gingen ten koste
van Grousard. die weinig plezier heeft
gehad van zijn leiderstrui, voorts van
Nencini. Simpson, Adriaensens, Ri
viere, Planckaert en onze eigen Martin
van den Borgh. De Limburger zakte van
de negende naar de twaalfde plaats en
heeft nu een achterstand van 8 min.
40 sec. op Anglade.
Demarages
Zelden zijn er in een etappe van de
Ronde van Frankrijk zoveel uitlooppo
gingen gedaan als deze woensdag. Vanaf
de eerste kilometer na het vertrek uit
Dieppe dienden zich met de regelmaat
van een precisieuurwerk demaranten
aan, waardoor het tempo ondanks het
heuvelachtige parcours, voortdurend
Jean Graczyk wint met ruime
voorsprong de eindsprint op de wie
lerbaan te Caen.
van de Calvados en de Camenbert kwam
de beslissende vlucht van Wim van Est,
Graczyk, Molenaers, Baldini, Pauwels
en Anglade.
Botsing
Het was maar een geluk dat Van Est
voor pech gespaard bleef, want vlak na
de ravitaillering in Pont l'Eveque (133
km.) was de wagen van Buchli betrok
ken bij een kettingbotsing van zes
automobielen en twee „motards", waar
bij wonder boven wonder niemand ern
stig letsel opliep. Buchli was echter,
evenals de door Jo Hulshoff bestuurde
liasonwagen ver achter geraakt en had
geen hulp kunnen bieden als Van Est
door het pechduiveltje getroffen zou
zijn.
De voorsprong van de zes koplopers
groeide bijzonder snel. Toen zij na 190
km. bij Laize-la-Ville drie en een halve
minuut uitgelopen waren, meende Wim
van Est zijn slag te moeten slaan. Hij
demareerde, pakte een honderdtal me
ters, maar werd door de eendrachtig
boven de 40 kilometer bleef. De Neder
landers hielden zich strikt aan de op
dracht „van voren" te rijden. Martin
van der Borgh, Ab Geldermans, Piet
Damen, Piet van Est en Jo de Roo wis
selden elkaar bij dit zware werk af. Al
leen Jaap Kersten bleef voortdurend bij
Wim van Est om bij eventuele moeilijk
heden hulp te kunnen verlenen.
Maar geen van deze demaragers lever
de succes op Ook niet de vlucht van
Busto, Gimmi, Graczyk en Baffi, vlak
na de overtocht over de Seine via de
imposante 1410 meter lange hangbrug
bij Tancarville (86 km.). Steeds meer
renners wierpen zich in het gat van
25 seconden onder wie Ab Geldermans
en na 120 km. staakten de koplopers
hun verzet. Uas na 168 km. in het land
Klaas Buchli geeft Ab Gelder
mans instructies.
samenwerkende Fransen, Belgen ei
Baldini teruggehaald. Er was geen ont
komen meer aan en toen het zestal de
baan in Caen in zicht kreeg wist Wim
van Est dat hü vandaag nog had ver
loren.
De Nederlandse equipe is in het
algemeen ploegenklassement van de
vijfde naar de vierde plaats opge
klommen en heeft daarmee tevens
op overtuigende wijze de eerste
plaats van de kleine ploegen op de
Bretonse equipe heroverd. Maar er is
nog een rangschikking, waarin het
nog ongeschokte en onverschrokken
oranje-achttal een vooruitgang heeft
geboekt. En ook de Nederlanders in
de rennerskaravaan van de Tour
zouden geen beroepssportmensen
zijn, als zij vooral deze winst niet
extra waardeerden.
Op het lijstje van de verdiensten
is de ploeg van Klaas Buchli de Brit
ten gepasseerd met een totaal van
ruim 5700 nieuwe franken. De vierde
etappe bracht voornamelijk dank zij
het goede rijden van Wim van Est
alleen al 2730 frank op.
Voor zijn vijfde plaats in de etap
pe toucheerde de Tourveteraan 400
frank en voor zijn eerste plaats on
der de renners van de equipes van
acht man kreeg hij behalve een bos
bloemen en een kus van een Nor-
mandische schone de premie van 500
frank. De dagprijs van het aparte
klassement van de kleine ploegen
bracht 1000 frank in het laatje. Daar
bij kwamen dan nog de kleine etap-
peprijzen voor De Roo (10e)Damen
(15e), Geldermans (17e), Van den
Borgh, Piet van Est, Kersten en
Niesten, die nog altijd door elke mi
crofoon hardnekkig en in elk com
muniqué met Nietsen wordt aange
duid. De eerste plaats op de lijst van
verdiensten wordt - zoals wij dat de
laatste jaren gewend zijn - ingeno
men door de Franse nationalen, die
de 15.000 frank al ruim zijn gepas
seerd.
De Amsterdammer Jan Schoone-
veldt (bemanning Jan Willem Visser)
zal met zijn Flying Dutchman „Duysz
ther Gast" deelnemen aan het Euro
pees kampioenschap van de FD organi
satie dat van 3—8 juli bij Sandham in
Zweden verzeild wordt.
Wimbledon-kampioenschappen
De brute kracht van de twee
Australische „lefthanders" Neale
Fraser en Rod Laver wierp in de
halve finales van het heren enkel
spel op Wimbledon meer vruchten
af dan het fijnbesnaarde, intelli
gente spel van een Ramathnan
Krishnan en een Nicola Pietran-
geli. Daardoor is de vierde geheel
Australische eindstrijd in de laatste
zes jaar een feit, maar voor de
eerste maal in de 83-jarige geschie
denis van Wimbledon zal die finale
betwist worden door twee links
handige spelers.
Rod Laver, die reeds het vorige jaar
de finale bereikte, maar toen geen kans
kreeg tegen de inmiddels prof. geworden
Alex Olmedo, speelde tegen Pietrangeli,
en Neale Fraser tegen Krishnan.
Geen van beide partijen stond op hoog
peil. Vooral het duel tussen Laver en
Pietrangeli werd ontsierd door vele sto
rende fouten. De Australiër wilde veelal
te snel een doorbraak forceren en de
Italiaan was geen schaduw van de man
die in de kwart-finales Barry Mackay
uitschakelde.
Slechts tweemaal kwam Pietrangeli
tot zün gewone spelpeil, aan het einde
van de eerste set, die hij met 64 won
en in de derde toen hij bij een 51 ach
terstand vijf games achtereen op zijn
naam schreef, en tenslotte deze set met
108 won. Pietrangeli leidde op dat mo
ment met twee sets tegen één en alles
scheen dus nog mogelijk. Maar de Ita
liaanse illusies werden snel verstoord.
In de vierde set verloor Pietrangeli
tweemaal zijn service en stond binnen
De uitslag van de vierde etappe
DieppeCaen (218 km) luidt:
1. Graczyk (Fr) 5.14.42 (met bonifica
tie 5.13.42); 2. Anglade (Fr) z.t. (met
bonificatie 5.14.12); 3. Baldini (Italië);
4. Molenaers (België); 5. Wim van Est
(Nederland); 6. Pauwels (België) al
len in dezelfde tijd: 5.14.42; 7. Darrigade
(Fr) 5.21.01; 8. Jaroszewicz (Duitsl.) z.t.;
9. Viot (Parijs Noord) z.t.; 10. De Roo
(Ned) z.t.; 11. Simpson (GB) 12. Van
Geneugden (B)13. Van Aerde (B)14.
Reinecke (Did); 15. Damen (Ned); 16.
Brittain (GB)17. Geldermans (Ned)
18. Le Buhotel (Fr. West); 19. Gainche
(Fr. West); 20. Robinson (GB); 22. Van
der Borgh (Ned)23. Piet van Est (Ned)
25. Groussard (Fr West)26. Kersten
(Ned.) 29. Niesten (Ned) allen in dezelf
de tijd als Darrigade: 5.21.01.
Het algemeen klassement na de vierde
etappe ziet er als volgt uit:
1. Anglade (Fr) 19.00.16; 2. Wim van
Est (Ned) 19.01.06 op 50 sec; 3. Baldini
(It) 19.04.05 op 3 min 49 sec; 4. Graczyk
(Fr) 19.05.15 op 4.59; 5. Pauwels (B)
19.05.49 op 5.33; 6. Groussard (Fr West)
19.06.09 op 5.53; 7. Nencini (It) 19.06.34
op 6.18; 8. Simpson (GB) 19.06.56 op 6.40;
9. Adriaenssens (B) 19.07.58 op 7.42; 10.
Riviere (Fr) 19.08.06 op 7.50; 11. Plan
ckaert (B) 19.08.29 op 8.13; 12. Van den
Borgh (Ned) 19.08.56 op 8.40; 13. Pam-
bianco (It) 19.09.42 op 9.26; 14. Mahe
(Fr) 19.10.03 op 9.47; 15. Foucher (Fr
West) 19.10.21 op 10.05; 31. Damen
(Ned) 19.12.20 op 12.04; 33. Geldermans
(Ned) 19.12.26 op 12.10; 41. Piet van Est
(Ned) 19.13.36 op 13.20; 59. Hoevenaers
(B) 19.15.47; 78. Lorono (Sp) 19.20.27;
82. Niesten (Ned) 19.20.44 op 20.28; 85.
De Roo (Ned) 19.21.46 op 21.30; 92. Ker
sten (Ned) 19.23.47 op 23.31.
Het ploegenklassement van de vierde
etappe: 1. Frankrijk 15.48.55; 2. België
15.50.25; 3. Italië 15.56.44; 4. Nederland
15.56.44; 5. ex aequo: Duitsland, Frank
rijk Centraal-Zuid, Parijs-Noord, Groot-
Brittannië, Zwitserland/Luxemburg,
Frankrijk Oost-Zuid-Oost, Spanje, In
ternationale ploeg en Frankrijk West
alle in dezelfde Ujd: 16.03.03.
Het algemeen ploegenklassement na
de vierde etappe: 1. Frankrijk 57.02.05;
2. België 57.09.42; 3. Italië 57.15.37; 4.
Nederland 57.18.25; 5. Frankrijk-West
57.23.50; 6. Zwitserland/Luxemburg
57.31.06; 7. Groot-Brittannië 57.31.50;
8. Parijs-Noord 57.32.41; 9. Frankrijk
Oost-Zuid-Oost 57.32.55; 10. Duitsland
57.33.55; 11. Frankrijk Centraal-Zuid
57.34.04; 12. Spanje 57.38.12; 13. Interna
tionale ploeg 57.43.04.
Het puntenklassement na de vierde
etappe: 1. Graczyk (Fr) 16 pnt; 2 t/m 6.
Nencini (It), Riviere (Fr), Defilippis
(Iti en Privat (Fr) allen 10 pnt. De Brit
Norman Sheil, die 54 seconden na het
sluiten van de tijdcontrole was gearri
veerd, zal in de koers blijven. De jury
hield er rekening mee, dat de Brit, die in
het begin van de etappe een val maakte,
veel hinder had ondervonden van het
verkeer op het laatste gedeelte van het
parkoers. De prijs voor de grootste pech
vogel ging naar de Zweed Karlsson, die
eerst het slachtoffer werd van een val
partij en daarna nog kreeg te kampen
met een defect aan zijn fiets. Henry
Anglade kreeg de prijs voor de meest
strijdlustige renner. De Spanjaard San
Emeterio staakte de strijd.
een minimum van tijd met 30 achter.
Die mentale klap is de Italiaan niet
meer te boven gekomen. Hij verloor de
laatste twee sets met 6—2 en 64.
Korte metten
Neale Fraser, die in de vorige ronde
op het randje van de afgrond had geba
lanceerd en niet zonder fortuin zün
tegenstander Earl Buchholz verrekte een
spier de halve eindstrijd bereikte,
maakte daarin korte metten met Ra
mathnan. 63, 62, 62, waren de cü-
fers waarmee de forsgebouwde Indiase
speler in 63 minuten van de baan werd
gespeeld.
Krishnan manoeuvreerde wel slim,
probeerde het spel van zün tegenstander
te ontregelen, maar kon lang niet op
tegen het geweld dat de Australiër ont
ketende.
Het begon al in de zesde game van de
eerste set, toen Krishnan zijn service en
daarmee de set verloor. In de volgende
set was het krachtsverschil zo mogelük
nog groter. Door steeds zyn eigen ser-
veer-beurt in winst om te zetten en de
derde en vüfde service van zün tegen
stander te overmeesteren, won Fraser de
tweede set met 62.
Krishnan kwam daarna nog eenmaal
terug. Hü slaagde erin met 10 voor te
komen, maar toen hü in de derde game
opnieuw zün service verloren zag gaan,
was het uit met de man. die het vorig
jaar Olmedo nog zo lastig had gemaakt.
Hij sloeg een dubbele fout en moest
toezien dat Fraser vüf games achtereen
won. De Australiër beëindigde de partü
met een keiharde „ace".
De Nederlander Piet van Eüsden ver
loor in de tweede ronde van het troost -
toernooi in drie sets (36. 63. 61)
van de 39-jarige Brit Geoff Paish.
De Nederlandse jeugdspeler Evert
Schneider verloor in de tweede ronde
van het junioren-toernooi van de In
diase speler Mukerjea. De cüfers waren
6—3, 6—2.
Advertentie
VRIJDAGAVOND 7 UUR:
(MET NIEUWELINGEN)
Toegangsprijs f. 0.50.
Morgenavond tegen VSV
UYS gaat opnieuw
spelers proberen
Op het UVS-terrein wordt morgen
avond om 7 uur weer een oefenwedstrijd
gespeeld tussen een blauwwit „proef"-
elftal en VSV. Het UVS-elftal ls als
volgt samengesteld:
Biere (ADO), Zwaan (Zaandyk), V.
d. Kaav (UVS), Rem (DHC). Kluivers
(UVS), De Hoed (UVS), Planker (HVC)
Van Dongen (DFC), Van Doorn (RCH),
Nüman (ONA), Van Rün (ONA).
De Nümeegse eerste divisie.-club
NEC heeft de Surinaamse voetballer
Canword definitief gecontracteerd voor
het seizoen 1960/61. Canword kwam en
kele maanden geleden naar Nederland,
maar kon toen nog geen contract te
kenen in verband met overschrüvings-
bepalingen van de KNVB.
Onaangename ivedstrijd te Willemstad
Ook de tweede wedstrijd van het Nederlands elftal op de tournee
naar de West is voor de nationale ploeg met een bijzonder teleurstel
lend score geëindigd. De oranje-formatie bereikte gisteravond in
Willemstad namelijk slechts een 00 spel tegen de ploeg van de
Nederlandse Antillen, waarvan zij twee jaar geleden nog met een zeer
ruime marge (81) had gewonnen.
Het was een geflatteerd resultaat
voor de Antillianen, die vooral in de
tweede helft van het veelal span
nende, vaak ook grove duel tech
nisch en tactisch volkomen werden
overspeeld en zich in de slotfase nog
slechts konden handhaven met des
tructief spel, felle tackles en de
steun van de zeer lankmoedige Me
xicaanse scheidsrechter Ramiro Gar
cia, die toeliet dat de Nederlandse
voorhoedespelers - te kwetsbaar in
de vele duels - zelfs op de meest on
behoorlijke wijze de weg naar het
doel versperd werd. De wedstrijd
had dan ook beslist een onaange
naam karakter.
Bondscoach Elek Schwartz had, on
danks de 31 nederlaag in Mexico City,
zün vertrouwen in de „basis-formatie"
kennelük niet verloren. De ploeg, die te
gen Mexico speelde, was namelük vrij
wel ongewijzigd. Alleen de geblesseerde
Van der Linden was vervangen, door
Piet Kruiver, en voorts hadden Rüvers
en Cor van der GÜP van plaats verwis
seld. Rijvers, die tegen Mexico faalde als
linksbuiten, speelde nu weer op zijn ver
trouwde binnenplaats en dat inspireerde
hem duidelijk. Met Kruiver en aanvoer
der Klaassens behoorde hü tot de beste
spelers van de ploeg. Een ploeg overi
gens, die ook ditmaal ver beneden in
ternationaal niveau bleef.
Lauw
De wedstrüd werd in de avonduren
gespeeld - het duel begon om half negen
plaatselüke tüd (twee uur Nederlandse
tüd) - op de harde, effectvolle grasmat
van het uitverkochte stadion bü Wil
lemstad. Er was ditmaal dus niet voor
de Nederlanders de handicap van een te
grote hitte, maar desondanks begon de
oranje-formatie tegen de nerveuze te
genstander - voor de eerste keer spe
lend in een wit shirt met een blauwe en
rode balk en zes sterren, overeenkomstig
de symbolen van de nieuwe vlag der An
tillen - bijzonder lauw en lusteloos. Het
plaatsen was slordig en de opbouw der
aanvallen zonder doortastendheid.
De Antilliaanse ploeg kon dan ook,
hoewel technisch minder bekwaam,
spoedig met fris, opportunistisch spel en
een groot enthousiasme een evenwichtige
strüd forceren, waarbü de Nederlandse
defensie vele keren in serieuze moeihjk-
heden kwam. Doelman Pieters Graaf
land, met goede steun van Wiersma, Van
der Hart, Kuys en vooral van Jan
Klaassens. kon echter steeds tüdig
de moeilükheden verwerken, mede door
dat de Antilliaanse voorhoedespelers
meer aandacht hadden voor de door de
toeschouwers hartstochtelük bejubelde
artistieke soloacties dan voor een effec
tieve schotvaardigheid.
Tegen de paal
Nederland kreeg voor de rust in feite
maar één goede scoringskans, na een
hard schot van Henk Groot, dat de op
de grond liggende, voortreffelüke doel
man Pinedo niet geheel onder controle
kon krügen. Rüvers kreeg de terug
springende bal in vrüe positie voor open
doel, maar hü mikte de bal precies op
de buitenkant van de paal.
Bondscoach Elek Schwartz ontving
zün pupillen toen zü na de zwakke eer
ste helft in de kleedkamers kwamen met
een onheilspellend gezicht en een grim
mige speech, die elk der spelers zich
persoonlük kon aantrekken. De gram
schap van Schwartz miste haar uitwer
king niet. Want na de rust verscheen
een „onherkenbaar" elftal in het veld,
vol strüdlust en de wil om tot con
structieve combinaties en treffers te ko
men. De aanvallen werden intelligenter,
zuiverder - en de Antillianen werden
volkomen overspeeld.
Zü verweerden zich nog dapper en met
een grote energie, maar toen ook die
verbruikt was konden zü de Nederlandse
ploeg nog slechts stuiten met afbraak
voetbal en onreglementaire handelingen.
Vele keren smakten Nederlandse spelers
tegen de grond. Ook twee a drie keer in
het strafschopgebied, doch scheidsrech
ter Ramiro Garcia zag er geen enkele
keer een doelbewuste overtreding in,
hoewel ook de toeschouwers bü vele si
tuaties zonder morren een strafschop
zouden hebben geaccepteerd.
Het werd dan ook in het laatste half
uur een rrimmige en verbitterde strüd,
waarin de spelers elkaar niet ontzagen
en waarin tenslotte een der weinig goede
dingen van senor Garcia was het fluit
signaal voor het einde. Nog vóór de na
galm daarvan was vervaagd brak een
ovatie los voor de uitstekende doelman
Pinedo, spil Larosa en linksbuiten Go
mez - en vooral Pinedo had die ovatie
volkomen verdiend.
De opstellingen waren:
Ned. Antillen: doel Pinedo; achter:
Dirksz (Schoop* en Phillips; midden:
Vlinder, Larosa en Bernardina; voor:
Regales. Delanooy, Bibian (Jansen),
Helder en Gomez.
Nederland: doel: Pieters Graafland;
achter: Wiersma en Kuys; midden: No-
termans. Van der Hart en Klaassens;
voor: Swart, Henk Groot, Kruiver, Rü
vers en Cor. van der Güp.
