Leidse Universiteit eert prof. dr. W. Einthoven Grondlegger van de moderne hartdiagnostiek GARANTIE Opgericht 1 maart 1860 Maandag 27 Juni 1960 Tweede blad no. 30083 Snaargalvanometer was een uitvloeisel van Eintlioven's speurzin Het is dit jaar een eeuw geleden, dat prof. dr. W. Einthoven van 1886 tot 1927 hoogleraar in de fysiologie aan de Leidse Universiteit werd geboren. Met een door hem ontworpen en geperfectioneerde, uiterst gevoelige snaargalvanometer gelukte het deze internationaal vermaarde geleerde, de zeer zwakke elektrische stroompjes, welke de activiteit der hartspieren begeleiden, fotografisch nauwkeurig te registreren. Hierdoor werd het mogelijk afwijkingen van de normale hartwerking te bestuderen. Dank zij deze wetenschappelijke arbeid werd Einthoven de grondlegger van de moderne hartdiagnostiek, waarvoor hij in 1924 de Nobelprijs voor fysiologie en geneeskunde ontving. Ter gelegenheid, van de herdenking vcm deze honderdste geboortedag werd zaterdagmiddag in tegenwoordigheid van enkele familieleden van deze ge leerde, de president-curator van de Leidse Universiteit, dr. J. E. baron De Vos van Steemvijk, de rector magnifi cus, prof. mr. J. E. Jonkers, de secre taris van de Academische Senaat, prof. mr. J. V. Rijpperda Wierdsma en en kele hoogleraren, in het Fysiologisch Laboratorium aan de Wassenaarseweg een bijeenkomst gehouden, welke ge heel geioijd was aan de persoon en de wetenschappelijke arbeid van Eint hoven. Prof. dr. H. A. Snellen, die zich mede met de organisatie van deze her denkingsbijeenkomst had belast en daarin een groot aandeel had, opende deze door een internationaal gezelschap bijgewoonde plechtigheid met een kort inleidend woord, waarna prof. dr. A. de Waart, uit Den Haag, een der vroe gere medewerkers van prof. Einthoven, enkele herinneringen ophaalde uit de tijd, dat hij nauw met deze geleerde samenwerkte. Spreker herinnerde aan de Leidse omgeving, zoals deze was tijdens zijn werkzaamheid (19031913) in het laboratorium van Einthoven. Een rustige, stille stad, geen auto's, een paardetram. Langs de grotendeels onbebouwde Rijnsburgerweg ,vrjj uit zicht gevend tot Poelgeest en verder, een stoomtram. Einthoven wandeldde 's avonds bij voorkeur langs deze weg, daarbij vaak zich bezinnend op in be werking zijnde publikaties. Einthoven's persoonlijkheid, aldus spreker, is niet geheel los te maken van diens werk, waarop deze persoon lijkheid haar stempel zette en waarin zU zich weerspiegelde. Eigenlijk is het bespreken van die persoonlijkheid strij dig met Einthoven's aard en opvattin gen, aangezien bescheidenheid een zij ner kenmerkende eigenschappen was en hij zichzelf steeds op de achtergrond hield. en klinische elektrocardiografie door Einthoven vaak openlijk geprezen, zelfs in zijn Nobel-voordracht te Stockholm in 1925. In zijn omgang met anderen, ook studenten en patiënten, kwamen zijn vriendelijkheid en humaniteit naar voren. Ook zijn idealisme verdient, aldus spreker, te worden herdacht. Hij stelde zijn uitvindingen en waarnemingen steeds belangeloos ter beschikking, het geen niet van alle wetenschapsbeoefe naren kan worden gezegd. Een gelukkig huiselijk milieu heeft Einthoven in zijn leven en werken veel steun gegeven. Veel voldoening onder vond hij door de medewerking van zijn enige zoon, die zich ook later als inge nieur en als directeur van het Radio laboratorium te Bandoeng door zijn be gaafdheid onderscheidde. Internationaal centrum Einthoven's laboratorium te Leiden was een internationaal wetenschappe lijk centrum, dat regelmatig door de grote onderzoekers der wereld werd be zocht, als Madame Curie, Pawlow, Wal- Toelatingsexamen St.-Agneslyceum Na herexamen zUn alsnog tot het St.- Agneslyceum toegelaten: Marietje Bel- jon, Den Haag, Els Coster, Leiden, Ma ria Edelaar, Alphen a/d Rijn, Marian van Elburg, Warmond, Sylvia van 't End. Alphen a/d Rijn, Mirjam Fabrie, Leiden, Trudy van Harteveld, Leiden, Joke van den Helder, Leiden, Marja Holl, Leiden, Riet Hoogeveen, Leiden, Ier, Samoiloff, Lewis. Westerlund, Miss-1 Trees van der Hoorn, Langeraar, Ria law ski, e.a. De daar verrichte weten- j Hooymans, Oegstgeest, Nelly Koek. Roe- nig in zijn lofarendsveen. Joke Landsdaal, Leiden, Ter gelegenheid van deze her denking zijn in het Rijksmuseum voor de Geschiedenis der Natuur wetenschappen (Steenstraat IA) van 23 juni tot 31 juli enkele her inneringen aan Einthoven tentoon gesteld, o.a. de snaargalvanometer en andere instrumenten, waarmee hij in 1902 de eerste nauwkeurige elektrocardiogrammen maakte. Onze foto toont v.l.n.r. de opstel ling van de booglamp, de spaken- schijf voor tijdbasis, de snaargal vanometer en de valcamera. (Foto L.D./Holvast Dr. M. Regnier, uit Brussel, voor malig buitenlands assistent van prof. Einthoven, belichtte vervolgens enkele aspecten van de wetenschappelijke arbeid van deze geleerde, waarna het gezelschap zich rond het in de hal van het laboratorium geplaatste borst beeld van Einthoven verzamelde. Pioniersarbeid Prof. mr. J. E. Jonkers, die hier het woord voerde, zeide dat Einthoven op het terrein der fysiologie pioniersar- I beid heeft verricht en daarbij fenome nale resultaten heeft bereikt. In het boek: Helden der Wetenschap, las ik, aldus spreker, een boeiende [levensbeschrijving van Einthoven, van de hand van dr. S. Hoogewerf. Daarin wordt ons niet alleen een beeld gege ven van Einthoven als geleerde zo als eveneens en uiteraard veel uitvoe riger in de biografie van een zijner medewerkers hier aanwezig, prof. De Waart, maar ook van de mens Eint- hoven. Alle opgeblazenheid was hem vreemd. Hij was de eenvoud zelve. Toen zijn vader stierf, was hij nog jong. Zijn verantwoordelijkheidsbesef, dat ook in zijn latere leven zulk een 'grote rol heeft gespeeld, stimuleerde hem als oudste der zonen zijn moeder zoveel mogelijk bij te staan. Einthoven was zich ook zijn tekortkomingen be wust. Hij, de begaafde B-man, ver waarloosde de studie der humaniora niet. Hij verdiepte zich in de geschie denis, muziek en werd een enthousiast beoefenaar van het Latijn. Doorzetter Hele gedeelten van Cicero's redevoe ringen kende hij uit het hoofd. Hij ge noot van de poëzie van Horatius en deze ter ere luidde de laatste stelling van zijn proefschrift, dat men om even wichtig door het leven te gaan en daar in iets te bereiken, met zijn gaven en vermogens, zoals ze iemand van nature zijn geschonken, heeft te woekeren, trachtende er het beste van te maken. In deze gedachtensfeer, waarin hij leef de, ligt afgescheiden van zijn bijzon dere aanleg, het geheim van zijn grote vlucht als wetenschapsman. Hij was een doorzetter, die zich ook bij het ontmoeten van tegenstand en teleur stelling niet uit het veld liet slaan. Hij was tevens een sportieve figuur. De sport heeft hem gestaald, hetgeen hem ook in zijn loopbaan van wetenschap pelijk vorser tot een voordeel is ge weest. Trouwens, het is de sport ge- h t „.„hipd van dp r3i.lintt>l#»frrafiP JJft hee" h« *lch ''Ü'»1"'" verdlenSêltjk Tr.»„ h« TSfhS0i?.PtP.nIU™n ««maakt. Samenwerkende met run r.oon Toen hij b« l»t maken van een reuzen- en <K)k Mer openbaarde zich het nopal' wat hurt:nnHwvnnfl hpJft hit'rfrh doorzettingsvermo£en van de vader ïpfriLnt in ri(» rirnn7 An' hnf^h^wAAin heeft hÜ nict beh,,lp van een verfijnde ppn vfn Ïa hond ïi' ri« Ln uitgave van de snaargalvanometer een fuShnnrtTAwriohtAn 1 rianrann hti radiotelegrafische verbinding met Ma- ellebooggewnchten en daaraan - hd ,abar tot stand gebracht. was toen kandidaat in de geneeskunde een aantal artikelen gewijd. Dertig jaar van noeste arbeid, aldus prof. Jonkers, heeft hij gepresteerd om te komen tot zyn definitieve theorie over het wezen van het elektrocardio gram. Befaamd in de wereld zijn zijn snaargalvanometer en de vacuum- snaargalvanometer, waarvan de origi nele staan in het Nederlands Historisch- Natuurwetenschappelijk Museum. Ook Krans bij borstbeeld Met zijn verscheiden op 28 september 1927 is de wetenschap een groot man ontvallen, aldus spreker. De wereld eerde hem door hem in 1924 de Nobel prijs voor fysiologie en geneeskunde te verlenen; Nederland door hem te be noemen tot Commandeur in de Orde van Oranje Nassau. De rector-magnificus, prof. mr. J. E. Jonkers legt een krans bij het borstbeeld van prof. mr. W. Eint hoven. (Foto L.D./Holvast) Wij doen dit op dit moment, aldus prof mr. Jonkers, door bij zijn borst beeld een krans neer te leggen. Aan de voet van het vredige Groene Kerkje te Oegstgeest ligt Einthoven begraven, doch zfln bezielende geest leeft voort Aan deze herdenking ging in de mor genuren een symposium vooraf, dat gewijd was aan de vorderingen op die gebieden der fysiologie, waarop Eint hoven actief werkzaam is geweest. schappelijke arbeid was dZ'o»kn aZrultZZZSzoIkZ; i as ««t y^css; «r» Niet versagen Het leven van grote meesters als Donders, Du Bois Reymond, Helmholtz en Johannes Müller werd door Eint hoven dikwijls anderen ten voorbeeld gesteld en heeft ongetwijfeld hemzelf steeds voor ogen gestaan. Aan de hand van enige gesprekken en van enige karakteristieke gedeelten uit Einthoven's werk bracht prof. dr. De Waart naar voren, hoe deze grote onderzoeker door zijn doorzettingsver mogen moeilijkheden wist te over winnen. Geduldig volharden, niet versagen voor het doel van het onderzoek be reikt was, waren kenmerkend voor Einthoven. Als voorbeeld wordt eraan herinnerd, hoe hij vele jaren vasthield aan de verbetering en vervolmaking van de meetinstrumenten, die onont beerlijk waren om de elektrische le vensverschijnselen, met name die van het hart, goed te kunnen bestuderen. Vooral geldt dit voor de uitvinding en de constructie van de snaargalvano meter, destijds enig in zijn soort en vele jaren uitsluitend in Einthoven's werkplaats aanwezig. Stap voor stap werd dit instrument, geheel uitvloeisel van Einthoven's speurzin, in de jaren 19011926 opgebouwd en voortdurend verbeterd. Het stelde ons voor het eerst in staat het menselijke elektrocardiogram juist op te schrijven. Ook het wetenschap pelijk inzicht in dit elektrocardiogram heeft Einthoven ons na veeljarige on onderbroken arbeid gegeven. Desniettegenstaande hield hU zichzelf steeds in grote bescheidenheid op de achtergrond, zijn naam verzwijgend bij de bespreking van zijn werk en niet toelatend dat iets over hem in de dag bladen verscheen. Zelfs gaf hij er de voorkeur aan, niet over zijn eigen werk te spreken, toen hem na de toekenning van de Nobelprijs in 1924 door de pers om inlichtingen werd gevraagd. Daarentegen gaf hij zelf steeds aan andere onderzoekers ten volle de eer, die hun toekwam. Spreker lichtte dit met verschillende voorbeelden toe. Vooral werd ook het werk van Lewis op het gebied van de experimentele leiding werd gegeven. Het werk om vatte vooral het onderzoek van de elektriciteitsproduktie door het gezonde en zieke hart. waarbij een geheel nieuw gebied voor de hartdiagnostiek werd geopend. Maar ook het elektrisch onderzoek van zintuigen, zenuwen en spieren werd er ontwikkeld, Niet alïeen werden de grondslagen gelegd voor verder onder zoek, maar daarnaast werden ook in ternationale banden van vriendschap en samenwerking gevormd. Op deze dag, aldus besloot spreker, past het ons, ons te verheugen en dankbaar te zijn voor het feit, dat Eint hoven ons destijds werd geschonken en in dank terug te denken aan het vele, dat hij aan de internationale we tenschap, aan zijn universiteit en aan de practische geneeskunde heeft bijge dragen. Instrumenten en werkomstandigheden zijn veranderd, maar de geest waarin gewerkt wordt zal dezelfde moeten blij ven als in Einthoven's dagen. Ook nu zal moeten worden bedacht, dat de wetenschap een internationale boom is en moet zijn, vruchten afwerpend voor het welzijn der mensheid, volkeren en naties verenigend. Einthovens stem Aan het eind van deze voordracht kon nog de stem van Einthoven hoorbaar worden gemaakt, zoals men deze, uit gaande van een oude wasrol uit het jaar 1924, dezer dagen op een geluids band heeft weten over te brengen. Men kon beluisteren, hoe Einthoven een deel van zyn laatst publikatie, die post- i huum verscheen, dicteerde. Kweekschool voor Voorb. Onderwijs Voor de akte B zijn aan de Kweek school voor voorbereidend onderwijs ge slaagd: N. G. van der Voet, Oegstgeest, M. F. Bogaars, Leiden. H. M. Kolen brander, Voorburg, J. Apperloo, Wasse naar, J. Baart, Alphen a/d Rijn, J. J. Berkhout, Katwijk aan Zee, A. G. Blee- ker, Leiden, A. Bulk, Alphen a/d Rijn, A. L. Duyverman, Leiden, F. Fabel, Lei den, F. C. de Haan. Leiden, M. Hesse- link, Voorschoten. J. L. W. Hildering, Oegstgeest, J. W. M. Jarman, Wasse naar, W. J. Jasperse. Alphen a/d Ryn, E. Kamps, Baflo, M. Odijk, Voorscho ten, H. C. Peters, Katwijk, L. E. Oort- man Gerlings, Voorschoten, J. P. Rem- melink, Borculo, E. M. Schramme, Was senaar, M. Segaar. Leiden. L. B. Siewers, Voorburg, P. Smit, Leiderdorp, A C. Spijkerman, Wassenaar, J. M. Verloop, Noordwijk aan Zee, E. Ligteringen Ver stegen, Den Helder, M. de Vletter, Voor burg, R. van der Weele. Den Haag, B. van der Wel. Leiden, O. A. Wolda, Voor burg. 1 kandidaat heeft herexamen praktijk; 1 kandidaat ls afgewezen. Maat, Oegstgeest, Conny van der Meer, Roelofardensveen, Maria Meijer, Voor schoten, Carla Oude Elferink, Leiden, Thea Ouwerkerk, Leiden, Paulien van Paridon, Katwijk/Zee. Anneke Pompe, Leiden, Marionne Smit, Leiden, Berteke de Sturler de Frienisberg, Leiden, Joke van Tongeren, Warmond, Marianne Verhoef, Oegstgeest, Trees Verkelij, Ha- zerswoude, Thea Vermond, Leiden, Anja Wassenaar, Warmond, Ria Wiersma, Leiden, Emelien Koumans, Alphen a/d Rijn, Anneke van der Valk, Voorscho ten, Marjoke van der Burg, Alphen a/d Rijn. EINDEXAMENS RIJNLANDS LYCEUM Geslaagd voor het einddiploma gym nasium A de dames: I. S. Gartner, Oegstgeest; L. van Kregten. Wassenaar; J. Meuleman, Oegstgeest; S. T. Meulen- tiij'k. Noordjwijk Binnen: L. L. Rosen - wald. Warmond; M. de Serière, Wasse naar: A. J. W. Spoor. Wassenaar; A. van der Velden. Wassenaar; de heer W. G. Sprenger, Wassenaar. Er zijn geen kandidaten afgewezen. Met 3 kandidaten wordt het examen voortgezet. EINDEXAMEN CHR. LYCEUM. Aan het Olir. Lyceum zijn geslaagd voor het eindexamen-h.b.s.: A. Verlinde. W. Vlasblom, mej. E. J. Voerman, M. D. Serdijm, N. de Vreugd, N. H van Weelden, G. van Zwieten, J. M. Vogel en C. W. v. d. Wiel. Afgewezen: 1. Te Utrecht slaagden voor het diplo ma coupeuse mej. B. Pos te Benthuizen. Voor kostumière de dames J. C. M. Uilhorst te Leiden en C. A. Weststeijn te Abbenes. GOUDEN DOCTORAAT Morgen is het vijftig jaar geleden, dat mr. J. S. Barbas, geboren te Bemmel en thans wonende te Arnhem, aan de Leidse universiteit promoveerde tot doc tor in de Staatswetenschap. Lezers schrijven Zomerwarmte en -kleding Wij beleven warme dagen. De huis vrouwen doen htm boodschappen ge huld in zogeheten zonnejurken. Niet al leen de jonge, ook de vrouwen van mid delbare leeftijd, vijftig, zestig enzo voort figuur noch houding onberis pelijk vertonen zich in de slagerswin kel in het gebloemd of genopt, met armsgaten die een genereuze inkijk ver oorloven .en lubberende décolleté's waar mee vrijelijk gebukt wordt. Ons blijft ook niets bespaardEen verademing als fer^.j S j°n'£ din? de winkel binnen treedt in een rok en gewoon maar een wit blousje. Zij is het waardigst ge kleed van allemaal. G. B. VOETBALTOERNOOI LEIDSE CLUBHUIZEN. Woensdag en vrijdag wordt op het VTL-terrein te Oegstgeest een voetbal toernooi voor de Leidse clubhuis jeugd gehouden. Aan dit toernooi nemen di verse elftallen van de clubhuizen de mirt, t Mierennest, de Spreeuwpot en de Sperwers deel. Pref. dr. J. D. Verlinde Bij K.B. is prof. dr. J. D. Verlinde, sinds 1947 buitengewoon hoogleraar benoemd tot gewoon hoogleraar aan de Leidse Universiteit om onderwijs te geven in de microbiologie. Nu het vluchtelingenjaar ten einde gaat EN HULP NOG BITTER NODIG BLIJFT Nu het Vluchtelingenjaar ten einde gaat, leven in Lager Haid in Oosten rijk nog velen in hun ellendige barak ken. Zo koud als het er des winters is, zo moordend heet des zomers: „om waanzinnig van te worden", schreef een vrouw, die, doordat ze verlamd is, haar barak nooit meer verlaat. Er zijn ook velen dit jaar in perma nente woningen getrokken, maar ze ne men de gevolge van hun verleden mee, hun eenzaamheid, hun afschuwelijke ziekten, vaak ook hun verminkte licha men. En meer dan ooit missen ze in de hoge flats hun lapje grond, de enige zonzijde van de barakken, de enige schakel met het verleden. Nu het Vluchtelingenjaar ten einde is, vrezen ze, dat alle hulp ophoudt. Daarom gaan we er weer heen, ver gezeld van Hermine Menalda, die daar al verscheidene malen als studente hielp bouwen en ook met Kerstmis de avonturen deelde. Wij willen daar ver der gaan met zoeken naar een weg voor verdere hulp, zoals door de mede werking van velen onder U bepaalde gezinnen dekens ontvingen, een gezin een gemotoriseerde invalidewagen kreeg, een naaikamer werd opgericht, bij het grote kerstfeest aan allen een warmwaterzak werd uitgereikt, etc. In elk geval staat een feestdag voor de barakkenkinderen op het pro gramma, een tocht met een bus, een picknick en wat verder door Uw hulp mogelijk wordt. Meestal komen eerst daar verdere projecten voor de dag. Tenslotte is er dringend hulp nodig voor de kerk. Tot nu toe huisden katho lieken en protestanten onder één dak, elk de helft van de noodkerk, waarin de nood hen had samengebracht. Deze barak wordt gesloopt, de grond is aan gekocht voor fabrieken. Een dezer dagen wordt een grote, nieuwe katho lieke kerk ingewijd. Door de hulp van het I.K.O.R. en van de Lutherse Wereldfederatie is het voor de kleine protestantse minderheid mogelijk geworden met de bouw van een heel eenvoudig kerkje te beginnen. Een Studentenwerkkamp, georgani seerd door de Oecumenische Jeugd raad. gaat helpen bouwen. Op 12 juli a.s. wordt de eerste spade in de grond gestoken. Het zou goed zijn van alle protestantse groeperingen in ons land een bijdrage te kunnen overhandigen om de aflossing van de schulden op de grond en de aankoop van verder materiaal te garanderen. Een begin is gemaakt door de collec tes, welke de kerken van de meest uit eenlopende richtingen hebben overge maakt. In een vluchtelingenkamp, maar ook in het vluchtelingenwerk is het zo, dat men dagelijks merkt, dat er een Una Sancta bestaat, die echter bij de vluch telingen zelf na vijftien jaar snakt naar een plek voor de eredienst, een plek van troost tevens in een troosteloos be staan. Wilt U s.v.p. bij Uw bijdragen ver melden voor welk doel ze bestemd zijn. Dr. E. A. FRANKEN—DUPARC, Lammenschansweg 71, Leiden, tel. 20408 - giro 285812. Bevorderingen land en tuinbouwschool Van klas 1 naar klas 2 zijn bevorderd aan de lagere land- en tuinbouwschool te Leiden: G. Barnhoorn, Valkenburg; J. van Egmond, Oegstgeest; P. van Eg- mond, Valkenburg; A. van den Ende, Voorschoten; F. E. van Gastelaars, Voorburg; R. Harms, Voorschoten; Chr. van Iperen, Voorschoten; A. Kroon, Ha- zerswoude; K. van Leeuwen, Warmond; M. van der Meij, Leiden; M. Mosterd, Rijswijk; A. Mulder, Leiden; G. Ooms, Valkenburg; H. Oostdam, Voorhout; S. van der Poel, Zoeterwoude, G. Rooden- burg, J. van Senten, Wassenaar; D. Sol, Hazerswoude; F. Tengnagel, Den Haag; J. van der Velden, Voorschoten; J. Ver kerk, Reeuwijk. Niet bevorderd: 2. Van klas 2 naar klas 3 zijn bevorderd: C. van Dam, Hazerswoude; IJ van Dijk, Kat wijk aan Zee; F. Hana, Voorschoten; H. Heijkoop, Warmond; A. Kromhout, Rijnsburg; A. Kroon, Hazerswoude; F. Los, Nieuwe Wetering; F. van Meurs, Voorbeurg; R. Pasma, Leiden; J. uit den Boogaard, Woubrugge. Niet bevorderd: 2. Hondenralley Kynologenver. „Rijnland" De Kynologenver. „Rijnland" heeft gis teren het zomerseizoen ingezet met een honderally in het landgoed „DuinreU" te Wassenaar, waarvoor alleszins bevre digende belangstelling bestond. De voorzitter, dr. ir. P. C. Linden- bergh, maakte daarvan in zijn openings woord met dankbaarheid en voldoening melding en dankte allen, die tot het wel slagen van deze gebeurtenis bijdroegen. De eerste vijf prijzen werden gewon nen door de heer en mevrouw Lensvelt te Voorschoten, de heer en mevrouw Kool, eveneens te Voorschoten, mevrouw Tullenerste, Nieuw-Loosdrecht. de heer en mevrouw Figee, te Leiden en de heer Stiekema, eveneens te Leiden. (Advertentie) bij de erkende vak- handel met de volle dige garantie van De Technische Unie. DE compressiekoelkast l f« 5389" met TECHNISCHE UNIE- COLLECTEBUS UIT KERK ONTVREEMD De aandacht van de politie viel gis teren op een kano in de Nieuwe Rijn, waarin vier jongens, varieërend in leef tijd van 10 tot 15 jaar, bezig waren een collectebus te forceren. Een nader on derzoek wees uit, dat de jongens deze bus ontvreemd hadden uit de Geref Kerk aan de Oude Vest. Jubileum J. van Nood VIJFENTWINTIG JAAR BIJ RIEDEL Tijdens een korte bijeenkomst werd vanmorgen de heer J. van Nood (39) gehuldigd voor zijn 25-jarig dienstver band bij de firma Riedel. De jubilaris is thans procuratiehouder bij deze firma. Directeur, de heer J. R. Riedel sr. ont leende zijn korte toespraak aan een vers van Adema van Scheltema, waarin wordt gezegd, dat wij allen maar kleine men sen voor onszelf zijn, doch dat eenmaal het woordje „ik" eens nadrukkelijk mag worden onderstreept. En deze gelegen heid was nu daar. Verder wees de heer Riedel op de grote eenheid, die in het bedrijf was gegroeid. „Dat komt voor een groot deel, omdat wij op elkaar zijn aangewezenSpreker hoopte, dat dit ook in de komende 25 jaar de jubilaris goed voor ogen zal staan. De directeur getuigde verder van zijn hartelijke vriendschap. .Alleen als er onderling goede contacten bestaan rust er een zegen op ons werk," aldus de heer Rie del. Namens de Ned. Maatschappij voor Nijverheid en Handel reikte hü de leg penning en de bijbehorende oorkonde uit. Als blijk van waardering namens de firma overhandigde hij een geschenk onder couvert. Mejuffrouw J. Terpstra, purocuratiehoudster, bood vergezeld van enkele hartelijke woorden namens het gehele personeel een fototoestel aan. Ook de toneelclub, waarvan de jubilaris voorzitter is, bleef niet achter en zette de heer Van Nood in de bloemetjes. Me vrouw Van Nood kreeg eveneens bloemen aangeboden. De jubilaris legde in zijn dankwoord nog eens de nadruk op de goede, kame raadschappelijke sfeer, welke in het be drijf wordt gevonden. Tenslotte drukten de aanwezigen de jubilaris en zijn echt genote de hand. Vier jubilarissen bij de Kon. Ned. Grofsmederij Hedenmorgen werden de heren S. Fuchs, C. Plug, A. Piket die elk veertig jaar en H. J. van der Laan, die 25 jaar aan de Kon. Ned. Grofsmederij zijn verbonden, in de vergaderzaal van de fabriek aan de Zuidsingel gehuldigd. De directeur, ir. M. C. de Jong, sprak de jubilarissen achtereenvolgens toe. S. Fuchs heeft vele jaren als eerste klas kettingsmid en vervolgens als ketting- controleur een belangrijke plaats in de kettingfabriek ingenomen. C. Plug is vele jaren kettingsmid geweest. De laatste jaren werkt hij in de toetsafde- ling van de kettingfabriek. A. Piket is zijn loopbaan begonnen in de scheeps bouw. Later is hij overgeplaatst naar de gieterij, waar hij nog steeds in functie is. H. van der Laan begon in de sme derij van de oude fabriek en werd opge leid tot schaver in de draaierij, welk vak nog door hem wordt uitgeoefend. Na de jubilarissen te hebben bedankt voor de gepresteerde arbeid en voor de medewerking aan het bedrijf, werden door ir. De Jong blijken van waarde ring aangeboden E'.k van hen ontving een enveloppe met inhoud en een blauw herinneringsbord. Namens de Ned. Maatschappij voor Nijverheid en Handel reikte hij het ere-diploma uit, alsmede zilveren draaginsignes. Vervolgens bo den gelukwensen aan de heren. G. van der Waals, bedrijfsleider kettingfabriek, ir. J. van den Hoek. bedrijfgsingenieur G. Schraa. werkmeester draaierij, B. Bekkering namens de collega's A. Aben namens de ondernemingsraad en D. de Haan namens de personeelsvereni ging. VERBETERD BERICHT. De zaterdag j.l. gepubliceerde lijst van geslaagden aan het Rijnlands Ly ceum te Oegstgeest had niet betrekking op het eind-, doch op het toelatings examen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 3