camera s
Een bijzondere bloem: DE PASSIEBLOEM
ROND
EN
VOETLICHT
Hitchcock weerde de publiciteit
Van scherpte-diepte en instellén
ZATERDAG 25 JUNI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 2
„Als een sprookjesvertellende vader"
DE CAMERA MEE NAAR
HET BUITENLAND
De formule van zijn succes...?
„Het is nogal eenvoudig. Plaats een
heel gewone man in een buitengewone
situatie. Houdt het verhaal op span
ning tot de climax. Maar denk erom",
Hitchcocks vinger gaat waarschuwend
omhoog: „Het moet met humor ge
bracht worden. Maak het vooral niet
te ernstig, hoe gek, hoe vreemd het
allemaal ook is. Het publiek wil maar
één ding, het wil vermaakt worden".
„Maar helaas, er zijn altijd mensen,
die gewichtig willen doen. Ze zeggen
plompverloren, dat dit verhaal of die
scène is belachelijk, onwaarschijnlijk
of zelfs ongelofelijk.
Maar velen zullen zich het incident
„GRAPPIG"
Ook sex krijgt zijn plaats in een
film van Hitchcock.
„Maar dan alleen als het er om gaat
een situatie te verklaren of om het
verhaal te beginnen. Als men het pu
bliek er teveel van geeft of onsma
kelijk opgediend, ze zullen het je da
nig kwalijk nemen. De handigheid is
de reactie te peilen en dan iets in de
geschiedenis te plaatsen, waar ze over
kunnen lachen".
Hitchcock wijt zijn voorliefde voor
het bizarre en macabere aan zijn En
gelse afkomst: ,In Engeland wordt
het macabere altijd met humor behan
deld. Drama en humor, "reugde en
leed, hebben altijd hana-«l-hand ge
gaan. Ik herinner mij een Engels
grapje over een man, die tot de ga
leien veroordeeld was. Hij wierp een
zorgerlijke blik op de drempel van de
deur en vroeg: „Is dat ding wel be
trouwbaar?".
Toen Alfred Hitchcock eens met een
scenarioschrijver een moordscène door
nam, hoorde men hem zeggen: „Zou
het niet grappig zijn om hem op die
manier dood te laten gaan
1. Bedenk dat de Nederlandse
douane zeer soepel kan zijn, maar
ook zeer lastig. En van fototoe
stellen moet nu eenmaal bij de
terugkomst in Nederland een iden
titeitsbewijs getoond kunnen wor
den. Heeft u dat niet, dan zou in
zekere, letterlijke zin Leiden in
last kunnen komen. Identiteitsbe
wijzen kunnen worden afgehaald
bij de inspecteur van invoerrech
ten en accijnzen in de plaats uwer
inwoning. Het toestel met beta
lingsbewijs of verklaring van leve
ring door de fotohandel moet mee
gebracht worden.
2. Voor u uw vakantiereis aan
vaardt: controleer het fototoestel
op zijn goede werking, op stof en
vingerafdrukken op de lens enz.
Schiet liever nog even een filmpje
ter controle op, dan op de plaats
van de vakantie-bestemming te
ervaren dat de camera er de brui
aan geeft.
3. Neem naar zonnige gebie
den geen ultra-snelle films mee.
In de zomermaanden is een 17°
Din film snel genoeg. Voor regen
achtige dagen waarop heus ook
gefotografeerd kan worden een
film van 21* Din meenemen. En
wie avondopnamen zonder behulp
van flitslicht wil maken, kan dan
zo'n ultragevoelige film van 24
27° Din gebruiken.
4. Vroeger zou men gelachen
hebben om de amateur-fotograaf,
die een zak met flitspoeder en
lonten mee op reis nam. Maar
menig gezellige vakantie-avond in
hotel, kamphuis of tent is in beeld
gebracht, omdat een amateur zo
verstandig was geweest zijn wei
nig plaats innemende flitsapparaat
mee te nemen. Als 't even kan,
een klein hoekje in de bagage
ruimte inruimen voor dit verpakte
zonlicht.
5. Wees verstandig en sluit
liever bij uw reisbureau voor uw
waardevolle camera-bezit een reis
verzekering af dan te moeten erva
ren dat de gehele uitrusting b.v.
door het vakkundig .mollen" van
een auto-ruitje spoorloos is ver
dwenen.
Alfred Hitchcock in een vrolijk gesprek met Janet Leigh, een van de hoofdrol vertolksters in „Psycho".
Toen de „meester van de spanninghaar vroeg voor deze rol, was ze meteen enthousiast om onder
zijn leiding te gaan werken, al was haar plaats in de geschiedenis niet zo bijster sympathiek. „Ik be
gin meteen al met een fortuin te stelen". Maar als afwisseling van de drama's en komedies, waarin
mevrouw Tony Curtis regelmatig op het witte doek verschijnt,, had zo'n thriller toch ook wel zijn bekoring.
Alfred Hitchcock had voor
ditmaal alle normale publiciteits-
maatregelen eens heel ver van
zich afgezet.
Het is te doen gebruikelijk, dat
dat filmmaatschappij reeds lang
voor met de opnamen begonnen
wordt op de grote publiciteits-
trom gaat slaan om de nieuw te
maken film maar zoveel mogelijk
in de aandacht te plaatsen.
Tijdens de opnamen zijn de film
mensen vaak omgeven door pers
mensen, die in die filmmakerij
altijd wel een aardig verhaaltje
kunnen ontdekken. Voor de
filmmaatschappij zijn het nage
noeg altijd welkome gasten
Maar Alfred Hitchcock had het weer
eens anders bedacht.
Niet alleen depersmensen, maaralle
bezoekers werden van de „set" zo
als men de plaats van opname nu
eenmaal noemt geweerd. Niemand
kreeg ook maar een schijn van kans
om een van de acteurs of actrices een
interviewtje af te nemen. Dat was op
straffe van contractbreuk verboden.
Een inhoudsbeschrijving van de film
werd veiligheidshalve maar niet eens
gemaakt en scènefoto's bleven stevig
achter slot en grendel tot na de pre
mière.
NIET TE VER
En de gebruikelijke vertoningen ble
ven ditmaal ook achterwege. Deze
ongebruikelijke geheimzinnigheidscam
pagne was uiteraard een idee
van Hitchcock zelf. Hij had er bij Pa
ramount zelfs op aangedrongen, dat
gedurende de laatste dertig minuten
van de film de bezoekers de zaal
moesten verlatenMaar dat was de
maatschappij toch wat te bar.
Alles goed en wel, het geheim van
„Psycho" mocht tot het einde toe be
waard blijven, maar je kan niet al te
ver gaan tegenover je klanten. „Maar
het plezier van het publiek ligt juist
in het niet weten waar het om gaat",
pleitte Hitchcock nog. Vergeefs echter.
Hij moest wel iets van het verhaal
prijsgeven. Maar niet veel. Het enige,
dat men te weten kon komen is, dat
het verhaal gaat over een jonge vrouw,
die een fortuin Steelt en in contact
komt met een sympathieke jongeman,
wiens moeder echter een moordzuch
tige maniak is. Ondanks de gebrekkig
heid van dit gegeven, doet het ver
moeden, dat het voldoende elementen
bevat voor een „echte" nieuwe Hitch
cock.
Van het eerste moment af, dat
Hitchcock de filmrechten verkocht van
het boek „Psycho" van Robert Bloch.
heeft hij gebroken met alle principes
van filmpubliciteit. De titel werd enige
tijd geheim gehouden, men sprak over
het onderwerp als „de nieuwe Hitch
cock", wat voldoende schokkende ele
menten impliceerde. Overigens moet
men tegen deze filmregisseur nooit
zeggen, dat hij schokkende films maakt
en zeker niet, waar het deze fibn be
treft. Hij omschrijft het zelf als een
verhaal van „abstracte sex". Waar
mee we niet veel wijzer zijn geworden.
VOLGENDE
De volgende film, welke Hitchcock
voor Paramount gaat produceren en
regisseren is gebaseerd op een verhaal
van Paul Stanton „Village of stars",
dat wel reeds in Reader's Digest heeft
gestaan, maar als boek nog op de
markt moet verschijnen. En daarom
heeft Hitchcock opnieuw het plan om
alles zoveel mogelijk geheim te hou
den tot het boek is verschenen „Daar
na zegt hij veelzeggend glimlachend,
„zullen miljoenen denken, dat zij we
ten, wat ik van plan ben te gaan
doen
Of het Inderdaad zo is?
Eerlijk gezegd, we betwijfelen het...!
Hoe ziet Hitchcock zichzelf? ,,Als
een toegewijd vader, die een kindje op
zijn schoot een sprookje vertelt
Tenminste, zo schetste hij zichzelf:
„Een film is eigenlijk niets anders dan
een sprookje vertellen op een andere
manier. Het gaat er in hoofdzaak om
het publiek te laten afvragen: „Wat
volgt er nu?", precies op dezelfde wijze
als een kind dat altijd vraagt".
Hitchcock werpt een denkbeeldige
vislijn uit.
„Men moet spelen met het publiek,
zoals men met een vis pleegt te spe
len, daar trek Je een beetje, daar geef
je wat. De mensen vinden het leuk om
eerst in de ene richting te worden
geslingerd om prompt daarop in een
andere te worden getrokken. Het enige
probleem, waarvoor een filmer zich
gesteld ziet is er voor te zorgen, dat
het witte doek zo interessant blijft,
dat niemand de neiging krijgt ergens
anders naar te kijken".
tijdens de tweede wereldoorlog herin
neren, toen een van de topnazi's Ru-
dolf Hess van Duitsland naar Schot
land overvloog en de geallieerden
voorstelden om er eens rustig bij te
gaan zitten en de dingen even met
hem te bepraten.
Als een filmmaker zoiets op het
witte doek had durven brengen, zou
hij het vak zijn uitgelachen. Zoiets
zou onmogelijk kunnen gebeuren
alleen het gebeurde
Omdat de vakantietijd voor tienduizenden nu eenmaal een speciale foto-tijd
inluidt, zullen we de eerstkomende weken deze kolommen liever aan tips voor
de opname-praktijk besteden dan aan theorie. Maar.... belofte maakt schuld,
en daarom eerst nog even iets over de scherpte-diepte, die we de vorige week
aantipten.
Scherpte-diepte duidt aan, dat niet alleen het voorwerp waarom U bjj het
fotograferen hebt ingesteld, scherp op de foto wordt weergegeven, maar ook
dingen, die er vlak vóór of er iets verder achter staan.
Gelukkig maar, dat die scherpte
diepte bestaat, anders zou het wel
heel moeilijk worden een goede foto
te maken. Stel u voor, dat bij een
opname van een leuk draaiorgel in
de straat alleen, maar dan ook uit
sluitend, de voorkant van het orgel,
waarop u instelde, scherp werd afge
beeld en dat al het andere er omheen
geheel wazig zou worden! Een land
schapsopname zou dan ook niet te
maken zijn, want óf het zeer nabije,
óf de middenpartij, óf alleen de verre
verte zou scherp worden. Dat vermo
gen van de lens om een deel van de
ruimte scherp weer te geven wordt
groter, naarmate de lensopening klei
ner wordt. Wie het diafragma van
zijn kleinbeeldcamera op bijvoorbeeld
f ll draait en de afstandsinstelling
op 3 meter zet. bereikt al 'n scherpte
in de diepte, die reikt van even vóór
2 meter tot aan 10 meter toe. Alles
wat zich tussen 2 en 10 meter bevindt
wordt dus goed scherp afgebeeld,
terwijl hij toch ingesteld had op 3 me
ter. Bij instelling op 5 meter bij die
zelfde lensopening f=ll reikt de
m. 1.5 2
wanneer we het model op 1% meter
van het toestel plaatsen, ongeveer van
1,2 meter tot 2 meter. Daarvóór en
daarachter wordt wat opgenomen is
enigszins wazig. Maar een onscherpe
achtergrond bij een portret werkt vrij
wel altijd aangenaam. De figuur
komt dan los van de omgeving, waar
door een meer plastische werking
ontstaat.
Nu neemt de scherpte naar achte
ren sneller toe dan naar voren. In
welke mate dit geschiedt, kunt u ge
makkelijk aflezen van de scherpte
diepte-ring, die op vrijwel alle came
ra's, welke niet al te oud zijn, is
aangebracht. Meestal bevindt deze
afleesschaal zich rondom de lens. Hij
bestaat uit tweemaal de reeks van
getallen, die de verschillende lens
openingen aangeven. De ene reeks is
rechts, de andere links van de instel-
streep voor de afstand gegraveerd.
Wanneer we de ronde vorm waarin
deze getallen om de lens staan ver
vangen door een rechte, dan krijgen
we in enigszins vereenvoudigde vorm
het onderstaande:
Uit deze figuur kunt u dus aflezen,
dat bij een instelling op 3 meter bij
lensopening f=8 de scherpte-diepte
van 2 tot pl.m. 6 meter en bij lens
opening f=16 van 1 Vt meter tot on
eindig reikt. (Voor de kritische lezer,
die weet, dat ook de brandpunts
afstand van de lens een rol speelt
bij de scherpte-diepte, vermelden we
even dat bovengenoemde getallen
gelden bij een tegenwoordig veel toe
gepaste brandpuntsafstand van 4,5
cm.). Wanneer u voortaan foto's
maakt, let dan eens even op die
scherpte-diepte-rlng. U kunt daarmee
direct vaststellen of de boom op de
voorgrond ook scherp in het beeld
van uw landschapsopname komt, wan
neer u op een bepaalde afstand instelt
en een gunstig diafragma kiest.
De passiflora caerulea.
scherpte van even vóór de 3 meter
tot aan oneindig. horizon).
Nu is het niet nodig, dat elke op
name tot aan de horizon scherp is.
Denk maar even aan portret-opnamen
buiten. Die kunnen beter met een wat
grotere lensopening worden gemaakt.
BU het diafragma f 8 reikt de
scherpte van een kleinbeeldcamera,
Passiflora caerulea is één
van de meest bekende soorten.
Er zUn vele passiesoorten, doch
lang allemaal zUn ze niet ge
schikt voor kamercultuur. Van
de caerulea met mooie blauwe
bloemen zal men evenwel veel
plezier hebben en die wordt
tegenwoordig veel door de bloe
mist als potplant gekweekt. Het
is verleideipk die plant binnens
huis te houden, doch het is veel
beter het niet te doen. Ze heeft
het 's zomers veel meer naar
haar zin in de tuin, doch dan
dient men voor haar wel een
zeer zonnig en beschut plekje
op te zoeken. Op de volle wind
heeft ze het heus niet naar haar
zin. Het is een klimplant en de
lange scheuten zal men dus
moeten leiden. Ze kan in de
zomermaanden veel water heb
ben; het is wel nuttig haar elke
dag water te geven en ook vindt
ze het prettig elke week bemest
te worden. Voor dit doel kan
men gebruik maken van de be
kende kamerplantenkunstmest.
Van oude, overgehouden plan
ten zal men veel meer bloemen
kunnen verwachten dan van de
jonge; ze kunnen heel goed
over gehouden worden. Soms
lukt dat zelfs wel buiten in de
volle grond van de tuin. Doch
daarop moet men toch maar
niet te veel rekenen en dan
zal men ze ook moeten afdek
ken. Het is toch nuttig steeds
enkele jonge exemplaren bin
nenshuis in voorraad te hebben.
Het is veel beter de plant na
half oktober binnen te brengen?
Ze kan dan een licht en koel
plekje hebben. VorstvrU is al
voldoende en dan staakt men
ook de bemesting en behoeft
men weinig water te geven:
slechts zó veel dat alleen de
slappe stengels groen blUven.
Het is dus beslist niet erg als
alle bladeren geel worden en
afvallen.
Vroeg in het voorjaar kan
men de lange scheuten dan een
flink eind terug snoeien en zet
men haar in een grotere pot.
Ze krügt dan volop water en
zal op een zonnig plekje gezet
moeten worden. Spoedig zal
men dan de jonge scheuten tot
ontwikkeling zien komen. Als
ze half mei met pot en al in
de tuin wordt ingegraven, kan
men daar spoedig de schone
bloemen verwachten. Ze blüven
maar één dag open, doch er
komen er dagelijks zo veel, dat
dit geen beletsel behoeft te vor
men. De passiebloem k^n men
voortkweken door middel van
stekken. Dat kan men nu wel
doen: jonge scheuten vormen
gemakkelük wortels als ze in
een potje met zanderige grond
worden gezet.
G. KROMDIJK.
