Holland Festival brengt de opera
„Capriccio" van Richard Strauss
Partij van de Arbeid wil defensie
beperken tot NAVO-verpliclitingen
Natu-raLax
te**! I
Niet zomaar een grilmaar een
iverk waaraan ernstig muzikaal
vraagstuk ten grondslag ligt
Calve -fep voerr
«ifebfeel-lekfeeir eten.
„VUURDUIVEL" RADEMACHER
GING DOOR DE KNIEEN
Drie bekentenissen herroepen
zaak opnieuw in behandeling?
Geen meerderheid voor de motie
Opgericht 1 maart 1860
Donderdag 23 juni 1960
Vierde blad no. 30080
(Van onze Weense correspondent)
In de Jaquingasse van Wenen ligt, verborgen achter een hoge muur en ver
scholen achter dichte nu bloeiende struiken, een mooie en ruime villa, die
na de laatste oorlog de zetel is van de Nederlandse ambassade. Het gemeente
bestuur van Wenen heeft deze villa destijds aan R. Strauss aangeboden als blijk
van dankbaarheid voor de grote verdiensten van deze rasechte Beier op het
gebied van de Oostenrijkse muziek en vooral van de Weense Opera, waaraan hij
enkele jaren als directeur verbonden was geweest. Wanneer Strauss niet op reis
was, woonde hij ofwel in zijn Beiers landhuis in Garmisch-Partenkirchen ofwel
in zijn Weense villa, waar hij zijn laatste opera „Capriccio", welke een onderdeel
zal vormen van het Holland Festival, voor een aanzienlijk gedeelte heeft gecom
poneerd. Hier schreef hij ook een inleiding, die aan het piano-uittreksel voor
afgaat en die als datum vermeldt: „Wenen, 7 april 1942". Ook deze notitie bewijst
dat de componist, die in 1949 op 85-jarige leeftijd stierf, tot het einde toe vitaal
en creatief is gebleven. Een jaar voor zijn dood had hij o.a. nog „Drie Gesange"
op teksten van Hermann Hesse gecomponeerd.
mand iets passends moet componeren.
Nu is de dichter zeer verliefd op de
gravin en schrijft een sonnet, dat aan
duidelijkheid niets te wensen overlaat.
Maar ook Flamand, de componist, is
verliefd op haar. Wanneer de graaf dit
ontdekt, komt hij op de capricieuse in
val om heel deze onschuldige rivaliteit
tot een dramatische intrige te laten om
werken. Hij verplicht de componist om
het sonnet van zijn rivaal op muziek te
zetten. Dan krijgt La Roche als direc
teur van het grafelijke theater de op
dracht om van dit grillige geval een
kleine opera te maken, waarin hij zelf,
verder een zangeres en de twee rivalen
moeten optreden, in tegenwoordigheid
van de gravin wordt deze „opera" opge
voerd en wanneer de zangeres het op
muziek gezette sonnet ten gehore heeft
gebracht, moet de gravin beslissen, waar
aan zij de voorkeur geeft: aan het ge
dicht of aan de begeleiding.
Echt een opera voor
de „fijnproevers"
Niet geheel ten onrechte beschouwen
de Oostenrijkers hem als een soort ere
burger van hun land, want enkele van
zijn meest bekende werken verraden een
typisch Oostenrijkse geest en sfeer en
zijn dan ook ontstaan uit de unieke sa
menwerking met de Oostenrijkse dich
ter Hugo van Hofmannsthal, die veel li
bretti voor Strauss heeft geschreven.
Men behoeft slechts aan de „Rosen-
kavalier" of aan „Arabella" te denken,
waarin de atmosfeer van het Weense
rococo resp. van de Weense society rond
1860 voor net grijpen ligt.
Het libretto van „Capriccio" werd door
Clemens Krauss geschreven, een van de
meest elegante en fijnzinnigste dirigen
ten uit Oostenrijk, die in 1954 is gestor
ven. Krauss was een intieme vriend van
Strauss en hjj heeft een bijzondere ver
maardheid verworven door de interpre
tatie van diens opera's, vooral van „Ara
bella". Uit de nagelaten notities is ech
ter gebleken, dat de tekst van „Capric
cio" in nauwe samenwerking met de
componist werd gewijzigd. Deze opera is
maar zelden opgevoerd. Na de première
in München op 28 oktober 1942 volgde
anderhalf jaar later een Weense opvoe
ring onder Clemens Krauss op 1 maart
1944. Een jaar later stond het Weense
Opera-gebouw in brand. In 1950 werd
het werk tijdens het Salzburger Festival
viermaal opgevoerd onder leiding van
Karl Boehm en met medewerking o.a.
van Lisa della Casa en Paul Schöffler,
die ook in ons land twee van de hoofd
rollen zullen vertolken. Wederom onder
leiding van Boehm.
Grillige inval
Geheel in overeenstemming met de ti
tel „Capriccio" is de inhoud van deze
opera te danken aan een „caprice", een
gril of grillige inval, wat echter niet
wegneemt dat daarmee een ernstig mu
zikaal vraagstuk verbonden is, de vraag
namelijk over het wezen van de opera
als muzikale vorm. De hier gespeeld
„story" wordt namelijk naar Parijs ver
legd rond het jaar 1775, dus in de tijd
toen aldaar de strijd over de functie van
de opera zijn hoogtepunt had bereikt en
de oude Piccinisten zich te weer stelden
tegen de Gluckisten. In de bovenge
noemde inleiding wijst Strauss uitdruk
kelijk op Gluck als de „grote hervormer
van de compositie-stijl" terwijl als mot
to daarboven staat:
De aria heeft haar rechten.
Houdt rekening met de zangers.
Het orkest mag niet te hard klinken.
Het theoretische grondthema van „Ca
priccio" is juist deze strijdvraag, aan
welk element namelijk de voorrang ge
geven dient te worden: aan de tekst of
aan de muziek.
Men kan de vraag ook anders en histo
risch beter formuleren: komt het er bfj
een opera minder op aan, welke woor
den er worden gezongen en of men deze
ook verstaat, wanneer de zangers of zan
geressen maar de gelegenheid genoeg
krijgen om in aria's, duetten en terzet
ten hun stemkwaliteiten te laten uit
komen en daarmee te schitteren? Dit
was in het kort de opvatting van de
Piccinisten en van de oude Italiaanse
school. Hiertegenover stelde Gluck de
eis, dat een sterk dramatisch gegeven,
uitgewerkt in een goed libretto, de voor
waarde diende te zijn voor waardevolle
opera, waarin dus de muzikale vertol
king aan de tekst beantwoordt en daar
op is afgestemd. Als eerste consequentie
volgde hieruit dat de tekst verstaanbaar
moest zjjn.
Boeiend stuk leven
In „Capriccio" ontwikkelt zich dit
theorethische vraagstuk tot een stuk
boeiend leven, doordat de volgende thea
trale intrige wordt geconstrueerd. Een
rijke graaf in Parijs wil in het jaar 1775
zijn zuster, een beeldschone gravin, op
haar verjaardag verrassen en geeft daar
om aan zijn huispoëet Olivier de op
dracht om een toepasselijk gedicht te
schrijven, terwijl de huiscomponist Fla-
céqdtnaat
day- in day uit
d* regelmaat van de klok
Een uitkomst bij hatdoekttge vmtopfXag. 60tab*, fJS
Ideaal
Baron van Aerssep naar
Leopoldstad
Bij K. b. is F. C. baron van Aerssen
Beyeren van Voshol benoemd tot bui
tengewoon en gevolmachtigd ambassa
deur in bijzondere zending. In deze hoe
danigheid zal baron Van Aerssen, die
oud-lid van de Raad van State is en
oud-ambassadeur, de plechtige viering
van de onafhankelijkheid van Kongo
bijwonen, die op 30 juni a.s. te Leopold
stad zal plaatsvinden. Hij zal vergezeld
zijn van jhr. E. Boreel, thans consul-
generaal der Nederlanden te Leopold
stad, die deel van de delegatie uitmaakt.
De gravin kan echter niet tot een be
slissing komen, want zij vindt het ge
dicht niet mooier dan de muziek, maar
zü stelt ook de componist niet boven het
woord, omdat beide elementen even
noodzakelijk zijn en tezamen een onver
brekelijke eenheid vormen. Daarmee is
een Salomo's oordeel over de rol van
tekst en muziek in een opera uitgespro
ken.
Bevallig en charmant
Voor dit „conversatiestuk op muziek",
zoals Clemens Krauss deze opera noem
de, heeft Strauss een zeer subtiele en
ragfijne muziek gecomponeerd, die ge
heel op het rococo-milieu is afgestemd.
Het resultaat is een uiterst charmante
en betoverende opera. Bovendien zijn de
theoretische bespiegelingen over het we
zen van de opera hier op speelse wijze
levende werkelijkheid geworden, want de
zangeres krijgt inderdaad volop gelegen
heid om in een aria uit te blinken en
haar prachtige coloratuur-stem te laten
bewonderen. Daarom is ook de muziek,
die het orkest te spelen heeft, zo gecom
poneerd, dat de zangeres niet onder de
oorverdovende klank van de instrumen
ten bedolven raakt en de toeschouwers
elk woord kunnen verstaan. Dit geldt ook
voor het „secco recitativo", dus voor de
verbindende tekst, die reciterend en ver
staanbaar ten gehore wordt gebracht.
Van de andere kant echter verliest ook
de muziek niets van haar waarde, want
zijn is het die de tekst draagt en die
hem tot zijn volle recht laat komen.
Alles wat hier dus op luchtige en ca
pricieuse manier in woorden is uitge
drukt, komt eerst tot volle ontplooiing
door de bevallige en charmante atmos
feer, die de muziek van Strauss weet op
te roepen. Kenners hebben er wel eens
aan getwijfeld of deze opera gemeen
goed kan worden, zoals b.v. de „Rosen-
kavalier" de gehele wereld veroverd heeft
Misschien is „Capriccio" toch wel iets
te capricieus voor het grote publiek,
maar dit werk blijft ongetwijfeld een
precieus kleinood, voornamelijk bestemd
voor fijnproevers en daaraan juist
ontbreekt het niet op een festival
(J neemt een gewone boterham, belegt die met ei en
frisse tomaat en mmm.m mmmDubbel-lekker maakt
U hem met Cabê Mayonaise
LEUKE VERRASSING VOOR UW IDEE!
Een idee voorde boterham zoals dit kunt U ook vinden
WantCalvéMayonaise is wel bij duizend dingen lekker.
Ontdek zelf die nieuwe mogelijkheden Experimenteer
U doet er Uzelf en Uw eters plezier mee.
En om alles voor U nog veel prettiger
te maken: Calvé beloont tik bruikbaar idee
met een leuke, welkome verrassing
Zend Uw dubbeldekker idee pei
briefkaart aan Calvé, postbus 1000,
Delft. De ideeën moeten voor 1 juli
I960 worden ingestuurd en worden
het eigendom van Calvé.
Maak ear méérvan met Calvé 1
CM 7.100.160.65
(Advertentie)
Er straalt rust van uit
Dat is het eerste wat U opvalt, als U de ver
jongde ELEGANT van Karei 1 bekijkt. De rust
van het weloverwogen, doelbewust gebezigde
vakmanschap. Aan al Uw verlangens is met
deze sigaar voldaan. Onze inkopers vergaarden
voor U het puikje van de beste, gcutigste
tabakken, zo rijp, zo licht als nog zelden be-
schikbaar waren. Ervaren melangeurs stelden
hieruit de grondstoffen samen voor een sigaar,
die Uw ideaal van subliem rookgenot welhaast
overtreft. De sigaar zelf modelleerden wij naar
de voorkeur van de Nederlandse roker tot een
stoere, prachtig uitgebalanceerde bolknak,vorste
lijk van allure, elegant van lijn en kleur. En zo
ligt hij dan nu voor U klaar in de winkel, de
(Xffecte sigaar
(Van onze correspondent in Bonn)
In het Lüneburgse proces tegen de 20-jarige Herbert Rademacher, verdacht van
het stichten van vele branden in de oude Noordduitse zoutstad Lüneburg, kwam
het gisteren plotseling tot een wending. De jonge gangster, die een week lang in
„zijn" proces de rol van de volmaakte misdadiger speelde, ging gisteren door de
knieën. Hij herriep drie van zijn 53 bekentenissen en verklaarde: „Ik heb sterk
overdreven. Ik heb veel te groots gedaan, alles wat ik de afgelopen weken heb
verteld zei ik om door te gaan voor een echte gangsterDe Liineburger straf
kamer geraakte door deze verklaring van Rademacher in moeilijkheden.
Vernietigend rapport
van professor Kloos
Scherp debat in Ticeede Kamer
Nadat eergisteren de officier van
Justitie de maximum straf had geëist:
vijftien jaar tuchthuis, en daarna ter
beschikkingstelling van de justitie, op
dat de jonge bandiet niet meer in de
maatschappij zou kunnen terugkeren,
leek de weg open voor het zetten van
een streep onder het wilde bestaan
van de brandstichter. Maar Radema
cher herriep letterlijk op het aller
laatste moment, juist voor de uitspraak
zou worden voorgelezen, drie bekente
nissen: hij ontkende plotseling twee
hem ten laste gelegde brandstichtingen
en een inbraak. En dat betekent dat
de zaak-Rademacher opnieuw in be
handeling zou moeten worden ge
nomen!
De vraag is thans of deze manoeu
vre en dit moreel door de knieën gaan
ook maar een grein van oprechtheid
bevatten. Tot op de laatste procesdag
had men Rademacher leren kennen
als een wel intelligente maar ook kei
harde gangster, wie niets te bar was
en die brutaal en wild in dit proces
om zich heen sloeg. De deur voor enig
medelijden met hem werd bovendien
door de Göttinger psychiater prof.
Kloos hard in het slot gegooid. Vol
gens vele toeschouwers te hard: zij
verweten de geleerde medicus dat hij
van het geval-Rademacher een van per
fectionisme overvloeiend rapport had
gemaakt, dat van de jonge man geen
draad overliet.
In het rapport van prof. Kloos wordt
namelijk gezegd dat Rademacher ze
ker geen geestesziek mens is en dat
zijn intelligentiepeil boven het gemid
delde ligt. Voorts dat hij in jeugdge
vangenissen van jongs af aan als het
ware alle facetten van het inbrekers
vak heeft geleerd en dat zijn ijdelheid
hem daarna bestempelde tot een ban
diet van onverbeterlijke mentaliteit.
Prof. Kloos liet niets van Radema
cher over: hij noemde hem ongevoelig,
egoistisch, egocentrisch, zonder berouw
en trots op zijn misdaden, bovendien
was hij afkomstig uit een a-sociaal ge
zin. Een man, die van zijn eerste ver
oordeling af zich ,,een martelaar der
justitie" placht te noemen. Maar die
in de grond van de zaak toch een
beetje week was. Dat bleek toen zijn
meisje Uschi hem mededeelde dat zij
niet met hem mocht en wilde trou
wen
Heus geen jaar minder
De „koning van de onderwereld", die
Rademacher wilde zijn, capituleerde
gisteren. Het wordt uiteraard betwij
feld of dit alles iets zal afdoen van
de eis. Voor 53 door hem bekende mis-
(Van onze parlementaire redacteur)
In alle opzichten onbevredigend.
Dat was het oordeel van de P.
v. d. A. over de verdediging van
minister Visser en staatssecretaris
De Jong van het defensiebeleid
gisteren in de Tweede Kamer.
Het gevolg was, dat de heer De
Kadt een motie indiende, waarin
de regering werd uitgenodigd de
militaire uitgaven niet te belasten
met uitbreiding van taken (Nieuw-
Guinea), die niet als NAVO-taken
moeten worden beschouwd.
Voorts werd de regering uitge
nodigd bij het overleg in de NAVO
uit te gaan van verkorting van de
diensttijd.
De meerderheid van de Tweede Ka
mer kon de strekking van de motie
niet in overeenstemming brengen met
haar verantwoordelijkheid. Artikel 5
van het NAVO-verdrag legt bovendien
de verplichting op naast de samenwer
king ook de nationale taken (voor Ne
derland: de Antillen en Nieuw-Guinea)
t eblijven vervullen. Verkorting van
de diensttijd is thans nog niet moge
lijk zonder aan onze NAVO-verplichtin-
gen tekort te doen. De stemming over
de motie is aangehouden tot vandaag.
ENTHOUSIASME
De achtergrond van de socialistische
motie was, dat er naar de mening van
de socialisten teveel wordt uitgegeven
voor de Marine (ten koste van de Land
macht) en voor de verdediging van
Nieuw-Guinea. Drie woordvoerders van
de PvdA hadden dinsdag een felle aan
val gedaan op de Marine. Toch ant
woordde staatssecretaris De Jong laco
niek dat hü wilde proberen „ook in hun
harten een vonk van enthousiasme voor
de Marine te doen ontvlammen".
Tegenover het verwijt, dat „hoog
moed" het kenmerk van de Marine zou
zijn, zei de staatssecretaris, dat men dit
toch onmogelijk kan volhouden als men
in de defensienota ziet, dat daarin
de Marine als laatste „met karige woor
daden, die een half jaar geleden een
gehele stad in angst en zorgen hadden
gezet, was de eis in totaal 163 jaar
tuchthuis en gevangenisstraf. Waarvan
hij alleen de maximumstraf (15 jaar
tuchthuis) zal moeten uitzitten. Voor
twee of drie wandaden minder zal hij
geen jaar minder krijgen alleen zal
hij nog meer publiciteit krijgen!
Prof. Kloos heeft niet voor niets ge
zegd, ook al liepen Rademacher na
het horen van de eis de tranen over
de wangen: „Ook de te verwachten
hoge vrijheidsstraf zal geen beter mens
van hem maken. Hij is niet te veran
deren door straffen. Zijn verhouding
tot zijn omgeving zal altijd vijandig
blijven, altijd zal hij een gevaar voor
de menselijke samenleving vormen".
den haar bescheiden plannen ont
vouwt".
De PvdA maakt bezwaar tegen de na
tionale taken van onze Marine, aldus de
staatssecretaris, maar met de Antillen
en Nieuw-Guinea zijn die nationale ta
ken er nu eenmaal. Onze Marine is ech
ter uitsluitend gebaseerd op taken in de
NAVO, behoudens enkele kleine uitzon
deringen. Die uitzonderingen hebben
echter niet de minste invloed op de sa
menstelling van de vloot. Volgens de
PvdA zouden de Marine Luchtvaart
dienst en de Karei Doorman overbodig
zijn. „Tja," verzuchtte de heer De Jong
ironisch. „Men kan mij ook wel verwij
ten, dat ik brood eet om bakkers in het
leven te houden, maar het gaat erom,
dat men geen onderzeeërs kan opsporen
zonder vliegtuigen. En daarvoor is op
zee een vliegkampschip nodig. Het op
sporen van onderzeeboten kan men niet
opdragen aan de gewone luchtmacht.
Daarin moet men geoefend zijn. Het is
geen werk om in de avonduren erbij te
doen."
De pittige staatssecretaris P. de Jong
is wat klein van stuk, waardoor hij bij
voorkeur „Pietje de Jong" wordt ge
noemd, waarin vooral een teken van po
pulariteit moet worden gezien. Daarom
konden ook de leden van de PvdA zijn
ironische betoogtrant waarderen met
een glimlach. Het was een leuk verhaal,
vond de heer Wierda (PvdA), maar hij
had tot zijn spijt geen argumenten ge
hoord.
„Het doet my leed," antwoordde de
staatssecretaris, „dat ik heb gefaald een
vonkje te ontsteken in de boezem van
de PvdA, maar ik zal volhouden tot de
laatste snik."
NOODZAAK
Minister Visser had uiteengezet, dat
de defensie een bittere noodzaak is als
gevolg van de na-oorlogse Russische po
litiek. De consequentie is een defensie-
last van 1850 miljoen gulden per jaar,
een bedrag dat beter en nuttiger zou
kunnen worden besteed. Een positieve
kant is echter de verhaasting daardoor
van de Europese eenwording.
De Amerikaanse Pentomis-divisie,
waarop de heer Couzy (VVD) had aan
gedrongen, omdat deze 2500 man min
der per divisie vergt, wees de minister
af. In overeenstemming met de aanbe
veling van de NAVO streeft Nederland
naar de Landcent-divisie. Een squadron
Nederlandse vliegtuigen is niet uitge
rust met atoomwapenen, maar indien
het onverhoopt nodig zou zijn, kan het
in het gebruik van nucleaire wapenen
mede een taak vervullen.
Aan verkorting van de diensttijd kan
pas worden gedacht als er voldoende be-
roepspersoneel is aangetrokken. De mo
gelijkheid van de werving van beroeps-
personeel is echter omgekeerd evenre
dig aan de stand van de werkgelegen
heid. Het bedrijfsleven en het leger moe
ten uit dezelfde bron putten. Het is
daarom eigenlijk onmogelijk in een tijd
van grote bedrijvigheid te streven naar
verkorting van de diensttijd. In Rus
land duurt de diensttijd 3 a 4 jaar. De
minister was dus niet optimistisch.
STEKELIGHEID
Minister Visser spreekt wat traag en
aarzelend. Dat euvel was erger omdat
hij ook als niet deskundige moest ant
woorden op tal van detailvragen, door
dat staatssecretaris Calmeyer wegens
ziekte afwezig was. Met zijn wat mono
tone stemgeluid praatte hij de Kamer
in slaap. De hele opbouw en voordracht
van zijn betoog was niet groots. Hij liet
ook onverbloemd blijken, dat hij moest
afgaan op de aantekeningen van zijn
ambtenaren. Hij zei een keer: „Ik heb
diep nagedacht en toen een aantekening
gevonden, waardoor ik nu een antwoord
kan geven".
Daar viel de heer De Kadt van de
PvdA direct op aan met de uitspraak:
„Na het antwoord van de minister zul
len zelfs degenen die persoonlijk op
minder goede voet staan met staats
secretaris Calmeyer, verzuchten: „Cal
meyer, kom terug, alles is vergeven en
vergeten!" Minister Visser erkende, dat
staatssecretaris Calmeyer deskundiger
en duidelijker zou hebben geantwoord.
Invoering van de salarisverhoging
voor beroepspersoneel vroeger dan 1
januari 1961, zou hij in kabinet bespre
ken.
Aan het adres van de pacifisten zei
hjj hun idealisme, dat zij als enkeling
kunnen aanhangen, wel te kunnen be
grijpen, maar voor een minister, die ver
antwoordelijk is voor de werkelijkheid,
is dat idealisme onaanvaardbaar.
Uit het debat naar aanleiding van de
defensienota met de plannen voor de
eerstkomende drie jaren, kan de rege
ring de indruk hebben gekregen, dat de
meerderheid, in weerwil van kritiek en
allerlei wensen, er wel mee instemt. Of
de defensie-uitgaven zullen worden ver
hoogd met 200 miljoen per jaar, zal
echter pas worden beslist in het najaar
als de defensiebegroting voor 1961 in
behandeling komt. Te oordelen naar de
sfeer van deze week zal de minderheid
van PvdA, Communisten en PSP dan
tegenstemmen.
Sikkens trekt nieuw
kapitaal aan
Maandag 4 juli a.s. stelt de Twentsche
Bank de reeds aangekondigde inschrij
ving open op nominaal f. 1.200.000 aan
delen B aan toonder in stukken van
f. 100, desgewenst in gecombineerde
stukken van f. 1000, in Sikkens Groep
NV te Sassenheim tegen 350 pet. De
nieuwe aandelen delen voor de helft in
de resultaten van 1960 en ten volle in
die van de volgende boekjaren. De in
schrijving is uitsluitend voor houders
aan aandelen A en B. Vijf aandelen ge
ven recht op toewijzing van één nieuw
aandeel B. De claimhandel begint op
maandag 27 juni. Beursnotering zal wor
den aangevraagd.
Over het doel van de emissie zegt het
prospectus: de voortgezette expansie en
de hieruit voortvloeiende investeringen
(waaronder de overneming van J. L. H.
mits en Co Verffabrieken) maken het
gewenst nieuw kapitaal aan te trekken.
De ontwikkeling in de Sikkens groep is
ook in het verstreken gedeelte van het
lopende boekjaar wederom bevredigend
geweest. De directie verwacht, dat over
het vergrote kapitaal ten minste het
zelfde dividend als over 1959 (zeventien
pet.) kan worden uitgekeerd.
Besloten is de werkzaamheden van
NV Sikkens Scheeps- en Constructiever
ven te Leiden samen te voegen met die
van J. L. H. Smits en Co Verffabrieken
N.V. in Wapenveld, waardoor tevens een
passende oplossing is verkregen voor de
ontstane ruimtenood. Hierdoor worden
de ervaringen en de research van beide
bedreven aan elkaar gekoppeld.
MINISTER LUNS MORGEN IN
ZUID-SLAVIË
Ook bezoek aan Tito
In Belgrado is vernomen, dat de Ne
derlandse minister van Buitenlandse
Zaken, mr. J. M. A. H. Luns, van zater
dag tot maandag a.s. met ztfn Zuldsla-
vische ambtgenoot, Koca Popovic, over
verschillende problemen zal spreken die
verband houden met de ontwikkeling in
de wereld of die de betrekkingen tussen
de twee landen betreffen. Minister Luns
wordt morgen te Belgrado verwacht
voor een officieel bezoek. Minister Po
povic zal hem op het vliegveld van Bel
grado begroeten.
Algemeen wordt verwacht, dat de pre
sident van Zuid-Slavië, maarschalk
Tito, die minister Luns op 29 juni op
het eiland Brioni zal ontvangen en mi
nister Popovic hun Nederlandse gast op
de hoogte zullen stellen van hun ideeën
over de rol die kleine landen kunnen
spelen by vermindering van de span
ning in de wereld.
Jacques Soustelle rechtsis weer
op het oorlogspad voor een Frans-
Algerije. Hier is hij in gesprek met
BourgèS'Maunoury.
