40
Oost-Duitsland eerder geneigd tot
compromissen dan tot vredesverdrag
„Alleen kortere werktijd mogelijk
als meer gehuwde vrouwen werken"
Voorspelling uit Pankow: eerst ontspanning via
ontwapening, dan pas aanpak Duitse kwesties
Zwaard van Damocles staat als
een stok achter Parijse deuren
OPEL
N.v. HET MQtQRHUIS
JAPON
„LUCIENNE"
Kruis of munt om miljoenen
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 13 mei 1960
Zesde blad no. 30047
OP WEG NAAR DE TOPCONFERENTIE
(Van onze Reisred acteur, W. L. Brugsma)
(III)
Berlijn, 11 mei Oost-Berlijn heeft zijn „week
van de Sovjet-Duitse vriendschap" afgesloten, een
manifestatie waarvoor men zowel de blanke
Stalinallee als de grauwe ruïnes van dit neer
slachtig stadsdeel had overdekt met rode en zwart-
rood-gouden banieren. En overal, zelfs naast de
bier- en worstprijzen op de consumptietentjes
langs de straten, hingen de slagzinnen: „Hier met
het vredesverdrag" of „De Berlijner is het zat,
West-Berlijn een vrije, gedemilitariseerde stad".
Betekent dit manke rijmpje, dat men het plan om
West-Berlijn te wurgen door een afzonderlijk
vredesverdrag tussen de Sovjet-Unie en de D.D.R.
Het zwaard hangt misschien nog niet eens, het staat eerder als een stok achter
de deur om de voorgenomen serie topconferenties aan de gang te houden. Onder
voorbehoud dat prognoses maken voor de topconferentie niet eenvoudig is zolang
men niet weet met welke intelligente invallen de Amerikaanse „Intelligence
Service" ons nog kan verrassen, moet men vaststellen, dat de komende top steeds
meer in het teken komt te staan van De Gaulle's aangename, zy het wat vage
idee van „internationale ontspanning zonder directe concrete oplossingen voor de
stekelige problemen". Ontspanning, die men niet moet gaan zoeken op de weg
naar Berlijn maar wel op die van een beginnende ontwapening. Daar is niet
alleen Bonn het mee eens, maar, verbazingwekkend genoeg, Pankow in feite ook
(Pankow is de zetel van de rode Oostduitse regering). De twee Duitse hoofd
steden mogen totaal verschillende oplossingen voor het Duitse probleem in het
achterhoofd hebben, beide beseffen, dat enigerlei oplossing daarvoor onmogelijk
is zolang Oost en West als grommende honden tegenover elkaar staan.
daar anders over denkt een gevaar
lijke illusionist moet heten.
Verder vindt men dat waar de twee
Duitse staten voorlopig niet nader tot
elkaar kunnen worden gebracht, nien
moet zorgen dat zij niet „verder uit
elkaar gaan leven". Men moet probe
ren betrekkingen, al is het maar op
niet-politiek gebied, te onderhouden.
De erkenning van de DDR komt eens
toch, zo vindt men. Die betrekkingen
kunnen het terrein dan bevruchten voor
een uiteindelijke ontmoeting, voor een
Duitse confederatie.
Als de DDR de afstand tussen de
beide Duitse staten niet wenst te ver
groten waarom verdiept hij dan de
sociaal—economische kloof door de ver
snelde voltooiing van de collectivise
ring van de landbouw, die de vluchte
lingenstroom naar het Westen weer
heeft doen zwellen? ,,De voltooiing van
die collectivisering was economisch
nodig". In 1961 willen wij de Bonds
republiek voorbij streven in het per
hoofd gebruik van de belangrijkste
agrarische en industriële artikelen. Een
van de belangrijkste drijfveren voor de
vlucht naar het Westen is, dat de men
sen in de rij moeten staan of een half
dozyn winkels moeten aflopen om een
bepaald schaars artikel te vinden.
gaat doorzetten als er op de top geen akkoord
komt? Kroesjtsjef heeft er dezer dagen wederom
mee gedreigd. De Oostberlijners die op straat
gedwee hun bleke staatsworstjes met volkseigen
pils wegspoelen, of naar zangkoren, dansgroepen
of bokswedstrijden gaapten, behoefde men het
nauwelijks te vragen. Van hen kreeg men een
moeizaam schouderophalen, maar alle privé-uit-
latingen van hoge Oostduitse functionarissen
wijzen er op, dat dit zwaard van Damocles niet
zal vallen voordat alle gespreksmogelijkheden
tussen Oost en West zijn uitgeput.
te maken, economisch was de lente
het beste moment. Wij kunnen met de
economische opbouw van de DDR niet
wachten tot de hele Duitse kwestie is
opgelost.
Dat waren in het kort enige overwe
gingen van leiders van de DDR kort
voor de topconferentie, die zij mogelijk
op een afstand zullen moeten volgen.
Frankrijk erkent de DDR niet; tot nu
toe zijn er noch voor officiële waarne
mers noch voor Oostduitse journalisten
geallieerde passen, laat staan Franse
visa, afgekomen. Misschien zullen zij
als leden van de Sovjetrussische dele
gatie naar Parijs kunnen gaan
Antwoorden op en ige
lastige vragen
De neiging om inmiddels tot tijde
lijke compromissen te komen spreekt
ook uit het „Deutschland-plan des
Volkes" van de S.E.D., dat weliswaar
alle oude doelen inzake Duitsland en
Berlijn herhaalt, maar ze als voorlo
pig onbereikbaar erkent en met veel
bescheidener tussenoplossingen komt.
Sterker nog spreekt die neiging uit een
vertrouwelijk gesprek met hoge Oost
duitse woordvoerders, waarbij een
glaasje» „Weinbrand" de propaganda-
stroom vervangt. In zo'n gesprek krijgt
men de volgende antwoorden op de
belangrijkste vragen.
Acht men het plan om van West-
Berlijn een vrije, gedemilitariseerde
stad te maken binnen afzienbare tijd
vervulbaar? Nee, men begrijpt in de
DDR wel dat dit voor het Westen voors
hands onaanvaardbaar is, maar Pan
kow zegt in Berlijn de abnormale toe
stand te willen normaliseren. In Ber
lijn staan gewapende leden van zes
verschillende legers en politiemachten.
De geringste provocatie kan een schiet
partij uitlokken. Men zegt dus een ver
zachting van de uiterst vijandige at
mosfeer In de stad te wensen. Als een
wijziging van het bezettingsstatuut nog
onmogelijk is dan zou een akkoord
over vermindering van propaganda en
..andere vijandige activiteiten" al een
hele stap vooruit zijn, vindt men. Men
gelooft niet dat de topconferentie in
zake Berlijn meer kan doen dan direc
tieven uit te vaardigen bijvoorbeeld
aan de ministers van Buitenlandse Za
ken om praktische regelingen in
deze zin te bereiken.
Wederom: neen
Gelooft men in de DDR dat de top
conferentie een begin kan maken met
de oplossing der Duitse kwestie? Nee,
zonder voorafgaande internationale ont
spanning is dat een hopeloze zaak.
Men stelt in de DDR voorop, dat inlij
ving van de DDR bij de Bondsrepu
bliek langs welke weg dan ook een
waandenkbeeld is en dat iedereen die
Jaarverslag Fonds
bijzondere noden
Blijkens het jaarverslag over 1959 van
het Nationaal Fonds voor Bijzondere No
den werden in het afgelopen jaar 895
(v.j. 855) aanvragen om hulp in behan
deling genomen. Hiervan werden er 57
(v.j. 69) afgewezen, zodat 838 personen
hulp hebben ontvangen. Het fonds stel
de hiervoor f. 132.312 beschikbaar en
1 ^rkelijke, particuliere en overheidsin-
mties droegen f. 585.000 bij. Gemiddeld
werd f. 865 per persoon gegeven. In
Noord- en Zuid-Holland kwamen de
grootste aantallen hulpverleningen voor
resp. 228 en 241.
De opbrengst van prijsvraagacties was
netto f. 87.112.77; aan giften werd in
1959 f. 29.297.33 ontvangen. Het totaal
van de baten bedroeg f. 149.125.80.
Arm door locomotief
afgereden
Op het spoorwegemplacement de Riet
landen in het Amsterdamse havengebied
heeft zich eer ernstig arbeidsongeval
voorgedaan. De 24-jarige schilder A. T.
Sips, die liggend op het viaduct over de
Cruquiskade aan het werk was, werd
door een locomotief zijn rechterarm bij
de elleboog afgereden.
Er stond een wachtman met een rode
vlag op de baan, die de andere daar wer
kende schilders waarschuwde zich te
'erwijderen. Vermoedelijk is het slacht-
'fer door nog onbekende oorzaak be-
ïeld geraakt. Het signaal stond op vei-
g toen de losse locomotief met matige
-nelheid naderde. Volgens een medede
ling van de N.S. zijn er door de locomo
tief wel signalen gegeven, die echter
door de man niet gehoord zijn.
Betreurenswaardig
Om die schaarste te corrigeren moe
ten wij enerzijds meer importeren, an
derzijds importen van granen en der
gelijke door eigen produktie vervangen.
Om ons agrarisch vermogen ten volle
te benutten moeten wij met grootbe
drijven werken. In het Westen komen
grootbedrijven tot stand door harde,
economische processen, wij gebruiken
ook politieke overreding om de reste
rende 40 pet. privé-bedrjjven te collec
tiviseren. Dat daarbij in enkele geval
len overijverige agitatoren onbehoor
lijke, zij het bepaald geen onmense
lijke pressiemiddelen hebben gebruikt,
vinden ook wij betreurenswaardig.
Maar het is natuurlijk een nogal revo
lutionair sociaal proces. De „timing"
heeft in ieder geval niets met de top
Communistisch komplot
in Kongolese republiek
De regering van de Afrikaanse repu
bliek Kongo f voormalig Frans Kongo»
heeft meegedeeld, dat de politie een
komplot tegen de veiligheid van de staat
heeft ontdekt. In verscheidene delen van
het land waren documenten in beslag
genomen. Er kan volgens de mededeling
een belangrijke ontwikkeling in deze
zaak worden verwacht.
Van gewoonlijk welingelichte zijde ver
luidt dat het zou gaan om een commu
nistisch komplot in samenwerking met
de Wereldfederatie van Vakverenigingen
In alle steden van Kongo zijn razzia's
gehouden. Er zijn verscheidene verdach
ten aangehouden. Blanken zijn er tot
nog toe niet bij.
De Nationale Vergadering heeft met
spoed een wet aangenomen, op grond
waarvan verenigingen en publikaties die
als gevaarlijk worden beschouwd kun
nen worden verboden en aanhoudingen
kunnen worden verricht zonder arres
tatiebevel.
Op het hoofdbureau van de Algemene
Bond van Afrikaanse arbeiders heeft de
politie een brief van de algemene secre
taris, Julien Boekamboe, gevonden aan
het communistisch geleide Algemene
Vakverbond (CGT) te Parijs, waarin
deze bond wordt verzocht de Franse
communistische partij om geld te vragen
ter bestrijding van „reactionaire krach
ten" en om „een partij van arbeiders en
boeren" in de Kongo te stichten.
Geen Amerikaanse hulp voer
Egypte en Cuba
Het Amerikaanse Congres heeft don
derdag definitief een wetsontwerp goed
gekeurd dat voorziet in een programma
van militaire en economische hulp aan
het buitenland tot een totaalbedrag van
4.086.300.000 dollar voor het begrotings
jaar dat 1 juli aanvangt.
Het wetsontwerp bevat twee belang
rijke clausules: een verzoek aan de pre
sident om geen hulp aan de Ver. Ara
bische Republiek te verstrekken als deze
Israëlische schepen het gebruik van het
Suezkanaal blijft ontzeggen en een ver
bod tot het verlenen van technische hulp
aan Cuba voor een bedrag van 300.000
dollar, tenzij de president hiervoor spe
ciale toestemming geeft.
Het betere produkt
De betrouwbare grondige service
Goed geschoold, toegewijd personeel
De moderne outillage van onze werkplaatsen
en niet het laatst:
de superieure kwaliteit
en rijeigenschappen maakten
tot de meest verkochte automobiel
voor Leiden en omstreken in 1959.
Ook in 1960 is er een steeds
groeiende vraag naar deze bijzon
dere wagen.
De automobiel met de hoogste
inruilwaarde.
Weer zoveel redenen meer, om
bij de keuze van Uw nieuwe wagen
een bezoek te brengen aan „Het
Motorhuls" en Uw keuze te doen
uit de onvolprezen OPEL-serie.
Showroom: Stationsweg 1 en 2.
Kantoor, werkplaats en garage:
Morssingel 1b- Hoge Rijndijk 6 Tel. 24741
lillllllllllilllillllllllllilllllllllillllllllllllllllllllllll
Conclusie Prof. dr. P. Kuin
De economische en
sociale gevolgen van
kortere arbeidstijd
Prof. dr. P. Kuin, buitengewoon
hoogleraar aan de Universiteit van
Amsterdam, heeft een lijstje opge
maakt van de economische gevol
gen, welke volgens hem een
arbeidstijdverkorting in ons land
zal hebben. Hij somt deze op aan
het slot van zijn pre-advies voor
de vergadering van de Nederland-
sche Maatschappij voor Nijverheid
en Handel, welke op 15 juni a.s. te
Rotterdam gehouden zal worden
en welke geheel aan die arbeids
tijdverkorting gewijd zal zijn.
1. Een extra prikkel tot het vergroten
van de produktiviteit per man-uur in
het bedrijfsleven.
2. Drang tot sterkere inschakeling
van de arbeidsreserve, die in Neder
land nog onder de gehuwde vrouwen
schuilt.
S. Indien dit niet volledig gelukt, toe
nemende spanning op de arbeidsmarkt.
Neiging in de industrie om in ster
ker mate tot het ploegenstelsel over
te gaan, doch in verband met de toe
nemende spanning ctp de arbeidsmarkt
bestaat daartoe weinig mogelijkheid.
5. Het zich opdringen van tal van
nieuwe bestedingen, zowel in de pu
blieke als in de particuliere sfeer, zo
dat daar een evenredige vergroting
van de middelen tegenover staat.
6. Versterking van de inflatoire ten
denties in onze economie.
7. Groei van het afbetalingsstelsel en
groter aanbod van losse diensten bui
ten de normale werktijd.
Niet verwonderlijk
Op zichzelf is het, volgens prof. Kuin,
niet verwonderlijk dat juist in Neder
land de vraag van de arbeidstijdverkor
ting actueel is. Aan de hand van inter
nationale tabellen is aan te tonen, dat
de werkende mensen in Nederland lange
dagen maken en veel per uur produce
ren. En toch is het land naar verhou
ding niet bijzonder welvarend. De ver
klaring hiervoor is, dat het aantal niet
in beroep of bedrijf werkzame personen
in Nederland betrekkelijk hoog is, ho
ger dan in de ons omringende landen.
Nederland heeft een hoog geboortecijfer
en de kindersterfte is er gering.
Dientengevolge maken de jeugdigen,
die nog niet in het arbeidsproces zijn
betrokken, een relatief groot deel van
onze bevolking uit. De goede gezond
heidstoestand is oorzaak van een be
trekkelijk lange levensduur, zodat ook
het aantal niet meer werkenden betrek
kelijk hoog is. Dit laat dus al een naar
verhouding kleine „middenmoot" van
mensen in de produktieve leeftijd over.
In Liernpdc ui i^ooid-Bia'oam
werd gisteren een tentoonstelling
gehouden waar in het bijzonder
aandacht werd geschonken aan de
droogtebestrijding. Deze regenin
stallatie pompt het grondwater om
hoog en spuit het ver over het land.
Weinig vrouwen
Dit nadeel wordt nog vergroot, door
dat bij ons weinig vrouwen in beroep of
bedrijf werkzaam zijn. Wanneer wij de
werkweek van de economisch actieven in
Nederland willen beperken, dan moet
het, aldus prof. Kuin, huiselijk gesproken
óf uit de lengte óf uit de breedte komen.
Het verkorten van arbeidstijd betekent
echter altijd een opoffering van poten-
tiele produktie. De enige manier om én
meer vrije tijd én een onverminderde
staging van het reëel inkomen te ver
zekeren, is het inschakelen van meer ar
beidskrachten. Prof. Kuin gaat in dit
verband de verschillende mogelijkheden
na, die in Nederland aanwezig zijn.
De enige reserve, die wij in Nederland
hebben zijn, volgens prof. Kuin. de
vrouwen. De gedachte van het inschake
len van meer gehuwde vrouwelijke ar
beidskrachten zal waarschijnlijk een dis
cussie ontketenen tussen voor- en te
genstanders hiervan. Volgens de pre-
adviseur zou de regering, indien zij deze
tendentie terwille van de werkweekver
korting zou willen bevorderen, nog wel
iets kunnen doen. In de eerste plaats
door het afschaffen van alle belemme
ringen voor het tewerkstellen of in
dienst houden van de gehuwde vrouw
in overheidsdienst. In de tweede plaats
door een zodanige wijziging van de in
komstenbelasting, dat het in beroep of
i bedrijf werkzaam zijn van een gehuwde
vrouw niet gestraft wordt door de hoge
progressie. Het werken van een gehuw
de vrouw wordt voorts minder bezwaar
lijk naarmate de werkdag korter is.
Sociale aspecten
Prof. dr. A. Oldendorff, die in zijn
pre-advies enkele sociale aspecten der
arbeidstijdverkorting behandelt, komt
tot de conclusie dat het niet waar
schijnlijk is. dat een betrekkelijk gerin
ge arbeidstijdverkorting grote verande
ringen zal teweegbrengen in het bedrijf
en in de maatschappij. Het is mogelijk,
dat de arbeidstijdverkorting de bestaan
de tendenties tot verdere mechanisering
en automatisering zal versnellen. Dit
kan dan onder bepaalde voorwaarden
leiden tot verdere invoering van ploe-
genstelsels en tot gewijzigde verhoudin
gen binnen het bedrijf. Arbeidstijdver
korting maakt de problematiek van de
produktiviteit nog actueler dan zij reeds
is. Dit kan leiden tot het op grotere
schaal inzetten van technici, organisa
tie-deskundigen .bedrijfspsychologen en
bedrijfssociologen. Op het inschakelen
van vrouwenarbeid moet worden ge
rekend.
Geen verandering
De bestaande patronen van vrijetijds
besteding zullen voorlopig waar
schijnlijk niet belangrijk veranderen. De
„tweede baan" zal naar alle waarschijn
lijkheid een grotere rol gaan spelen. Éen
grotere investering in de „vrijetijdsin-
dustrie" en in de recreatiegebieden valt
te verwachten .Arbeidstijdverkorting in
de industriële bedrijven kan ertoe lei
den, dat de landbouw meer arbeids
krachten gaat verliezen aan de indus
trie. Zij kan er toe leiden, dat in de
overige sectoren van het economisch
leven eveneens eisen tot verkorting van
de arbeidstijd worden gesteld. Indien in
bepaalde sectoren de bedrijfstijd niet
kan worden verkort, of de produktiviteit
niet kan worden opgevoerd, zullen hier
dan meer arbeidskrachten moeten wor
den aangetrokken.
Prof. Oldendorff geeft in zijn pre-ad
vies voorts enkele ervaringen weer, die
Nederlandse bedrijven met arbeidstijd
verkorting hebben opgedaan. Die waren
niet ongunstig. Het invoeren van de
vrije zaterdag heeft bij de bezochte be
drijven niet geleid tot produktieverlies
bij dezelfde personeelsbezetting.
Advertentie
VOOR 'N APARTE
naar HET MODEHUIS
Exclusieve
Damesconfectie
BOTERMARKT 17 - TEL. 32765
Burgemeester gelyncht
De burgemeester van het dorp Kot-
sjang bij Poesan in Zuid-Korea is door
inwoners van het dorp levend verbrand.
Hij wordt verantwoordelijk gesteld voor
de executie van 600 dorpelingen in 1951,
ten tijde van de communistische invasie.
De terechtgestelden werden toen voor
communistische partisanen gehouden.
Het hoofd van de politie, die de 54-jarige
burgemeester, Pak Jong bo genaamd,
wilde beschermen, werd mishandeld.
AANNEMER VAN f2000-
BEROOFD
Tijdens nachtelijke rit
(Van onze Haagse redactie)
Ruim f. 1000 heeft een 29-jarige Haag
se aannemer stuk gemaakt tijdens een
dolle feestrit met een taxi langs tal van
café's in Den Haag in de nacht van 4 op
5 mei j.l. In zijn feestroes kwam hij ook
terecht in het Rotterdamse Katendrecht.
De man was zeer gul, want hij gaf steeds
rondjes weg. Het feest eindigde op de
voormiddag van bevrijdingsdag, toen hij
zwaar beschonken toestand om
streeks kwart voor twaalf werd aange
troffen op de Schenkkade te Den Haag.
De politie nam hem mee naar de po
litiepost aan de Adelheidstraat, waar hij
ter ontnuchtering werd opgesloten. Na
dat hy weer enigermate tot zijn positie
ven was gekomen, bemerkte hij dat hy
f. 2 000 uit zyn portefeuille miste. De
politie stelde een onderzoek in, waarbij
kwam vast te staan dat een taxichauf
feur, die zich bij het gezelschap had
aangesloten, de aannemer van de f. 2000
had beroofd. Deze had f. 1000 in een
luchtkoker van een toilet bij familie
verstopt. De rest (f. 925» kon de politie
achterhalen bij een schuldeiseres van de
aangehoudene. Daar had hij f. 75 be
taald voor een bedrag, dat nog open
stond.
Gebleken is, dat deze chauffeur al
eens verdacht is geweest van een soort
gelijk berovingsgeval te Leiden, waarbij
het om f. 200 ging. Men heeft de man
toen wegens gebrek aan bewys moeten
laten gaan.
Zeer hoge prijs voor schilderij
van Churchill
Bij Sotheby in Londen is woens
dag voor een gala-publiek een aantal
schilderijen .andere kunstwerken en an
tieke voorwerpen geveild waarvan de op
brengst ten goede komt aan het Inter
nationale Vluchtelingenfonds. Het re
cord werd behaald door een doek van
Sir Winston Churchill, getiteld „Kurk
bomen nabij Mimizan", dat f 74.000,
opbracht, de hoogste prijs welke ooit is
betaald voor een werk van een nog in
leven zijnde Engelse kunstenaar! Zo snel
ging het bieden, dat de hamer reeds na
37 seconden viel. Het doek is in 1924
geschilderd. Het werd gekocht door een
Amerikaanse verzamelaar. Dit schilderij
geniet reeds grote bekendheid in de Ver
enigde Staten, waar het in 1958, teza
men met andere werken van Sir Win
ston Churchill werd tentoongesteld. Het
was de eerste maal dat Sir Winston een
van zyn werken liet veilen. De afslager
zei toen het doek op de ezel werd gezet,
dat hy nog nooit zoveel genoegen heeft
gehad als bij deze aanbieding van dit
schilderij van de grootste levende En
gelsman. Ik hoop, zo ging hij voort, dat
de opbrengst op een of andere manier
een huldebetoon zal zijn voor de man
zonder wiens moed niemand van ons
vandaag hier zou zyn geweest.
De totale opbrengst van de veiling be
droeg f 153.420,—.
Ti vee Newyorkse m usea moeten waardevolle
collectie schilderijen verdelen
1 Vorig jaar oktober over
leed in New York mevr.
W. R. Timken, weduwe
van een kogellagerfabri-
kant en bezitster van een
85 beroemde schilderijen
omvattende kunstcollec
tie. Bij testament be
paalde zij, dat het schil-
derijenbezit verdeeld
moest worden over twee
Newyorkse musea, de
„National Gallery" en
het „Metropolitan Mu
seum of Art".
Bij een waardevolle
collectie als de onderha
vige is het niet uitgeslo
ten dat beide museum
directies graag hetzelfde
schilderij willen hebben.
Men heeft daarom het
schilderijenbezit verdeeld
in twee groepen. Beide
museumdirecties moeten
thans aangeven aan wel
ke schilderyen zij de
voorkeur geven. Zij mo
gen daarvoor onderhan
delen met de executeur-
testamentair, die zijner
zijds pogingen zal doen
om de verdeling zo recht
vaardig mogelijk te doen
zyn.
Voor schilderyen waar
voor geen der directies
voorkeur aan de dag legt,
zal gelden dat ze ver
deeld en toegewezen wor
den aan het museum dat
de executeur testamen
tair het geschiktst acht.
Maar indien blijkt, dat
beide directies met rede
nen omklede voorkeur
hebben voor dezelfde
schilderijen er zijn
doeken als „Christus aan
de bron" van Rembrandt,
een „Madonna" van Van
Dijck, „De liefdesbrief"
van Boucher zonder
zich daarbij te kunnen
houden aan de reeds
vastgestelde indeling in
twee groepen, dan zal er
worden getost.
Het testament bepaalt,
dat de executeur testa
mentair door het opwer
pen van een geldstuk de
uiteindelijke beslissing
kan laten ontstaan. En
men zegt dat in twee
Newyorkse musea enkele
numlsmaten (penning-
kundigen) in consult zijn
geroepen, om samen met
enkele wiskundigen een
kansberekening op te
stellen aan de hand waar
van de museumdirectie
haar eventuele beslissing
sal nemen over kruis of
munt om miljoenen.
