STRALENDE LENTEZON OP DE GLORIEDAG
VOOR PRINSES MARGARET EN ANTONY
Indrukwekkende dienst in hoofdkerk
van Britse rijk: Westminster Abbey
Haar zwager, de hertog van Edinburghstelde
de wat nerveuze prinses geheel op haar gemak
Ondanks televisie trokken vele
tienduizenden erop uit!
7VV/ restauratie was somberheid
van gebouw gelukkig verdwenen
Overdracht carillontoren te
Arlington namens Ned. volk
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 6 mei 1960
Vierde blad no. 30041
(Van onze Londense correspondent)
Vlaggen wapperden, bloemen verspreidden hun
zoete geur, klokken beierden, Londen jubelde en
vierde feest!
Margaret Windsor en Antony Armstrong-Jones
zijn vandaag even na het middaguur in de histori
sche Westminster abdijkerk in een sfeer van diepe
wijding en immense luister en in tegenwoordigheid
van ruim 2000 gasten door dr. Geoffrey Fisher,
aartsbisschop van Canterbury, in de echt verbon
den.
Het was de gloriedag in het leven van de
Koninklijke, bruid en haar bruidegom en een van
de zeldzame hoogtepunten in het Britse bestaan.
Het was bovendien de eerste maal in 450 jaar, dat
Palace.
een prinses met iemand trouwde die geen titel
Voor iedere moeder wier zoon met een van de hoogste vrouwen in den lande
huwt zou dit een onvergetelijke dag zijn. Maar voor de gravin heeft dit huwelijk
nog een speciale betekenis. Immers, toen Antony op 16-jarige leeftijd polio opliep,
vreesde zij, dat hij zijn hele leven invalide zou blijven.
Het gure regenweer aan het begin van deze week deed het ergste vrezen voor
de grote dag. Doch het prachtige lenteweer van gisteren het was bijna 70
graden, de warmste dag van het jaar maakte reeds duidelijk, dat het vandaag
wederom stralend zou zijn. Hiermede was het feest gered. Prinses Elizabeth
trouwde op een frisse mistige novemberdag. De kroningsfeesten van 1953 werden
door koude en slagregens bedorven, maar voor de zonnige Prinses Margaret
straalde de zon, hoe kon het ook anders?
Dank zij de televisie waren miljoenen in de gehele wereld speciale televisie
films werden naar de Verenigde Staten en Canada overgevlogen, zodat ze daar
nog op tijd voor het avondprogramma zullen arriveren hiervan getuige.
tig afstekend tegen het donkere zwart
van de hoge beremutsen van de ere-
bataljons der garderegimenten, die te
zamen met andere leden van de strijd
krachten voor de afzetting langs de weg
zorgden. De fonkeling van de gevederde
koperen helmen en kurassen, de weer
kaatsing van de open zilveren zwaarden,
de spiegeling van de glimmende hoge
laklaarzen van de bereden garde der
koninklijke huishouding, de martiale
Household Cavalry, het goud en paars
van de Tudorkledij van de tamboers
majoor, de Spaanse kragen en helle
baarden van het bejaarde, stramme ere-
korps van de „gentlemen at arms". Er
was weer de bij de Engelsen altijd vol
strekte precisie en perfectie in de regie
en uitvoering van dit sublieme vertoon.
De gracieuze glazen koets waarin de
bruid zich naar de kathedraal begaf en
waarin zij met haar echtgenoot terug
keerde werd door een van de schimmels,
Tedder, getrokken, die in 1946 deel uit
maakte van een geschenk van 36 paar
den van Koningin Wilhelmina aan Ko
ning George VI uit dankbaarheid voor
bezit. Er is echter sprake van dat Antony
Armstrong-Jones als hij eenmaal zijn vaste plaats
in de Koninklijke familie en in de harten van het
Engelse volk veroverd heeft, in de adelstand zal
worden verheven, maar zeker is dit nog niet. Op
het ogenblik zou de romantiek, welke om deze
echtverbinding zweeft, er misschien enigszins door
worden aangetast. Hetgeen overigens niet weg
neemt, dat de bruidegom, die jarenlang door hard
te werken zijn brood verdiende, nauw met de
aristocratie en via deze zelfs met vorstelijke ge
slachten is verbonden. In zijn jeugd woonde hij
lange tijd op het kasteel van zijn moeder, gravin
Rosse in Ierland, een grimmige burcht, veel meer
van de buitenwereld afgesloten dan Buckingham
Kleurigheid was
zeer aantrekkelijk
Maar ondanks de mogelijkheid om ge
makkelijk thuis te blijven zitten en alles
veel beter te zien dan op straat, hadden
zich tienduizenden langs de weg ge
schaard om bruid en bruidegom te be
jubelen. Al zag men hen slechts even in
een flits. Duizenden hebben het er voor
deze luttele ogenblikken voor over gehad
gedurende de nacht in de buitenlucht te
kamperen. De toeschouwers, die door
vrolijke muziek uit de luidsprekers langs
de weg waardoor zij later de kerkdienst
konden volgen, werden beziggehouden,
hadden tenminste de voldoening enkele
fragmenten van het blijde schouwspel
helemaal „echt" te hebben gezien en be
leefd. Dit laatste is iets, dat voor het
televisiescherm onmogelijk is. Bovendien
ontbreken daarop de kleurigheid van het
geheel, welke een evenement als dit tot
een feest voor het oog maakt en er
eigenlijk het hoofdbestanddeel van
vormt.
Buckingham Palace, het vertrekpunt
voor de bruidegom, en Clarence House,
de residentie van de prinses, liggen maar
twee brede lange straten van de kathe
draal verwijderd, zodat het voorbijtrek
ken van de diverse stoeten slechts korte
tijd in beslag nam. Jammer was echter
dat om onverklaarbare redenen de route
zo gekortwiekt werd en dat er van de
Mali schuin werd doorgestoken over de
kale, doch met tribunes omlijste vlakte
van de Horse Guards Parade inplaats
van de grote lus te maken door de
machtige Admiraliteitspoort en langs
Trafalgar Square, een weg welke nor
maal door koninklijke stoeten wordt ge
volgd. Voor een langere rijtoer leent deze
wereldstad met zijn hopeloze verkeers
problemen zich slecht. Maar indien de
geijkte route ware gehandhaafd, zouden
vele extra duizenden de stoet en al het
andere vertoon hebben kunnen gade
slaan.
Stijlvolle ceremonie
De Engelsen zijn meesters in de uit
voering van stijlvolle ceremonieën als
deze. Het gaat hun volkomen natuurlijk
af. Gevoel voor historie en traditie vor
men een onverbrekelijk onderdeel van
het Britse leven. Het was een „volksver
maak" in de beste zin van het woord.
Vooral de waardigheid ervan maakte in
druk.
Het hart van Londen, ja van het ge- j
hele Britse rijk, levert het klassieke de
cor voor het koninklijke of zo men wil
semi-koninklijke tafereel, dat zich voor
miljoenen ogen afspeelde.
De majestueuze Mali. de als een liniaal
op Buckingham Palace gerichte boule
vard, aan de ene zijde begrensd door de
hoog boven de bomen oprijzende monu
mentale achttiende-eeuwse zuilenge-
veis en uitspringende terrassen van de j
beroemde bouwmeester John Nash, het
prille groen, verweven met wolken voor
jaarsbloesem van het aan de andere kant
gelegen lieflijkste aller Londense parken,
dat van St.-James, de kronendragende
witte masten waaraan strak de recht
hoekige witte draperieën hangen, met
vergulde kwasteji aan de uiteinden en in
het midden voorzien van gestileerde
donkerrode Tudor-roos met het gouden
monogram van de letters ,M" en „A"
Het hoogtepunt van de vrolijke versie
ringen vormde de prachtige erepoort
van roze en donkerrode rozen welke het
echtpaar op de terugweg naar Bucking
ham Palace passeerde.
Gecamoufleerde afbraak
Het roetzwart en grijs van de ver
weerde kathedraalmuren en van het
kleine St.-Margarets-kerkje ernaast
vormden op het plein voor de Big Ben
als treffend contrast een monumentale
achtergrond. De kunstbloemen van
plastic welke zich om de lantaarnpalen
kronkelden en sierlijke bloembakken
aan de voet daarvan deden het prachtig
De tegenover de Westminster Abbey
opgerichte hoge tribunes met bloemen
versierd uitverkocht niettegenstaande
de prijzen van 50 tot 250 gulden per
plaats! camoufleerden de lelijke af
braakgaten in de nabijheid en gaven
met de vlaggemasten en de overhuifde
entree van de kerk het anders zo onoog
lijke voorplein een bijna huiselijk karak
ter. Hier stond ook een van de talrijke
militaire muziekkorpsen in galatenue
opgesteld.
Weer zag men zoals by elke staats
gelegenheid het vlammende rood, prach-
de tydens de oorlog in Engeland door
haar genoten gastvrijheid.
Men heeft dit alles vaak genoeg aan
schouwd, al ligt de vorige koninklijke
bruiloft al weer 13 jaar achter ons. Toen
was de 16-jarige Prinses Margaret het
oudste bruidsmeisje bij het huwelijk van
Prinses Elizabeth. Nu is ze een volwas
sen vrouw al heeft de prinses, klein van
gestalte, het pril meisjesachtige behou
den. Ook de tengere Antony Armstrong-
Jones ziet er veel jeugdiger uit dan hij
is.
Gelukkige jonge vrouw
Wie de prinses de laatste maanden
heeft gezien weet dat zij zielsgelukkig is.
In haar vrij eenvoudige bruidskleed van
wit zijden organdie en de fonkelende
diadeem in het haar zag zij er spranke
lend doch op de heenweg naar de kerk
ook enigszins gespannen uit. De prinses
is weliswaar gewend aan jubelende me
nigten, aan pracht en praal, maar, emo
tioneel als zij is, leek zij iets minder be
heerst dan gewoonlijk hetgeen ook niet
te verwonderen viel. Doch de altijd hu
moristische Hertog van Edinburgh, haar
zwager die haar zou „weggeven", stelde
haar toch weer op haar gemak.
Voor Antony Armstrong-Jones was
alles nog overweldigender. Hy werd als
het ware fysiek overvallen door de
grootsheid en pathos van het gebeuren.
Daarvoor was de overgang van een be
dompt souterrain in een volksbuurt
naar de altijd onwerkelijke paleisomge
ving te plotseling. Vooral nu elke lens dit
keer op hèm is gericht! Hij heeft om tijd
gevraagd om de acclimatiseren en men
begrijpt dit. Voor het publiek was hij
tot voor kort een nog ietwat wantrouwig
benaderde vreemde, maar na vandaag
zal dit wel gauw veranderen. De geest
drift van de toeschouwers was onge
veinsd en dat zij beiden gold is buiten
kijf.
Het bruidstoilet
Vandaag werden in Londen officieel
details van Prinses Margarets trouw
japon, ontworpen door Norman Hartnell,
bekend gemaakt.
De japon is van witzijden organza, het
strakke lijfje heeft lange, nauwe mou
wen. De hals, afgebiesd met organza, is
van achteren hoog en valt van voren in
een „v". De organza bies loopt aan de
voorkant over het lijfje en de rok.
De zeer wijde twaalfbaans rok. bestaan
de uit drie lagen organza, is om de taille
nauwsluitend en waaiert wijd uit.
Iedere baan is afgebiesd met organza.
Dezelfde bies loopt langs de gehele zoom
van de rok die in een sleep eindigt.
De hele japon is gemaakt op een styve
witte tule, die eveneens met organza is
afgebiesd. De sluier van Prinses Marga
ret is van witte tule, afgezet met witte
organza en bijeengehouden door een dia
manten tiara.
Haar kleine bruidsboeket, in de vorm
van een halve maan, bestaat voorname
lijk uit twee soorten witte orchideeën,
een klein tuiltje lelietjes van dalen en
stephanotis.
Afschuwelijke moord
bij Brussel
(Van onze Brusselse correspondent).
De luxueuze gemeente Elsene bij
Brussel is in grote beroering door een
afschuwelijke moord.
Dinsdagavond is een 75-jarige we
duwe gewurgd in haar bad gevonden.
De moordenaar, een neef van het slacht
offer is gearresteerd en heeft een vol
ledige bekentenis afgelegd.
Uit de gesprekken met de buren kon
den de rechercheurs reeds spoedig ach
terhalen dat de moord door een beken
de was gepleegd. De 40-jarige neef had
namelijk drie jaar geleden bij de begra
fenis van de echtgenoot van zijn tante,
een arts. verklaard dat hij spoedig het
grote patriciërshuis van de weduwe zou
erven
De dader is een onbeduidend klerkje
op een Brusselse bank en schijnt niet
geheel toerekeningsvatbaar te zijn.
De moordenaar viel trouwens spoedig
door de mand. Hij bekende dat hij zijn
tante had gewurgd na een hooglopende
ruzie en dat hy voornamelijk kwaad
was geworden toen zij hem zijn mislukt
leven verweet. Men vraagt zich echter
af of hij niet eerder met valse sleutels
de woning is binnengedrongen en de
weduwe koelbloedig en dus niet voorbe
dachte rade heeft vermoord, wat hem
levenslang kan kosten.
BRAND IN „DE SOCIËTEIT"
TEDOETINCHEM
Schade een halve tan
Gistermiddag tegen kwart over vijf
werd door voorbijgangers brand ontdekt
in het gebouwencomplex van de sociëteit
te Doetinchem. De brandweer was spoe
dig ter plaatse en ondanks de enorme
rookontwikkeling wist zij in korte tijd
hetv uur meester te worden. De grote
zaal bleef gespaard, maar de kegelbaan
alsmede een kleedgelegenheid gingen
verloren. De koffiekamer kreeg veel wa
terschade. Het vuur werd bestreden met
elf stralen. De oorzaak zal vermoedelijk
moeten worden gezocht in onachtzaam
heid. De schade zal niet ver van een
halve ton liggen. De sociëteit is tegen
brand verzekerd.
BEVELHEBBER
ZEESTRIJDKRACHTEN
NAAR ANTILLEN EN V.S.
De bevelhebber der zeestrydkrachten,
vice-admiraal L. Brouwer, zal in de
periode van 15 t.m. 24 mei a.s. een in
spectie bezoek brengen aan de Kon.
Marine op de Ned. Antillen.
Tevens zal hij in de periode van 2 t.m.
14 juni a.s., op uitnodiging van de chef
van de marinestaf van de Amerikaanse
marine, admiraal A. Burke USN, een
bezoek breng enaan de V.S.
Demonstraties in Ankara
Gistermiddag hebben studenten op
nieuw gemanifesteerd in Ankara. Om 4
uur wandelden groepen studenten op de
Ataturk-boulevard onder het wakend
oog der politie. Twee uur later waren
er echter 4.000. waarbij zich ambtenaren
en employe's voegden. Zij riepen „vrij
heid vrijheid" en zongen voor het stand
beeld van Ataturk het volkslied. Het
hele verkeer stond stil. Met militaire
auto's werden versterkingen aange
voerd, waarna de manifestanten met
gummiknuppels uiteen werden gejaagd.
Generaal Genial Gursel, bevelhebber
van de Turkse strijdkrachten, is met
verlof gegaan. Aansluitend hierop gaat
hij. in juli, met pensioen wegens het
bereiken van de pensioengerechtigde
leeftijd, zo heeft een officiële Turkse
woordvoerder verklaard. De Turkse
kranten hebben echter aanzegging ge
kregen dat zij dit nieuws niet mogen
publiceren.
Als dank voor de Amerikaanse hulp
Het Nederlandse volk heeft gisteren te Arlington by Washington de toren voor
het Nederlandse carillon overgedragen aan het Amerikaanse volk. De toren werd
aangeboden door de voorzitter van het klokketorencomité, de heer J. F. van
Hengel, en de staalconstructie voor de 49 klokken van het carillon werd namens
het Amerikaanse volk aanvaard door de Amerikaanse minister van Binnenlandse
Zaken, de heer B. A. Sea ton.
In een inleidend woord heeft de Ne
derlandse ambassadeur te Washington,
dr. J. H. van Roijen, erop gewezen dat
de toren een teken van dankbaarheid
van het Nederlandse volk jegens het
Amerikaanse is maar dat het vooral
(Van onze Londense correspondent)
Het hoogtepunt van de dag vormde vanzelfsprekend de huwelijks-
dienst in de Westminster Abbey, de hoofdkerk van het Britse rijk,
welke thans voor een belangrijk deel is gerestaureerd. De vroegere
somberheid van dit kerkgebouw is dan ook gelukkig verdwenen.
Vandaag was de aanblik van het interieur bijzonder opwekkend. Niet
alleen verspreidden de grote luchters in het priesterkoor en de kaarsen
op het altaar hun glans, weerkaatst door de gouden en zilveren orna
menten van het altaar, maar~bovendien viel er uit de hoge gewelven
een zee van licht dank zij de daar aangebrachte sterke televisielampen,
welke de gehele kathedraal in een feestelijke gloed zetten. In het schip
van de kerk, aan weerszijden van de blauwe loper, welke van de
westelijke deur naar het priesterkoor leidde, zaten de gasten op smalle
vergulde stoeltjes en vulden verder de koorbanken.
families aanwezig. Verder waren er de
premiers van het Britse Gemenebest, die
op het ogenblik in Londen confereren.
Het was hoogsteigenaardig om overal
tussen de brede zuilen televisietoestellen
op een hoog voetstuk te zien staan. Om
de paar meter was er een televisiescherm
daar dit de enige manier was waarop
de aanwezigen de huwelijksinzegening
in het priesterkoor konden zien. Zelfs
op enkele meters afstand van het altaar
waren zij opgesteld. Het was een zoge
naamde huistelevisie, gesloten voor de
gebeurtenissen buiten de kathedraal.
Overal waar men omhoog keek ont
waarde men het loerende oog van de
televisiecamera's. Er waren er meer dan
20! Een deel van de kerk, boven de in
gang, staat nog in metalen steigers,
maar men maakte van de nood een
deugd want men vond hier plaats voor
extra televisiecamera's! Er was echter
geen sprake van close-ups in het pries
terkoor. Alle opnamen tijdens de eigen
lijke dienst toonde het bruidspaar op de
rug en dan meestal nog van grote af
stand. Het was speciaal Koningin Eliza
beth die dit zo geregeld had omdat zij
niet wilde dat de innerlijke emoties van
de bruid gemeengoed van allen zouden
worden. Bij het huwelijk van Grace
Kelly en Prins Rainier had zij namelijk
gezien hoe onjuist zulks is.
Het priesterkoor was rijkelijk voorzien
van microfoons, zodat niets van de stem
men van bruid en bruidegom en van de
aartsbisschop verloren ging.
Parade van zeer vele
prominenten
Het was hier al in de vroege ochtend
een parade van prominenten. De Britse
regering en topfiguren uit de gehele sa
menleving waren aanwezig. De 85-jarige
Sir Winston Churchill ontbrak niet en
keek vergenoegd rond. Behalve Konin
gin Ingrid van Denemarken waren en
kele leden van buitenlandse vorstelijke
moet worden beschouwd als een monu
ment voor de vriendschap tussen de twee
volken.
Over de afgelopen 15 jaar zei de heer
v. Roijen dat het herstel van Nederland
niet zo volledig zou zijn geweest en veel
meer jaren zou hebben geëist indien de
Amerikanen Nederland niet zo royaal
I hadden geholpen.
De heer Van Hengel zeide in zijn aan-
biedingsrede dat er geen betere dag voor
J het uiten van de dankbaarheid van het
Nederlandse volk en voor het aanbieden
van deze toren kon worden gevonden
dan de dag waarop Nederland herdenkt
dat het 15 jaar geleden werd bevrijd.
Na te hebben gewezen op de moed van
de Amerikaanse militairen bij de bevrij
ding, zei de heer Van Hengel dat deze
bevrijding het beginpunt was voor her-
stel en wederopbouw met Amerikaanse
hulp.
De heer Van Hengel heeft de minister
van Binnenlandse Zaken, de heer Sea-
ton, en zyn ambtenaren dank gezegd
voor hun nooit aflatende medewerking
bij de bouw van de toren.
Voor en na de overdracht werden op
het carillon Amerikaanse en Neder
landse volksmuziek en moderne compo
sities ten gehore gebracht.
Geen speciale versiering
In de kathedraal was vrijwel geen
speciale versiering aangebracht: de in
gang in lichtgrijs en blauw gedrapeerd
en tegen enkele zuilen waren bloemen
aangebracht. Er stonden ook bloemen
ter weerszijde van het kleurrijk aange
klede altaar. In het geheel gevulde kerk
gebouw waar het wemelde van unifor
men en elegante toiletten naast de stem
mige herenkledij heerste een verwach
tingsvolle stemming. Toen als een vreug
devol signaal kondigde een trompetfan
fare, speciaal gecomponeerd door Sir
Arthur Bliss, de hoofdcomponist, en uit
gevoerd door 12 militaire trompetters de
aankomst van de bruid aan een kwartier
eerder was de bruidegom vergezeld van
de „best man", neuroloog dr. Roger Gil-
liat, gearriveerd. Zij namen hun plaats
aan de rechterzijde onder de lantaarn
in. In het midden van het priesterkoor
stonden de twee rode bidstoelen, dicht
by de treden, waarachter zich de aarts
bisschop. de deken en andere hoge gees
telijken in vol ornaat hadden opgesteld.
In het priesterkoor zaten aan de rech
terkant Koningin Elizabeth, de konin
gin-moeder. Prins Charles en andere le
den van de koninklijke familie. Aan de
overzijde zaten de ouders van Antony
Armstrong-Jones, zijn zuster en half
broer, alsmede de buitenlandse vorste
lijke gasten.
Geen wezenlijk verschil
Begeleid door Prins Philip en gevolgd
"I will". De bruidegom zeide het met
besliste stem, de stem van de bruid was
zachter maar eveneens duidelijk. Zij leg
de daarbij volgens de oude formule te
vens de belofte af dat zy haar echtge
noot zal gehoorzamen. In feite wordt
door de kerk deze gehoorzaamheid als
wederkerig beschouwd. Vervolgens was
het ogenblik aangebroken waarop Prins
Philip de bruid aan de bruidegom „weg
gaf". De aartsbisschop strengelde de
rechterhanden van bruid en bruidegom
ineen. De bruidegom verklaarde daarop
dat hij Margaret Rose tot zijn vrouw
nam en dat hij haar in voor- en tegen
spoed zou lief hebben tot dat de dood
hen zou scheiden. Prinses Margaret gaf
de bruidegom dezelfde verzekering. Deze
gaf daarna de ring die de „best man"
hem overhandigde, aan de aartsbisschop,
die de ring zegende. Toen kwam het
historische moment dat Antony Arm
strong-Jones de ring aan de vinger van
zijn bruid schoof daarbij de voorge
schreven sacramentele formule uitspre
kend. Na het gebed verklaarde aartsbis
schop Antony en Margaret tot man en
vrouw, waarop een zegening volgde.
Stormachtige ovatie
De voorlezing van de acht zaligspre
kingen uit de Bergrede en nog enkele
verzen door de deken vormde de afslui
ting van deze verheven dienst. Een fan
fare klonk waarna allen instemden met
het volkslied.
Bruid en bruidegom, vergezeld van
hun naaste familieleden begaven zich
daarna naar de St. Edwards kapel om
het huwelijksregister te tekenen, waar
na het grote koor dat de dienst zo prach
tig had opgeluisterd het bestond uit
80 jongensstemmen nog enige gezan
gen ten gehore bracht.
Onder de tonen van trompetmuziek
van Purcell verliet het bruidspaar de ka
thedraal.
Op de weg naar Buckingham Palace
juichte de menigte het paar in de glazen
koets met laaiende geestdrift toe.
Lachend wuifde het terug. Het enorme
ronde plein voor het paleis leek een met
tienduizenden gevulde arena. Men riep
in spreekkoor om de bruid en de bruide
gom en na enkele ogenblikken verscheen
het gelukkige paar op het balkon om
een reusachtige ovatie in ontvangst te
nemen.
Een geliefde prinses heeft haar geluk
gevonden!
De algemene vreugde kent geen gren
zen!
Acht jaar geleden is in Nederland het
1 idee opgekomen het Amerikaanse volk
een duurzaam blijk van vriendschap te j
geven. Men werd het er spoedig over - - „pgespoort
eens dat He. geseHenH eenden j
moest bestaan, omdat het gieten van I terwijl de aanwezigen oprezen, naar haar de commerciële uitzendingen Wanneer
klokken een traditioneel ambacht in Ne- treden van het de stoorzender niet tot zwijgen wordt
i priesterkoor. Zn draaide zich om en eaf i ™hr„K, ,wuruu
„Veronica" stoorde
Westduitse zender
De drijvende radiozender „Veronica"
heeft gistermiddag telegrafisch van het
Westduitse radiokuststation „Nord-
deich Radio" (Duits Oost-Friesland) de
mededeling ontvangen, dat een van de
golflengten van dit station door de uit
zending van de „Veronica" op 183 meter
zwaar werd gestoord. De „Veronica"
heeft haar uitzending toen onmiddellijk
gestaakt om later op een hogere golf
lengte weer in de lucht te komen.
De vertegenwoordiger van de „Vero
nica", de heer H. Oswald, deelde mede
aan „Norddeich Radio" terug te heboen
getelegrafeerd, dat verandering van de
frequentie in twee dagen mogelijk is.
Slechts tien minuten, aldus de heer Os
wald, zijn wij op de 183 m. geweest om
aan enkele mensen de stoorzender
(waarvan de Veronica nog steeds last
van heeft) te laten horen. Normaal zen
den wij op 185,5 m. Aan boord is men nu
de grote zender aan het inwijden. Voorts
heeft hy van Amsterdam uit radiotele-
fonisch aan de technici van de „Vero
nica" meegedeeld, dat zoveel mogelijk
tegemoet moet worden gekomen aan
soortgelijke verzoeken als die van Nord
deich Radio.
Inmiddels zoeken de technici van Ra
dio Veronica naarstig naar de stoorzen
der, die de uitzendingen bemoeilijkt. De
ze technici zijn er, na nader onderzoek
toch van overtuigd, dat deze stoorzender
zich ergens in Amsterdam bevindt en
niet in Duitsland.
Zodra de stoorzender is opgespoord en
derland is. Korte tijd later werd beslo
ten het carillon in een klokketoren aan
te brengen. In alle kringen van het Ne
derlandse volk werd geld bijeengebracht
en de Koningin gaf spoedig haar steun
aan het idee.
De toren, die ongeveer 40 meter hoog
is, is ontworpen door de architect J. W.
C. Boks. Aan de voet van de open staal
constructie staan twee bronzen leeuwen
van de beeldhouwer Pauls de Koning.
Een stralende Prinses Margaret
gefotografeerd tijdens de rijtocht
van Clarence House naar de Abbey
prmsterkoor. Zij drauidc zich om en gaf ,ebrach[. hVhbën dele SC
Prlnaeif Anne, die'' heVeedurcnde' de ge-
hele dienst vasthield. Daarop voegde de
bruidegom zich bij haar. Beiden beste- OU WCFVfMfitOI'lTll^ll lil
gen daarna het priesterkoor en de dienst J
begon. Hoewel uitgebreider dan normaal 1 i
verschilde deze in wezen niets van een I UKI3I13I113 ClOClCll
huwelijksdienst, welke voor de eenvou-
Wervelstormen hebben gisteren voor
de tweede achtereenvolgende dag ver
scheidene delen van de Amerikaanse
staat Oklahoma getroffen waarbij zeker
23 mensen zijn omgekomen.
Er zyn naar schatting meer dan 175
gewonden terwij de materiële schade
zeer groot wordt genoemd.
Het stadje Wilburton werd het ergst
getroffen. Voorzover bekend, kwamen
hier elf mensen om het leven. Veie ge
bouwen werden platgeblazen. waaronder
een kerk. Alle verbindingen met dit
2000 inwoners tellende stadje zijn ver
broken.
digsten in het kleinste dorpskerkje wordt
gegeven.
Het grote ogenblik kwam toen Mar-
garet-Rose en Antony Charles Robert
bij hun voornamen genoemd hun gelofte
van trouw aflegden. Het bevestigende
antwoord op de vraag of men alles voor
de partner zal zyn luidt in het Engels:
