BRIDGE OLYMPIADE
Lezers schrijven
SCHAAKBLINDHEID
m
u
t
VERTROUWEN HERSTELLEN
TEN BATE VAN TOEKOMST
ZIE TOCH NAAR
„OVERMORGEN"
Nogmaals: het onveilige verkeer
WITTE
KRUIS
OCTERNO
«6
m
M
p
m
i
m
g
m
3
T
5
Ui
4
i
1
i
1
A
1
V
iN
m.
w
ill
I
l
jjj
s
li
m
m
m
H
m
T
i
1
4
3
ÜS
i
1
ZATERDAG 23 APRIL 1960
Kiem van bereidheid
is aanwezig
Nadat wij eerst het „Leidse probleem"
van de plaatselijke kant hebben bezien
en later van de „randstedelijke", willen
wij daartussen een verband leggen.
Het is ondenkbaar, dat op korte ter
men besloten zou worden tot annexatie
door Leiden van Oegstgeest, Leiderdorp,
Zoeterwoude, een deel van Voorschoten
en een stukje van Hazerswoude. We
zouden er lang en breed over kunnen
discussiëren of dit al dan niet wenselijk
was, maar de werkelijkheid gebiedt ons
deze mogelijkheid ten enen male uit te
sluiten. En daarover treuren wy boven
dien niet in het minst.
Leiden beroept zich bij allerhande
plannen (verkeer, structuur, woning
bouw, etc.) telkenmale op de gemeente
lijke taak in het geheel van de Rand
stad. Dit betekent de aanvaarding van
een taak, die niet uit eigen behoeften
voortvloeit. Dit betekent bereidheid voor
werk ten bate van anderen. Oegstgeest
doet telkenmale een beroep op de eigen
functie van woongemeenteniet voor
werkers in eigen gemeente, maar voor
forensen. Warmond (tot dusverre nog
niet genoemd in dit verband) legt de
nadruk veelal op een recreatieve taak:
niet voor de Warmonders, maar voor de
Randstedelingen. Zoeterwoude blijft ha
meren op het aambeeld van de agra
rische belangen; niet voor de enkele
eigen inwoners, maar voor een veel gro
ter verzorgingsgebied. Leiderdorp heeft
zich in de naoorlogse jaren waarlyk niet
zo fantastisch uitgebreid om de „eigen"
bevolking te huisvesten: het is een
woongemeente voor de werkstad Leiden
geworden.
Zo zijn alle belangen dusdanig ver
weven, dat van enig autarkisch aspect
in gemeentelijk beleid en doelstellingen
geen sprake meer is.
Vermijdt argwaan
en rancune
Wanneer de gemeenten, die het wer
kelijk goed menen met het groter ge
heel dan de eigen territoriale kring, de
handen eens in elkaar sloegen, dan zou
een plan als dit een goede toekomst
mogelijkheid hebben en zouden zelfs
ook de gemeentelijke belangen worden
gediend.
Dit in elkaar slaan van de handen kan
alleen gebeuren, wanneer de eigenaars
van die handen niet wantrouwig tegen
over elkaar staan. Men moet kunnen sa
menwerken in vertrouwen, dat het in
derdaad samenwerking is en niet voor
bereiding van annexatie. In een lande
lijke gemeente A bereid aan de periferie
van stad B een woonwijk te laten bou
wen, omdat B woonruimte nodig heeft
en daar zelf geen terrein voor beschik
baar heeft, dan moet A weten, dat B
niet dit gebied annexeert, wanneer die
woonwijk er eenmaal staat onder het
motief, dat deze wijk toch geheel op B
ls georiënteerd en daar organiek bij be
hoort.
Hieruit vloeit voort, dat grootse 'plan
nen als de hierboven geschetste
slechts verwezenlijkt kunnen worden,
wanneer het wantrouwen is weggeno
men. En dit wantrouwen wordt slechts
tot diepe argwaan en rancune gevoed,
indien telkens weer uit lokale motie
ven de grenzen worden herzien
Daarom hebben wij de thans aanhan
gig gemaakte grenswijzigingsvoorstél-
len lapmiddelen voor lokale belangen
genoemd. Op den duur worden deze
lokale belangen beter gediend door af
zien van grenscorrecties en vertrouwen
op eikaars goede wil dan door halve
maatregelen als deze.
Er is samenwerking tussen gemeenten
mogelijk. Dat heeft de agglomeratie
Den Haag te zien gegeven. In Rotter
dam heeft men bittere ervaringen met
het tegengestelde opgedaan, namelijk
met een te sterke annexatie.
Er zullen ongetwijfeld gemeenten zijn,
die zeer bedenkelijk staan tegenover dit
plan van „groter Leiden", zoals Zoeter
woude, dat een geheel landelijk karak
ter verloren zou zien gaan. Maar ook in
Zoeterwoude beseffen de deskundigen
wel, dat aan dit uiteindelijk lot niet te
ontkomen valt. Immers, wanneer het in
dustrieschap LeidenZoeterwoude zich
eenmaal heeft ontwikkeld, zal voor de
werknemers in dit gebied ook woon
ruimte geschapen moeten worden. Het
geen betekent dat een stadswijk diep in
het hart van het Zoeterwouse polder
land doordringt. Soortgelijke perspectie
ven gelden ook voor andere gemeenten.
Zo gezien betekent een oplossing
als boven geschetst de enige reële
kans voor het gebied rond Leiden
op langere termijn. En wij mogen
toch niet aannemen, dat de bestuur
ders van de gemeenten alleen naar
morgen en niet naar overmorgen
uitzien, wanneer het om beslissin
gen van vandaag gaat.
Naar onze mening zijn de grens-
wijzigingsvoorstellen lapwerk ten
aanzien van de plaatselijke proble
men en zijn zij funest voor de sfeer,
welke noodzakelijk is om het gebied
van Leiden en omgeving de taak te
laten volbrengen, welke het opge
dragen krijgt door het groter geheel
van West-Nederland. Leiden en
omgeving zouden een grote kans
missen, wanneer zij achter deze
grenswijzigingsvoorstellen zouden
gaan staan. Dat geldt zowel voor
de buitengemeenten als voor Lei
den.
Een solidaire afwijzing van deze
voorstellen verzekert voor dit ge-
Nu dreunen tus
sen Rijn en dui
nen nog de mo
toren van de
zware militaire
vliegtuigen: in
de toekomst zal
het marinevlieg
kamp Valken
burg worden
lerplaatst, en
dan ontstaat
hier een uitste
kend recreatie
terrein, aanslui
tend bij duinen,
strand en zee.
(Foto Leidsch
Dagblad)
bied een grote toekomst, want die
afwijzing legt de basis voor een sa
menwerking, waarin zeer veel tot
stand kan worden gebracht.
Ned. Dierenbescherming
eert Franse postbode
(Van onze Parijse correspondent)
Naar aanleiding van een artikel,
waarin wij in deze kolommen onlangs
een uitvoerige beschrijving gaven van
de dappere houding, die een Franse
postbode tegenover jagers aannam,
die een klein uitgeput hertje wilden
doden, heeft de Nederlandse Vereni
ging tot Bescherming van Dieren be
sloten aan deze moedige dierenvriend,
René Malherbe geheten, haar zilveren
erepenning toe te kennen. De penning
zal dezer dagen naar de woonplaats
van de postbode Saint Georges Motel
in het departement van de Euro wor
den gezonden, vergezeld van een
schrijven waarin het hoofdbestuur deze
dappere dierenvriend zijn hidde be
tuigt. Een afschrift van de brief zal
ook naar de burgemeester, de heer
Doucet, "worden gestuurd.
Wij gevoelen ons verheugd door
middel van ons artikel de aanleiding
te hebben geleverd voor deze Neder
landse hulde aan de Franse postbode,
die zo'n sprekend voorbeeld van ac
tieve vriendschap voor de dieren heeft
gegeven.
Geachte Redactie,
Voor de plaatsing van mijn ingezon
den stuk over dit onderwerp in uw num
mer van 6 april j.l. zeg ik u dank.
Uw nasohalft had de strekking, dat
de door mij te berde gebrachte punten
wel een grond van waarheid bevatten,
maar dat alles toch' nog wel meeviel.
Daarom zou ik gaarne de problemen
nog eens en dan speciaal toegespitst
op de Rijmsburgerweg uiteenzetten.
1. Allereerst dan de maximumsnelheid.
Als ik goed ben geïnformeerd, heeft de
invoering van de maximumsnelheid het
gunstige effect gesorteerd van een da
ling van de ongevallencijfers althans
in de eerste tijd na de invoering ervan,
toen vrijwel iedereen zich er nog aan
hield.
De laatste tijd vertoont het aantal
verkeersongevallen echter opnieuw een
niet onbedenkelijke stijging. U consta
teerde zelf op 4 maart j.l., dat het aan
tal verkeersongevallen in Leiden bleef
toenemen. Wij, bewoners van de Rijns-
burgerweg. constateren, dat de aanvan
kelijk geringe minderheid van de auto
mobilisten-weggebruikers, die de maxi
mumsnelheid pleegt te overschrijden, de
laatste tijd onrustbarend aan het toe
nemen is. Wat ligt dan meer voor de
hand dan om verband te leggen tussen
het toenemend aantal verkeersongeval
len en de verslapping in de naleving
van de maximum-snelheid? Wij twijfe
len er niet aan, dat het politiekorps
zoals u schreef te klein is en even
min, dat de politie haar uiterste best
doet. Dat neemt echter niet weg, dat wij
er wel eens aan twijfelen, of zij haar
werk wel met het maximale effect ver
richt. Met de uiterst beperkte beschik
bare middelen kan misschien een beter
resultaat worden verkregen, indien ze
andem werden aangewend. Het? zwaar
tepunt zou b.v. enigermate kunnen wor
den versohoven in de richting van de
jacht op het „grote wild" inplaats van
die op het „kleine wild".
De enige controle op de naleving van
de maximumsnelheid, welke wij aan de
Rijnsburgerweg kunnen constateren is
die, welke geschiedt doordat van tijd
tot tijd een politie-auto eens de weg op
en neer rijdt. Dit middel nu komt ons
te enen male ondeugdelijk voor met
het oog op dat ene doel. De politie-auto
is in de eerste plaats voor iedereen
onmiddellijk als zodanig kenbaar. En
eerst recht bij hen, die er een gewoonte
van maken, de maximum-snelheid te
overschrijden! Bovendien rijdt de po
litieauto met het verkeer mee, zodat
slechts de snelheid van een minimaal
klein groepje van in dezelfde richting
rijdende auto's kan worden aangepeild.
terwijl de autobestuurders, die achter
de politie-auto rijden, zich er wel voor
zullen hoeden om deze te passeren!
Een doelmatige controle op de nale
ving van de maximum-snelheid ver
krijgt men alleen, indien men deze ver
richt van een stilstaande observatie
post terzijde van de weg uit. Immers
alleen dan kan men de snelheid van
alle passerende motorrijtuigen aan-
peilen en alle overtreders gedurende
het tijdsverloop der contröle eruit pik
ken. Dit zou beslist de moeite lonen en
deze contróles zouden waarschijnlijk
met minder mensen dan thans kunnen
worden verricht, indien men slechts
over de juiste apparatuur zou beschik
ken!
Wanneer men tot een zodanige con
trole zou overgaan, zou het percentage
overtreders vooral in de uren buiten
de normale werktijden wel eens relatief
aanzienlijk kunnen blijken te zijn!
2. Vervolgens de Rijnsburgerweg als
invalsweg naar Leiden. De hoedanig
heid van deze weg mag voldoende ge
acht worden voor het gewone personen
auto- en lichte vrachtverkeer. Beslist
onvoldoende is de kwaliteit van de weg
voor het steeds toenemende zware
vracht- en autobnsverkeer. Deze stel
ling kan worden bevestigd door de be
zitters van huizen aan de Rijnsburger
weg. die de laatste tijd tengevolge van
dit zware verkeer aanmerkelijke schade
hebben geleden aan hun huizen. Wil
men voorkomen, dat er ook verder aan
merkelijke schade aan gebouwde eigen
dommen en mogelijk voor het leven
van de bewoners zelf aan de dag
blijft treden, dan heeft men de keuze
uit enige hoofdgroepen van mogelijk
heden;
a. Men kan de Rijnsburgerweg afsdui-
ten voor al het zware vracht- en
autobusverkeer en een speciale in
valsweg naar Leiden voor dat verkeer
aanleggen;
b. Men kan meerdere parallelle invals
wegen in dezelfde richting aanleg
gen (gebruikmakende van de spoor-
wegonderdoorgangen: Legermuseum,
Maredijk, Haarlemmertrekvaart en
eventueel nog: Lage Mors, Hoge Mors
en Haagse Schouw) en dan het zware
verkeer spreiden, waarbij men voor
al de autobuslijnen vrij eenvoudig
aan bepaalde routes kan binden;
c. Als men zou menen, dat het zware
vracht- en autobusverkeer langs de
Rijnsburgerweg niet aanzienlijk zal
kunnen worden beperkt dan zal men
onvermijdelijk moeten overgaan tot
het aanbrengen van een betere weg-
fundering en een betear wegdok
ongeacht de kosten.
Onze bridgerubriek
In uw naschrift poneert u de stelling,
dat het busverkeer juist de binnenstad
moet zoeken. In haar algemeenheid
lijkt mij deze stelling niet juist. Men
dient hierbij namelijk onderscheid te
maken tussen lokaal en interlokaal
busverkeer.
Het eerste zoekt ongetwijfeld wèl de
binnenstad. Maar dit soort behoeft niet
noodzakelijk zwaar autobusverkeer te
zijn. Het interlokale en voornamelijk
zware busverkeer daarentegen kan er
mee volstaan de rand van de binnenstad
te bereiken. Indien het stationsplein
algemeen ontvangstcentrum is voor het
interlokale busverkeer, dan zou men dit
centrum nog langs verschillende deels
nog aan te leggen wegen uit het westen
en noordwesten kunnen bereiken.
De gemeente-autoriteiten zouden er
zeker goed aan doen, aan deze vraag
stukken grote aandacht te besteden,
voordat het stabiele tramverkeer geheel
wordt vervangen door zware autobus
sen, die de voornaamste oorzaak zijn
van schade aan de omliggende huizen.
Blijkens uw publikatie in uw num
mer van 16 april j.l. blijkt zowel de ge
meenteraad als de burgerij te Oegstgeest
een open oog te hebben voor de grote
nadelen van de aanstaande toeneming
van het autobusverkeer langs de wegen,
die daarop niet berekend zijn. Het zou
ons verheugen, indien ook de gemeen
teraad en de burgerij te Leiden deze
nadelen even duidelijk zouden zien en
uitspreken! Nu is er nog gelegenheid
voor!
Een spoedige omlegging van het door
gaande verkeer der richtingen Utrecht-
Bollenstreek en Utrecht-badplaatsen ge
heel buiten de stad Leiden om (en niet
alleen via de singels en het Schutters
veld) zou een aanmerkelijke verbetering
betekenen. Wij bepleiten daarvoor een
ruime bijdrage uit provinciale en Rijks
fondsen. Immers via deze richtingen
komen vele deviezen ons land binnen.
En als het verkeer buiten Leiden wordt
omgeleid, komt van de deviezenpot
minder aan Leiden zelf ten goede. Het
zou derhalve niet meer dan billijk zijn,
dat deze projecten voornamelijk uit an
dere dan gemeentefondsen zouden wor
den gefinancierd!
Misschien zou men in afwachting
van verdergaande oplossingen in de
toekomst de schade van het zware
vracht- en autobusverkeer voorlopig
enigermate kunnen beperken door voor
dat verkeer een lagere maximumsnel
heid van b.v. 30 km. op bepaalde tra
jecten in te voeren (zoals gebruikelijk
in vele buitenlandse steden) en de na
leving daarvan daarna dan ook effec
tief te controleren! Ook bij de laatste
bussen 's nachts en de eerste bussen
's morgens! De chauffeurs, die de laat
ste bussen naar de remises rijden, schij
nen gezien hun snelheid bepaald
„de stal te ruiken"!
Wanneer komen ook in Leiden NZ
HTM-bus-remises? Daarmee zou dat
euvel tenminste ten dele zijn opgelost.
3. Bij het Academisch ziekenhuis is
een zeebra-pad met knipperbollen over
de Rijnsburgerweg.
Aan hetzelfde bestaat behoefte ter
hoogte van de klok (telefooncel) Rijns
burgerweg/hoek Lijsterstraat, waarvan
een dankbaar gebruik zou worden ge
maakt door de hulpbehoevende ambu
lante patiënten en door de bezoeker:
van liggende patiënten van de Anna-
kliniek. Het oversteken op deze hoogte
is thans voor deze mensen bepaald
levensgevaarlijk
U heeft in uw naschrift in het ge
heel geen commentaar geleverd op de
passages betreffende de lawaaibestrij
ding en de aansprakelijkheid voor de
schade door het zware vracht- en auto
busverkeer aangericht aan de omlig
gende huizen.
Dit zijn o.i. juist de punten, ten aan
zien waarvan in het bijzonder dringend
behoefte aan initiatief en voorlichting
bestaat.
Daarom moge ik deze passages hier
onder enigszins gewijzigd herhalen met
het verzoek, deze van uw commentaar
te voorzien.
4. De lawaaibestrijding.
Waarom wordt er geen aandacht be
steed aan een effectieve lawaaibestrij
ding? Ik denk b.v. aan de hoge zoem
toon van bepaalde soorten bromfietsen
en aan de losse, hotsbotsende karkassen
van sommige vrachtwagens. Waarom
schrijft men voor bromfietsers niet de
uitschakeling van de hulpmotor voorop
bepaalde weggedeelten, al of niet ge
durende bepaalde uren?
5. De aansprakelijkheid voor de
schade aan de omliggende huizen.
Wie is aansprakelijk, indien de toe
stand zo blijft en de huizen langs de
drukke verkeerswegen gaan scheuren
en instorten?
De bestuursorganen, die nalatig zijn
geweest en het zware busverkeer niet
aan banden hebben gelegd overeenkom
stig de kwaliteit van de gebruikte
wegen?
Of de allergrootste weggebruikers: de
NZHTM en Maarse en Kroon, die met
him autobussen van zwaar kaliber
welke de gehele omgeving hevig doen
trillen een reëel gevaar oproepen
voor de omliggende huizen, die daarop
niet berekend zijn? En dit temeer
naarmate het gehele tramnet door auto
busdiensten zal zyn vervangen!
Moet degene, die de opbrengst van de
schade-veroorzakende handelingen tou
cheert, ook niet de veroorzaakte schade
vergoeden?
De bridgevraag van deze week:
In een paren wedstrijd zit u zuid
met de volgende kaarten:
Sch 10. 6, 5; Hr. H, 7, 4; Ru H, V,
3; Kla B. 8. 5, 2.
Het bieden gaat, onder voortdu
rend passen van NZ, als volgt:
west (uw linker buurman) 1
harten - oost 1 schoppen - west 2
harten - oost 2 SA - west 3 schop
pen - oost 3 SA, allen passen.
Waarmee moet zuid uitkomen?
Antwoord elders op deze
De World Bridge Federation
organiseert van 23 april—5 mei de
Eerste Bridge Olympiade en
Nederland is daarbij met een
heren- en een damesteam van de
partij. In de herenafdeling zal men
in 3 groepen spelen, door loting te
bepalen; elke groep zal ongeveer
11 teams tellen, die tegen elkaar
een halve competitie van 40 spel
len per wedstrijd zullen spelen.
De nummers 1 en 2 van elke groep
zullen in de finale komen totaal 6
teams. Deze spelen wedstrijden van 60
spelen tegen elkaar en de winnaar zal
wereldkampioen 1960 zijn. In de da
mesafdeling worden er 14 wedstrijden
gespeeld een halve competitie van 40
spellen, voor de dames een zwaér pro
gramma. Ook hier staat de titel wereld
kampioen 1960 op het spel.
De Nederlandse herenploeg bestaat
uit de heren Pels Rijcken (non playing
capt.). Cats. Kramer, Slavenburg, Len-
gyel. Boender, W. Oudshoorn. Ons da
mesteam uit de dames Levenbach,
WestervelcL, Brouwers, Thorbecke en
Blibzblum. Hoewel zowel ons heren- als
damesteam in staat is voor verrassin
gen te zorgen, is het hóógst waarschijn
lijk dat de Nederlandse prestaties niet
goed genoeg zullen zijn om enig gewicht
in de schaal te leggen. Zowel het he
ren-- als het damesteam bestaat uit
goede, doch individuele krachten, die
Advertentie
DE -echte PIJNSTILLER
Schouderpijnmaar ook
andere plagende pijnen raakt
u prompt kwijt met WITTE
KRUIS.
Tabletten, poeders
of cachets!
zeer weinig (vaak helemaal niet) met
elkaar hebben gespeeld. Dit betekent,
dat hoe goed men individueel ook mag
zijn, men op dit hoogste niveau dat het
toemooi-bridgespel kent, vrijwel kans
loos is. Want de topteams der wereld
kennen zulke goed ingespeelde paren,
dat gelegenheidscombinaties onvoldoen
de partij kunnen geven.
Vermoedelijk zullen bij deze wereld
kampioenschappen nog enige harde
noten worden gekraakt over „conven
ties en systemen", want vooral aan An
gelsaksische zijde heeft men zich ge-
ergerd aan de Italiaanse (en andere)
conventies vermoedelijk, omdat de
Italianen er zoveel successen mee heb
ben behaald!
Bij het laatste toernooi om het we
reldkampioenschap, toen nog gespeeld
uitsluitend tussen de teams van Italië,
Ver. Staten en Argentinië, is het „voor
deel'' van de Italiaanse methodes ten
opzichte van de Amerikaanse strijd-
Advertentie
het corset met de
volmaakte pasvorm
ook voor Uw figuur
LEIDEN: BREESTRAAT 35
TEL. 30768
wijze goed gebleken. Het gebeurde
de Italianen nimmer dat zij, zoals bj,
de Amerikanen, groot-slam bc
waarbij troefaas buitenboord hing!
Het is natuurlijk moeilijk een voor.
spelling te doen, doch dat enig teaa
(behalve het Amerikaanse) van buitec
Europa méé zal tellen, is hoogst on
waarschijnlijk. Bij de dames zal
strijd wel in hoofdzaak gaan tusset
Engeland, Amerika en Denemarken. Di;
laatste kleine Scandinavische land]»
heeft een damesteam, dat reeds divery
malen prachtige prestaties geleverd
heeft en de Europese kampioenstite;
won. Wij zouden het natuurlijk zée:
prettig vinden als onze Nederlandse
speelsters eens een goed resultaat zou-
den boeken de kansen daarop zijn h
de damesafdeling éérder aanwezig,
voor onze heren in de open afde
Véél zal afhangen van de geestelijke
weerstand zullen onze speelsters en-
kele onvermijdelijke nederlagen f
weten te verwerken, dan is het niet
gesloten dat zij het er nog aardig af.
brengen. De komende twee weken z£
men in véle talen in Turijn kunnen
horen. „Had jij nu maar liever gepas;
dan hadden we de wedstrijd gewon-
nen!" Want in bridge moeten partaen
altijd zéér brede ruggen hebben wal
u misschien wel al wist?!
Antwoord op de wekelijkse bridgevraaj:
De positie der hartenheer doet zuid
vermoeden, dat OW hun contract wd
gemakkelijk zullen maken.. Het beste
is. om maar te proberen „slagen te ne
men" en ruitenheer voor te spelen. K&
noord een Boer of Aas in ruiten heeft,
is de uitkomst prima in klaveren
moet noord véél meer hulp hebben om
tot succes te komen. In de praktijk
speelde zuid klaveren voor en OW
maakten 12 slagen. Noord had ruiten
aas-vierde en ruitenuitkomst zou OW
beperkt hebben tot 3 SA.
H. W. Filarsü
Onze schaakrubriek
Ongetwijfeld iedere schaakspeler,
ongeacht zijn speelsterkte kent dit
euvel, de schaakblindheid. De
zwakken wordt het als een tekort
schieten aan speelsterkte aange
rekend, de sterken is het soms een
excuus bij het falen! Hoe ook, het
geeft een moment van hevige te
leurstelling en, wat erger is, het
bederft de waarde van de partij.
Hoe zal de uitdager Tal, tacticus bij
uitnemendheid, zich geërgerd hebben,
toen hij, misschien nog tijdens maar
zeker na afloop van de 12e partij be
merkte, dat hij gemakkelijk had kun
nen winnen, als hij i.p.v. 31... Te4-el
maar 31... Te4-h4 had gespeeld. Stel
ling na 31 Tfl (partij Botwinnik-Tal).
Of moeten voor de schade alleen op
draaien de individuele bewoners .eigena
ren dan wel huurders, hoewel zij aan
het veroorzaken van de schade part
noch deel hebben gehad?
Burgers van Leiden! Let op uw zaak!
Mede namens andere bewoners van
huizen aan de Rijnsburgerweg,
G. D.
Liefdewerk Oud-Papier
Het hoofdbestuur van de vereniging
„Liefdewerk Oud Papier", waarvan de
hoofdzetel in Amsterdam gevestigd is,
deelt ons het volgende mee.
Sedert vele jaren is er in Leiden een
afdeling van de vereniging „Liefdewerk
Oud Papier". Het doel van deze vereni
ging is onder meer het steunen van ker
kelijke en/of sociaal-charitatieve in
stellingen. De vereniging - en dus ook de
afdeling Leiden - tracht dit doel te be
reiken door het verzamelen, verwerken
en verhandelen van oud papier.
In september 1959 heeft er in de afde
ling Leiden een reorganisatie plaats ge
vonden. Het bestuur is sedert 29 septem
ber j.l. als volgt samengesteld: C. J. J.
Laken, voorzitter; H. van Buel, Hugo de
Vriesstraat 1, secretaris; J. Gubbens,
penningmeester.
Gaarne wordt op het Leidse publiek
een beroep gedaan om alle soorten oud
papier te verzamelen en te bewaren, op
dat ten gunste van het doel, dat de ver
eniging zich stelt, zoveel mogelijk geld
beschikbaar zal komen. Bewaar al Uw
oud papier en geeft een telefoontje of
schrijf een briefkaartje. Telefoon: 30555.
Adres: Van der Werfstraat 4 (pakhuis).
De afhalers zijn in het bezit van een le
gitimatiebewijs.
Het bestuur zal voor de ondervonden
medewerking zeer erkentelijk zijn.
i
4
i
W
i
I
mm
SI
I
r—
Tal speelde dus Tel en hoew.el Bot-
winnik een pion vóór bleef, wist Tal
door sterk verdedigend spel remise te
houden. Maar wat te doen indien 31...
Te4-h4 was gespeeld.
Na f2 - f3 of f4 "beslist De3t en tegen
32. g x h4, Dg4t; 33 Khl. Df3t; 34 Kgl,
g x h4 is ook geen kruid gewassen.
Nog veel erger was het, ook al in ee
partij om het wereldkampioenschap!'
tussen Euwe en Aljechin in 1937. Hi
de 25e zet van de 16e partij was heti!
;e stelling:
a
b
c
d
e
f
g
h
co
c-
<D
«O
co
^zJ
w
-
Dat de hele zaal als het ware beefde
van emotie, omdat Aljechin (wit) n
met Dh8t, Kxh8, P x f7t een gewonBC
eindspel kon bereiken. Maar AljechE
speelde behoedzaam 26. Lel - b2 waar
op Euwe alle aanwezige Hollandse har
ten tot wanhoop bracht door met 26...
Ld7 - c6 te vervolgen. En nog fatale
zou nu Dh8t zijn geweest, ,,'t Is uit",
,,'t Is gebeurd" steunde Euwe's
hang. Maar Aljechin zowel als Eu«
verkeerden in, mogelijk hogere sferen'
Wit zette 27... a2 - a3?? en zwart redce
zich onbewust, met 27Ls7 - d6. Effi
derde voorbeeld van schaakblindheli,
dat is dus eigenlij'k het doen van een
zet, welke, gezien de speelkracht der
combattanten ondenkbaar sleoht i
kwam voor in de 14e partij tussen Las-
ker en Capablanca in 1921.
Wit (Lasker): Kgl: Dd3; Te2 en f.
Pc3 en r4; pionnen a2, b3, c4, e4, f5, g!
en h3.
Zwart (Capablanca): Kg8; Dh4; T«
en e7Lc8, Pf6, pionnen a6, b7, c6, di
f7, g7 en h6,
Lasker speelde 29. Kgl - h2?? en ver-
loor na Capa's antwoord 29Pfó'
g4t; 30. Kh2 - hlPg4 - eö de kwaliWj
en daardoor de partij, waarna hij zü
tevens voor de hele match gewonn®
gaf.
LADDERWEDSTRIJD
XLVII
abode f gb
1
i
JP
1
S
s
W
I
I
B
zwart aan zet. winst (4 zetten).
XLVII (partijstelling)
Wit: Khl, De4, Tgl; pionnen a2, b2,
c3, d4, f3, h2. Zwart: Kh8. Df2, Pf5,
Lh3; pionnen b7, g7, h6. Zwart aan zet
geeft mat in vier zetten.
Wit aan zet, wint.
XLVIII. Wit (Capablanca); Kd8,Tw
Pa6; pion b5. Zwart (Lasker): Ka7,
en Pd 5; pion b6.
Oplossingen uiterlijk 28 mei aan
H. van der Nat, Acacialaan 25, Leider
dorp.
