Leipzig deed zich tijdens Messe
veel beter voor dan gewoonlijk
Consumptiegoederen beneden het
Westerse niveaumaar industrie
gevaarlijk dicht bij wereldpeil
KIKVORSMAN LOURMAIS NU
EIGENLIJK PAS IN VORM
Wj
Burgemeester van Rijswijk laakt
de Amerikaanse zakelijkheid
Margriet
is nog
jong,J
zo echt
een blad
van déze
tijd..!
Hoofdfiguur overval Amsterdam
ging in hoger beroep
AKKERTJES
Opgericht 1 maart 1860
Woensdag 16 maart 1960
Derde blad no. 30001
(Van onze correspondent in Bonn)
Voor de 25ste maal na 1945 is de Leipziger Messe gehouden. De
bezoeker heeft er niet slechts een blik op het voor de gemiddelde
consument armoedige leven in de communistische landen gekregen,
maar voor alles ook een denkbeeld van de poging, die van commu
nistische zijde de laatste jaren wordt gedaan om enerzijds op
economisch gebied de Westelijke wereld harde concurrentie in Afrika
en Azië aan te doen, anderzijds om met dat Westen handel te drijven.
Van Westelijke zijde heeft men ruimschoots geprofiteerd van het
grote gat, dat de communistische autoriteiten voor deze gelegenheid
in het ijzeren gordijn hadden geknipt. Gebruik makend van de rode
toegeeflijkheid. Vlak voor de topconferentie hadden ondernemers uit
een reeks Westeuropese landen niet minder dan 61.000 van de
beschikbare 295.000 vierkante meter jaarbeurs-oppervlakte gehuurd:
bijna een kwart!
de consumptiegoederen het Westelijke
peil hier nimmer bereikt wordt. Maar
bij machines, constructies en dergelijke
komt het gehele Oosten, ten koste van
enorme offers, gevaarlijk dicht in de
buurt van het Westelijke peil! Vooral
van Westduitse zijde is men niet bereid
op dit terrein struisvogelpolitiek te voe
ren. Men erkent tenvolle, dat bepaalde
takken van industrie in landen als Oost-
Duitsland, Rusland en Tsjecho-Slowa-
kije bezig zijn het wereldniveau te na
deren en dat Leipzig daarbij de functie
tracht te vervullen van draaischijf tus
sen Oost en West.
Auto's uit andere
steden als taxi's!
De Westduitsers hebben hierbij een
bijzonder grote rol gespeeld, hoewel hun
regering juist de laatste tijd in het mid
delpunt staat van felle politieke aanval
len van de Oostduitse ministers en par
tijleiders. Zij waren met een waar leger
van 1500 exposanten, daarbij nog vele
helpers en hun honderden moderne
auto's, naar Leipzig gekomen. Niet min
der dan 40 Westduitse exposanten kwa
men uit de ijzer- en staalsector van het
Roergebied! Daarnaast nog negentien
met een grote naam in de Bondsrepu
bliek op ander gebied: Thyssen, Gute
Hoffnungshtitte, Mercedes, Krupp, Man-
nesmann, Röchling, Demag en MAN.
Ook de Britten speelden een rol van
betekenis. Op textielgebied zijn zij ach
ter het ijzeren gordijn grote concurren
ten van hun Westelijke partner West-
Duitsland. Men zag hier zelfs onderne
mingen als de chemische trust Imperial
Chemical Industries vertegenwoordigd,
er waren staalfabrieken uit Engeland, er
werden Engelse auto's getoond en dat
alles op een wijze die trok. En zo was het
met de Fransen, de Zweden (14 staal
fabrieken) en andere Westelijke landen.
Nederland was vertegenwoordigd door
meer dan 70 exposanten, die, in het ka
der van de Oostduits-Nederlandse han
delsovereenkomst, welke voor ons land
werd gesloten door de Nederlandse Ka
mer van Koophandel voor Duitsland, in
Oost-Duitsland blijkbaar reële kansen
zagen. Het ging hier o.m. om de che
mische fabriek Naarden, Polak en
Schwartz, het Grafisch Exportcentrum,
de Nederlandse Bond van Haringhande
laren, Van Houten, enkele textielfirma's,
wolfabrieken, de AKU, een reeks chemi
sche fabrieken, Stork-Jaffa, Lips e.a.
Margarine als wagensmeer
Een nuchtere Nederlandse zakenman,
wat Leipzig betreft door de wol geverfd,
merkte over dit alles koel op: „Iedere
markt is er een. Boven mijn bed in mijn
hotel staat: „Wer schlaft, zündigt nicht"
Wij slapen niet en zondigen daarom
misschien omdat we met de communis
ten handel drijven. Maar waarom Krupp
wel en wij niet? En wat al die Leipzigers
aangaat een week na de Messe zullen
de winkels wel weer minder goed gevuld
zijn". En op dat moment wees hij op de
rij van mensen voor een winkel die een
graantje wilden meepikken van de
„Messe-conjunctuur" die ieder jaar weer
in Leipzig de winkels voor de buitenwe
reld een zekere fleur geeft en vult met
normaliter niet te kopen produktenü
Een andere Nederlandse zakenman zei
ons: „Je moet eens proberen hier zoge
naamd objectief te zijn. Er is bijv. in dit
communistische Oost-Duitsland niets
meer op de bon, maar ook niet veel te
kopen. De opbouw van het land, dat
door de oorlog half werd verwoest en
daarna systematisch door de Russische
bezetters werd uitgezogen, moet van de
grond af beginnen. De huren zijn laag,
de prijzen van brood en sommige andere
levensmiddelen zijn eveneens laag. Een
arbeider verdient hier in aantal marken
uitgedrukt aardig, het dagelijks leven
is dus objectief aan de buitenkant be
keken dragelijk. Wanneer een Leipziger
werkt, de rode vlaggen rood laat en over
de politiek zwijgt, kan ook hij bij goede
gezondheid 70 worden".
„En, volgens de communisten, „Weste
lijk subjectief" bekeken?"
„Er zal meer boter worden gegeten
mark per pond) dan bij ons, omdat
de margarine in smaak gelijk is aan wa
gensmeer. De kleding is van een bijzon
der slechte kwaliteit en daarbij duur.
Duurzame consumptiegoederen zijn er
nauwelijks, een goede sigaar kost 80
pfennig, een groezelig overhemd - geen
nylon, geen no iron - kost 30 mark. Een
gouden heel gewone armband: 1100
mark. Een auto is hier iets onbetaal
baars: 13.000 mark waar hij in het Wes
ten hoogstens 5000 zou kosten. Het leven
is grauw, eenzijdig en hard als in de
oorlog: vrouwen als trambestuurders,
vrouwen als straatvegers, vrouwen als
portiers. De prikkel om iets beters te
maken ontbreekt, omdat er geen con
currentie is. De sleur van het dagelijkse
leven is zoek omdat de winkels vervelend
zijn en de straten door slechte verlich
ting en het ontbreken van auto's de in
druk van negentiende-eeuwse-straten-op
zondag geven".
Niet veronachtzamen
Op technisch gebied is er wel dege
lijk een meetbare objectiviteit mogelijk.
Duidelijker dan ooit de laatste jaren
bewees deze Leipziger Messe, aldus Wes
telijke zakenlieden, dat van Westelijke
zijde de handel met het communistische
blok niet te verontachtzamen is, en dat
het zinloos is door handels-embargo's
deze handel in te perken. Voorts zou
men met oogkleppen rondlopen als men
zou ontkennen dat bijvoorbeeld de Oost
duitse industrie (optische instrumenten
vooral) niet van kaliber zou zijn. Of dat
landen als Rood-China met gecompli
ceerder machines dan voorheen geen
opmerkelijke industriële ontwikkeling
tonen. Westduitse waarnemers, die hier
ieder jaar komen, spraken van een
stormachtige vooruitgang van de in
dustrialisering van China en van een
„sprong naar voren" op het gebied der
automatisering.
Dit alles is des te opmerkelijker om
dat in al deze landen op het gebied van
Cynisme van bevolking
Met alle overtuiging, die in hem was
beweerde een Oostduitse collega tegen
over ons „dat het zoals nu altijd in Leip
zig is".
Maar een taxi-chauffeur die de weg in
Leipzig nota bene niet goed kende en
voor de duur van de Messe „geïmpor
teerd" was, wist het beter: „Ze hebben
tientallen auto's uit alle mogelijke plaat
sen gehaald en die rijden hier nu als
taxi's. Ze hebben de etalages gevuld op
dat de Westelijke bezoekers een idee
krijgen van welvaart in onze socialisti
sche staat".
Deze taxichauffeur was geen rebel-bij
uitzondering. De oude dame die ons in
een der buitenwijken zag kijken naar een
groepje Oostduitse soldaten rebelleerde
ook. „Die gute alte Zeit", fluisterde ze
en wees op de soldaten.
In een restaurant zei een cynische
kelner: „De kaviaar is op, terug naar de
cichorei, meneer". Want de man wist
dat het normale kopje koffie hier een
verschrikkelijke drank is, die niets met
koffie heeft te maken dan de kleur. Tus
sen de tijdelijke luxe van de kaviaar
voor „de anderen" en de permanente ar
moede van de cichorei voor „de werkers
van de socialistische staat" werd in deze
dagen in Leipzig geleefd.
Straat met kinderhoofden
Een straat in Leipzighet plaveisel be
staat uit kinderhoofden. Geen winkels
om bloemen te kopen. Geen fruitwinkels.
Geen huizen waarop staat vermeld, dat
hier een arts of tandarts spreekuur
heeft. Ook hun praktijk is genationali
seerd. Alleen H.O.-winkels, staatswinkels
van de zogenaamde Handelsorganisa-
tion. Veel Westelijke auto's, waarbij Ci-
troën, de grote Amerikanen en kleine
sportwagens steeds weer door Oostduit
se belangstellenden werden bewonderd.
De huizen grouw. Voor een stalletje op
de hoek van een straat zag men plotse
ling een rjj mensen staanin de rij voor
een ijsje, dat blijkbaar plotseling te koop
was in maart Of voor grauw brood
met slechte worst, dat men op straat op
at, in de rij tegen een schutting leunend,
neutraal starend naar de vreemde be
zoekers ,en overal: de communistische
rode vlaggen, de Oostduitse zwart-rood-
gele vlaggen met hamer en passer, de
leuzen over „socialisme en vrede"...!!! mie.
„Willem Ruys" weer
op wereldreis
Gistermiddag is uit Rotterdam de
„Willem Ruys" vertrokken voor een zes
de rond-de-wereld-reis. Aan boord be
vonden zich 528 passagiers, die 15 natio
naliteiten vertegenwoordigden.
In Southampton zullen nog 375 passa
giers embarkeren voor deze zesde rond-
de-wereld-reis.
Tot de opvarenden behoort de 76-ja-
rige weduwe Kniertje van der Zwan uit
Soheveningen. die van haar twaalfde
jaar af tot december J-l. in Scheringen
netten boette. Zo verdiende zij het geld
voor de reis naar Australië, waar een
zoon van haar in een boterfabriek werkt.
Zij zal in Australië wel opzien baren,
want zij draagt het Söheveningise kos
tuum met kanten muts en gouden spel
den
Premieregeling schieten
van houtduiven
Ook dit jaar stelt het ministerie van
Landibouw en Visserij een premie be
schikbaar voor het schieten van hout
duiven, daar de schade, die deze vogels
aan de landbouw toebrengen, nog altijd
aanzienlijk is.
De regeling gaat in op 1 april 1960.
De premie bedraagt f0,75 per geschoten
volwassen houtduif.
Slechts de houders van een jachtakte
en de houders van een vergunning ex
artikel 53 van de jachtwet komen in
aanmerking voor uitkering van de pre-
Derde deel van de tocht achter de rug
Grootste ellende komt nog in de Roer...
Veel voorspoed heeft
nog niet gehad
(Van onze correspondent in Bonn)
De 39-jarige Franse kikvorsman
Louis Lourmais schijnt langzaam
maar zeker in zijn element te
komen. Op zijn duizend kilometer
Rijn-zwemtocht van Bazel in Zwit
serland naar Rotterdam wordt hij
met de dag opgewekter! Hij wordt
van het dagelijkse zwemmen niet
Koning Boudewijn van België iCourchevel Savoye) in gesprek
tijdens zijn wintersportvakantie in I met de skikampioen Emile Allais.
Geen nieuwbouiv Rays' Handelsvereniging
(Van onze Haagse redactie»
Plotseling opkomende omstandigheden hebben aan de directie van Ruys'
Handelsvereniging N.V. onmogelijk gemaakt, haar plannen tot de bouw van een
geheel nieuw pand in de Plaspoelpolder te Rijswijk, waarvoor zij Rijksgoedkeu
ring had verkregen, te realiseren. Deze N.V. onderhoudt reeds sedert 52 jaren
betrekkingen met een Amerikaanse firma, voor wie zij o.m. bü-apparaten van
kantoormachines fabriceert, waarna deze door haar verhandeld worden. Met
terzijdestelling van gedurende een halve eeuw gegroeide vriendschappelijke
banden heeft de Amerikaanse firma thans met een termijn van drie maanden
de relatie met „Ruys* Handelsvereniging N.V. beëindigd. Zij heeft in Nederland
een soort filiaal opgericht, dat voortaan de Amerikaanse kantoormachines hier
op de markt zal brengen.
Dit werd gistermiddag in de openbare
vergadering van de raad van bestuur van
het Haags-Rijswijkse „Industrieschap te
Plaspoelpolder" meegedeeld door de
voorzitter, de heer A. Th. Bogaardt, bur
gemeester van Rijswjjk.
„Wij treffen hier aan een typisch voor
beeld van Amerikaanse zakelijkheid, die
niet alleen Ruys' Handelsvereniging voor
grote problemen heeft gesteld, doch ook
in het bestuur van het industrieschap
met verwondering zal worden bezien.
Het zal duidelijk zijn, dat Ruys' Han
delsvereniging als gevolg hiervan be
langrijk minder bedrijfsruimte nodig
heeft. Dit is dan ook de reden, dat zjj
heeft besloten, af te zien van nieuw
bouw in het industrieschap en derhalve
verzocht heeft, de verkoop van grond
ongedaan te maken.
In dit duidelijke geval van overmacht
geeft het dagelijks bestuur u in over
weging, het verzoek van Ruys' Handels
vereniging N.V. in te willigen en over te
gaan tot aanneming van het desbetref
fende voorstel", aldus de heer Bogaardt.
By de discussies trok de heer Bogaardt
vermoeid maar fitter, zo merken
de toeschouwers op. Zelf twijfelt
Lourmais er niet aan, dat hij over
een dag of tien in Rotterdam zal
arriveren.
Veel voorspoed heeft Lourmais tot-
dusver niet gehad. Reeds op de eerste
dag kwam hy in moeilijkheden tussen
Schaffhausen en Laustenburg, omdat
verscheidene sluizen het Rijnwater wei
nig vaart gaven. En vaart heeft het wa
ter voor Lourmais nodig daar hij alleen
dan zijn 60 km per dag kan afleggen.
Tegen het einde van de 5e etappe die
naar Straatsburg leidde sprong mevrouw
Lourmais, eens een bekend schoonspring-
ter, haar man te hulp: zij dook, even
eens gekleed in kikvorsman-pak en on
der het vet, het Rijnwater in en verge
zelde haar echtgenoot vele kilometers.
Maandag j.l. bij de start uit Mann
heim kwam er stagnatie omdat er geen
volgboot te vinden was voor de tocht
naar Mainz. De waterpolitie die evenals
de Rijnvloot van het Westduitse leger
Lourmais, langs de gehele Ryn bijzon
der behulpzaam is. kon hem niet te hulp
komen. Een Franse maatschappij was
niet in staat een boot voor hem te hu
ren, de Amerikaanse legerautoriteiten
waren niet op tijd op de hoogte gesteld
en zo moest Lourmais maandag in
Mannheim blijven en kon hij eerst gis
teren naar Mainz zwemmen. Hij heeft
reeds meer dan een derde van de to
tale afstand Bazel-Rotterdam achter de
rug en niemand twijfelt eraan dat hij
op zijn gemak Rotterdam zal bereiken.
Grote belangstelling
Lans de Rijn bestaat enorme belang
stelling voor de Franse zwemmer, nog
te meer omdat men zegt dat het Lour
mais niet gaat om een of ander zwem-
record, maar om wetenschappelijke ex
perimenten. Hij wil immers, zo heeft hij
bij de start meegedeeld, bewijzen dat
koud water onschadelijk is voor het
menselijke lichaam wanneer men dat
lichaam goed beschermt.
De kenners van de Rijn geloven ove
rigens dat de grootste ellende voor deze
mens-vis nog komt: hij had de eerste
moeilijkheden, zeggen zij, bij het bijzon
der vieze industriewater van de Rijn bij
Mannheim, hoe groot zullen die moei
lijkheden wel niet worden als hij het nog
veel vuilere water tussen Keulen en de
Nederlandse grens zal doorklieven? Hoe
zullen hem dan 's avonds de biefstuk
tartaar met rode wijn, die hij na iedere
etappe pleegt te eten, nog smaken en
wat zal hij dan des morgens bij zijn nor
male ontbijt van drie rauwe eieren, veel
melk en sinaasappelsap denken over wat
er in de loop van de dag aan industrieel
Rijnwater langs zijn gezicht zal drui
pen Lourmais denkt daar waar
schijnlijk niet aan. Of hij nu langs
fraaie Rijnplekjes als Deutsches Eek,
Binger Loch. St. Goarshausen, Lorelei of
langs Düsseldorf zwemt: water is water
voor deze mens-vis.
Liever geen terbeschikkingstelling
(Van onze Amsterdamse correspondent)
„Is verdachte een schurk of heeft hij alleen maar stoer willen doen?" Deze
vraag zal het Gerechtshof te Amsterdam de komende 14 dagen bezig houden.
Daarna zal blijken of het Hof dezelfde mening is toegedaan als de rechtbank,
die deze 21-jarige jongeman heeft veroordeeld tot 5 jaren gevangenisstraf en
terbeschikkingstelling van de regering. Een straf, die de procureur-generaal, mr.
A. S. de Muinck Keizer, ook gisteren voor het Hof eiste.
ONBEWAAKTE
WAPENDEPOTS
„Schok door Amsterdam
(Van onze Amsterdamse correspondent)
„Het is ontstellend en verbijsterend te
bedenken dat het in Amsterdam moge
lijk is geweest stenguns en pistolen uit
wapendepots te halen. Zy lagen er zo
voor het grijpen, want bewaking was er
niet. Welke slaperigheid en zorgeloos
heid hebben degenen beheerst, die daar
voor aansprakelijk zijn?"
Deze felle uitval deed gisteren de
procureur-generaal bij het Amsterdamse
Gerechtshof, mr. A. S. de Muinck Keizer
in zijn requisitoir tegen een der hoofd
daders van de roofoverval op een
Beklaagde stond als een keurig geklede
beschaafd-sprekende en innemende jon
geman voor het hekje. Als typograaf had
hij voor zijn laatste arrestatie enige tijd
een goed inkomen gehad. Hij had altijd
geld op zak, had er plezier in te knut
selen aan een scooter en vertroetelde
zyn duiven. Zo ging het bijna een jaar.
Hij had van zijn 17e tot zijn 20ste jaar
vrijwel doorlopend in jeugdgevangenis
sen gezeten, doch leek op te groeien tot
een fatsoenlijk burger.
Maar in april vorig jaar is het weer
begonnen. Eerst een inbraak in een
sigarenwinkel, toen het stelen van
wapens uit de voormalige Fokkerfabriek
in Amsterdam, vervolgens een diefstal
uit het wapendepot van de Oranje-
Nassaukazerne en tot tweemaal toe het
stelen van een auto. Tenslotte de climax:
samen met vier vrienden van wie
enkelen ook debet waren aan de andere
misdrijven het overvallen van de heer
H. Nukoop, de houder van het post
agentschap in de Landbouwstraat in
Amsterdam oost. Het gebeurde op 9 mei
verleden jaar op zaterdagmorgen tegen
12 uur. Bij de overval werden de pistolen
en revolvers gebruikt, die uit de wapen-
depots waren gestolen. „Wat geld! Mij
kun je krijgen", had de dappere post-
agent geroepen en hij had de knapen
als stoute kinderen uit zijn winkel ge
ranseld. Er werd overigens niet door
beklaagde tweemaal geschoten. De
heer Nukoop werd in de rechterarm en
het rechterbovenbeen getroffen.
Tijdens de vlucht in een gestolen auto
zijn de vijf knapen klem gereden en
overmeesterd door twee koelbloedige
politie-agenten. De jongens waren alle
vijf met pistolen gewapend. In de auto
lagen stenguns, eveneens van diefstal
afkomstig.
De rechtbank heeft verdachte destijds
als een der hoofdpersonen beschouwd.
Waarom hy in hoger beroep was ge
gaan? „Ik begrijp dat ik straf heb ver
diend. maar ik vind het verschrikkelijk
om terbeschikking te worden gesteld",
aldus verdachte, die de tenlasteleggingen
overigens volmondig toegaf.
„Als men voor dergelijke feiten niet
terbeschikking wordt gesteld, wat moet
er dan gebeuren eer men hiertoe over
gaat?", vroeg de procureur-generaal
zich af.
Maar mr. J. Boor, de verdediger zei:
„Hij heeft liever tien jaar gevangenis
straf. dan weet hij wanneer er een eind
aan komt. Als hij terbeschikking wordt
gesteld, weet hij niet wanneer de straf
ophoudt".
Mr. Boor meende hier niet te doen te
hebben met een doorgefourneerde schurk
De overval op het postagentschap zag
hij meer als een stukje „wild-west",
waar de branie en de bravour afdruipen.
Het was de raadsman overigens een
raadsel waarom zijn cliënt, die over
niets te klagen had, weer het vroegere
milieu had opgezocht. Hij vroeg voor
hem een kans om na een behoorlijke
straf te tonen wat hij waard is.
Ook de president, mr. J. Sprey, tracht
te uit de gesloten jongen te krijgen wat
hem heeft bewogen opnieuw het pad
der misdaad op te gaan. Hakkelend zei
verdachte: „Ik had er eerst geen be
hoefte aan, maar tenslotte ben ik gaan
meedoen, misschien wel om de spanning
en om iets te beleven.
Het Hof zal over 14 dagen arrest
wijzen.
Advertentie
altijd een
paar Akkertjes
bij u
om metéén pijn
te stillen.
flitsen de pijn weg
Miss 's-Gravenhage
gekozen
Bij de Haagse verkiezingen in de na
tionale voorronde voor de titel .Miss
Holland" is gisteravond de 20-jarige
Haagse mannequin Joyce Ros in de club
„De lTStoile" tot miss 's-Gravenhage
gekozen. Behalve enkele geschenken
verkreeg zij hiermee het recht binnen
enkele weken mee te dingen in de ver
kiezingen voor „Miss Holland" in Am
sterdam. Als nummer twee en drie, die
hetzelfde recht veroverden, werden ge
plaatst de Haagse mannequins Corry
Verbeek en Godelieve Sassen.
nog een parallel met de kwestie rondom p0Stagent in Amsterdam-Oost in mei
de landingsrechten van de K.L.M. in
Amerika en gaf hy te kennen, dat Ruys'
Handelsvereniging getroffen wordt door
een laakbare handelswijze van een der
bedryven van een onzer grote bondge
noten.
Hij was verder van mening, dat het
industrieschap als gevolg van het annu
leren van de verkoop van grond geen
aanwijsbare schade zal lijden, zodat er
alleszins aanleiding was, de N.V. te ont
slaan van de door haar aangegane ver
plichtingen.
Het voorstel van het dagelijks bestuur
werd tenslotte zonder hoofdelijke stem-v
ming goedgekeurd.
van het vorige jaar De pistolen die by
deze overval werden gebruikt waren
evenals een aantal stenguns, revolvers
en amunitie, door enkele jongens gesto
len uit wapendepots van het leger in de
voormalige Fokkerfabriek en in de
Oranje Nassau-kazeme.
„Er ging een schok door Amsterdam
toen dit gebeurd was", aldus de procu
reur-generaal. „De openbare rust en
veiligheid kreeg een ernstige knauw.
Men had immers kunnen voorzien, dat
avontuurlijke jongelui, die op roof uit-
ns willen hebben".
Hoofdcommissaris Staal
vraagt ontslag
(Speciale berichtgeving)
De hoofdcommissaris van het Rotter
damse politiekorps, de heer H. M. C. A.
Staal, heeft ontslag gevraagd in ver
band met het bereiken van de pensioen
gerechtigde leeftijd, hetgeen op 1 decem
ber een feit zal zijn.
Het is de bedoeling dat de sollicitatie
naar de dan vakante functie zo spoedig
mogelijk wordt opengesteld. Er wordt
dus niet gewacht totdat de heer Staal
afscheid zal hebben genomen. Daarmee
wil men trachten te voorkomen dat er
een waarnemingsperiode zal moeten zijn.
In elk geval zal zo n periode tot het
uiterste worden beperkt De vroegere
openstelling voor het solliciteren heeft
ook het voordeel dat men in alle rust
de kandidaten onder de loep kan nemen.
Zevenhonderd zoenen voor
een klein schilderij
De 28-jarige Suzanne Dwingerdie
in Dusseldorp resideert, zal de vol
gende maand schilderijen" exposeren,
die zij heeft tot stand gebracht door
met dik aangezette lippenen met
behulp van vier soorten lippenstift,
doeken te bekussen. De variaties in
kracht van dit kussen bepalen de
kleurtoon.
Het mag niet verrassend heten dat
de jongedame, die zegt oprecht ar
tieste te zijn, zelf8 een aantal van
op deze wijze gemaakte uitingen heeft
verkocht, al is er voor haar vorm van
schilderkunstdan nog geen naam
gevonden die op „isme" eindigt.
Voor een doek van een meter in hef
vierkant moet Suzanne Dwinger ong«
veer zevenhonderd maal kussen. Als
het doek voldoende belaist is behan
dclt ze het met fixatief, waardoor de
lipafdrukken voor de eeuwigheid bc
ioaard blijven.
