De bedrieger bedrogen Prijzen konden zicli nauwelijks handhaven ).'s „groene serie" werd hartveroverend uitgeluid Raadslid G. v. d. Hulst leidde de raadsvergadering te Voorschoten ZATERDAG If MAART 1960 €11 Hans Henkcmans deelde ie de successen Weber's Oberon, Rimski's Shéhérazade en een pianoconcert van Mozart door Henkemans, daarmee eindigde voor dit seizoen K. en O.'s „groene serie". Het werd by volle Stadszaal, een hartveroverend afscheid! De wijze waarop Rimski Korsakof het Shéhérazade gegeven muzikaal verwerkte, is voorbeeldig in de muziekgeschiedenis. Het werd een magiër, die hier de instrumentatie maakte, in deze muziek is tovenarij. Wie de fabel hanteert, moet fabelachtig kunnen spreken. Rimski bewees dit te kunnen in deze vierdelige symfonische Suite. Flipse, zeer ter zake in zijn toelichting, stelde even tegenover die suite de klas sieke Germaanse symfonie. Tegenover de culturele verplichtingen, die het klas sieke schema meebrengt, valt het verge lijkenderwijs ongeorganiseerde op van dit Russisch toongedicht, dat ruimte laat voor een ongekend groot aantal melo dische invallen en i nsïrumenta tie-vond- seen. Maar daar is dan ook nog het keer op keer optredende Sherazade-motief die hoogzwevende triolenketen van de soloviolist om al die kleurrijke brok ken fantasie toch in een logisch verband te om ramen. Flipse heeft er zich als muzikant in uitgeleefd. Het Rotterdams Phdlharmo- nisch Orkest, waarin wel ieder op z'n tijd betrokken werd in een op de voor grond tredende partij, niet minder. En van het fijnzinnige, hoogontwikkelde aandeel van de nieuwe concertmeester Willem Noske is iedere concertbezoeker met voldoening getuige geweest. Deze Flipse-vertolking blijft ons stel lig in het geheugen, zoals ons bijv. die van Moessorgskv's Tableaux bijbleef en die van Ravels Rhapsodde Espasnole. Dit alles vertegenwoordigt een richting in de muziek, die Flipse bij uitstek ligt. Webers Oberon-ouverture. waaraan ook sprookjessfeer kleeft, lijkt bij Rim ski kinderspel. Niettemin zijn nog heden grote dirigenten vol bewondering voor de vorm, waarin zij weid gegoten. Er staat daarin geen noot te veel en geen te weinig. Terstond al in dit aanvangs- wertk had de toegewijde ortcestrale disci pline het beste voorspel voor de gehele avond, een belofte die werd ingelost. Al leen hadden we van Flipse wel een ro mantischer allure verwacht, wat meer plastiek in het presenteren van de ge geven. Ook in het Morzart-begeleiden heeft het orkest een mooie beurt gemaakt, een prachtbeurt zelfs, door de precisie en de welluidendheid, in het laatste doel van het Pianoconcert in G door Köohel ge catalogiseerd onder no. 453. Enige jaren geleden had Richter-Baaser het hier al gespeeld. Het Andante is een heel mooi dromerig stuk, maar de puntige geestig heid van het een en al verkwikking weg- stralende slotdeel was toch heel bepaald1 een verrassing. De solist Hans Henkemans deelde in de vele successen van deze avond. Zijn spel was technisch volmaakt. In het spel van deze Mozart-specialist is wel wat veranderd. Het al te etherisch-lntieme, luchtige en bescheidene is weg, de klank- geving kreeg meer fysieke substantie, meer glans, meer sonoriteit. Het forte, hoewel nog schaars, had een betere kans. De opvatting over het Andante lijdt tot een vraag. Indien ergens in het con cert, dan zou men hier doorzongenheid verwachten, zoals men o.a. van de be geleidende houtblazers beluisteren kon. Maar juist hier werden stijl en klem- bleker en precieuzer. En hier tevens was nu juist een staaltje van de zo geheten „empfindsame" stijl, waarin gevoelsex pressie opzettelijk is bedoeld. Wordt het dogma van de absolute helderheid, ver bonden met pedaalschuwheid, nu niet te zeer veralgemeend? Een ietwat gespier der zingen is uit de mode geraakt. Toch pleiten we gaarne voor wederinvoering! V. Medische dienst Oegstgeest: dokter H. Kwint, Hoofd straat 324, tel 7253. Leiderdorp: dokter Blaauwendraad, Hogewoerd 4, Koudekerk, tel. 01714208. Warmond: dokter Bots, Voorhout, tel. K 2532—7393. Zuster Muilerman, Heren weg 57, Warmond tel. K 1711430. Wassenaar: dokter J. A. Romer, Prins van Wiedlaan 36, tel. 4641. dokter K. T. de Wit, Jonkerlaan 38, tel. 2460. Apo theek: Wassenaarse Apotheek, Schouw - weg 32, tel. 2402. Voorschoten: dokter Th. van Schaiks, Juliana van Stolberglaan 62, tel. 3344. WenkverpleegsterGezondheidscentrum, tel. 2177. Oegstgeest Dokter Held, tel. 24649 en dokter Lanen—Baron, tel. 21610. OEGSTGEEST KERKDIENSTEN Herv. gemeente (Pauluskerk)10 uur: dr. N. H. Bolkenstein te Zeist, 7 uur: ds. B. C. Visser; (Groene Kerk): 10.30 uur: ds. G. F. Callenbach (HD)(H. Mors) 10 uur: ds. B. C. Visser; Geref. Kerk: 10 en 5 uur: ds. E. Masselink te Rotter dam; Geref. Kerk (vrijgemaakt): 8.30 en 3 uur: geen opgave ontvangen; Vrijz. Herv. (Willem de Zwfjgerkerk) 10.30 uur ds. C. B. Burger te Utrecht. Tot lid en voorzitter van de „Rege lingscommissie voor de Staatsexamens voor de Danskunst-1960" werd benoemd de heer K. van Baaren te Oegstgeest. ZWARE GELDBOETEN VOOR KAMERVERHUUR WALLETJES De Amsterdamse rechtbank .heeft van ochtend drie echtparen en één alleen staande 53-jarige vrouw tot geldboeten veroordeeld (er zake van overtreding van art. 250 bis W. v. S. (het opzettelijk te weeg brengen of bevorderen van ontucht door anderen met derden als beroep of gewoonte). Een der echtparen kreeg een boete op gelegd van f.800.d.w.z. man en vrouw elk f.400.de beide andere echtparen elk twee maal f500.en de alleenstaan de vrouw f. 1000.Echter met dien ver stande dat de helft dier boeten voor waardelijk wordt opgelegd met een proef tijd van drie jaar en dat voor elk der zeven het restant kan worden vervangen door een hechtenis die neerkomt op tien dagen per f. 100.boete. In al deze vonnissen is de overweging opgenomen: „De rechtbank heeft in aan merking genomen dat dit feit door de verdachten al jaren is gepleegd zonder dat tegen hen te dier zake ooit proces verbaal is opgemaakt". De veroordeelden zijn bewoners van huizen aan de Walletjes. Op verdenking dat het doel van die verhuur overtreding van bovengenoemd wetsartikel inhield werden zij midden december van het vorige jaar gearresteerd* en op last van de rechtbank in verzekerde bewaring ge steld. Na drie weken had hun beroep bij het Hof tegen deze hechtenis succes en werden zij weer in vrijheid gesteld. Ons kort verhaal door Horace Wyndham Bijbetaling voor arts-apotheker Thuisverpleging opvoeren! De directeur-generaal van de Volks gezondheid, prof. P. Muntendam heeft zich tydens een rede, uitgesproken ter gelegenheid van de opening van het Wilhelmina-Gasthuis te Assen, een voor stander betoond van een ziekenfonds systeem, waarbij de verzekerden enige bijbetaling moeten doen voor de kosten van huisarts en apotheker. Benadeling van de geneeskundige zorg behoeft hier van niet verwacht te worden, aldus prof. Muntendam. Van het grootste belang achtte spre ker de vraag: „hoe houd ik iemand uit het ziekenhuisbed", méér dan, hoe krijg Indien U meent dat deze geschie denis. welke zich afspeelde tijdens een treinreis tussen Calais en Pa rijs, ongeloofwaardig is, moet U mij dat niet kwalijk nemen. Ik sta er niet voor in. maar wel mijn goede vriend Lalonde, chef van de douane. Ik herhaal slechts wat hij mij ver telde. Met mijn ervaring, monsieur, is het niet iets ongewoons geweest, zei hij. Het behoort tot de dingen die kunnen gebeuren, als reizigers te slim proheren te zijn. Wij douaniers zijn echter te slim voor hen. Uw Sherlock Holmes zou ons niet kun nen verslaan! Oordeelt U er liever zelf over! Om te beginnen zijn hier de mede- snelenden. Bovenaan staan mevrouw Wellington-Browne, uit Surbiton, en mademoiselle Alphonsine, van de „Folies trés Chic", te Parijs. Naast deze hoofdpersonen treden nog op de reeds genoemde monsieur Lalon de van de douane en zijn assistent, wiens naam ik noch kan uitspreken, noch spellen. Toch vervulde hij een belangrijke rol in deze geschiedenis. Bij de aanvang van de geschiedenis had mevrouw Wellington-Browne tot grote afgunst van haar vrien denkring een fikse prijs gewon nen in een kruiswoordraadselprijs vraag. De beste manier om het geld uit te geven was volgens haar zélf het vervullen van twee wensen, die zij al zó lang gekoesterd had. Ze kocht allereerst een minkbontjas en besprak vervolgens een reisje naar Parijs. Beide dingen zouden haar ken nissen in Surbiton, zo meende ze, met jaloersheid vervullen en hen iets geven om over te praten. Voorzien van paspoort, de noodza kelijke reisbiljetten en deviezen, en met haar nieuwe mink-jas aan, be gon ze aan het eerste deel van de reis. Dat ze geen woord Frans sprak, was van geen belang. De vertegen- ik hem erin". Steeds meer moeten de mogelijkheden voor thuisverpleging worden opgevoerd, tezamen met polikli nische behandeling, aldus prof. Mun tendam. Ook dit achtte spreker noodzakelijk om een halt toe te roepen aan de voort durende stijging van de ziekenhuisver- pleging voor de ziekenfondsen. De heer J. H. Drewes alhier is be noemd tot lid van de examencommissie Duits M.O. A -960; dr. G. Schönle, even eens alhier tot plaatsvervangend lid van de commissie M.O. B; onze stadgenoot, de heer W. L. Pouw tot plaatsvervan gend lid van de subcommissies handels briefwisseling en tolk-vertaler. Tot lid van de examencommissie voor de akte Nijverheidsonderwijs N XX zijn benoemd de dames J. M. A. Broerse, F. Kuenen en M. Veldhuyzen en de heer Z. Rittersma, allen alhier; de heer W. H. Heyl te Oegstgeest en de heer L. Haasnoot te Katwijk aan Zee. ACADEMISCHE EXAMENS Aan de Leidse Universiteit zijn ge slaagd voor het kand.ex. psychologie mej. K. C. Valentijn (R'dam)doct.ex. gen. II de heer P. R. Sleebos (Den Haag)semi-artsêx. de heren M. van Blankenstein (Engeland), H. M. Rosen (U.S.A.) en P. M. de Vries (R'dam); artsex. mej. P. J. M. Kruijf (Den Haag) en de heren L. J. A. Straathof (Leider dorp) en J. Z. Tellegen (Nuenen). WASSENAAR De Pauwhof bestaat twintig jaar Op 9 maart zal het twintig jaar ge leden zyn, dat te Wassenaar het werk en recreatie-oord voor kunstenaars en intellectuelen „De Pauwhof" werd ge opend. Dit centrum, gevestigd op de gelijknamige buitenplaats nabij Den Deyl, wordt, beheerd door de Overvoorde- Gordonstichting, welke destijds door wijlen mevrouw J. Overvoorde—Gordon overeenkomstig de wens van haar echt genoot, mr. dr. J. C. Overvoorde in leven gemeente-archivaris van Leiden en directeur van het Stedelyk Museum De Lakenhal aldaar in het leven werd geroepen. Het doel van deze stich ting is aan kunstenaars en intellectuelen tegen een tegemoetkoming naar draag kracht voor langere of korte tijd gele genheid te geven om in een rustige omgeving te werken of nieuwe krachten op te doen. Het huis biedt plaats aan een twintigtal gasten, die, behalve over enige gemeenschappelijke vertrekken, over een eigen zit-slaapkamer beschik ken. Voor beeldende kunstenaars is er een atelier ingericht. Ook kunnen er conferenties met een beperkt aantal deelnemers worden gehouden. Sinds de opening van „Pauwhof" op 9 maart 1940 heeft de Overvoorde—Gor- donstichting aan honderden kunstenaars en intellectuelen, onder wie talrijke bui tenlanders, gastvrijheid verleend, waar door het centrum voor velen in binnen- en buitenland een begrip is geworden, woordiger van het reisbureau in Ca lais zorgde er voor dat zy snel de douane passeerde en hy bezorgde haar verder een plaats in een eers te klasse coupé, waar „Dames Seu- les" (Alleen Dames) op stond. U heeft één reisgenote, zei hy, Mademoiselle Alphonsine, een ge distingeerde actrice, die naar Pa- rys gaat. Ik hoop dat ze Engels spreekt. Dat spreekt ze voortreffelijk. Dat is dan prachtig! De meeste buitenlanders zyn te lui om naast hun moedertaal ook nog een andere taal te leren! Toen ze deze eigenlijk verbluffende uitspraak deed, betrad haar reisgenote de coupé. Mevrouw Wellington-Browne kreeg een zeer gunstige indruk van haar, want mademoiselle Alphonsine was jong, aantrekkelijk en knap. Ze droeg een mantelpakje, dat kennelijk uit het huis van één der leidende cou turiers stamde. Mevrouw Wellington- Browne nam met haar geoefend oog de details van het pakje in enkele momenten op. Ze voelde zich on danks haar mink-jas bijna slonzig! Ik vraag me af, wat 't gekost heeft, piekerde ze. Ik moet 't j adres zien te krijgen om ook zo'n pakje te laten maken. Evenals haar vriendinnen uit de wereld van „Folies trés chic" werd mademoiselle Alphonsine in geen en kel opzicht geremd om met vreem den een gesprek te voeren, zonder eerst officieel aan elkaar voorge steld te zyn. Ze sprak vloeiend En gels en had het hoogste woord. Ze gaf de ene inlichting na de andere over Parijs, noemde de beste res taurants en winkels en de meest interessante excursies, die je tijdens een kort verblijf kon maken. Terwijl ze zo aan het praten wa ren, verkondigde een stem in de cor ridor, dat de lunch zou worden ge serveerd. Ik ga eten, zei mevrouw Welling ton-Browne.En U, mademoiselle? Ik heb in Parijs een lunchafspraak en we zijn er al over een uur. Als 't U hetzelfde is, blijf ik hier rustig zitten Zoudt U dan soms op mijn mink- jas willen passen? Het zal in de restauratie-wagen wel erg vol en warm zyn. Ja, laat Uw jas gerust hier, ma dame. Dat is een uitstekend idee. Ik heb wel eens gehoord, dat oneer lijke mensen in de restauratiewagen jassen meenemen, die niet van hen zyn. Dat risico moet U liever niet lopen. Een half uur later keerde mevrouw Wellington-Browne naar haar coupé terug. Ze was verrast en tevens on aangenaam getroffen te zien, dat haar reisgezelle haar jas droeg. Ze beschouwde dat als een overbodige veiligheidsmaatregel. U wel, dat U zo goed op myn jas hebt gepast, zei ze, maar nu zou ik haar graag zelf weer aan doen. Haar verzoek werd met een minachtende blik beantwoord. Uw jas, madame? Ik begrijp U niet. U maakt een grapje. Wat bedoelt U eigenlijk? Ik bedoel de jas, die U draagt. Mag ik 'm nu soms terug hebben? Dat is een belachelijke vraag! Ik denk daar geen moment over! Nu, dat zullen we dan wel eens zien, antwoordde mevrouw Welling ton-Browne. Wacht maar totdat de douane komt. Hier is hy al, voegde ze er aan toe, toen de douanier de deur van de coupé openschoof. Spreekt U Engels? Zeker, mevrouw. Luistert U maar: My Lord, Sir Churchill, rosbif, plum pooding, water-closet. Correct uitgesproken, hè? Heeft één van de dames soms iets aan te geven? Par fum? Tabak? Cognac? Ik heb niets aan te geven, zei mademoiselle Alphonsine. En U, mevrouw? Ja, ik heb wél iets aan te geven. Deze vrouw ik kan haar moei lijk een dame noemen draagt mijn mink-jas en weigert haar te rug te geven. Werkelijk? zei de douanier en keek verbaasd. Dat is een ernstige zaak. Dat moet geregeld worden. Is die jas van U, mevrouw? Wis en waarachtig! Of is die jas van U, mademoiselle? Natuurlijk is die jas van mij. Daar om draag ik haar ook. Maar deze Engelse dame zegt, dat die jas van haar is. Dan spreekt ze niet de waarheid. Engelse vrouwen spreken nooit de waarheid. Wat denkt U nu te doen? Ik zal de zaak rapporteren als we in Parijs zijn. Zoals U wenst, mademoiselle. In tussen zal ik de zaak aan monsieur Lalonde rapporteren, de Chef van de douane hier op de trein. Ik zal de jas meenemen en direct weer terug brengen, zodra hy een beslissing heeft genomen. Toen de douanier de coupé verliet, staarden de twee vrouwen elkaar vinnig aan. Misschien denkt U nu wel, dat U erg slim bent geweest, zei me vrouw Wellington-Browne, toen ze haar stem had teruggevonden. Ik wens niet, dat U op zo'n toon tegen my spreekt! antwoordde made moiselle Alphonsine snibbig. U gedraagt zich precies, zoals ik ver wacht had. Voordat mevrouw Wellington-Brow ne een goed antwoord had weten te vinden, kwam de chef van de douane de coupé binnen. Over zijn arm hing de jas. Myn assistent, zo begon hy, heeft gerapporteerd, dat U beiden eigendomsrechten op deze jas laat gelden. Ik zal ieder van U nu en kele vragen stellen. U dient daar naar waarheid op te antwoorden. U kunt op my vertrouwen, zei mevrouw Wellington-Browne. U beweert, dat dit Uw jas is, me vrouw? Dat doe ik zeker. En wat heeft U daarop te zeggen, juffrouw? Ik zeg dat 't mijn jas is! Bent U daar helemaal zeker van? Ja, heel zeker. Waarom twijfelt U aan myn woorden? Onmiddellijk na de ramp te Agadir is een luchtbrug gevormd voor het vervoer van de gewonden. Een kijkje in het ruim van een der Amerikaanse transportvliegtuigen. Dat zal ik U vertellen. Nu U heeft toegegeven, dat die jas van Lï is, dient U zich onder arrest te beschou wen. Onder arrest?, bracht mademoi selle Alphonsine er met moeite uit en plotseling heel bleek wordend. Wat wilt U daarmee zeggen? De ze Engelse, niet ik, had U onder arrest moeten stellen, omdat zij ge probeerd heeft zich iets toe te eige nen, wat niet van haar is! U bedoelt de jas? Ja natuurlijk bedoel ik die! Ik heb U vooruit gewaarschuwd zorgvuldig Uw antwoord te overwe gen. U wordt verdacht van smok kelen. U praat onzin, mijnheer! En wat zou ik dan smokkelen? Bij het onderzoeken van deze jas die volgens Uw zeggen van U is heb ik een dun pakje heroïne ge vonden, dat verborgen zat in de kraag. Dat is bijzonder ernstig. Nu, wat zegt U? Denk goed na, want an ders maakt u de zaken maar erger voor U! By deze waarschuwing veranderde de gelaatsuitdrukking van mademoi selle Alphonsine als op slag. Haar uitdagend optreden verdween als sneeuw voor de zon. Ze beet op haar onderlip. Zou 't beter zijn, begon ze ner veus, als ik U nu de waarheid vertelde? Veel heter! Ik luister. Wel, de waarheid is, dat deze jas niet van mij is. Ik deed maar alsof, omdat ik deze dwaze Engelse een lesje wilde geven en omdat ik vond, dat ze maar zelf op haar eigendom men moest passen. Ik maakte maar een grapje. Zo, maakte U dus maar een grap je, mademoiselle? Nu, ik heb óók maar een grapje gemaakt! Een be ter grapje dan het Uwe! Er was helemaal geen heroïne in de kraag verborgen en nu U heeft toegegeven, dat deze jas niet van U is, zal ik haar aan de eigenaresse teruggeven. Dit mevrouw, is een geval geweest „biter bit" (de bedrieger bedrogen), n'est-ce-pas? Onderwijzeressen benoemd De spoedeisende raadsvergadering, die gisteravond in Voorschoten gehouden werd, was in vele opzichten een bijzon dere. Het zal tenminste niet dikwijls voorkomen, dat de vergadering niet door een burgemeester of een lid van het col lege gepresideerd kan worden. Gister avond deed dit unieke geval zich in Voorschoten voor. Zowel de loco-burge meester, wethouder G. Schrama, als wet houder J. J. Dekker konden nl. in deze laatste raadsvergadering voor de intre de van de nieuwe burgemeester wegens ziekte niet aanwezig zijn. Verder waren slechts negen raadsleden aanwezig, v/ant ook de heer C. van der Werf was ziek, terwijl de heren Dirksen, Rombouts en De Graaff verhinderd wa ren. De nestor van de raad, de heer G. v. d. Hulst, mocht dus gedurende deze vergadering de voorzittershamer hante ren. Na de opening van deze vergadering stelde de voorzatter het enige agenda punt aan de orde, nl. de benoeming van twee onderwijzeressen aan de openbare lagere Vlietschool. Dr. P. S. Pels informeerde naar aan leiding van de mededeling van de voor- G. v. d. HULST .met ambtsketen.. zitter, dat de commissie voor onderwijs zaken zich niet de voorgedragenen kon verenigen, of deze commissie een r echts- krachtig advies aan B. en W. kon uit brengen, nu geen lid van het college de ze vergadering leidde. De heer De Groot meende, dat behan deling van het agendapunt zender ad vies van de commissie mogelijk was, zo dat het er niet toe deed hce deze com missie vergaderd had. De heer Pels nam genoegen met de mededeling, dat de commissie verga derd had. Daarna werden de beide voorgedrage nen met algemene stemmen benoemd, te weten mej. J. K. Hoekstra uit Meppel en mej. Th. M. Jansen uit Groningen. Bij de rondvraag verzocht de heer Pels de voorzitter aan B. en W. te vragen wat het college, eventueel in samenwer king met de Koningin Wilhelminaver- eniging, denkt te doen om een waardige viering van de vijfde mei te krijgen Nadat de voorzitter toegezegd had, deze vraag over te brengen, zodat die in de volgende raadsvergadering beant woord kon worden, werd de vergadering gesloten. De toestand op het rundveefront is, wat de ontwikkeling van de voorjaars- handel betreft, nog weinig rooskleurig. Het aanbod is in alle sectoren in feite steeds wat groter dan de vraag, zodat de prijzen zich meestal niet moeite, of en dat betreft voornamelijk de minder geschikte kwaliteiten niet geheel kunnen staande houden. Dit betekent dus na aftrek van de noodzakelijk gemaakte kosten van ver voer etc. voor de handel verlies. Het gebruiksvee werd meestal nau welijks opgenomen en de biedingen liepen terug. De verkoop van slachtvee ging uiterst langzaam en de prijzen tussen prima en mindere kwaliteiten trekken, naar mate werkelijk prima slachtvee schaarser wordt aangeboden, steeds verder uit elkaar. Er is bij de mesters momenteel heel weinig animo om voor de huidige prij zen van het magere vee nog een beest op stal af te mesten. Zelfs de grote bouwboeren, die zich gewoonlijk interes seren om in deze tijd nog een mooi type slachtrijp te maken voor de tijd van overgang van stal- op landkoeien, laten zich onder de kopers heel weinig zien. Volgens onze mening ziet het er dus naar uit, dat de prima kwaliteit dit voorjaar gaandeweg nog krapper zal worden aangeboden en de prijzen hier van zullen optrekken. We hebben deze week wel van die fyne jonge vleesbees ten zien verkopen, die zeker aan de haak f3.50 per kg. zullen kosten. Er is echter een surplus van 2de en 3de soor ten, die momenteel tussen f2.40 en f2.80 kunnen opbrengen. De weiders toonden ook nog niet veel actie. Wanneer het op de slachtveemarkt niet gauw wat opklaart met de vraag, zullen de vare-koeien voor de weiderij straks toch wat in prijs gaan zakken. Dat kan haast niet uitblijven! De groothandel ln rundvlees ls deze week weer uitermate stroef verlopen. Niet alleen voor de binnenlandse con sumptie, doch ook voor de uitvoer van fijn vlees was de handel niet best. De exporteurs hebben op het ogenblik met moeilijkheden te kampen inzake het ver voer per auto. De Franse overheid legt nJ. het weg vervoer met vrachtauto's sterke beper kingen op, zodat onze expediteurs onvol doende vergunningen krijgen om levens middelen over te brengen. Het zal er bij deze voortgang van zaken van moeten komen dat men, óf de diensten van Franse expeditiebedrijven zal moeten in schakelen, óf de goederen aan de grens over te laden, hetgeen niet alleen tijd rovend, doch ook kostbaar is en boven dien voor het artikel vlees niet aan te bevelen. Intussen vernemen we dat ook aan de Franse bedrijven voor wegvervoer beperkingen worden opgelegd en dat het erom gaat om het vervoer per spoor te bevorderen. Dit betekent dus dat straks de mooie nieuwe koelwagens, die speciaal voor het wegtransport naar Frankrijk in dienst werden gesteld, voor een groot gedeelte overbodig zullen zijn. Laten we hopen dat door overleg de Fransen het zover niet zullen laten ko men! Op de vette en nuchtere kalveren- markt, waar ondanks deze vervoer- strubbelingen toch nog redelijke kwan ta voor uitvoer werden bestemd, waren de prijzen over het geheel genomen toch ook wat aan de lagere kant. Het beste bleef nog ongeveer prijshoudend, doch voor het mindere gehalte lagen onze no teringen rond 5 tot 10 cent per kg. lager dan de week tevoren. De wolveemarkt was minder druk be zet en kon daardoor met goede handel ruim prijshoudend worden geruimd. Voor beste lammeren kon men tot onge veer f. 130 per stuk maken. Donderdag werden te Zoeterwoude 112 stuks van de kerk bij openbare verkoping verkocht tegen f. 127 per stuk. Een prys waarvan een zeer goed weidgeld kon worden ge teld. Knappe ooien met 2 lammeren brachten op de Leidse markt rond f. 160 en met 1 lammetje circa f. 130 per stel op. De meeste trek was naar ramlam- metjes, zodat die voor de komende wei- detijd wel weer het meeste geld zullen opbrengen. De varkensmarkt was in de afgelopen week enigszins „verdeeld" doch gemid deld vooral geen betere prijzen. De zware soorten werden bepaald moeilijker verhandeld en deden een paar cent per kg minder dan de week tevoren. Zulks als gevolg van lagere prijzen voor expor* naar Italië en West-Duitsland. Naar m' ger varkensvlees op het huidige lap prijsniveau was aan de grote slachthu zen veel vraag. Biggen en lopers by flinke aanvoer* stroeve handel en ook meestal wat ge drukte pryzen. De paardenhandel verliep over het gi heel wat williger met even styvere pry zen dan de week tevoren. Zowel werk paarden als voor slachtpaarden en veu lens was meer kooplust.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 5