LINOLEUM kussen Drama van ontbering en lijden (in 1943) in de Libische woestijn Tijd van de vrije gezelschappen is thans onherroepelijk voorhij!" MEYER HAMEL 40 JAAR IN THEATERLEVEN In Nederland is liet uitgaan de sluitpost van het huishoudbudget Bemanning van de Amerikaanse bommenwerper Lady be good vond de dood in de eenzaamheid Bouivpakketten voor doe-het-self'ers Hiswa - watersporttentoonstelling met veel kleine plasticboten Hu een geborduurd Voor slechts f 1.60 en 15 Radion- merkjes Opgericht 1 maart 1860 Donderdag 25 februari 1960 Derde blad no. 29984 warme blijvende schoonheid voor elke vloer! „Nederland is ook een operetteland" (Van onze Amsterdamse correspondent) ,,Ik voorzie, dat als de vrije gezelschappen zoals de Snip-en- Snaprevue, Johan Kaart en de Hoofdstad-Operette verdwijnen, hun plaatsen niet zullen worden ingenomen. Zomin als het tegen woordig mogelijk is een ongesub- sidiëerd theater te bouwen, kan men het risico nemen met een on- gesubsidiëerd gezelschap te begin nen. De tijd is voorgoed voorbij!" De man, die dit zegt, is een oude rot haast de oudste rot in de „show-business": Meyer Hamel. Het jaar 1960 brengt hem drie jubilea: hij is veertig jaar geleden in de Nederlandse theaterwereld gekomen, hij wordt in juli aan staande 65 jaar en in september zal hij 15 jaar directeur van de Hoofd stad-Operette zijn. „Als de toneelgezelschappen of onze gröte cabaretgroepen door 'het land rei zen, vinden zij op de stoep van ieder theater een stapeltje bankbiljetten lig gen. Voor ons ligt er niets. De kosten van ons gezelschap moeten van A tot Z uit de entree prijzen komen. Maar als gevdlg van de dumping door de subsidiepolitiek zijn de entreeprijzen nog geen vijftig procent hoger dan voor de oorlog, terwijl de ikosten verviervoudigd zijn. Nergens in Europa zijn de toegangsprijzen in ver houding zo laag als in ons land." RISICO Vijftien jaar heeft Meyer Hamel samen met Frits Aunich de Hoofdstad-Ope rette op de been gehouden. In deze jaren hebben zij een vast publiek opge bouwd, dat hen het risico veroorlooft ieder jaar op nieuw 60.000 gulden in dé cors en kostuums te steken. „Is Nederland een ope retteland?" Meyer Hamel zegt: „Ja, stellig. De Nederlander gaat misschien niet zo dik wijls naar de operette als de Duitser, maar dat komt, omdat hij over het alge - men weinig uitgaat. In te genstelling tot onze ooster buren is het uitgaan in Ne derland een Sluitpost op het huishoudelijke budget." De toekomst van de ope rette? „De operette is een klas sieke kunstuiting. Over honderd jaar zal de rock 'n roll zijn vergeten, maar de „Czardasfürstinen „Wiener Blut" zul len dan nog worden gespeeld. Wat dat betreft ben ik vol vertrouwen. Het komt wel eens voor ydat ik op de eerste drie rijen in de zaal in totaal 2000 jaar heb zitten. Maar ik zie toch altijd ook een groot percentage jongeren, waaruit blijkt dat de operebte ook de jeugd kan boeden." DIAMANTSLIJPER Meyer Hamel, de kleine, felle direc teur van de Hoofdstad-Operette, is be zeten van de „Bühne". Er is een tijd ge weest dat hij evenals zijn vader, groot vader, ooms en neven in een Amster damse diamantslijperij stond, waarin destijds een goed loon was te verdienen. Maar Meyer, die evenals zijn zusters Lise, Rachel en Marie onweerstaanbaar door het toneel werd aangetrokken, koos het wisselvallige artiestembestaan. Hij schreef een aanbal liedjes, greep zijn gabaar en wist een engagement te krijgen als liedjeszanger in Grand Gala, het huidige St.-Germain des Prés op het Rembrandbplein. Dat was eind februari 1920, precies veertig jaar geleden. Aanvankelijk bracht de arbiestenloop- baan minder geld op dan de diamant slijperij zou hebben gedaan, maar Meyer zette door. Na met groot lef tegenover een vriend te hebben verkondigd, dat hij de halve Bouwmeesterrevue had ge schreven, kreeg hij opdracht een bio scooprevue samen te stellen. De ene re vue volgde op de andere en het was in het Amsterdamse Cinema Royal, dat Hamel de exploitatie van zijn revues zelf in handen nam. GEEL BANDJE Een van deze shows, „Een geel bandje, meneer?" geïnspireerd op de concur rentiestrijd in de Amsterdamse taxi- wereld werd een schlager. De revue stond ruim een half jaar in de Plan tageschouwburg, enkele maanden in Arene te Rotterdam en vervolgens ging René Sleeswijk ermee op tournee. Het „Gele Bandje" werd een gouden bandje. In die tijd besloot Meyer Hamel zich uitsluitend te gaan bezighouden met de zakelijke zijde van de showbusiness. In het met affiches volgeplakte kan- boor van impresario Hamel aan .de Leidsekadle te Amsterdam zijn contrac ten afgesloten met alle groten, die de a-musememtswereld van ons land kent. Hier kwamen Louis en Henriëtte Davids, de Bree, Fien de la, Mar, Lou Bandy, Corrie Vonk en hier becijferde Meyer, regelde, telefoneerde, confereerde, orga niseerde hij om te zorgen dat avond aan avond ergens in het land het doek kon opgaan voor een klinkende voorstelling,. In 1940 volgden er vijf jaren, waarin er voor de energieke ondernemer geen plaats was in de theaters en zelfs niet daarbuiten. Hij zag het lioht der bevrijding met als enige bezittingen de schamele kleding aan het lijf. Maar Meyer Hamel heropende zijn kantoor, zat weer hele dagen aan de telefoon en richtte met Frits Aurich en duizend ge leende guldens de Hoofdstad Operette op. IJSREVUE Het is niet bij de operette gebleven, daarnaast kwam de ooncertdirectie „In ternationale" en Meyer Hamel bracht de Italiaanse opera terug iin Nederland en maakte er weer een jaarlijkse traditie van. Hü was de eerste, die met het dans theater Berjozka Russische artiesten naar ons land haalde. Er volgden meer danstheaters en balletten, uit Joego slavië, Bulgarije en Spanje. Hij werd de manager van de Weense IJsrevue, die enige malen tournees door Nederland maakte. Er kwamen zakelijke successen en ook fiasco's. Soms faalt de berekening en wordt het gokken. En een enkele maa.l moet hij bekennnen, dat hij de gok niet aandurft. Op zijn bureau zagen wij de correspondentie liggen met de manager van de zangeres Renate Tebaldi, de grote concurrente van Maria Callas. „Ik kan haar en enkele andere solisten een avond in Amsterdam krijgen. Gevraagd hono rarium: 20.000 gulden Dan moet ik het Concertgebouw hebben en het Concert gebouworkest. Met kosten van program- over de entreeprijzen niet of te weinig omhoog gaan, de hoge exploitatiekosten van schouwburgen, waardoor deze steeds meer gemeentelijke instellingen worden met directies, die verlengstukken zijn van gemeentebesturen en met wie niets valt te „versieren" In Amsterdam speelt de Hoofdstad-Operette in het Centraal Theater. Deze zaal wordt binnenkort af gebroken. Een andere zaal is niet be schikbaar. De Stadsschouwburg? Maar dat is het duurste theatergebouw van het land: huurprijs f. L.50 per plaats. Geen vrij gezelschap, dat zich zo'n risico kan veroorloven. Ach, misschien, dat Meyer Hamel een rijk man had kunnen zijn als hij al zijn energie en werklust in die afgelopen veertig jaar aan een ander zakelijk ob ject had gegeven. Maar als hij zijn le ven mocht overdoen zou hij toch weer in de show-business stappen. „Dit vak is als een slechte vrouw, op wie je verliefd bent. Ze bedriegt je telkens weer, maar je kunt je niet van haar losmaken. Wie eenmaal de sdhmink geroken heeft, raakt 't niet meer kwijt." Voetgangers op een presenteerblaadje (Van onze Londense correspondent) De voortvarende Ernest Marples, de Britse minister van Transport, heeft een nieuw denkbeeld geopperd ter bestrijding van de verkeerschaos in de grote ste den. Marples weet als ieder ander dat het verkeersvraagstuk onoplosbaar is indien de stedenbouw niet radicaal wordt ge wijzigd. De verkeerstechnici alleen zijn machteloos, zei hij gisteren. Er zijn op het ogenblik 8.5 miljoen motorvoertuigen in Engeland en in 1975 zullen er naar verwacht wordt 15 miljoen zijn. Marples sprak bij de opening van een super-modern kantoorgebouw in Lon den, dat inwendig over een royale par keerruimte beschikt. In de toekomst, zei hij, zullen alle grote kantoren en bedrijven voor hun eigen parkeerruimte dienen te zorgen. Hij heeft een studie groep benoemd welke zich op lange ter mijn zal bezighouden met het verkeers probleem. De minister zei dat er een nieuwe grondslag moet worden gevon den voor het grote-stadsbestaan in het laatste kwart van deze eeuw. Het verkeersprobleem kan niet worden opgelost zonder dat voetgangers en automobilisten volkomen van elkaar worden gescheiden. Daarom wil de mi nister als proef in drukke winkelbuurten de trottoirs optillen tot op de hoogte waar zich thans de eerste verdieping be- COMMUNISTEN BLIJVEN BUITEN RAADSCOMMISSIES De gemeenteraad van Amsterdam heeft tijdens de begrotingsbehandeling gisteravond met 22 tegen 21 stemmen een motie verworpen die de strekking had leden van de CPN weer in de Am sterdamse raadscommissies toe te laten. Deze motie was ingediend door de voorzitter van de PSP-fractie de heer A. Redeker. Sinds april 1955 zijn de communisten uit de Amsterdamse raads fracties geweerd vanwege hun houding bij de staking van het gemeente perso neel. De motie van de heer Redeker werd gisteravond gesteund door de VVD- fractie, de PSP-fractie, de communisti- sche-fractie, de fractie sportbelangen en de protestant-christelijke-fractie. Tegen stemden de P. v. d. A.-fractie en de KVP-fractie. vindt. De voetgangers zullen daardoor op een soort presenteerblad worden ge zet. Alleen op die manier kan er een einde komen aan de ontzettende slach ting op de weg. De bestaande rijwegen kunnen dan tot onder de verhoogde trottoirs worden verbreed. De winkels moeten vanzelfsprekend mee de hoogte in. Mogelijk zullen de toekomststeden op deze manier worden aangelegd. De Amerikaanse luchtmacht heeft de tekst van een dagboek vrij gegeven, dat geschreven is door tweede luitenant Robert F. Toner, tweede piloot van het in de oorlog in de Libische woestijn veronge lukte vliegtuig „Lady be good". Het wrak van het toestel werd verleden jaar in de woestijn gevonden. Het Amerikaanse leger is thans bezig de stoffelijke resten van de bemanningsleden te zoeken. De stoffelijke resten van vijf bemannings leden zijn gevonden. Die van de andere vier liggen nog verborgen in het hete zand van de uitgestrekte woestijn. Het dagboek van luitenant Toner onthult het verhaal van de tocht van acht ten dode gedoemde mannen door de meedogenloze woestijn met slechts een half gevulde veldfles en enkele rantsoenen! Met deze schamele leeftocht begon op de fatale dag van 4 april 1943 de tocht die acht of misschien meer dagen had geduurd. ma's, belastingen en reclame kom ik ten slotte op een kleine 40.000 gulden. Ik heb teruggeschreven, dat ik 15 toot 40 golden per plaats moet vragen en dat niemand in Nederland dat betaalt. Hier, lees wat ze antwoorden: „In Münohen was de avond uitverkocht prijzen van 20 tot 80 marken." STOKPAARDJE En Hamel zit weer op z'n stokpaardje: De steeds stijgende kesten, waartegen- Dagboek gevonden De bommenwerper „Lady be good" had een aanval op Napels uitgevoerd en was op de terugtocht naar de thuisbasis. Er waren negen bemanningsleden. Een van hen verdween toen de bemanning uit het vliegtuig was gesprongen. Het was de bombardier tweede luitenant John S. Woravka, die in het dagboek met „John" wordt aangeduid. De eerste aantekeningen werden op 4 april gemaakt, de laatste op 12 april. Men weet niet of na de laatste datum nog mannen hebben geleefd, maar men acht dit uiterst twijfelachtig. Naast Woravka en Toner, waren er de vlieger 1ste luitenant William J. Hatton, navigator 1ste luitenant D. P. Hays, sgt. Robert E. Lamotte, sgt. Samuel E. Adams, sgt. Harold S. Ripslinger, sgt. Guy E. Shelley en sgt. Vernon L. Moore. Ripslinger, Shelley en Moore verlieten de hoofdgroep op 9 april om te trachten hulp te halen. Zij werden nimmer terug gezien. Hun lichamen, evenals dat van Woravka, liggen nog ergens in de woestijn. Achter de bijna nuchter aandoende schaarse aantekeningen in het dagboek gaat een drama schuil van ontbering en lijden, van hoop en wanhoop, van honger en dorst. De aantekeningen zijn gemaakt met een potlood In een dagboek van zakfor maat voor het kalenderjaar 1943. Tragisch verloop Hier volgt het grimmige verhaal van de bemanning van een Amerikaanse bommenwerper, die na volbrachte taak, op de terugweg naar de basis door de ondergang werd getroffen: Zondag, 4 april, Napels 28 vlieg tuigen alles ging verkeerd op te rugweg verdwaald, benzine op, gespron gen, om 2 uur vanmorgen geland in woestijn. Niemand ernstig gewond kunnen John niet vinden, alle anderen aanwezig. Maandag 5 april. Begonnen te lo pen, nog geen John. Enkele rantsoenen, Yi veldfles water, een volle dop per dag. Zon vrij warm, goede bries uit noord westen. Nacht zeer koud. Geen slaap, gerust en gelopen. Dinsdag 6 april. Gerust om 11.30. Zon zeer warm, geen wind, brachten namiddag in hel door, geen vliegtuigen etc. Gerust om 5 00 nm. gelopen en gerust hele nacht; 15 min, op, 5 min. af. Woensdag 7 april. Zelfde sleur, iedereen wordt zwak, kunnen niet zeer ver gaan, bidden de hele tijd. opnieuw namiddag zeer warm, hel. Niemand kan slapen, iedereen pijn van jicht. Donderdag 8 april. Kwamen bij zandduinen, zeer miserabel, goede wind maar voortdurend opdwarrelend zand, iedereen nu zeer zwak, dacht dat Sam en Moore op waren. Lamotte's ogen zijn weg, van alle andere slecht. Nog steeds nw (noordwesten wind). Vredag 9 april. Shelley, Rip. Moore weggegaan om hulp te zoeken, rest van ons allen zeer zwak, ogen slecht, niet verder gegaanNog zeer weinig water. Nachten ongeveer 35 graden (1.7 graad Celsius), goed geen wind, geen beschut ting, 1 parachute over. zaterdag 10 april. Nog gebesdzittin- gen om hulp, geen teken van wat ook. Enkele vogels, goede wind uit noorden, Werkelijk zwak nu, kan niet lopen, overal pijnNachten erg koud, geen slaap. Zondag 11 april. Wachten nog op hulp, bidden nog. Ogen slecht, al ons ge wicht verloren, overal pijn. Zouden het kunnen indien wij water hadden. Net genoeg om onze tong nat te maken. Hebben hoop op zeer spoedige hulp, geen rust, nog zelfde plaats. Maandag 12 april. Geen hoop meer, zeer koude nacht. a (Van onze Amsterdamse redacteur) Met een groter vloeroppervlak dan ooit tevoren zal van 11 20 maart in het Amsterdamse RAI- gebouw de HISWA-watersport- tentoonstelling worden gehouden, de 9e sinds 1932 en de grootste ooit op dit gebied gehouden. De belangstelling voor de water sport is in de laatste jaren belang rijk toegenomen. Volgens een schatting van de ANWB is het aantal plezierboten en -bootjes in ons land in de na-oorlogse jaren vervijfvoudigd, zodat er thans een kleine 30.000 zeiljachten en 10.000 15.000 motorjachten zijn. De verwachting is, dat deze toeneming zich progressief zal voortzetten. De oudste deelnemers aan het tweelingencongres in Zeist waren de 58-jarige zusters Unkraut, die niet alleen uiterlijk zeer veel op el kaar lijken, maar ook in vele andere opzichten eikaars gelijken zijn. Zij hebben dezelfde voorletters, zij oefenen beiden het beroep van on derwijzeres uit en zij zijn aan de zelfde Amsterdamse school verbon den. Binnenkort herdenken zij het feit, dat zij veertig jaar aan deze school werkzaam zijnDe tweeling zusters gefotografeerd in de school. Tank tegen scherpschutter De Amenkaanse politie heeft gisteren met behulp van een tank in de omge ving van Uniontown (Pennsylvania) een woesteling onschadelijk gemaakt, die een vrachtrijder en twee vrouwen doodgeschoten had en zich negen uur lang in zijn gebarrikadeerde woning wist. te verdedigen. Hij v:erd neerge schoten, toen hij tenslotte bij het na deren van de tank uit het raam. sprong en trachtte te ontkomen in zijn auto. De woesteling, de J/2-jarige Daniel Ray mond, was volgens de politie iemand die wrok koesterde tegen de wereld, gek was op schieten en moordde zon der motief. Behalve de drie doden zijn er nog twee ernstig gewonden. Na een urenlang beleg van het huis liet men een 25-tons tank aanrukken De tank trok zich na een eerste aanval terug, maar reed twintig minuten later opnieuw naar het huis toe, toen Raymond zich niet wilde overgeven. Nieuwe minimum exportprijzen voor kaas Het bestuur van het Produktschap voor Zuivel heeft gisteren nieuwe mi nimum-exportprijzen voor kaas vast gesteld. Zij liggen in het algemeen f. 12 per 100 kg hoger dan de oude. Herziening der minimum-exportprij zen was nodig geworden door de re cente verhoging van de inleverings- prijs v<x>r kaas. De vice-voorzitter der Europese oom- missie, dr. 6 L. Mansholt, heeft meege deeld dat hij, na bestudering van het rapport van het produktschap over het zuivelbeleid in de EEG. gaarne met het produktschap in overleg wil treden. Advertentie Een van de oorzaken van die groeien de belangstelling is ongetwijfeld dat men op het water nog echte rust en ont spanning kan vinden. Het is bovendien een recreatie die niet duur is en nieuwe bouwmaterialen zullen de scheepjes in de toekomst stellig in prijs doen dalen. Vooral het aantal kleinere schepen neemt toe. onder andere in de vorm van snelle motorbootjes, In de kleinere scheeptypen biedt de komende Hiswa - tentoonstelling een grotere keus dan ooit tevoren. Niet alleen is de produktie van de Nederlandse jachtwerven de laatste I jaren veelzijdiger geworden, ook de im- port van schepen neemt toe. De plastic-boot wint steeds meer ter rein. Uiteraard is hier alleen maar spra ke van lagere prijzen, daar het seriepro- dukten betreft. Bij de bouw van grotere jachten zijn de individuele wensen van de toekomstige eigenaars veelal zo groot dat aanmaak in serie vrijwel onmogelijk is. Niettemin maakt de NV Amsterdam- sche Scheepswerf G. de Vries-Lentsch jaarlijks 50 60 tienmeter zeiljachten van plastic, die zeer geschikt zijn om IJsselmeer, Zeeuwse stromen en Wad denzee mee te bevaren, maar die toch vrijwel alle naar Amerika worden ge ëxporteerd. De Nederlandse jachtenbouwers zijn over het algemeen nogal gesloten als men naar hun omzetcijfers vraagt. Maar uit een publikatie van de Nederlandse Kamer van Koophandel in de Ver. Sta ten blijkt dat in 1958 voor ruim 7 mil joen gulden aan Nederlandse jachten in Amerika is geïmporteerd De liefhebber zal van 11-20 maart tal van noviteiten kunnen vinden in de RAI, waarbij de bijzondere belangstel ling wel zal uitgaan naar de bouwpak ketten voor kleinere schepen. Immers, Jachtbouw is zeer loonintensief en dit heeft tot gevolg gehad dat vele prijzen met de lonen zijn gestegen. De doe-het- zelf'er kan die loonkosten uitsparen door zelf aan de slag te gaan. Overigens wordt bij deze amateur-jachtbouwers wel wat geduld en ervaring verondersteld en zal hulp van een vakman van tijd tot tijd wel eens nodig zijn. Nieuwigheden zullen er voorts zijn op het gebied van de plastic- en plakhou- krijgt U een smaakvol geborduurd kussensloop. Een aanwinst voor Uw linnenkast - een sieraad op Uw bed. HAAL METEEN EEN SPAARKAART BIJ UW LEVERANCIER J ten schepen. In de afdeling scheepsmo toren en zelfs op het terrein van de wa tersport. Hengelaars kunnen hun hart ophalen by de stand van de Haarlemse jachtwerf „Handogart" die een plastic vlonder van 2 by 2 meter maakt, dat zes personen kan dragen en met roei spanen of een licht aanhangmotortje kan worden voortoewogen. Het terrasje kan door één man op een auto worden geladen. Helaas zullen wy de nieuwste aanwinst op het gebied der Jachtbouw, de nieuwe 15 kwadraatsklasse uit Fries land. niet op Hiswa aantreffen. De bou wer heeft het tentoonstellingsbestuur laten weten dat hy het nieuwe type nog niet mocht exposeren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 11