Waterval en boomgaard
op dak van warenhuis
[abouters ontbrekenmaar eenden zwemmen er lastig rond
Het grootste oerwoud ter wereld
(in Brazilië) wordt toegankelijk
ipgericht 1 maart 1860
Vrijdag 12 februari 1960
Zesde blad no. 29973
Wie in Londen vertoeft en
graag een kijkje in Spanje wil
nemen, behoeft slechts een reis
te maken van 33 meter per lift.
houden grasveld stroomt. Net als in
een echt park staan er bordjes: „Ver
boden het gras te betreden".
Rechts van het grasveld bevindt zich
een terras, waar men heerlijk kan uit
rusten en genieten van een kopje thee
of koffie. Daar, op het terras, heb ik
steeds weer het gevoel, een miljonair
te zyn, die een rusthuis heeft gebouwd
tussen hemel en aarde.
Na de terrasrust verdient het aanbe
veling, de stenen brug over het beekje
over te gaan. Een weelde van bloeiende
heesters doet prettig aan en op het
water dobbert een smaldeel eenden.
De kabouters, die ik er ieder jaar weer
verwacht te zien, zijn tot dusver niet
opgedoken, maar de mieren intussen
wel. En die nijvere diertjes zyn boven
op dat warenhuisdak nóg bedrijviger
dan op de begane grond.
In de muur van de daktuin ztfn pa
trijspoorten of kijkgaten aangebracht.
Dank zij deze is het mogelijk, een blik
op de daken der huizen en op de stad
beneden te werpen. Doet men dat, dan
krijgt men opnieuw een gevoel van on
werkelijkheid, en wel, dat de stad niet
echt is, zó mooi en natuurlijk is die
tuinweelde daar hoog boven het
stadsgewoel.
Als men de lift verlaat, stapt men
:eteen een Spaanse tuin in. Het lykt
tl tovenarij. Het ene ogenblik gaat
ien omhoog in een houten kast en
oort men de lift-boy zeggen: „Derde
'trdieping, meubels en keukengerei",
let volgende moment gaat de liftdeur
pen en krijgt men het gevoel, niet al
ien het warenhuis te hebben verlaten,
och Engeland eveneens. Men gelooft
o een droomtoestand te verkeren (al
feet men wel beter!) en in twee werel-
!en gelijktijdig te vertoeven. En heus,
5e tuin zou werkelyk in Spanje kun-
-en liggen. Moorse tegels, een Moorse
farandaen net, als men over het
fevoel begint heen te komen van een
toeren jongen die voor het eerst in de
üoscoop komt, hoort men het gelui
'meen klok in een miniatuur-kerkto
on. Dat is nu weer niet Moorsen
an opnieuw verwarring, want het ge-
"Jls en geklater van water doen je
^draaien en dan ontwaart men eru
it fonteinen in volle actie. En waar
2?n ook kijkt in die Moorse tuin, alom
Èet men bloemen, een waarlijk fleu-
festijn.
In de Tudoc-tuin kan men zich nauwelijks voorstellen op het dak van een Londens
warenhuis te vertoeven.
Behalve de Spaanse en de bos-tuin
is er nog een oud-Engelse tuin met
een echter boomgaard en een mooi
rustiek houten bruggetje, en bovendien
een in Tudorstijl aangelegde tuin met
rode steen, houten banken en klim
planten. Kortom, dat warenhuisdak is
in de loop der jaren veranderd in een
brokje levende natuur, zoals men dat
nergens anders „op de daken" kan
aantreffen.
Advertenties over deze tuin vindt
men nergens. Toch weten reeds vrij
veel Londenaren van het bestaan van
Londens grootste daktuin. Er zijn dus
steeds bezoekers. Maar de stemming is
er een andere dan die in een „toe
vluchtsoord voor dagjesmensen". De
mensen wandelen en kijken er rond,
alsof zy in een vreemd land een heel
bijzondere tentoonstelling bezoeken.
Eén ding trof mijNiemand maakte er
foto's, toen ik er was. En toch zijn
foto's het enige middel om eigen in
drukken vast te leggen en anderen
enigszins te doen genieten van die
,daken-weelde".
(NIVANO - Nadruk verboden)
IJ mijn eerste bezoek aan dat
„dakwonder" meende ik, dat die
Moorse tuin alles was. Welk een
trgissing!
Van de Moorse tuin komt men
^melijk in een bostuin. Opnieuw
:»udt men dan de adem in. Want wie
tou daar hoog boven het Londense ge
joel een waterval verwachten? Toch
'er daar een, gevoed door 135 meter
'Jepe Artesische bronnen. HU ligt mid-
Het terras voor de verversingen
De Spaanse tuin met de spits van St.- Mary's Church Kensingtonop de
achtergrond.
Grotere economische eenheid tussen noord
en zuid door de aanleg van grote negen
Enorme kosten
)e mieren zijn er
ledrijviger dan op
de begane grond
(Bijzondere medewerking)
EDER jaar maak ik bij het begin
van de zomer een pelgrimstocht
naar een groot, in het district Ken-
ngton gelegen Londens warenhuis,
'iet om inkopen te doen, doch om mU
rvan te overtuigen, dat de prachtige
iktuinen boven op het warenhuis in
t wintermaanden niet zijn verdwenen,
n ieder jaar weer treffen de schoon-
cld, de weelde, de kunstzinnigheid en
ooral de echtheid dier tuinen my
fen diep als by myn eerste bezoek.
Hs die tuinen „gewone tuinen" waren,
fis op de begane grond lagen, zouden
ij reeds heel mooi zUn. Nu, bijna 35
seter boven het straatgewoel van een
ereldstad, omlijst door een huizen-
a dakenmassa, doen zij de bezoeker
prakeloos staan.
den in een bosje, een weelderig bosje.
De bomen lijken door de natuur zelf
te zyn geplant. Het water van de cas
cade komt terecht in een beekje, dat
door een even groen als keurig onder-
Brazilië is geen land, het is een com
plete wereld en een grote ook, want het
land wordt in omvang alleen maar
overtroffen door China en Rusland.
Brazilië is ook het enige land ter we
reld, dat zijn naam heeft ontleend aan
een boomsoort. Dit overigens niet zon
der reden, want het kan het houtrijk
ste land ter wereld worden genoemd.
In het noordelijke deel van Brazilië ligt
dan ook het grootste oerwoud ter we
reld, onvoorstelbare mogelijkheden lig
gen hier verborgen achter deze „groene
muur". Juist deze ruimte is er de oor
zaak van dat deze gebieden niet in
cultuur gebracht zijn.
Men heeft echter grote plannen in
Brazilië om deze „ruimte" te over
winnen, men gaat het noorden dichter
naar het zuiden brengen. In het zuiden
liggen de nieuwe hoofdstad, Brasilia,
en de rijke koffiegebieden. Het is van
grote betekenis om de economische
eenheid van het land tot stand te bren
gen. De verschillen tussen de diverse
streken van Brazilië zijn thans nog
steeds de oorzaak van grote tegenstel
lingen in het land.
CREEP IMAAR HET
Door het grootste oerwoud ter wereld
hebben de Brazilianen nu wegen ont
worpen. Voor een deel zijn ze reeds
in uitvoering. Het oerwoud wordt daar
door in grote stukken gehakt, zie kaart.
De verovering van het oerwoud zal niet
alleen van de kust uit ondernomen
worden, maar ook vanuit het binnen
land zelf. De weg van Belem naar het
zuiden komt dit jaar gereed en 5000
arbeiders zorgen, dat het werk elke
dag geheel volgens plan verloopt en
dat is beslist geen kleinigheid voor wie
de moeilijkheden van het oerwoud kent.
Gevaarlijke insecten zo groot als een
spreeuw zijn er heel normaal en vlie
gen die in de oren en de neus kruipen
zijn er ook geen opvallende verschij
ning. Maar ondanks alles vordert de
transbraziliaanse autoweg gestaag, een
werk, waarin de mens gesteund wordt
door de modernste middelen. Zo vinden
wij bijv. speciale vliegveldjes bij de
werkteireinen, grote bidldozers en ra
diozenders. Niettemin blijkt de natuur
vaak sterker dan de techniek en gaan
er dagen verloren omdat men zelfs
met de moderne hulpmiddelen niet ver
der kan komen. Heel vaak moeten pri
mitieve methodes dan uitkomst bren
gen.'
Nieuwe hoofdstad van Brazilië
An Ontworpen wegen dwars door
het oerwoud
Grens
hoopt men het gehele net ran ca. 16.000
km. autoweg verwezenlijkt te hebben.
Met het oog op deze nieuwe toekomst
worden nu reeds vliegveldjes, waterlei
dingen en bruggen aangelegd.
Michel op de fiets
(Van onze correspondent te Bonn)
De fiets heeft het in Duitsland nooit
tot het aanzien gebracht, dat zij bU
ons bezit. De gemiddelde Westduitser
ging in het naoorlogse leven direct over
van het wandelaarschap naar de brom
fiets, de motor of de auto. En hU heeft
daardoor in het verkeer ook nooit de
..eerbied" voor de fietser, welke deze,
volgens vele Westduitse automobilisten,
in landen als Nederland, Zwitserland
en Denemarken geniet. Een Duitse
journalist schreef onlangs, dat die eer
bied gelUk is aan de eerbied, welke
men in India toont voor een heilige
koe
Dat een dergelijke weg kostbaar is
zal wel geen verwondering wekken. Zo
schat men de kosten van het traject
Belem—Brasilia op niet minder dan
ca. 150 miljoen gidden en dit bedrag
zou nog veel en veel hoger zijn als
men geen gebruik kon maken van
goedkope arbeidskrachten.
Naast deze weg zijn er nog andere
ontworpen, die ook alle ca. 7 m. breed
zullen worden. Binnen vijftien jaar
Maar de laatste tUd is er iets aan
het veranderen. De Westduitse fietsen-
industrie verkoopt meer dan ooit fiet
sen. Jan en alleman, arm en rUk,
schaft zich tegenwoordig een rUwiel
aan. Omdat het zo gezond is! TalrUke
Duitsers zUn ervan overtuigd, dat hot
zich laten vervoeren in auto, trein of
bus slecht kan zUn voor de gezondheid.
De artsen, de kranten, de minister van
Defensie Strauss, zU allen bevelen aan:
..Ga fietsen!" En de fietsenfabrleken
kraaien victorie, nadat zU zoveel
slechte jaren achter de rug hebben.
