rond camera s voetlicht in KAMER en TUIN Filmregisseur vecht voor „auteursrechten" ZATERDAG 9 JANUARI WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 2 Eva Bartok filmt in Duitsland -■■■ Tony Curtis als de wonderlijke Demara VERFILMDE ROMAN De filmmakers hebben weer een e.g. bestsellerte pakken gekregen. Richard Crichtons „The great im postorwerd als boek een groot suc ces en dus zal het verhaal het ook wel doen. Een redenering, waarvan velen de logica niet direct kunnen begrijpen. Wij trouwens ook niet Wat overigens nog niet wil zeggen, dat een film naar een literair mees- terwerh geen succes zou kunnen wor den. Het te maar van welke kant men het wü bekijken. Oorspronkelijk te het in geen geval. Maar goednagenoeg geen literaire hoogvlieger schijnt aan deze rage van de filmwereld te kunnen ontkomen. „The great impostorin elk geval niet. En het geheel wordt nog aan trekkelijkeromdat het gedompeld is in een waas van echtheid. Tenminste.... de feiten berusten op waarheid. Maar om die feiten heeft Richard Crichton eerst zijn roman ge bouwd en aan die roman is Liam O' Brien gaan kluiven om er een draai boek van over te houden, hetwelk door regisseur Robert Mulligan ongetwij feld aangepast is aan zün opvattingen omtrent film-maken. En wat er dan nog over is van de authenciteit laat zich slechts heel vaag raden MAY BRITT in Marlène Dietrichs engel achtige iroetsporen Josef von Sternberg eist een kapitaal bedrag van de 20th Cen tury Fox, maar liefst een miljoen dollar Dat zou dan de boete moeten zijn voor de filmmaatschappij, die dit jaar een nieuwe ..Blauwe En gel" in de bioscopen liet ver schijnen en daarmede Stembergs „auteursrechten" op de orginele versie die in 1929 in Duitsland werd vervaardigd zou hebben geschonden. Zei-Von Sternberg: „Het is de regis seur. die de film schrijft en zyn rech ten dienen dus op dezelfde wijze te worden beschermd als die van de schrijver". Trouwens, de heer Von Stemberg heeft geen goed woord voor de 20th Century Fox. De maatschappij zou zich „arrogant en brutaal" hebben ge dragen. Drie jaar geleden schreef Von Stemberg aan 20th Century Fox, dat „de maatschappij zijn bijdrage aan de „Blauwe Engel" moeilijk kon negeren". Maar de maatschappij deed niet meer dan een briefje sturen, waarin „de ontvangst van zijn schrijven werd bevestigd". Von Stemberg beweert, dat hij offi cieel nooit op de hoogte gesteld is van het voornemen om een nieuwe versie van Heinrich Manns novelle te maken. KORT EN HELDER In zfln klacht stelt Von Stemberg kort en duidelijk, dat hij de film „schreef, regisseerde en voltooide en dat 20th Century Fox zijn produkt vrij wel geheel kopieerde". Alleen heeft men het einde veranderd. Von Stem berg liet de leraar, die verliefd raakte op de danseres krankzinnig worden, maar dit was Hollywood te gruwelijk en er werd aan het verhaal een „hap- py-ending" gebreid. May Britt werd door Hollywood uitverkoren voor de rol van de danseres, die Mariene Dietrich eens wereldbekendheid verschafte. In juridische kringen in Amerika wordt Von Stemberg weinig kans ge geven om het proces te winnen, al is dit de eerste maal, dat een poging wordt ondernomen om te komen tot een erkenning van de rechten van een regisseur op zijn films. Uiteraard be staat er dus in filmkringen grote be langstelling voor dit proces, dat wel licht tot de hoogste rechtscolleges zal komen. Want volgens de verbitterde Von Sternberg zal .,20th Century Fox de strijd zonodig tot het Hooggerechtshof voortzetten, omdat de filmindustrie niet van zins is een regisseur rechten toe te kennen". De regisseur is terecht trots op het succes, dat hij eens met zijn „Blauwe Engel" behaalde. Die .Blauwe Engel" droeg mijn naam. Des ondanks beweert de maatschappij, dat de „Blauwe Engel" publiek eigendom is. Veel regisseurs weigerden een nieu we versie te maken, omdat zij mijn standpunt kenden. De brutaliteit van Fox is verbijsterend. Het zou al vol doende zijn geweest, wanneer ze me. laten we zeggen, 18.000 dollar hadden geboden. Ik zou ze voor een liefdadig doel hebben bestemd. Een enkel tele foontje en deze onsmakelijke affaire zou niet gebeurd zijn". SPOORLOOS In de nieuwe „Blauwe Engel" wordt Von Sternberg met geen woord ge noemd. Gezegd wordt, dat de producer Jack Cummings is, dat de film door Edward Dmytryk werd geregisseerd, dat Nigel Balchis de scenarioschryver is en dat het verhaal is gebaseerd op een novelle van Heinrich Mann, be werkt door Karl Zuckmayer, Karl Vollmöller en Robert Liebmann. De laatste drie werkten mee aan de originele versie van de .Blauwe Engel" Josef von Stemberg, van geboorte een Wener, die op zijn zevende jaar met zijn ouders naar de Verenigde Sta ten emigreerde, werd door de UFA spe ciaal voor zijn „Blauwe Engel" uit Amerika naar Duitsland gehaald. De producer was Eric Pommer. Ook Pom- mers naam wordt in de nieuwe pro- duktie niet genoemd. „Spurlos ver- schwunden", merkte Von Sternberg bitter op. Enig leedvermaak put deze regisseur echter op het feit, dat de nieuwe En gel in een Amerikaans pakje in Europa vrijwel niet één echte goede kritiek heeft gekregen, terwijl Von Sternbergs versie alleen al in Parijs drie Jaar on afgebroken werd vertoond en thans, dertig jaar na de voltooiing, als een der klassieke voorbeelden der film kunst geldt. En de hoofdrolvertolkster, Mariene Dietrich, is nog een feno meen Tony Curtis als de ploeterende musicus in "The rat race". Op de achtergrond Jack Oakie als barkeeper. WONDERLIJK HEER Hoe dan ook» bet heat» dat da (wa re) levensgeschiedenis verteld wordt van een heer, wiens leven waard te naverteld te worden. Het alt stampvol avontureiv De man werd eens met sierlijke pen Ingeschreven ln de bur gerlijke stand als een telg uit het ge slacht Demara. Zijn vader gaf hem verder de naam Ferdinand mee. De jonge spruit groeide voorspoedig tot een zeer wonderlijke figuur, wiens naam op veler lippen heeft gelegen en dank zij de film nog meer zal lig gen. Deze Demara presteerde het name lijk zonder daartoe ook maar een schimmetje bevoegdheid te bezitten in zeer vele uiteenlopende hoedanighe den op te treden, als chirurg in de Canadese Marine, als assistent sheriff, als gevangenisdirecteur, als doctor in de filosofie, als docerend professor en als Trappistenmonnik. Deze Ferdinand Demara was volgens de auteurs, die zich geroepen hebben gevoeld dit markante leven op papier te herschep pen, allerminst een schink, Integen deel, hij was er steeds op uit om de mensen te helpen, waar dat in zijn mysterieuze vermogens lag. Want deze Demara voerde eens een uiterst gecompliceerde hartoperatie uit zonder ooit te voren een ontleed mes te hebben vastgehouden. Als pe dagoog en docent in de filosofie heb ben sommigen hem een genie genoemd en als directeur bracht hij in de ge vangenis heel wat verbeteringen tot stand. CHARMEUR TONY En deze veel omstreden figuur zal nu opnieuw gestalte krijgen in de persoon van de .mooie jongen" van Hollywood, de charmeur van het witte doek: Tony Curtis. Universal International heeft deze zo favoriete acteur gecontracteerd voor de hoofdrol van „The great im postor". Tony's laatste film voor U.I. was „Operation Petticoat", waarin hij met Cary Grand speelt. De film ging gedurende de kerstweek in Amerika in wereldpremiere. Maar het laat zich begrijpen, dat een zo populaire figuur als mijnheer Cur tis niet meteen de volgende dag op de stoep van de studio kan staan. Er zijn meer maatschappijen, die van zijn „capaciteiten" gebruik willen maken. Men behoeft zich over het spaarbank boekje van de heer Tony Curtis echt geen zorgen te maken! Voor dit ogenblik staat hij onder een hevig betaald contract bij Paramount. Het bekende producentenduo William Perlberg en George Seaton had hem nodig voor de hoofdrol in „The rat race" tegenover de charmante Bebbie Reynolds. De regie is in handen ge legd van een zekere Robert Mulligan, die zijn belangrijkste sporen tot nu toe by de televisie verdiende o.m. met een show van Laurence Olivier. Deze Mulligan heeft zich nu tezamen met Tony Curtis en Debbie Reynolds geworpen op het aloude verhaal van de buitenjongen, die naar de grote stad trekt en daar spoedig in een bik- „Hibiscus sinensis" zegt de bloemist, doch wij kennen haar beter als de Chinese roos. Men sen, die in de tropen gewerkt hebben, plegen haar de schoen- poetsplant te noemen. In de tropen heeft men haar gekend als een sterk groeiende heester, geheel overdekt met een schat van grote donkerrode bloemen. Er komen zowel enkelbloemige als met gevulde bloemen voor. Ook andere tinten worden te genwoordig gekweekt; vooral de zalmtinten vallen in de smaak, doch ook roze is heel mooi. De Chinese roos kan tot een flinke plant uitgroeien. Vroeg in het voorjaar dient men wel te snoeien: anders weet men er op den duur geen raad meer mee. Er komen over haar nogal eens klachten binnen: de plant De Chinese roos in bloei. vormt wel bloemknoppen, doch laat die vallen. Ze moet in ieder geval in de normaal ver warmde kamer gekweekt wor den; door te veel kou gaan de bloemknoppen vallen en ook door regelmatig met koud lei dingwater te gieten. Doe liever een scheut warm water door het koude heen; dat zal de planten goed doen. De hibiscus moet ook in een normaal ver warmde kamer gekweekt wor den; als ze het te koud heeft, zal zich veel geel blad vormen, doch laat ze ook haar dikke bloemknoppen vallen. Over het algemeen laat ze ook haar bloemknoppen vallen indien ze te weinig voedsel heeft. Er zal wel eens verpot moeten worden en dat kan men het best in het vroege voorjaar doen. Gebruik er vooral de bekende bloemis- tengrond voor en zorg er ook voor, dat onder in de pot wat scherven komen. Vroeg in het voorjaar kan men tegelijk met het verpottten de plant ook wel flink terug snoeien; zeker tot op de helft. De jonge scheuten kan men als stekken gebruiken; ze wortelen in een potje met zanderige grond vrij gemakke lijk, doch men zal ze de eerste weken uit de felle zon moeten houden. Jonge plantjes zal men in de loop van deze zo mer nog enkele malen in een grotere pot moeten over zetten. Soms kan de Hibis cus veel last van groene luis hebben: dan dient men btf de zaalhandel een flesje Poliflor zomer te halen. Als de plant met een oplossing van twee procent besproeid wordt en men herhaalt dat na tien dagen nog eens, zal ze er niet veel last meer van hebben. G. KROMDIJK Eva Bartok en haar dochtertje Diana (2) zijn thans in Tubingen in Duitsland. Mama Bartok heeft er druk werk. Zij is bezig aan de film „Een student kwam langs". De regie is in handen van Werner Klingier. Naast Eva Bartok staan in de hoofdrollen Louise UUrich en Paul Dahlke. Onder de lagere goden komen we twee nar men tegen, die zeer sterk doen ver moeden, dat hier Nederlanders onder schuil gaan: Michael Verhoeven en Elke Arend, maar zekerheid hierom trent hebben we niet kunnen krijgen. De film wordt gemaakt naar een ge lijknamige roman van Hans-Ulrich Horster, wiens verhaal gepubliceerd werd in „Hör Zu", een zeer befaamd radio- en televisieblad. Men zou het enigszins kunnen vergelijken met het in ons land verschijnende week blad TV, met dien verstande echter, dat door gebrek aan zuilen „Hör Zu" aan een miljoenenoplage kon komen en in vrijwel iedere huiskamer naast het radio- of televisietoestel ligt. Als het filmgezelschap, gecontracteerd door de „Hübler-Kahla-Produktion" in Tubingen gereed is met de buiten opnamen, vertrekt het naar West- Berlijn, waar in de studio's de overige opnamen verzorgd zullen worden. keihard gevecht om het bestaan (The rat race) gewikkeld is. Debbie Reynolds is het meisje, dat reeds met één been het verderf is bin nengestapt en Tony Curtis speelt uiteraard de „roemzoeker", die juist bijtijds ten grote-stadstonele verschijnt om haar de voet dwars te zetten zodat zij het andere been niet kan bijtrek ken. JAZZ-MUSICUS Tony Curtis zoekt in deze film het geluk als jazz-musicus. Hij moest daarvoor zijn instrumentaal arsenaal uitbreiden tot de fluit en de saxofoon. In zijn zeldzame vrije tyd mag de heer Curtis zijn riante woning af en toe vullen met wat luidruchtige, maar ver der welluidende tonen ontlokt aan een met muzikaliteit bespeelde trompet, deze hobby was voor „The rat race" niet toereikend. En dus heeft Tony Curtis onder leiding van de musicus Paul Hom zich de lippen stuk gebla zen op fluit en saxofoon. Het heeft met de film wel niet zo bijster veel te maken. Maar het te kent de moeilijkheden, waar regisseurs voor kunnen komen te staan. Het was tijdens de opnamen van „The rat race". Jack Oakie als barkee per moest een vlieg doodslaan, die om het hoofd van een bezoekster Kay Medford zoemde. De „requisiten-man" Carl Coleman kreeg opdracht voor een vlieg te zor gen, die gemakkelijk was dood te slaan. Sommigen gnuifden reeds. Daar zou Coleman zo trots op zijn vinding rijkheid nooit aan kunnen voldoen. Zij kwamen echter bedrogen uit! Coleman verscheen met een spuit, drie lucifersdoosjes en een tube lijm. Uit een van de doosjes nam hij een vlieg en plakte deze tegen de luchtver versingsinstallatie. Vervolgens spoot hij een zoetige vloeistof op het haar van Kay Medford en liet daarna de vlie gen uit de andere doosjes vrij. Deze zoemden onmiddellijk rond Kays zoete haren. En Jack Oakie sloeg met één klap een vlieg doodde aange plakte. Het leek bij de opnamen werkelijk heel echt CAPONE MISBRUIKT De beruchte ongekroonde koning van de Amerikaanse gangsters. Al Ca- pone, was niet voor een kleintje ver vaard, zijn zuster beslist ook. Er is wel verschil in middelen. Al Capone pakte eenvoudig, wat hy wilde hebben. Simpel, maar niet volgens de wet. En dat zijn wel de eisen tot scha devergoeding, die mevrouw Mac Mari- tote, zuster van wijlen Al Capone heeft ingediend. Van een filmmaatschappij en een radio-omroep eist ze totaal maardrie miljoen gulden. De filmmaatschappij zou er twee van moeten betalen. „Desilu Produc tions" maakt televisiefilms en heeft de film „The untouchables" vervaardigd, welke gebaseerd is op feiten over het leven en de praktijken van de misda diger Al Capone. De film, die op 20 en 27 april vorig jaar in twee gedeelten door het Co lumbia Broadcasting System werd uit gezonden oogstte veel bijval. Zij werd de beste televisiefilm van 1959 en ont ving een prijs door een vakblad uitge loofd. Mevrouw Maritote, die belast is met het beheer over de nalatenschap van haar overleden broer, was er echter niet zo bijster enthousiast over. In haar eis stelt zij, dat in de film fei ten en fantasie geraffineerd door el kaar gehaald zijn en dat zo de figuur Capone misbruikt is voor zake lijke doeleinden Het ontbreekt er nog aan. dat me vrouw Maritote komt beweren, dat de nagedachtenis van haar broertje be zoedeld wordt NIEUWE FILM VAN INGMAR BERGMAN De befaamde Zweedse filmregisseur Ingmar Bergman, wiens werken vooral door de critici met zoveel by val wor den ontvangen, werkt alweer aan een nieuwe rolprent. INGMAR BERGMAN groot regisseur De titel suggereert de sfeer: „Het oog van de duivel". En het verhaal is ge baseerd op een oud Iers gezegde: „De reinheid van een vrouw is de duivel een doom in het oog". De geschiedenis speelt zich af in de hel. Een duivel, een rol van Stig Jor- rel, zendt zijn dienaar die luistert naar de naam Don Juan en die ge speeld wordt door Jarl Kulle naai de aarde om de lieftallige en onschul dige dochter van een dominee te ver leiden. De rol van dit meisje wordt ge- B1BBI ANDERSSON roem door Ingmar Bergman speeld door Bibbi Andersson, die al heel wat roem vergaard heeft met haar optreden in anclere films van Ingmcn Bergman, zoals „Het zevende zegel" en „Op de drempel van het leven". Ing mar Bergman het levende bewys, dat ook een klein volk groot kan zijn in zijn filmindustrie heeft ongeveer een jaar gewerkt aan het scenario voor deze nieuwe produktie. Toch heeft h\j het grootste gedeelte ervan ge schreven tydens een vakantie van drie weken in Zuid-Duitsland. Maar de kritische Bergman had het manuscript driemaal herschreven voor hij einde lijk met de opnamen wilde beginnen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 12