BIXIE-BISCUITS zijn de beste
Voorzitter V.P.R.O. doet felle
anval op huidig omroepbestel
erouderd systeem
Film bruiloft sjah
Vroede vaderen van Hazerswoude
namen afscheid van secretaris
„Mijnheer Bardotraakt slaags
igericht 1 maart 1860
Dinsdag 29 december 1959
Derde blad no. 29935
|et is alleszins begrijpelijk, dat de
eeglijkheid in onze radio- en televi-
treld haar weerslag vindt in de pu-
ie opinie, meende de voorzitter van
VPRO, dr. J. A, de Koning in zijn
jblik op het afgelopen jaar. Geen
der, dat de gehele pers in het voor
jaar een bijzonder bewogen beeld te
geeft van uitingen, kritiek en
n, dat dan behalve op afzonder-
voorvallen zich uitstrekt tot het
eel van de radio- en televisiewereld
illversum.
get is", aldus dr. De Koning: „alsof
een golf van bewogenheid is komen
jwellen in de publieke aandacht
km het beeld willen gebruiken van
de, stormachtige wind windkracht 8
9, uit verschillende richtingen, doch
gericht tegen wat globaal wordt
eten: het bestel. Deze wind waait
uit brede kringen van kunst en
enschap, van onderwijs, doch even-
I uit kringen van kerk eh volksont-
leling en evenzeer uit de hoek van
bedrijfs- en zakenleven en van de
rt. Het is een verschijnsel, dat op ver
gende wijzen naar voren komt, doch
niettemin constant in kracht toe-
uit".
Diepere oorzaak
'aar het zo duidelijk en ook steeds
t algemeen optreedt, is het wyzer
zich rekenschap te geven van de
lere oorzaken of die er zyn en zo
welke het zijn dan om zich uit te
ten in verzet en maatregelen tegen
iptomen, zoals maar al te vaak in de
10- en televisiewereld gebeurt,
fanneer nu rond het radio- en tele-
ebestel, aldus dr. De Koning, in toe-
aende mate stemmen van onbehaag-
beid en kritiek opklinken, dan zit
r één grote grondoorzaak achter n.l.
zo geheten bestel niet meer past
het nieuwe cultuurpatroon, dat zich
ig is in ons volk te ontwikkelen,
ierdoor en natuurlijk knijpt dit
ergst bij de televisie treden
agingen op, welke alleen maar kun-
worden opgeheven door een ingrij-
tde aanpassing van het thans gel
de omroepbestel aan ons nieuwe cul-
rpatroon.
Twee gevaren
fan twee kanten, aldus dr. De Koning,
rdt deze gezonde ontwikkeling be-
igd. Ten eerste door een eventueel
inemen van de ontwerp-omroepwet,
irdoor een systeem dat steeds duide-
a bewijst verouderd te zijn, nota
ie wettelijk zou worden gefixeerd. Dit
het begin worden van een trieste
rmale werkweek van 40 uur
in Engelse industrie
fan onze Londense correspondent)
let pleidooi, dat het Britse Verbond
i Vakverenigingen thans houdt voor
invoering van een normale werkweek
i maximaal 40 uur in de Britse in-
rrie is algemeen in goede aarde ge-
ta. In de afgelopen tien jaar is in
jtland de standaard werkweek van
'lur onveranderd gebleven, terwijl de
oduktiviteit met 20 procent is toege-
m. Bovendien ligt wat kortere werk
en betreft, Engeland aanzienlijk ach-
blj de Verenigde Staten en Frankrijk,
«Ijl het doel van de Euromarktlan-
eveneens is de algemene invoering
een 40-urige werkweek.
Iet Britse Vakverbond kan - slechts
ielings invloed in kwesties als deze
lefenen, omdat de afzonderlijke bon-
i hierover met de verschillende werk
ersorganisaties moeten onderhande-
Sommigen zien in de campagne een
kapte beweging voor loonsverhoging,
ke, nu de levenskosten de laatste
lerhalf jaar vrijwel gelijk gebleven
i, moeilijker is te verkrijgen. Ook
dt gewaarschuwd voor het gevaar
naarmate de officiële werkuren ver-
t worden er meer overuren zullen
den gemaakt, waarvoor het loon-
tf anderhalf maal boven het nor-
Ie ligt. Gemiddeld wordt er op het
Qblik in Engeland 46 tot 47 uur per
ik gewerkt. In een verkorting van de
ktijden als onderdeel van een alge-
:e internationale ontwikkeling op dit
ied wordt echter een nieuwe aanspo-
gezien voor grotere doelmatigheid
te industrie, zodat deze stroomlijning,
ten op de juiste manier toegepast, de
tóe economie en speciaal de export
goede zal kunnen komen.
(roesjtsjef over Russische
prod uk tie levensmiddelen
episode van toenemende blokkeringspo
gingen van het bestel tegen tóch on
weerstaanbaar opdringende aanpas-
singseisen onzer veranderde samen
leving. Het einde kan dan niet anders
zijn dan de nederlaag van het bestel.
Het risico, dat daarmede dan tevens
culturele waarden ernstig worden ge
schaad is zeer groot te achten. Nooit in
de geschiedenis heeft een verouderde
structuur zich met macht te lang in
stand gehouden zonder schade aan we
zenlijke zaken te berokkenen.
Dit brengt ons tot het signaleren van
het gevaar aan de andere zijde, nl. aan
de kant van de bonte schakering der
„bestel-bestormers", zoals die alom
worden gevonden. Zij variëren van het
gezelschap achter de commerciële tele
visie in haar meest radicale vorm via
de sport en het amusementsleven tot en
met de groepen in kunst en wetenschap.
Daar dreigt het gevaar van simplisme
en nivellering, van eigen belang in de
slechte zin van het woord, van vergro
ving en van wellicht ongewild en onbe
doeld verraad aan de wezenlijke cultu
rele opdracht van radio en televisie.
Nieuwe Hebriden door een
wervelstorm geteisterd
Fort Villa, het administratieve centrum
van de nieuwe Hebriden (een eilanden
groep in de Stille Oceaan), is door een
wervelstorm bijna geheel verwoest. Van
slachtoffers is evenwel geen melding
gemaakt. De plaats heeft 2.500 inwoners.
De nieuwe Hebriden staan onder ge
meenschappelijk Brits-Frans beheer.
Ongeveer 80 Tc van Port Villa, aldus be
richten. die in Noumea (Nieuw Caledo-
nië) zijn ontvangen, zou door de wer
velstorm met de grond gelijk gemaakt
zijn en ongeveer 90% van de oogst zou
verloren gegaan zijn. De wervelstorm
trof het eiland gisteravond.
Verder is 'bericht, dat het dorp Mele
is weggevaagd en het dorp Erakor door
zeewater is overspoeld.
Het Franse ziekenhuis te Port Villa
is eveneens verwoest en de patiënten
zUn geëvacueerd.
Het Franse fregat „La Confiance" is
op weg naar Port Villa. De autoriteiten
te Noumea hebben besloten vrouwen en
kinderen naar Nieuw Caledorië te
evacueren. .Er zal gepoogd worden een
luchtverbinding met het getroffen gebied
tot stand te brengen.
Oorzaak verongelukken
Mariner nog onbekend
De oorzaken van het verongelukken
van de Mariner 102 in de Patipibaai
in Ned. Nieuw-Guinea op 17 december
p.l. zijn nog niet bekend.
Het wrak is 20 december vermoe
delijk gelokaliseerd. Een duikploeg zal
alles in het werk stellen het wrak te
bergen.
De inmiddels ingestelde commissie
van deskundigen zal, afhankelijk van
het lichten van het vliegtuig en de
verklaringen van getuigen, naar alle
waarschijnlijkheid de oorzaken van
het verongelukken van de Mariner 102
kunnen vaststellen.
Mede in verband hiermee is de vlag
officier M.L.D. op 26 december naar
Ned. Nieuw-Guinea vertrokken.
In afwachting van de resultaten van
het onderzoek is gelijk bekend het
vliegen met Mariners verboden.
Ten aanzien van het geheel buiten
gebruik stellen van de Marinervlieg-
tuigen zal nader worden beslist, aldus
heeft de minister van Defensie, de
heer Visser, geantwoord op schrifte
lijke vragen van het Tweede Kamerlid
de heer Ritmeester.
Polygoon heeft een kleurenfilm ge
maakt van de bruiloft van de Sjah van
Perzië. De chineasten Piet Buis en Joop
Burcken zijn een week in Teheran ge
weest. Uit de grote hoeveelheid mate
riaal is thans een film van ruim een
kwartier samengesteld, die een indruk
geeft van het leven in Teheran, de mo
derne hoofdstad van een Oosters land
met een rijke historie. Schilderachtige
markt- en straataferelen zijn verweven
met beelden van de versieringen en de
feëerieke verlichting te rere van de hu
welijksplechtigheden, die de belangrijk
ste plaats in de film innemen. Opnamen
van de studente, die Keizerin werd, kon
den aan de vooravond van het huwelijk
in de woning van haar oom worden ge
maakt. Polygoon heeft deze film als
enige maatschappij ter wereld, dank zij
de medewerking van de Perzische auto
riteiten, kunnen maken.
Het huwelijk van de Sjah, een kleu
renfilm die ook naar Duitsland, Frank
rijk en België wordt geleverd, zal don
derdag a.s. in circulatie gaan.
Zwolle's burgemeester
nam afscheid
„Voortreffelijk magistraat"
In een buitengewone raadsvergadering
in de Oude Schepenzaal van het stad
huis heeft de burgemeester van Zwolle
jhr. mr. G. A. Strick van Linschoten gis
termiddag afscheid genomen wegens het
bereiken van de pensioengerechtigde
leeftijd.
Wethouder A. Veltman schetste de
burgemeester als iemand, die op soepele
wijze leiding gaf aan de beraadslagingen
en overhandigde hierna een fotoboek
over Zwolle. Namens de raad sprak de
nestor, de heer B. Propsma, die de heer
Strick van Linschoten roemde als een
voortreffelijk magistraat en een bemin
nelijk mens. Namens de raad en de ge
meentesecretaris bood spreker een boek
werk in zeven delen over de bescha
vingsgeschiedenis aan.
Gemeentesecretaris Bakker noemde
de scheidende burgemeester een wijs
man en een goed mens. die een sfeer
van vertrouwen, veiligheid, vriendelijk
heid en warmte om zich heen verspreid
de.
In zfjn dankwoord gaf de burgemees
ter zich over aan enkele bestuurlijke be
spiegelingen. „Het is droevig", aldus spr.
„maar men krijgt het angstige gevoel,
dat ons democratische bestel niet meer
in staat is grote problemen op grootse
wijze op te lossen.
Het blijft opknappen en oplappen en
dat geeft wonderlijke ontwikkelingen,
zo al niet een omhals brengen van de
democratie zelf".
Hierna werd in de Stadsschouwburg
„Odeon" een afscheidsbijeenkomst ge
houden. waarin een groot aantal spre
kers het woord voerde en waarbij tal
van geschenken werden aangeboden.
Vervolgens werd een zeer druk bezoch
te receptie gehouden, gevolgd door een
diner met de raad en genodigden in ho
tel „Wientjes". Tot besluit werd in de
Buitensocieteit de revue „Dit is Zwolle"
opgevoerd. Vanavond zal de burgery met
een défilé afscheid van de burgemees
ter nemen.
NIEUWE ZENDINGSTERREINEN
Generale zendingsdeputaten van de
Geref. Kerken hebben aan de generale
synode, die op 4 januari te Utrecht zal
vergaderen, een uitvoerig rapport aan
geboden, dat handelt over de nieuwe
terreinen, die deze kerken naast het
zendingsterrein in Indonesië zouden
kunnen aanvaarden. Het voornaamste
van de aan de synode aangeboden voor
stellen is, dat deze kerkvergadering een
commissie zal institueren voor de uit
voering van taken in Pakistan, Roeanda-
Oeroendi en Brazilië-Argemtinië, de zo
genaamde Raruba-commissie.
Maandagavond heeft tijdens een buitengewone raadsvergadering het
afscheid plaats gehad van de heer B. den Braver als gemeente-secretaris
van Hazerswoude. De burgemeester, de heer Smit. was van mening,
dat het de heer Den Braver niet mee zal vallen zich los te maken van
de gemeente, die hij vele jaren heeft gediend. Hij memoreerde, dat de
scheidende secretaris 95 procent van de huwelijken heeft voltrokken en
dat de heer Den Braver voor elk bruidspaar een origineel toespraakje
in petto had. De burgemeester prees de bescheidenheid van de
scheidende secretaris.
De heer F. J. Kouwenhoven sprak als
nestor van de raad vriendelijke woorden,
waarna hij een pluche fauteuil aan
bood.
Bescheiden
De heer Kaashoek voerde het woord
namens de SGP-fractie, de heer C. Mat-
ze deed zulks namens de A.R.-fractie.
Laatstgenoemde schetste de secretaris
als bescheiden, rustig en vriendelijk. Na
mens de CHU wenste de heer Joh. We
zelenburg de heer Den Braver een ver
diende rust toe.
De heer Den Braver schetste in zijn
afscheidstoespraak het deel van zijn
levensloopbaan, dat zich in Hazerswoude
had afgespeeld en bracht de moeilijke
Jaren tijdens en vlak na de bezetting in
herinnering.
Voldoening
„Mijn functie heb ik 40 jaar met veel
voldoening vervuld. Mijn arbeid was
Burgemeester Smit dankt de heer
Den Braver vooral hetgeen hij voor
Hazerswoude heeft gedaan.
(Foto Leidsch Dagblad)
mijn geluk." Veel waardering had hij
voor de wijze waarop de verschillende
burgemeesters met hem tal van bespre
kingen hebben gevoerd betreffende de
dagelijkse gang van zaken in de ge
meente. Ook had hij een warm woord
van dank voor de wethouders en raads
leden, die hij in de loop der jaren had
meegemaakt. „Het ljjkt wel of ik zonder
uitzondering alleen maar met sympa
thieke wethouders en raadsleden te ma
ken heb gehad".
De scheidende secretaris besloot zijn
toespraak met: „mijnheer de voorzitter,
heren wethouders en raadsleden, het
gaat u allen wel, moge God u en uw ge
zin en heel de gemeente in rijke mate
doen ervaren Zyn trouw en Zijn goed
heid, Zijn liefde en Zijn ontferming".
waar warmte Helpt,
helpt PHILIPS Infraphil beter
denk daaraan ook bij rheumatiek en verkoudheid
Prijzen: aa.TS en 37.^^
Ons kort verlicml
door G. M. Allen
Toen ik op een avond van m'n
werk naar huis liep en, zoals gewoon
lijk, nog maar een halve kroon op
zak had, zag ik toevallig de kopregel
van een grote advertentie: „Honderd
pond voor de eerste papegaai, die
zegt: ..Bixie Biscuits zijn de beste!"
Eerst dacht ik: Crickey, wat zullen
ze straks nog eens verzinnen! En
toen: Ik zou honderd pond bést kun
nen gebruiken. Tenslotte dacht ik aan
m'n papegaai, die in z'n hele leven
nog nooit een zinnig woord had ge
zegd. Het is een doodgewone gele
kakatoe. Sedert m'n dochter eens ge
probeerd heeft z'n kop rood te schil
deren. had hij echter als bijnaam
,,rooie" gekregen.
Crickey, dacht ik, als dat beest nu
eens had kunnen praten!
Toen moest ik plotseling aan
George denken en kreeg het idee-van-
de-eeuw!
George is buikspreker. Voor z'n ge
noegen tenminste. Hij leeft van een
handeltje in sigaretten. Vaak is hij
op een winteravond met z'n afschu
welijke pop bij ons geweest en hield
de kinderen dan op tot lang ni bed
tijd.
Zodra ik thuis was, belde ik George
op en vroeg hem of hij even langs
wilde komen.
,,Er zit iets voor je in", beloofde
ik hem, ,,als je tenminste mee wilt
doen".
George was nogal sceptisch, maar
hij kwam toch.
„Wat voor plannetje broeden jullie
nu samen weer uit?" vroeg mijn
vrouw, maar ik vertelde het haar
niet, want anders zou de hele straat
het in een paar minuten weten.
Ik nam George mee naar de schuur
en vertelde hem daar wat ik be
dacht had.
„Ieder de helft", zei ik. „Wat zeg
je er van?"
„Ik ben sprakeloos", zei George,
„je bent altijd nogal sterk geweest
in het verzinnen van slimme zaakjes,
maar dit is toch wel het toppunt van
wat ik ooit gehoord heb".
Ik praatte dus verder en gaf hem
geen gelegenheid mij in de rede te
vallen. Tenslotte zei hij dat hij er eens
over zou denken, maar hij voegde er
meteen aan toe. dat er bepaalde tech
nische moeilijkheden waren.
„Die papegaai moet z'n bek bewe
gen op precies hetzelfde moment als
ik het zeg. Hoe wil je dat voor elkaar
krijgen?"
Ik legde toen uit dat de rooie, al
hoewel hij nooit iets zegt, wel z'n
bek open en dicht doet als imitatie
van iemand die aan het praten is.
Zolang ik m'n mond maar open en
dicht zou doen. zou het beest mij imi
teren.
We haalden het dier dus naar de
schuur. Ik hield mijn gezicht vlak bij
hem en begon mijn mond te openen
en te sluiten. Na een tijdje ging hij
me nadoen. HU zei natuurlUk niets.
Nu en dan gaf hU een soort schreeuw.
„Ze zullen ons voor oplichters ver
slaten, als jouw rooie dat tydens het
optreden doet", zei George, maar hU
ging toch Ijverig verder met het oefe
nen van een papegaaiestem. Het is
niet gemakkelyk, begreep ik, om zon
der je lippen te bewegen met een
harde, krakende stem te praten, maar
we redeneerden dat George zUn ge
zicht zoveel mogelijk achter de pape
gaai zou verbergen en dat ieders aan
dacht op de vogel gericht zou zUn
Als iemand George in de gaten zou
krUgen zouden ze wel niet lang naar
hem küken, daar ik vlak bU het beest
op enigszins grappige wijze zou „voor
zeggen".
Lezers schrijven
De spoorbomen te Warmond
Opnieuw (ik meen me te herinneren,
dat het reeds niet de eerste keer was)
zijn de spoorbomen te Warmond niet ge
sloten geweest, toen een trein passeerde
Een ernstig ongeluk was het gevolg.
Zelf passeer ik deze overweg nog al
eens: het is mij bekend, dat het uitzicht
op de spoorbaan vanaf de rijweg niet
ideaal is.
Waar zowel de spoorbomen als de
rode knipperlichten door de overweg
wachter bediend worden, verdient het
m.i. aanbeveling, dat op déze overweg
de rode knipperlichten voortaan inge
schakeld worden door de naderende
trein zelf, zoals bU de geheel-automa
tische beveiliging. Om hier ook de auto
matisch bediende halve spoorbomen in
te voeren, lijkt mij te gevaarlijk m.h.o.
op kinderen.
P. JASPERSE, arts,
Witte Singel 72.
(II)
Met enige verbazing las ik gisteravond
in Uw verslag over het ongeluk op de
overweg van Warmond over de zgn.
„disciplinaire" maatregelen, die tegen de
overwegwachter waren genomen.
Moet hier gesproken worden van fou
ten, of van grove nalatigheid?
De vraag rijst was de betrokken trein
er één van de normale dienstregeling, en
wist de overwegwachter dat er omstreeks
die tijd een trein moest komen?
Zo ja, dan vind ik het aangevoerde
excuus bepaald onvoldoende.
Maar wie zou de betrokken overweg
wachter ook maar enig verwyt gemaakt
hebben, als deze plotseling onwel was
geworden?
Daarom vind ik een dubbele bezetting
van diverse zeer drukke posten als o.a.
bovengenoemde bepaald geen overbodige
weelde. Dan zullen zulke noodlottige on
gevallen in de toekomst zeker worden
voorkomen.
Met dank voor de geboden ruimte,
Hoogachtend.
S. Heemskerk
Oegstgeest, Haarlemmertrekvaart 1.
Na een paar uur oefenen voelden
we, dat we het bUna perfect onder
de knie hadden.
„Met een hoop lef en wat geluk
zyn we straks allebei vijftig pond
rijker", zei ik.
George glom bU voorbaat al van
genoegen.
„Wanneer wil je 't eigenlyk doen?"
vroeg George. „We moeten er niet
te lang mee wachten, want anders
komt er nog iemand vóór ons met
een beest dat 't werkely'k kan zeg
gen".
De volgende avond leek mU byzon-
der geschikt. Tegen zes uur stonden
we dus voor de studio van het T.V.-
station, dat de reclamecampagne ver
zorgde. De Bixie Biscuits show begint
om acht uur. Als het wonderbaarlyke
beest vóór die tyd vérschynt, wordt
het in de show uitgezonden. Het
moest volgens ons een gemakkeiyk
zaakje worden, als we maar eenmaal
de voorbereidingen achter de rug
zouden hebben.
Nogal nerveus wachtte ik voor de
deur met een zwUgende rooie op
mUn hand, maar George was de
kalmte zelve.
„Als 't ergste gebeurt, kunnen we
altyd nog zeggen, dat we het als stunt
bedoeld hadden. Of als publiciteit.
Tegenwoordig kun je de gekste din
gen doen om publiciteit te krygen".
Tenslotte werd de deur geopend.
Een minzame jonge man trok vra
gend z'n wenkbrauwen op, kneep half
z'n ogen dicht en zei dat hU veron
derstelde dat wy gekomen waren om
onze vogel in te laten schrijven voor
de Bixie Biscuits wedstrijd.
„Gaat u maar mee", zei hU en ging
ons voor door een lange gang naar
een soort wachtkamer met dubbele,
geluiddichte deuren. Plotseling bleef
hU staan.
„Van wie is de vogel?" vroeg hij.
„Van mU".
„Komt U dan maar verder met mU
mee. Uw vriend kan hier wel wach
ten".
„MUn vriend zou graag meeko
men", zei ik zo vriendelUk mogelUk.
HU is hU is een free-lance jour
nalist. HU schrijft er iets over".
De jonge man haalde zUn wenk
brauwen nóg hoger op dan daarnet,
maar hU ging ons toch voor naar het
volgende vertrek, waar drie heren
achter een tafel zaten waar
schijnlijk een vertegenwoordiger van
de Bixie Biscuits, de regisseur van
het T.V.-station en de leider van de
show.
We gingen zitten.
„Nu zeg 't maar kakatoe", zei de
koekjesman
George hield de rooie vlak voor z'n
gezicht en om het zo realistisch mo
gelUk te maken, zei ik:
„Zet het rooie. Bixie Biscuits zyn
de beste!"
Nu mag U me geloven of niet,
maar de papegaai hief z'n kop op
en zei zo duidelUk als maar kon:
BIXIE BISCUITS ZIJN 'T BESTE!
BIXIE BISCUITS ZIJN 'T BESTE!
Het beest ging er mee door totdat
de drie juryleden krom lagen van de
lach en zelfs de plechtstatige jonge
man een vage glimlach niet kon on
derdrukken.
George en ik keken elkaar aan en
konden het wel uitgillen van vreugde.
„Prachtig! Prachtig! Genoeg" zei
de baas. MUn felicitaties heren. We
zien U dus om acht uur terug voor
het aanbieden van de cheque".
We werden teruggebracht door de
wachtkamer, waar twee andere pa
pegaaien met hun eigenaars wacht
ten.
„Het spUt me heren", zei de jonge
man. „de prijs is al gewonnen".
„Wacht U eens even", zei een van
de wachtenden.
Hy' stond op en staarde George aan.
„Als ik mU niet vergis", zei hU,
„dan is deze knaap een buikspreker.
Ik heb hem de afgelopen twee jaar
's zomers in Brighton ge2ien. Ik ga
randeer U. ging hU verder, „dat deze
vogel in z'n hele leven nog geen en
kel zinnig woord heeft gezegd. U bent
bedrogen, mUnheer", zei hij tot de
koekjesman, die intussen binnenge
komen was om te zien wat al die
opwinding had te betekenen.
Iedereen staarde George en mU
aan als waren we de grootste op
lichters.
„SpUt me", zei ik, „maar U ver
gist zich. We kunnen het trouwens
bewUzen!"
„Voordat we een controle-test ma
ken". zei de omroeper met z'n vrien-
delUkste stem, „wil uw vriend mis
schien wel zo vriendelyk zyn om even
buiten te wachten".
Ik bleef alleen achter met de vogel.
„Bixie Biscuits zyn de beste", zei
ik. „Kom nou, rooie, je kunt 't best.
Je hebt 't al eerder gedaan. Bixie
Biscuits zUn de beste
Zweet parelde op mUn voorhoofd.
De palmen van mUn handen waren
klam. Maar denkt u dat die vogel
z'n mond open deed? Niets ervan!
Ik had hem wel door elkaar kunnen
rammelen!
Het beest zat daar maar op mUn
hand, keek me aan, maar bleef even
zwUgzaam als een kapotte radio.
„VerdwUnt U maar", zei de koek
jesman .„U mag zich nog gelukkig
prUzen, dat we U zonder meer laten
gaan. U heeft zich niet alleen byzon-
der onsportief gedragen, helemaal
niet een Bixie Biscuits show kUker
waardig, maar ook onze kostbare tyd
verknoeid. Volgende vogel!"
Noch George, noch ik zei een woord
toen we naar huis liepen. De woor
den, die we wilden zeggen, waren
nog niet uitgevonden.
Sedert die avond breekt me iedere
keer. dat ik maar een Bixie Biscuit
zie, het koude zweet uit. Ik zou nog
liever van honger omkomen! Die
papegaai kan ik bovendien niet meer
zien! Ik gaf de rooie dus weg aan
enkele kinderen verderop in de straat.
HU maakt ze echter stapelgek. HU
zegt hetzelfde, dag in, dat uit, mooi
weer of lelyk weer.
HU zegtja, ja, U heeft het
geraden
De Franse filmacteur
Jacques Charrier heeft
een judogeweldenaar in
dienst genomen om hem
en zyn vrouw, Brigitte
Bardot die volgens
zeggen van de artsen
binnenkort moeder wordt,
te beschermen tegen de
al te opdringerige nieuws
gierigen. De geweldenaar
is dezer dagen voor het
eerst in actie geweest.
Het gevecht heeft zich
afgespeeld in de hal van
de zevende verdieping
van het flatgebouw aan
de Avenue Paul Doumer
in de Parijse stadswUk
Trocadero. Op die ver
dieping zyn de kamers
van het echtpaar Char-
rier-Bardot. Om te pro
beren foto's te maken van
het jonge echtpaar, wa
ren een fotograaf en een
verslaggever van een
Frans weekblad naar
boven geslopen.
De fotograaf had zUn inbeslaggenomen film
camera schietklaar en en verbaaltjes voor de
stond voor de deur van deelnemers van het ge-
de echtelieden. Maar voor vecht was. De plaat van
de verslaggever kon aan- de briesende Charrier ligt
bellen vloog de deur al nu by de politie,
open. Een ziedende Char- De gehuurde stoerling
rier stormde naar buiten, van de Bardot-familie
De fotograaf knipte on- trok zich weer terug in
middellijk af. Maar Char- de appartementen. HU
rier vloog hem aan en had de vuurdoop goed
beiden rolden over de doorstaan,
vloer. Uit de nog open- Maar de artsen, die
staande deur sprong de Brigitte Bardot behan-
judoman naar voren. Hy delen, eisten na het in-
was gewapend met een cident, dat hun patiënte
knuppel en gebruikte die naar een ziekenhuis zou
vakkundig. Met deze worden overgebracht. Zy
judocapaciteiten was het vonden de atmosfeer in
hem niet moeilyk foto- haar eigen woning „te
graaf en verslaggever tot geladen en mogelijk na-
overgave te dwingen, delig voor de bevalling".
Overgave van de film in
de camera
Natuurlijk was het ge
vecht niet in stilte ver
lopen. De politie was ge-
Brigitte capituleerde
voor deze wens, die een
bevel was. Zy zal haar
als kraamkamer inge
richte kamer verlaten om
waarschuwd. zodat het naar een kraaminrichting
slot van het liedje een te gaan.
Twee kinderen uit Fréjus. die bij
de ramp hun ouders verloren, zijn
door keizerin Farah Pahlevi in
Teheran ontvangen. De kinderen
brengen een veertiendaagse va
kantie in Perzië door als tegen
prestatie voor het verplegen van
een kleine Perzische jongen in
Frankrijk.
