Jolinny Kraaykamp: „Tv - gastheer,
een leuk, maar slopend bestaan
Na januari drie maanden rust
De heer Middelhuis: „Arbeiders
moeten rechtvaardig delen
Zij mag niet langer dan drie
uur per dag piano spelen!
De Gaulle komt Frans satirisch
weekblad enigermate tegemoet
Britse zuiger „Port Sunlight'"
werd van rotsplateau bevrijd
Voor een
verzorgde coiffure
J.P.VAN DER BLOM
Voeding-experts eten hij ons
Opgericht 1 maart 1860
Dinsdag 15 december 1959
Derde blad no. 295^~>
„Teksten en liedjes mijn grootste zorgen
(Van onze Amsterdamse
correspondent)
,,Als de bakker 's morgens het brood
voor de deur legt zonder iets te zeg
gen weet ik dat mijn optreden een
mislukking is geweest. Gelukkig heeft
die na de twee laatste televisieshows
steeds aangebeld en gezegd: Meneer
Kraaykamp het was weer zó!"
Wij troffen Johnny Kraaykamp mid
den in de voorbereidingen van AVRO's
Weekendshow, die op de avond van
de tweede kerstdag wel een maximum
van televisiekijkers zal trekken. Over
zijn ervaringen als gastheer" van
deze shows zei hij: ,,Ik weet, dat al
die mensen voor het toestel gaan zit
ten om een gezellige zaterdagavond te
beleven. Zij willen ook lachen en het
is moeilijk om de mensen via het
scherm te laten schateren. Uit de reac
ties leid ik af, dat het tot dusver aar
dig is gelukt, maar we zullen nog
beter voor de dag kunnen komen".
„In dit vak kun je alleen slagen door
hard, heel hard te werken en nooit te
vreden te zijn. Laatst heeft een cri
ticus geschreven dat het mij aan vol
doende creativiteit ontbreekt. Meneer
weet kennelijk niet van de hoge eisen,
die de t.v. stelt. De kerst-show duurt
anderhalf uur. En zo'n programma kun
je onmogelijk alleen opbrengen. Vooral
niet, als je werkt in een tempo van één
show per maand".
Gastheer Johnny Kraaykamp
(rechts) met een Franse gast in
een van de weekendshows.
„Ik noem mezelf fantasist. Ik praat
wat, ik zing en ik dans. Dat komt voor
een deel aan op improvisatie. Maar het
is nu eenmaal nodig teksten en liedjes
als basis te hqben. Teksten en liedjes
zijn mijn grodiiste zorgen. Ik krijg er
stapels, maar er is vrijwel niets bruik
baars bij. Gistermorgen om negen uur
kwam hier een lieve dame, die liedjes
had geschreven. Ze heeft ze me voorge
zongen tot 1 uur 's middags. Er was er
niet één bij, die ik kon gebruiken".
Zeer moeilijk
„Werken voor de t.v. is moeilijk. Je
hebt rekening te houden met de samen
stelling van de kijkerskring en je mag
niemand op de tenen gaan staan. Im
provisatie is maar beperkt mogelijk en
daarom kan ik niet volstaan met een
televisie-optreden alleen.
„Op 19 december ga ik wat nieuws
doen. Dan open ik in de Leidsestraat het
cabaret „De Cockpit" samen met mijn
vriend André Neefs uit Zandvoort, die de
zakelijke leiding krijgt. Zo'n zaak als dat
wordt bestaat er nog niet in Nederland.
Het wordt een soort artiesten-café, waar
de bezoekers als ze er zin in hebben zelf
mogen optreden. Zelf ben ik de „master
of ceremony", de gastheer dus, die de
mens naar zijn tafeltje brengt en aan
genaam bezig houdt. In zo'n zaak kan ik
me uitleven. Ik hoef aan niemand te vra
gen of ik op de tapkast mag springen of
op mijn handen mag rondlopen. Daar
kan ik echt Kraaykamp zijn. En het
voornaamste is dat ik hier de grap kan
uitproberen voor de televisie. Ik hoop de
komende maanden op deze manier uit
de improvisatie en gekke invallen mate
riaal te verzamelen voor nieuwe Week
endshows".
Want de AVRO en Johnny Kraaykamp
zijn beiden voorstanders van een sprei
ding van Johnny's medewerking aan de
Weekendshow. Na kerstmis zal Johnny
vermoedelijk ook nog in januari voor de
camera's verschijnen. Men beraadt zich
echter op het ogenblik over de mogelijk
heden van het karakter van de show in
februari, maart en april. Dan wil Johnny
wel eens rust hebben. In mei komt hij
dan nog eenmaal terug en in principe is
ook reeds overeenstemming bereikt over
zijn optreden in het seizoen 19601961.
Wie in die drie maanden Johnny's
plaats zal innemen? De naam van Wim
Sonneveld is genoemd, maar besloten is
er nog niets.
Geen winkel meer
Maar Johnny Kraaykamp Is vol van
zyn „Cockpit".
„Ik verwacht er veel van. Tal van ar
tiesten hebben al hun medewerking toe
gezegd: Sem Nijveen. Rita Reys, Bueno
de Mesquita, de zanger Little Abner en
als Rijk de Gooyer straks uit Duitsland
terug komt zal ik hem ook zien te strik
ken".
Johnny Kraaykamp bewoont een flat
aan de „goudkust" in Amsterdam-Zuid.
Het winkelhuis beneden is nu gesloten.
Tot voor kort exploiteerde hij hier een
grammofoonplatenzaak in samenwerking
met de eigenaar van het woonblok. Het
werd geen succes. De straat in deze
wijk loopt dood en de uitbreiding van de
nieuwe wijk is minder snel gegaan dan
aanvankelijk werd verwacht. „Het is een
pak van mijn hart", zegt Johnny. „De
zaak nam enorm veel tijd in beslag en
die tijd kan ik niet meer missen. Dat ca
baret in de Leidsestraat biedt meer mo
gelijkheden. Het ligt trouwens helemaal
in de lijn van mijn werk".
Rim, zijn vrouw, is het er helemaal mee
eens. Zij regelt de zakelijke beslommerin
gen van haar man. behandelt de tele
foontjes en verwerkt de stapels post van
bewonderaars. „Minstens 300 brieven na
iedere Weekendshow". Als haar man
aan de telefoon wordt geroepen zegt zei:
„Ik zou het eigenlijk wel eens anders
wensen. Het is een zenuwslopend be
staan. Kleine John is nu 5 jaar en al
net zo'n clown als zijn vader. Maar ik
hoop niet dat hij hetzelfde vak kiest".
Jongenssopraan
Vader John heeft overigens als kind
ook niet kunnen dromen hoe zijn le
vensweg zou zijn. Hij zong als jongens
sopraan in verscheidene revues tot plot
seling tijdens een serie voorstellingen in
Theater Carré in Amsterdam, de stem
wisseling een eind aan deze carrière
maakte. Na de oorlog kwam hij terug in
het amusementsleven, nu als bassist in
een showorkest. Geleidelijk aan werd
het meer show dan musiceren en enkele
jaren later sprak men in Amsterdam
over die kostelijke en originele enter
tainer in Café de Paris. Van hier maak
te hij de sprong naar de radio en hij
veroverde stormenderhand het publiek,
met als consequentie de harde strijd om
de gunst van dat publiek te behouden.
Het t.v.-optreden heeft nieuwe conse
quenties aan Kraaykamp gesteld:
„Laatst wilde ik Ajax zien voetballen.
Ik kon alleen nog een kaartje voor de
staantribune krijgen. Na een half uur
moest ik vluchten. De omstanders ver
gaten de bal en eisten dat ik gek zou
doen. En als ik met Rim naar de bio
scoop ga, lopen er soms tien kinderen
om ons heen. Ach het zou eigenlijk niet
best zyn als het anders was".
Gunstige conjunctuur
Kritiek op houding N.V.V. in loonbeleid
Tijdens de gisteren in Utrecht gehouden verbondsraadvergadering van de
Katholieke Arbeiders Beweging heeft de voorzitter van de KAB, de heer
J. Middelhuis, aandacht besteed aan de volgens hem gunstige economische ont
wikkeling in ons land. De bedrijvigheid noemde hij groot en de werkgelegenheid
bevredigend. Ook voor de werknemers biedt deze gunstige conjunctuur volgens
hem mogelijkheden; behoudens uitzonderingen hier en daar mag erover het
algemeen ook van een zekere arbeiderswelvaart gesproken worden.
Sprekende over de verdeling van de beschikbare welvaart zei de heer Middel
huis dat de werknemers nog niet hun rechtvaardig aandeel van de opbrengst
krijgen. De KAB, zo zei hy, acht het sociaal gezien onrechtvaardig als de
groeiende resultaten van de produktie niet aan het gehele Nederlandse volk ten
goede komen.
Vrijere loonpolitiek
Over deze vrijere loonpolitiek zei hij
voorts, dat zeker nog niet is bereikt wat
men zich ten doel stelde. Onder gedif
ferentieerde loonpolitiek verstaat de
KAB een loonpolitiek, waarbij naast ze
kere verschillen ook de coördinatie in
goed overleg tot stand zou komen. Niet
alleen dient volgens hem gewaakt te
worden voor te hoge lonen maar ook
voor te lage lonen. Deze politiek vergt
naar zijn mening van de organisaties in
de bedrijfstakken en van de centrale
organisaties een grotere verantwoorde
lijkheid, maar dit houdt dan ook in dat
hun een grotere vrijheid moet worden
gelaten.
Deze grotere vrijheid is volgens de
heer Middelhuis nog maar ten dele ge
geven. Zolang men gebonden blyft aan
voorgeschreven berekeningstechnieken,
zal er van werkelijk grotere vrijheid en
van de daarmee gepaard gaande ver
schuivingen van verantwoordelijkheid
nog geen sprake zijn.
De heer Middelhuis zag het huidige
systeem dan ook slechts als een over
gangsfase naar meer vrijheid. Als zo
danig is de KAB bereid zich naar dit
systeem te gedragen, maar geleidelijk
aan zal toch de gelegenheid geboden
moeten worden een beleid te voeren in
een systeem dat slechts een globaal in
grijpen door de overheid toelaat en min
der strakke normen kent. Daarbij dient
naar zijn mening het streven erop ge
richt te zijn overeenstemming tussen
partijen zoveel mogelijk beslissend te
laten zijn. Alleen als het algemeen be
lang zich tegen bepaalde loonvoorstel-
len verzet mag worden ingegrepen, zo
zei de heer Middelhuis.
N.V.V. zonderde zich af
Over de houding van het NVV ten op
zichte van het huidige loonbeleid zei de
heer Middelhuis dat het NVV zich in de
looncommissie van de Stichting van de
Arbeid van de rest van de Stichting
heeft afgezonderd en zich niet wil neer
leggen by het besluit van de regering.
De KAB is van oordeel dat dit rege
ringsbesluit niet zoveel afwijkt van een
compromis dat in de voorbereidende on.
derhandelingen in de Stichting van de
Arbeid bijna was bereikt.
De KAB betreurt de houding van Ihet
NVV om twee redenen zo zei de heer
Middelhuis voorts. Ten eerste omdat het
eensgezinde standpunt van de drie vak-
centralen, dat ondanks de bekende te
genstelling inzake het systeem van loon
vorming toch getoond werd ten tijde
van de behandeling van de sociaal eco
nomische nota van de regering, enigs
zins verloren ia gegaan. En voorts om
dat de KAB meent dat een beslissing
van de regering geëerbiedigd dient te
worden, ook als men het daarmee niet
volledig eens is. Meedoen betekent vol
gens de heer Middelhuis niet dat men
de vakbeweging verantwoordelijk kan
stellen voor een regeringsbeleid. Maar
als men meedoet dan moet men naar
zijn mening ook dezelfde spelregels han
teren a.ls de overige partijen.
Uitvoerig besprak de heer Middelhuis
vervolgens de ontwikkelingen die zich
thans binnen Europa voltrekken.
Ijverige pianiste
Buren konden het niet langer verdragen
(Speciale berichtgeving) uur) en na negen uur 's avonds en ver-
Enkele buren vonden dat het écht zo I der |,usse.n ee" e" dHe"ur1 ,n d* na!"|d
niet langer meer kon. Ze stapten naarda£de p,a1"°1 J3**" klinken. Tenslotte
het bestuur van de woningbouwvereni
ging om te vragen of er geen stokje
voor gestoken kon worden. Voor de te
harde noten die uit de piano opstijgen
als een 23-jarige Zwolse jongedame
een ijverige leerlinge van de Stedelijke
Muziekschool in de ouderlijke flatwo
ning de toetsen beroert.
is het verboden langer dan drie uur per
dag piano te spelen.
102-jarige overleden
Gisteren is in Apeldoorn overleden de
weduwe G. J. van der Gronden-Hoge-
wey, die met haar 102 jaren, de oudste
ingezetene van de gemeente Apeldoorn
was. Toen de weduwe Van der Gronden
Soms wordt die piano tot elf uur
's avonds bespeeld, zo zeggen de buren.
Het bestuur van de woningbouwvere
niging toog op pad. belde aan bij de
flatwoning van waaruit de pianoklan-
ken hun weg zoeken, dwars door muren in december van dit jaar haar laatste
en vloeren, en vroeg de jongedame in i verjaardag vierde, liet 'haar gezondheid
kwestie of zij in het vervolg rekening al veel te wensen over, al had zij nog
wilde houden met de buren. Het verzoek 1 ,._ol
hielp blijkbaar niet veel. Het gevolg was *eel plez'er de verjaardagsvisite, die
een kort geding tussen de woningbouw
vereniging en de vader van het meisje.
Dat kort geding diende voor de presi
dent van de Zwolse rechtbank. De presi
dent gaf echter te kennen dat hy zelf
eens wilde komen luisteren of het in
derdaad wel allemaal zo lawaaiig is.
Vergezeld van enkele deskundigen begaf
hij zich naar de bewuste woning. Terwijl
de jongedame achter het klavier plaats
nam, het muziekblad van een wals van
Chopin opensloeg en de dagelijks weer
kerende worsteling met de toetsen be
gon, stapte de president en de andere
heren door de kamers van boven-, onder
en zijburen. „Om te horen of de akkoor
den daar horen en zien deden vergaan".
Gisteren heeft de president uitspraak
gedaan.
Hy heeft de gedaagde (de vader van
de jongedame) verboden in de door hem
gehuurde woning een piano te bespe
len of te laten bespelen, die niet is ge-
intoneerd, niet op viltenklossen is ge
plaatst en waaronder en waarachter
geen kleden zijn aangebracht. Boven
dien is het gedaagde verboden voor acht
uur in de ochtend (op zondag voor tien
Maar hij hield nog een slag om de arm....
Generaal was ook
niet brandschoon
(Van onze Parijse correspondent)
Tussen generaal De Gaulle en het ver
maarde satirische weekblad „Le canard
enchainé" (de geketende eend) is een
brug geslagen, waarop beide tegenstan
ders elkander de hand of de poot
weer hebben geschud. Men herinnert
zich wellicht, dat de Canard, terecht, in
een oprechte toorn was ontstoken, nadat
hy in het laatste deel van 's generaals
gedenkschriften had ontdekt dat de
beroemde staatsman-schrijver hem had
ingedeeld bij de Franse persorganen, die
na de bevryding in de communistische
greep waren geraakt. Ook een eend
zelfs geketend stelt prijs op zijn
Helikopter hielp bij berging
Vier runners hadden schip al verlaten
(Van onze Haagse redactie)
Drie zeeslepers van Wijsmuller en een
legertje bergingspersoneel zijn er na
dagenlang zwoegen en volhouden in ge
slaagd om de bij Flamborough Head aan
de Engelse oostkust gestrande Britse
zuiger „Port Sunlight" te bergen. De
zuiger strandde op 7 december, toen de
sleepdraad naar de zeesleper „Titan" in
de orkaan brak. De zuiger werd als
verloren beschouwd.
De „Port Sunlight" is door de slepers
vrijwel onbeschadigd naar zijn bestem
ming in de haven van Middlesborough
gebracht. Voor het overbrengen van
sleepdraden werd voor het eerst in de
geschiedenis van het bergingsbedrijf ge
bruikgemaakt van de diensten van een
helikopter.
De „Port Sunlight" strandde onder
zeer dramatische omstandigheden. Het
schip bleef vlak voor de kust in een kol
kende zee vastzitten op een rots, nadat
het op drift was geraakt.
Toen de „Titan" langs zij kwam om
de vier runners van boord te halen, ble
ken deze mannen het schip reeds ver
laten te hebben. Zij hadden geprobeerd
om met een rubberdinghy het strand te
bereiken. Twee runners uit IJmuiden
kwamen om het leven toen de rubber
dinghy omsloeg.
Op kalksteen
Kapitein Maarten de Koe, bergings
expert van Wijsmuller, stelde onmiddel
lijk na de ramp een onderzoek in naar
de positie van de zuiger. Hij zag dat het
kostbare vaartuig was vastgelopen op
een uit zachte kalksteen bestaand rots
plateau.
Dank zij deze zachte kalksteen had de
zuiger maar heel weinig schade opge
lopen. Er zat een gat in de bodem, dat
spoedig door de bergers kon worden ge
dicht. De zuiger heeft zelf met behulp
van twee zware ankers, die uitgezet wa
ren met lijnen naar de winch, flink mee
gewerkt aan zijn bevryding van het
goede naam en onafhankelijkheid. Op dit
protest was tot dusver uit het Elysée
nooit enige reactie vernomen. Nu echter
de honderd en vijftig duizend exempla
ren van de eerste oplage van De Gaul
le's memoires bijna zijn uitverkocht en
dus een tweede druk op stapel gezet zat
moeten worden, heeft de generaal zijn
uitgever bericht, dat hy in zijn overzicht
van de na-oorlogse pers een kleine cor
rectie aan wilde brengen. Helemaal van
alle blaam wenst de generaal de Canard
evenwel toch nog niet te zuiveren, en zo
zal dit weekblad in de volgende druk
dan worden opgenomen onder de pers
organen, waarop de communisten na de
bevryding invloed zouden hebben uit
geoefend. De Canard Anchainé brengt
in zijn laatste nummer zijn lezers, niet
zonder enige gerechtvaardigde voldoe
ning. in kennis met dit betrekkelijke,
wat incomplete, eerherstel. De generaal
is, zo tekent de hoofdredacteur verder
aan. nu eenmaal een personage dat heel
lastig zijn ongelijk erkent en ook in dit
geval dus nog een slagje om de arm
wilde houden.
Overigens, zo merkt de Canard ten
slotte en spitsbekkig op, zouden wij en
de generaal, wat die communistische in
vloeden na de oorlog betreft, elkaar nog
maals de hand kunnen reiken. Want in
dien er zich toen al één communisti
sche verslaggever in onze redactie be
vond, dan zaten er welgeteld vier com
munistische ministers in het eerste ka
binet van generaal De Gaulle! Waar
mee deze bekvechterij tussen Canard en
generaal dan wel haar einde zal hebben
gevonden.
Dekkingspercentage 98
Volgens de door het C.B.S. samenge
stelde voorlopige gegevens bedroeg de
waarden van de invoer in november
1959 f 1.311 min (v.m. f 1.331 miljoen)
terwijl voor een waarde van f 1.285 mil
joen (v.m. f 1.362 miljoen) werd uitge
voerd. De uitvoer bedroeg 98% van de
invoer (v.m. 102).
„BIESBOSCH" STOND NIET
OP ZWARTE LIJST
Het Groninger kustvaartuig „Bies-
bosöh" welker lading van 262 ton t.n.t.
door Franse autoriteiten in beslag is ge
nomen, stond niet op een zwarte lijst,
is van de zijde van het Franse ministe
rie van Marine desgevraagd verklaard.
Er bestaat in het geheel geen zwarte
haar werd gebracht door de op een na
oudste ingezetene van Apeldoorn, mej.
Geertje Hoekert, uit Uddel.
Advertentie
voor
oliehaarden
petroleum
DE HAARDOUE
met het hoogste rendement
zuinig - geen roet - meer marmfe
In Enschede wordt hard gewerkt
aan de bouw van een verplaatsbare
kunstijsbaan voor Oost-Nederland.
Over een week kan deze baan haar
poorten voor het publiek openen.
Het leggen van de 21 km lange
vrieshuis.
naar
STEENSTRAAT 57 - TEL. 21721
JOH. I
LEIDEN
Morsweg 176
Tel. 21405
BOELEE
LEIDERDORP
M. P. Splinterlaan 7
Tel. 26501
OLIEHANDEL A. BRANDT
LEIDEN
Maresingel 64 Tel. 23684
P. M. PERQUIN
OEGSTGEEST
Hog, Moriwog 78 7,1. 21584 21351
Werner Boost krijgt
levenslang
O
De 31-jarige Westduitse technicus
Werner Boost is gisteren te Düsseldorf
op beschuldiging van moord tot levens
lange gevangenisstraf veroordeeld. Franz
Lorbach. die van medeplichtigheid was
beschuldigd, kreeg vyf jaar.
Boost waren de moorden op twee min
nende paartjes en een vakbondsfunc
tionaris, alsmede acht kleinere misdrij
ven ten laste gelegd. De beklaagde had
alles, behalve twee gevallen van vee
diefstal ontkend. Hij werd veroordeeld
voor de moord op de vakbondsfunctio
naris, nadat hij van de andere aan
klachten wegens moord op grond van
gebrek aan bewijs was vrijgesproken
De 28-jarige monteur Lorbach beken
de het hem ten laste gelegde. Hij ver
klaarde onder de invloed van Boost te
hebben gestaan.
De verdediger van Boost verklaarde
in hoger beroep te zullen gaan
Moordenaar van pastoor zou
medeplichtige hebben gehad
(Van onze Brusselse correspondent)
Petrus Brands, de moordenaar van de
pastoor van Ledeberg bij Gent. heeft
zyn voormalige vriend Karei de Bruvne
die in het geding over de moord werd
vrijgesproken, beschuldigd van mede
plichtigheid. Men zal zich herinneren,
dat Brands in een hotel in Rotterdam
werd gearresteerd. Er zijn thans ernsti
ge vermoedens gerezen tegen De Bruy-
ne, die op de dag van de moord Brands
in zijn auto naar Ledeberg zou hebben
gebracht. Toen De Bruyne merkte, dat
Brands achtervolgd werd en dat er
schoten vielen zou hij uit schrik in zijn
wagen zijn gevlucht en Brands in de
steek hebben gelaten. Over de urenlange
ondervraging die in het Jongste week
einde te Antwerpen plaatsvond, lekte in
tegenstelling tot wat gewoonlijk gebeurt
in de gerechtelijke kringen alhier, niets
uit. Enkele getuigen uit Ledeberg hand
haven nochtans hun eerste getuigenis
dat er op neerkomt dat zij een jonge
man in een auto hebben zien wegrijden.
Men vraagt zich echter af waarom Pe
trus Brands totnutoe in alle talen heeft
gezwegen over de Antwerpenaar De
Bruyne. wiens medeplichtigheid thans
vrijwel vaststaat.
.Ik haat koken
Hoogtepunt: Nederlandse rijsttafel
plateau. De zuiger trok zich met behulp j lijst van ondernemingen die handel dry
van zyn winch aan de lijnen van delven met de Algerijnse verzetsstrijders,
ankers vooruit. aldus deze Franse Marineautoriteiten.
(Van onze Amsterdamse
redacteur)
In de hal van het Ameri
can hotel te Amsterdam
stonden 17 lekkerbekken
bij elkaar. Zij hebben van
het eten een studie ge
maakt, deze 17 voeding-
experts van de grootste
Amerikaanse tijdschriften.
Zij zijn twee dagen in
Nederland om te praten
over en te proeven van
ons nationale voedsel.
Vijftien over het alge
meen gezette dames van
middelbare leeftijd en
twee heren, redactrices en
redacteuren van "Lady's
Home Journal", „Ameri
can Weekly", „Esquire"
en ..Coronet", en nog een
aantal bekende periodie
ken met miljoenen op
lagen. Mensen die niet
over één nacht ys gaan
bij het voorlichten van
de Amerikaanse huis
vrouw. Ieder tijdschrift,
zo verklaarde miss Eleo-
nore Ehrman, beschikt
over een praktische keu
ken met een uitgebreide
staf van personeel en
iedere expert beschikt
over een staf assistenten
om de recepten, alvorens
in het tijdschrift af te
drukken, volgens de re
gels der kookkunst klaar
te maken en te proeven.
Miss Ehrman was de
secretaresse van de Pu
blic Relation Officer, mr.
Ted Sills, en omdat mis
ter Sills op kamer 520
doodmoe in bed was ge
vallen na zich gedurende
de vliegreis New York-
Amsterdam met de dames
onderhouden te hebben
en de dames zelf het ho
tel uitzwermden om de
etalages van kruideniers
winkels, slageryen en
melkzaken te bekijken,
stond miss Ehrman ons
te woord.
„Ik haat koken." waren
haar eerste woorden.
„Maar het is mijn taak
om dergelijke excursies te
organiseren. Dit is mijn
zesde Europareis."
Van haar hoorden wy dat
de fijnproefsters op door
reis zijn naar Spanje op
uitnodiging van de wijn-
exporteurs aldaar. Zij zul
len daar kijken hoe olij
ven groeien en hoe sherry
wordt gemaakt. En om
dat Spanje nu eenmaal
het land is van „corridas"
zullen zy ook een stieren-
fokkerij nabij Sevilla be
zoeken.
Amsterdam is een pleis
terplaats, waar overigens
even lang wordt gepleis
terd als in Spanje zelf.
De dames blijven hier
namelijk tot morgenoch
tend om dan voor een
driedaags bezoek naar
Spanje te gaan.
„Wy hebben per KLM
gereisd en allen zyn bij
zonder te spreken over de
verrukkelijke spijzen die
uw luchtvaartmaatschap
pij ons tijdens de vlucht
heeft voort gezet. Ons ver
blijf in Nederland gebrui
ken wij om ons te infor
meren over de typisch
Nederlandse spijzen en
dranken."
„Gaat uw gezelschap hier
ook Nederlands eten?"
vroegen wy benieuwd.
„Ja natuurlijk. Wy zullen
veel hompjes kaas eten,
dat doet toch iedere Ne
derlander? En verder zul
len wij straks als diner
uw nationale gerecht: „de
rijsttafel" gebruiken."
Toen wij thuiskwamen
stond de boerenkool met
worst op tafel". Het re
cept zal wel nooit in La
dy's Home Journal komen
te staan!
