SPAANS
„Kunstvervalsing even strafbaar
stellen als muntvervalsing T
Prof. Van Bemmelen:
Tweedaags colloquium over
schi Iderijenverva Ising
FILMS
Sophia Loren in haar bekroonde
creatie „De zwarte Orchidee"
P. II. v. ULDEN
„ANTARIS" 165.-
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 31 oktober 1959
Tweede blad no. 29887
„Het is merkwaardig, dat de waarden waarheid en schoonheid niet of nauwe
lijks beschermd worden door het strafrecht; onwaarheid spreken is niet strafbaar
en eeuwenlang was in het hele wetboek van strafrecht geen enkel artikel te vinden
dat kunstwerken beschermde tegen vervalsing. Pas in 1912 werd in het wetboek
van strafrecht artikel 326bis opgenomen tegen vervalsing, zij het nog maar
slechts in zeer beperkte zin. Het vervalsen van een kunstwerk is namelijk niet
strafbaar, doch het vervalsen van de signatuur wel", aldus sprak gisteravond
prof. J. M. van Bemmelen, hoogleraar in het strafrecht en directeur van
het Strafrechtelijk en Criminologisch Instituut te Leiden, in de grote filmzaal
van de Leidse Universiteit tijdens een colloquium over schilderijenvervalsing, dat
hedenmorgen voortgezet is.
Er bestond voor dit collequium grote belangstelling van diverse zijden. Naast
verscheidene hoogleraren, museumdirecteuren en -conservators, waren ook ver
tegenwoordigers van het Openbaar Ministerie aanwezig.
Het is in de huidige tijd zeer de
vraag of er niet krachtig moet worden
opgetreden tegen kunstvervalsing, al
dus prof. Van Bemmelen. Hen meende,
dat kunstvervalsing even strafbaar
moest worden gesteld als munt- en
schriftvervalsing. Prof. Van Bemmelen
leidde hierna de eerste spreker van het
colloquium in, namelijk prof. dr. H. van
de Waal, hoogleraar in de kunstge
schiedenis en directeur van het Pren
tenkabinet, die sprak over: „De ver
valsing als stilistisch probleem".
Hij begon met erop te wijzen, dat de
vervalsing geen uitzondering betekent
op de algemene wet, dat menselijke cul
tuurvormen het stempel dragen van de
tijd waarin ze zijn ontstaan. Hierdoor is
een bepaald soort vervalsingen gevaarlijk
voor de eigen generatie, terwijl een vol
gende reeds gemakkelijk het onechte ka
rakter doorziet.
Op de vraag wat vervalst men, ant
woordde dr. Van de Waal: Datgene wat
van waarde wordt geacht en waaraan
gebrek is. Hij meende, dat nationaal res
sentiment en persoonlijke frustratie mis
schien nog meer dan materiële winzucht
de drijfveren van de artistieke of de we
tenschappelijke falsaris zijn.
Vervalsingen in de moderne zin van
het woord treden vooral op, waar een
verzamelaarswezen bestaat, dat waarde'
hecht aan de artistieke individualiteit
(wel in Rome, China, India en Perzië,
doch niet in het Westeuropa van de
middeleeuwen). Er bestaat dan ook een
nauwe relatie tussen de opvattingen om
trent plagiaat en vervalsing.
Nog bij Van Mander, in het begin van
de 17de eeuw heeft de term vervalsen
uitsluitend betrekking op gebruik van
slecht, ondeugdelijk materiaal. De heer
sende gilde-opvattingen waakten wel
over materialen en meestertekens, doch
niet over de geestelijke eigendom van de
beeldende kunstenaars. Eerst in 1735
werd in Engeland op aandrang van de
succesvolle graveur Hogarth een wet
aangenomen, die het nadrukken van
prenten verbood.
Aan deze omstandigheden is het toe
te schrijven, zo vervolgde prof. Van de
Waal, dat er in tal van gradaties van
originaliteit replieken en kopiën bestaan,
die thans ten onrechte naar voren ge
schoven kunnen worden als oorspronke
lijke werken, maar die zonder enige be
doeling tot bedrog zijn vervaardigd. Bij
El Creco's dood waren er in zijn atelier,
blijkens de door zijn zoon opgestelde in
ventaris, van de meeste schilderijen 4 of
5 replieken in diverse formaten aanwe
zig: sommige daarvan worden uitdruk
kelijk als eigenhandig vernield.
Nieuw werk
Prof. Van de Waal bracht vervolgens
die gevallen ter sprake, waarin een mo
dern kunstenaar een geheel nieuw werk
schept, dat bedoeld is als een produkt
van enkele eeuwen geleden. De Italiaan
Bartianini vervaardigde in het midden
van de 19de eeuw een aantal portretbus
ten, die opvielen door hun levendigheid
en die moesten doorgaan voor werken
van de Italiaanse Renaissance. Thans
gelooft niemand meer daaraan. Hoe is
dit verschijnsel te verklaren? De hoog
leraar gaf als het ware een bewijs uit
het ongerijmde, door een illustratie te
vertonen uit een in 1881 geschreven
boek, dat de toestand in het jaar 1952
beschrijft. Voor de tijdgenoot waren de
prentjes vreemd, niet-eigentijds; voor
ons zijn ze ondanks alle moeite om een
andere wereld op te roepen typerend
voor de tijd van hun onstaan. Ook bij
ethnische verschillen vallen deze ver
schijnselen aan te wijzen (het portret
van de Amerikaanse Commodore Perry
in 1852 door een Japanner geschilderd,
valt ons op door zijn Japanse gelaats
trekken).
Soortgelijk mentaal gezichtsbedrog
is volgens prof. Van de Waal in het
spel wanneer dit soort van vervalsin
gen geheel aansluiten bij de voorstel
ling die een bepaalde generatie zich
gevormd heeft omtrent de kunst vaif
het verleden.
Na de verhandeling van prof. Van
de Waal volgde een levendige discus
sie.
Het colloquium wordt vandaag: voort
gezet.
VAIN DEZE WEEK:
'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
LUXOR Het loas met deze viede
door haar echtgenoot Carlo Poiiti
geproduceerde film ..De zwarte or
chidee". dat Sophia Loren vorig jaar
op het filmfestival van Venetië de
hoogste eer verwierf als de „beste
actrice". Onze Romeinse correspon
dent spralc daar indertijd al zijn ver
wondering over uit. Bij het zien van
de film kunnen wij deze verbazing
beter begrijpen. Niet. dat Sophia ge-
Advertentie.
LESSEN: Corr., Conv., Lit.
Rijksgedipl. tolk
PLANTSOEN 65
Vertaler, beëd.
TEL. 26558
Annie Impink Moflinette Nederland 1959
faald heeft. Ongetwijfeld heeft haar
spel in haar Amerikaanse tijd aan
kracht gewonnen, maar de creatie
van d" vmnrte orchidee" Icriint toch
Vele Leidse modinettes
woonden feest bij
Gisteren was het de dag der Neder
landse modinettes en in het bijzonder
van de 23-jarige Annie Impink uit Me-
demblik, die in het Concertgebouw te
Amsterdam temidden van 2000 van haar
collega's met de titel van „Modinette
Nederland 1959" niet alleen de briljan
ten modinette-ring, maar bovendien een
uitgebreide, complete garderobe won.
Ondanks het uitbundig enthousiasme
van circa 200 modinettes uit Leiden en
omgeving heeft onze stadgenote, Tinie
Heymans, het deze avond niet verder
dan een zevende plaats weten te bren
gen. Als draagster van de gouden mo
dinette-ring - zij was de favoriete in
Zuid-Holland - dong zij mede naar de
titel Modinette-Nederland. Het heeft
niet zo mogen zijn
Tegen middernacht stond Annie Im
pink op het podium van een uitver
kochte zaal en wist zij van blijdschap
niet of ze huilen of lachen moest. Nadat
de echtgenote van de Amsterdamse bur
gemeester haar in het bezit had gesteld
van de briljante ring, werd ze door de
veertien andere finalisten van deze lan
delijke verkiezing, waarvoor 40 voorron
den zijn gehouden, onder omhelzingen
bedolven, terwijl persfotografen en film
operateurs haar onder vuur namen. Ze
poseerde temidden van de weelderige
nieuwe garderobe, die zomaar uit de
vloer van het podium omhoog rees en ze
koesterde dankbaar het bosje bloemen,
dat haar ietwat met de situatie verlegen
zijnde vriend uit Medemblik haar bui
ten het protocol om op het podium in de
handen drukte.
Een dol-gelukkige Annie Impink
neemt de vele toejuichingen in
ontvangst. Rechts Mies Bouwman,
die de quiz leidde.
Annie Impink heeft dit succes te dan
ken,, aan de jurk, die ze zelf vervaardig
de en die haar dankzij de waardering
van een deskundige jury gisteravond bij
de laatste drie bracht. De andere twee
waren de 22-jarige Annie Heerholz uit
Amsterdam (die tweede werd) en de 23-
jarige Jopie Buys uit Vught «derde
prijswinnares). Dit drietal werd door
quiz-miss Mies Bouwman aan een geva
rieerde quiz onderworpen, waarbij rap
heid meer dan intellect gewicht in de
schaal legde.
Het modinette-concours was georgani
seerd door het Sociaal Werkgevers Ver
bond voor de Confectie-industrie, die de
drie prijswinnaars in de nieuwe kleren
zette.
De modinettes waren uit alle delen
van het land in de loop van de dag
naar Utrecht gebracht, waar haar een
diner werd aangeboden. Daarna kwa
men ze in 32 bussen naar de hoofdstad,
die het hele Museumplein bezetten. In
het Concertgebouw begon daarna een
feestavond, waaraan bekende sterren,
o.w. Teddy Johnsson en Pearl Carr,
prijswinnaars van het Eurovisie Song
festival 1959 medewerkten.
Uniek mag genoemd worden, dat de
drie bekende radio-zangeressen Corry
Brokken. Rita Reys en Mieke Telkamp
voor het eerst in hun leven samen voor
de microfoon een lied zongen en wel het
nieuwe Nederlandse mode-lied van Wil
ly van Hemert (tekst) en Harry de
Groot (muziek).
ÓUHHIA LOREN
als de steeds in het zwart gestoken
weduwe in „De zwarte orchidee"
eigenlijk eerst aan het einde van de
vele meters celluloid enige diepgang.
Wellicht heeft zij in dit gedeelte dè
jury kunnen overtuigen, maar voor
ons blijft haar uitbeelding acepta-
bel, maar sporadisch imponerend.
Het gegeven is vrij simpel. De „zwarte
orchidee" is de treurende jonge weduwe,
die in haar naïeve hang naar de vergan-
kelijke ijdelheden van het leven haar
echtgenoot naar het gangsterdom en
zijn dood heeft gedreven. Zij ontmoet
een weduwnaar, die zich gaarne over
haar lot zal ontfermen. Maar zijn doch-
I ter, die op het punt van trouwen staat,
en haar zoontje, die wegens kleine mis-
grepen in een opvoedingsgesticht zit,
verzetten zich tegen een echtverbintenis.
De kinderen veroorzaken nogal wat
moeilijkheden, die veel begrip en tact
I vragen, dat de ouderen maar moeilijk
kunnen opbrengen. Martin Ritt, die
j thans in Amerika beschouwd wordt als
een van de meest succesvolle regisseurs,
niet alleen op filmgebied, maar ook in
de theaterwereld en voor de televisie,
heeft een lange aanlooptijd nodig, eer
I hij enige vaart in het verhaal kan bren-
gen. Maar als hij eenmaal zover is, ver
telt hij in vloeiende filmbeelden een dra
matisch verhaal en bouwt hij de film
logisch op naar een ontroerende climax.
Als tegenspeler van Sophia Loren fun
geert Anthony Quinn, sympathiek en
menselijk in de rol van wat oudere we
duwnaar. Diens dochter wordt gespeeld
door de 22-jarige Ina Balin. „De zwarte
orchidee" was haar filmdebuut.
Naar aanleiding van haar spel in deze
film heeft Paramount haar een con
tract aangeboden voor twee films per
jaar. Hetgeen men bij het zien van haar
gevoelige vertolking als de liefhebbende
dochter, die haar vader koste wat het
kost voor een misstap wil behoeden, kan
begrijpen.
C. J. v. Mastrigt over
vrijere loonvorming
De huidige loonpolitiek is niet de onze,
maar wij moeten wel bevorderen, dat
deze slaagt. Aldus de nieuwe voorzitter
van het Christelijk Nationaal Vakver
bond, de heer C. J. van Mastrigt, op een
gisteravond in het Gebouw voor Chr.
Sociale Belangen te Leiden gehouden
kadervergadering. De vakbondleider
sprak n.l. over een actueel onderwerp:
de vrijere loonvorming zoals die thans
bezig is zich te ontwikkelen.
Spreker begon zijn inleiding met er op
te wijzen, dat er op het ogenblik een
meer gedifferentieerde loonpolitiek bin
nen het oude verband gevoerd wordt.
Hij schetste vervolgens de situatie van
enige tijd geleden en die van nu. waar
bij iedere overeenstemming tussen werk
nemers en werkgevers, evenals in de pe
riode van de geleide loonpolitiek, door
het College van Rijksbemiddelaars moet
worden goedgekeurd. De regering heeft
op 31 juli van dit jaar nieuwe aanwij
zingen gegeven, welke bestemd waren
voor de Rijksbetmiddelaars. De Stichting
van de Arbeid ging met deze aanwijzin
gen akkoord. Op duidelijke wijze vertelde
de heer Van Mastrigt wat deze aanwij
zingen nu eigenlijk wel inhouden, om.
dat loonsverhogingen toegestaan zijn
binnen het kader van de opvoering der
produktiviteit, welke aanwijsbaar is.
Met grote nadruk zei de heer Van Mas
trigt dat geen prijsstijgingen uit loons
verhogingen mogen voortvloeien. Hij
wijdde voorts aandacht aan de moeilijk
heden, die korte tijd geleden zijn ont
staan over de berekening van de pro
duktiviteit en aan de breuk in de Stich
ting van de Arbeid. Wat het afwijkende
standpunt van het NVV betreft zei spre
ker van oordeel te zijn, dat deze kwes
tie op den duur wel zal blijken mee te
vallen. Volgens hem kan de gedifferen
tieerde loonpolitiek zeer wel slagen mits
de regering aan het bedrijfsleven haar
vertrouwen volledig schenkt en het be
drijfsleven op zijn beurt zich volkomen
bewust is van zijn verantwoordelijkheid.
OPENING HUIZE GROENHOVEN
De officiële opening van het bejaar
dencentrum „Groenhoven" aan de Witte
Rozenstraat zal dinsdag 10 november
's middags om 3 uur plaats vinden.
Mevr. Ovis heeft thans een warme
stal en prachtige wei in „Lchlse Hout
Nu een nieuwe veemarkt.
De kleine schrijfmachine
voor privé gebruik
met grote mogelijkheden.
KANTOORMACHINEBEDRIJF
Reparatie-inrichting
Verhuur van kantoormachines.
HAARLEMMERSTR. 167—
LEIDEN.
Op naar Hollywood
Kolder en parafrase
Casino Dean Martin en Jerry Lewis
de moderne Amerikaanse komieken, de
waardige opvolgers van Laurel en Hardy
hebben in korte tijd met een respectabel
aantal kolderfilms een goede reputatie
opgebouwd. Deze reputatie wordt voort
gezet in „Op naar Hollywood", waarin
het vooral Jerry is. die met zijn. vaak
onnavolgbare soms wel eens wat flauwe
mimiek de meest kolderieke situaties en
verwikkelingen weet te verwekken. In
de film wordt de spot gedreven met de
bioscoopfan. die op een bijna ziekelijke
wijze dweept met een beroemde filmster.
Gangsters, gokkers, lieve meisjes, dolle
achtervolgingen in filmstudio's, die ge
paard gaan met het schier onvermijde
lijke omwerpen van decors, volgen el
kaar snel op. Soms rake scènes, waarbij
men \an hartelust kan lachen, vaak wel
eer.? «at langdradige en flauwe momen
ten. Al met al zal men ook aan deze
Martin en Lewisfilm volop plezier kun
nen beleven.
„Vlammen over de
Philippijnen"
Verwrongen beeld
Rex „Vlammen over de Philippij
nen" geeft een verwrongen beeld van
het guerrillastrijdgewoel, dat zich lange
tijd op de vele eilandjes in de Stille
Zuidzee heeft voorgedaan. Westerse
stoerheid en Oosterse wreedheid staan
tegenover elkaar en natuurlijk wint het
eerste.
Voor liefhebbers vaneen filmpje, waar
flink in gevochten, gebrandsticht wordt
en het bloed rijkelijk vloeit, is „Vlam
men over de Philippijnen" ongetwijfeld
iets speciaals. Dat is dan ook zijn enige
verdienste.
„Zolang er mensen zijn"
(Imitation of life)
Twee conflicten
Trianon Met alle denkbare Ame
rikaanse „glamour" is de film „Zolang
er mensen zijn" (Imitation of life") ge
regisseerd.
Twee gegevens kruisen elkaar, dat van
de ambitieuze vrouw, die haar verlan
gen om een groot actrice te worden laat
prevaleren boven de liefde en dat van
de dochter van een negerin, die door
alles heen omdat zij ëen halfbloed is
en men dit uiterlijk niet aan haar kan
opmerken voor een blanke wil door
gaan.
Dit laatste is specifiek een probleem
voor Amerika. De dochter verloochent
van jongst af aan door dik en dun de
moeder, die haar ondanks deze hou
ding, tot het bittere einde blijft liefheb
ben en tot steun wil zijn. Totdat de
doohter. wanneer zij van het sterven
der moeder hoort, hevig berouw krijgt.
j Maar dèn is het helaas te laat
j Met groot raffinement, ook wat de
kleuren betreft, zijn deze beide gege
vens. waarin de sentimentaliteit een
grote rol kan spelen, van welke factor
dan ook het hoogste profijt is getrok
ken. uitgewerkt.
Geen middel werd onbeproefd gelaten
om het gevoelselement te prikkelen. Wie
daarvoor open staat, zal deze film geen
moment onverschillig laten.
De schrijfster van ..Imitation of life"
Fanny Hurst heeft wèl geweten, hoe zij
de gemoederen moet bespelen. En. ge
zien het wereldsucces dat tevens de
naar de roman gemaakte film oogstte,
zijn ook miljoenen filmliefhebbers door
al deze roerende, zo men wil. ontroe
rende gebeurtenissen gegrepen.
Interessant is het speciaal de met
veel pracht en praal geënsceneerde be
grafenis van de oud en moe geworden
en tenslotte door verdriet gestorven ne
gerin mee te maken, nadat men in de
kerk schrijnend-weemoedige treurzang
heeft kunnen beluisteren.
„Zolang er mensen zijn" zullen zich
conflicten als deze op de wereld afspe
len. Gelukkig loopt het voor de ambi
tieuze vrouw tenslotte nog goed af: zij
trouwt de man, die haar al tien jaar
trouw lief had.
Het andere probleem vindt geen op
lossing: er blijft slechts smart over
Is het niet diep tragisch, dat een
meisje uit drang naar zelfbehoud zó
denkt te moeten handelen in een maat
schappij. die haar verstoot, wanneer zij
achter de „waarheid" komt?
Gelukkig ons land. waar de noodzaak
daartoe niet. aanwezig is!
Lana Turner en John Gavin in de
hoofdrollen van deze veel omvattende
Sinds gistermiddag heeft mevr. Ovis,
het vijf-miljoenste schaap, in de Leid
se Hout een prachtige wei en een
warme stal, waar zij al spoedig vriend
schap sloot met een jong, wit geitje.
Voordat mevr. Ovis echter kon uit
rusten van de emotievolle dag, was zij
tegenwoordig wij schreven daar gis
teren reeds in het kort over bij de
feestelijk ontvangst in de materialen-
loods van het veemarktterrein. Onder de
genodigden, die haar hier begroetten,
waren met de burgemeester aanwezig de
wethouders, mr. J. Drijber en S. M.
Stolp, tal van hoofden van dienst, leden
van de Commissie van Markt- en Ha
vendienst, raadsleden, de heer N. A.
Commandeur, inspecteur van de veeart-
senijkundige dienst, de heer L. A. Men
nes, oud-directeur van de Markt- en Ha
vendienst en vele vertegenwoordigers uit
het landbouworganisatiewezen.
Nadat de burgemeester, gelijk gisteren
in een deel van onze oplage reeds ge
meld, dit vijf-miljoenste schaap als me
vrouw Ovis had „gedoopt", schonk wet
houder mr. J. Drijber aandacht aan de
grote betekenis van de Leidse veemarkt,
waar het vorig jaar ruim 180.000 stuks
vee, waaronder 90.000 schapen, werden
aangevoerd. Spreker achtte het niet uit
gesloten, dat dit jaar nog het 100.000ste
schaap wordt aangevoerd. Een aantal,
dat een belangrijke bijdrage aan onze
export levert.
Gezien de centrumpositie, welke de
Leidse veemarkt inneemt, verwachtte
mr. Drijber, dat „Den Haag" nu ook
spoedig akkoord zou gaan met de Leidse
plannen voor een nieuwe overdekte vee
markt, met een moderne outillage. Het
is, aldus spreker, niet alleen een Leids,
doch ook een nationaal belang! Een uit
spraak, welke even later nog eens dik
werd onderstreept door mr. Bakker,
secretaris van 't Produktschap voor Vee
en Vlees en de heer Joh. Karens, voor
zitter van de Zuidhollandse Bond vai
Veehandelaren.
Mr. Bakker wees er verder op, dat ons
land met de schapenpeil (500.000 ton per
jaar) veel eer inlegt, doch dat het te
vens aanbeveling verdient, dat de Ne
derlandse huisvrouw in het vervolg meer
schapevlees op tafel brengt.
OUDERAVOND
DA COSTASTRAAT—SCHOOL
De oudercommissie van de Openbare
Lagere School aan de Da Costastraat
hield donderdag haar jaarlijkse ouder
avond.
Het eerste gedeelte van de agenda kon
door de voorzitter vlot worden afgedaan,
aangezien alle punten zonder enige dis
cussie werden aanvaard.
Na de pauze hield de heer Hes een
inleiding over „Aanleg, school- en
beroepskeuze".
Advertentie
LUST U GRAAG EEN BORRELTJE
Zorg dat Uw adem fris blijft. Een paar
Pottertje» in da mond helpen U snel.
Potter's Linia is ook een probaat middel
tegen kriebelhoest en opkomende ver
koudheid.
In handig
platte doosjet 55 cent
„Moutarde van Sonaansee"
Toon Hermans blijft nog
Lido „De film wordt een commer
cieel succes!"
Deze verzekering had men ons reeds
gegeven voor de eerste film van Toon
Hermans „Moutarde van Sonaansee"
nog maar nauwelijks goed in circulatie
was. „Want welke bezwaren er ook
tegen dit filmdebuut worden aange
voerd, het blijft Toon Hermans, die op
het witte doek verschijnt en de mensen
zullen ongetwijfeld kennis willen maken
met zijn escapades op het filmpad".
Het ziet er naar uit. dat onze zegsman
gelijk krijgt. In de meeste van de twaalf
plaatsen, waar de door Henry Rust
gemonteerde twee kilometer van de
veertig kilometer film. die Toon heeft
geschoten, werden getoond, is de ver
toning geprolongeerd. Ook in Leiden.
Men heeft dus nog zeker een week de
gelegenheid om te zien. hoe Toon Her
mans bij zijn eerste schreden op het
glibberige filmpad diverse malen is uit
gegleden. We schreven het vorige week
al. deze knappe artiest is er niet in
geslaagd een echte film te maken. Als
de dromerige, fantaserende dichter-
antiquair Moutarde amuseert hij vaak
en ontroert soms. Maar hij ergert ook
wel eens door de banaliteiten en flau
witeiten. Over het algemeen kan men
echter wel zeggen, dat hy een aardige
nieuwe éénmans-show heeft gemaakt en
die op de filmband heeft vastgelegd.
Maar een lopend, logisch opgebouwd
verhaal, uitgewerkt en omgebouwd tot
een „film", heeft hij niet kunnen ver
vaardigen. Alleen in het begin komt hij
op dit terrein tot, zeer acceptabele resul
taten. En juist dit begin rechtvaardigt
het vertrouwen, dat Toon in zijn aange
kondigde volgende produktie iot betere
filmische resultaten zal komen. Voor
lopig kan men zich dus amuseren met
een Toon Hermans, zoals men vroeger
al heeft leren kennen, n.l. als een zeer
bekwaam en kostelijk cabaretier.
Bracht de heer Karens „in Leiden
is een best schaap te koop" hulde aan
het college van B. en W. voor zijn stre
ven Leiden nu spoedig aan een nieuwe
veemarkt te helpen, wederkerig dankte
wethouder mr. Dryber de schapenfok
kers en de handel voor het aandeel, dat
zij hebben in de groei van de Leidse
veemarkt. Een woord van dank, waarin
hij ook de directeur van Markt- en Ha
vendienst, de heer M. Weima en de di
recteur van V.V.V., de heer G. van Weel
den, die een groot aandeel had in de
organisatie van deze dag, betrok.
Advertentie
Stop met kneedbaar hout
v^n Ceta-Bever
NIEUWE LECTOR
Mr. H. A. Drielsma uit Heemstede,
van wiens benoeming tot lector in het
belastingrecht aan de Leidse Universi
teit wij gisteren melding maakten.
Ouderavond openbare
kleuterschool Lorentzkade
Gisteravond vond in de aula van de
school aan de Du Rieustraat een ouder
avond plaats van de Openbare Kleuter
school aan de Lorentzkade. De hoofd
leidster mevr. J. de Graaf-van Katwyk
opende de avond met een hartelijk
woord van welkom en sprak er om. haar
voldoening over uit, dat zo vele ouders
door hun aanwezigheid blijk gaven een
grote belangstelling voor hun kleuter
school te koesteren.
Spreekster richtte een speciaal woord
van welkom tot de Gem. Inspecteur van
het Onderwijs, de heer S. Swanenburg,
die wederom van zijn belangstelling blijk
gaf. De voorzitter van de oudercommis
sie. de heer L. H. Piek, dankte de hoofd-
leidster en haar staf voor alles wat zij
in het afgelopen jaar in het belang van
de school en de kleuters hebben gedaan.
Wegens uitstedigheid van de secretaris,
dr. J. Goudoever, gaf de penningmeester
van de oudercommissie, de heer H. T.
van Beest een verslag van de activiteit
van deze commissie. Uit het financieel
verslag bleek, dat het Schoolfonds een
zeer behoorlijk batig saldo heeft. Aan
gezien hun kleuters naar de lagere school
waren gegaan, moesten mevr. M. van
Ginkel-Zier, dr. J. van Goudoever en de
heer L. H. Piek, reglementair aftreden
als leden van de oudercommissie, terwijl
mevr. H. Teunissen aftrad, omdat zij
Leiden binnenkort gaat verlaten. Nadat
de voorzitter de met hem aftredende le
den had bedankt voor het vele werk, dat
zy in het belang van de school hadden
verricht, dankte de penningmeester de
voorzitter voor diens bijdrage in dat
werk. Mevr. M. Piek-v. d. Velden die tij
dens de pauze van de ouderavonden
steeds zorgt voor koffie, ontving als blijk
van waardering een prachtig boeket
bloemen.
Als nieuwe leden van de oudercom
missie werden met algemene stemmen
gekozen: mevr. F. M. T. Entzinger-van
der Groot, mevr. C. van Welzen-Oost-
veen, de heer M. W. Hoek en de heer
L. van Werkhoven.
Nadat de hoofdleidster een praatje
over het komende St. Nicolaasfeest had
gehouden, volgde een zeer geanimeerde
rondvraag. e
In de pauze konden de ouders de
werkstukken van hun kleuters bewonde
ren. Na de pauze voerden de leidsters
een poppenspel op.
Geveilde percelen
Ten overstaan van Notaris W. S. Jongs-
ma te Leiden. Herenhuis te Leiden Hu-
go de Vriesstraat 79 in bod: f20.000.—
koper: T. Beeuwkes te Leiden, q.q. voor:
f23.600,—.
Herenhuis te Leiderdorp Anna van
Burenstraat 2 in bod: f25 600.— is niet
verkocht.
Ten overstaan van Notaris M. P Kap-
tein te Leiden.
Beneden en bovenwoning te Leiden
Paul Krugerstraat 12 hoek Pres. Stevn-
straat 2 in bod: f4.900,— is uit de hand
verkocht.
