NUTROMA
REGERING NIET VERPLICHT OP
ALLE VRAGEN TE ANTWOORDEN
Heroïsche poging van prof. Taylor
om te bemiddelen in staalstaking
SOCIALISTISCHE MOTIES VERWORPEN
Geen individueel antivoordrecht
"léZlanJia.
Steun voor nieuwe plannen van
oud-Indonesische ondernemingen
Conflict in Amerika hoogst ernstig
Veertig procent
afhankelijk van
van industrie
staalleverantie
Raad voor scheepvaart: 50 jaar
MrsDirkzwager en Boosman gehuldigd
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 16 oktober 1959
Derde blad no. 29874
(Van onze parlementaire redacteur)
Op 30 september j.l. heeft minister-president De Quay geweigerd
te antwoorden op de vraag van mr. J. A. W. Burger (P. v. d. A.) of
oud-minister Stikker is gepolst voor de portefeuille van Defensie.
Gisteren riep de heer Burger met verheffing van stem uit, begeleid
met vuistslagen op zijn lessenaar: „Als volksvertegenwoordiger heb
ik recht op antwoord. Het weigeren van een antwoord, in strijd met
de grondwet, is een kruispunt in de positie van het parlement".
Met het doel te beletten, dat de rechten van het parlement worden
aangetast, diende hij een motie in met de uitspraak, dat de ministers
verplicht zijn te antwoorden op alle vragen van elk Kamerlid.
Prof. Oud (VVD) vermaande de heer Burger niet zo dramatisch
te doen, omdat er geen enkele reden is voor ongerustheid, prof.
Romme (KVP) zette uiteen dat de grondwet niet elk lid afzonderlijk
recht geeft op antwoord en de heren Bruins Slot (AR) en Tilanus
(CHU) voerden talloze gevallen uit het verleden aan, waarin ook
inlichtingen werden geweigerd. De motie werd tenslotte met 48 tegen
65 stemmen verworpen, nadat prof. De Quay met nadruk had ver
klaard, dat de regering zich verplicht blijft gevoelen de Kamers op de
best mogelijke wijze in te lichten.
lichten, maar ook in het verleden zijn
dikwijls inlichtingen geweigerd zonder
beroep op het staatsbelang en de Kamer
beoordeelt dan of de houding van de
regering redelijk kan worden geacht.
Het moet voor iedereen duidelijk zijn
dat de regering goede redenen kan heb
ben de Kamer bepaalde informaties te
onthouden uit beleidsoverwegingen. De
weigering in kwestie is gebaseerd op de
vertrouwelijke sfeer, waarin een kabi
netsformatie moet gebeuren.
Als de regering verplicht zou zijn te
antwoorden op alle vragen van afzon
derlijke leden, aldus prof De Quay, zou
die verplichting hoogst gevaarlijk kun
nen zijn in handen van individuele Ka
merleden. Het kan nadelig zijn voor het
gezag van een minister als bekend
wordt dat vele anderen eerder zijn aan
gezocht voor zijn portefeuille. Het gaat
te ver verplicht te zijn mee te delen wie
allemaal zijn gepolst voor een minis
tersportefeuille.
Goede gronden
Er zijn goede gronden, verklaarde de
minister-president, niet op de vraag van
de heer Burger in te gaan. De gevraag
de inlichting is bovendien niet noodza
kelijk voor een betere taakvervulling
van de Kamer. Met nadruk zei prof. De
Quay, dat hij ook een antwoord zou
hebben geweigerd, indien de vraag niet
door iemand van de oppositie zou zijn
gesteld. Formeel is de minister-presi
dent overigens alleen verantwoording
verschuldigd voor een minister, die wel
is benoemd. Artikel 104 van de grond
wet, waarop de heer Burger zijn recht
op antwoord baseerde, zegt: de minis
ters geven de Kamers de verlangde in
lichtingen, tenzij het staatsbelang zich
daartegen verzet". Daaruit concludeerde
prof. Romme (KVP) dat er geen ant-
woordplicht is van de regering aan een
individueel lid, maar alleen aan de
Kamers als geheel. De grondwetscom
missie-Van Schalk waarin ook geest
verwanten van de heer Burger zitting-
hadden, heeft eenparig geen voorstel
willen doen tot antwoordplicht aan indi
viduele leden, omdat zulks naar haar
mening te ver zou gaan. In geval van
ziekte van de Koning zou een Kamerlid
bijvoorbeeld wel alle medische rappor
ten kunnen vragen, merkte prof. Oud
op.
Ongerust
Kamer beoordeelt
de redelijkheid
Met de verwerping van de motie is
niet een nieuwe toestand ingetreden,
waarin de regering voortaan naar wil
lekeur kan weigeren op vragen te ant
woorden. Indien de Kamer ontevreden
is over een weigering en de basis van
vertrouwen is verdwenen, kan zij door
middel van een motie de minister-pre
sident of een willekeurige minister tot
aftreden dwingen.
De regering streeft ernaar, had mi
nister-president De Quay verklaard, de
Kamer altijd zo goed mogelijk in te
Advertentie
Prachtige
HERENPANTALONS
Kreukherstellend, wasbaar, krim
pen niet, plooihoudend. Onberis
pelijke afwerking met 2 achter
zakken, optiIon-ritssluiting enz.
Normaal 29.75
LEIDEN:
Haarlemmerstraat 25
ROTTERDAM: Korte Hoogstraat 11 Meent
hk. Goudesesingel Katendr. Lagedijk hk.
Dorpsweg West-Krtriskade 35.
Interpellatie over
droogte in Kamer
(Van onze parlementaire redacteur)
Aan de heer Biesheuvel (AR) heeft de
Tweede Kamer gistermiddag verlof ver
leend de minister van Landbouw te in
terpelleren over speciale maatregelen,
die zouden kunnen worden genomen ten
behoeve van de landbouwbedrijven, die
zwaar zijn getroffen door de langdurige
droogte De interpellatie zal worden ge
houden op een der laatste dagen van
deze maand.
Noodwachtplicht bij B.B.
voor Indonesiëgangers
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweede Kamer heeft gistermiddag
met 48 tegen 72 stemmen de motie-
Wierda verworpen betreffende het niet
inlijven by de Bescherming Bevolking
van degenen, die tijdens de vervulling
van hun militaire dienstplicht naar In
donesië werden uitgezonden. Voor stem
den P. v. d. A., PSP en de communisten,
alsmede de heren Roosjen (AR) en v. d.
Mei (CHU). Tegen stemden KVP, VVD,
AR. CHU en SGP. De tegenstemmers
hadden geen behoefte aan de motie na
de toezegging van minister Toxopeus
dat hij de Indonesiëgangers, die nog niet
kunnen worden gemist, zoveel mogelijk
zal vrijstellen. Uitvoering van de motie
zou grote moeilijkheden veroorzaken en
de opbouw van de BB negen maanden
vertragen.
Met toenemende ongerustheid had
prof. Samkalden (PvdA) naar de be
togen geluisterd. Hij had zich afge
vraagd: „Waar gaan we heen met de
nieuwe leer. dat individuele vragen
van Kamerleden niet hoeven te wor
den beantwoord?" Het is een gloed
nieuwe opvatting dat alleen antwoord
behoeft te worden gegeven aan de
Kamer als geheel. Verantwoording
betekent in de eerste plaats: ant
woorden. In de praktijk is er altijd
antwoordplicht geweest. Dat beleid
wordt nu omgebogen!
Hij diende een motie in waarin het
oordeel werd uitgesproken, dat in
geval van een interpellatie de minis
ters gehouden zijn de gestelde vra
gen te beantwoorden of deze te wei
geren met een beroep op het staats
belang. De motie nodigde hierna de
minister-president uit met dit oordeel
rekening te houden.
Met de motie was de heer Van der
Veen (PSP) het eens omdat hij een
groot gevaar zag voor de democratie.
Tegen deze motie had de heer Bruins
Slot (AR) echter het bezwaar dat de
antwoordplicht wordt gesteld zonder
dat het oordeel van de Kamer erbij be
trokken wordt. Daarom ging hem de
motie te ver.
Met 49 tegen 65 stemmen werd de
motie verworpen. Evenals in het geval
van de motie-Burger stemden alleen
•PvdA, PSP en de communisten voor de
motie. KVP, WD, AR, CHU en SGP
stemden tegen. Onder gelach sloot hier
na de voorzitter de interpellatie-Burger
met de geijkte term: „Onder dankzeg
ging namens de Kamer aan de minis
ter-president voor de verstrekte inlich
tingen".
Advertentie
Die jaren kunt nooit
van B afschudden...
Rheumatische Pijnen wel!
Regelmatig Kruschen nemen.
De kleine dagelijkse dosis Kruschen
doet wonderen. Door de aansporende
werking van de vijf minerale zouten op
de bloedzuiverende organen gaan deze
weer krachtiger werken en zo worden
alle onzuiverheden in uw bloed - oorzaak
van Uw lijden en pijn - vanzelf afge
voerd, langs natuurlijke weg. Neem
eens een proef met Kruschen. Al gauw-
zult U de weldadige werking onder
vinden.
Beperking raaptijd
kievitseieren?
De Nederlandse Vereniging tot Be
scherming van dieren heeft aan de mi
nister van Landbouw, Visserij en Voed
selvoorziening het volgende schrijven
gericht:
„Op grond van de vele persberichten
en van de onderzoekingen van onze in
specteurs is ons gebleken, dat van de
vogels in het bijzonder de kieviten zeer
ernstig onder de langdurige droogte heb
ben geleden. De vraag doet zich daarom
voor in hoeverre het aantal kieviten is
verminderd.
„Wij zouden er zeer ernstig bij Uwe
Excellentie op willen aandringen een
onderzoek te doen instellen naar de
vermindering van de kievitenstand en
mocht dit in ernstige mate het geval zijn
de raaptijd van kievitseieren voor het
volgende jaar aanzienlijk te beperken".
(Van onze parlementaire redacteur)
Bij verschillende Nederlandse onder
nemingen, die tot voor kort hun werk
terrein in Indonesië hadden, bestaan
plannen hun activiteit in andere wereld
delen voort te zetten. De meest kapi
taalkrachtige dezer ondernemingen zijn
in staat de uitvoering van hun plannen
geheel zelf te financieren. Er zijn ech
ter ook een aantal ondernemingen, die
hun plannen slechts zullen kunnen vol
voeren met steun bij de financiering.
Daarvoor wordt opgericht de Neder
landse Overzee Financieringsmaatschap
pij (NOF). Teneinde de NOF in de ge
legenheid te stellen gelden aan te trek
ken. heeft de Tweede Kamer vannacht
besloten de minister van Financien te
machtigen garanties te verlenen voor de
rente en aflossing van leningen tot ten
hoogste 16 miljoen gulden.
De overweging is dat de belangen van
de Nederlandse industrie (met orders)
en bijgevolg van de werkgelegenheid
worden bevorderd.
De afzet van de tropische produkten
zal mede dooikNederlandse schepen kun
nen geschieden en van belang is ook dat
werkgelegenheid wordt verschaft aan een
aantal uit Indonesië gerepatrieerde ge
specialiseerde krachten.
Vooral van de zijde van de heren Van
Leeuw-en (VVD) en Lucas (KVP) werden
nogal bezwaren aangevoerd, omdat zij
het risico wel heel groot vinden. Minis
ter Zijlstra verklaarde, dat hij evenmin
enthousiast was gewTeest en geaarzeld
had weer de weg van het verlenen van
garanties op te gaan, maar hij had het
ook niet verantwoord geacht nee te zeg
gen. De ramp die het Nederlandse be
drijfsleven in Indonesië overkomen is,
moet een overweging zijn om iets eerder
over aarzelingen heen te stappen.
Het betreffende wetsontwerp, dat de
heren v. d. Mei (CHU), Peschar (PvdA)
en Van Eijsden (AR) in weerwil van
bedenkingen toch wel hadden toege
juicht, werd hierna zonder hoofdelijke
stemming aangenomen.
Dierenbescherming in actie
voor bescherming zangvogels
Dezer dagen heeft het algemeen be
stuur van de Wereldfederatie tot Be
scherming van Dieren te Rome verga
derd. Het bestuur besloot er by de Ita
liaanse en Belgische regeringen op aan
te dringen, strenge maatregelen te ne
men tegen het vangen van zangvogels
en om in het algemeen de jacht op vo
gels aanzienlijk te beperken.
Steun werd verleend aan de pogingen
van Amerikaanse dierenbeschermings
verenigingen om te komen tot een ver
bod van het nemen van proeven op
levende dieren in Amerikaanse middel
bare scholen. Het bestuur van de We
reldfederatie tot Bescherming van Die
ren vond deze proeven, waar bij „tot
het aankweken van een onderzoekende
geest" ook vivisectie op dieren door kin
deren thuis, wordt aangemoedigd, een
zeer verontrustend verschijnsel.
Tot de vele zaken, die verder werden
behandeld, behoorden vooral de vele
misstanden, die er in het bijzonder in
Zuideuropese en in de technisch onder
ontwikkelde gebieden ten opzichte van
dieren bestaan.
Besloten werd om het volgende inter
nationale congres van de Wereldfedera
tie tot Bescherming van Dieren in 1962
in Oostenrijk (Wenen en Salzburg) te
houden. Tijdens zijn vergadering te
Rome werd het algemeen bestuur van
de Wereldfederatie door de Paus in
audiëntie ontvangen.
Advertentie
Hij proeft het... Zij weet het.».
de veredelde koffiemelk van TlutrLcia
Voor tie vorst nog
erts naar fabrieken?
(Van onze correspondent in
Washington)
President Eisenhower heeft onlangs in
een persconferentie wel heel onver
bloemd laten merken hoezeer de lange
duur van de staking in de staalbedrijven
hem irriteerde. De president heeft ge
zegd, dat hij „moe en misselijk" was van
die eindeloos voortslepende onderhande
lingen tussen werkgevers en werknemers.
Dat klonk als een uitbrander van een
generaal aan een ondergeschikte en het
was Eisenhower aan te zien, dat hij het
meende.
Thans heeft een commissie van drie
van de president opdracht gekregen de
feiten vast te stellen omtrent de staal
staking. In de regel duidt de opdracht
aan zulk een commissie op het in wer
king stellen van een deel van de wet van
Taft en Hartley. Indien de commissie
constateert, dat de economie van het
land in gevaar is, kan een federaal ge
rechtshof, op aanwijzing van de minis
ter van Justitie, hervatting van het werk
gelasten voor een periode van tachtig
dagen. Deze procedure is, sedert de aan
vaarding van de Taft-Hartley-wet in
1947, zestien keer gevolgd.
Officieel moet genoemde commissie
van drie alleen de feiten vaststellen en
daarover rapport uitbrengen. Ditmaal
ziet het er echter naar uit, dat de com
missie, onder leiding van de ervaren
professor George William Taylor, meer
probeert te doen dan alleen dit. Veel lie
ver dan de stoot te geven tot de Taft-
Hartley-procedure, zou Taylor de par
tijen op het laatste moment nog tot el
kaar willen brengen. Dat zal heel moei
lijk zijn. maar de situatie is ernstig ge
noeg om deze poging te ondernemen.
Veertig procent van Amerika's indus
trie is van staal afhankelijk. Duurt de
staking voort, dan zal het aantal werk
lozen in de Verenigde Staten belangrijk
toenemen. Op het ogenblik zijn 500.000
staalarbeiders zonder werk en ook reeds
200.000 arbeiders in bedrijven, die met
staal te maken hebben! Binnenkort zal
dit aantal als er niets gebeurt be
langrijk stijgen.
Prijzen in het geding!
Maar niet alleen de werkloosheid is in
het geding. Alweer omdat staal de
grondstof is voor zulk een groot deel van
Amerika's industrie, heeft een eventuele
stijging van de staalprijs invloed op de
prijs van vele gebruiksgoederen.
Op. het ogenblik is de staalprijs onge
veer 150 dollar per ton en het gemid
delde loon van de staalarbeider is 3.10
dollar per uur. Dat is zo ongeveer het
hoogste arbeidersloon in Amerika. Toch
wil de vakvereniging méér en zij betoogt,
dat de werkgevers hogere lonen kunnen
toestaan zonder de prijs van het staal te
doen stijgen. De werkgevers hebben zich
bereid verklaard tot een concessie in
lonen, werkloosheidsverzekering en so
ciale voorzieningen, die zou neerkomen
op ongeveer 15 cent per uur (de arbei
ders betogen, dat de concessie „krente
rig" is en niet meer betekent dan ruim
tien cent per uur). Tegelijk echter wen
sen de werkgevers zich het recht voor te
behouden om allerlei regelingen te wijzi
gen, die verband houden met pauzes in
het werk, grootte der werkploegen, tijd
die men krijgt om zich te wassen, enz.
enz. De arbeiders verzetten zich er hef
tig tegen om die regelingen door him
bazen te laten veranderen Zelfs een flin
ke loonsverhoging kan zulke pillen voor
hen niet vergulden.
Pijnstillend middel
De toestand is ernstig. Het conflict
heeft nu al dertien weken geduurd en
ten gevolge van stakingen (ook op ander
gebied) zijn er dit jaar al ruim vijftig
miljoen werkdagen van één man ver
loren gegaan in Amerika. In het gehele
jaar 1958 waren het er slechts 24 mil
joen
Gesteld al, dat met behulp van de
Taft-Hartleywet het werk in de staal
industrie zal worden hervat voor tachtig
dagen, zal dit dan het geneesmiddel zijn
voor de kwaal? De behandeling lijkt
meer op het toedienen van een pijnstil
lend middel alleen. Zeker, op die manier
zal er, vóór de vorst de meren onbevaar
baar maakt, nog heel wat erts naar de
fabrieken vervoerd kunnen worden, maar
de kans is groot, dat men na verloop van
tachtig dagen nog even ver van een
werkelijke oplossing af zal zijn als thans.
De Taft-Hartleywet kan men dan als
pijnstiller niet meer te hulp roepen en
de enige remedie zou zijn, dat het Con
gres nieuwe wetten aannam waarbij ar
bitrage verplicht werd gesteld of waarbij
de vrijheid van ondernemers en arbei
ders strikter aan banden zou worden
gelegd. Een hachelijke onderneming voor
een Congres dat uit zit te kijken naar de
verkiezingsdatum in november 1960!
Reden te over voor professor Taylor,
die als bemiddelaar in arbeidsconflicten
zijn sporen reeds verdiend heeft onder
Roosevelt en Truman, om thans in een
heroïsche poging een compromis tot
stand te brengen. Misschien gaat hy
onder de spelregels van de Taft-Hartley
wet zijn boekje wel wat te buiten,
maar als hij scucces heeft zal men hem
dat wel niet al te euvel duiden. Zyn taak
is heel moeilijk!
(Van onze Amsterdamse correspondent)
De Raad voor de Scheepvaart is gistermorgen niet bijeen geweest in het tra
ditionele kleine zaaltje van de beurs aan het Damrak te Amsterdam maar in
het Rijksmuseum. Het betrof dan ook geen gewone zitting maar een feestelijke
receptie ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de raad. Een college van
„wijze mannen" dat de bijzonder moeilijke taak heeft de toedracht van iedere
scheepsramp te onderzoeken en waar nodig straffen uit te delen, welke laatste
kunnen bestaan uit berispingen of ontzeggingen uit de bevoegdheid in een
bepaalde functie te varen tot een maximum van twee jaar.
Dertien spanten zijn al geplaatst I het Europaplein te Amsterdam,
van het nieuwe RAGgebouw aan Men krijgt thans reeds een in~
druk van de enorme
van deze nieuwe hal
afmetingen
De Raad voor de Scheepvaart is geen
rechtbank en kan zelfs niet worden ver
geleken met een tuchtcollege. „Want",
zo zei gisteren de secretaris-generaal
van het Ministerie van Verkeer en Wa
terstaat, de heer A. A. C. Gieben, „het
gaat hier veelal om zeer menselijke te
kortkomingen. Zij die voor de Raad ver
schijnen, hebben over het algemeen ge
faald, toen zyn plotseling voor beslis
singen werden geplaatst, waarvan zij de
draagwijdte van tevoren niet konden
overzien".
Grootse erbeid
De Raad heeft in de 50 jaren van zyn
bestaan vele positieve maatregelen doen
treffen, die hebben geleid tot het voorko
men van scheepsrampen en van verlies
van mensenlevens op zee. „Daarom is uw
taak een grootse arbeid geworden. Te
recht heeft uw college een onaangevoch
ten gezag verworven", aldus de secreta-
ris-generaad, die de gelukwensen over
bracht van de regering en in het bijzon
der van minister Korthals, die tot zijn
spijt was verhinderd aanwezig te zijn.
De heer Gieben prees de overgave
waarmee de voorzitter van de Raad voor
de Scheepvaart, mr. A. Dirkzwager, zich
voor de vele problemen van de scheep
vaart inzet. Mr. Dirkzwager, die reeds op
jonge leeftijd een grote belangstelling
voor zee- en binnenvaart aan de dag
legde, werd in 1946 tot tweede plaatsver
vangend voorzitter van de Raad be
noemd; sinds 1953 is hij voorzitter.
Voor de verdiensten, die de raad in
de afgelopen halve eeuw voor onze
scheepvaart heeft gehad, heeft het Hare
Majesteit behaagd in mr. Dirkzwager
het college te eren door hem te benoe
men tot Ridder in de Orde van de Ne
derlandse Leeuw. De secretaris van de
raad, mr. A. Boosman, die voor zijn juri
dische studie zeeman was en door zijn
ervaringen bij koopvaardij, visserij en
Marine als nauticus-jurist van onschat
bare waarde is voor het college, vernam
zijn benoeming tot officier in de Orde
van Oranje Nassau.
Juiste uitspraken
Het is gemakkelijker om iemand te
veroordelen op grond van de feiten die
zich by een aanvaring hebben voorge
daan, dan het nemen van maatregelen
om scheepsrampen te voorkomen. De
inspecteur-generaal voor de Scheep
vaart, de heer C. Molenburgh, merkte op
dat de raad dit altijd goed heeft begre
pen. Hy roemde de sfeer tijdens de zit
tingen en sprak zijn erkentelijkheid uit
voor het werk van het college en dat van
de velen, die verantwoordelijk zijn voor
het vele voorbereidende werk achter de
de schermen.
Namens de vereniging van Nederland
se koopvaardij-kapiteins sprak de voor
zitter,
ging, dat de uitspraken van de Raad
juist zijn". En de heer P. A. Rehbock,
plaatsvervangend voorzitter van de Ko
ninklijke Nederlandsche Reedersvereeni-
ging, merkte op: „wij zijn altijd vol ver
trouwen tijdens het afwachten van de
uitspraken van de raad".
Straffen met bloedend hart
Aan het begin van de bijeenkomst gaf
mr. Dirkzwager een overzicht van het
werk van de raad in de afgelopen 50
jaar. „Men mag niet te hoog en niet te
laag straffen. Lange beraadslagingen zijn
dus vaak nodig voordat de strafmaat
is vastgesteld Men moet ervan overtuigd
zijn dat de raad slechts met een bloe
dend hart straffen oplegt".
De jubileumviering, waarvan de re
ceptie werd bezocht door tal van autori
teiten uit de scheepvaartwereld, werd
besloten met een lunch in het Park
hotel, tijdens welke enige interne onder
scheidingen zijn uitgereikt in de vorm
van erepenningen.
Werkzaamheden Rijksweg 13
deze maand beëindigd
Tussen Delft en Overschie
(Van onze Haagse redactie)
Naar wij vernemen bestaat er een
grote kans, dat de werkzaamheden aan
Rijksweg 13 tussen Overschie en Delft
nog deze maand beëindigd kunnen wor
den. De weersomstandigheden hebben
daar in niet geringe mate aan meege
werkt. De wegenbouwers zyn op hun
schema vooruitgelopen. Men verwachtte
niet eerder dan half november met dit
gedeelte klaar te komen.
De laatste loodjes wegen overigens
wel het zwaarst. Komend uit Den Haag,
is het thans niet gemakkelijk op het
viaduct te komen, dat aansluiting geeft
op het vliegveld Zestienhoven en Hil-
legersberg. Men kan bij zuidelijk Delft
de parallel-weg aan de oostkant van de
Rijksweg nemen .die in de buurt van
het viaduct onder de weg door gaat en
aansluit op het viaduct. Men kan ook
doorrijden naar Overschie, daar onder
het viaduct rijden en dan eveneens op
de oostelijke parallelweg naar Zestien
hoven rijden. Binnenkeert is deze toe
stand voorbij en kan men weer direct
van de autoweg op het viaduct naar
Zestienhoven komen.
NIEUWE UITGAVEN
De slag om de hartslag, door H. Schrader.
Voor jou bloeit geen boom, door Eva
Milthei
De duivel op klaarlichte dag, door Max
Catto.
Veerboot naar Hongkong, door Simon
^eei" P- A. Vergroesen. ..Over i Verschenen In de Fon' eln-boekery by ult-
het algemeen leeft bij ons de overtui- I gevery De Fontein, Uwecht.
