Prima
gemutst genoot de Sleutelstad van de
meest zomerse derde oktober aller tijden
mkim
p
Omstandigheden waren gunstiger dan ooit
Schuttersveld was te
droog!!
Koraalmuziek rond standbeeld
van „75-jarige" Van der Werf
Opgericht 1 maart S60 Maandag 5 oktober 1959 Tweede blad no. 29864
Wé
|y
fr f 1
H1
r
I W
De weergoden moeten het bestuur der 3 Octo-
ver-Vereeniging wel een bijzonder goed hart toe
dragen. Want vergissen wij ons niet al te zeer,
dan was het zaterdag de elfde opeenvolgende
feestviering, welke onder uitermate gunstige
weersomstandigheden werd gehouden. Het was,
om het precies te zeggen, op 3 oktober 1948, dat
tijdens de historische optocht „Rondom de Vrede
van Munster" een stortbui de deelnemers ver
scheidene café's op de Stationsweg deed binnen
vluchten.
Waaruit de toenmalige voorzitter van de Op
tochtcommissie, nu wijlen de heer Bernard de
Koning hen overigens weer even snel verdreef,
want regen of geen regen, de optocht moest
doorgaan.
Maar in tegenstelling tot de vorige jaren, toen
het in de aan 3 oktober voorafgaande weken en
dagen veelvuldig en overvloedig regende en de
weersvoorspellingen voor Leidens grote feestdag
weinig goeds in het vooruitzicht stelden, hebben
wij ons ditmaal daarover geen ogenblik ongerust
gemaakt.
Zoals lieden van middelbare leeftijd zich nog
heel goed de warme en droge zomer van 1911
kunnen herinneren, zo zal de huidige generatie
nog tientallen jaren blijven terugdenken aan deze
uitzonderlijk fraaie zomer van 1959, toen het op
3 oktober zó warm was, als het in juli en augustus
normaliter zelden is!
Men kan het gerust zó stellen, dat de organisa
toren van dit aan traditie zo rijke feest, zich geen
gunstiger omstandigheden zouden kunnen wensen
dan waaronder deze feestviering heeft plaats
gevonden.
1 Foto's drie oktober i
Daar was in de allereerste, want voornaamste plaats de factor van het weer,
dat nu al maanden achtereen constant is en dat eenvoudig spot met het vele
wat over de wisselvalligheid van het Hollandse klimaat te zeggen is. Als gevolg
daarvan verkeerde ook het feestterrein op het Schuttersveld in een perfecte
conditie. Moet in andere jaren de terreincommissaris de beschikking hebben
over een grote hoeveelheid koolas, turfmolm en ander absorberend materiaal om
het overtollige hemelwater weg te zuigen (en waarbij ook nog wel eens de assis
tentie wordt ingeroepen van de Gem. Reinigingsdienst met zijn befaamde kolken-
zuigers), ditmaal overwoog de genoemde functionaris zelfs de inschakeling van
de Brandweer teneinde de stofplaag op het kurkdroge terrein te bestrijden. Het
plan heeft tenslotte geen doorgang gevonden, omdat de bodem zo intensief droog
is, dat het vermoedelijk toch onbegonnen werk zou zijn geweest!
Overstelpend druk
Een derde stimulans voor een massale
feestviering was voorts het feit, dat de
herdenking van Leidens ontzet ditmaal
op 'n zaterdag viel, waardoor talloos velen
in een zeer wijde kring rond Leiden in
de gelegenheid waren de feestviering
mee te maken.
En op welke wijze is van die gelegen
heid gebruik gemaakt. Particuliere auto's,
treinen, trams en autobussen brachten
reeds in de vroege morgenuren duizen
den beaoekert naaf de feestende Stoute)*
stad en deze stroom bleef de gehele dag
aanhouden. De politie sprak aan de voor
avond der feestelijkheden de verwach
ting uit, dat zich op 3 oktober omstreeks
200.000 mensen door de Leidse straten
zouden bewegen, doch wy geloven stel
lig dat dit aantal is overschreden.
De grootste drukte concentreerde zich
uiteraard langs de route van de mid
dagoptocht en op de omgeving van het
feestterrein, waar het zowel vrydag als
zaterdagavond zó vol was, dat men go-
De traditionele koraalmuziek aan
de voet van het thans 75 jaar oude
standbeeld van Van der Werf. De
autoriteiten hadden, zoals de foto
laat zien, op de omloop om het
standbeeld plaats genomen.
voeglijk over de hoofden had kunnen
lopen.
De penningmeester der 3 October Ver-
eeniging is overigens niet de enige, die
reden heeft om over de gang van zaken
tevreden te zijn. Ook de diverse gele>
genheden op en om het feestterrein
hebben voortreffelijke zaken gedaan en
ook de café's en restaurants hebben be
slist niet over gebrek aan clientèle ten
honger en dorst) te klagen gehad.
Geen wanklank, wel hulde
Alles bijeen was het een feestviering,
die klonk als een klok en die voor
zover ons bekend door geen enkele
ernstige wanklank werd verstoord.
Hulde en dank aan allen, die tot dit
volledige welslagen hebben bijgedragen
aan het bestuur der organiserende ver
eniging en haar talloze subbcommissies,
waarvan de leden vaak vele uren opof
feren om dit feest te doen slagen zonder
daarvoor enige andere beloning te ont
vangen dan de voldoening over het vlotte
verloop.
Leidsch Dagbl.-Holvast
Hulde ook aan de honderden mannen
van Rijks- en gemeentepolitie, die op
rustige wijze de orde handhaafden en
het drukke verkeer in goede banen leid
den; aan de dames en heren van de
E.H.B.O.-posten, die in stulte hun
menslievend werk verrichtten en aan
de werkers van de Gemeentelijke
Reinigingsdienst, die toen ieder ander
moe-gefeest het bed opzocht, in de
nachtelijke uren tientallen karre-
vrachten straatvuil inzamelden en de
stad tegen het ochtendkrieken haar nor
male aanzien hergaven, (na de avond te
voren de marktrestanten te hebben op
geruimd!)
De feestviering 1959 kan in de annalen
van de thans bijna 75 jaar oude 3 Octo
ber Vereeniging worden opgetekend als
een van de meest geslaagde, die ooit is
gehouden.
Dank zij alles en allen!....
Bij de reveille had de jeugd, die
zich niets van het feest wilde laten
ontgaan en er heel vroeg opstaan
gaarne voor over had, een best
plaatsje gevonden op de muur langs
hat Stadhuisplein.
„GIJ ZIJT MIJN GOD, U zal ik loven Het is precies acht uur in de
morgen als in het reeds door zon overgoten Van der Werfpark deze lofpsalm door
honderden zangers (essen) wordt ingezet. Met de reveille, waaraan eveneens een
stemmig karakter ten grondslag ligt, is dit de wijdingsvolle inzet van een dag
van grote feestvreugde. Reeds zestig jaar, met een kleine onderbreking tijdens
de oorlogsjaren, klinken in deze omgeving - in het begin stond men aan het
Steenschuur - de liederen van dank en lof aan God en de helden, die in
het verleden, krachtig door eendracht, sterk door gebeden, kloek in den oorlog,
wijs in beleid 't Land onzer vaad'ren hebben bevrijd!
Al deze zestig jaar - het loas za
terdag precies vijfenzeventig jaar
geledendat zijn standbeeld door de
toenmalige burgemeester De Laat de
Kanter werd onthuld - „ziet" Van
der Werf neer op deze schare zan
gers. Onder hen, die daar zaterdag
ochtend stonden, waren er twee, de
heer Brouwer en Van der Velden,
die nog een goede herinnering be
waren aan hun deelnemen aan de
eerste koraalzangnu zestig jaar ge
leden. De heer Van der Velden had
daar eertijds - vele jaren verbleef
hij in Duitsland - zelfs een verre reis
voor over. Steeds keerde hij dan op
2 oktober in de Sleutelstad terug om
ook zijn stem in het koor van zan
gers te kunnen mengen.
Ook dit jaar zag Herman Stenz zich
weer geplaatst tegenover een groot koor
van koraalzangers, dat met zeer veel
toewijding zijn lofliederen, waaronder
het bekende „O ghy stad van Leyden".
Ilillllllllllllli!l!lllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllinilllllilllllllllllllllllllllllllllllllllll
zong. Dat een repetitie, tot tweemaal
toe in het Waaggebouw, de uitvoering
ten goede komt, kwam ook nu weer dui
delijk tot uitdrukking. Met een sterk
ritmisch gevoel werd er gezongen
Nadat de „Hymne" was verklonken,
boden Trudy en Mieneke de Wolf na
mens de Commissie uit de zangers de
burgemeester, mr. P. H. van Kinschot,
een krans aan, die de burgemeester op
verzoek van de heer H. P. Kwaadgras
hechtte aan het standbeeld van zijn
voorganger Pieter Adrzn. van der Werf.
Vooraf had de heer Kwaadgras met en
kele woorden gewezen op de plechtig
heid, welke hier voor 75 jaar plaats
vond en had Noortje Lambrechts ook
al namens de zangers aan mevrouw
J. M. van Kinschot-Dorhout Mees een
boeket bloemen aangeboden.
De koraalzang, welke werd ondersteund
door koperblazers van de Chr. Muziek
vereniging „Concordia" en buiten het
Van der Werfpark door vele honderden
aandachtig werd beluisterd, werd be
sloten met het zingen van twee couplet
ten van het Wilhelmus.
Burgemeester Van Kinschot zorgt
dat mevr. Jonkers, de echtgenote
van de rector magnificus, van brood
en haring is voorzien bij de uit
reiking in de Waag. Zij kweet
zich op charmante wijze van haar
taak en wist bovendien met jeug
dige behendigheid en tegenwoor
digheid van geest de capriolen van
recalcritante plankiers de baas te
worden.
