Volgend jaar mei is Uiterstegracht
gedempt- Nieuwe Rijn wordt breder
In Canada staat economische
barometer op „bestendig"
SCHATGRAVERIJ VAN LEIDSE
ST.-VINCENTIUSVERENIGING
STINKENDE ZWEER WORDT UITGESNEDEN....
Aan ontwerp van nieuwe brug bij
Watersteeg wordt thans gewerkt
Met Argus-ogen volgt men activiteiten
rond de Euromarkt
Op het natte strand van Noordwijk
Opgericht 1 maart 1860
Woensdag 12 augustus 1959
Tweede blad no. 29819
Advertentie
Een stinkende zweer in het hart van Leiden wij schreven er indertijd
uitvoerig over wordt uitgesneden: de Uiterstegracht wordt gedempt! Gelijk
met deze demping wordt de Nieuwe Rijn gedeeltelijk verbreed en zal de
smalle Kwakelbrug, welke slechts een rijbreedte had van circa drie meter,
uit het wegdek verdwijnen. Op deze plaats krijgt het wegdek een breedte
van negen meter.
Sinds april van dit Jaar is personeel
van de Gebr. Vaai Wijk em de fa.
Derenberg uit Alphen aan den Rijn
bezig aan de uitvoering van dit werk.
waarin thans tekening komt. Is reeds
een klein gedeel'te van de Uiterste-
graoht gedempt, hetgeen noodzakelijk
was om een nooduitlaat voor de riolering
naar de Nieuwe Rijn te maken, thans
wordt de laatste hand gelegd aan de
gedeeltelijke vernieuwing van de wal-
muur van de Nieuwe Rijn, waarvan ook
het wegdek aan de zijde van de water
kant reeds klaar is. Zodra deze werk
zaamheden gereed zijn, begint men met
de bestrating van het andere gedeelte
GEVONDEN VOORWERPEN
In de maand Juli zijn de volgende
voorwerpen gevonden: regenjas, fototoe
steltasje, aktentas, waterski, sleutels,
werkpak, overalls, damespolshorloge,
portemonnaie, -zadeldek, bankbiljetten,
muntbiljetten, motorkap, toilettasje,
steeksleutels, damesvest, rijwielpompje,
colbertjasje, zonnebril, hoofddoek, bad
handdoek, zwembroekje, rolschaatsen,
plaid, rokje, tas inh. schoolboeken, regen
pijpen, schoolrapport, rozenkrans, baby
truitje, autowieldop met sierrand, taal
boekje. kinderbadtasje, windjack, par
kiet, armbandje met bedeltjes, etui inh.
ballpoint en potloden, jongenslaars,
autostep, matras, honderiem, petticoat,
rubberlaars, bril, jongensbroek, kano,
lap stof, 1 paar kindersokjes, smyrna-
kleedjes, zak kapok, sleutels.
Terug te halen en inlichtingen te ver
krijgen aan het bureau van gevonden
voorwerpen, Nieuwsteeg 8, Leiden, in
gang poort, op woensdag- en zaterdag
middag tussen 2 en 4 uur.
Telefonische Inlichtingen kunnen niet
worden verstrekt.
VEERTIG JARIG JUBILEUM
Vrijdag is de heer W. Kooreman veer
tig jaar in dienst bij de N.V. Machine
fabriek M. den Os en Zn. Vrijdagmiddag
van drie tot vijf uur is er een feestelijke
receptie in de foyer van „Den Burcht".
Voor het staatsexamen gymnasium
zijn geslaagd voor diploma A: de heren
J. P. Smit en S. Koopmans; voor het
diploma B: de heren H. R. Lim A Po en
D. Tom. De eerste drie geslaagden zijn
uit Leiden afkomstig en de laatste uit
Alphen aan den Rijn.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
1.11U K EN I
Ralf Peter, zn v. J. A. Goeman en T. M.
Ahaus; Anna Maria Antonia. dr v. P. A.
Smit en A. C. H. Letmaath; Johannes
Cornells, zn. v. C. van der Kraan en J.
Hou waart; Dorine. dr v. C J. van Dongen
en C. W. T. Hendriks; Pieter Willem, zn
v. P. W. Dekker en M. A. van Wijk; Fran-
ciscus Jacobus Antonlus. zn v. W. J. J.
van Leeuwen en P. E. T. Knappers; Abra
ham Herma zn v. H. Troost en G. D. Sa
iler; Hendrlka Theodora Maria, dr v. N. H.
A. Vreeburg en M. H. T, Massing: Walter
Han Werner Rudl, tn v* K. Verhoog en f.
Rijebergen.
van het wegdek, het leggen van nieuwe
trottoirs en het slopen van de Kwakel
brug.
Over ongeveer twee maanden denkt
men met deze werkzaamheden ge
reed te zijn, waarna de Nieuwe Rijn
weer voor het doorgaande verkeer zal
worden opengesteld.
Eerst daarna wordt de verdere dem
ping van de Uiterstegracht ter hand
genomen. Volgend jaar mei hoopt men
ook met dit werk gereed te zijn. Aan
sluitend op deze werkzaamheden wordt
ook een voorziening getroffen in de
verbetering van wegdek en walmuren
van de Oude Rijn, gelegen tussen de
Ter hoogte van de binnenkort te
slopen Kwakelbrug wordt de Nieuwe
Rijn belangrijk verbreed.
(Foto LD/Van Vliet)
Uiterste- en Middelstegracht, gelijk aan
die tussen Middelstegracht en Hooi
gracht, waarmede men thans reeds be
zig is.
Inmiddels is men ook begonnen met
het leggen van een nieuwe riolering in
en aanbrengen van een nieuw wegdek
op de Hooigracht. welke straks zal uit
lopen op een nieuwe Gansoordbrug. die
de verbinding vormt met de reeds ver
brede Watersteeg.
De Dienst van Gemeentewerken is
momenteel bezig met het ontwerp van
deze nieuwe Gansoordbrug. Zodra dit
ontwerp gereed is. zal vermoedelijk de
aanbesteding plaats vinden.
Naast de verbreding van de Water
steeg. zal deze brug straks een nieuwe
schakel vormen in de geprojecteerde
Noord-Zuidverbinding. Men is er
echter nog lang niet. want wil deze
verbinding effect sorteren dan moeten
er o.a. nog verschillende doorbraken
plaats vinden, moet de Langegracht
zijn gedempt, de veemarkt zijn ver
plaatst en het gebouw van de G.G.
en G.D. worden gesloopt.
Rode Kruistocht
Tweede dag: regen;
stemming toch goed
De tweede dag van de „Roode Kruis
tocht" met de „J. Benry Dnnant" bracht
onafgebroken regen. Het uitzicht was
wat triester, maar de opgewekte stem
ming onder de patiënten is gebleven.
Men heeft een goede nacht gehad en
na de koffie hebben de patiënten van de
verschillende zalen op dit hospitaal
schip groeten uitgewisseld.
Het landschap dat men passeerde was
afwisselend. Al vroeg maalden de
schroeven het schip door de Lek naar
Vreeswijk, waar werd geschut in de
Beatrixsluis. Amsterdam was de volgen
de bestemming, die men door het Am
sterdam-Rijnkanaal via Utrecht bereik
te. Omstreeks één uur arriveerde men
aan de hoofdstad. Hier rustten de pa
tiënten een uurtje, waarna men door de
Oranjesluizen over het IJsselmeer voer.
Het water was wat onrustig en verschil
lende patiënten-opvarenden werden
lichtelijk zeeziek.
Na een prachtige tocht over het meer
bereikte men Harderwijk. De ontvangst
was hier bijzonder hartelijk. Het Her
vormde Zangkoor zong enige liederen en
de predikant van de Herv. Gemeente
sprak een kort woord voor de scheeps-
microfoon. De patiënten kregen manden
met eieren uit Barneveld cadeau en elke
gast kreeg bovendien als aardige sou-
venier een pitrieten bloemenhanger van
de afdeling Harderwijk.
Namens het zangkoor werden in de
loop van de avond nog enige dozen met
de plaatselijke lekkernij: „zandkringen"
binnengebracht.
Alle patiënten groeten hun familiele
den.
Keuringsdienst van
slachtdieren en van vlees
GEM. REGELING VOOR DE KRING
LEIDEN
Tussen 1920 en 1930 is met elk der ge
meenten Alkemade, Leiderdorp, Voor
schoten, Warmond en Zoeterwoude, in
de vorm van een privaatrechtelijke over
eenkomst, een regeling getroffen ter
zake van de uitoefening van de keu
ringsdienst van vee en vlees in die ge
meenten door de keuringsdienst in de
gemeente Leiden. Ingevolge deze rege
lingen worden de keuringen in genoem
de gemeenten verricht door ambtenaren
van de keuringsdienst dezer gemeente,
behoeven de door die gemeenten te hef
fen keurlonen de goedkeuring van het
college van B. en W. en moeten die
lonen aan de gemeente Leiden worden
afgedragen.
Aangezien de kosten, welke voor de
gemeente Leiden voortvloeien uit de
uitoefening van de keuringsdienst in de
genoemde gemeenten slechts ten dele
door de van die gemeenten ontvangen
keurlonen worden goedgemaakt, hebben
B. en W. van Leiden met de besturen
van die gemeenten overleg gepleegd,
teneinde te komen tot een regeling, vol
gens welke die kosten, voorzover deze
niet door de ontvangen keurlonen wor
den gedekt, door die gemeenten worden
gedragen. Bij dat overleg bleken de
besturen van de genoemde gemeenten
bereid aan de totstandkoming van een
regeling in de door B. en W. gewenste
zin mede te werken. Zij gaven daarbij
evenwel te kennen, dat zij, meer dan
tot dusverre, betrokken wensen te wor
den bij de uitoefening van de keurings
dienst in hun gemeente.
Een en ander is voor B. en W. aan
leiding geweest om in samenwerking
(Van onze correspondent)
Montreal. Canada is in vakantiestemming en geen wonder. Een verzen
gende zon heeft ons de laatste maand zonder aflaten klaargestoomd voor een
vlucht naar de vrije natuur. En wat let ons: we hebben meer geld in onze por
temonnaie dan ooit en volgens recente statistieken heeft bijna elk gezin nu een
auto. Dus er op uit, kilometers verslindend, naar plaatsen, die we nooit dachten
te bereiken.
Met de economie is het niet veel anders. De magere jaren van de recessie
zjjn weer eens achter de rug en zelfs de voorzichtigsten onder de Canadezen
laten zich nu meevoeren op de stijging van de grafieken en de opbloei van het
bedrijfsleven. Het werkloosheidscijfer weinige maanden geleden nog maar een
alom-tegenwoordig spook is niet gezakt, maar omlaag getuimeld. Het investe-
ringspeii overtreft de stoutste verwachtingen, het industriële loon gaat omhoog,
de kassa's rinkelen en wonderlijk genoeg blijven de kosten van het levensonder
houd stabiel.
Méér Nederlandse
immigranten!
Het is vrijwel al goed nieuws dat de
barometer aanwijst. En met een derge
lijke stand behoeft het niet te verwon
deren als minister Ellen Fairclough de
fameuze immigratiekraan weer wat ver
der gaat opendraaien, zodat het schriele
straaltje van vijf tot zesduizend Neder
landse immigranten van dit jaar wat
meer omvang kan krijgen.
De laatste tijd heeft zij er herhaal
delijk op gewezen van hoe groot belang
de komst van immigranten hier is, ook
al ter versteviging en uitbreiding van de
binnenlandse consumentenmarkt.
In Ottawa, waar men 's lands zaken
beheert en regeert en waar men dienten-
met de besturen van de belanghebbende
gemeenten een regeling te ontwerpen.
De regeling, die voor de thans van
kracht zijnde privaatrechtelijke over
eenkomsten in de plaats zal treden, is,
met het oog op het publiekrechtelijke
karakter van het onderwerp, gegoten in
ae vorm van een regeling in de zin van
de Wet gemeenschappelijke regelingen.
Zij komt volledig tegemoet aan het ver
langen van de andere gemeenten naar
meer zeggenschap en zij voorziet in het
bezwaar, hetwelk aan de huidige rege
lingen kleeft, nl. dat de kosten van de
uitoefening van de keuringsdienst in die
gemeenten voor een deel door Leiden
worden gedragen. Overigens zal de rege
ling geen wijziging brengen in de rech
ten en verplichtingen van de samen
werkende gemeenten, zoals deze zyn
neergelegd in de bestaande overeen
komsten.
Aan de regeling is een bijlage toege
voegd, waarm, overeenkomstig de ter
zake met de genoemde gemeentebestu
ren gemaakte afspraak, is omschreven,
op welke wijze enige artikelen moeten
worden geïnterpreteerd.
Een tachtigjarige inwoner van Kat
wijk is gisteren op de beschermde over
steekplaats op de Rijnsburger weg aan
gereden door een bromfiets en moest
met een lichte hersenschudding en won
den boven het rechteroog en aan de knie
door de EHD naar het Academisch zie
kenhuis worden vervoerd. De voetganger
stak zonder op het verkeer te letten
plotseling over, zodat de bromfietser
I geen schuld treft.
De Uiterstegracht wordt gedempt11 vang met deie werkzaamheden ge-
Bij de Nieuwe Rijn h reeds een oon- l maakt.
tvotatrpym fw»
Zoeken naar een verborgen schat is
een spannend werk, waarvoor men
desnoods een nat pak over heeft.
Deze indruk kregen wy gistermiddag
toen de regen gestadig op het Noord-
wijkse strand neerviel en desondanks
verscheidene honderden een kaartje
kochten voor de zevende schatgrave-
rij van de Leidse St.-Vineentiusver-
eniging.
Gelukkig werd het later droog. Al viel
zo 't weer en het aantal graafsters en
gravers nog mee, toch lag het getal
van 1200 a 1300 deelnemers aanmer-
kellijk beneden dat van andere jaren.
Met bijna tastbare spanning verbeid
den de schatgravers, onder wie tal
rijke buitenlandse gasten, het mo
ment dat zij konden neerduiken op
het met touwen afgebakende stukje
strand van ca. 1800 m2, waarin de
schatkist met de hoofdprijs van f 100,-
en vele busjes met briefjes voor an
dere mooie prezen verborgen waren.
Mierennest
Langzaam werden de laatste secon
den afgeteld, een korte knal uit net
pistool van de hoofdinspecteur Merkel-
bach en gelijktijdig veranderde het
graafstadion voor de politiepost in een
enorm mierennest van honderden
schatgravers, die met verwoede ijver
door het vochtige zand woelden. Vele
toeschouwers sloegen langs de lijnen of
vanaf het duin het spannend bedrijf
gade.
Al gauw werden de eerste busjes aan
de prijzentent afgeleverd. Dhr Vlas
veld dirigeerde achter de microfoon
enthousiast en welsprekend het grote
graverskorps. Zijn bezielend betoog
spoorde hen tot nieuwe ijver aan, want
nog sbeeds hield de schatkist zich schuil
in de schoot der aarde.
Jeugdige Rotterdammer
Een jeugdige Rotterdammer, Evert
Magry, die met zijn ouders en zusjes
aan de Van H ardenbroek weg 23 logeer
de, had een plaatsje om te graven uit
gezocht op de zuidwestelijke hoek van
het graaf terrein.
Nu en. dan blies de knaap eens even
uit d am weer vol moed verder te
delven, Stel Je vopr dart de zo begeerde
it hier verstoobfc zat? Don krab*
in vingen ove? iets hards m het
zand. 't Is van hout. Nog even wat zand
wegschuiven, 't Is een kist! Zal het de
schatkist zijn of de fopkist? Voorzichtig
doet Evert het deksel omhoog, zijn han
den trillen van spanning en dan
een luid hoera klinkt op van zijn mede-
sohatgravers. In de kist zit een oorkon
de en daarop staat, dat hij. Evert Ma
gry de schat, de grote schat van f 100,—
heeft gevonden.
De Paulusband van de Zeeverkenners
stelt zich op en onder vrolijke klanken
van de band en een daverend applaus
van schatgravers en publiek gaat Evert
op de schouders naar de microfoon op
het podium.
Dolgelukkig is de knaap met de
prachtige prijs. Wat hij er mee gaat
doen. weet Evert nog niet en daarom
gaat het bedrag voorlopig op het spaar
bankboekje.
Zo kwam na een halfuur de schatkist
tevoorschijn.
De andere gravers verloren de moed
niet. Aangevuurd door de stem achter
de microfoon, dolven zij verder, want
nog vele andere mooie prijzen, een wol
len deken, een reis naar Diisseldorf,
een reis naar Brussel en zoveel meer
bevonden zich in het zand.
Onvindbare prijzen
Ook de onvindbare prijzen werden
aan de man gebraoht. Hoofdagent Tim-
mers trok nummers uit de kist en dit
leverde voor verscheidene vermoeide
gravers en graafsters nog een onver
wacht geschenk op.
Tot besluit richtte de heer Vlasveld
namens het bestuur woorden van
dank tot de autoriteiten die. aan deze
internationale schatgraverij hun wel
willende medewerking hadden gegeven
tot de Stichting VVV Noordwijk en
speciaal ook tot de heer Timmers en
zijn collega's van de strandpolitie, die
aan dit evenement alle mogelijke me
dewerking hadden verleend en gedu
rende de avond en de nacht de poli
tiepost ter beschikking van het orga
niserende comité hadden gesteld.
De heer Sommeling en zijn medewer
kers kunnen op een geslaagde schat-
graverij terugzien, waardoor weliswaar
deze keer geen kei, maar toch wel een
steentje kon worden bijgedragen aan
het liefdewerk van de St.-Vincentius-
vereoJging.
gevolge wat verder in de toekomst kijkt
dan de gemiddelde Canadese vakantie
ganger, is de hemel overigens niet geheel
wolkeloos. Men ziet daar een vreemde
wolkenformatie, waarover de beste
weerprofeten weinig weten te voorspel
len: de gemeenschappelijke markt in
Europa. Wat zal die wolk brengen? Af
hankelijk als Canada is van interna
tionale handel, vreest men hier dat de
markt „in zichzelf" zal keren, d.w.z. zich
zozeer op haar eigen belangen zal con
centreren dat traditionele leveranciers
daarbij opzettelijk of niet vergeten
worden. Canada, in goed Noordameri-
kaanse stijl, is extrovert en ziet die
eigenschap ook het liefst bij zijn han
delspartners. Geen gelegenheid gaat er
dan ook voorbij of er wordt aangedron
gen op „de blik naar buiten": zo vrij
mogelijk handelsverkeer met alle landen
ter wereld.
Canada is een groot voorstander van
de samenbundeling in Europa de
vroegere minister van Buitenlandse Za
ken Lester B. Pearson is wel de be
kendste pleitbezorger van die doelstel
ling maar als die eenwording ten
koste zou gaan van zijn handel, dan ko
men er natuurlijk bedenkingen. Wat
gaat dat produktieapparaat van 160
miljoen Europeanen betekenen? Zijn de
produktiekosten hier zo hoog dat Ca
nada en de Verenigde Staten in
een ongunstitge concurrentiepositie ge
raken. in steeds ernstiger mate? Velen
zijn er, die er niet aan twijfelen en tal
rijk zijn degenen, die van mening zijn
dat Canada het zich niet langer kan
veroorloven om te blijven toekijken.
„Het moet Iets doen" zeggen ze, en dan
bedoelen ze aansluiting zoeken in han-
delsverband, hetzij hier in Noord-Ame-
rika, hetzij in Europa, of allebei.
Wat Nederland betreft was 1958 voor
Canada geen slecht jaar. Het departe
ment van Handel publiceerde zojuist cij
fers. die wijzen op een toegenomen han
delsverkeer tussen beide landen. De
Nederlandse aankopen in Canada stegen
met tien percent (51,7 miljoen dollar)
en de verkopen liepen met 17 percent
omhoog (23.9 miljoen dollar), waardoor
48 percent van de import door uitvoer
werd gedekt. In 1957 was dat percentage
39 percent. Dat gunstige nieuws werd
echter versomberd door berichten, dat
Rusland erin geslaagd is om zich dit
jaar meester te maken van 60 percent
van de Canadese tarwemarkt in Neder
land. En dat nog wel op een tijdstip, dat
Canada bovenmenselijke pogingen doet
om een deel van zijn tarwe overschot
weg te werken.
De „Financial Post" voegde eraan toe
dat die ontwikkeling een voorproefje kan
zijn van de Europmarkt-inwerking. ,De
ontwikkeling van de gemeenschappe
lijke makrt", zo schreef dit invloedrijke
ffnanciele weekblad, „zal het gevestigde
handelspatroon veranderen". Met Ar
gusogen wordt hier de gang van zaken
in de „zes" en de jseven" gevolgd, ook
de houding van Nederland. Niet alleen
omdat het een van Canada's traditio
nele afzetgebieden is, maar ook om
de woorden van de minister van Handel,
Gordon Churchill, te gebruiken omdat
„Nederland een lange en indrukwek
kende staat van dienst heeft in de in
ternationale handel". „We vertrouwen
erop", zo zei hy kortgeleden, „dat die
vruchtbare traditie van Nederland een
inspiratie zal zijn voor de gedragslijnen
van de gemeenschappelijke markt".
SCHOTEN LEIDDEN TOT
VERLOVINGEN
Francesco Maghenzani, een 58-jarige
boer uit Lecce in Zuid-Italië, bezat
twee knappe dochters. De dochters be
zaten twee hartsvrienden, doch deze be
zaten niet de gunst van de vader. En
dit laatste tekort aan bezit gaf aan
leiding tot moeilijkheden en verdriet.
De beide minnaars waren achttien
en dan wegen dergelijke moeilijkheden
niet zwaar, en op een mooie zomer
avond besloten zy hun uitverkorenen,
in het hol van de leeuw, een serenade
te gaan brengen.
Zij slopen, met hun muziekinstrumen
ten, door de boomgaard van de onwrik
bare boer. Deze laatste was echter niet
slechts een verbeten wachter over zyn
dochters, doch ook over zijn bezittingen.
En als hij dan in het schemerduister
twee gedaanten door zijn boomgaard
ziet sluipen valt hem slechts één ge
dachte in: dieven.
Maghenzani grijpt zyn geweer en
schiet op de bewegende schaduwen. H(j
schiet raak en hij rent toe om, alvorens
de politie op te bellen, te proberen de
identiteit van de belagers van zijn be
zit vast te stellen. En danwacht hem de
verrassing van zijn leven: geen dieven
heeft hij neergeschoten, doch de twee
hartsvrienden van zijn dochters.
Een berouwvolle boer belt het zieken
huis op en hij ziet er persoonlijk op toe,
dat de gewonden zo voorzichtig moge
lijk worden overgebracht. De volgende
dag hoort hij het verlossende nieuws:
de verwondingen zijn niet van ernstige
aard en de twee jongemannen zullen
het ziekenhuis over twee weken kun
nen verlaten.
En de onwrikbare boer blykt ook de
vasthoudendheid van de twee minnaars
te kunnen waarderen. De echoten in de
boomgaard rullen DU leiden tot de ver
loving van zijn dócfeteig.
