ITALIAAN MASPES ONTTROONT
FRANSMAN MICHEL ROUSSEAU
Bij amateur-stayers is
y. Houwelingen favoriet
Voortreffelijke derde plaats voor Jan Derksen
Drama - Gaignard
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 10 augustus 1959
Tweede blad no. 29817
Papa is beste sprinter van de wereld
„Hoor je dat papa is de beste fietser van
de hele wereld
De 27-jarige Antonio Maspes, die zo juist zijn
vier jaar jongere rivaal Michel Rousseau de kei
zerskroon van de profspinters had ontnomen,
trachtte tot viermaal toe met deze woorden het
kleine ventje, dat op zijn schouders gezeten, hoog
boven de opdringende menigte uitstak, van de
belangrijkheid van dit moment te overtuigen. De
2x/2 jaar oude Roberto Maspes begreep er echter
niets van. Zijn uitgelaten vader overlaadde hem
met kussen en dat vond hij ten aanschouwe van
zoveel mensen maar vervelend. Roberto had maar
De kussentjes vlogen Sacclii om de oren
Het werd een stukje Italië daar op het middenterrein. De Italianen vielen
elkaar om de hals en de Nederlanders, blij met de prachtige derde plaats van
„good old" Jan Derksen, gingen van de weeromstuit meedoen. En ook de 15.000
toeschouwers, die gistermiddag zulke voortreffelijke sport hadden gezien, deden
een duit in het zakje. De ovaties rolden van de tribunes: voor Maspes, voor ver
liezer Rousseau en voor de vaderlandse troef Jan Derksen. Maar ook voor de
kleine Roberto, die de ceremonie protocolaire op de schouders van zijn vader
meemaakte. Als het niet te gevaarlijk geweest zou zijn had Maspes zyn zoon ook
nog in de ereronde laten delen niemand zou hem deze uitbarsting van vreugde
na twee zenuwslopende dagen kwalijk hebben genomen.
der van Rousseau was geweest, Jan
Derksen had Takeno stil laten staan,
terwijl Von Buren en de geslepen vos
Plattner resp. Potzernheim en Pe-
senti de directe entree tot de kwartfina
les hadden afgesneden. Via de herkan
singen kwamen ook Sacchi (na een in
cident met Jensen) en Pesenti bij de
laatste acht, de Nederlanders Schotman
en Hijzelendoorn hadden daarin hun
Waterloo gevonden.
Incident
Het incident van Sacchi had zater
dagavond plaats na de eerste herkan-
singsrit in de achtste finale. De rit werd
volkomen normaal door de Deen Lykke
Palle Jensen gewonnen vóór de Japan
ner Yoshida en Sacchi. Opnieuw had
een Japanse outsider het resultaat be-
invloed. Yoshida was weggesprongen bij
het uitgaan van de voorlaatste bocht en
alleen Jensen had hem bijtijds kunnen
volgen. De 10.000 toeschouwers waren
verrukt. Maar hun enthousiasme ver
anderde in een bittere gramschap, toen
Sacchi naar de wedstrydcommissarissen
stapte en een lekke achterband Jiet zien.
De Italiaan vertelde, dat zijn band vlak
voor de 200 meterlijn was leeggelopen,
maar dat hy zijn hand niet had durven
opsteken uit angst in de bocht te zullen
vallen. Jensen echter beweerde, dat
Sacchi's achterband pas in de laatste
honderd meter was gesprongen, hetgeen
één wens: veilig terug te keren in de armen van
zijn charmante mama, die echter onbereikbaar
leek. Of hij wilde of niet, Roberto moest mee
delen in de roes, waarin zijn papa verkeerde.
Maspes had revanche genomen voor de vernede
rende nederlaag, die hij in het vorige jaar in de
halve finale tegen Rousseau had geleden. Re
vanche op een wijze, die geen twijfel liet. En het
prettigste van alles was, dat Maspes de regen
boogtrui, die reeds in 1955 en 1956 zijn schou
ders had gesierd, nu weer een jaar lang zal mo
gen dragen.
Nerveuze Derksen in
de lialve finale als
een beginneling
De achtste finales hadden voor de
favorieten nog weinig moeilijkheden op
geleverd. Rousseau had „op één been"
van de Japanner Yoshida gewonnen,
Maspes had met een fantastische 11.5
sec. over de laatste 200 meter de Deen
Jensen naar de herkansing verwezen,
Debakker klopte by verrassing Sacchi,
die in Parijs in de finale de tegenstan-
„Die is nu zo goed als werkloos",
zei zaterdagmiddag een der grote
mannen achter de schermen van de
wielersportterwijl hij Roger Gaig
nard aanwees. „Vergeet niet, dat het
Velodrome d'Hiver in Parijs zijn
deuren heeft gesloten, hetgeen hem
zeker zo'n 20 d 25 contracten per
jaar scheelt en bovendien hebben de
fransen genoeg aan Michel Rous
seau. Neen, Gaignard gaat een moei
lijke tijd tegemoet. Hij zal nu maar
moeten afwachten of de baandirec-
teuren hem alsjeblieft een contract-
je willen geven en zal dan elk aan
geboden bedrag - en dat zal onge
twijfeld niet hoog zijn - met beide
handen moeten aanvaarden. Hij kan
geen eisen meer stellen".
Gaignard hoorde dit vonnis ivel
niet uitspreken, maar wist voor zich
zelf welk lot hem te wachten staat.
Met het hoofd tussen de handen zat
hij in de catacomben van het sta
dion zijn verdriet uit te huilen.
Zowel in 1957 als in 1958 was de
ex-clown tot de laatste vier doorge
drongen. Twee jaar geleden in Ro-
court stond hij samen met ivereld-
kampioen Jan Derksen en tweede
prijswinnaar Arie van Vliet op het
ereschavotje tijdens de ceremonie
protocolaire. Ook toen huilde Gaig
nard, maar het'was van vreugde
over de waardevolle derde plaats
achter de grootmeesters van de
sprint.
Het vorige jaar - in Parijs - ont-
ging de kleine blonde Fransman een
finaleduel tegen zijn landgenoot
RfJusseau in drie ritten tegen Enzo
Sacchi, nadat Gaignard op fantas
tische wijze de eerste rit had gewon
nen. Maar hij was er weer bij ge
weest en dat alleen al had hem een
groot aantal lucratieve contracten
opgeleverd.
En nu had de kleine Roger, die zo
overtuigend een door hem ingediend
protest kan verdedigen, nog vóór de
achtste finales het veld moeten rui
men. Tot tweemaal toe vergiste de
Fransman zich in de kracht van de
Japanse prof sprinters. Tot tweemaal
toe lette Gaignard alleen op een
Nederlander- in de serie op Hijze
lendoorn en in de herkansing op
Schotman - en toonde eerst Takeno
en daarna Yoshida toch wel iets van
het métier te verstaan door van deze
onachtzaamheid gebruik te maken
en de zege voor zich op te eisen.
Na die rit tegen Yoshida en Schot
man greep Gaignard de laatste stro
halm, die hem mogelijk nog de toe
gang tot de achtste finales kon ver
schaffen - een protest. De bel voor
de laatste van de twee ronden was
niet geluid en daarom wilde Gaig
nard overrijden. Maar zelfs Toto
Gerardin, aan wiens zorgen de
Franse baanploeg is toevertrouwd,
werd Gaignard ontrouw. De oud-we
reldkampioen der amateurs - Ge
rardin veroverde deze titel in 1930
in Brussel - begreep wel, dat de
ivedstrijdcommissarissen dit protest
geen kans zouden geven en trok het
even snel in als het door Gaignard
was ingediend, Gaignard had afge
daan.
tot gevolg zou moeten hebben dat de rit
niet overgereden kon worden volgens het
reglement. De wedstrijdcommissarissen
hielden zich echter aan de woorden van
de Italiaan en beslisten, dat opnieuw ge
start moest worden. Jensen nam het niet
en diende een protest in tegen deze be
slissing, zodat de jury van appèl er aan
te pas moest komen. Tien minuten ble
ven de toeschouwers in spanning. Toen
kwam het fatale bericht: het protest van
Jensen was afgewezen en hij zou dus
opnieuw moeten starten. Toen dit be
kend werd gemaakt brak het tumult los.
Het publiek begroette de bekendma
king met geloei en gefluit. Inmiddels
waren Sacchi en Yoshida aan de start
gekomen. Jensen had er genoeg van en
bleef weg. Toen gingen Sacchi en Yoshi
da van start. Het werd een rit door de
hel, langs loeiende tribunes. Sacchi won
en was zo onverstandig om nog een voile
ronde langzaam langs de tribunes te rij
den. Het duurde niet lang of de zitkus
sentjes vlogen hem om de oren. Men
vormde spreekkoren en riep om Jensen.
Maar het was te laat. De Deen had door
niet te verschijnen zijn kans op een
plaats in de kwartfinale prijs gegeven.
Wraak
En het toeval wilde, dat Sacchi in
dezelfde kwartfinale Jan Derksen moest
bestrijden, oen deze indeling bekend
werd gemaakt, ging men er op de
tribunes eens voor zitten. Het ging
er nu niet alleen om Derksen aan
te moedigen omdat men zo graag zag,
dat de Amsterdammer zich na zijn
debacle van het vorig jaar zou rehabi
literen, maar bovendien zou een over
winning van Derksen het wraakgevoel
van de massa jegens Sacchi bevredigen.
Sacchi wist dit ook wel en kwam met
lood in de schoenen aan de start. Hij
had het naar zyn mening dit keer maar
slecht getroffen. Het publiek tegen zich
en bovendien als tegenstander de op een
misschien laatste succes gebrande
Derksen. De Amsterdammer reed als in
zyn beste dagen. Hij had die aanmoedi
gingen niet eens nodig. In twee ritten
vernietigde Derksen het toch al ge
knakte moreel van de Italiaan volko
men. Derksen had de halve finale be
reikt. Michel Rousseau bracht tegen
Pesenti zyn beproefde tactiek in de
strijd: afstoppen, aanzetten, weer af
stoppen om dan plotseling in de laatste
bocht te exploderen. Pesenti had er geen
weet van en verdween evenals Sacchi
van het toneel. Maspes had meer moeite
met de Zwitser Plattner, die hem eerst
tot een 7 minuten durend sur-piace-duel
dwong tot Plattner een ietsje achteruit
reed en de kop moest nemen. Toen werd
het duidelyk, dat Maspes inderdaad in
de grote vorm verkeerde, die hem tot
een van de voornaamste concurrenten
van Rousseau stempelde. Hij overklaste
Plattner in twee ritten.
Zenuwachtig
De Belgische kampioen Debakker ten
slotte, die de laatste weken zo goed reed,
dat de kenners voor hem waarschuw
den, had drie ritten nodig om de Zwit-
zer Von Buren te elimineren.
Zo goed als Derksen zaterdagavond in
de kwartfinale tegen Sacchi had gere
den. zo slecht ging het gistermiddag in
de halve finale tegen Maspes. Het was
of Derksen alle wijze lessen uit zyn lange
loopbaan had vergeten. Als een beginne
ling nam hij in beide ritten de kop, zat
zenuwachtig als een haas achterom te
kijken en werd tweemaal achtereen op
precies dezelfde wijze geklopt. Bij het
ingaan van de laatste 200 meter kwam
Maspes gelanceerd en was halverwege
de laatste bocht al zeker van de zege.
Rousseau had weinig moeite met Debak
ker. die toch niet aan de verwachtingen
voldeed.
Machtsvertoon van Sassenheimer
Alle buitenlanders op meer dan 7 ronden
Het internationale amateur stayers
wereldje keek zijn ogen uit in de
tweede rit. waarin de Nederlanders
Van Houwelingen en Van der Meulen
het gehele veld aan stukken reden.
Zonder enige moeite won Van Hou
welingen deze serie in 39 min. en 12
sec., voor zijn doen op de Stadion-
baan een matige tijd. Hij heeft tijdens
de populaires, tijdens welke de Neder
landse amateurstayers zich hebben
kunnen bekwamen, de 50 km al eens
in iets meer dan 37 minuten afgelegd.
Hij had gisteren echter geen enkele
aanleiding om zich te forceren, be
paalde zelf het tempo en reed alle
buitenlanders op minstens zeven ron
den
Alleen Van der Meulen kon tot de
laatste vyf kilometers het tempo van
Van Houwelingen uitstekend blijven
volgen, maar kreeg vlak voor het einde
toch nog een lap.
De jonge Sassenheimer, die zyn op
komst voor een flink deel te danken
heeft aan het initiatief van enkele
enthousiastelingen, die in zijn bollen-
dorp een supportersvereniging oprich
ten om de jeugdige renner in zijn trai
ning met raad en daad terzijde te
kunnen staan, draaide als een machine.
Het machtsvertoon van het lid van het
Leidse Swift" was dermate groot, dat
hij thans algemeen als favoriet voor de
wereldtitel wordt beschouwd.
Van Houwelingen was na de Italiaan
de Lillo op de tweede plaats gestart,
voor de Rus Smirnov, de Belgen Decos-
ter en Vandenbergh, de Oostduitser
Wahl. Van der Meulen en de Tsjech
Menschy. Binnen tien kilometer was
het al gebeurd. Toen had Van Houwe
lingen zich op kop genesteld met Van
der Meulen vlak achter zich en de
Italiaan op de derde plaats. De rest van-
het veld had al één of meer ronden
achterstand. Van Houwelingen en Van
der Meulen hadden er echt zin in en
distancieerden zich van De Lillo, die
na 20 km zijn eerste lap kreeg.
Er ontspon zich nu een strijd tussen
de Rus Smirnov, de Belgen Vandenbergh
en Decoster en de Oostduitser Wahl
om de derde en vierde plaats, die even
eens toegang gaven tot de finale. Dat
gevecht werd gewonnen door Smirnov
en Vandenbergh.
In de finale, die donderdagavond ge
reden wordt, hebben zich totnogtoe de
drie Nederlanders Van Houwelingen,
Buis en Van Meulen, de Fransman
Deconinck, de Oostduitser Meister, de
Belg Vandenbergh. de Rus Smirnov en
de Italiaan Honl geplaatst. De eerste
serie, waarin Buis zich gemakkelijk had
kunnen handhaven, had niet veel om
het lijf gehad.
De Sassenheimer Arie van Houwe
lingen is na zijn machtig rijden in
de serie favoriet voor de regen-
boogtrui bij de amateur-stayers.
Hier ziet men hem met verbluffend
gemak de Oostduitser Wahl
(recht) passeren.
Onder een haast ondragelijke spanning
begonnen Maspes en Rousseau aan de
finale. In de eerste rit moest Rousseau
van kop vertrekken. Als slakken kropen
de rivalen over de baan tot Maspes voor
de Marathontribune aanzette. Rousseau
ving hem prachtig op maar leek toch
geslagen toen Maspes bij het uitkomen
van de laatste bocht langszy kwam. De
Italianen juichten te vroeg. Want ter
wijl Maspes in volle snelheid aan het
laatste rechte eind begon ontbrandde de
tweede trap van de raket-Rousseau. Het
was niet te geloven. Centimeter voor
centimeter vocht Rousseau van zijn
achterstand weg en klopte Maspes met
een kwart wiel.
Te laai-
In de tweede rit dwong Maspes na een
kort sur place Rousseau de kop te ne
men. Tien meter voor de streep, die de
laatste 200 meter aangeeft, zette Rous
seau aan, maar nu was hij te laat. Mas
pes kwam gelanceerd en klopte de Frans
man met anderhalve lengte.
Het was het keerpunt in de geschiede
nis van deze finale. Want in de derde
beslissende rit raakt Rousseau de kluts
J
De dolgelukkige Maspes met zijn
zoontje Roberto op de schouders
neemt op het ereschavotje de hulde
in ontvangst. Links de onttroonde
wereldkampioen Rousseau, rechts
de onverwoestbare Jan Derksen. die
derde werd.
kwjjt en had geen antwoord meer. Hq
werd met drie lengten geklopt
Jan Derksen, nu geheel bevrijd van
de druk van een eventueel nieuw kam
pioenschap, was in de ritten om de der
de plaats een geheel ander mens. Wel
iswaar won Debakker de eerste rit met
banddikte, maar Derksen, die de Belg
de fijne kneepjes van het metier heeft
bijgebracht en hem bij wijze van spre
ken beter kent dan zichzelf, nam in de
volgende ritten revanche. Tweemaal
kreeg de pupil van de leermeester een
lesje in tactiek en snelheid. De tweede
rit won Derksen in 11.6 sec. over de laat
ste 200 meter en in de beslissende rit
kwam Debakker er evenmin aan te pas.
Derksen had een fraaie derde plaats
veroverd.
Uitstekend rijden
van Van der Lans
Koch en Wierstra
in stayers-finale
De Westduitser Altig, de Italiaan
Valotto, de Zwitser Willie Trepp en de
Fransman De Lattre zullen in de halve
finale amateur-achtervolging uitkomen,
waarbij door een ieder Altig als de toe
komstige titelhouder wordt getipt.
Van de Nederlanders heeft Jan Buis
in dit nummer teleurgesteld. Hij liet
een uiterst matige tijd van 5 min. 27.9
sec. afdrukken, hetgeen op geen stukken
na voldoende was om de Brit Norman
Sheilen in moeilijkheden te brengen.
Dan deed Piet van der Lans het heel
wat beter. De 18-jarige Sassenheimer,
lid van ,,De Bollenstreek", moest in de
series als een der laatste rijden tegen
de Tsjech Duchon en had de moeilijke
taak om binner de 5 min. 8.2 sec. te
blyven wilde hij bij de laatste acht
komen. De kleine vechter slaagde ruim
schoots. Met zyn 5 min. 5.6 plaatste hij
gich zelfs als zesde. Maar helaas, voor
de kwart finale zag hij de snelle Italiaan
Valotto tegenover zich, de enige, die
met Altig in de voorronde beneden de
vijf minuten was gebleven.
Maar Piet van der Lans heeft tot het
uiterste gevochten. Beiden gingen zeer
snel van start en na de eerste ronde
was er van enig voordeel geen sprake.
Toen won Van der Lans zelfs een half
metertje. Maar dat was de enige winst.
In de derde ronde kwam Valotto terug
en het betekende een ommekeer. In
iedere ronde moest de Jongeman tilt de
Bollenstreek enkele meters prijsgeven
en verloor tenslotte met veertig meter
in de uitstekende tijd van 5 min 4 7
sec Zo goed was zyn prestatie, dat de
speaker voor dit jeugdige wielertalent
uit Sassenheim een extra applaus vroeg.
Het vijftiendviMKlkappjM publiek vol
deed maar ei ie graag ton dit verzoek.
Wout Wagtmans heeft zich niet ge
plaatst voor de stayersfinale. In de
eerste serie, die met veel bravour door
onze landgenoot Noppie Koeh werd
gewonnen, eindigde de man uit Breda
als voorlaatste op 10 ronden. Pech met
de motor van zqn gangmaker De
Graaf maakte, dat hij van gangmaker
moest verwisselen. Hij raakte daarbij
een ronde achter, vond de cadans niet
meer en verdween ver in de achter
hoede. Behalve Koch plaatste zich
ook Bucher en Pizzali.
De Duitse renner Rudi Altig
bijna zekere overwinnaar bij de
amateur-achtervolgers brengt
zich op yogamanier weer in condi
tie. Als hij leeggereden is. bekijkt
hij zo de wereld enkele minuten
ondersteboven, en is dan weer be
hoorlijk fit.
De finaleplaats van Martin Wierstra
is in de tweede serie, die de profs achter
motoren reden, slechts eenmaal werke
lijk in gevaar geweest.
Dat was toen na 17 minuten de motor
van zijn gangmaker Van Ingelghem,
die al bij de start moeite had gehad de
machine op gang te krijgen, weigerde
de vereiste snelheid te handhaven.
Twee ronden bleef Wierstra, die zeer
snel met de Belgische oud-wereldkam
pioen Pol de Paepe van start was ge
gaan, zwemmen. Toen kwam hij achter
de rol van reserve-gangmaker
Wiersma. Uitgerekend dus achter de
man, met wie Wierstra na ernstige
onenigheid had gebroken.
Gangmaker Wiersma liet zich echter
niet kennen en geholpen door de ronde
vergoeding, die Wierstra voor zyn pech
kreeg, was de achterstand weldra weer
teniet gedaan. De Nederlandse combi
natie klopt* weer als van ouds en toen
v. Ingelghem weer in de baan kwam zag
de soepel draaiende Amsterdamse advo-
catenzoon geen reden om het risico van
het wisselen te nemen. Hij bleef achter
Wiersma en nadat de bel het einde van
de race had aangekondigd en Timoner
eerste met een afgelegde afstand van
79.350 km De Paepe en Wierstra zich
met tenminste 2 ronden voorsprong op
de overigen hadden geplaatst, pakte de
Nederlandse stayer de microfloon om
voor het forum van zijn duizenden
stadgenoten „Wiersma, met wie ik zo'n
onenigheid heb gehad, te bedanken
voor de schitterende wijze, waarop hij
ons in de finale heeft gereden".
Zelfs enkele doorgewinterde official*
kregen er een brok van in de keel...*
