De „Berlinale", opnieuw het meest
serieuze filmfestival ter wereld
KIEKEN
Jongmooi bruidje werd in de
kerk ontroering even te machtig
Natu-raLax
Westduitse filmwereld zit nog
altijd diep in de culturele put.
Watersport:
geknipt om te
Brussel juicht over pril geluk
Hoge kosten Provinciehuis voor
Zuid-Holland onder de loep
Regelmaat van de klok!
Opgericht 1 maart 1860
Donderdag 2 juli 1959
Derde blad no. 297S4
Niet geivaagd of vrolijkmaar dood ernstig
(Van onze correspondent
te Berlijn)
Sedert enkele dagen is thans de
negende „Berlinale", het filmfesti
val van Berlijn, aan de gang en dit
Duitse feest van het celluloid heeft
daarbij zijn naam al weer eer aan
gedaan: het is het meest serieuze
filmfestival ter wereld! Hier geen
palmbomen en geen reeksen waag
halzerige pin-up meisjes, gelijk de
wulpse Rivièra-sfeer van het film
feest van Cannes onlangs ten toon
spreidde. Hier niet de zwoele over
daad van het Lido-festival van
Venetië. In dit West-Berlijn, direct
onder de puinhopen van de mar
kant tegen de hemel afstekende
Gedachtniskirche en temidden van
eentonig lawaai producerende kra
nen, baggermolens en asfaltboor-
machines, is het filmfestival 1959
harde arbeid.
Vierenveertig landen zijn op deze
„Berlinale" vertegenwoordigd met 29
speelfilms, 5 culturele films en liefst 47
documentaire films. Nederland ver
schijnt hier met „Dorp aan de rivier"
en de documentaires „Prijs de zee"
en „Paleontologie". Gezien wat aan
Duitse filmkunst in de eerste slijtageslag
van dit festival is bekroond, moeten
er voor elk land wel een paar vette prij
zen in zitten..
Vette buit
De Westduitse filmmakerij, die het te
Cannes met de film „Helden", gemaakt
naar een toneelstuk van Bernard Shaw,
met in de hoofdrol O. W. Fischer, zelfs
tot niet het kleinste prijsje bracht, kreeg
hier de vetste buit. De hoogste Duitse
filmprijs, de gouden schaal, plus het be
drag van 150.000 mark, gingen naar de
makers van deze middelmatige film.
Honderdduizend mark werd geschonken
voor de ook in ons land thans draaiende
Stalingrad-film „Hunde, wollt ihr ewig
leben" en 80.000 mark voor „Wir, Wun-
derkinder". Daarbij daalde er slechts op
enkele Duitse filmsterren een milde
prijzenregen neer: O. W. Fischer werd
ae beste manlijke hoofdrolspeler, maar
een beste vrouwelijke hoofdrolspeler
werd niet eens aangewezen. Hildegard
Knef kreeg een .filmsjerp in zilver' voor
de beste vrouwelijke bijrol 1959..!
Geen prijs voor Rosemarie
Zo begon dit filmfestival meteen al in
mineur. Daar voegde het sterrengeweld
van een David Niven, Esther Williams,
Jean Gabin, Sophia Loren, Rita Hay-
worth en nog enige „waaghalzen", die
zomaar naar het „bedreigde" Berlijn
durfden komen, weinig bij. Spijkerbroek
dragers en draagsters uit West
maar vooral ook uit Oost-Berlijn, gaap
ten op de Kurfürstendamm wel naar al
het moois van overzee en uit Italië,
maar ook zij konden geen zege voor het
Duitse filmwezen behalen: hoewel ijve
rig beweerd wordt, dat het dieptepunt
in de Westduitse filmproduktie thans
overschreden is. Het zal niet lang meer
duren of de Duitse films zullen eindelijk
weer eens op eén lijn komen met de
buitenlandse produkten. Voorlopig is
•Wrvai?. nog geen sprake: de Duitse
was dat er geen enkel prijsje kon over
schieten voor de film over de vermoorde
prostituee Nitribitt „Het meisje Rosema
rie", dat op enkele onderdelen toch wel
boven de grauwe middelmaat is uitge
komen.
Geen Russen
De Russen hebben kortweg meege
deeld, dat zij niet wensen te verschijnen,
kennelijk om Oost-Berlijn geen klap in
het rode gezicht te geven en dit ont
breken van al wat Oost-Europees is, be
treurt men hier oprecht. Maar verder is
het buitenland hier niet slecht vertegen
woordigd. Niet alleen wat beroemde na
men betreft: Albert Camus, Ignazio Si-
lone en Robert Aldrich zitten in de jury.
Maar ook wat het peil der buitenlandse
films aangaat, "behoeft men hier niet te
klagen. Britten. Denen, Amerikanen en
Fransen vertonen hier kwaliteitswerken,
die het lage Duitse peil helaas nog te
scherper doen uitkomen
Bittere ernst
Op dit „eiland der vrijheid" wordt
goed en slecht op filmgebied door de
Westerse critici met de maatstok der
heilige en bittere ernst in ogenschouw
genomen. Men organiseert daar tussen
door feest na fraai feest en daar aan
schouwt men dan de op twee manieren
knappe heren en dames van de bonds
republiek: zoals de minister van Bin
nenlandse Zaken, Schroder: de favoriet
van het publiek de Westberlijnse burge
meester Willy Brandt en diens sympa
thieke vrouw Rut Brandt. Een ster zon
der film, deze „eerste dame van Berlijn".
Het is allemaal een onderdeel van de
zonderlinge coïncidentie, dat hier op de
belangrijkste politieke voorpost der
Westerlijke wereld dapper en ernstig
gedebatteerd kan worden over een film
cultuur van bepaald niet hoog niveau in
aanwezigheid van de mooie dames en
heren der droomfabrieken als David
Niven en Rita Hayworth. Het is een
edel spel met als inzet de strijd om goed
amusement en voor sommigen zelfs om
goede kunst.
Nederlandse favoriet'
De Nederlandse documentaire „Prijs
de zee" van Herman van der Horst is
sedert haar vertoning gisteravond favo
riet voor de grote prijs voor korte films,
zo is het algemene oordeel. Zeker vijf
maal oogstte het werk een open doekje.
De Westduitsers, die hun laajtste rest
je hoop gesteld hadden op 'Helmuth
Kautners „Der Rest ist schweigen" heb
ben deze hoop gisteravond gezien de
geringe bijval, die de film oogstte in
rook zien opgaan. De Japanse produktie
„Verborgen veste" maakt nog steeds de
meeste kans.
Een van de meest bejubelde gasten
van het Berlijnse festival tot nu toe
was de stralende Amerikaanse
filmactrice Rita Hayworth, die een
belangrijke rol vertolkt in de film
Seperate tablesHet u'as Rita
echter goed aan te zien, dat de
jaren ook haar niet ongemerkt
voorbij zijn gegaan
filmfabrikanten zijn nog lang niet toe
aan de film als kunst, alleen aan de
fiim als een bijzonder simpel amusement
van een nogal laag peil.
Schoorvoetend
De filmfabrieken zijn dan ook maar
schoorvoetend en na grote druk naar
Berlijn gekomen, dat zij na de oorlog
steeds, hebben gemeden. Zo kwamen zij
niet met „Menschen im Hotel", maar
nog wel met O. W. Fischer's Und
das am Montagmorgen" en met Kaut
ners Hamletfilm „Der Rest ist schwei
gen". Of het slechte geweten van de
Duitse maatschappijen of het geringe
vertrouwen in het Berlijnse filmfestival
is, weet men niet. In elk geval gaat het
de Westduitse film- niet goed, zelfs
slecht tot aan het onverdraaglijke toe
wat hun produkten betreft, zei een der
Duitse juryleden dezer dagen. Waarbij
het op dit festival wel heel opmerkelijk
Advertentie
ptmmmms
JONKER FOTO TOE STEL ZEGT
(ook in kleur)
NAJAARSBEURS UTRECHT
NIET AAN CROESELAAN
De Najaarsbeurs 1959 in Utrecht zal
uitsluitend op het Vredenburg worden
gehouden. De gebouwen op het Croese-
laanterrein worden dit jaar voor het
eerst niet gebruikt.
De directeur van de Koninklijke Ne-
derlandsche Jaarbeurs, mr. H. A. R.
Schuit, zei ons, dat de beperking van de
beursactiviteiten tot het Vredenburg
geen bewijs is van mindere bloei, doch
louter en alleen berust op zakelijke over
wegingen.
In de loop der jaren heeft de Voor-
Jaarsbeurs meer een internationaal ka
rakter gekregen dan de Najaarsbeurs.
Praktisch alle grote internationale ma
nifestaties op dit gebied worden in het
voorjaar gehouden. Dit heeft tot gevolg,
dat vele zakenlieden dan een tournee
maken door Europa en op hun tocht ook
Utrecht „aandoen". Verschillende groe
pen van exposanten, die vroeger met
hun produkten op de Najaarsbeurs
kwamen, zijn dan ook al overgegaan
naar de Voorjaarsbeurs. De afdeling
efficiency zal dit jaar een zelfstandige
manifestatie houden in Amsterdam.
De najaarsbeurs wordt van 1 tot 12
september aanstaande gehouden. De
voornaamste inzendingen zijn die van
lederwaren-, porselein-, speelgoed-, bijou
terieën- en parfumerieënfabrikanten en
-importeurs.
Samen met
T
HEINZ en TEO
méér variatie
op de
boterham
HEINZ
Sandwich Spread
en TEO jam in
de potten met
de handige
schroefsluiting
GARANTIE:
volledige vergoeding door Uw leverancier
een Heinz of Teo product niet voldoet.
indien
„Als een straal van warme Italiaanse 2011''
(Van onze speciale verslaggever)
Heel tenger, heel ontroerd, de wereld om haar heen een schittering
van licht en kleur, maar in haar hoofd nog de sonore klanken van het
halleluja: zo staat vandaag in het middaguur Prinses Paola op de
trappen van Brussels Sint-Goedelekerk. Getrouwd met Prins Albert, met
wie zij voortaan een zal zijn in gevoelens, in moeite en vreugde, in
alle belangen, zoals kardinaal Van Roey het even tevoren bij het
kerkelijk huwelijk heeft uitgedrukt.
En naast de Prins, in zijn uniform van kapitein ter zee, staat de
Prinses daar als de vervulling van de droom van miljoenen vrouwen:
jong en aantrekkelijk, in glanzend wit, met een sleep van vijf meter.
Heel Europa
open auto, waarvan de roze en witte
anjer-versiering achter de zitbank als
een krans haar hoofd omvat, en lachend
en wuivend rijdt zy naast Prins Albert
Brussel door, de weg op naar het kasteel
van Laeken.
„Comme elle est gentille", zucht Brus
sel vertederd.
„Een schat van een bruid", zeggen
Nederlanders, die naar Brussel zijn
overgewipt.
„Als een straal van de warme Italiaan
se zon", heeft kardinaal Van Roey zo
even gezegd.
Met in haar blauwe ogen al het licht
van een gelukkig 21-jarig mensenkind.
„Rijksbijdrage te laag
„Meer soberheid is nauwelijks mogelijk
(Van onze Haagse redactie)
In de zitting van de Prov. Staten van Zuid-Holland is gisteren de nota van
Ged. Staten ter sprake gekomen inzake de herziene raming van de kosten voor
de bouw van het Provinciehuis. Zoals bekend werden de kosten in 1955 geschat
op 17 miljoen gulden: thans raamt men de netto bouwkosten op 28.85 miljoen,
zulks tengevolge van veranderingen in het bouwplan (w.o. de aanleg van een
schuilkelder) en de gestegen kosten van lonen en materialen.
Ir. Blom 'VVD) oefende kritiek uit
op de hoge kosten van het Provincie
huis. Een dergelijke investering staat
in geen verhouding tot de rest van de
provinciale begroting en dat dan nog
in een tijd dat de provinciale finan
ciële toestand precair is. De heer Blom
achtte de kosten voor het kantoorge
deelte van het Provinciehuis f 160,—
per kub. meter) véél te hoog. Ook het
representatieve deel moet bescheidener
worden opgezet. Over het algemeen
vroeg spreker meer soberheid bij de
bouw en de afwerking en derhalve een
herziening van de kostenraming
De rijksbijdrage van een half miljoen
achtte ir. Blom te laag. Namens de
P.v.d.A. zei de heer Diepenhorst de her
ziene raming wel aannemelijk te ach
ten. Hij was er echter tegen dat de
bouw van het representatieve deel zou
worden uitgesteld. „We hebben al een
half stadhuis, een half politiebureau en
een half gebouw voor Gemeentewerken
in Den Haag, laat ons niet ook nog j
een halfprovinciehuis krijgen", zo zei
hij.
Gedeputeerde van Riel antwoordde
namens G.S. dat de kostbaarheid van
het plan al vaststond ten tijde dat het
werd aangenomen. De hoge kosten voor
het kantoorgedeelte worden o.m. ver
oorzaakt door de technische installa
ties. Doch deze .moeten over 40 jaar
nog goed functioneren. Hier geldt:
„goedkoop is duurkoop". Meer sober
heid is nauwelijks mogelijk, aldus de
heer van Riel, die echter toezegde met
de architect over eventueel mogelijke
bezuinigingen op het representatieve
deel te zullen spreken.
iverigens is het gehele plan, mèt het
representatieve gedeelte ,als een ge
heel aanvaardé. Dit deel is ook be
doeld als de kroon op het werk. Spre
ker was het met de heer Blom eens
dat de Rijksbijdrage zeer laag is;
leze werd dan ook vastgesteld ten
lijde dat de bouwkosten nog 40
lager waren. De nota werd hierna
voor kennisgeving aangenomen.
„Vive Paola" en
„Vive le Prince"
Gearmd staan Prinses Paola en Prins
Albert even stil alsof zij uitkijken
over Brussels benedenstad, over Brus
sels bevolking, waar de St.-Goedele zelf
al zeven eeuwen overheen kijkt. Achter
hen staan zijn naaste familieleden:
Koning Boudewijn, Koning Leopold,
Prinses Liliana met Prins Umberto,
Prinses Josephine Charlotte. Italiaanse
familieleden van de Prinses en anderen.
„Vive la Princesse", „Vive le Prince",
..Vive Paola". Hoog golven de kreten
rond de voet van de kerk. Tienduizen
den Brusselaars staan daar dicht op el
kaar gepakt. Hun gejuich en ge
schreeuw heeft iets bevrijdends na de
ingetogen uren van burgerlijk huwelijk
en huwelijksinzegening.
Het is de kreet van blijde Brusse-
I laars, die niet denken aan politiek, die
I misschien wel zijn aangetrokken door
1 de pracht en praal van een stoet vol
Koningen, Prinsen en Prinsessen en
schitterende uniformen, maar die toch
een diepe, eerlijke ondergrond hebben
voor het urenlange wachten in een win
derige, grijze ochtend: de beste wensen
voor het geluk van een jong mensen
paar.
Hartverwarmend
Hartverwarmend moet dit ogenblik
zijn voor Prinses Paola en Prins Albert.
Voor het eerst staan zij hier als echt
paar oog in oog met het volk van zijn
land.
Zeker: een goed uur tevoren zijn ze
ook toegejuicht, op hun tocht van
Brussels koninklijk paleis, waar burge
meester Cooremans het burgerlijk hu
welijk voltrokken heeft. Maar na het
„monsieur, madame", waarmee de bur
gemeester hen aansprak, plaatst het
„illusters et chers fiancees" van kardi
naal Van Roey hen opnieuw op de
plaats van verloofden, zij het: verheven
en illuster. Man en vrouw voor de wet.
i verloofden voor de R.-K. Kerk, maar
hoe dan ook: jong en vol verwachting:
zo zijn zij na hun tocht met een vor-
j stelijk escorte door de stad, de St.-Goe
dele binnengegaan, waar monseigneur
Boon. deken van Brussel, hen ontvangt
met de woorden: „God besprenkele
met de dauw van zijn genade"
Langzaam zijn zij de kerk doorgegaan
tot voor het altaar en daar, terwijl de
kaarsen stil brandden, hebben zij de
priester antwoord gegeven op de vragen
van het nieuwe huwelijks-rituaal van de
R.-K. Kerk: of zij gekomen zijn uit vrije
wil en met hun volle toestemming Hun
„oui" komt krachtig en duidelijk. Helder
hebben zij het, na de toespraak van
kardinaal Van Roey, monseigneur Boon
nagezegd: „Ik, Prins Albert, geef U,
Donna Paola, die ik hier bij de hand
houd. mijn christelijke trouw en neem
U tot mijn wettige vrouw voor God en
zijn Heilige Kerk".
„Ik, Donna Paola, geef U
Zo voltrekken zij aan elkaar het
sacramentele teken, terwijl de priester
zijn stool over hun ineengevouwen rech
ter handen gespreid heeft.
Maar is niet heel België, heel Europa,
tegenwoordig bij dit huwelijk? Via de
televisie, waarvan de camera's links
naast naast het altaar een zelfde ere
plaats hebben als kardinaal Van Roey
aan de andere kant, op zijn troon onder
een fluwelen en gouden baldakijn.
Na de zegening van de ringen en een
gemeenschappelijk gebed volgt de mis.
Als ze na afloop daarvan voor de vor
stelijke stoet uit de kerk uitgaan, is het
allemaal voorbij: burgelij'k en kerkelijk
huwelijk. Langzaam dalen ze de trappen
af. Vrolyk nu weer. groet Prinses Paola
de juichende bevolking. Ze stapt in de
Te machtig
Aan het slot van de formule wordt
het Prinses Paola even te machtig. Haar
hoge meisjesstem aarzelt, er komen tra
nen in haar ogen. die ze wegveegt, maar
ze kan ze niet wegvegen uit haar stem,
die alle jonge resoluutheid verloren
heeft en voor een ogenblik wegsterft in
een snik.
„In naam van onze moeder, de Heilige
Kerk, bekrachtig, bevestig en zegen ik
dit huwelijk door U voltrokken", klinkt
dan de stem van de priester.
En ineens is dan niet meer alleen dit
mensenpaar bij zijn handelingen betrok
ken, maar ook de Koningen Boudewijn
en Leopold, die naast elkaar, achter de
roodfluwelen bidst-oel zitten, ook Prinses
Liliane. die aan de andere kant van het
middenpad zit en de verdere vrouwe
lijke familieleden van het Prinselijk
Paar. ook de duizend Belgen en buiten
landers die verder schip en dwarsbeu
ken vullen, want gedragen klinkt het
door de feestelijk verlichte kerfcruimte:
„En U allen, die hier tegenwoordig zijn.
neem ik tot getuige van deze heilige
verbintenis. Wat God heeft verbonden,
dat zal de mens niet scheiden".
RECHTZAKEN
Zware straffen voor
aanranders te Overschie
(Speciale berichtgeving)
De Rotterdamse rechtbank heeft
tien 23-jarige man, zonder beroep, en
een 25-jarige magazijnbediende, bei
den uit Rotterdam, veroordeeld tot
6 jaar en 5 jaar gevangenisstraf, voor
beiden met aftrek. Voorts werden zij
ter beschikking van de regering ge
steld om van harentwege te worden
verpleegd.
In de nacht van 21 op 22 maart had
den zij in de Rotterdamse binnenstad
's nachts om 2 uur een 17-jarig meisje
van onbesproken gedrag op straat aan
gehouden toen zij, na een feestavond te
hebben bijgewoond, zich met toestem
ming van haar ouders alleen naar de
ouderlijke woning begaf. Beide jonge
mannen dwongen het meisje tegen
haar zin op een motorfiets te gaan zit
ten. die door een van hen werd be-
stuurd, terwijl de ander het zich steeds
j verzettende meisje vasthield. Zij reden
met het meisje naar een afgelegen bui-
tenwijk onder v-m. Overschie, waar zij
het beiden hebben aangerand.
Het O.M. had tegen de eerste 6 jaar
en tegen de ander"8 jaar. voor beiden
met aftrek en terbeschikkingstelling
van de regering geëist.
Watervervuiling bedreigt
recreatie te water
Aandrang op wettelijke
regeling
De massale vissterfte, welke onlangs
in de wateren van het Hoogheem
raadschap Rijnland plaats had. heeft
op schrille wijze de aandacht geves
tigd op de watervervuiling, die in alle
delen van ons land hand over hand
toeneemt, aldus de ANWB en de
Kon. Verbonden Nederlandsche Wa
tersportverenigingen in een gezamen
lijk schrijven aan de Minister van
Verkeer en Waterstaat.
Met nadruk wijzen beide organisaties
erop dat de watersport en het water
toerisme welhaast de enige vormen van
recreatie zijn, die de steeds toenemende
stroom recreatiezoekenden kunnen
„opvangen".
In ons waterrijke land is nog vol
doende „vaarruim'te" voor ettelijke tien
duizenden. De gedachte echter, dat men
voortdurend in aanraking komt met
rioolwater of door chemische stoffen
vergiftigd afvalwater, is bepaald geen
stimulans om de overbevolkte bossen en
duinen te verlaten en vakantieplezier
'te zoeken op of aan het water.
Het probleem van de watervervuiling
wordt al enige jaren intensief bestu
deerd. Er wordt hard gewerkt aan zui
veringsinstallaties voor riool- en fa
briekswater: de totstandkoming van
deze werken houdt echter geen gelijke
tred met de snel ernstiger wordende
verontreiniging van het water in de ri
vieren en kanalen in vrijwel alle delen
van ons land.
Reeds op 4 januari 1957 en nogmaals
op 6 juni van dat jaar hebben de
ANWB en de KNWV hun stem ver
heven tegen de watervervuiling waar
aan de Vecht, de Eem en de Loos-
drechtse plassen lijden. Ook nu drin
gen zij er bij de Minister van Verkeer
en Waterstaat wederom op aan de wet
op de bestrijding van de waterverontrei-
neiging. die al geruime tijd in voorbe
reiding is, ten spoedigste in de Tweede
Kamer te brengen.
Duur avoiulje-uit.
(Van onze Parijse correspondent)
Een Nederlandse eigenaar van een
kippenfokkerij is door de tiende Parijse
strafkamer tot één maand gevangenis
straf en 100.000 franken boete veroordeeld
wegens verzet tegen de politie. De ver
oordeelde was zelf niet verschenen,
waarschijnlijk, omdat hij meende dat hij
reeds genoeg heeft gebloed voor het ene
vrolijke avondje, dat hij 10 september
1958 in een Parijs cabaret heeft door
gebracht. De 38-jarige kippenfokker
maakte daar, in vrouwelijk gezelschap,
nogal wat verteringen en gaf enige
rondjes aan de muziek. Toen het op af
rekenen aankwam, bleek het, dat de
eigenaar van het cabaret voorlopig ge
noegen moest nemen met een visite
kaartje, waarop stond: „Goed voor 61.000
franken".
Dat „nam" deze niet. Gevolg: ruzie en
woorden, gooien met glazen, optreden
van de Parijse politie, Nederlander mee
naar het bureau en al wat verder tot
zo'n avontuur behoort. De volgende dag
was hij al tot kalmte gekomen en be
taalde hij zijn rekening plus een uiterst
royale fooi, plus de schade aan het glas
werk, die wel tegen meer dan inkoops
prijs zal zijn gefactureerd.
Maar de klacht wegens verzet tegen
de politie werd niet ingetrokken en gis
teren moest de fuiver dus terecht staan.
Hij was wijselijk niet verschenen en dat
werd hem aangerekend, zodat hij tot
één maand gevangenisstraf en 100.000
franken boete werd veroordeeld. Voor
lopig voor hem dus geen vrolijke
avondjes in Parijs meer.
Advertentie
Nieuwe ontdekking helpt in de
hele wereld lijders aan hard'
nekkige verstopping.
Dank zij een nieuwe ontdekking is het nu
niet meer nodig telkens opnieuw weer
hardnekkige verstopping te verhelpen met
een min of meer drastisch werkend laxeer
middel. DlatwraLax herstelt de
natuurlijke regelmaatdag
in dag uit! Ideaal voor hen die buitens
huis werken of op reis zijn, maar ook
voor kinderen, bedlegerigen, enz.
.de regelmaat wan de klok9
Een uitkomst bij hardnekkige verstopping. 60 tabl. 11.34
Openbaar onderzoek
in zaak-Meulenbelt
Vragen aan ministers
Naar aanleiding van het antwoord
van 29 mei 1959 van de regering op
vragen van het Tweede Kamerlid mr.
Van Rijckevorsel, heeft de raadsman
van het echtpaar Meulenbelt, mr. Ro
bert P. Kokosky zo deelt deze mede
de navolgende stappen onder
nomen:
In de eerste plaats heeft de raadsman
de betrokken ministers verzocht alle le
den van de tweede Kamer en daarmede
ook pers en publiek, met alle gegevens
in de zaak Meulenbelt, ook die van ge
neeskundige aard, bekend te maken.
Naar men weet aldus mr. Kokosky
hield bovengenoemd antwoord in, dat
in verband met overwegingen van ge
neeskundige aard de regering slechte
bereid is inlichtingen te verstrekken en
stukken over te leggen ter vertrouwe
lijke kennisneming van de leden van de
Kamercommissies van Volksgezondheid
en Justitie.
In d/ tweede plaats heeft de raads
man namens zijn cliënten zich gewend
tot de voorzitter van de Tweede Kamer,
dr. L. G. Kortenhorst, met het verzoek
te bevorderen, dat de heer en mevrouw
Meulenbelt door de beide Kamercom
missies worden gehoord, teneinde hun
lezing, ondersteund door stukken en ge
tuigenverklaringen, naar voren te bren
gen, waartoe zij tot dusver nog nooit
officieel in de gelegenheid zijn gesteld.
