JAN ROBERT EN DE KEUKENSCHAAR Kledingstukken KOKEN r ONS MENU voor tweeërlei gebruik DIE het grootste orkest ter wereld dirigeerde MET JOKE X ZATERDAG 20 JUNI WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 3 Verhaal voor de kleintjes „Ziezo", zei vader toen hij met Jan Robert van de kapper terug kwam. „Ziezo. Nou zit het over drie weken net goed, net niet te kort en net niet te lang. Wat vinden jullie ervan?" Moeder en de zusjes keken naar de bruine haren van Jan Robert en moe der zei: „Jan Robert lijkt net een En gels kostschooljongetje". „Hij lijkt op prins harles!" riepen de zusjes en Jan Robert, blij dat ze hem allen zo bewonderden, en toch ook een beetje verlegen, streek met een hand zijn haren in de war. „Hè, nee!" riepen de zusjes, en: ,Als je dat over drie weken maar niet doet" zei moeder. Wat moest er dan over drie weken gebeuren, en waarom vonden vader, moeder en de zusjes de haren van Jan Robert zo belangrijk? Over drie weken ging tante Bep trouwen met oom Kees en Jan Ro bert mocht bruidsjonkertje zijn. Jan Robert vond het prachtig, al wist hij niet goed wat een bruidsjonkertje ei genlijk deed. „Jij mag vóór tante Bep en oom Kees lopen", zei moeder, ,en je mag bloemetjes strooien uit een rieten mandje. En als je het goed doet, krijg je van tante Bep een brandweerauto". Nu. dat vond Jan Robert nog het mooist van alles. Dat 'n bruidsjonker tje er héél netjes uit moet zien. vond hij minder belangrijk Jan Robert zag er zelden netjes uit want hij speelde altijd in de modder. Maar va der en moeder en de zusjes vonden het wél van belang dat Jan Robert een net bruidsjonkertje zou zijn en daar om had vader hem meegenomen naar de kapper en hij had naar Jan Ro bert's kuif gewezen en tegen de kapper gezegd: ,Zo wil ik het geknipt hebben, zó en niet anders". En dat deed de kapper dus, en toen vonden de zusjes dat hij op de prins van Engeland leek. Jan Robert wist niet op wie hij leek, en> het kon hem niets schelen ook. O, hij' wilde best bruidsjonkertje zijn, daar niet van, hij schepte er over op tegen zijn vriendjes, en hij vond het ook heel mooi toen moeder op een morgen zei: „We gaan naar tante Bep, Jan Robert, ze heeft een pakje voor jou, dat je op de bruiloft kunt dragen". Jan Robert ging gewillig mee en hij liet zich gewillig het pakje aanpassen: een echte lange zwarte broek, en een jakje met zilveren knopen. Hij be greep niet, waarom moeder en tante Bep zo hard om hem lachten: hij kon dan ook niet zien. dat het pakje hem veel te groot was, het paste een jongen van acht jaar en Jan Robert was nog maar vijf! „Hij lijkt net een Volendammer vis ser!" zei tante Bep, en „Hij moet een mandje paling aan de arm hebben, in- plaats van een mandje bloemen", zei moeder. Dat moest natuurlijk niet, moeder maakte maar een grapje. Jan Robert moest een ander pakje hebben en wel een pakje voor een jongetje van vijf jaar. „We gaan het huren", zei tante Bep. en zo togen moeder en tante Bep met Jan Robert naar een winkel die vol hing met kleren, en een meneer trok Jan Robert een pak je aan dat hem precies paste: boven het zwarte jakje uit gluurde parman tig de witte kraag van het zijden bloesje, en „schattig!" zeiden tante Bep en moeder, en de meneer glim lachte, en hij zocht uit een diepe la een paar héél kleine handschoentjes, de kleinste die hij had, voor Jan Ro bert. Zo zou Jan Robert zonder twijfel een echt bruidsjonkertje worden. Maar ongeveer een week voor de bruiloft van tante Bep en oom Kees gebeurde er iets. Jan Robert speelde in de tuin niet Herman, het buurjongetje Ze hadden eerst luid geschreeuwd, en moeder kwam naar buiten en zei. dat ze kalm moesten zijn. .Ja moeder", zei Jan Robert zoet, en „goed mevrouw", zei Herman braaf. Moeder ging weer naar binnen en in de tuin werd het stil. Moeder keek na een poosje nog eens op: Jan Robert en Herman zaten rustig in het gras. Gerustgesteld boog moeder zich over haar naaiwerk en ze vergat Jan Robert en Herman. Niet helemaal natuurlijk, maar toch dacht ze niet meer aan de jongens. Dat kwam ook, omdat ze hen niet hoorde. Totdat ze plotseling dacht het was wel een half uur later „Wat is Jan Robert stil". Moeder liep de tuin in de jongens zag ze niet- De keukendeur stond open en ja op de keukenvloer zaten Jan Robert en Herman. En wat hadden ze ge daan? „Nee!" riep moeder verschrikt, maar het was toch zo: Jan Robert had een keukenschaar gevonden en hij en Herman hadden eikaars haren ge knipt. Maar niet zoals een kapper dat doet, o nee, niets er van! Ze hadden het gedaan zoals kleine Jongens dat doen; hier en daar hadden ze hakken haar van eikaars hoofden geknipt en ze zagen er belachelijk uit. Iedereen die Jan Robert zag, moest er om lachen. Maar moeder en vader en de zusjes lachten niet. „Wat is dat nu voor een bruidsjonker", zei Vader en: „Nu lijkt hij helemaal niet meer op prins Charles", zeiden de zusjes. Hij lijkt op een Hollandse kaasboer", zei tante Bep, nadat moeder met Jan Ro bert naar de kapper was geweest, die Jan Robert bijna had kaal geknipt om dat anders zijn haar niet weer netjes aan kon groeien. „Tante Bep wil jou vast niet meer als bruidsjonker heb ben", zei vader, en daar schrok Jan Robert toch van. hij zei: „Ik zal elke dag zeven boterhammen eten, dan groeit m'n haar heel vlug". „Vooruit dan maar", zei tante Bep. En wat deed oom Kees? Hij huurde voor Jan Robert een echte hoge hoed, maar dan een kleintje, en die kreeg Jan Robert op de trouwdag op zijn hoofd. Toen zag niemand Jan Robert's kale bol, en alle mensen zeiden: „Wat een lief bruidsjonkertje is dat!" en Jan Robert glom van trots en niet alleen Jan Robert, maar ook tante Bep en moeder en vader en de zusjes- M.F.B. Spiegeltje, spiegeltje aan de tvand Parijs, juni '59. Wie niet rijk is kan slim zijn, en wie niet over een uitgebreid kleedgeld beschikt, kan met een beetje slimheid toch een uitgebreide garderobe hebben ook al is dat misschien maar schijn. Behalve tot goed gekozen separates, die onderling te combineren zijn en heel wat meer variatie mogelijk maken dan japonnetjes uit één stuk, kan ze ook haar toevlucht nemen tot modellen, die voor een tweeledig doel geschikt zijn. Zoals bijvoorbeeld: De japon die zomermantel is. Ver schillende modellen en diverse stoffen lenen zich daarvoor. Deze keer echter hebben we aan een dóódsimpele, klas sieke chemisierjurk gedacht (figuur lb) met ruime rok, bloesend lijfje, eenvou dige re verskraag en driekwart over hemdmouwen. Een dergelijk modelletje, gemaakt uit mooie, stevige popeline, kan zonder verandering als duster over een zomerjaponnetje worden ge dragen (figuur la). U heeft de keus uit effen en uit gebloemde popeline, welke laatste natuurlijk alleen over effen zomerjurkjes wordt gedragen. Het effect zal in beide gevallen heel verschillend, maar gelijkelijk aantrek kelijk zijn. De middagjapon die zomercocktail- tollet kan zijn. Of omgekeerd natuur lijk. U gaat uit van een zeer simpel model, een rechte japon zonder mou wen en met boothals (figuur 2b). U kiest er een mooie, niet slappe, effen of bedrukte stof voor, faille, piqué, katoenen satijn of zelfs natuurzijde de keus is nog veel uitgebreider. Bij dat japonnetje hoort een blouse, waar van de wijde driekwart mouwen en de grote kraag het oorspronkelijke sim pele jurkje totaal metamorfoseren (figuur 2a). Deze blouse is van witte organza, mousseline of batist. Het zomerjasje dat zich als „cache- maillot" laat gebruiken. Het is in prin cipe niet meer dan een van die non chalante, maar modieuze, lange jak ken, die in de zomer zo vaak en overal te pas komen. Elke stevige en vooral origineel gepatroneerde katoenen stof. een popeline of linnenweefsel bijvoor beeld, komt ervoor in aanmerking. Figuur 3a toont U zo'n jak van een aparte ruitstof, voorzien van halflange mouwen, een kraagloze halsopening, een rugceintuur en lange zijsplitsen, dat op menig recht en effen zomer jurkje of op een dito rok als jasje kan dienen. Natuurlijk is hetzelfde jak ook een goed complement voor de lange pantalon van effen stof, en tevens past het bij shorts. Tot slot is het een handig vakantiestuk voor hen, die naar de kust gaan: het kan als (hoogst moderne) „cache-maillot" (oftewel badpak verb erg er) fungeren, en over een willekeurig zwempak of een bad pakje of bikini van dezelfde katoenen stof worden gedragen. Het kantoorjurkje, dat zich als zonnejurkje ontpopt. Omdat het voor stadsgebruik is kiest U er een niet te gewoon zomerkatoentje voor, effen of bedrukt, in een kleur die U zowel in de betrekkelijke duisternis van een kantoorlokaal als in de felle zon bui ten flatteert. Het modelletje, dat U er uit maakt is tweedelig, het heeft een ruime rok en een getailleerd lijfje met dunne schouderbandjes (figuur 4a) en in deze vorm is het een flatteus zon- VAN DE WEEK De tuinboon is onder de peulvruch ten, waarschijnlijk door z'n aparte smaak, een buitenbeentje. Het is de nog niet volgroeide vrucht van de Wikke, wordt vers gegeten en liefst zo jong mogelijk omdat de schil, die de zaden omhult dan nog niet hard is. Wanneer men gaat doppen houdt men een pannetje met koud water bij de hand waar men de gedopte bonen in laat vallen. Ze blijven zo mooi blank. Ze worden met een bodempje water, wat zout en een scheutje melk in 20 minuten gaar gekookt en dan is het de vraag geworden hoé ze op te dienen. Dit kan n.l. op verschillende wijzen gebeuren, b.v. door ze uit te laten lek ken en er wat boter of fijngehakt bo nenkruid door te doen. of door ze te vermengen met dobbelsteentjes spek, of. wat fijner is: een lekker bechamel- saus met room te bereiden en ze daar doorheen te roeren. Als vlees smaken ham, cornedbeef, pekelvlees of knack- worstjes er heerlijk bij! MAANDAG: omelet, spinazie, gare nieuwe aardappelen in z'n geheel gebakken: yoghurtvla. DINSDAG: nieren op Amerikaanse wijze, tomatensla. pommes frites, luchtige koffiepudding. WOENSDAG: kerrierijst met sla, ra barber met room vla. DONDERDAG: kaarragoüt, andijvei aardappelen; beschuit met aard beien. VRIJDAG: gekookte tarbot, botersaus, worteltjes en peultjes, aardappelpu ree. óf gesmoorde zwezerik, aardappelen, peultjes; karnemelkvla. ZATERDAG: zomergroentesoep; ge bakken griesmeelplakken. ZONDAG: kaasbouillon met ei; ge bakken ham plakken, tuinbonen in bechamelsaus, nieuwe aardappelen; kersen. Recept: Nieren op Amerikaanse wijze De nieren in ruim water enkele uren laten uittrekken, in ruim water met zout en peterselie gaarkoken en daar na in iets boter roosteren. Bedekken met gesmoorde tomaten, omringen met plakjes gebakken spek en overgie ten met gebruinde boter. Recept: Karnemelkvla 1 karnemelk, 40 g maïzena of cus tard. 60 g suiker. De maizena met de helft van de karnemelk tot een glad papje aanmengen, dit onder voortdu rend roeren op een zacht vuur laten binden en even door laten koken. Van het vuur af de suiker en geleidelijk de rest van de karnemelk toevoegen. De vla desgewenst met biscuits garneren. nejurkje voor de tuin en de grote vakantie aan de kust of in de bergen. Het tweede deel is een ruime, korte bolero met korte mouwtjes, kraagloze ronde hals en een split je met knoop- sluiting (figuur 4b). Onder dit jakje, dat over het hoofd aangetrokken wordt, is een brede, gedrapeerde, stof fen ceintuur van contrasterende tint zichtbaar. Diezelfde ceintuur kan ook het zonnejurkje sieren, doch kan eventueel in versie 4a ook door een smalle ceintuur van de japonstof wor den vervangen. Advertentie Moeder wist 't wel... Maar ook U kent nu haar keuken geheim. 't Is de Maizena Dureya die de groenten zo lekker maakt. 1. In het jaar 1848 kwam Pat Gilmore uit Ierland met zijn trompet naar Ame rika. Hij had gehoord dat Berlioz in Pa rijs een orkest van 500 man had gediri geerd en liep zelf met het plan rond een nóg groter orkest samen te stellen. Zijn vrouw moedigde hem daarbij voortdu rend aan. 2. Pat wilde een muziektempel voor 50.000 toehoorders laten bouwen. Daar zou hij dan een orkest van 2000 musici en 10.000 zangers en zangeressen laten optreden. De onderneming werd opgezet en hij bestelde in New York een trommel, die zo groot was, dat er zes mannen no dig waren om hem te dragen. Bovendien liet hij een orgel bouwen, waarvan de pijpen zo hoog waren als schoorstenen. Op 15 juni 1869 werd de reusachtige mu ziekbal in Boston ingewijd. Ole Bull was de aanvoerder van de 200 eerste violen en Madame Parepa was de solozangeres. 3. Terwijl Pat een tournee door Europa maakte, werd zijn schepping door brand verwoest. Maar na zijn terugkeer liet hij onmiddellijk een nieuwe en nog grotere ontwerpen en in 1872 stond hij aan het hoofd van een orkest van 3000 man en een koor van 20.000 zangers. 100 in het roodgeklede brandweerlie den sloegen op de 50 aambeelden in Ver di's „Troubadour". De 100.000 toehoor ders waren door het dolle heen. Velen huilden, anderen jubelden van geest drift. 4. In het jaar 1891 dirigeerde Gilmore het orkest op de wereldtentoonstelling in St. Louis. Toen hij 's avonds de eerste tonen van Wilhelm Tell's ouverture liet klinken, zakte hij door een beroerte ge troffen, in elkaar. Toen deze tijding Pre sident Harrison bereikte riep hij uit: „Dat kan ik niet geloven. Pat Gilmore is absoluut onsterfelijkI" per pakje van 10 tampons,voldoende voor maandelijks gebruik: Normaal f 1,-. Speciaal 1.25 "Wij vrouwen zijn nu veel beter af „Kind, wat ccn Toestand was dat vroeger! Die omslachtige methode! Die ellendige dagen! Vergelijk dat eens met onze moderne o.b.-hvgiëne, de Onmerkbare Bescherming. Miljoenen vrouwen doen nu, fit en vrolijk, aan alles mee: dansen, fietsen, uitgaan, sport. Zij zijn „safe", altijd en overal, want een pakje o.b.-tampons gaat in het kleinste tasje." de moderne hygiëne kunt U even gemakkelijk, maar veel beter een tintgevende haarwassing toe passen met POLYCOLOR Kleurshampoo 't hóórt bij uw make-upl Uw haar wordt bijgetint (zonder ver ven) in uw natuurlijke kleur of een mo dieuze nuance. (Keus uit 20 tinten!) Bij alle drogisten en fumerie-zaken. TUBE f 1.95 Imp. LAHNEMANN Laren N.H. Postbus 18. KAASBROODJES (X) Zullen we vandaag wat gaan bakken In de koekepan? We hebben er heus niet veel voor nodig. Gauw aan Mam mie vragen: V* casinobrood, 6 plakken kaas en 2 volle lepels margarine. Toe Jan, jij bent handig; snijd Jij het brood in 12 sneedjes, maar vooral niet te dik hoor! Besmeer jij dan de sneedjes al vast aan één kant met margarine, Dolf? Klaar? Dan leggen we allemaal een plak kaas tussen de sneedjes op de besmeerde kanten. Doe jij dan de overgebleven margarine in de koeke pan. Kokkie? Goed heet laten worden, maar niet bruin hoor! Nu draai ik het gas wat lager; leg de broodjes op een plat pannekoekmes en laat ze voorzichtig in de pan glij den. Ze moeten lichtbruin bakken, eerst aan de ene. dan aan de andere kant. Ziezo, nu gauw op een schaal en dan mag Annemieke ze opdienen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 15