Stalinstadt, hoe onaanlokkelijk,
symbool van de Oostduitse expansie
Uiterst modem hoogovenbedrijf is omgeven door
nieuwesnelgroeiende socialistische stad
Naargeestige conformiteit als een
stempel op alles en allen
Atlantisch congres erkende de
tekorten van hondgenootschap
Bescheiden resultaat verwacht
van de scheepvaartbesprekingen
TUBERCULOSE WEL GEDAALD
MAAR NIET OVERWONNEN
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 12 juni 1959
Derde blad no. 29767
EEN ECONOMISCHE UITDAGING
(Van onze reisredacteur, W. L. Brugsma)
Stalinstadt, juni Gcnossc Markowitch, die
directeur is van het Eisenhüttenkombinat W.
Stalin, is geen innemende man. Klein, kaal en op
een Duits-eigenwijze manier beleert hij zijn toe
hoorders omtrent plan-economie en socialistische
opbouw in zijn fonkelnieuwe hoogovenbedrijf, met
de bouw waarvan in 1950 begonnen werd op een
lege zandvlakte op vijf kilometer van de Poolse
grens, en dat nu jaarlijks 1.1 miljoen ton ruw ijzer
tot de huishouding van de „Duitse democratische
republiek" bijdraagt. De gloednieuwe woonwijken
van het bedrijf, die samen de eerste socialistische
stad van de DDR Stalinstadt vormen, zijn even
min aardig, daarentegen groot, kaal en ook nogal
eigenwijs, al bieden zij goedkoop en comfortabel
onderdak aan de 22.000 inwoners van Stalinstadt.
Die inwoners moeten de voorlopers zijn van de
nieuwe socialistische orde in Oost-Duitsland. Ze
zijn zorgvuldig geselecteerd, trouwe aanhangers
van de Socialistische Eenheidspartij Duitsland.
Kustvaarder behouden
De Groningse kustvaarder „Navis",
die dinsdagmorgen vroeg op de Noor-
derpier te IJmuiden lekstootte en door
het snelle ingrijpen van de zeesleepboot
„Simson" op het strand kon worden ge
zet. is behouden. Na twee en een halve
dag is het bergingspersoneel van N.V.
Bureau Wijsmuller uit IJmuiden er in
geslaagd het schip af te leveren in een
drijvend dok te Amsterdam.
Nadat de „Navis" woensdagmorgen
van het strand naar de bergingshaven
was gesleept en twee drijvende kranen
die dag de lading van 742 ton staal had
den gelost, werd het schip drijvend
gebracht met behulp van zware ber-
gingspompen. Twee duikers dichtten
scheuren en gaten in de scheepshuid
onder de kimkiel.
Gistermorgen gaf de Rijkshavenmees
ter toestemming de „Navis" via de
Noordersluis en het Noordzeekanaal
naar Amsterdam te slepen. Getrokken
door de sleepboot „Assistent" en ge
stuurd door de „Junior" werd de „Navis"
Hun gemiddelde leeftijd is 26 jaar. Stalinstadt is in ieder opzicht de jongste
stad van de DDR en ook de stad met de meeste kinderen. Wat die kinderen
leren kan men in Stalinstadts zeer fraaie scholen zien, vooral op de permanente
tentoonstelling van tekeningen van boetseerprodukten. Een karikatuur van een
opgehangen kapitalist en beloont een zesjarig jongetje met een tien. Een water
verftafereel van marcherende meisjes met spandoeken „Her mit dem Friedens-
vertrag" of „Nieder mit Bonner Fascischmus, Revanchischmus un Militarismus"
is ook altijd goed voor een ruim voldoende. Een opdracht aan een klas heeft
kennelijk geluid: boetseer een grafmonument voor de Rode Armee. In een vitrine
staan nu 20 grafsteentjes van grijze klei met rode sterretjes erop en het opschrift
„Ehre den Sowjet-Soldaten". Zulke dingen zijn niet zo leuk. De monotone uitstal
ling van enigszins mottige conserven in de zelfbedieningswinkels ook niet. De
conformiteit van kleding en huizenblokken evenmin, al zijn sommige huizen
mooier en groter, want in de DDR geldt duidelijk Orwells „Wij zijn allen gelijk,
alleen zjjn sommigen gelijker dan anderen".
Griezelige sfeer van
onwezenlij klieid
Er hangt in deze nieuwe kunstmatige
stad een sfeer van griezelige onwezen
lijkheid van een klemmende toekomst
film. Het staatsdesinfectiemiddel waar
mee alle lokalen in de DDR van ge
vaarlijke kiemen worden gezuiverd, zet
die eentonigheid zelfs tot in de geur van
de atmosfeer voort. Men betrapt zich
op de drang eens heel hard te gillen of
op de neiging terug te vluchten naar een
oud onpraktisch dorp in Frankrijk, in
België, of in Nederland met hoge lin
den, rivier, kerktoren, straten met kin
derhoofdjes en een oud café, waar men
sen mogen twisten, heel hard lachen of
domme dingen doen. In Stalinstadt is
dat alles geen gewoonte, daar heet het
grote café trouwens „Gaststatte Akti-
vist". Persoonlijk zou ik honderdduizend
maal liever in een woonwagenkamp wo
nen dan in Stalinstadt.
Waarschuwend
uitroepteken
Dit gezegd zijnde moet er iets aan
worden toegevoegd ten behoeve van de
genen, die ook al meenden, dat de Sov
jet-Unie op industrieel gebied nooit iets
zou presteren, omdat er zoveel dwang
heerste, omdat wij er ons nooit thuis
zouden voelen, en in die gedachte ge
sterkt werden door de ouderwetse au
tootjes die uit de Sovjetfabrieken kwa
men. Die achterlijke Iwan, in het col
lectieve keurslijf geperst, zal nooit kun
nen concurreren met het hoogontwik
kelde Westen, dat in vrijheid zijn talent
kan ontplooien. Toen kwam de spoetnik,
die gelijk de olifant met de hele grote
snuit althans dat verhaal de wereld uit
blies.
Voor degenen, die nu nog menen, dat
de DDR een soort massaal concentratie
kamp is, waarin zeventien miljoen on
dervoede, van kou rillende stakkers de
hele dag in de queue staan of zich
moeizaam naar hun werk slepen, dat zij
zoveel mogelijk saboteren, waarin een
staatseconomie heerst die bij voorbaat
tot mislukking is gedoemd, voor diege
nen staan de zes hoogovens van Stalin
stadt als een waarschuwend uitroepte
ken aan de hemel. Want zo simpel is
het helaas niet. Het wordt misschien
niet algemeen beseft, dat de DDR
Europa's vijfde industriële mogendheid
is, na de Sovjet-Unie, Engeland. West-
Duitsland en Frankrijk. Dat ook goed-
ingelichte Westduitse economen van een
Oostduits Wirtschaftswunder spreken.
Dat de DDR tot ver over haar grenzen
een commerciële en industriële activiteit
ontplooit, die menig Westelijk bedrijf in
verlegenheid heeft gebracht.
Enorme sprong vooruit
Welke gerechtvaardigde morele be
zwaren men tegen het politieke dwang
systeem in de DDR moet hebben, hoe
ongunstig de materiële levensomstan
digheden der Oostduitsers voorshands
nog bij de onze mogen afsteken (hoewel
zij bij langa na niet zo slecht blijken als
sommigen willen doen geloven), het zou
een gevaarlijke vergissing zijn te me
nen, dat die Oostduitse economie niet
levensvatbaar zou zijn, dat de industrië
le expansie een kunstmatig kaartenhuis
zou zijn, dat tot uiteindelijke ineenstor
ting gedoemd is. Neem het Eisenhütten
kombinat J. W. Stalin en graaf onder de
dikke verflaag der propaganda naar wat
harde feiten. Het bedrijf dat men in 1950
uit de zanderige grond begon te stam
pen, telt nu zes volledig geautomatiseer
de hoogovens, die tot de modernste in
geheel Europa behoren en die 1.1 miljoen
ton ruw ijzer per jaar produceren. In
1965 zal het „Kombinat" geheel klaar
zijn en naast ruw ijzer ook nog twee mil
joen ton ruw staal en anderhalf miljoen
ton walsstaal leveren. Het bedrijf ver
werkt erts uit de Sovjet-Unie en cokes
uit Polen, waarvan de niet-smetteloze
kwaliteit de produktie per oven overi
gens nog beperkt. Voor de oorlog produ
ceerde het huidige gebied der DDR
slechts zeven procent van Duitslands
totale «taalproduktie. Wanneer het
Kombinat zal zijn afgebouwd, zal dat
25 procent worden.
Een uitzondering, maar...
De rentabiliteit van het bedrijf? Het
maakte in het afgelopen jaar 27 miljoen
mark winst, al komen winstcijfers van
zulke bedrijven in socialistische landen
niet altijd via orthodoxe berekeningen
tot stand. Maar men zegt hier, dat de
prijs van een ton ruw ijzer uit Stalin
stadt 265 oostmark bedraagt tegenover
290 dure Westmarken voor een ton ruw
ijzer uit de Roer. Wordt die lage prijs
verkregen door lage lonen? Het gemid
delde loon der arbeiders bedraagt 550
mark en het kan tot 1000 mark in de
maand stijgen. De gemiddelde huur be
draagt 58 mark per maand voor een
comfortabel flatje met centrale verwar
ming en warm water. Alle onderwijs en
medische verzorging zijn vrij. Iedereen
droomt van en spaart voor een eigen
auto: dat er pas honderd particuliere
auto's in Stalinstadt rijden ligt vooral
aan de beperkte produktie der Oost
duitse industrie en de even beperkte
import.
Onder Stalinstadt's toeleveringsbedrij
ven, elektra, waterleiding, centrale slage
rij, bakkerij, zuiverbedrijf, winkels, enz.,
zijn er die nog niet renderen, omdat zij
hun capaciteit, die gepland is voor het
toekomstige inwonertal van 40.000 men
sen, nog niet ten volle kunnen gebrui
ker). En op die bedrijven moet de staat
toeleggen. Het mag zijn, dat Westeuro-
Tijdens een kort bezoek aan de
DDR (Oost-Duitsland) zag een
groepje Westelijke journalisten, on
der wie onze reisredacteur, ook de
eerste socialistische stad van Oost-
Duitsland, Stalinstadt. In deze ro
de modelstad met zijn nieuw hoog-
overbedrijf zijn totnutoe slechts zel
den Westelijke correspondenten
toegelaten.
Ven Nelle bestellen
Advertentie.
pese arbeiders zich in velerlei opzichten
in Stalinstadt doodongelukkig zouden
voelen, al moet ik uit mijn uiteraard op
pervlakkige indruk opmaken, dat de om
gang tussen bedrijfsleiding en arbeiders
mij als zeer ongedwongen en kameraad
schappelijk voorkwam.
Het is zeker waar dat Stalinstadt voor
lopig een uitzondering in de DDR is, al
staan er nog meer soortgelijke projecten
op het programma. Maar het feit blijft
dat men geheel los van politieke of mo
rele overwegingen de economische uit
daging moet erkennen, die in een be
drijf en een systeem als dit voor 't Wes
ten ligt opgesloten en dat men zich
daarvoor door geen oogkleppen van tra
ditionele concepties of vooroordelen
mag laten verblinden.
Van Nelle bestellen
Advertentie.
De Bond van Nederlands PTT-perso-
neel ..Ons Belang", die zoals bekend niet
ln het georganiseerd overleg is vertegen-
woardigd, heeft in een adres aan voor
zitter en leden van de Tweede Kamer,
naar aanleiding van de regeringsverkla
ring bezorgdheid uitgesproken over de te
verwacht enontwikkeling. In het bijzonder
van het sociaal-economische beleid, de
„vrijere loonvorming", huurverhoging, af
schaffing van consumentesubsidies en in
krimping va nde overheidsuitgaven ver
wacht de bond een verslechtering van de
positie yan het overheidspersoneel.
Van Nelle bestellen 1
Advertentie
llllllllllli;ili;illlllllll!l!ll!lllll!llll!llll
Verkeerde haven
Gisteren om vijf voor vier liep
het 9315 br.t. metende Engelse m.s.
„Argobeam", komende met stukgoed
van Gibraltar, de Nieuwe Waterweg
binnen. Rustig werd naar Rotter
dam opgestoomd. maar toen het
schip daar aangekomen was bleek
men zich in de haven vergist te
hebben! De lading was niet voor
Rotterdam bestemd maar voor Kiel,
een goede 500 km verderop. Laco
niek heeft de kapitein toen zijn
schip laten draaien. Hij bereikte
om kwart over acht weer Hoek van
Holland. Daarna ging het op Kiel
aan.
gesleept. Een pompboot en een bergings-
pomp moesten echter tijdens het trans
port blijven draaien, omdat het water
door kleine lekken bleef binnendringen.
In het dok werd de schade zichtbaar,
die groter is dan aanvankelijk werd
verwacht.
Niet-militaire bepalingen van het verdrag
der NA VO vormen nog altijd de hoofdzaak l
(Van onze Londense correspondent)
Het Atlantisch congres heeft de taak vervuld, waarvoor het bijeen
gekomen was: het heeft een reeks aanbevelingen opgesteld, welke,
indien zij door de regeringen verwezenlijkt worden op het ogenblik
nog een vrome wens de niet-militaire bepalingen van het NAVO-
verdrag, welke in feite de hoofdinhoud ervan vormen, tot leven zullen
brengen terwijl de politiek-militaire samenwerking zal worden ver
beterd. Men heeft de hand in eigen boezem gestoken, eerlijk de tekort
komingen van het Atlantische bondgenootschap erkend en daarbij het
inspirerende ideaal van een waarlijke Atlantische gemeenschap voor
ogen gehouden.
Politiek-militaire
samenwerking wordt
eveneens verbeterd
Het voornaamste concrete voorstel,
dat mogelijk het eerst voor verwezen
lijking vatbaar is, betreft de oprichting
van een Atlantisch studiecentrum voor
internationale politiek, dat een kleine
kans heeft om in Amsterdam te worden
gevestigd. Maar omdat men in de kring
der Nederlandse delegatie er niet zo
heel veel geestdrift voor toonde, gaat
dit misschien onze neus voorbij. Onmis
kenbaar zal er zijdelings een zekere op-
voedingskracht kunnen uitgaan van een
Atlantisch instituut, zoals de onofficiële
naam luidt.
Er wordt sterk van Amerikaanse kant
voor geijverd, vooral wat betreft de uit
wisseling van ideeën en men wil dat
het op het Europese vasteland zal ko
men. Het instituut, dat zich enigermate
met het onderwijs zal bezighouden,
maar vooral wetenschappelijk speur
werk moet verrichten, zal door de in
dustrie, internationale opvoedkundige
stichtingen en andere particuliere licha
men moeten worden gefinancierd, mo
gelijk aangevuld door regeringsbij dra
gen. Het werd echter gelukkig tevens
van groot belang geacht de Atlantische
gemeenschap, hoe onvolmaakt nog, ook
meer tot het hart van de bevolkingen
te laten spreken. Vandaar dat gedacht
wordt aan de oprichting van een inter
nationale onofficiële organisatie om
fundamentele voorlichting aan de ge
hele wereld te verstrekken vooral als
tegengif tegen communistische propa-
Het overleg in Washington
Misschien een permanente commissie als
tegenwicht tegen de Amerikaanse reders
Maatregelen tegen schepen
onder goedkope vlag
(Van onze correspondent
in Washington)
De vijfdaagse informele bespre
king in Washington over scheep
vaartzaken zal op zijn hoogst een
bescheiden resultaat opleveren. In
gewijden hadden ook niet anders
verwacht. De vertegenwoordigers
van de negen Europese scheep-
vaartlanden hebben thans drie
dagen gediscussieerd met de uit
gebreide Amerikaanse delegatie.
De Engelsen, Noren en Denen
zonden hun minister voor Scheep
vaart naar Washington, voor Ne
derland was de heer De Vries,
directeur-generaal voor de scheep
vaart, overgekomen.
De Europeanen hebben drieërlei be
zwaren tegen de Amerikaanse scheep-
vaartpolitiek: zy oefenen kritiek uit op
de Amerikaanse vlagdiscriminatie. de
scheepvaartsubsidie alsmede op de prak
tijk der goedkope vlag
De Europeanen hebben allereerst ge
probeerd of op den duur een verandering
kan worden gebracht in de vlagdiscri
minatie. Zij kunnen het wel billijken, dat
Amerika vijftig procent van zijn hulp
aan het buitenland met eigen schepen
wil vervoeren, doch zij wensen deel te
nemen aan het vervoer van de andere
vijftig procent, indien het ontvangende
land niet over de nodige schepen be
schikt. Bovendien rekken de Amerika
nen het begrip „regeringsgoederen" wel
zeer ver uit. Wanneer bijvoorbeeld de
Export- en Importbank een bepaalde
lening voor aankoop in Amerika garan
deert. behandelt men de betreffende
verscheping als regeringsgoederen. De
Amerikanen hebben zich tot dusverre
onwrikbaar getoond inzake de thans gel
dende regeling. Op de huidige confe
rentie zal men ten deze echter geen
spijkers met koppen kunnen slaan. Om
de regeling te veranderen is een wets
wijziging nodig. Vandaar dat de Euro
peanen hebben voorgesteld een perma
nente internationale commissie op te
richten, die van dag tot dag de rijzende
problemen zou kunnen bespreken. Zulk
een commissie zou een tegenwicht kun
nen vormen tegen de Amerikaanse re
ders, die voortdurend op de Amerikaanse
Voor de eerste maal „in het pu
bliek" heeft de Britse „Vliegende
Schotel" gevlogen. Gesteund door
een luchtkolom, die het toestel zelf
maakte, verhief het zich tot een
hoogte van 45 centimeter boven het
aardoppervlak.
(ANP-telefoto)
Circa honderd Japanse politiemannen
en douanebeambten nebben gisteren in
Jokohama het 8627 ton metende Neder
landse schip „Tjiwangl" doorzocht en 287
gram opium in beslag genomen. Twee
Chinese bemanningsleden van het schip
zijn gearresteerd.
Van Nelle bestellen
Advertentie
regering druk ten eigen bate uitoefenen.
In principe lijkt de Amerikaanse dele
gatie thans de oprichting van zulk een
commissie te aanvaarden, het besluit
hiertoe zal waarschijnlijk het enige, doch
niet onbelangryke resultaat van de be
sprekingen kunnen zijn. De Europeanen
verwachten geen wijziging in het Ame
rikaanse subsidie-stysteem voor de
scheepsbouw en lijnvaart. Wat het der
de punt betreft: de vaart van Ameri
kaanse schepen onder goedkope vlag zal
waarschijnlijk nauwelijks aangeroerd
worden, daar de Europeanen willen ver
mijden gemene zaak te maken met de
Amerikaanse vakbeweging, die eveneens
bezwaar heeft tegen deze praktijk van
de Amerikaanse reders. Wel wil men
echter gezamenlijk met Amerika over
wegen. of geen maatregelen kunnen wor
den getroffen, tegen de acht en een half
miljoen ton scheepsruimte onder goed
kope vlag, die men niet als bezit van
nationale maatschappijen kan kenmer
ken en die in geval van oorlog niet ver
plicht zijn tot mobilisatie ten bate van
het Westen.
Men wil naar Atlantische
samenwerking
Het in wezen burgerlijke karakter van
NAVO laat men niet vergeten dat dit
op artikel 2 berust en dat het door de
omstandigheden zo prominent geworden
militaire artikel pas het nummer 5
draagt! zal. naarmate de nadruk van
het Oost-West conflict op het economi
sche en sociale komt te liggen, onge
twijfeld sterker op de voorgrond tre
den. Van belang is in dit verband ook
de verwijzing naar eventuele Atlantische
vervlechting (integratie), hoewel dit
thans nog een hersenschim lijkt. Men
wil echter naar een Organisatie voor
Atlantische economische sa
menwerking (OAES) toe om vooral ook
de rijke hulpbronnen van de vrije we
reld gelegen buiten die in de landen
van de OEES (Organisatie voor Euro
pese economische samenwerking) en de
NAVO-gebieden ten volle te benutten.
De vrije wereld omvat tenslotte drie
kwart van de totale produktie-krach-
ten! De hulp aan de economische ach
tergebleven gebieden stond op dit con
gres in het middelpunt.
De grote stuwkracht was hier Eric
Johnston, de Hollywoodse filmmagnaat,
die helemaal niet op zo iemand lijkt,
een uiterlijk ascetisch en innerlijk
diepbewogen mens en de beste spreker
van het congres. Hij hamerde erop, dat
het geven van geld hij is Eisen
howers adviseur voor de Amerikaanse
economische hulpverlening niet vol
doende en vaak het minst belangrijke is.
De onderontwikkelde volken vragen
voor alles om erkenning van hun men
selijke waardigheid en een plaats onder
hun „eigen" zon. Van groot belang was
ook dat de noodzaak onderstreept werd
van betere raadpleging van de „kleine"
NAVO-broeders door de grote, maar een
werkelijk gemeenschappelijke politiek
werd nog onbereikbaar geacht.
De Noorse minister van Buitenlandse
Zaken Lange zei, dat de kleine landen
vaak niet weten, waaraan zij toe zijn,
omdat zij zelfs niet over de nodige in
formatie beschikken om een standpunt
te bepalen. Hij wilde zich maar liefst
buiten de kwesties houden, die niet
iedereen aangingen, maar deze „wijze
Van Nelle bestellen
Advertentie
Sportieve
teugelbroekjes
in een zeer origineel
tweekleurig gestreept
railcord-fluweel. Met 2 Ameri
kaanse zakken. In 6 kleurcombi
naties.
Leeft. 1-4 jaar.
Normaal 7.90,
ndalle maten
Zolang de voorraad strekt. Telefonische
orders kunnen niet worden uitgevoerd.
SO
LEIDEN:
Haarlemmerstraat 25
ROTTERDAM: Korte Hoogstraat 11 Meent
hk.Goudsesingel Katendr. Lagedijk hk.
Dorpsweg West-Kruiskade 35
NIEUWE UITGAVEN
Willem Anthony Paap, het levensverhaal
van een vergetenë. door dr. J. Meyer.
Goden en eilanden, een reisboek over
Griekenland, door Bertus Aafjes.
Leven zonder slaap; de samenleving van
de bijen, door F. J. Pootmann.
Waar lag het paradijs? Raadsels uit het
verleden, door prof. dr. R. Hennig.
liet leven van Herodes. door F. Josefus.
Het binnenhuis, adviezen voor woning
inrichting, door S. M. Pruys en H. v. d.
Geest.
Levensverwachting, door dr. O. van
Andel-Ripke.
Zeilend zwerven, handboek voor zeilers,
door C. Lakens Douwes.
Koolvogels in kleuren, door dr. W. P.
Postma en. H. Kleyn.
Aquariumvissen in kleuren, door dr. W.
Postma en J. Rutlng.
Uitg.: J. M. Meulenhoff, Amsterdam.
Gewoon een straatje, door Miep Dlek-
man. Uitg.: Leopold. Den Haag.
Gouden oogst, door M. Kinnan Raw-
llngs.
De Zwaan, door M. Steen.
De wereld van Suzle Wong, door R.
Mason.
Verspild weekend, door C. Berg.
Het geschonden hart, door Ph. Bottome.
De gillende drieling, door E. Unner-
stad.
Als de elementen razen, door Fr. W.
Lane.
Kattenkwaad, door D. Tovey.
Verschenen bij de Zuid-Hollandsche Uit
gevers Mij., Den Haag.
Van Nelle bestellen 1
Advertentie.
man" (een van het beroemde drietal,
dat helpen moest NAVO's grondslag te
verbreden) werd terecht door Prins
Bernhard gekapitteld met de opmerking
dat er praktisch geen conflict meer is,
waarbij het ene NAVO-land zich kan
afzonderen van het andere! De Prins
zelf had pogingen gedaan om NAVO's
invloed aan te wenden om de moeilijk
heden over de vrijhandelszone uit de
weg te ruimen.
Nederlanders tevreden
Het congres werd door menig spreker
op het hart gebonden, dat de meeste
problemen van psychologische en daar
na pas van politieke of economische
aard zijn. Alleen de grote morele waar
den als de solidariteit, waarvan de Ne
derlandse president Fens in zijn slot
woord gewaagde, kunnen het Westen
voor ondergang behoeden.
Men besefte sterk, dat de economische
en politieke samenwerking in Atlan
tisch verband op soepele wijze zou die
nen te worden verwezen, lijkt, maar de
nationale gevoeligheden zijn nog zo
sterk, dat het congres Macmillans aan
prijzing van het Britse Gemenebest als
het schoolvoorbeeld voor de ideale we
reld-organisatie niet zo heel best kon
verdragen In de kring der Neder
landse delegatie was men er goed over te
spreken dat het congres de economiscne
en sociale bemoeienissen wil uitbreiden
tot buiten het geografische gebied van
de NAVO, al was men niet al te opti
mistisch. dat de voorstellen ook zouden
worden uitgevoerd. Over het algemeen
waren onze landgenoten tevreden over
hetgeen erop dit congres is bereikt.
'Waakzaamheid blijft
geboden
De tuberculose-epidemieën in 1958 en
ook nog in 1959 vormen een teken aan
de wand. dat grote waakzaamheid bij de
bestrijding van tuberculose geboden is.
Dit verklaarde dr. M. R. Heynsius van
den Berg. voorzitter van de Koninklijke
Nederlandse Centrale Vereniging tot
Bestrijding der Tuberculose, gisteren in
Utrecht bij de opening van de algemene
vergadering van deze vereniging. Hij
zei. dat de laatste jaren bij het publiek
het misverstand heeft postgevat, dat de
tuberculose vrijwel zou zijn verdwenen
en als volksziekte van geen belang meer
zou zijn. De sterke daling van het tu-
berculosesterftecijfer sinds 1945 heeft
tot die mening aanleiding gegeven, al
dus dr. Heynsius van den Berg. Hij
voegde hier aan toé, dat er in 1958 ech
ter enkele donkere wolken zijn komen
opdagen: het sterftecijfer is in gerin
gere mate gedaald dan in voorgaande
jaren (in 1954 7.5 t.b.c.-sterfgevallen r>T
100.000 inwoners en in 1955 1956 1957
en 1958 resp. 6. 7, 5 5, 4, 7 en 4 3) Het
ziektecijfer vertoont ten opzichte van
1957 nauwelijks enige daling.
Uit de tuberculose-epidemieën kan
men, volgens dr. Heynsius van den B rg
concluderen, dat men krachtig moet
doorgaan met het opsporen van nog on
bekende besmettingsbronnen, onder
meer door middel van het bevolkings
onderzoek. Het is jammer, zo zei hij, dat
verschillende personen veelal de
oudere inwoners van een gemeente
zich onttrekken aan dit onderzoek, ter
wijl het juist de ouderen zijn, bij wie
men de meeste afwijkingen vindt die bij
de betrokkenen geen klachten veroor
zaken.
Dr. Heynsius van den Berg sprak er
zijn teleurstelling over uit. dat de re
gering heeft besloten de subsidie, die de
vereniging al sinds 1910 heeft ontvan
gen, stop te zetten.
De vergadering benoemde prof. dr. G.
C. E. Burger en dr. M. Straub tot ere
leden van de vereniging.
