DULLES' KENNIS EN INZICHT:
BIJSTAND VOOR EISENHOWER
Maar de kernachtige uitspraken van formidabele
minister hebben nogal eens verwarring gewekt
Bescheiden ondanks zijn invloed
Met bezoek aan Philips beslool
Sjah zijn verblijf in ons land
Het ontslag van staatssecretaris
Moorman voor velen verrassing
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 25 mei 1959
Vierde blad no. 2975]
Dulles» die als Amerikaans minister van Bui
tenlandse Zaken 47 landen heeft bezocht en
900.000 km. heeft afgelegd, heeft thans „de grote
reis" moeten aanvaarden, de laatste. Dulles' per
soonlijke taak is ten einde, maar zijn werk is niet
voltooid. Niemand was er meer van overtuigd dan
hijzelf, dat de vrede alleen gehandhaafd kan wor
den door voortdurende inspanning. Anderen heb
ben deze taak nu overgenomen. Zij zullen zich
Dulles herinneren als een man van schier mateloze
energie en strikte plichtsbetrachting. Een krachtig
en tevens een uitzonderlijk machtig man.
Nooit heeft een Amerikaans president zoveel
van zijn grondwettelijke verplichting om de bui
tenlandse politiek te leiden, gedelegeerd als
Eisenhower deed, in vol vertrouwen op Dulles'
kennis en inzicht. John Foster de president
noemde hem altijd Foster is zes jaar de sterke
man geweest in het Amerikaanse kabinet.
(Van onze correspondent in Washington,
dr. P. C, J. Korteweg)
Vrijwel steeds heeft Eisenhower zyn goedkeuring gegeven aan de richtlijnen
en plannen waarmede Dulles ter tafel kwam. En wanneer de president via radio
en t.v. aan het volk bepaalde aspecten van de buitenlandse politiek duidelijk
maakte, was het voor de goede verstaander niet moeilijk om in de stijl van die
redevoeringen de spreektrant en de formuleringswijze, van Dulles te ontdekken.
Hoewel de grote invloed van Dulles op Eisenhower aan ieder duidelijk was,
heeft deze minister van Buitenlandse Zaken daar in het openbaar nooit op ge
zinspeeld. Het overkomt Hagerthy, Eisenhowers perschef, nu en dan wel eens, dat
hy „wij" zegt als hij eigenlyk „de president" zou moeten zeggen, maar Dulles
was steeds de correctheid zelf. Altyd luidde zyn formulering: „zoals de president
heeft gezegd", terwijl de ingewijden wel wisten dat Dulles het was, die aan
Eisenhower die woorden in de mond had gelegd!
Tsjang niet veel vrijheid en in 1958 was
het eindelijk zo ver. dat men met
Tsjang overeen kon komen, dat hij niet
zou trachten zich met geweld opnieuw
op het vasteland te vestigen.
Niet ongezellig al
was zijn werk alles
Ook zorgde Dulles er terdege voor.
niet op eigen gezag tot daden over te
gaan. Bij herhaling zag men hem het
hek van het Witte Huis binnenrijden en
thuis zowel als in het State Department
(ministerie van Buitenlandse Zaken)
stond er een witte telefoon op zijn bu
reau. die hem een directe verbinding
verschafte met Eisenhowers staats-
woning. Als het nodig was. schroomde
hij niet van de telefoon gebruik te ma
ken. zelfs niet bij „nacht en ontij". Ge
durende een spannende fase van strijd
ir. het Verre Oosten belde hij Eisen
hower eens om twee 's nachts wakker en
het is nog niet zo heel lang geleden dat
hij onderweg van Europa naar Alas
ka het Amerikaanse staatshoofd om
vijf uur 's ochtends uit bed belde. Zake-
lnk was de relatie van Eisenhower en
Dulles zeer intiem, maar een sociaal-
persoonlijke vriendschap is daar niet
uit gegroeid. Dulles was niet de man.
die de president in zijn uren van ont
spanning nodig had. Dulles zou altijd
veer zijn teruggekomen op „het werk",
terwijl ..Ike" in zulke perioden het ge
sprek liever op golf en vissen zou heb
ben gehouden.
Men moet hier niet uit afleiden, dat
Dulles die een flink glas Amerikaanse
of Canadese whisky niet versmaadde
ongezellig of afwezig piekerend ge
weest zou zijn op diplomatieke recepties
en diners. Bij die gelegenheden lachte
hij graag en. al zijn de conversaties
tussen Luns en Dulles nu en dan wei
eens vrij scherp geweest, de Nederland
se minister wist. dankzij zijn onmisken
baar gevoel voor humor en zijn gcede
anekdoten zo nodig altijd wel weer de
gewenste ontspanning te bereiken in
zijn gesprekken met zijn formidabele
collega.
Graag hoog in de lucht
Al verontachtzaamde Dulles de sociale
kant van het leven dan niet, hij leefde
toch vrijwel alleen voor zijn werk.
Reeds om zeven uur stond hij op en
wanneer hij in het State Department
verscheen, waren de werksters daar dik
wijls nog niet klaar met schoonmaken.
Wel nooit in de geschiedenis heeft een
minister van Buitenlandse Zaken in
zijn ambtsperiode zoveel gereisd als
Dulles. Zij die werkzaam waren in Ame-
rika's buitenlandse dienst, hebben dat
niet altijd gewaardeerd. In het State
Department klaagde men er nogal eens
over. dat Dulles te weinig achter zijn
bureau zat en daardoor onvoldoende op
de hoogte kon zijn van de mening van
hen. die hem trachtten bij te staan in
de lopende zaken. Amerikaanse diplo
maten in het buitenland hadden soms
het gevoel alleen te worden gebruikt
voor kwesties van middelmatig belang.
Deed zich iets voor wat werkelijk be
langrijk was. dan kon men er op reke
nen. dat Dulles zelf kwam aangevlogen
om de zaak op te knappen.
John Foster was een flegmatisch man.
voor wie het weinig verschil maakte of
hij in een stads-taxl stapte of in een
vliegtuig, dat hem naar de andere kant
van de aarde bracht. Hü hield er eigen
lijk wel van om hoog in de lucht te
werken. Daar was het rustiger dan in
zijn departement, nij trok daar zijn
jasje uit, deed zyn pantoffels aan en
kon dan urenlang zitten denken en no
tities maken op een grote gele bloc
note.
Wel schokkende uitspraken,
maar toch zeer geduldig
Sommige van Dulles' kernachtige
woord-formules moeten wel ontstaan
zijn hoog in de lucht. Op aarde hebben
zij soms klaarheid gebracht, doch vaak
ook verwarring en ongerustheid. Men
moet Dulles zeker niet uitsluitend be
oordelen op grond van die pittige, doch
dikwijls niet zo gelukkige formules. Die
formules zouden de indruk kunnen ge
ven, dat Dulles alleen kon denken in
wit en zwart, dat het bij hem altijd
was „er op of er onder", „ja of neen",
„voor of tegen". In de praktijk van de
internationale diplomatie was hij ech
ter veel genuanceerder, veel geduldiger,
veel realistischer ook dan in die wereld
schokkende leuzen.
Voorbeelden te over: toen Dulles deel
nam aan de Republikeinse verkiezings
campagne in 1952 sprak hij over de mo
gelijkheden voor een ..bevrijding" van
Polen. Tsjechen, enz. Maar toen zich in
Oost-Duitsland. Polen en Hongarije
ernstig verzet openbaarde tegen de Rus
sische tirannie toonde Dulles zich
uiterst voorzichtig en achtte hij het niet
mogelijk, dat Amerika meer dan alieen
morele steun aan de opstandelingen zou
verlenen.
Onmiddeliyk nadat de Republikeinen
aan het bewind gekomen waren, heette
het. dat aan Tsjang Kai-sjek de vrije
hand zou worden gelaten. Truman had
Tsjang aan de lijn gelegd. Dulles zou
hem loslaten. In feite echter kreeg
Misleidende formulering
Een andere leuze van Dulles was de
„massive retaliation" de massale ver
gelding. De betekenis daarvan leek te
zijn, dat Amerika het uitbreken van
plaatselijke oorlogen voortaan zou voor
komen. niet zozeer door optreden ter
plaatse, doch met de atoomwapenen van
de Strategie Air Command (SAC) op de
plaats en de tijd, die Amerika zelf zou
bepalen. De leus scheen ten dele gefa
briceerd om Amerika's bezuiniging op
het gebied van conventionele troepen te
rechtvaardigen en verliest in de prak
tijk, naarmate de Russen zich meer be
kwamen in het raketwapen en dus even
hard terug kunnen slaan, meer en meer
van haar indrukwekkendheid.
Geen publikatie over Dulles heeft zo
veel opzien gebaard als het artikel, dat
het weekblad „Life" in 1956 publiceerde.
Dulles had tegenover de schrijver van
dat artikel betoogd, dat het van groot
belang was dat een staatsman de kunst
verstond tot aan de rand van oorlog te
gaan. Hij, Dulles, zou dat risico geno
men hebben in 1953 toen het extra span
de in Korea, in 1954 in verband met In-
do-China en in 19541955 in relatie tot
Formosa. Onwillekeurig moest de wereld
hebben hem enkele successen bijzonder
verheugd: het sluiten van een vredes
verdrag met Japan en 't weer onafhan
kelijk worden van Oostenrijk.
In de voetstappen van zijn
grootvader en zijn oom
Zes jaar lang is hij Eisenhowers mi
nister van Buitenlandse Zaken geweest,
zes jaar lang was hij de belangrijkste
Westerse strateeg in de koude oorlog.
Zijn gehele leven is een voorbereiding
geweest tot deze taak. Hij was de zoon
een protestantse dominee, maar - al
waren kerk en godsdienst zeer belangrijk
voor hem - hij heeft zelf geen predi
kant willen worden. Zijn gemeente was
de wereld en zijn „preken" hebben de
communisten stellig nu en dan geïrri
teerd. Dulles voelde er meer voor om
zijn grootvader en zijn oom na te vol
gen. Zijn grootvader John Watson Fos
ter was minister van Buitenlandse Za
ken onder president Harrison en zijn
oom Robert Lansing vervulde diezelfde
functie onder Wilson. Het was zijn
grootvader, die hem in 1907 als parti
culier secretaris meenam naar de vre
desconferentie in Den Haag. Daar kreeg
hij de smaak beet van dit werk. In 1919
maakte hij deel uit van de Amerikaanse
delegatie naar de vredesconferentie in
Versailles. Daarna leek het misschien,
dat Dulles de internationale problemen
vaarwel zei: hij werd opgenomen in het
Newyorkse advocatenkantoor van Sulli
van and Cromwell en spoedig werd hij
partner in deze gerenommeerde instel
ling. Maar ook daar bleef hij in con
tact met de wereld, want dit advocaten
kantoor had vele vreemde mogendhe
den tot cliënt.
Dulles was republikein, maar omdat
Truman wilde accentueren, dat de bui
tenlandse politiek van Amerika de steun
had van beide partijen, kreeg Dulles na
1945 tal van opdrachten onder het de
mocratische regime. (Dulles zelf zou la
ter aan niet veel democraten een kans
geven). Hij was lid van Amerikaanse de
legaties naar diverse internationale con
ferenties. vertegenwoordigde zijn land in
de Verenigde Naties, enz.
Zelf hout hakken
Nu en dan gevoelde zelfs de on
gelooflijk taaie Dulles, dat het goed
door dit artikel de indruk krijgen, dat
Dulles er van hield „Russische roulette"
te spelen. Bij dat bravoure-spel schiet
een waaghals een revolver af, die hij te
gen zyn slaap houdt gedrukt. De kans is
een op zes. dat hij daardoor zelfmoord
pleegt, want één van de zes kamers in
het roulerende magazijn van de revol
ver is gevuld met een kogel. In feite was
Dulles heel wat voorzichtiger in zijn bui
tenlandse politiek. Ook hier was een
forse formulering weer misleidend.
Niet star, maar taai
Het is wel de ironie van Dulles' lot ge
weest, dat hij, de man, die voortdurend
betoogde, dat men geen aanleiding
mocht geven tot misverstand aan de we
reld en aan de eventuele vijand, zelf her
haaldelijk de aanleiding is geweest, dat
vriend en vijand een onjuiste indruk
kregen van John Foster Dulles
Men heeft deze man dikwijls star ge
noemd. Het woord „taai" lijkt ons juis
ter, omdat taaiheid een zekere buig
zaamheid niet uitsluit. Maar goedgelo
vig was Dulles allerminst. Wanneer an
deren een zekere mate van dooi meen
den waar te nemen in de Sovjet-Unie,
was het altijd Dulles, die erop wees, dat
de communisten hun doel van wereld
heerschappij niet hadden opgegeven en
daarom gevaarlijk bleven. Zeker geloofde
hij niet aan snelle, spectaculaire oplos
singen van internationale conflicten. De
topconferentie te Genéve heeft hij om
die reden tegengegaan, zolang hij kon.
Hij zag diplomatiek werk als moeilijk,
gecompliceerd en langzaam. Vandaar dat
hij zich er niet door liet ontmoedigen
als hij slechts langzaam vorderde. Maar
juist omdat zo vele problemen niet tot
een oplossing konden worden gebracht,
President Eisenhower en minister
Dulles bij hun contact over de
buitenlandse vraagstukken
was wat ontspanning te zoeken. Dan
vloog hij, meestal met zijn vrouw,
naar zijn huis op Duck Island, juist
over de Canadese grens. Het echt
paar leefde in dat vakantie-oord
heel eenvoudig. Er was daar geen
gas en elektriciteit. De minister van
Buitenlandse Zaken vond het ont
spannend daar zelf hout te hakken
en de pannen te schuren.
Varen, vissen en zwemmen vorm
den zijn geliefd tijdverdrijf en vóór
hij insliep, las hij graag een detec
tive-roman. Kennelijk waren de in
triges daarin nog altijd kalmerend
vergeleken met de spanningen van
de internationale diplomatie!
CORRESPONDENTIE
A. J. v. d. H., te L. Leiden, Haar
lem, Alkmaar, Den Oever, Afsluitdijk,
Zurich. Harlingen. 156 km.
Bij het nemen van de bocht op de
hoek van de Zoeterwoudseweg en de
Voorschoterweg is gistermiddag een
47-jarige bromfietser wonende in de
Pioenstraat, tegen een langs het rijwiel
pad geplaatst hek gereden. De man
brak zijn linker enkel.
De heer M. Jongsma alhier is aan
de Rijksuniversiteit te Utrecht geslaagd
voor het artsexamen.
Hospitaalschip
voor Rode Kruis
„Henry Dunant" evergedragen
(Van onze correspondent)
Zaterdagmiddag is ln Rotterdam het
Rode Kruis-hospitaalschip J. Henry
Dunant door de N.V. Scheepswerven v/h
H. H. Bodewe* te Milllngen aan de Rijn
olficieel overgedragen aan het Neder-
landsche Roode Kruis. Honderden geno
digden onder wie vele vooraanstaande
figuren uit het bedrijfsleven, dat een
groot bedrag voor het nieuwe schip
schonk waren daarbij aanwezig.
Woorden van waardering zijn gespro
ken door de voorzitter van het Rode
Kruis. mr. F. H. A. de Graaff, prof. ir.
P. Muntendam, die sprak namens de mi
nister van Sociale Zaken en Volksge
zondheid, mr. D. P. C. de Hoop Schef-
fer. voorzitter van de Raad voor lnva-
lidenzorg van het Nederlandsch Roode
Kruis, en Staatsraad mr. W. F. Schok
king. vice-voorzitter van het Nationaal
Rampenfonds.
Nadat de vele autoriteiten gedurende
bijna twee uur hadden geluisterd naar
alle dankwoorden, die aan het adres van
de initiatiefnemers en de milde gevers
waren gericht, werd op het schip de vlag
van de werf gestreken en ging de Roode
Kruis vlag in top.
De Henry Dunant, die 's zomers toch
ten met chronische patiënten gaat ma
ken door Nederland en die in tijden van
nood als rampendepot en noodhospitaal
kan worden gebruikt, heeft vier zieken
zalen met in totaal 70 bedden. In tijden
van nood kunnen nog honderd bedden
worden bijgezet. Als evacuatieschip kan
de Henry Dunant duizend mensen ver
voeren. Het schip heeft te Rotterdam
een ligplaats gekregen.
Officier in appèl in
gummistok-incident
(Van onze Haagse correspondent)
Naar wij van de officier van Justitie
by de Haagse rechtbank, mr. C. Dyse-
rinck vernemen, zal hij appèl aanteke
nen tegen het vonnis van de politie
rechter, prof. Van Hattem inzake het
Haagse „gummistok-incident".
De verdachte in deze zaak, een 34-ja-
rige ingenieur, werd woensdag door de
politierechter vrijgesproken van het hem
tenlastegelegde verzet plegen tegen de
politie. De politierechter meende dat de
politiemannen op 26 april in de Van
Heutzstraat te Den Haag hun functie
niet op rechtmatige wijze hebben uit
geoefend. Zij arresteerden verdachte, die
een verkeersfout begaan had, met ge
bruikmaking van de gummiknuppel.
Van de twee tenlastegelegde beledi
gingen achtte de politierechter er slechts
één bewezen. Hij veroordeelde de inge
nieur tot 25 gulden boete, nadat de
officier 200 gulden geëist had.
Mr. Dyserinck kon nog niet zeggen of
hij tegen de man ook een nieuwe ver
volging zal instellen terzake van verzet
plegen tegen de politie in de nacht van
woensdag op donderdag j.l., toen hij zich
op het Scheveningse strand verzette
tegen zyn aanhouding, nadat hij was
aangetroffen met een fles ether.
Terwyl Koningin Juliana en Prins
Bernhard na het hartelijke afscheid van
de Sjah van Perzië in een snelle hof-
auto van Schiphol wegreden, vloog de
hoge gast in de Iraanse regerings-Vis
count. begeleid door twaalf straaljagers
van de Koninklyke Luchtmacht naar
Eindhoven Kort na half elf zette de pi
loot zaterdagmorgen zijn toestel aan de
grond op de vliegbasis.
De Sjah, gekleed in het uniform van
opperbevelhebber van de Luchtmacht,
werd hier begroet door de commandant
Departement van Defensie, maar lwe...?
Marine voorstander van verticaal systeem
(Van onze Haagse correspondent)
Samensmelting van de departe
menten van Oorlog en Marine tot
een departement van Defensie kan
bepaalde voordelen hebben, vooral
wat betreft de eenheid van het op
treden tiaar buiten, in internationaal
verband. Ook intern behoeft deze
samensmelting geen moeilijkheden
op te leveren, mits de Marine haar
eigen karakter kan behouden en niet
wordt opgenomen in de mammoet
organisatie van het leger.
Dit is de mening van vice-admiraal
H. C. W. Moorman, wiens aftreden als
staatssecretaris bij het tot stand komen
van het kabinet De Quay velen heeft
verrast. De algemene verwachting was,
dat minister S. J. van den Bergh zich
in de eerste plaats met de legerorganisa-
tiet (aankoopbeleid en zo) zou gaan be
zig houden, en de Marine voorlopig zou
blijven toevertrouwen aan de man, die
nu tien jaar lang het vlootbeleid prak
tisch heeft bepaald.
Paste niet meer!
Voor de heer Moorman zelf was het
Koninklijk Besluit met zijn eervol ont
slag natuurlijk geen verrassing. Prof.
Beel had hem tegen het einde van de
kabinetsformatie meegedeeld, dat hij
niet meer paste in het beeld. Wel wer
den zowel ir. Staf als vice-admiraal
Moorman verrast door de formele ophef
fing van de departementen voor Oorlog
en Marine. Het ligt voor de hand, dat er
in de praktijk voorlopig niets verandert:
twee ministeries kunnen niet met een
pennestreek tot een geheel worden sa
mengevoegd. Maar officieel bestaan het
departement van Oorlog (voor het leger
en de luchtmacht) en dat van Marine
(voor de vloot) niet meer, waardoor bijv.
de positie van de twee secretarissen-ge
neraal „zwevend" is geworden.
Samensmelting
Dat er vroeger of later een ministerie
van Defensie zou komen, was wel dui
delijk geworden bij de behandeling van
de begrotingen van Oorlog en Marine
in het parlement. Ir Staf. die vorig jaar
nog tegen de samensmelting was, toon
de zich drie maanden geleden in de
Tweede Kamer een voorstander van zo'n
reorganisatie. De meerderheid der Ka
mer was dit met hem eens. In elk geval
was de samenvoeging dus politiek wen
selijk, misschien zelfs politiek onvermij
delijk. De heren Staf en Moorman had
den echter een meer geleidelijke over
gang verwacht.
Belangrijker dan dit nakaarten is in
tussen hoe het nieuwe ministerie van
Defensie zal worden ingericht. Komt er
een „verticale" of een „horizontale" or
ganisatie? Hierover lopen de meningen
uiteen.
In de Tweede Kamer heeft generaal
Calmeyer herhaaldelijk de horizontale
organisatie bepleit. Deze komt hierop
neer, dat de minister zal worden bijge
staan door een staatssecretaris voor ma
terieel, een voor personeel, en een voor
financiële en administratieve zaken. Ook
ir. Staf heeft zich uitgesproken voor dit
horizontale systeem.
Verticaal
In Marinekringen daarentegen acht
men de samensmelting van de twee de
partementen alleen te verdedigen, wan
neer het verticale systeem wordt inge
voerd. Dan zouden onder de minister
van Defensie drie verticale kolommen
komen, een voor de Landmacht, een
voor de Luchtmacht en een voor de Ma
rine, aan het hoofd van elk waarvan een
staatssecretaris zou staan. Naast de mi
nister en boven de staatssecretarissen
zou dan een adviescollege kunnen wor
den ingesteld voor de nodige coördina
tie
Voorstanders van het horizontale sys
teem betogen, dat dit de efficiency in de
leiding en de integratie der strijdkrach
ten ten goede zou komen, terwijl een
verticale organisatie tegenstellingen in
het leven zou roepen.
Verdedigers van het verticale systeem
stellen daar tegenover, dat de drie de
len der strijdkrachten het best zullen
kunnen werken, in eigen verband en dat
het „mengen" van alle personele, mate
riële en financiële aangelegenheden tot
een stroef bedrijf met allerlei narigheden
zou leiden.
Met spanning
Minister Van den Bergh zal moeten
uitmaken aan welk der beide systemen
hij de voorkeur geeft. In defensiekringen
wordt zijn beslissing met spanning afge
wacht.
Een tweede belangrijke vraag betreft
de hoogte van het „defensie-plafond"
waar de nieuwe bewindsman mee zal
moeten werken. Bij de kabinetsformatie
van 1956 werd na langdurig onderhan
delen overeenstemming bereikt over een
jaarlijks budget voor de strijdkrachten
van 1650 miljoen gulden. Bij zijn laat
ste optreden als minister voor Defensie
in de Kamer kondigde ir. Staf aan. dat
de volgende jaren minstens 1700 miljoen
gulden nodig zou zijn. Het is niet be
kend of minister Van den Bergh hier
omtrent enige afspraak met zijn collega's
in het nieuwe kabinet heeft gemaakt.
Kerkelijk Leven
NED. IIERV. KERK
Beroepen te Groningen (vac. C. M.
Luteyn) Joh. Grolle te Nyverdal.
GEREF. KERKEN
Bedankt voor Nijmegen (vac. wijlen G.
van Doornik) J. M. Bloemkolk te Ede.
BAPTISTEN GEMEENTEN
Aangenomen naar Den Helder A. H.
Agterbeek, kand. te Amsterdam.
De Sjah van Perzië is zaterd
ochtend van Schiphol vertrokI
voor een onofficieel bezoek i
Eindhoven alvorens ons land
verlaten en zijn reis voort te zett
Koningin Juliana en Prins Be
hard wuifden hem bij het vert
na.
van de vliegbasis, kolonel W. J. Krai
de waarnemend burgemeester van E;
hoven, de heer F. J. W. Gijzeis en
dere milit aire en burgerlijke aut on
ten, onder wie de president van de 1
Philips, ir. P. F. S. Otten en de v,
presidenten, ir. F. J. Philips, mr, A
Guepin en ir. Th. P. Tromp. Hu
volgde een uitgebreid bezoek aan de
verse fabrieksgebouwen van Phi
waar vele werknemers de hoge gast
thousiast toewuifden. De Sjah was i
vergezeld door de Iraanse ambassa<
in ons land, de heer Ali Motamedy
de elektro-akoestische studio sprak
Otten een kort welkomstwoord uit,
dens welke hij twee studiebeurzen
reikte, waarmede twee Perzen aan
„Philips International Institute" kun
studeren. Na enkele demonstraties
de hoge gast ook een korte journaal
over zyn aankomst, in ons land en
bezoek aan Friesland. Vervolgens 7
hem een bandrecorder met inscri
aangeboden, waarna vier jonge, in
derland verblijvende landgenoten vai
Sjah werden voorgesteld. Tot slot
het bezoek aan de Philipsfabrieken i
op het terras van de studio een vei i
sing aangeboden. De Philips Harm
gaf tijdens dit samenzijn een concer
het dak van het Philips Nationaal Lc
ratorium. Op het vliegveld nam de S
tenslotte hartelijk afscheid van
gastheren, waarna de Viscount om
minuten voor één de Eindhovense bo
verliet en in de richting Parijs koe
De Sjah zal aan deze stad een part
lier bezoek van enkele dagen brengen
Actie hervormde kerkbou
komt op gang
De reeds bij de kerkeraden gein
duceerde landelijke „Actie hervor
kerkbouw 1959" der Ned. Herv. K
qua omvang de grootste ooit
deze kerk georganiseerd begint
gang te komen. Ondanks kritiek
bepaalde zijde der Gereformeerde B
op deze actie, heeft 91 pet. van
vele kerkeraden, die op een aanscl
ving tot medewerking reageerden,
stemming betuigd.
Slechts 9 pet. meende de actie ten
ten afwijzen om andere dan princij
redenen. Ds. H. J. F. Wesseldyk, set
taris van de generale financiële
der Hervormde Kerk, noemde dit
goed begin.
De actie heeft, zoals bekend, ten
16 miljoen gulden bijeen te brengen
een deel zijn van het bedrag dat tx
digd is voor de noodzakelijke bouw
160 nieuwe hervormde kerken in
delen van het land (75 binnen en
buiten de randstad Holland). Het
mende najaar zal op alle leden van
Hervormde Kerk een beroep worden
daan om voor dit doel een half pr«
van het jaarinkomen over 1959 al
staan.
Met grote krachtsinspanning if
Hervormde Kerk er na de oorlog in
slaagd niet alleen 84 nieuwe kerken
bouwen, doch ook en vooral 370 in
bezettingsjaren verwoeste gebouwend
door nieuwe te vervangen, deels gel
te restaureren. Door dit laatste if
nieuwbouw in tal van sterk ontwikt)
wooncentra en in de nieuwe polds
bieden wat ten achter geraakt. 1
daarin nu te voorzien heeft de gene)
financiële raad deze actie opgezet.
