fruirieHcï
Elektriciteitsbedrijf te Woubrugge
verdwijnt 11a 46 jaar trouwe dienst
In memoriam van Woubruggenaar,
die bedrijf door en door kent
Haagse colporteurs verkochten
z.g. blindenwerk ten eige bate
Het Franse Vreemdelingenlegioen
exploiteert pseudo - romantiek
Geneviève Tabouis versloeg zo'n
300 conferenties in Genève
VRIJDAG 22 MEI 1959
•w m hit Van RJhon RHn.crArTa.riH i.e aoVor onr
„Sic transit gloria mundi", zo gaat de glorie der wereld voorbij,
zou men kunnen schrijven boven de geschiedenis van het Woubrugse
Elektriciteitsbedrijf. In de laatste vergadering van de raad werd beslo
ten het G.E.B. te verkopen aan Leiden. Er is breedvoerig over dit
voorstel van B. en W. gesproken en met slechts één stem meerder
heid kwam het er door. „Zo gaat de glorie voorbij" schrijft ons een
Woubruggenaar, die het bedrijf goed kent, en die als het ware een
„in memoriam" schreef.
Burgemeester J. C. van Wageningen
deelde in die raadsvergadering mede,
dat het ook hem leed deed, dat het
bedrijf zou verdwijnen. Echter reeds van
1938 werd getracht het bedryf te ver
kopen aan de Stedelijke Fabrieken voor
Gas en Elektriciteit te Leiden. Tussen
1949 en 1954 werd die aandrang steeds
sterker. Inmiddels is van regeringswege
beslist, dat gemeenten met een kleiner
aantal inwoners dan 5000 geen eigen
energiebedrijf meer mogen hebben.
Woubrugge heeft rond 3500 inwoners en
Ihet is tihans nog mogelijk, zo zei de
burgemeester, het bedrijf voor een
redelijke prijs te verkopen. Over twee
jaar zou het gevorderd kunnen worden
en zou men er de afbraakprijs voor
krijgen. De tegenstanders van de ver
koop brachten naar voren, dat dit be
drijf nog een winst opleverde, terwijl de
tarieven niet te hoog waren.
Een unicum
In 1912 besloot de raad van Woubrug
ge onder voorzitterschap van burge
meester A. P. Klein een eigen elektri
citeitsbedrijf op te richten voor
str oomlevering aan Woubrugge en
Hoogmade. De stroom zou tegen de
nettoprüs ingekocht worden van Lei
den; de gemeente zou zelf zorg dragen
voor het kabelnet en de binnenleidin
gen. De verbruikers betaalden dan de
brutoprijs aan de gemeente.
Ook werd besloten tot de bouw van
een bransfbrmatoiihuis met laagspan-
ningsruimte, werkplaats, kantoor en
tekenkamer. Als chef-monteur werd be
noemd de heer Jas uit Leiden; de heer
C. Kammeraad werd boekhouder en de
heer D. de Graaf meteropnemer. Wou
brugge was met zijn eigen elektriciteits
bedrijf lange jaren een unicum onder
de kleine dorpen in de verre omgeving.
Op 5 december 1913 werd voor het eerst
stroom geleverd. De belangstelling onder
de bewoners was zeer groot voor deze
nieuwe vorm van verlichting en ook de
eerste elektromotoren hadden veel be
kijks. Als grote afnemers waren de
polder Oudendijk, de veekoekjesfabriek
„Ceres" en de scheepswerf „De Dage
raad" een grote steun voor het jonge
bedrijf. De polder Oudendijk was de
eerste afnemer voor het gebruik van
een elektrisch gemaal. Jammer dat de
twee fraaie watermolens Van Harten en
Kroon moesten verdwijnen voor de
elektriciteit.
Moeilijk begin
Alles liep niet echter even vlot bij het
jonge bedrijf. Chefmonteur Jas kon niet
best wennen in de gemeente en vertrok
naar elders. De werkzaamheden werden
voortgezet door de heren Bakker uit
Alphen en Eggink uit Leiden. Daarna
werd de heer G. van Klaveren uit Wou
brugge benoemd tot monteur; na zijn
overlijden in november 1918 werd het
werk voortgezet door de heer W. den
Hertog uit Alphen. Zijn opvolger was de
heer J. Reijngoud uit Woubrugge. Als
wij bedenken, wel'ke moeilijke problemen
de heren Van Klaveren en Reijngoud
moesten oplossen in en vlak na de oor
logsjaren 1914—1918, dan moeten wij
respect hebben voor deze personen, die
ondanks hun geheel andere vroegere
werkkring, het werk hebben aangekund.
Zonder theorie, alleen met een prakti
sche kijk op de dingen hebben zij zich
door de moeilijkheden heen weten te
slaan.
Wegens vertrek van de heer De Graaf
werd de heer J. den Ouden benoemd tot
meteropnemer. Ook de heer Reijngoud
vertrok en in zijn plaats werd aange
steld de heer C. Slingerland uit Wou
brugge. Om bij zijn afwezigheid en bij
eventuele storingen te kunnen helpen
werden nog twee hu'lp-imonteurs be
noemd. De heer Kammeraad werd ge
pensioneerd en de heer H. E. M. Scha-
minee werd in zijn plaats benoemd.
Elektrotechnisch-adviseur werd de heer
J. K. Zierfuss uit Leiden. Hun plaatsen
werden tenslotte later weer ingenomen
door resp. de heren J. van Rheenen uit
Woubrugge en Martini uit Voorburg.
Flinke omzet
De omzet was in de jaren 1914—1918
reeds zeer behoorlijk. Ieder riep de
hulp va.u het G.E.B. in, om, al was het
maar één lichtpunt aan te leggen.
Petroleum was vrijwel niet meer te
krijgen en daardoor was de belang
stelling voor elektriciteit te verklaren.
Ieder jaar werd meer stroom verbruikt
en daarom werd een tweede transfor
matorstation gebouwd nabij het raad
huis. Iets dergelijks zien we in de
jaren 19401945.
Toen er geen vloeibare brandstof meer
was vroeg men om elektrische komforen
en fornuizen, pannen, meters voor dub-
beltarieven en grondkabei en dat in een
tijd., dat dit materiaal bijna niet te
krijgen was. Met bewonderenswaardige
eerlijkheid werd het beschikbare mate
riaal onder de aanvragers verdeeld.
Zonder aanzien des persoons werd ieder
in de gelegenheid gesteld elektrisch te
koken tegen kooktarief. Ondanks alle
moeite wist men tevens een ongestoorde
stroomlevering tot stand te brengen. In
andere gemeenten stelde men vaak als
eis. dat men originele elektrische kom
foren en fornuizen moest gebruiken om
in aanmerking te komen voor elektrici
teit tegen kooktarief. In Woubrugge
echter kreeg men ook kooktarief als
men een komfoor zelf in elkaar had ge
zet. Een woord van hulde aan de heren
Weldra busdienst
naar Marken
Waarschijnlijk zal in juli de dijk naar
het schiereiland Marken voor alle ver
keer worden vrijgegeven. Dan zal ook
de N.A.C.O. een geregelde busdienst
naar dit voormalige eiland openen en
zal de bijna zestig jaar oude veerdienst
Monnikendam-Marken komen te ver
vallen.
De verplaatsing van
liet C.B. Statistiek
Inderdaad wordt overwogen het Cen
traal Bureau voor de Statistiek wegens
ruimtegebrek te verplaatsen.
Dit deelt minister De Pous mee in
antwoord op schriftelijke vragen van het
Tweede Kamerlid Diepenhorst.
De regering heeft echter haar stand
punt ten opzichte van het vraagstuk van
de plaats van een nieuwe huisvesting
van het CB.S. nog niet definitief be
paald, maar de adviezen, welke in deze
zijn ontvangen, wijzen erop. dat zo'n
instelling bezwaarlijk is weg te denken
uit de onmiddellijke omgeving van het
centrale regeringsapparaat.
Sprak Soekamo met
Nederlands ambassadeur?
Het Eerste Kamerlid, de heer De Vos
van Steenwyk heeft aan de minister van
Buitenlandse Zaken gevraagd of het
waar is, dat bij het afscheid van presi
dent Soekarno na zijn bezoek aan Polen
op het vliegveld te Warschau zich ook
de Nederlandse ambassadeur bevond, die
zich daarbij met de Indonesische presi
dent heeft onderhouden?
Acht de minister dit in overeenstem
ming met de terughoudendheid, welke
van een Nederlandse diplomatieke ver
tegenwoordiger mag worden verwacht
tegenover het staatshoofd van een
land, dat zich jegens Nederland op wei-
r.irr behoorlijke wijze gedraagt?
Van Rheenen en Slingerland is zeker op
zijn plaats.
In 1957 herdacht de heer Slingerland
het feit, dat hij 25 jaar aan het bedrijf
verbonden was, waartoe in het raadhuis
een huldiging door B. en W. was ge
organiseerd. Ook de beide hulpmonteurs
herdachten hun zilveren feest.
Het G.E.B. van Woubrugge verdwijnt:
opgaan blinken en verzinken
Perzische ambassadeurs
voegen zich bij de Sjah
De Perzische ambassadeur in Bonn,
Khalil Esfandiari, de vader van Prinses
Soraja, is in Nederland aangekomen om
de Sjah van Perzië te vergezellen op
diens staatsiebezoek aan Nederland, zo
heeft een officiële Nederlandse woord
voerder gisteravond verklaard in ant
woord op vragen dienaangaande. Tevens
zijn de Perzische ambassadeur in Rome,
Nuri Esfandiari en de Perzische ambas
sadeur bij het Vaticaan momenteel in
Nederland. De zegsman heeft verklaard
dat deze drie Perzische ambassadeurs de
enige drie hoofden van Perzische diplo
matieke missies in West-Europa zijn, die
de Sjah nog niet hebben vergezeld ge
durende zijn recente staatsiebezoeken
aan Engeland en Denemarken. Om deze
reden waren zij thans uitgenodigd om
de Perzische vorst te vergezellen tijdens
zijn bezoek aan Nederland.
Het wordt overigens in officiële krin
gen in Den Haag weinig waarschijnlijk
geacht, dat de aanwezigheid van de Per
zische ambassadeurs in Rome en in
Bonn iets uitstaande heeft met een ge
schil over invoerrechten voor bagage van
Prinses Soraja in Rome.
Dienaangaande bericht Reuter uit
Keulen, dat 23 stuks bagage van
Prinses Soraja reeds vier dagen lang
door de Italiaanse douanedienst
worden vastgehouden, omdat Soraja
zegt dat zij diplomatieke onschend
baarheid geniet en daarom geen in
voerrechten behoeft te betalen. Dit
standpunt wordt bestreden door de
Perzische ambassadeur te Rome, die
zegt dat hem door de Perzische re
gering uitdrukkelijk is verzekerd dat
de Prinses géén diplomatieke on
schendbaarheid geniet. Het bezoek
van haar vader aan de Sjah (zie bo
ven) zou dus met deze kwestie ver
band houden.
„Een ongelooflijk vuile streek
Gevangenisstraf van
kalf jaar geëist
(Van onze Haagse correspondent)
„Ongelofelijk vuil, om de mensen juist
„te bespelen" op hun goede hart. Ja, het
spijt me, dat ik het zeggen moet, maar
ik kan het niet anders noemen dan een
vuile streek". Aldus typeerde de presi
dent van de Haagse rechtbank de op
lichtingen, waaraan twee inmiddels
ontslagen colporteurs van de „Stich
ting Samenwerkende Blindenzorgver
enigingen" zich gedurende de laatste
twee maanden van het vorige jaar heb
ben schuldig gemaakt.
In plaats van het met de hand door
de blinden gemaakte borstelwerk van de
Stichting, verkochten de colporteurs aan
argeloze Haagse en Voorburgse huis
vrouwen goedkope fabrieksborstels. De
winst staken zij in eigen zak.
Zij plakten op de fabrieksborstels
merken van de Stichting twee tas
tende handjes die zij uit prospectus
sen geknipt hadden.
De officier van Justitie eiste tegen
beide verdachten een gevangenisstraf
van een half Jaar, waarvan drie maan
den voorwaardelijk, met als bijzondere
voorwaarde dat de mannen zich gedu
rende de drie jaar lange proeftijd ont
houden van werk voor dergelijke stich
tingen.
De verdediger, mr. L. G. Kortenhorst,
zei o.m. dat de verdachten tot hun
daden gekomen waren, omdat zij in de
tijd voor Sinterklaas bijna niet meer
wisten te verkopen. Zij werkten op pro
visiebasis, dus verdienden zij ook bijna
niets. De mannen meenden, dat zij de
blinden niet te kort deden, omdat het
grootste gedeelte van de winst toch naar
de verkooporganisatie van de Stichting
gaat. Vonnis op 4 juni.
yfie&er
mm
gaat
natuurlijk
MILK'S BISCUITS- IN T 0 F F EE F A B R I I X I N N»
Koning Boudewijn van België,
gefotografeerd met Gina Lollobri-
gida en Frank Sinatra tijdens zijn
bezoek aan de filmstudio's van
M.G.M. in Hollywood.
Commando-wisseling op het
Marinevliegkamp Valkenburg
Woensdag 27 mei te 11 uur zal de
commandant van het marinevliegkamp
Valkenburg kapitein ter zee vlieger W.
O. P. R. Aernout zijn functie over
dragen aan kapitein-luitenant ter zee
vlieger J. L. den Hollander, die tevoren
de functie bekleedde van hoofd van het
bureau luchtvaart van de marinestaf.
Kapitein ter zee vlieger Aernout zal
tijdelijk worden belast met het bevel
over de Marineluchtvaartdienst in Ne
derland. welke functie tot op heden
vervuld werd door kapitein ter zee vlie
ger A. J. de Bruijn. Deze is inmiddels
belast met het bevel over de'Marine
luchtvaartdienst in Nederlands Nieuw-
Guinea.
Sir Bryan V. Reynolds
arriveert op Valkenburg
Op maandag 25 mei zal luchtmaar-
schalk Sir Bryan V. Reynolds, geallieerd
opperbevelhebber der luchtstrijdkrach
ten in de Kanaal-zone en het oostelijk
gedeelte van de Atlantische Oceaan, om
11 uur per vliegtuig op het vliegveld
van het Marinevliegkamp Valkenburg
arriveren om onder meer een afscheids
bezoek te brengen aan de Marinelucht
vaartdienst.
Te dien einde zal de scheidende lucht-
maarschalk door de vlagofficier Mari
neluchtvaartdienst, schout-hij-nacht J.
M. van Olm een cocktail worden aange
boden, waartoe ruim 100 gasten zijn
uitgenodigd.
Leiding legt zelfs binnenlandse bezwaren
onverschillig naast zich neer
Geen al te zuiver
nationaal geweten
(Van onze Parijse correspondent)
De laatste weken wordt er in de
buitenlandse pers en in het bijzon
der in Nederlandse, Belgische en
Duitse dag- en weekbladen weer
veel over het Vreemdelingen
legioen geschreven. In Franse
kranten komt men dit onderwerp,
merkwaardig genoeg, veel minder
veelvuldig tegen, en wannéér het
publiek hier, zijdelings, al eens
van het Vreemdelingenlegioen in
Noord-Afrika verneemt, dan wordt
dit korps van buitenlandse huur
soldaten door film of geïllustreerd
weekblad doorgaans in een broeie
rige atmosfeer van oosterse ro
mantiek gehuld: de stoere strijder
die vrijwillig in het buitenland huis
en hof en vrouw en kinderen ver
liet, gelokt door de Afrikaanse
zon, de woestijn, de vrouwen
onder hun mysterieuze voiles, zo
niet het grootse avontuur van de
oorlog. Door dat pseudo-roman-
tische waas van het Vreemdelin
genlegioen weten of begeren blijk
baar zelfs de sceptische Fransen
nauwelijks heen te zien.
De officiële autoriteiten hebben ver
schillende oergezonde redenen om op dit
punt ook maar geen (ongezonde)
nieuwsgierigheden op te wekken. Inder
daad is het Vreemdelingenlegioen nau
welijks een instituut waarop een be
schaafd l^nd bijzonder trots zou moe
ten wezen
Het is een instelling uit lang vervlo
gen eeuwen toen een land voor oorlo
gen, die voor het eigen volk niet zo ge
makkelijk waren te „verkopen", een be
roep deed op buitenlandse huursoldaten.
Ook op dit gebied heeft Frankrijk tot
dusver verzuimd de wijzers van de na
tionale klok op het midden van de twin
tigste eeuw af te stellen. Doch om dit
anachronisme in stand te kunnen hou
den, moeten de Franse autoriteiten zich
vandaag wèl in heel wat bochten wrin
gen. Ofwel zich eenvoudig van de dom
me houden door een oostindische doof
heid voor te wenden.
Er is heel veel in en rond het Legioen
dat het daglicht niet verdragen kan.
Een legionair kan zichzelf vrijwillig aan
melden - en op Franse kermissen en
jaarbeurzen wordt een intense propa
ganda voor dit instituut gemaakt - maar
vaak ook worden de kandidaten eenvou
dig geronseld. De leeftijdsgrens is offi
cieel 18 jaar, maar ook met die bepaling
wordt door de ronselaars zonder veel
gewetenswroeging gemakkelijk de hand
wat gelicht. Het schtfnt dat soms zelfs
knapen van vijftien jaar al worden ge-
engageerd! Zij behoeven er dan alleen
maar een paar jaar bij te smokkelen.
Papieren worden evenmin gevraagd. En
een kandidaat-legionair kan bovendien
ongestraft een gefingeerde naam opge
ven. Met een enkele handtekening is de
koop gesloten. Voor de minimum tijd
van vijf jaren heeft men zich dan jegens
het Legioen verplicht. Van Franse zijde
wenst men zich vervolgens echter wel
uiterst streng aan het contract te hou
den: geen démarche of interventie van
Franse of buitenlandse officiële zijde,
waardoor een legioensoldaat zich aan
zijn verplichtingen zou kunnen onttrek
ken!
Men heeft het Franse vreemdelingen
legioen daarom wel eens een staat in de
staat genoemd, en inderdaad hebben
ook de jongste ervaringen wel weer ge
leerd, dat ook hier het militaire opper
bevel zich maar weinig aan de burger
lijke autoriteiten gelegen laat liggen, ge
tuige de klaarblijkelijke onmogelijkheid
waarin de minister van Buitenlandse
Zaken nu verkeert om zijn Belgische
ambtgenoot de verlangde inlichtingen te
verstrekken. Ook zijn Italiaanse collega
heeft op een zelfde vraag trouwens nul
op het request gekregen.
„Arbeidsveld" in Duitsland
Na de laatste wereldoorlog heeft het
Franse Vreemdelingenlegioen voor zijn
rekrutering vooral een dankbaar arbeids
veld in Duitsland gevonden, waar het
heel wat SS-ers en SA-ers ietwat heet
onder de voeten was geworden. Men
schat, dat nu nog altijd minstens tach
tig procent van het Legioen uit Duitsers
bestaat. Een legionair wordt, volgens
Franse legerverhoudingen, goed betaald.
Zijn gage is voor de laagste rang ruim
zes en een halfduizend francs per
maand - ongeveer vijf en veertig gulden
- en die soldij stijgt vlot naarmate hjj
langer in dienst is en het tot korporaal
of zelfs adjudant-chef weet te brengen.
Bovendien wordt hem onmiddellijk een
aanmeldingspremie van ruim zeventig
gulden in uitzicht gesteld welk bedrag
vervijfvoudigd wordt, indien de kandi
daat ook nog over enig technisch of an
der diploma beschikt.
Maar ondanks die geldelijke baten
houdt de attractie van het romantische
avontuur zelden lang stand tegen de
keiharde discipline die in dit Franse le
ger van huursoldaten heerst en evenmin
tegen die andere vele onmenselijke be
proevingen. die de oorlog tegen de Al
gerijnse rebellen voor de buitenlandse
legionair in petto hield.
Algerijns succes met een
ontvluchtingsorganisatie
Desertie? Iedere poging in die rich
ting werd vroeger met zelfmoord gelijk
gesteld. De jongste maanden schijnt er
hier niettemin een opmerkelijke veran-
Gehele dag voor de
5-voudige babymoord
De gehele dag heeft de strafkamer van
de rechtbank te Rotterdam volgende
week donderdag uitgetrokken voor de
behandeling van de zaak tegen het
echtpaar, dat terecht moet staan, omdat
het vijf van zijn pasgeboren kinderen
van het leven heeft beroofd.
De man, een 36-jarige loodgieter uit
Rotterdam, is ten laste gelegd, dat hij
in 1952, 1954. 1956 en 1958 in vereniging
met zijn 35-jarige echtgenote ter uit
voering van een in kalm beraad en na
rustige overweging gemaakte afspraak,
dat het door haar te baren kind niet in
leven moCht blijven, dit kind na de
geboorte door verstikking om het leven
heeft gebracht.
De vrouw is tenlaste gelegd, dat zij
hieraan haar volledige medewerking
heeft verleend. Zij zou ook geen enkele
voorbereiding voor het kind dat geboren
moest worden hebben getroffen, en -geen
medische of verloskundige hulp hebben
ingeroepen.
Haar is bovendien ten laste gelegd,
dat zij in 1951 in vereniging met haar
man een kind na de geboorte verdron
ken heeft.
Zoals gemeld zal deze zaak met geslo
ten deuren worden behandeld, alleen de
pers is toegelaten.
dering te zijn ingetreden. Uit uiteenlo
pende overwegingen, worden de laatste
tijd van verschillende zijden daadwerke
lijke en georganiseerde pogingen gedaan
om voor teleurgestelde legionairs de te
rugreis naar huis mogelijk te maken.
Het voordeel, dat het Algerijnse vrij-
hvidsfront, de FLN, in deze deserties ziet,
behoeft wel niet uitvoerig te worden toe
gelicht. Ze bewerken daarom het Legioen
intensief met raadgevingen langs welke
wegen ze aan het spiedend oog hunner
Franse officieren kunnen ontsnappen.
Onder leiding van een voormalige Duit
ser, die zich nu tooit met de Moslimse
naam van Si Moestafa, hebben de Fel-
langha zelfs een hele organisatie opge
richt, die tot doel heeft legionairs weer
heelhuids naar hun vaderland terug te
voeren. Vooral onder de Duitse leden van
het Legioen moet het succes opmerke
lijk zijn. Doch ook van Belgische kant
is onlangs een vereniging opgericht die
het actieve „verweer tegen de wanda
den van het Vreemdelingenlegioen" in
haar vanen heeft geschreven. Een offi
cieel, of zelfs officieus, verweer tégen dit
buitenlandse verweer is van Franse zijde
tot dusver echter achterwege geble
ven: een ongebruikelijke lankmoedig
heid. die men dan ook vermoedelijk
maar beter op de rekening van een niet
al te zuiver nationaal geweten mag
schrijven
Motie in Belgische Kamer
De Belgische Tweede Kamer heeft
gisteren met algemene stemmen een
motie aanvaard, waarin de omstandig
heden waaronder minderjarige Belgen
voor het Franse Vreemdelingenlegioen
worden geworven, worden veroordeeld.
De motie was afkomstig van de twee re
geringspartijen - Christelijke Volkspartij
en Liberalen - en van de socialistische
oppositiepartij. Aanleiding was een in
terpellatie van de zijde der Christelijke
Volkspartij. In zijn antwoord hierop ver
klaarde minister van Justitie. Mer-
chiers, dat het Legioen er bij zijn rekru
tering „onverdedigbare praktijken" op
na houdt.
Tussen wereldoorlogen was zij zeer bekend
Heel wat sceptischer dan
in begin van haar loopbaan
Toen Geneviève Tabouis in Genève
aankwam, geloofde zij, dat er een einde
was gekomen aan de internationale I
spanningen. Zij zond zelfs
een telegram aan haar fami
lie thuis: „Vrede verzekerd,
hoera."
Vandaag is zij niet zo
overtuigd meer. Want het
telegram waarvan zij ons
vertelde, dateert van 1924,
toen zij haar eerste Geneefse
conferentie versloeg! Zij
wacht nog altijd op de on
verbreekbare vrede.
Mevrouw Tabouis heeft
alle conferenties in Genève
sinds 1924 meegemaakt, zo'n
driehonderd. En nu is zij er
weer voor de ministerscon
ferentie der Grote Vier. In
die tijd is zij een van de be
kendste vrouwelijke journa
listen van de wereld gewor
den: een kleine, frêle vrouw
(zij geeft haar leeftijd op als
67), van wie eens verluidde,
dat zij de macht bezat
Franse regeringen door haar
scherpe woord ten val te
brengen.
Tussen de beide wereldoor
logen was mevr. Tabouis
wereldbekend: Hitler. Mus
solini, Clemenceau, Llovd
George en Stalin waren haar
zegslieden.
En nog is de grijze groot
moeder, die de elegantie van
een vorstin heeft, een bij
zonder actieve verslaggeef
ster. Zij staat iedere mor
gen om vijf uur op, en gaat
pas na middernacht naar
bed .Op die lanee werkdag
verzorgt zij haar radio
praatjes. sohrijjt zij haax artike
len, neemt zij interviews af, of verleent
die, lunoht en dineert zij met invloed
rijke bekenden, en kijkt achter de cou
lissen van de conferentie.
Mevrouw Geneviève Tabouis
Confectiebedrijven
verliezen kort geding
De president van de rechtbank in
Amsterdam heeft vandaag in zijn von
nis na het kort geding, dat een combi
natie van damesconfecüiebedrijven tegen
een modemagazijn wegens het naboot
sen van advertenties aanhangig heeft
gemaakt, eiseres in het ongelijk gesteld.
De combinatie had het modemagazijn
ervan beschuldigd sedert december vorig
jaar in de dagbladen advertenties te
hebben geplaatst, die vrijwel identiek
zijn met de annonces, die zij zei*
plaatst: vijf mannequins naast elkaar
met een gemonteerde fotografische ach
tergrond.
De president overwoog in zijn vonnis,
dat de door gedaagde toegepaste adver
tentievorm in de lyn van de normale
technische ontwikkeling ligt en dat de
vrees voor verwarring ongegrond is. Hij
veroordeelde eiseres in de kosten van
het geding ad i. 200.
Nieuwe A.N.W.B. route
naar Braassemermeer
De aanleg van de nieuwe verbindings
weg tussen Oude Wetering en het Braas
semermeer, waardoor het verkeer van
uit de richting Leiden niet meer door de
kom van Roelofarendsveen behoeft,
noopte de ANWB tot verandering in de
wegwijzers op de provinciale weg 5 (Lei
denbrug Oude Wetering).
In overleg met de betrokken autori
teiten heeft de ANWB geen wijzignv
gebracht in de geleiding van het verl:
van de brug bij Oude Wetering naar h
Braassemermeer, aangezien het ver
keer op de provinciale weg 5, die tijd
lijk dienst doet als vervanger van Rijk-'
weg 4A, zo intensief is, dat het links 1
slaan op deze weg zo veel mogelijk be
perkt dient te worden.
De ANWB heeft ter plaatse de op
schriften op alle borden gewijzigd en
acht richtingsborden en een wegwijzer
bijgeplaatst.
