WAT SCHEELT MIJN HAAN! r J Donkere journalisten onder lei ding van een sultan doen in Nigeria hun best om hun land genoten voorlichting te geven. Het is een moeilijke taak, die hoge eisen stelt aan hoofd en harten die de krante- mensen soms stelt voor vragen, die grappig zijn. Mijnheer de Hoofdredacteur, Weinig lezers, veel luisteraars (Bijzondere medewerking) Zaria is een oude mohammedaanse stad in het noorden van Nigeria. Stil gaan de in het wit geklede inwoners door de straten. Welhaast statig schrijden zij voort in de brandende zonnehitte. Zaria is een oude stad, doch tevens een brandpunt van het opbloeiende culturele en politieke leven in West-Afrika. Zaria is namelijk het „hoofdkwartier" van de Hausa-journalistiek. In Zaria bloeit de Waarheid! Hausa-journalistiek? Ja, de taal die in dat deel der wereld tot lingua franca werd, is namelijk het Hausa. Het Hausa-woord voor „waar heid" luidt: „Gaskiya". Dit woord werd gekozen als naam van een uitgeversmaatschappij, die reeds vele jaren bestaat, doch pas na de tweede wereldoorlog haar vleugels kon uitslaan. De maatschappij laat zich bij de publikatie van haar bladen leiden door de grond beginselen, die aanvaard worden door alle fantsoenlijke bladen waar ook ter wereld, te weten: geen overheidsinmenging, zelfstandig oor delen, geen financiële afhankelijkheid van de overheid. ZWARE TAAK laag). De vorsten eh hun adviseurs zijn ontwikkeld. De massa is dit slechts In Nigeria behoort de kunst van zeer ten dele. De Hausa-boeren heb- lezen nog tot de „nieuwigheden", ben echter gezond verstand. Zowel zij Daar weegt het gedrukte woord dus als de regerende groepen zijn ingeno- heel zwaar. Daar is de grootte van de men met het streven van de Gaskiya- oplage verre van bepalend voor de in- bladen. vloed van een krant. Immers, daar ,nLXI zwerven de bladen van dorp tot dorp, ij Kit, BLAUtw vèrsSS- p) ee^n'nbgerust In Afr—C™n ning no^gretige teers enjmstona^s. JJ «m^be,rust^m Afnkaanse^en der" der Afrikanen is de Sultan van Sokoto, een gezaghebbend man, want hij is het hoofd der Afrikaanse mo hammedanen. De bladen, die verschij nen, zijn: 1. Een weekblad, de „Nigerian Citizen" (De Nigeriaanse Burger); 2. Gaskiya Ta Fi Kwabo (betekent: Waarheid is meer waard dan geld), eveneens een weekblad; 3. Jakadiya (De Bode), een blad, dat om de twee weken verschijnt. De „Nigerian Citizen" verschijnt in het Engels, de beide andere bladen Een inheemse koerier brengt druk proeven aan de adjunct-hoofd redacteur Mallan Abdulkadic Makama. ver mis, men aanneemt, dat 10 der mensen daar lezen kan. Doch onder deze 10 lezers zijn er vlijtige voorlezers. Zij lezen de krant voor. Het gehoor is maar al te vaak niet in staat om kritisch te luisteren. In zo'n land komt het er dus heel erg op aan, wat en hoe geschreven wordt in de krant, heel wat meer nog dan bij ons. Daar een aantal Afrikaanse bladen het financieel moeilijk heeft, grijpen zij wel eens naar sensaties op politiek en ander terrein om hun lezers te be houden. De redacteuren van het Gaskiya - concern doen aan de sensatie-journa listiek niet mee. Zij houden de naam „waarheid" voor ogen. Natuurlijk moe ten zij rekening houden met de sociale structuur van het land. De bevolkm", bestaat uit de onderdanen van een aantal mohammedaanse sultans (die de bovenlaag vormen) en voorts uit de leden van een aantal tamelijk primi tieve heidense stammen (de onderste KENNIS EN KARAKTER Natuurlijk zijn de redacteuren der in het Hausa verschijnende bla den Afrikanen. Zij leerden hun vak in dienst van het Waarheid-con cern. Hun Europese collega's waren voor hen de gidsen. Karakter en ken nis bepaalden de keuze der journalis ten. Men maakte hen vertrouwd met het oogmerk en de idealen van het Gaskiya-concern. Grote bedragen moesten worden ge ïnvesteerd om de nodige gebouwen en machinerieën te verwerven. De eerste tijden waren derhalve zakelijk tame lijk moeilijk, maar de laatste jaren zijn die moeilijkheden vrijwel over wonnen. Dit mag stellig bestempeld worden als een succes, vooral gezien de omstandigheid, dat Nigeria zo weinig „lezende mensen" telt, terwijl dezen bovendien verspreid wonen over een zeer groot gebied. Er zijn abonné's, die op een afstand van 1250 km. van Zaria wonen. HET PROBLEEM BEZORGING Het gebied, waarbinnen de Gaskiya - bladen bezorgd worden, telt ruim elf miljoen inwoners. Tot in de verst verwijderde en meest afgelegen dorpen en gehuchten in oerwoud en wildernis dringen de bladen echter door. Dit stelt bijzonder hoge eisen aan de af deling bezorging van het concern. Slechts een zestal plaatsen kunnen be reikt worden per trein of autobus. Het grootste deel der elf miljoen mensen wonen op heel wat moeilijker te berei ken plekken. De chef der expeditie afdeling noemt zichzelf daarom graag De Man met de Zorgen". Hij toch is verantwoordelijk voor de verspreiding. Met behulp van vele middelen vliegtuig, lastdier, dragers komen de kranten uiteindetijk tooh, waar zij behoren te komen. OOK BOEKEN Het Gaskiya-concern publiceert ook boeken in de Hausa-taal. Op een aantal plaatsen zijn reeds kleine Gaskiya-bibliotheken ingericht ten be hoeve van de bevolking. Reeds ver schenen er tel van werken, <fie zowel nuttig als ontspannend zijn. Met de Sultan van Sokoto als „aan« voerder" banen de Afrikaanse journa* listen in Zaria zich een weg door dé moeilijkheden van hun land in deze bewogen tijd. Dat zij zullen slagen, is gezien de tot dusver behaalde re sultaten zo goed als zeker. (Nivano - nadruk verboden*. 'AkADlYn Mijnheer de Hoofdredacteur, wat scheelt mijn haan? verschijnen in het Hausa. Vooral „Ja kadiya" is een geziene gast in menige woning, want het blad richt zich voor namelijk tot de landbouwende bevol king. Vaak komen van heinde en ver de lezers ter redactie om hun „hun" hoofdredacteur die ze zo'n beetje beschouwen als een verstandige en vertrouwde oom allerhande per soonlijke en bedrijfsmoeilijkheden te bespreken. „AVat denkt U, dat mijn haan scheelt?" vraagt zo'n Hausa- boer dan aan de hoofdredacteur. De heer Mallam Abukar Tunau (zo heet die journalist) bekijkt het meege brachte dier ernstig. En vaak luidt zijn antwoord: „In Uw plaats zou ik eens met het dier naar de dieren arts gaan". De lezer is dankbaar en tevreden. En de reputatie van het blad en zijn redactie zijn zeer ge baat bij dergelijke gratis-adviezen. Monotype vet-machines worden gebruikt voor het maken van boeken en kranten. (ia bli

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 13