MODELWONING
Pierre Monteux is onvermoeibaar
Jij wilals men het zo voelt
\pplaus tussen de concertdelen
succes
WESTDUITSE STAATSKAS IS
NU, NA ZEVEN JAAR, LEEG
Bezoek onze
Minister Pinay hield in de Munt
de nieuwe harde frank ten doop
Kelners in Amerikaanse Senaat
droegen jasjes met U.S.S.R.
Rotterdamse gemeenteraad gaat
besluiten over aanleg van metro
gericht 1 maart 1860
Vrijdag 8 mei 1959
Achtste blad no. 29738
ammofoonplaten zijn hem tot een gruwel
(Van onze correspondent te Londen)
Jet is altijd een belevenis om de hoogbejaarde Pierre Monteux hij is
op het concertpodium in actie te zien. Men herinnert zich de inne-
|e Fransman, zoals hij naast Mengelberg ons concertgebouworkest aan-
ie, bedaard en beheerst en met edele waardigheid. Natuurlijk is Monteux
tfijf en beperkt hij zijn bewegingen die toch nooit overdreven waren, tot
jiterste minimum. Maar hij houdt het orkest nog even vast in zijn greep
(tijd. Hij dirigeert met zijn ogen, zijn mimiek. Af en toe heeft een knikje
|ewenste effect. Monteux is nog de stoere, gedrongen figuur van vroeger,
(/are oogleden maken een vermoeide indruk, maar dat is slechts schijn,
denkt men dat er een stramme pop staat, maar zodra de muziek vloeit,
het tintelende leven en het innerlijke vuur erin terug. Monteux is kenne-
»n van de grote figuren, die door werkt zolang hij kan. Hij reist door
•ika en Europa, maar spaart zichzelf door tussen de concerten door
itie te houden.
Snorm Lonclens
eerste Londense concert van dit
D met het London Symphony Or-
a was een enorm succes. Vooral
ch als een bloem ontvouwende ver.
P van Ravels ..Daphne en Chloë",
erk dat hier altijd als een gebeur-
wordt beschouwd, wekte grote
rfit. De veteraan Monteux heeft
iw bewezen dat er, zeker wat zijn
rke prestaties betreft, geen reden
op non-activiteit te gaan.
Leider van 102 orkesten
teux heeft in zrfjn lange loopbaan
testen gedirigeerd, sommige slechits
en enkel concert, maar andere ge
Ie lange periodes. Over zijn erva-
heeft hij gesproken met een
Ie medewerker van de „Times". Hij
de te generaliseren over de or-
in de diverse landen, maar gaf
er geweldige verschillen bestaan,
land vond hij orkesten, waarmee
0 genoegen was te werken en an-
Teike vele moeilijkheden oplever-
-ommige orkesten bezitten een
■discipline, maar andere moet een
■ine worden opgelegd, hetgeen on-
■behoorde te zijn. Monteux zeide
de laatste is, die een zeer strikte
■che discipline zou wensen, maar
■>oft, dat het muzikant-zijn werke-
■Iscipline oplegt. Bij sommige or-
is men geneigd te geloven dat de
Heden muziek haten en slechts on-
HDteat spelen. „Misschien is het
Twee repetities
■r. Amerikaanse orkesten bezitten
■)te reputatie wegens hun doelma-
en technische volmaaktheid en
mate is dit ook het geval, maar
"■lelijkheid komt. het allemaal neer
ntyd en moeite, aan repetities be
ll Da,t hangt op zijn beurt weer af
et beschikbare geld. De meeste
Jlmerikaanse orkesten kunnen het
JJroorloven net zolang te repeteren
galles precies in orde ls! In Enge-
|n er normaal twee repetities. Dan
gemakkelijk op het concert iets
Bn. Waarschijnlijk zullen de ran-
It rafelig zijnhet geval wil
dat Monteux in Engeland vier-
por een concert kan repeteren, zo-
1 er redelijk zeker van kan zijn,
geen ongelukken gebeuren. Hy is
van mening, dat men te ver kan
m het volmaakte te bereiken.
„Ik veracht mijn platen"
is iets" zei hy, wat ik steeds weer
!t als ik grammofoonopnamen
De opname-technici verlangen
ireer dat alles onnatuurlijk vol
eis. In de concertzaal mag er soms
wden gehoest, of ritselt by het
1 d het muziekblad, soms ook zijn
sluizend en een andere natuurlijke
h, welke by het muziekmaken
Mmaar op een plaat mag dat niet.
ogenblik dat de opname eindelijk
is, hebben de spelers hun animo
D en is de uitvoering levenloos en
lid. Maar dat is de versie, welke
feproduceerd! „Om deze redenen
l het maken van opnamen voor
r immofoon kunstenaars zijn
IhDals ze op de plaat komen en ik
l al mün eigen platen"!
rnx zou veel gelukkiger zijn, in-
n n concert in normale omstandig.
toals die in de concertzaal heer
één ruk zou kunnen worden op-
m. Dan pas krijgt men een wer-
leeld van het werk.
Twee soorten concert
bezoekers
le landen vindt men twee soorten
gangers. Het merendeel houdt
rogramma's, bestaande uit de
ird-klassieken en de kleine groep
die niets anders willen ho-
1 wat nieuw is en anders. Dit is
Monteux bepaald niet ongun-
ewel men er vaak over argument
er zich bezorgd om maakt. Naar-
p tijd vordert, worden de werken,
a slechts de minderheid houdt en
conservatieve meerderheid onbe
k voorkomen, op hun beurt
ird-klassieken, naar uit Monteux'
fvaring bleek. Voorbeelden daar-
a Daphen en Chloë, „Petroesjka"
sacre du printemps". De laatste
Bakte een van de bekendste mu-
fellen uit de historie.
Ie reacties van het tegenwoordige
betreft, hangt veel af van het-
fcaraan men gewend is. Monteux
i Parijs altijd diat elk concert dat
ir dirigeerde, een mislukking was,
pet geen schandaal verwekte,
fcgeland en Amerika is het publiek
leef der mis'schien tè beleefd
fft zijn afkeuring nooit erg luid-
te kennen. ..Ik weet niet wat het
Voor de dirigent maakt het wei-
Idhil".
Vreemde gewoonte
eerste plicht, een héél zware, is
pover de muziek. Hij kan zich
k nog met het publiek bezig hou-
fevrel hij natuurlijk hoopt dat het
leten". Ik heb echter een grote
>ver het gehoor in alle landen en
zijn kunstmatige terughoudend
[tussen de delen van een con-
symphonie te applaudisseren. Ik
et, waar die gewoonte begon,
zeker niet overeen met
gen van de componisten.
Natuurlijk: applaus moet spontaan
zyn, geen verplichting, maar dikwijls ls
het zeer natuurlijk om tussen de delen
te applaudisseren. Neem byv. Brahms'
eerste pianoconcerto: aan het slot van
het eerste deel is er een geweldige coda,
dat eenvoudig om applaus vraagt, maar
het publiek biyft in eerbiedige stilte
zitten, alsof het in de kerk was inplaats
van muziek te genieten in een concert
zaal. De reden is zogenaamd, dat ap
plaus de muzikale lijn tussen de delen
zou verbreken, maar het schynt mü toe
dat applaus, dat de uitdrukking vormt
van een emotionele reactie op de mu
ziek, minder hinderiyk is dan een kunst
matige stilte, welke nog onderstreept
wordt door ingehouden hoesten en ge
schuifel".
Terug naar oude liefde
Monteux hield er vroeger van nieuwe
muziek op concerten te introduceren,
maar thans voelt h\j dat hij zijn plicht
heeft gedaan ten opzichte van Jonge
componisten en keert hij terug naar zijn
eerste liefde romantische muziek,
speciaal tot Brahms, die altyd zijn favo
riet is geweest. Hij houdt ervan in al
lerlei omstandigheden te dirigeren
opera, ballet, concerten, verschillende
orkesten verschillende solisten, 6teeds
weer andere werken. Hij heeft geen bal
let meer gedirigeerd sinds hij met
Diaghilef werkte. Intussen moest hem
de opmerking van het hart dat het enige
begrip, dat de meeste dansers van mu
ziek hebben, het tellen van de maat is.
Monteux houdt van het dirigeren van
opera's, maar hij haat de atmosfeer van
de opera-instellingen, waar de muziek
te vaak het minst van alles tolteerst
komen de enscenering en de tempera
menten van degenen, die de hoofdrollen
vervullen.
Monteux is onvermoeibaar, na de eer-
ste van zijn twee Londense concerten,
ging hu tien dagen rusten in de Ita
liaanse zon en daarna neemt hu de di
rigeerstok op in Wenen. „Ik hoop dat ze
tussen de delen applaudisseren, maar ik
geloof niet dat ze het zullen doen.
Advertentie.
HET KLAVERBLAD
De „Julius-toren", door Schaffer gevuld,
door minister Etzel definitief geslecht
(Van onze correspondent in Bonn)
De „Juliustoren" is leeg, is geslecht, is definitief uit de Westduitse
politiek verbannen, zo kan men in deze dagen in Bonn horen. Men wil
daarmee zeggen, dat de staatskas van de minister van Financiën voor
het eerst sedert juni 1952 leeg is en dat minister Etzel gedwongen zal
worden nog deze zomer op de kapitaalmarkt te gaan lenen.
Voor de Westduitse financiële politiek kan hier gesproken worden
van een historisch feit. De vorige minister van Financiën, Schaffer,
heeft jarenlang zuinig alles bij elkaar gegraaid om een „Juliustoren"
vol te krijgen. En onder Juliustoren verstond men dan, gelijk in de
oude Pruisische tijd, de schatten in de Juliustoren van Spandau bij
Berlijn, de kasvoorraad waaruit grote onverwachte staatsuitgaven
konden worden gedaan.
„Op rand van een deficit"
Schaffer verantwoordde zich voor
deze grote kasvoorraad door te wijzen
op de onvermijdelijke defensie-uitgaven,
die eens zouden komen en even onver
mijdelijk in de miljarden zouden gaan
lopen. De staatskas werd door Schaffer
dan ook tot de rand gevuld. Maar hij
bracht daarmee het parlement in Bonn
in de verleiding af en toe eens wat uit
die goedgevulde staatskas te nemen
voor andere dan defensie-doeleinden.
Volgens het Hamburgse blad Die Welt
besloten de regering-Adenauer en de
Bondsdag, waarin de CDU de meerder
lieid heeft, zelfs in 1956/57 tot uitgaven,
die ten doel hadden de gemiddelde kie
zer gunstig te stemmen voor de rege
ringspartijen!
In het verkiezingsjaar 1957 zou zó met
volle hand geschonken zijn, dat de fi
nanciële politiek voor jaren in het on
gerede werd gebracht, althans Schaffer
en zijn opvolger Etzel uit de hand
moest lopen.
Naar buitenland?
Schaffer heeft zich fel verzet tegen
deze cadeautjes-politiek en het kostte
hem tenslotte zijn ambt als minister
van financiën. Men verweet nem. dat hij
belastingen inde, die niet werden uit
gegeven. Zijn opvolger Etzel. evenwel,
proclameerde het vorige jaar de stelling
dat hij slechts zóveel belastingen zou
heffen als noodzakelijk was om de uit
gaven te dekken. Hij wilde daadwerke
lijk tot de rand van het deficit gaan.
Hetgeen dan ook thans het geval is!
Etzels politiek vindt in het algemeen
meer weerklank dan die van Schaffer:
men zegt ten deze, dat het niet aangaat
dat de belastingbetaler wordt uitgekne
pen om de staat aan een reserve te hel
pen. Deze politiek kon de particuliere
kapitaalvorming en het sparen in het
algemeen veel kwaad doen. Tenslotte
vormden de staatskasreserves ook nog
een inflatonistisch gevaar.
Dat alles is thans voorbij. De vorige
maand werd ten behoeve van de defen
sie Bonn twee miljard mark uitgegeven,
o.m. als voorschotten aan de Verenigde
Staten en Engeland. De kasgelden tel-
dens overigens begin maart nog drie
miljard mark of meer!
De vraag is thans in Bonn, waarom
Etzel er zo vlug bij was om grote voor
uitbetalingen voor toekomstige wapen
leveringen te verstrekken. De socialisten
zeggen." dat de Juliustoren in feite is
verhuisd, en dus nog bestaat, zij het h:
het buitenland.
Bondsdag kan niet meer
naar hartelust grijpen
Etzel en de zijnen wijzen er evenwel
op zij het zwijgend!
Dat deze voorschotten aan het bui
tenland verhinderen dat het parlement
in Bonn over de kasgelden van de staat
kan beschikken, dat deze dus niet in
West-Duitslanoi kunnen worden uitge
geven, en dus geen inflationistische
werking kunnen hebben.
Etzel heeft met dit alles de Bondsdag
gebonden. Het parlement zal thans niet
zo gemakkelijk overgaan tot het aan
sporen voor nieuwe staatsuitgaven. Die
uitgaven zouden dan immera gefinan
cierd moeten worden uit een lege kas,
dus vla staatsleningen op de kapitaal
markt of via belastingverhoging!
En geen parlementslid, zal van dit laat
ste thans iets moeten hebben uit po
litieke motieven! Etzel zal dan ook
voorlopig wel overgaan tot een staats
lening. Nog deze zomer, zo beweert men
in Borrn. zal hij op de kapitaalmarkt
vragen om drie miljard mark. Men acht
dat niet verontrustend en men zegt dat
er voldoende kapitaal overblijft voor de
particuliere leningen. Ter ene zijde
vindt men dus ongetwijfeld bewondering
voor Etzels politiek om tot de rand van
het deficit te gaan en de extra-uitgaven
door leningen te dekken.
Aan de andere kant zij" er evenwel
critici, die zeggen dat er juist thans on
bekenden zijn. die het geheel kunnen
doen instorten: West-Berlijn zou wel
eens om meer kunnen vragen. De defen
sie draait nog niet eens op volte toeren.
De oorlogsslachtoffers vragen miljoenen
meer steun! Desondanks is hier sprake
van een belangrqke stap in de West
duitse financiële politiek. Waaraan Et
zel thans definitief een geheel ander
accent dan Schaffer heeft gegeven. De
toekomst bluft evenwel onzeker, omdat
op belastingverhoging onder de huidige
politieke verhoudingen altijd terugge
grepen kan worden. En waar de kiezer
zo'n belaneryke figuur is als in de West
duitse politiek, ligeen hier moeiiyke
punten, zelfs voor Etzel
Eind 1961 het gehele
telefoonnet automatisch
Einde 1961 zal, indien alles volgens
program verloopt, de totale automati
sering van het landelijke telefoonnet
een feit zijn. Inmiddels wordt begon
nen aan een driejarenplan om althans
voor de grootste steden van ons land
automatisering van telefoonverbindin
gen in België en Duitsland mogelijk te
maken. Van enkele grote Belgische ge
meenten uit kan men reeds automa
tisch met diverse delen van ons land
telefoneren.
De internationale automatisering zal
een provisorisch karakter dragen. Het
zal nog vrij wat jaren duren voordat Ne
derland. België en Duitsland geheel
geautomatiseerd telefoonverkeer zullen
hebben.
De Japanse walvisindustrie is bereid
het risico te nemen van een onbeperkte
concurrentie bij de vangst in de zuidelijke
wateren, aldus heeft een woordvoerder
van een Japans walvisbedrijf meegedeeld.
De drie Japanse ondernemingen hopen
evenwel nog steeds op overeenstemming
met de walvisindustrieën van Noorwegen,
England en Nederland over de verdeling
va ntachtig percent van de 15.000 walvis
sen die volgens de internationale conven
tie mogen worden gevangen. Twintig per
cent ls al aan de Sovjet-unie gegeven.
Instituut voor Middenstand
sloot een periode af
(Van onze correspondent)
Sinds 1952 houdt het Economisch In
stituut voor de Middenstand zich naast
het traditionele bedrijfseconomisch on
derzoek ook bezig met enquêtes op so
ciaal-economisch terrein, daarmee ge
volg gevend aan de na de laatste we
reldoorlog optredende nieuwe tendens
ln het maatschappelijk bestel.
In de opening van het nieuwe gebouw
aan de Neuhuyskade te Den Haag.
waarin na een vijfjarige zwerfperiode
het gehele personeel onderdak vond.
ziet de leiding van het instituut dan
ook een afsluiting van een periode van
reorganisatie en uitbreiding, zo blijkt
uit het Jaarverslag over 1958.
Met steun van het bedrijfsleven kan
het Instituut ieder iaar de kostenstruc
tuur en rentabiliteit van een groter
aantal branches nagaan. Zo bedroeg het
aantal in het afgelopen Jaar ter plaatse
geënquêteerde bedrijven 1317 tegen 120
ln 1957.
Keukenhof nog kleurrijk
Ztfn de late tulpen op de bollenvelden
thans vrijwel uitgebloeid, op de Keuken
hof valt nog veel te genieten van een
kleurrilke en fleurige bloemenpracht in
het prachtige voorjaarsbos.
Advertentie.
PROF. ASSERLAAN 29
VOORSCHOTEN
Van 10 t/m 27 Mei
Alle werkdagen
behalve Zaterdag
's avonds van 7 tot 10 uur.
Woensdag, Vrijdag en Zondag
ook 's middags van 2 tot 5 uur.
N.B. 1e Pinksterdag gesloten,
2e Pinksterdag van 2 tot
5 uur geopend.
Bij sanering van Franse economie komt nog
wat meer kijken dan alleen inwisseling
Vele jaren nodig
(Van onze Parljse correspondent)
De Franse minister van Financiën
Atoine Pinay, heeft dezer dagen in Pa
rijs persoonlijk de hefboom overge
haald, waardoor de eerste nieuwe of
harde frank werd geperst. Voor deze
plechtigheid, de geboorte van Frank-
rijks nieuwe munt, bestond een aanzien
lijke belangstelling uit de kringen van
de bank en de geldwereld en beroeps
halve natuurlijk ook uit de journalis
tiek.
Zoals men weet heeft de regering van
generaal De Gaulle besloten ook grote
schoonmaak te houden in Marianne's
portemonnee door alle oude bankbiljet
ten en muntstukken waarvan er nu
nog vele de kentekenen en het devies
dragen van het regime van maarsohalk
Pétain uit de Duitse bezettingstijd!
door nieuw papier, nikkel en zelfs zilver
geld te vervangen. Bij die geldzuivering
zal bovendien de officiële waarde van
de frank met honderd worden verme
nigvuldigd, waardoor de huidige frank
met de vroegere centime zal zijn gelijk
geschakeld. Van alle Franse bankbil
jetten zullen echter alleen twee nullen
van de waardecijfers behoeven te wor
den afgekapt. Een duizend-frank-büjet
blijft in de toekomst dezelfde beeltenis
van Richelieu vertonen, maar inplaats
van duizend zal het dan nog maar tien
franken waard zijn. De 500-biljetten
worden door 5 frank muntstukken ver
vangen, waarvan minister Pinay het
eerste exemplaar heeft vervaardigd. Het
nieuwe Franse geldstuk van 5 frank zal
dertien gram zilver bevatten en dat is
juist evenveel als de overeenkomstige
Zwitserse munt!
Gezamenlijke circulatie
Er zal een jaar nodig zijn om de hon
derdmiljoen bankbiljetten, die ter waar
de van 500 franken, thans in omloop zijn
door de nodige geldstukken van 5 fran
ken te kunnen vervangen. De honderd-
frank-stukken circuleren thans ten ge
tale van zeshonderd miljoen stuks en
voor him inwisseling wordt twee drie
jaar uitgetrokken. Daarna komt pas het
kleine geld aan de beurt, dat in het
Groots vliegfeest met
Pinksteren te Eelde
Het Pinkstervliegfeest Eelde op tweede
pinksterdag (maandag 18 mei), georga
niseerd door de Nederlandse Aero Club
Avia Eelde, zal het grootste vliegfeest
zün, dat dit jaar in Nederland wordt
gehouden. De show, die een internatio
naal karakter zal dragen, zal grootser
van opzet zjjn dan ooit tevoren. In het
programma komen naast de Canberra-
straalbommenwerpers van de Royal Air
Force de sky-blazers van de United
States Airforce voor. De snelheid van
de te demonstreren vliegtuigen zal
variëren van 60 tot 1600 km per uur.
vervolg dus weer ln centimes zal wor
den uitgedrukt. In totaal moet er voor
\l/t miljard franken aan nieuwe geldstuk
ken ln omloop worden gebraoht, een
operatie, waarmee dus vele Jaren heen
zullen gaan. Van het einde van dit Jaar
af zullen nieuwe en oude franken in de
vorm van bankbiljetten echter al ge
lijktijdig in gebruik zijn en begin vol
gend jaar zullen alle prijzen en reke
ningen alleen nog maar in de nieuwe
munteenheid van de harde Crank wor
den uitgedrukt.
Minister Pinay heeft op de symboli
sche betekenis van deze monetaire ope
ratie nogmaals de nadruk gelegd.
Frankrijk wil nu te kennen geven, zo
drukte de Franse schatkistbewaarder
met in Iedere hand een paar nieuwe
geldstukken, zich ongeveer uit, dat het
definitief gebroken heeft met het ver
leden en met de periode van onophou
delijke prijsstijgingen, inflatie en deva
luaties, om zijn financiële toekomst nu
te bouwen op de stevige basis van de
nieuwe harde frank. Men mag met de
minister slechts hopen, dat met deze in
wisseling van biljetten en munten in
derdaad een grondige sanering van de
Franse economie gepaard zal kunnen
gaan, ai komt er bij dat laatste dan ook
nog wel wat meer dan enkel die Inwis
seling kijken!!
Militaire herdenking
morgen op de Dam
Minister ir. C. Staf zal morgenmid
dag om circa vier uur te Amsterdam
aanwezig zijn bij een nationale her
denking gehouden ter nagedachtenis
van alle militairen van het v.m. KNIL,
de Kon. Marine, de Kon. Landmacht,
en de Kon. Luchtmacht, die sinds 1 mei
1940 ln Nederland. Indonesië. Korea of
waar elders ter wereld zijn gevallen. In
het comité Nationale Herdenking Mi
litaire Gevallenen hebben vele oudcom
mandanten uit de betrokken periode's
naast een aantal Kamerleden zitting
genomen. Met deze herdenking is het
doel. dat velen zich hebben gesteld:
„een officiële nationale herdenking van
alle gevallenen der Nederlandse strijd
krachten" bereikt, aldus deelt dit co
mité mede.
Bij het Nationaal Monument op de
Dam zal een plechtigheid worden ge
houden, waarbij kransen zullen worden
gelegd door de minister van Oorlog, de
chefs van staven, alsmede namens tal
rijke organisaties. Ook vertegenwoordi
gers van diverse binnen- en buitenland
se veteranen-organisaties zullen hierby
aanwezig zijn.
Naast het Monument zullen erepelo-
tons van Zee. Land- en Luchtmacht
staan opgesteld. De Johan Willem Friso
kapel zal het muzikale gedeelte der
plechtigheid verzorgen.
Hieraan voorafgaande zal om 3 uur
in de Oude Lutherse Kerk aan het Spui
een herdenkingsdienst worden gehou
den. waarbij toespraken worden gehou
den door de hoofd vlootpredikant. de
kapitein ter zee ds. J. H. Sillevis Smitt,
en door de hoofd legeraalmoezenier
de kolonel mgr. H. J. J. M. van Strae-
len.
Malle gevallen in de Verenigde Staten
konden voorstellen van Unie van So
cialistische Sovjet-Republieken!
Werkelijk, dit zou een te mal ef
fect maken in Amerika's Senaat en
misschien zouden sommige Senato
ren geen brok door de keel kunnen
krijgen, wanneer zij bediend werden
door USSR-kelners. De jasjes wer
den teruggestuurd.
De pelikaan en de
zinkende Marine-
portemonnaie
(Van onze correspondent in
Washington)
Het is voorjaar in de Amerikaanse
hoofdstad, de magnolia's en de Ja
panse kersebloesems trekken duizen
den bezoekers. Niet alleen de natuur,
ook de kelners in het restaurant
van de Senaat hadden een nieuw
jasje nodig en als extra-versiering
had men bedacht, dat zij de begin
letters van United States Senate
Restaurant op hun mouw zouden
dragen. Toen de nieuwe jasjes arri
veerden, kreeg men een schok van
schrik: men had niet tevoren be
dacht, dat die beginletters USSR
luidden en evengoed een afkorting
9 tot en met 16 meii
WEEK vo„
FOTOGRAFIE
waarin uw fotohandelaar H
voor tal van gg
verrassingen zorgt I 1
U HOORT ER MEER VAN
Het college van B. en W. van Rotter
dam heeft de gemeenteraad thans voor
gesteld om tot de aanleg van een me
troverbinding tussen het Centraal Sta
tion en het Zuldplein te besluiten en
reeds over te gaan tot de uitvoering van
de tunnel onder de Nieuwe Maas door.
Een eerste krediet van f. 31.300.000
wordt daarvoor gevraagd.
B. en W. menen duidelijk voordelen ln
het metrosysteem te zien Bü exploitatie
met trammateriaal is volgens hen de
vervoerscapaciteit niet hoger te stellen
dan op 10.000 personen per uur. welk
cijfer reeds vrij spoedig na het gereed
komen van de tunnel tijdens de spits
uren zal "worden bereikt en daarna on
getwijfeld spoedig zal worden over
schreden.
De rijtijd van de metro van begin-
tot eindpunt zal slechts 10 tot 12 minu
ten bedragen. Doelmatig ingericht ma
terieel zal de tyd. nodig voor het in- en
uitstappen aan de stations, kunnen be
perken van 10 tot 20 seconden. De fre
quentie van de treinen kan zonder be
zwaar tot 2% minuut en zo nodig hoger
worden opgevoerd.
Aldus biedt de metro volgens B. en W.
alle mogelijkheden om het steeds toe
nemende verkeer tussen rechter- en lin
ker Maasoever door openbare vervoers
middelen snel en soepel te verzorgen.
De investeringen voor het gehele pro
ject worden geschat op f. 134.300.000. Het
voor rollend materieel uitgetrokken be
drag ad f. 13.500.000 heeft betrekking
op 32 rijtuigstellen, waarmee in het
drukste kwartier 3500 passagiers kunnen
worden vervoerd.
Het totale bedrag zal over een tydvak
van vyf tot zeven jaren kunnen worden
opgenomen.
Omtt-ent de tarieven staat nog niets
vast. B. en W. wijzen er voorts met na
druk op. dat tal van vraagstukken, die
met het hoofdprobleem annex zijn, nog
om nadere bestudering vragen. De re
sultaten daarvan zullen in 'n tweede deel
van het metrorapport worden neerge
legd.
Een ander ongeluk heeft men nog
juist bijtijds voorkomen. Rond het Ka-
pitool zijn in de loop der jaren ver
scheiden grote gebouwen verrezen, waar
Senatoren en leden van het Huis hun
bureaus hebben. Moet er in een van de
twee Kamers gestemd worden, dan rin
kelen er overal bellen en begeven de
wetgevers zich ijlings naar het hoofd
gebouw. het Kapitool. Om het hun ge
makkelijk te maken heeft men onder
grondse treintjes aangelegd van de di
verse gebouwen naar het centrum. By
de eindpunten der treintjes heeft men
natuurlijk liften.
De Senatoren hebben er onlangs ech
ter weer een prachtig, marmeren kan
toorgebouw bijgekregen en dat gebouw
ligt nogal ver van het Kapitool. Een
„métro" was dus zeker nodig. Dit on
dergrondse ïyntje is enige dagen gele
den klaar gekomen en met voldoening
kon men de pas uitgegraven onder
wereld weer van de bovenwereld gaan
afsluiten. Pas was men evenwel met dit
karwei begonnen, toen een der slimsten
onder de arbeiders bedacht, dat de wa
gens van het treintje nog niet naar be
neden waren gebracht. Het was dus nog
wat te vroeg om het gat te dichten!
Een der Marine-officieren, werkzaam
op de Nederlandse ambassade in Wash
ington, kan het water nog niet ver
geten. Nu hy geen zeedienst heeft, be
vaart hy in zijn vakantie de moeras-
meren in Florida. Of hy daar. rond
dobberend in een klein bootje, zijn
geld zat te tellen, vermeldt de historie
niet, maar een feit is, dat op een ge
geven moment zijn portemonnaie over
boord viel. Terstond wendde onze bes-
tevaer de steven, doch aan boord be
vond zich geen schepnet of iets derge
lijks om de zinkende geldbuidel op te
vissen. .Dan maar liever het water in",
riep de nazaat van Van Speyk en met
een begon hy zich te ontkleden. Toen
bedacht hy echter, dat er wel eens kro
kodillen in de buurt konden zyn en dit
gevaar deed hem aarzelen.
Het gevaar lag echter niet onder,
doch boven water. Een pelikaan had
met grote belangstelling het geval van
boven aangezien en met een forse plons
stortte dit dier zich op dat bruine
schommelende ding onder water. Fier
rees de vogel daarop de lucht in. de
de portemonnaie verdween in een onge
wone zak: de kwab onder de sneb!
Veel soldy was er in de portemonnaie
niet meer over: dertien dollar. Maar
waardevol was de kaart, die aangaf, dat
de bezitter niet de belasting behoefde te
betalen, die op vele artikelen in de Ver
enigde Staten wordt geheven. Wat moet
een pelikaan daar nu mee beginnen?
Het is voor een diplomaat niet ge-
makkeiyk een nieuw bewijs van belas-
ting-vrydom te krygen. Wat moet een
ambtenaar in Washington er wel van
denken, wanneer men zegt, dat die
kaart „gevlogen" is?
