DE VROLIJKE TEKENAAR KINDERMAAT KOKEN ZATERDAG 18 APRIL WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 3 C STANDARD SIEMENS licht gewicht "\AQ DE MA IV, DIE domino om een vrouw speelde Spiegeltje, spiegeltje aan de wand DE GROTE MODE liV Verhaal voor de kleintjes ONS MENU VAN DE WEEK III MET Mi JOKE Vf SLEDE-STOFZUIGER grote zuigkracht IHOj" 4. Vele jaren gingen voorbij. Als rei zend fotograaf slaagde Petulengro erin zich een goed bestaan te verschaffen. Hij verdiende veel met zijn arbeid. Op zekere dag kwam hij weer in het dorp, waar hij eens domino gespeeld had om de hand van Annie. Juist was hij bezig een slager te fotograferen, toen zij voorbijkwam, achter een kinderwagen en met een paar kleine kinderen aan de hand. 5. Zij herkenden elkaar dadelijk. Petu lengro kreeg medelijden met haar, want het was duidelijk te zien, dat zij in ar moedige omstandigheden verkeerde. Uit oude vriendschap gaf hij haar een goud stuk. Zij nam het aan en vroeg hem bij het invallen der duisternis op het kerk hof te komen. 6. 's Avonds kwam Annie naar de afge sproken plaatsmaar zij wachtte tevergeefs. Petulengro kwam niet, hij was naar een ander dorp vertrokken. Want toen Annie het geldstuk had aan genomen en hem voorgesteld had, dat zij elkaar diezelfde avond zouden ontmoe ten, had deze schijnbaar zo onbelang rijke gebeurtenis hem tot nadenken ge bracht. Eén ding wist hij zeker: een vrouw uit zijn eigen volk zou dit nooit hebben gedaan. En daarmee verbande hij elke herinner eng aan de vrouw, om wie hij als jonge man domino gespeeld had. Parijs, april '59. Ook de kleintjes, de meiskes tussen drie en ruim genomen vijftien jaar, vinden in de voorjaarsmode die onlangs in Parijs werd gelanceerd, heel wat dat haar leuk zal staan, heel wat dat maar wat aardig is in kindermaat. Menige chemisierjurk bijvoorbeeld hoeft alleen maar verkleind te worden om een snoezig, heel niet ouwelijk kinderjurkje te worden. De blazer, die in de grote mode aan de orde van de dag is, is op zijn beurt natuurlijk op en top geschikt voor allen die nog niet volwassen zijn. Alleen, terwijl moeder er een rechte rok bij draagt, zal bij de blazer van haar dochter een plooirokje horen. De fijne, witte katoenen blouse (van organdi, zakdoekenbatist of dergelijke) kan al niet minder goed in de kindergarderobe terecht, of hij nu wel of niet met Engels broderie is gegarneerd, en.of hij nu wel of niet wordt gemaakt uit een ,,nog zo goed" versleten over hemd van vader. Menig wit garnituurtje voorts en in de grote mode wemelt het ervan! kan zö in de kindermode worden geadop teerd, ter versiering van een daags katoentje, een wollen voorjaars toiletje, of een feestelijk gelegenheidsjurkje. Ook de „marinière", de rechte (zeemans)blouse, die opnieuw in Parijs in tel is, slaat in kin dermaat een uitstekend figuur aangevuld althans met een plooi rokje inplaats van de rechte rok die de „marinière" in volwassen maat begeleidt. En hier dan zijn enkele van die heel modieuze modelletjes in kindermaat: kraag is op het jurkje gehecht en raakt de halsopening niet: op de rug is hij enkele centimeters onder het decolleté bevestigd, en aan de voor kant eindigt hij halverwege het lijfje boven een kleine organdi-strik. Bij heel feestelijke gelegenheden kan de stoffen ceintuur worden vervangen door een ceintuur van zwart fluwelen lint, waarvan de uiteinden, onder een kleine strik, tot aan de rokzoom af hangen. A la Nina Ricci is het marine blauwe blazerjasje van de derde fi guur. De rechte rok uit het originele model is door een plooirokje in kin dermaat vervangen, doch het jasje is als het grote voorbeeld: het heeft een wit blesje langs kraag, overslag, zoom en zakingangen. Pierre Cardin leverde het detail voor het volgende, marineblauwe jurkje. En dat detail is de opstaande, ronde schouderkraag, die gegarneerd is met een geappliceerd wit biesje, dat mid denvoor in een strik eindigt. De kraaa is wat minder breed dan in het oor spronkelijke model voor volwassenen, en siert een mouwloos jurkje met ruime, aangerimpelde rok en een stof fen of blauwe leren ceintuur Het mo delletje kan zowel van dunne wol (crêpe) als katoenen materiaal worden gemaakt. A la Maggy Rouff zijn de blouse van witte zakdoekenbatist, gegarneerd met stroken van Engels broderie, en de wijde, gerimpelde rok van een zwart en wit zijden ruitje. Blouse en rok worden door een zwarte, fluwelen ceintuur van elkaar gescheiden en op de rok is boven de zoom een zwart fluwelen bandje geappliceerd. Zoals De schrijfster zei, dat de tekenaar die kaboutertjes moest tekenen, drie op een rij. Ze hoorden bij een verhaal dat de schrijfster geschreven had. De tekenaar zei, dat het goed was en hij las het verhaal en hij schraapte zijn keel. Hij vond het verhaal niet erg kabouters van de schrijfster terug!" En dat kreeg hij ook. En wat deed hij toen? Hij pakte een héél groot vel wit tekenpapier en zond dat leeg aan de schrijfster. „De kabou ters zijn weggelopen, omdat ze geen plezier mogen hebben", schreef hij op Héél voorzichtig rolde de schrijfster haar boze kabouters op. Ze zei tegen de tekenaar, dat het haar speet, van haar onvriendelijke woorden en zo en de tekenaar zei, dat het niets hinder de. helemaal niets. En hij glimlachte haar vriendelijk toe. De schrijfster pakte haar fiets en ze reed naar haar huis terug, haar kwaadaardige kabou ters hield ze tegen zich aangeklemd, alsof het kostbare schatten waren. En de tekenaar? Hij stak een sigaret op, ging héél hard lachen en tekende toen. zó maar voor z'n plezier, zeven zonnige kabouters op een rij. O zo! M. F. B. Drie kabouters met kwaadaardige gezichtennare mopperige kabouters ze leken precies op de schrijfster. leuk, want de drie kabouters waren nare, kwaadaardige baasjes en de tekenaar hield niet van nare, kwaad aardige baasjes. En daarom kon hij ze niet goed tekenen. Hoe hij z'n best ook deed, het lukte niet. De schrijfster zei, dait de kabouters mopperig en gemelijk door het bos liepen en de tekenaar probeerde ge willig om ze zó op het papier re zetten, maar hij kon het niet. De kabouters keken blij en ze stapten op stevige voetjes opgewekt de wereld in en dat was helemaal de bedoeling niet, zei de schrijfster knorrig. De tekenaar zucht te en hij stak een sigaret op en hij keek even blij als de kabouters, die hij tekende. Hij deed z'n uiterste best om nare kabouters te maken en toen hij er wéér drie op het vel wit papier had geschetst, stopte h\j ze in een grote enveloppe en stuurde ze de schrijfster toe. Maar twee dagen later vond hij de zelfde enveloppe en dezelfde kabouters weer in de brievenbus met een briefje van de schrijfster er bij: „Het lijkt naar niks", schreef de schrijfster. „Deze kabouters hebben plezier", schreef ze, j.en de mijne hebben geen plezier. Nooit". De tekenaar moest daar om lachen, want hij was een vrolijk man en hij nam een potlood en tekendedrie vrolijke kabouters. Die duwde hij in een enveloppe en hij schreef er bij: „Nu hebben ze het wel!" Terwijl hij de enveloppe naar de brievenbus bracht, dacht hij: „Ik krijg vast morgen m'n de rand en toen werd de schrijfster boos op de tekenaar. „Hij houdt me voor de gek", dacht ze. en ze werd nog véél bozer en ze stapte op haar fiets en ze ging naar de tekenaar toe. Haar haren stonden recht overeind van de wind. Maar het leek alsof ze rechtop van woede ston den. En haar ogen blonken van boos heid en zelfs haar vuurrode oren leken kwaad. „Ik vind het geen manier", zei ze tegen de tekenaar. „Jij denkt maar, dat je kunt doen wat je wilt, jij denkt dit en jij denkt dat O, wat was die schrijfster kwaad! Ze wond zich vreselijk op. ze stamp voette zelfs en de tekenaar vond het wel grappig. Er was een spottend lachje om zijn mond. Zonder dat de schrijfster het merkte, greep hij een potlood en begon te tekenen. Wat tekende hij? Drie kabouters met kwaadaardige gezichten, nare mopperige kabouters ze leken precies op de schrijfster! „Nu kan ik het, zo kan ik het", mompelde de tekenaar en hij keek aandachtig naar de schrijfster en hij tekende gauw haar boze ogen in het hoofdje van een kabouter. Nog vóór de schrijfster uitgesproken was, had de tekenaar zijn tekening klaar en: „Alstublieft", zei hij tegen de schrijfster. Haar mond viel open van verbazing. Ze was dadelijk niet boos meer. Ze zag er meteen heel anders uit het was dus maar goed, dat de tekenaar zo Vlug gewerkt had! Advertentie. 3. Dit spelletje domino werd gespeeld voor de herberg van Thomson. Annie volgde het spannende spel met grote be langstelling. Jack won en de zigeuner aarzelde niet zich neer te leggen bij deze ongewone beslissing. Hij gaf een rondje en wenste zijn tegenstander veel geluk. het grote model uit de Rouff-collectie zo is ook dit blouse-rok geheel voor kleine meisjes gekleed. Het kan ech ter heel goed een ensemble voor elke dag zijn, want ook gewone katoenen stof leent zich voor het rokje en past bij de witte katoenen blouse. Op zijn Dior's is het laatste geheel: een marinière van wollen ratiné (of ander wollen of katoenen materiaal). Terwijl Dior de rechte blouse voor moeder van driekwart mouwen voor zag, gaven wij het kindermodel korte mouwtjes, en waar Dior een rechte rok bij de blouse voegde, daar kreeg het model in kindermaat een plooi rokje. In het oorspronkelijke model van de grote Parijse modevorst ligt onder de diepe V-hals van de blouse een wit, gebreid vestje met boothals onder de blouse van het kindermodel kan een wit truitje worden gedragen, desnoods een waarvan de taille tekort werd of de mouwen het begaven J. V. 1. Als jonge man was de forsgebouiode zigeuner Petulengro op de knappe Annie verliefd geraakt, de dochter van de her bergier Thomson. De jongelui hadden el kaar leren kennen op een oogstfeest, waar ze tot diep in de nacht met elkaar gedanst hadden. 2. Intussen had Annie een andere be wonderaar, de vriendelijke Jack. Tijdens een uitstapje in het bos kregen de man nen meningsverschil over de vraag, wie van hen de losgeraakte veter van een van Annie's schoenen zou mogen vast strikken. De sterke zigeuner duwde Jack opzij, maar Annie scheen de voorkeur te geven aan Jack en opperde daarom, dat haar beide vereerders een partij domino om haar hand zouden spelen. Een kievitsei is een ware delicatesse maar gezien de voedingswaarde ook een echt luxe gerecht. Maar waarom niet eens één enkele keer zoiets, wat vol komen buiten het kader van het nor male dagelijkse voedsel valt, gegeven? Het is haast opwindend om zonder dat er een bepaalde aanleiding is met zo'n gerecht even uit de dagelijkse sleur te stappen. Maar zo'n kievitsei verdient het dan ook werkelijk om feestelijk te worden opgediend. Eerst worden de eieren acht minuten gekookt (liefst met wat radijslof op de bodem van de pan) en dan warm op een bedje van sterrekers, gegarneerd met radijsjes, opgediend. Men kan ook een nestje spuiten van kruidenboter waar de koude eieren in worden geschikt. Ook in dit geval zor_ gen radijs en sterrekers voor de fleu rige noot. MAANDAG: koude tong, witlofsla, gebakken aard appelen; wentelteefjes. DINSDAG: Julianapasteitjes, spinazie, aardap pelen; gebakken appel. WOENSDAG: gepocheerde eieren, kropsla, aardap pelpuree; Jan in de Zak. DONDERDAG: gestoofde kalfsnieren, aardappelen, andijvie; kamemelkpudding. VRIJDAG: vleeskoekjes, aardappelschotel, rode kool of pan vis, peentjes, aardappelschotel; vanillevla met bitterkoekjes. ZATERDAG: kerrierijst; yoghurt. ZONDAG: kievitsei, ossetong, zure eiersaus, dop erwtjes, aardappelen; grapefruit met slagroom. Recept: Jan in de Zak. 150 g bloem, 10 g gist, 1 ei, 10 g sui ker, 1 dl lauwe melk, iets zout, 75 g krenten, rozijnen en sukade. De gist met de suiker roeren, een kuiltje in de bloem maken, de gist hier in schenken, het losgeklopte ei, de melk en het zout toevoegen alles goed dooreen mengen en beslaan tot zich luchitblazen gaan vormen. De gewassen krenten, enz. toevoegen en het deeg toegedekt op een lauw warme plaats laten rijzen Het gerezen deeg in een, in warm water uitgespoelde en met bloem bestoven doek binden, zó dat er voldoende ruimte overblijft voor het rijzen en 3 uur in een pan met ruim kokend water (met op de bodem een schoteltje om aanbranden te voorko men) laten koken. De doek verwijde ren, de koek even uit laten dampen en met een stevig draadje in plakken snijden. Opdienen met stroopsaus of bruine basterdsuiker. Recept: Kamemelkpudding. 1 karnemelk, sap van 2 citroenen, geraspte schil van 1 citroen, 200 g sui ker, 30 g gelatine (waarvan 5 g rode gelatine), 3A dl water. De geweekte gelatine en de suiker in het hete water oplossen en door de karnemelk, waaraan het citroensap en de citroenrasp zyn toegevoegd, roeren. De massa, zodra ze drillig gaat wor den, in een met water omgespoelde vorm overbrengen. De pudding keren, desgewenst garneren met wat slagroom en een geconfijt vruchtje en er een vanillesaus bijgeven. V.lm.r.: De chemisierjurk in kinder maat. Moeder zou met precies het zelfde model zeer in de toon van de mode zijn. En terwijl zij er wellicht soepele zijde voor kiest, kan ze het voor haar vier-, acht- of twaalfjarige dochter evengoed uit katoen vervaar digen. Het model heeft korte mouw tjes, een brede overslag met dubbele knoopsluiting, welke op de rok door loopt ,een stoffen ceintuur, en een ruime rok, die alleen op de heupen ineen gerimpeld is. Een effen wit kraagje of een kraagje van de japon- stof doen het beide Geïnspireerd op Dior is de grote, witte organdi-kraag, die het tweede jurkje siert en die zo nodig van een simpel zomerjurkje een heel feestelijk gelegenheidsjurkje kan maken, voor bruiloft of huwelijksfeest. Het jurkje, van zijde of heel mooie katoen, en al dan niet bedrukt, heeft korte mouw tjes,e en brede, ondiepe boothals en een wijd, aangerimpeld rokje. De witte EEN LEKKER HAPJE VOOR DE POPPEN VIS ITF Aan Mammie heb lk een kopje ge wone havermout gevraagd en dat precies onder water in een glazen schaaltje gezet. Zo heb ik het de hele nacht laten staan. Nu is de havermout zacht en dik ge worden. Kokkie (met de muts) doet er twee kopjes yoghurt bij en ik roer alles zachtjes door elkaar. Door dit papje roeren we dan nog één dessertlepel aardbeienjam en een klein schepje basterdsuiker. Wat irdt het nu een mooie roze vla. De vla smaakt nu precies alsof er nootjes doorheen zitten. Met een droog biscuitje zullen we er met ons poppenbezoek lekker van smul len.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 15