Het evenwicht mag niet verstoord
Lezers sch rijven
Woniiigbouwperikelen in Noordwijk
Wij zullen moeten voortgaan
machtsmiddelen te moderniseren
Hellevoetsluis en de Marine
hebben elkaar weer gevonden
Na 27 jaar 1 veer leven in de brouwerij
Secretaris N.A.P.B. belicht de
kwestie De Raad - Van der Niet
Egyptenaar dr. Galal zorgt voor
verrassing in het proces -Strack
Vending ten ongunste van Prof. Hallstein
DONDERDAG 16 APRIL 1959
PRINS BERNHARD TE LAS VEGAS:
Zolang vreedzaam naast elkaar leven
nog geen werkelijkheid :s geworden
„Zolang geen overeenstemming is bereikt over de grote politieke
tegenstellingen en geen vreedzaam naast elkaar bestaan werkelijkheid
is geworden, zullen we moeten voortgaan de machtsmiddelen te ont
wikkelen en te moderniseren. Het evenwicht mag niet worden ver
stoord. Ongelijkheid in macht kan niet worden opgeheven door
illusoire politieke regelingen. Er kan alleen maar veiligheid zijn zolang
het evenwicht in stand wordt gehouden. Het groeiende gevaar van
een verrassende aanval, gecombineerd met de fysieke onmogelijkheid
om opgewassen te zijn tegen de getalsterkte van de Russische legers
legt het accent op de kracht en de paraatheid van onze luchtstrijd
krachten".
Versterking nodig!
Aldus sprak Prins Bernhard gisteren in
een rede te Las Vegas, waarin hij o.a.
pleitte voor een versterking in militair
en economisch opzicht van de vrije vol
keren, voor het inschakelen van de
NAVO bij het oplossen van meningsver
schillen zoals die b.v. 2yn ontstaan bij
het instellen van een vrijhandelsgebied,
voor ontwikkeling van modernisering
van de verdedigingsmiddelen, voor een
integratie van de luchtverdediging van
alle Europese NAVO-landen in het op
perbevel van de NAVO, voor standaardi.
satie. Hij waarschuwde tegen iedere stap
terug op de weg der militaire integratie.
De Prins was de voornaamste spreker
aan het gisteravond gehouden NAVO-
banket, dat gehouden werd als onder
deel van het wereld luchtvaartcongres.
Sovjetveroveringen
De Prins zeide o.a. dat het niet nood
zakelijk is geschiedschrijver te zijn om
zich te herinneren waarom het nodig
was samen te gaan om onze levenswijze
te verdedigen: na de tweede wereldoor
log slaagde de Sovjet-Unie erin de vol
gende „veroveringen zonder oorlog" te
'bewerkstelligen: Albanië, Bulgarije,
Hongarije, Roemenie, Polen, Tsjecho-
Slowakije, Estland en Letland.
Hoewel het verdrag van het Noord-
Atlantische Bondgenootschap onderte
kend werd onder de drang van een ern
stige militaire bedreiging van Europa
is de Navo eigenlijk een politiek bondge
nootschap van een aantal landen dat
door reeds vele jaren bestaande banden
sterk aan elkaar verbonden is, zo betoog,
de de Prins vervolgens.
De voornaamste taak van de Navo was
de Russische militaire dreiging te be
dwingen, een gemeenschappelijke verde
digingsstrijdmacht op te bouwen sterk
genoeg om welke aanvaller ook af te
houden van enige gedachte zijn politieke
doeleinden te bereiken door militaire
middelen. „Deze taak is volbracht", aldus
de Prins.
„Zwaard" en „Schild"
Prins Bernhard besprak vervolgens het
„zwaard'* en „het schild" van de Navo,
het zwaard dat gevormd wordt door de
„strategie air command" van de Ameri
kaanse luchtmacht, door „Bomber com
mand" van de Engelse Koninklijke
Luchtmacht en bepaalde Marinestrijd-
krachten en door de tactische strijd
krachten van de eenheden van de Navo.
Prins Bernhard complimenteerde offi
cieren en manschappen van het strate
gische luchtmacht commando der V.S.,
„wier kunde, opleiding en paraatheid
wereldvermaard zijn".
Na te hebben gewezen op het belang
van de in 1954 genomen beslissing ook
kernwapens in het „schild" op te nemen
zei de Prins: „De Sovjets kunnen nu
niet meer hopen Europa met alleen con.
ventionele middelen te bezetten zonder
dat de atoomkracht van het Westen tot
gelding komt. Er kan geen twijfel aan
bestaan dat het aangevallen land kern
wapens zal gebruiken, wanneer deze in
zijn gebied zullen zijn gestationeerd.
Geen zelfgenoegzaamheid
Met verwijzing naar de crisis om Ber
lijn merkte de Prins o.a. op dat wü niet
moeten toegeven aan zelfgenoegzaam
heid en apathie: „De wereld van thans
immers staat tegenover vele gevaren in
de verscheidene streken rondom de we
reldbol waar de Sovjetrussen naar zwak
heid zoeken. De vrije volkeren moeten
militair en economisch worden ver
sterkt".
„Een gezonde en groeiende economie is
de basis van ons bestaan en de rugge-
graat van onze verdediging, zo vervolgde
de Prins. De NAVO moet daarom, naar
de mening van Prins Bernhard, haar
aandacht concentreren, op een positie
vere manier dan tot dusverre is ge
schied, op een vooruitstrevende uitvoe
ring van artikel twee van het verdrag.
Eensgezind zijn
Alle pogingen van Europa om tot een
(hechtere economische integratie te ko
men al de verscheidene organisaties,
comité'® en verenigingen die thans zich
ontwikkelen zouden altijd moeten ont
staan in het grotere geheel en als een
belangrijk en eensgezind deel van de
Atlantische gemeenschap. Wij kunnen
ons geen conflict tussen deze verschei
dene vormen van samenwerking ver
oorloven, zoals er thans een is bij de
onderhandelingen over de zgn. vrijhan
delszone.
Tibetaanse kloosters
onder toezicht geplaatst
Het Chinese leger heeft alle kloosters
in Tibet onder toezicht geplaatst om te
voorkomen, da/t zij door de opstandelin
gen worden gebruikt, aldus een te Kat-
mandoe ontvangen bericht. De monni
ken zouden aan .hersenspoeling" wor
den onderworpen. Alleen degenen die
door de Chinezen geschikt worden be
vonden, zouden in de kloosters mogen
blijven.
Gisteren is uit Gauhati, in de Indiase
staat Assam, van gewoonlijk betrouw
bare zijde vernomen, dat veertig Tibe-
tanen, die erin geslaagd zijn uit het
door Chinese communisten bezette Lha
sa te ontkomen, zich te Bomdila. in het
Indiase grensgebied, bij de Dalai Lama
te voegen. Onder deze veertig bevinden
zich verscheidene leden van de Tibe
taanse Nationale Vergadering, die in de
opstand een daadwerkelijke rol hebben
vervuld.
Naar de mening van de Prins is het
volgens artikel twee van het verdrag de
taak der Navo om bjj te dragen aan een
oplossing ook van deze problemen. De
eenheid van het Europese continent zal
slechts dan een gunstig element in het
westelijke bondgenootschap zijn, indien
continentaal Europa zijn verhouding
met de rest van Europa en met de we
reld zo open mogelijk houdt", zo zei hij.
Advertentie
Uit de beste koffiebonen!
Kescafé
normaal - coffeïneyrij - espresso
Luchtmacht moet onder
de NAVO
De slagkracht van de Europese lucht
machten van de Navo zal voortdurend
versterking behoeven. Een verrassings
aanval zal een luchtaanval zijn en onze
vergelding zal eveneens door middel van
het luchtwapen moeten geschieden.
Het is duidelijk dat de kracht en de
sterkte van het luchtverdedigingsstelsel
in Europa van het grootste belang zijn.
Het zal niet alleen op vooruitstrevende
wijze moeten worden uitgerust met ge
leide wapens, die van de grond af wor
den afgeschoten op doelen in de lucht,
en met aan hun doel beantwoordende
eenheden radar die voor snelle waar
schuwing van het onderweg zijn van
vijandelijke wapens zorgdragen, maar
het is, naar de mening van Prins Bern
hard van evengroot belang dat de ge
hele luchtverdediging van Europa wordt
geinitegreerd onder het commando van
de Navo. Dit essentiele deel van onze
verdedigingsmiddelen zou zelfs in vre
destijd niet langer een nationale verant
woordelijkheid mogen zijn. De Prins
zeide het te betreuren dat enkele landen
van de Navo aarzelen hun luchtverdedi
gingsmiddelen geheel te integreren in
de structuur van het opperbevel van de
Navo. Men kan bij de luchtverdediging
in West-Europa geen rekening rnser
houden met nationale grenzen.
Nauwere samenwerking
Prins Bernhard bepleitte tenslotte
een nauwere samenwerking en een zo
groot mogelijke standaardisalie en in
tegratie van de verdediging. Hij wees er
in dit verband op, dat de logistieke ver
zorging nog altiid tot de nationale ver
antwoordelijkheid behoort en dat de in
tegratie op dit gebied tot dusver nog
niet veel vooruitgang heeft geboekt. Hjj
zei dat in Europa thans 40 typen vlieg
tuigen in gebruik zijn, terwijl de Russen
voor dezelfde doelen met 15 typen kun
nen volstaan. „Het wordt in toenemende
mate noodzakelijk dat de landen van de
Navo onderlinge militaire afhankelijk
heid aanvaarden en dat in het schema
van hun strijdkrachten een zekere graad
van nationale soecialisatie tot uiting
gaat komen", aldus besloot de Prins.
NEDERLANDSE CHAUFFEUR
IN DUITSLAND OMGEKOMEN
Een Nederlandse vrachtautochautfeur,
de 30-jarige H. ter Haar uit Goor is
gisteravond om het leven gekomen toen
hij met zijn trekker in de buurt van
Heidelsheim in een frontale botsing
kwam met een Duitse vrachtauto. De
Duitse vrachtautochauffeur zou bij dit
ongeluk eveneens het leven hebben ver
loren. De helper van de Duitse chauf
feur is levensgevaarlijk gewond in een
ziekenhuis opgenomen. De aanrijding
geschiedde met zo'n grote kracht, dat
de twee auto's met kraanwagens uit el
kaar getrokken moesten worden.
Advertentie
K3 dè verf
Prinses Margriet maakte tocht
met sleepboot
Prinses Margriet heeft gistermiddag
voordat zjj een bezoek aan de Techni
sche Voor jaarbeurs in Utrecht bracht,
een tochtje gemaakt met de kortgele
den gebouwde sleepboot „Assistent".
Van deze tocht door het Amsterdam-
Rijnkanaal en het Merwedekanaal ge
noten ook enkele klasgenootjes van de
Prinses die omstreeks half drie arriveer
den aan de steiger van de Aluminium-
fabriek te Utrecht. Het jeugdige gezel
schap werd hier begroet door de direc
teur van de Jaarbeurs mr. H. A. R.
Schuit. Met de Jaarbeursvlag in top
schoot de snelle „Assistent", voorafge
gaan door een patrouilleboot van Rijks
waterstaat. door het water. De sleep
boot „Assistent" van de IJmuidense zee-
sl'fpvaart en bergingsmaatschappij NV
Bureau Wijsmuller is het eerste schip
dat werd voorzien van de nieuwste
voortstuwingsinstallatie van de Bolnes-
motorenfabriek te Krimpen aan de Lek.
(Speciale berichtgeving)
De dag van gisteren was dè dag van Hellevoetsluis. Na een afwe
zigheid van 27 jaar is de Kon. Marine er teruggekeerd. Twintig
mijnenvegers hebben er hun thuishaven gekregen, gegroepeerd rondom
het wachtschip Hr. Ms. Douwe Aukus.
Hellevoetsluis heeft er een feestdag van gemaakt. Van alle huizen
wapperden de vlaggen, alle schepen waren fleurig gepavoiseerd. De
schooljeugd had vrij en nam 's morgens bezit van de vloot. Als de
commandant stonden ze op de brug, matrozen vertelden hoe alles in
elkaar zit en hun kinderstemmen galmden over het water door de
scheepsroeper.
Indonesisch persbureau Pia
gesloten
Het Indonesische leger heeft gisteren
het Indonesische persbureau Pia ge
sloten. Het had naar bekend al
vier dagbladen verboden wegens het pu
bliceren van berichten over de vrijlating
van de Nederlander Schmidt.
Enige malen hebben uitvoerige be
raadslagingen plaatsgevonden in de ge
meenteraad van Noordwijk over de uit
gifte van grond.
Voor wie de raadsverslagen niet gele
zen mocht hebben of daaruit niet ten-
volle heeft begrepen hoe de vork in de
steel zat, kan worden medegedeeld, dat
in grote trekken zich het volgende heeft
voorgedaan:
Eén der plaatselijke aannemers, de
commanditaire vennootschap M. de
Raad en Zoon had onder de aandacht
van de wethouder De Geus gebracht
een nieuwe mogelijkheid om huurwonin
gen te bouwen in de particuliere sector
en wel ingevolge de Premiebeschikking
Woningbouw. De Raad diende daartoe
een plan in en waar blijkbaar niemand
anders op deze gedachte gekomen was.
meende het gemeentebestuur in het be
lang van de volkshuisvesting te hande
len door aan de gemeenteraad voor te
stellen aan de Raad daartoe grond be
schikbaar te stellen.
Dit voorstel was blijkbaar met name
niet naar de zin van een aantal leden
der Commissie van Openbare Werken
de gemeenteraad besloot ALLE
Noordwijkse patroons in de gelegenheid
te stellen een plan in te dienen.
De Noordwijkse patroons vonden het
blijkbaar niet collegiaal om de Raad
deze primeur af te snoepen. De moge
lijkheid om op deze manier woningen in
Noordwijk te bouwen, was nu eenmaal
door De Raad's activiteit en spitsheid
geopend en de andere Noordwijkse bou
wers vonden het niet juist van diens ini
tiatief te profiteren ten koste van De
Raad. Er was echter één uitzondering.
nJ. de firma Van der Niet. Deze zond
een plan in. Diens plan kon echter de
goedkeuring van het gemeentebestuur
niet verwerven en op aandrang van, al
thans in overleg met de Commissie van
Openbare Werken, werd besloten bin
dende richtlijnen aan beide gegadigden
te verstrekken voor het maken van een
nieuw plan.
De firma De Raad was van oordeel,
dat deze richtlijnen zodanige gelijkenis
met het door hem ingediende plan ver
toonden, dat van het plegen van pla
giaat kon worden gesproken en hij acht
te het een onrechtmatige daad en een
schending van zijn auteursrechten, in
dien Van der Niet op deze richtlijnen
een nieuw plan zou indienen, daargela
ten nog, dat het ook in strijd zou zijn
met de collegialiteit tussen bedrijfsgeno-
ten.
Nu komt het gedeelte van de geschie
denis, hetwelk de ondergetekende aan
leiding geeft tot deze beschouwing.
De firma's De Raad en Van der Niet
zijn beide lid van de Nederlandse Aan-
nemersbond en Patroonsbond voor de
Bouwbedrijven in Nederland NAPB. de
grote landelijke werkgeversorganisatie
In de statuten van deze bond staat een
bepaling, dat geschillen tussen leden
zullen worden beslist door een scheids
gerecht, door de leiding van de NAPB
samen te stellen. Dit scheidsgerecht be
slist met uitsluiting van de gewone rech
ter in hoogste instantie en zonder mo
gelijkheid van hoger beroep. Deze rege
ling is in het leven geroepen, omdat de
gewone rechterlijke macht als regel uit
bedrijfsoogpunt gezien niet deskundig is
en procederen dikwijls langdurig
duur is. Wie procedeert om een koe
enz
De firma De Raad, die zich door het
eventuele indienen van een plan door
Van der Niet volgens bedoelde richtlij
nen in zijn belangen geschaad achtte,
vroeg aldus de aanwijzing van scheids
lieden aan, zijnde dit de enige manier
om zijn „recht" te krygen (als hij dat
tenminste had).
Dit scheidsgerecht werd door de NAPB
samengesteld. Het bestond uit drie per
sonen, als gebruikelijk komend van bui
ten de gemeente waar het geschil speel
de en in geen enkel verband staande tot
partijen. Het waren drie vooraanstaande
personen uit de bouwwereld. Twee hun
ner waren lid van het hoofdbestuur en
één voorzitter ener naburige afdeling.
„Toevallig" was één hunner sedert vele
jaren ook wethouder ener niet onbe
langrijke gemeente en tevens lid der
Piovinciale Staten van zijn gewest en
dus ook ambtelijk bekend met kwesties
als uitgifte van grond enzovoort.
Het scheidsgerecht heeft Van der Niet
in het ongelijk gesteld en hem op straf
fe van een boete verboden, volgens de be
kende richtlijnen een plan in te dienen.
Met deze uiteenzetting zou kunnen
worden volstaan, ware het niet, dat en
kele gemeenteraadsleden in de raadsver
gadering van Noordwijk dd. 2 dezer ge
meend hebben het scheidsgerecht aan
te vallen en diens beslissing te bekriti
seren.
De leden van het scheidsgerecht kun
nen er natuurlijk niet aan denken hun
beslissing tegenover wie dan ook te gaan
verdedigen. De rechter (ook de leke-
rechter) past zoiets niet. Nog minder
om er met derden over te gaan discus
siëren.
Als mede-verantwoordelijk man voor
de goede gang van zaken in de NAPB
acht de ondergetekende zich echter wel
verplicht de aanvallen op het instituut
als zodanig te weerleggen.
Het raadslid Vogelaar heeft het na
melijk oirbaar geacht te zeggen (althans
volgens de krantenberichten), dat hij
.het scheidsgerecht een belachelijke ver
toning vond".
In dit opzicht kan worden medege
deeld. dat dit raadslid vele jaren lid en
afdelingssecretaris van de NAPB is ge
weest, toen deze wijze van berechting
ook reeds in de statuten stond. Hij heeft
nooit enig bezwaar gemaakt tegen het
bestaan van dat scheidsgerecht. Hij is
op dit ogenblik lid van een andere pa
troonsorganisatie, waar eenzelfde rege
ling bestaat.
Verder veroorloofde de heer Vogelaar
zich de uitlating, dat „zij (dat zijn blijk
baar de leden van het scheidsgerecht)
juridisch gezien niet weten wat links of
rechts is". Op deze ietwat duistere woor
den, geuit door iemand zonder juridische
scholing, kan worden medegedeeld, dat
secretaris van het scheidsgerecht een
jurist is met langdurige ervaring, die dus
wel geacht mag worden te weten wat
links of rechts is.
Voorts was volgens het krantenverslag
de heer Vogelaar van oordeel, dat „Van
der Niet reeds veroordeeld was voordat
hij zijn neus had laten zien". Dit is een
minderwaardige insinuatie. De werkelijk
heid is. dat beide partijen, elk bijgestaan
door een advocaat, zowel schriftelijk als
mondeling in de gelegenheid zijn ge
steld al hun argumenten aan het
scheidsgerecht voor te leggen en ze zijn
ook met de meeste ernst door de scheids
lieden overwogen.
Het is overigens niet belangrijk, dat
ditzelfde raadslid „aan de uitspraak van
het scheidsgerecht geen waarde hecht".
De raadsman van de firma Van der Niet
heeft dat wel gedaan. Hij heeft zijn
cliënt blijkbaar geadviseerd zich bij de
beslissing neer te leggen. En burge
meester en wethouders van Noordwijk
hebben blijkbaar zoveel hart voor het
belang der volkshuisvesting, dat zij de
consequenties uit de uitspraak hebben
getrokken en ondanks de lange tenen
van een aantal leden der Commissie
voor Openbare Werken grond ter be
schikking van De Raad heeft gesteld,
toen Van der Niet zich ingevolge de ar
bitrale beslissing als gegadigde had te
ruggetrokken.
Nog één punt: de burgemeester deel
de in de gemeenteraad mede, dat het
College van B. en W. niet in de arbitra
ge was gehoord. Indien dit een grief
mocht zyn, komt deze niet neer op het
hoofd van het scheidsgerecht. Aan bei
de partijen is door deze instantie mede
gedeeld, dat zij gerechtigd waren getui
gen voor te brengen. Zij Jiebben vol
staan met ieder hun architect als getui
ge te doen horen. Dat zij niet één of
meer leden van het gemeentebestuur als
getuige hebben opgeroepen, is voor hun
verantwoording. De leden van het
scheidsgerecht (zgn. lekerechterszijn in
dit opzicht lijdelijk evenals de beroeps-
rechters, m.a.w. zij hebben in dit opzicht
geen taak.
Voor het overige zou Van der Niet er
niet beter aan toe geweest zijn, indien
ten deze geen bindende uitspraak van
een scheidsgerecht ware voorgeschreven.
Zijn tegenpartij had dan een voorziening
in kort geding kunnen vragen voor de
president van de rechtbank.
Het politieke geharrewar, waarmee een
deel van de Noordwijkse gemeenteraad
zich bezighoudt, kan door de buitenwe
reld zonder belangstelling worden voor
bijgegaan, maar dat gemeenteraadsleden
zich veroorloven de goede naam van een
op de wet berustende berechtingswijze
en rechtsinstelling te bekladden, daar
tegen past een protest.
Mr. B. Bouman,
Algemeen Secretaris NAPB
Hellevoetsluis heeft bloeiende jaren
gehad. Eens was het de voorhaven van
Rotterdam. De vloten van Tromp en De
Ruyter hadden er vaak hun thuishaven.
De teruggang is in de dertiger jaren be
gonnen en toen in 1934 als laatste ook
de Rijkswerf werd opgeheven, werd de
oude vestingstad, geklemd binnen zijn
wallen en vesten, een dode stad. In de
tweede wereldoorlog braken de Duitsers
60 tot 70 van het stadje af. Na de
bevrijding begon de herbouw. Van 700
inwoners in 1945 heeft het er nu weer
2400. Er kwam industrie, er kwam be
drijvigheid. Maar de terugkomst van de
Marine wordt er toch beschouwd als een
definitieve opbloei. Ook wacht Helle
voetsluis een toekomst in de „Randstad
en Delta". De Marine en de burgerij
(Van onze correspondent in Bonn)
In het proces-Strack tegen prof. Hallstein, president van de Euro
pese Economische Commissie, en Blankenhornde Westduitse
ambassadeur in Bonn, verscheen gisteren de 56-jarige voormalige
pers-attaché bij het Egyptische consulaat-generaal te Frankfort, dr.
Galal als getuige. Zijn verklaringen hebben, zo beweert men thans in
Bonn, het proces een wending gegeven. „Ik ben hier heen gekomen",
zei Galal, „om de waarheid te zeggen. Ik heb zeven jaar lang op deze
dag gewacht".
Duits memorandum zou een
fantasiestuk geweest zijn
Het waren in 1952 uitlatingen van
Galal, die het begin vormden van een
reeks maatregelen waarvan de hoge
ambtenaar Strack de dupe werd. Maar
gisteren, tijdens zijn twee uren durende
-getuigenis, bestreed Galal met grote
overtuiging, dat hij ooit als lid van het
consulaat-generaal van Egypte Strack
verweten had, dat deze omgekocht was.
En juist dit verwijt staat aan het begin
van alle verklaringen van Hallstein en
Blankenhom over Strack. Het was dan
ook bepaald niet te verwonderen, dat
Blankenhorn bijzonder onrustig werd en
van verontwaardiging vuurrood op zijn
stoel ronddraaide Galal sprak by het
begin van zijn verklaringen gisteren over
de traditionele vriendschap tussen Duits
land en de Arabische landen. Hij zei,
dat niemand van de Egyptische diplo
maten had verwacht, dat „Duitsland ons
zo onaangenaam zou verrassen met het
schadevergoedingsverdrag met Israël".
In deze atmosfeer va-n Arabische teleur,
stelling over het verdrag, was men bij
hem gekomen met een verdachtmaking
tegen Strack, die omgekocht zou zijn.
Een Egyptische handelaar had Galal in
1952 verteld, dat Strack tweeduizend
Egyptische ponden had geëist voor zijn
„ja"-woord bij een belangrijke Duits-
Egyptische handelsraad, maar Galal wist
zich niet meer te herinneren, of de
Egyptische handelaar hem had mede
gedeeld, dat Strack inderdaad van
laatstgenoemde het geld had ontvan
gen...
Hij zelf zei hierover: „Ik heb de be
schuldiging eerst niet geloofd, ik heb er
slechts kennis van genomen en haar
voor my gehouden". Tussen hem en
Strack had namelijk altyd de beste ver
standhouding bestaan.
Galal overrompeld
Maar een paar weken later had dr.
Galal in Bonn in een gesprek met een
ambtenaar van het Westduitse ministe
rie van Buitenlandse Zaken het cor-
ruptieverwijt tegen Strack toch maar
besproken. En een paar uur later was hij
toen op een receptie bij Blankenhorn
geroepen, die tot Galais grote verrassing
niet wilde praten over de Egyptisch-
Duitse handelsbetrekkingen, maar over
Strack. „Vertelt U mij alstublieft alles
over het geval-Strack", zo had Blanken
horn hem overrompeld. In tegenwoordig
heid van een andere ambtenaar had Ga
lal toen verteld wat hij had gehóórd,
waarop Blankenhorn om een schrifte
lijke bevestiging had gevraagd. Galal zei
hierover gisteren: „Ik ben daarmee ak
koord gegaan, maar ik heb er de nadruk
opgelegd dat het hier dan ook om een
vertrouwelijke informatie zou gaan".
Galal bestreed daarna heftig de in
houd van het schriftelijke memorandum
over het ondeihoud van de ambtenaar,
die bij het gesprek BlankenhornGalal
aanwezig was geweest. Dit memoran
dum week namelijk bepaald van de
waarheid af omdat over de Duits-Egyp
tische verhoudingen met geen woord ge
rept was, alleen over verdachtmakingen
van anderen. „Het memorandum is een
fantasieprodukt", zei Galal en juist dit
memorandum is de oorzaak geweest van
de bureaucratische lawine, die Strack
by'na tot de ambtelijke ondergang heeft
gebracht.
Galal raakte gisteren in grote opwin
ding, toen hij het over deze kwestie had:
„Ik zie af van iedere immuniteit. Ik wil
mün diplomatenpas in stukken scheu
ren. Ik wil zo lang hier blijven tot de
zaak duidelijk is", zei hij met zuidelijk
temperament. .Maandag zal Galal waar
schijnlijk opnieuw getuigen.
In ieder geval is er een wending ge
komen in dit proces, hoogstwaarschijn
lijk niet ten gunste van Blankenhorn en
Hallstein
Sinds gisteren is Hellevoetsluis
weer marinestadNa een onderbre
king van 27 jaar werd de traditio
nele band van het stadje met de
marine weer hersteld doordat er
een onderdeel van de mijnenveeg-
dienst werd gestationeerd. Het
défilé van de manschappen met op
de achtergrond de feestelijk gepa-
voiseerde „Leersum" in de binnen
haven.
hebben elkaar gisteren gevonden. Op de
mijnenvegers, bij duikdemonstraties, bij
een voetbalwedstrijd, ook door een
défilé, waarbij de Marinierskapel voor
veel vertoon zorgde.
Tijdens een officiële ontvangst ten
stadhuize heeft burgemeester jhr. T. A.
J. van Eysinga de Marine verwelkomd.
„Drie eeuwen heeft de Marine haar
stempel op onze gemeente gedrukt en
we zijn blij de schepen weer binnen onze
wallen te hebben", zei hij. De terugkeer
heeft echter ook problemen meege
bracht. Want in de weinig meer ge
bruikte buitenhaven is gebleken, dat de
kademuren door het baggerwerk onder
mijnd zyn, waardoor ingrijpende en
kostbare voorzieningen noodzakelijk zijn
geworden. De consequentie van een en
ander is nog niet te overzien.
Namens de chef-staf van de com
mandant Zeemacht in Nederland heeft
commandeur B. Poortman het welkom
beantwoord. De commandant Mijnen-
dienst, kapitein ter zee P. van Willigen,
sprak de hoop uit dat niet, zoals vroe
ger eeuwen is gebeurd, marinemannen
als rekels zullen moeten worden berecht
en hij deed daarvoor een „beroep op de
dames haar sympathie voor het uniform
te beperken", zoals hy zeide.
Het is de gehele dag feest gebleven.
Uit het hele land waren oud-Helle-
voeters met de stoomtram naar
Voorne gekomen om er bij te zyn.
Velen hadden 25 jaar geleden ook de
laatste schepen zien vertrekken. Oud
marine-klanten flaneerden door de
smalle straatjes met hun onderschei
dingen trots op de borst. Met een
taptoe door de Marinierskapel werd
het feest besloten.
Met zorg bereid!
Hlsaoi
normaal coffeïnevrlj espresso^
Eerste Friendship
in Sydney aangekomen
De eerste Fokker Friendship die de
„Transaustralian Airlines" in Nederland
heeft gekocht is vandaag in Sydney
aangekomen. De inzittenden van het
toestel, o.w. Abel Tasman, een nakome
ling van de beroemde Nederlandse ont
dekkingsreiziger werden er begroet
door een Abel Tasnnan in 17e eeuwse
klederdracht.
Deze Friendship is de eerste van een
serie van 13 die door de Transaustra
lian zijn bestemd ter vervanging van
de DC-3's die deze maatschappij ge
bruikt.
