NIEUWE FUNCTIE DER GEVANGENIS: Resocialisering van psychisch gestoorden Voor terugkeer in het vrije leven lLïr?enSonff PW '«^VlSM^ÏÏSln'S sïSÉÉbj, M' o! Onze béste vrieitdesal ZATERDAG 4 APRIL PAGINA 4 Gevangenen zetten, drukken snijden, naaien en tuinieren Gelezen op de wand van een i werkJbarak der gevangenen: Tegen zieleleed, dat ons over- komt door ongeluk of door eigen i schuld, vermag het verstand niets, a de rede weinig, de tijid veel, drukke werkzaamheid alles! J En verder nog: f Het is naoht in zijn geest. Wanneer zal het dag worden? f (Van een bijzondere medewerker) Wat vind je er van? - vroeg de fotograaf, toen we uit de gevangenis stapten. We haalden onze schouders op. Het maakt altijd indruk wan neer je er met de neus op wordt geduwd. Ze zijn er dan toch maar, al die gevangenen. Op vele plaatsen in Nederland. Over de hele wereld. Soms glijdt je oog langs de batterijen verlichte raampjes. Architectonisch een dankbaar gegeven voor ritmische bouw, maar in werkelijkheid een sein uit het duister: denk erom, ze zijn er dan toch ljjk leven. De gemeenschapsgevangenis zonder selectie was ook fout. Cel èn maar! Hoogstens een flits van nieuwsgierigheid gemeenschap, een combinatie van beide schiet door je gedachten. Hoe zou het er in de systemen dus, dat moet het beter doen. cellen uitzien?.Geen sociale bewogenheid. Pure nieuwsgierigheid, een beetje angst en mis- Humanisering schien wel sensatielust. Maar ze zijn er dan toch „Onder handhaving van het karakter maar. Als je, zoals wij, in een paar uur tijds door van de straf of de maato<*el wordt de tenuitvoerlegging mede dienstbaar ge- nagenoeg alle traliehekken van de gevangenis maakt aan de voorbereiding van de te- tenuitvoerlegging om te komen tot re socialisering. Dit laatste stelt als voor- We hadden geen contact met de ge vangenen. We zagen hen in hun gele overalls de vloeren schoonmaken. Be- waarders, gevangenen, een verpleegster, wellicht?'t^beste"^?'^6 eeïSe-men bent gegaan, kost het je moeite je in te denken, rugkeer der gedetineerden in het maat- dat die hekken er zijn om het ene deel van het schappelijk ^ven." Zo luidt art. 26 van de nieuwe beginselenwet van 1951, het volk tegen het andere te beschermen. axioma van het huidige gevangeniswe zen. En nu is het dus: 's nachts in de de gevangene af naar een veel primitie- cei> overdag werken, enkele avonden re- ver niveau en hü komt dus nog meer creatie in de zaal of elders binnen de waarde, dat de gedetineerde in gemeen- onaangetast terug in het maatschappe- gevangenismuren. Humanisering van de schap leeft. Het nieuwe gevangenisstelsel, zoals dat in Groningen wordt toegepast, is in de eerste plaats gericht op arbeid in gemeenschap. Zinvolle arbeid. Ronddo lend van traliehek naar traliehek, waar van elk apart voor ons geopend en ach- Het nieuwe celtype, zoals dat bij de verbouwingen overal zal worden uitgevoerd. Het- begin V1S "tTrfks en rechts liepen ÏK de stalen luchtgangen langs de wanden sterrebos Od 15 maart 1884 werf ?en zienbare rii celdeuren £et kader van de in 1851 de wet Se" Een helenglbeurtennismet tototoestel- ianteMing^aamn dat'wij "S* r™els zaUeld Ov°riééns ma« onder het werk 1S aan«ewezen v°or de opneming van S ™kfSm psychisch gestoorde gedetineerden. „Zuster, gaat i daarboven ook even °aarlQaaf'ain onderM- oDzii voor de foto'" Het peziehtweid bracht een noodasiel voor ter beschik- van de cameraman was plotseling hele- Ja^l de Snelden. Het maal ontruimd en verstijfd in muurpar- l JÏL81)? g®s d tiien boeen en stalen hekwerk van de strafexecutie volgens de nieuwe tyen, bogen en stalen hekwerk. inzichten. De verbouwing die daartoe noodzakelijk werd, is in volle gang. Nieuwe cellen ,OCA Vroeger, voor 1850, moesten de ge- Langs de cellen Hier en daar stond vangenen hun straf in gemeenschap uit een deur open. Een „geruststellende" 6 H aanblik. Niet de sensatie van vier kale zitten zonder enige selectie of diffe- wanden, een stinkende matras en een rentiatie, zodat er van een bepaalde kruik water. Wél de sensatie van een tamelijk com- «cnchthe.d in de tcnu.tvoerleggmg geen fortabel kamertje met een keurig op- sprake was. Morele infectie was een van klapbed, een tafel met stoel, fadio, en de grootste bezwaren van deze wijze van verder veel plaatjes van mooie meisjes 3 langs de wanden. De wereld lacht de strafexecutie. In 1851 werd het uit de bewoner toe. VS overgewaaide systeem der cellulaire De nieuwe cellen, waarvan de eerste gevangenisstraf voor het eerst in Ne- juist gereed zijn gekomen, worden nog mooier, en dan straks zonder ton. Er herland in praktijk gebracht. Gromngen komen nette toiletten. kreeg ook een cellengevangenis. En dan plotseling, in de rij van cel- _T deuren: de kerk. Een open kerk. Het inbouw aan de Hereweg, dat de oude gemeenschapsgevangenis aan de Vromer had ie de bekende hokjeskerk. Zoutetraat (het Spinhuis) moest ver- Zelfs diar konden de gevangenen elkaar vangen, kwam gereed tussen 1882 en niet zien. Nu is er echt een stemmings- jg83 Kort daarop weiden 50 van de 278 volle kerk, die overal zou kunnen staan. cellen in gebruik genomen. In 1886 werd Voor een gordijn de kansel voor de pro- bepaald, dat de eerste vijf jaar van de testantse dienst. Achter het gordijn een gevangenisstraf cellulair moesten wor- altaar, met een wandschildering, ge- ^en doorgebracht, de overige in ge maakt door een gedetmeerde. meenschap, meestal in de gevangenis te Inderdaad zal het er toch op neer- Leeuwarden, komen, dat we de lezer gaan vertellen hoe men bezig is de gevangenis „mooier" Strikte afzQtlderina te maken, maar dan in de zin van het wegnemen van allerlei dingen, die ons Kenmerkend voor het cellulaire stel- nu tegenstaan, omdat zij niet stroken sel was de celkap, een soort lapje dat met de nieuwste inzichten. de gevangenen voor de ogen moesten dragen wanneer zij buiten hun cel kwa- We zagen één van de drie ouder- men, bijvoorbeeld bij het luchten in ge- wetse luchtplaatsen. Het is net een noemde luchtplaatsen, om vooral ano- mem te blijven, zelfs tegenover het per- dierenkooi. Ze zijn al lang buiten ge- goneel. De bedoeling was: voortdurend bruik. Twee heeft men afgebroken, strikte afzondering ter voorkoming van -,k morele besmetting. Men hoopte, dat de Hier kan men geen mens in laten, gedetineerde, i„6 eenzaamheid kleine zonder als vrij'e mens zichzelf geweld werkzaamheden verrichtende, tot inkeer aan te doen; dus afgezien van de zou tornen. kwestie hoe men belieft te denken Het cellenstelsel is fout, zegt men nu. over het geschonden mens zijn van Het is een miskenning van de sociale van ernstige delinquenten. natuur van de mens. Op den duur zakt koppels). Dan is er de Huisdienst voor het reinigen van het gebouw, hulpsto kers, keukenhulpen. Er is een vrij grote tuin binnen de ringmuur, waar de gede tineerden tuinarbeid verrichten en groenten kweken voor hun eigen keu ken. Voor de kinderen De vrije tijdsbesteding is ook een be- De ouderwetse luchtplaatsen zien er uit als dierenkooien. ET agenten kan 't goed of kwaad kersen-eten zijn. Ieder, die met leden van de Heilige Hermandad in con tact kwam, kan dit beamen.. Allen, zoals we reilen en zei len, hadden met hen te maken: zij 't om een wispelturig achter lichtje, een stuur zonder bel, een afgesleten remblokje. een vergeten uitgestoken arm. Laten we hopen om niet nóg erger zaken NU zijn agenten óók mensen. De een reageert dus héél anders dan de ander. Daarom is uitkijken met hen altijd geblazen. De één kan iets door de vin gers zien, de ander beslist niet. Als mij een bekeuring dreigt, is 't psychologisch zaak héél be leefd, héél onderdanig te zijn. Daar valt soms iets mee te bereiken. Onmiddellijk je fout toegeven helpt ook in een enkel geval. Nooit zeggen: „Schiet op, agent" als tergend langzaam het opschrijfboekje tevoorschijn gehaald wordt. Dat is natuurlijk volkomen mis. Nooit ook vragen: „Hè toe, agent, kunt U 't niet voor deze éne keer door de vingers zien?" Dat mag een agent niet en daarom is deze vraag zinloos. Het van hemzèlf laten uit gaan is veel beter, het streelt 't eergevoel. Hij is altijd graag bereid iets door de vingers te zien, maar., laat dat aan hèm over. Integendeel: ze kijken U prij zend aan, als U geen seconde te vroeg de nieuwe spurt inzet, wanneer 't verkeerslicht van rood naar groen springt, als U zich netjes in de rij opstelt, als U keurig wacht vóór de knip- perbollen, als U tijdig richting aangeeft. Dat zijn dingen, die we moe ten léren, maar leren en dóen is twee en daarom maken we nog wel eens fouten. En 't is goed. dat er mannen zijn, die er ons op wijzen: hij die onze feilen toont, is immers onze béste vriend? Al kóst die vriendschap dan ook een boete, die we ook dat leer je wel! „graag" be talen NZE béste vrienden. Hulpvaardig kunnen ze óók zijn. Was daar in Zwolle niet een verkeersagent, die vriendelijk een handje hielp, toen een dienstmeisje héél ongelukkig haar emmer liet vallen en am kolen over de straat rolaenV Druk was 't niet; hij had er dus bést even tijd voor. En bovendien: een agen1" heeft er toch voor te zorgen, da:, de straten schoon zijn? Vandaar die ferme greep naar de bezemsteel: in een ommezien was alles aan kant! Hadden alle vrouwen maar zo'n huishoudelijke hulp! Wat zóu de boel er netjes uit zien FANTASIO. OOIT ook zeggen: „Hé, agent, dat heb ik niet ge weten", als uw achter lichtje het begeven heeft. Dat helpt niks: U moet ogen in uw achterhoofd hebben, al thans U behóórt te weten, dat 't achterlichtje niet brandt. Niet met 't smoesje komen: „Ach, zoeven brandde het nog", als uw voorlicht „nét" niet aan is. Dat zijn allemaal uitvluch ten, die goed getrainde agenten al lang kennen. U kunt 't zo gek niet verzin nen, of ze weten ervan: daar voor zijn 't „agenten". Het beste is je aan de wetten te houden U behóórt ze im mers te kennen! en 't verder aan de al of niet goedgunstig heid van de heren over te laten, of ze U è.1 of niet „op de bon slingeren". ALLE gekheid op 'n stokje: agenten zijn de kwaaiste niet! Als U zich aan de regels houdt hóe moeilijk 't ook is. want er zyn vele, véle regels heeft U nooit last van ze. De hal, waar de drie cellenvleugels bijeenkomen. Met ziet hier ook de twee boven elkaar liggende cellengangeru ter ons gesloten werd, zagen we dat de langrijke factor in het nieuwe bestel. In „ellen van de benedenverdieping vol da "11e avonduren wordt nogal wat aan stonden met letterkasten, kleine persen huIsvI«t gedaan. Licht houtwerk, to en andere typografische middelen. Een P«tJes' theemutsen, lampekappen Vele mannen maken dingen voor hun kinde- complete handzetterü en drukkenj. rm Ze sturen het speelgoed op pf geyen Gevangenen stonden druk overleggend het mee aan hun vrouwen, tydens de voorover gebogen boven een opmaak- bezoekuren. Het materiaal moeten ze raam. Anderen plaatsten letters in een kopen van hun loon. zethaak. Misschien was er wel een bij Men stimuleert de studie door schrif- die binnenkort in de vrijheid de zethaak telijke cursussen. zal hanteren. Maar het kon evengoed „Ik ben geslaagd, meneer!" riep een zijn, dat we daar iemand gezien hebben man in de keuken opgewonden tot de die hier zijn hele leven niet meer van- voorbijkomende directeur. „Dat is mooi daan komt. kerel", zei hij. De keukenhulp gaat In de drukkerij wordt werk gemaakt straks TOren Lad h« een koks voor rijk en particulieren, onder meer examen afgelegd. voor het Koninklijk Meteorologisch In- Enkele kerd" P<* Jaa' wordt in de re- stituut. De gevangenen worden door creatiezaal een film gedraaid. Gezel eigen personeel opgeleid, vaklui die schappen komen uitvoeringen geven van daarnaast instructie moeten geven. We muziek en toneel, onder andere op hoog- zagen ook een boekbinderij, een kleer- tijdagen. De gedetineerden doen zelf ook makerij (vooral veel werk voor het leger wel eens wat op dit gebied. Tenslotte: en de rijksbedrijven), een zeilmakerij en sport op de grote luchtplaats. Binnen- zadelmakerij (paardetuigen, leren tassen, sport in de winter. Een select groepje gevangenen mag van tijd tot tijd voet ballen op een veldje buiten de gevan genismuur. Vier psychiaters Ter voorbereiding en uitvoering van het nieuwe behandelingsplan is na de oorlog een aantal deskundigen aan de gevangenis verbonden. Zoals gezegd is het Groninger gesticht speciaal aange wezen voor het opnemen van psychisch gestoorden delinquenten. Met het oog daarop kwamen er vier psychiaters en één psycholoog. De psychiatrische behandeling is ge richt op individuele psychotherapie, hoe wel binnenkort ook zal worden overge gaan tot de toepassing van groepsthera pie. Er zijn verder vier sociale verzor gers, die in nauw contact staan met de reclassering. Een gestichtsgeneesheer, acht verple gers en één verpleegster houden de ge zondheid van de gevangenisbevolking op peil. Dan zijn er drie geestelijke verzor gers, namelijk een dominee, een pater en een geestelijk raadsman van het Huma nistisch Verbond. De werkzaamheden worden gecoördineerd door de directeur, de heer H. van Arkel. Natuurlijk beschikt een gevangenis als deze over een grote groep geüniformeerd bewakingspersoneel. Tegenwoordig heeft de bewaker naast zijn bewakingstaak ook een rol te spelen in de resocialise ring van de gedetineerden. Ingrijpend In het oorspronkelijk voor cellulaire opsluiting bestemde gebouw is na 1945 reeds een aantal verbouwingen uitge voerd, bedoeld om de behandeling in de combinatie cel en gemeenschap moge lijk te maken. Zo werden enige arbeids- barakken geplaatst en één recreatieba rak. Op het ogenblik zijn ingrijpende verbouwingen aan de gang met het oog cp de veranderde structuur van de ge vangenisbevolking. In de zuidelijke vUu- gel hebben wij gezien, dat de st n loopgangen geheel verdwijnen en dat <..e vleugels nu normaal in verdiepingen (vier, inclusief de „kelder"-verdieping) zullen worden verdeeld. Elke verdieping wordt dus een min of meer zelfstandige eenheid, met een eigen verblijfruir- e voor de mannen wanneer zij buiten e cellen zijn, met een eigen eetr igen toiletten, enz. Het zelfstandi-, rakter van de verdiepingen maakt se lectie en differentiatie mogelijk van groepen gedetineerden die op elkaar zijn ingesteld en bij elkaar passen. Men kan de gevangenen nu positief gaan leiden. Als je, al ronddolende, de traliehek ken zou kunnen vergeten, zou je nu en 'an wel eens moeite hebben je in een vangenis te voelen. Maar buiten ver- eft zich de hoge muur, helemaal in iet rond. Op de hoeken staan gewapen de wachtposten en dikke schijnwerpers gericht naar alle kanten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 16