v*K4Ht de hele dag zon, de hele dag rust Land met Amerikaanse allure Prijzen zijn vaak hoog Help-je-zelf is het eerste gebod Geweldige natuur, oneindige bossen en machtige rivieren land van grootse natuur en van prachtig handwerk OpgericKï I maart I860 Vrijdag 20 maart 1959 Derde blad 700 (Van onze correspondent in Stockholm) Zweden.dat is het Amerika van Europa! Tenminste, als u de bewoners wilt vleien. Ze horen het namelijk graag, de hoogste levensstandaard in Europa te hebben. Men is trots op de ver door gevoerde rationalisatie. U zult zich in Zweden echter moeten aan passen. U zult uw beurs goed moeten bewaken, want anders komt u zelfs met duizend gulden niet ver. En u wilt toch ver komen, is 't niet? U wilt waarschijnlijk de middernachtzon zien en genieten van de absolute rust, die hier in het hoge noorden nog is te vinden. aan: Heeft de douane-inspecteur goed geslapen?"„Wil de kapitein ter-zee nog een stukje vlees?" Wie aan deze reizen per trein- hotel mee doet, ivordt door de ste- ivardess dan ook aan de medereizi gers voorgesteld. Na een stevige handdruk bent U „broeder" of zustervan allemaal. Een „över- tullkontrollören" (chef-douanier) heet dan nog slechts Erik! Nu zijn er twee soorten trein-ho- tels. Een eenvoudige klasse en de luxe-klasse, de zogenaamde dollar- trein. Liefst 1300 gulden kost de negen dagen lange vakantietrip Stockholm-Narvik-Stockholm. zijn alle maaltijden inbegrepen, alsme de zeven overnachtingen in een twee persoons coupé. Een reisleider gaat mee en de verschillende excursies zijn zeker de moeite waard. U krijgt de poolcirkel te zien en de ijzerertsmynen, de middernachtzon en de Laplanders. U kunt zich verder verbazen over de rendieren, die zo maar op de rails lo pen, en U zult de ertshaven Narvik en de machtige fjord bewonderen. U maakt ook nog een boottochtje en wandelt door de onbewoonde wereld. Voor het treinkaartje Malmö-Boden krijgt U bovendien een reductie van 25 procent, betaalt hierdoor circa 90 gulden voor het retourtje. Wie niet van een rijdend hotel houdt en liever zelf voor logies wil zorgen, doet er evenwel toch verstandig aan gebruik te maken van de vele rondrei zen, die de Zweedse, evenals de Noorse en Deense spoorwegen aanbieden. Men is dan belangrijk goedkoper uit. Twee voorbeelden: Kopenhagen-Stockholm- Narvik- Trondhjem - Oslo - Gothen burg - Kopenhagen (circa 4500 km.) kost tweedeklas 160 gulden en eerste klas 225 gulden. De kortere rondreis Kopenhagen - Stockholm - Oslo - Ko penhagen (circa 1800 km.) wordt aan geboden voor 95 gulden in de tweede klas en 150 gulden in de eersteklas. Hotels moeten van tevoren worden besproken, anders kan het U wel eens gebeuren, wat ons overkomen is. Wij hebben namelijk eens in een gevange nis moeten overnachten, omdat de drie hotels van Kiruna waren volgeboekt! Op een afstand van 200 km. was geen bed te vinden! Hotels kunnen overigens erg duur zijn. In kleine plaatsen betaalt men 10 tot 14 gulden zonder het ontbijt, waar twee gulden voor wordt gerekend. Wie goedkoop uit wil moet een klein hotel opzoeken, 5 tot 10 gulden zonder ont bijt of een „resanderum" (kamer voor reizigers) die 5 tot 6 gulden doet. Bij particulieren betaalt men 4 tot 6 gul den. De bedden z|jn helaas overal mid delmatig tot slecht en het eten kan een gebeurtenis zijn: zure haring met suiker, maar ook verrukkelijke in Ne derland onbekende bessen en zojuist gevangen zalm! - i- A Laplanders aan de picnick Wenken voor automobilisten De automobilist mag vooral de af standen in Zweden niet onderschat ten. Halsingborg-Stockholm is 600 km. Maar dan bent U nog altijd in Zuid- Zweden. Tot het noorden zijn het nog eens 1500 km. De wagen moet natuur lijk goed in orde zijn. In het begin zijn de wegen nog uitstekend, maar noordelijk van de lijn Karlstad-Gavle wordt het heel wat minder. Zeer lange trajecten zijn niet geasfalteerd. Kleine en grote steentjes liggen los. U moet bij het inhalen dan ook voorzichtig zyn Probeer vooral niet ,het heertje' te spelen Het begint eigenlijk al met de kruier op het station. Hij rekent in de avonduren ruim een gulden voor ieder stuk bagage. Wij gaven onlangs onze schrijfmachine, een handkoffertje en een pakje aan een witkiel. Wij wilden „het heer tje" spelen, omdat wij in gezel schap waren. De kruier volgde ons echter niet op de voet. Hij bleef voor het station wachten en ver zamelde een vijftiental koffers van reizigersdie allemaal met dezelfde trein mee moesten. Vijf minuten voor het vertrek kwam hij alles in één keer brengen. Rationalisatie zit zelfs kruiers in het bloed! Hij vroeg ruim een rijksdaalder, hetgeen wij „loei prij zig" noemden. Maar dat hadden wij niet mogen doen. In de socialis tische staat Zweden maakt men niet dergelijke opmerkingen! Bo vendien, zo vertelde hij ons, had hij eigenlijk recht op ruim drie gulden! U zult er dan ook verstandig aan doen een help-je-zelf-wagentje te nemen. Op het station in Stock holm zijn ze er weliswaar niet, maar op tal van overstapplaatsen staan die kleine wagentjes, die iedere passagier zonder meer en zonder enige betaling op het sta tion mag gebruiken. Service is duur „Help-je-zelf" geldt in nog grotere mate voor het eten. In vroegere tijden had men het zeer beroemde „smor gasbord", de lange tafel met de vele lekkernijen, waarvan men mocht ne men zoveel men wilde. Deze tafels zijn er gedeeltelijk nog wel en U krygt er waar voor Uw geld. Anders is het ech ter als U zich laat bedienen. Dat is een service, die duur moet worden betaald Wy spreken uit ervaring, want wy hebben onlangs een varkenskarbonade, met één aardappel en welgeteld vier spruitjes genuttigd. Het was in de res tauratiewagen van een trein en de ober keek ons erg vreemd aan, toen wij hem beleefd om iets meer vroegen. Hij legde toen met een hoffelijke bui ging nóg twee spruitjes op ons bord. Toch kostte dat grapje, inclusief drie boterhammetjes, een glas bier en kof fie acht gulden! Korte tyd later aten wij gelukkig voor minder dan de helft een uitste kende maaltijd in een „bar". Onthoud dit woord! Een „bar" (of „mjölkbar") is een zelfbedieningsrestaurant. U neemt zelf Uw dienblad en zoekt het menu aan de „bar" uit. U neemt zelf brood, bo ter en wat er bij hoort en voorts wat U wenst te drinken: bier, limonade of melk, en U laat na de maaltijd zelf de koffie uit een kraantje lopen. Voor een gulden of drie, vier krijgt U ruim vol doende. Het voordeel met deze „bars" is, dat zy modern zijn en dus ook nieuw zijn ingericht. Het ziet er keurig uit. Onnodig te zeggen, dat U in het ho tel zelf Uw koffers naar de kamer moet dragen, dat U dikwijls zelf Uw schoenen moet poetsen en dat U zelf moet uitzoeken, wat goedkoop en wat duur is. Niemand, die U met onge vraagde adviezen lastig valt De Zweden weten echter zelf maar al te goed. dat zij op dit gebied erg tekort schieten en spreken dan ook van het land van de „midnight sin" (middernacht-zonde), in plaats van „sun". Verbroedering alleen in de vlotte treinhotels Kort geleden zaten wij in de trein en hadden een hele coupé voor ons zelf. Vijf reizigers zaten in deze wagen, in iedere coupé één! Maar niemand zocht iemand op. De reis duurde slechts vijf uur, doch zelfs al zouden wij twaalf uur lang naar hetzelfde doel op weg zyn geweest, dan zou men elkaar nog nauwelijks hebben aangesproken. Dat doet de Zweed nu eenmaal niet. Toch zijn er uitzonderingen: de „trein-hotels"Wie met deze rol lende hotels reist, behoort meteen „jij" en „jou" tegen de medepassa giers te zeggen. De moeilijkheid zit hem anders in de aanspreektitels. Men zegt in Zweden namelijk niet „U", maar spreekt de mensen met hun titel en in de derde naamval Aantrekkelijke tochten Wenst U eenvoudiger te reizen, dan stellen wij de tocht Boden-Narvik-Bo- den voor, die inclusief slaapwagen van Vannas af 190 gulden kost. In de prijs Een zomernacht aan het Petsauremeer in Lapland en vooral niet snijden. U zou anders stenen tegen de vooruit van de inge haalde wagen kunnen gooien. Toon, dat U aan Uw mede-automobilisten denkt en zorg voor spatlappen. Probeer kleine reparaties eerst zelf te doen, al vorens het „even te laten fixen". Ook kleine mankementen worden hier in Zweden door vaklui verholpen, die 10 12 gulden per uur in rekening mo gen brengen! Heeft U evenwel onder weg panne, dan is iedere automobi list gaarne bereid U te helpen (gra tis). De Zweed is gelukkig heer in het verkeer. Hij heeft geduld en blijft ge rust een kwartier in een file, die met een tempo van 50 tot 60 km. rijdt. Denk er overigens aan, dat de Zweed langzamer reageert dan de West-Euro peaan en dat het verkeer links houdt, zoals in Engeland. Camping-terreinen zijn er genoeg. Goedkoop zijn ook de „vandrarhem", die 1.50 gulden per bed (in slaapzalen of vier-persoonskamers) vragen. Een slaapzak moet echter meegenomen worden. Ongeschonden landschap Wat „moet" u in Zweden gaan zien? Interessanter dan enkele kerken (Lund en Uppsala) zijn de moderne gebouwen, bijvoorbeeld in Stockholm. Er zijn slechts enkele musea. Naar Zweden moet U echter komen als U wilt genieten van de geweldige natuur, de oneindige bossen, de machtige rivie ren. En bovenal van die heerlijke rust in dit ongeschonden landschap. Edoch, er zijn ook risico's. Als het re gent. is er niets te doen. en uitgestrek te gebieden zijn (vooral in de maanden juni/juli) vergeven van de muggen. Koop daarom „myggölja", muggenolie. Eerst in de tweede helft van juli is het water warm genoeg om te baden terwijl de mooiste, kleurrijkste tijd einde augustus/begin september is. De nazomer dus. Maar het badpak kunt U dan wel thuis laten. Veel moois in onbekend Italië nu nog een veertigtal bloeiende potten- bakkerswerkplaatsen, waar nog ge werkt wordt volgens de oeroude, bijna prehistorische traditie! Een stadje, waar vrijwel alle soorten kunsthand werk worden beoefend en tegelijkertijd een plaatsje met mooie kerken en an dere gebouwen, is Pescocostanzo. Dit stadje ligt al bijna 1500 meter boven de zeespiegel. Liever geen weg Tovenarij magie en mystiek nog van grote betekenis in het leven van alledag (Van onze Romeinse correspondent Italië, zélfs Italië, heeft nog onbekende streken! Meer dan men denkt. Geheel verschillend van de algemeen erkende schoonheid der Noordita- liaanse meren, van de Riviera, van Capri en de omgeving van Sicilië, is er in het binnenland, ivaarvan de toerist doorgaans alleen Toscane en Umbrië enigszins leert waarderen, omdat men nu eenmaal de geijkte kunstcentra: Rome, Florence, Perugia, Assisi, Pisa niet bereiken kan zon der door dat Middenitaliaanse landschap te reizen. Het is ongetwijfeld lieflijk en biedt genoeg verrassingen. Maar er zijn, even terzijde van de begane ivegen, nog wel andere dingen te vinden, te ontdekken zelfs. Geheel Zuid-Italië, met uitzondering van de kuststrook van Sicilië en Apulic, trekt nog veel te weinig bezoekers en toch is dat zuiden zeer de moeite waard, juist omdat het nog zo ongeschonden is. vrolijke stad een uitstekend punt van uitgang om de wilde bergen van de Abruzzen te verkennen. zeer gerestaureerde) kloosters en kas telen. De dorpjes zijn vaak uiterst schilder achtig en men vindt er in de kerk schatten vooral, zeer mooie voorwerpen van toegepaste kunst, vooral goud smeedwerk, aardewerk en kant. De goudsmeden vond (en vindt) men voor. al in Guardiagrele, dat in de vijftiende eeuw de meest vermaarde goudsmid van Italië, Nicola da Quardiagrele heeft voortgebracht. Mooi aardewerk werd en wordt er in de Abruzzen overal gemaakt. Het plaatsje Castelli heeft Kenmerkend voor het karakter der Abruzzesen is het volgende: in de Na. poleontische tyd wilde Joachim Murat, Koning van Napels een straatweg aan leggen, die ook Pescocostanzo in ver binding zou hebben gebracht met de rest van de wereld. De vroede vaderen van het stadje haastten zich echter om een deputatie met rijke geschenken naar Napels te sturen en de Koning te smeken van zijn voornemen af te zien. Zij stelden niets meer op prijs dan het feit in een plaatsje te wonen, waar men van de wereld afgezonderd is. Thans is er wel iets veranderd: Pes cocostanzo heeft zelfs een station, al komt er maar zelden een trein. Maar wat hotels betreft, doet men het er voorzichtig aan. Het enige hotelletje, overigens helemaal niet slecht, kan slechts veertien gasten herbergen en daarmee uit. Het is de skisport, die deze plaatsjes nieuw leven heeft inge blazen. In minder dan een half uur loopt men van Pescocostanzo naar het niet minder schilderachtige Rivison- doli, het skiparadijs der Romeinen, en drie kilometer verder ligt Roccaraso, nog vermaarder voor de wintersport en met tal van eerste klas hotels. Wilde bergen bedekt met ondoordringbare oerwouden Laat ons eens naar de Abruzzen gaan. Centrum van die streek is l'Aqui. la. een bijzonder aantrekkelijke stad, midden tussen hoge bergen gelegen, op 720 meter hoogte. Reeds de oor sprong van de stad is eigenaardig Er waren in die streek enkele antieke ste den. zoals bijvoorbeeld Amiternum, Fo- ruli en Peltuieium, die tijdens de volks verhuizing door de barbaren werden verwoest. De bevolking trok zich terug in de bergen, waar kleine gehuchtjes ontstonden. Op den duur voelden zij behoefte aan een algemeen admini stratief centrum en het was keizer Fre- derik II. die in 1250 toestemming gaf tot het stichten van de nieuwe stad Deze werd gebouwd met 99 wijken, 99 pleinen. 99 kerken, en 99 fonteinen. Dat getal is weliswaar legendarisch, maar l'Aquila is toch een stichting, waaraan een flinke tachtig dorpen hun aan deel hebben geleverd. Het oudste mo nument is nog steeds de „fontein van de 99 kraantjes" uit het jaar 1272 en nog steeds wordt iedere avond twee uur na zonsondergang de klok van de raadhuistoren geluid met 99 slagen L'Aquila met zijn 35 000 inwoners i' <iiet de groot rte ctad van de Abruzzer Dat is. Rome. waar ruim 350.00' Abruzzesen gevestigd zijn. Maar het is de hoofdstad van de streek en als men de talrijke Romaanse en Renaissance kerken van de stad heeft bezichtigd, het bijzonder goed ingerichte museum heeft bezocht, dan vormt de prettige. Ongenaakbare bergen De natuur is hier beslist niet lief lijk, maar wel uitzonderlijk groots. De bergen mogen minder hoog zyn dan in Zwitserland, ze zijn veel wilder en op sommige plaatsen werkelijk engenaak. baar. Er zijn nog grote bossen, ware oerwouden, waar beren en wolven le ven. Iets daarvan ziet men in het „Na tionale Park van de Abruzzen", een zeer uitgestrekt gebied, waar de jacht verboden is. Het voornaamste centrum van dat „park" is het stadje Pescasse- roli, de geboorteplaats van de filosoof Benedetto Croce. Het gehele park be slaat 250 vierkante kilometer en strekt zich uit over veertien gemeenten. Er is slechts één berijdbare weg door dit gebied. Verder zijn er uitsluitend voet_ paden. In Pescasseroli is een goed ho tel. Op enkele andere plaatsen zijn schuilhutten, zoals men die in de Al pen 'kent. Mooie volkskunst fn de Abruzzen moet men buiten de •ote steden, l'Aquila, Sulmona, Cam- obasso, Chieti, Teramo enz geen gro- e kunstwerken zoeken. In bergachtige streken, waar de natuur bijzonder groots is, zyn bijna steeds de scheppin. gen der mensen wat meer bescheiden. Maar de gehele streek is vol oeroude (helaas in de laatste Jaren al vaak te Onderdeel van een zilveren processiekruis van Nicola da Guardiagrele Patriarchale sfeer Het best reist men in de Abruzzen tenzij men natuurlijk over een eigen wagen beschikt met de autobussen. Er zijn uitstekende verbindingen en men ziet natuurlijk veel meer van het indrukwekkende landschap dan wan neer men per trein reist. Ih bijna alle kleinere plaatsen vindt men nog kle derdrachten, soms zoals b.v. te Scan- no, bijzonder schilderachtige, maar doorgaans somber en ernstig. Wie in de Abruzzen reist en een beetje Italiaans verstaat, zal al heel gauw bemerken, dat hij zich in een streek bevindt, waar niet maar alleen het oppervlakkig soort folklore leeft, dat men eigenlijk overal in afgelegen streken nog wel vinden kan. De Abruzzen zijn een land, waar alles archaische patriarchale sfeer ademt, Ieder plaatsje heeft er zyn eigenaardige, vaak dramatische geschiedenis te vertellen, geschiedenis sen van duivels en magiërs, die vaak identiek blijken te zijn aan de oude heersers, Noormannen of Duitse kei zers, of ook aan Romeinse dichters. Ovidius, die te Sulmona geboren werd, is plaatselijk niet zo zeer bekend als dichter, dan wel als tovenaar, en de schaarse resten van een antiek Ro meinse gebouw, die in de volksmond bekend staan als de „villa van Ovidio", moet men met hetzelfde schroomvallige huiveren betreden als de eenvoudige herders dat doen, voor wie deze plaats een centrum is van heksensabbath en geheimzinnige riten. Waas van mysterie Dit waas van mysterie hangt over geheel het Abruzzese land en de ver klaring zou volgens de bewoners daarin gezocht moeten worden, dat de be ruchte tovenaar Baialardo in het enge dal van de Sangro, een wilde berg stroom, waaraan Pescasseroli gelegen is, zijn boek met geheime toverformules heeft verloren, die nadien zyn uitge zwermd over de ganse streek. Tovenarij, magie en mystiek hebben in dit land een grote betekenis in het leven van alledag. De Abruzzees is van nature geneigd over de dingen na te denken en probeert voor datgene, wat hy niet begrijpen kan, een bovenna tuurlijke verklaring te vinden. Op een hoger plan zal men dan ook bemerken, dat dit volk bijzonder godsdienstig Is, maar niet altijd volgens de regels der kerk van Rome. Zelfs kan men hier tot op zekere hoogte spreken van een langzame, maar gestage infiltratie van, protestantisme, meestal verspreid door personen die uit Amerika terugkeren. Dat daarbij de meer spectaculaire vor men van het protestantisme (Jehova's getuigen en dergelijke) de voorkeur ge nieten spreekt eigenlijk wel vanzelf. Kenmerkend voor het gehele gebied zijn de schaapherders. Enorme kud den schapen trekken ieder voorjaar uit de Iaaggelegenstreken van Apulië naar de hoge bergen, waar zij hun zomer* weide gronden vinden Deze verplaat sing der kudden van het hoogland naaf het laagland en omgekeerd, vele hon derden kilometers ver, bestond reeds vele eeuwen voor onze jaartelling. En de wegen, waarlangs de kudden trek ken, wegen die meer dan honderd meter breed zijn. de „traturi", werden door dit voordurend heen en weer trekken der kudden tot uiterst vrucht bare stroken land Helaas is dit een aspect van de Abruzzen, dat bezig is te verdwijnen. De schapen worden nu per vrachtauto vervoerd en de „trat- turi" zjjn grotendeels tot akkers ge worden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 5