Douwe Egberts Nan Merriman zong tweemaal met grandioos succes voor „Toonkunst" tabak Uitzonderlijke persoonlijkheid Mijn grootste ontdekking als pijproker Voor zeventig jaar ontplooide zich de Legervlag in Leiden 97ste jaargang Woensdag 18 februari 1959 Tweede blad no. 29674 „lk heb een zwak voor Leiden Een aparte schoonheitlswereld breekt open Na haar triomfale Toonkunstsuccessen van enkele jaren geleden het laatst in oktober 1956 voegde de wereldbekende, Zuid- amerikaanse, oorspronkelijk Ierse mezzo-sopraan Nan Merriman er twee aan toe: 's middags op het stampvolle jeugdconcert en 's avonds voor de ouderen, plus de ongeveer 400 jongeren, die 's middags geen plaats meer konden krijgen, zö fabuleus was opnieuw de belangstel ling voor haar optreden. Nan Merriman is, wij zeiden het reeds eerder, een fenomeen op zang- gebied. Daarbij een uitzonderlijke persoon lijkheid. Het is beslist fout vergelijkingen met anderen te maken en dan hau tain te zeggen „wij prefereren de ver innerlijking". Men moet breed genoeg zijn, voor haar speciale wereld en sfeer open te staan, er in door te dringen. Die eigen wereld: men moet deze kunnen horen enzien! De gloed der passie is met haar innerlijk wezen vergroeid. Zij durft daarvan, zonder reserve, zonder complexen te gewagen. Dit is haar tot noodzaak en het heeft met „veruiterlijking", zoals men wel eens smalend hoort, niets, maar dan ook niets te maken. Met haar omvangrijke, metalige, dan weer bloedwarme stem, waarin een on eindigheid van mogelijkheden, kleuren en expansies geborgen ligt. ondersteund door een ongemene, bewuste intelligen tie, draagt zij haar liederen voor. Zij stoort zioh daarbij niet aan de pre- oiese aanwijzigingen der zangpedagogen, maar zingt, zoals welhaast geen ander met het timbre, dat iedere karakteris tiek vereist. Temperamentvol, teder, canailleus, vlijmscherp, soms met een sohreeuw of rauwe kreet, van diep-donker tot licht- stralend, zingt zij, zioh daarbij gener lei beperking opleggend. Töoh steeds haarfijn wetend, wat zij dóet, in een ongeëvenaarde veelheid van facetten, met een fascinerend ver mogen om te boeien. Haar steeds wisselende stijl, haar bio logerende allure, haar groot raffine ment en overwicht .stempelen deze zan geres tot een voor het lied voorbe schikte. Zij is er niet in de eerste plaats op uit om zoetelijk voor zich in te nemen of geestelijk te „ontroeren", zeker niet ditmaal nu helaas geen Negro Spiri tuals op haar programma stonden, maar zij slaat het gehoor in haar ban door de grote greep van een almachtig kun nen, dat, zelfs in de momenten, waar in de zangtechnious haar op vocale fouten kan betrappen, het doel niet mist. Het is mede de feilloze voor drachtskunst. waarin men de grote ar tieste onderkent. En men kome in 's hemelsnaam niet aan met stemmen, die zuiver ingesteld zijn op het louter geestelijk domein, want dan miskent men de natuur van deze zangeres. De Spanjaarden met hun felle harts tocht liggen haar qua taal en aard het meest verwant. Zij gaf daarvan vele frappante voor beelden: in oude Spaanse aria's om „in" te zingen, gehouden in voortreffelijke arrangementen van Joaquin Nin of van Gezellig toneelstuk voor de Koksschool Het personeel van de Koksschool heeft niet te klagen over het aantal ontspanningsprogramma's, dat door de Dienst Welzijnszorg Leger wordt gepre senteerd. Gisteravond was er in de kan tine van de Doelenkazeme weer een to neelavond, die verzorgd werd door de Toneelgroep „Het Masker". Het was een luchtig gevalletje, dat deze avond werd gebracht. „Liefdesdilemma" was de ti tel van het door Bob van Leersum ge schreven spel, dat geregisseerd werd door Jan Retèl. De titel doet al vermoeden dat er een keuze gemaakt moet worden: wie zal de gelukkige worden? En omdat het een blijspel is wordt tenslotte iedereen ge lukkig. Voor het echter zover is. is er heel wat voorgevallen: twee jongeman nen, vrienden nog wel, worden op slag verliefd op een knappe filmactrice, die er eens even „uit" wil zijn en daarom de filmwereld is ontvlucht. Zy echter weet aanvankelijk ook geen keus te maken. Een moeilijkheid is bovendien nog dat een van de jongemannen reeds verloofd is. Iedereen is zeer geëmotio neerd, behalve de butler, die ijzig kalm de zaak bekijkt en op het juiste mo ment de juiste adviezen weet te geven. Dankzij hem wordt de hele geschiede nis tot een goed einde gebracht. Paul van Gorcum, John Denys. Greet- je Feldmann, Sjef van Leeuwen, Elkan Lens en Mieke Lelyveld hebben op ge zellige en aannemelijke wijze dit blij spel ten tonele gebracht. Het hartelijk applaus aan het einde was wèlverdiend en de bloemen voor de dames eveneens. Adjudant Nieuwenstein had de avond geopend en daarbij al vast gewezen op het volgende evenement: de filmavond van volgende week. Onder de aanwe zigen bevond zich o.m. de kolonel b. d. Mulder, oud-hoofd Welzijnszorg. BURGERLIJKE STAND VAN LEIDEN GEBOREN Robert, zn van H. Moenen en M. M. Lancel, Pleter Ewoud, zn van J. Zwaan en C. J. Plokker, Theodorus Margreet Ma ria. zn van S. P. van den Bosch en A. C. J. van Klink. Cornells Waltherus, zn van J. C. Burgering en M. C. J. van Haasteren Paulus Everhardus, zn van P. J. H. Tame- ling en S. Koster. Maria Petronella. dr v. J L. Brugman en H, C. de HeiJ, Marjo- lijn Jeannette Elisabeth, dr van F. C. H. van der Linden en A. J. de Later, Aletta Linda, dr. van R Geerling en P. H. van Haeften. OVERLEDEN J H. Prins. 70 Jaar. echtgenote van S. BIJlsma. J. C. Veraar, 54 Jaar. man, W. de Graaf. 83 Jaar, man, M. J. Klootwijk, 2 maanden, dochter, J. Klootwijk, 2 maan den. dochter. de Falla en alweer liederen van Joaquin Nin. Die zuidelijke wereld, waarin zij sohijnt te leven, breekt volledig open. Al was er 's middags van enkele deto- natie's sprake. een voortdurend rei zende zangeres kan ook niet altijd even volmaakt gedisponeerd zijn 's avonds bleken deze gelukkig glansrijk overwon nen. De Fransen Fauré. Debussy en Chaus- son leken haar iets minder goed te liggen. De charme was, als gevolg van de lichte scherpte, welke aan deze stem inhaerent is, niet volkomen realiseer baar en ook de uitspraak was minder gelukkig. Maar niet zodra was het „Chanson perpétuelle" van Chausson met de enorme liefdestragiek aan de orde of zij wist dit tot een onuitspreke lijk expressieve climax op te voeren, waarin men het leed van de verlatene huiverend onderging. Vocalises kunnen oefeningen voor studerenden zijn. Zij kunnen ook tot wonderen van vocale kunst uitgroeien, zoals dit in composities van Rachma ninoff. doch vooral van Castelnuovo Tedesco haar buurman in Califomië en Ravel het geval is. Daarin kan een zangeres tonen wat haar stem en niets dan haar stem en de kleur daarvan waard zijn. Daarbij wordt aan de fantasie van de toehoor der overgelaten, welke verbeeldingen hij erin hoort. Nan Merriman behandelde ze met vocale rijkdom, al lukten enkele tril lers niet in volkomenheid. Zij waren vermoedelijk tevens bedoeld om haar stem in de juiste vorm te brengen voor het machtige, monumentale Hebreeuw se gebed „Kaddish" van Ravel, waarin de Koning der Koningen glorieuze hul de betuigd wordt. Daarin excelleerde ook de fantastische adembeheersing. Tenslotte Britse volksliederen En gels, Iers en Schots in diverse op merkelijke arrangementen, waarin dat van de acconnpagnateur Felix de Nobel, die de tot het imposante uitgroeiende „The Antrim Glenn Song" bewerkte, zeker niet de minste was. Van deze willen wij ook het bij uit zondering op deze avond sterk ontroe rende ..Think on me" releveren. In Felix de Nobel had de zangeres zich geen uitmuntender begeleider kun nen wensen: de wisselwerking was van een volmaakt uitgebalanceerde natuur lijkheid. Het moet een verrukking zijn met hem samen te werken. Na het steeds opklinkende geestdrif tige applaus volgde een toegift: een Catalaanse rumba, waarin het gecom pliceerde ritme domineerde. Slechts schoorvoetend kon men de zaal verlaten. Een avond als deze ligt dan ook zelden binnen het bereik van de concertganger, mits hij openstaat voor de aparte, mar kante. fascinerende schoonheidswereld, waarvan Nan Merriman het uniek ge heim bezit. Gelukkig bewezen de ovaties, zowel *s middags als 's avonds gebracht door zalen, waarin nauwelijks een plaats on bezet was. dat deze schoonheidswereld tallozen tot 'in de kern geraakt heeft. Fraaie bloemen onderstreepten de warme hulde. Het is ons tenslotte een behoefte de Leidse jeugd te prijzen voor de con centratie, waarmee zy de zangeres beluisterde. Dit concert was door Toonkunst als een experiment bedoeld: de eerste maal, dat de jongeren met zang ge confronteerd werden. Het is gelukt! De jeugd heeft de aanwijzingen van de heer Geimaert strikt in acht ge nomen en zich. voor zover van onze plaats te beoordelen, muisstil gehou den. De zangeres verzekerde ons van die grote belangstelling genoten te heb ben: dit had haar goed gedaan! „Ik heb een zwak voor Leiden" zei zij, daarby ook doelend op het feit, dat zy indertijd haar eerste liederen- avond in onze stad gaf, waarop een stroom van succesvolle andere volgde. Deze uitspraak uit haar mond was waarlijk gèèn frase! Aan het verlangen van de jeugd om een handtekening te plaatsen op het programma, heeft Nan Merriman on vermoeid voldaan! H. (Advertentie) Vanaf het ogenblik, dat ik begon met een pijp, is het me altijd uitstekend bevallen. Maar... „overtuigd" pijproker werd ik toch pas, toen ik Douwe Egberts tabak ontdekte. Wat een verschil in smaak en geur! Wat een heerlijk roken! Ja.... een pijp en D.E. horen bij elkaar! EXPOSITIE KERMISVIERINGEN Van 3 tot 23 maart zal in „De Laken hal" een expositie van affiches en pren ten worden ingericht, welke betrekking heeft op kermisvieringen. Het in te zen den materiaal is afkomstig uit de pren ten verzameling van het gemeente archief en de Stichting Atlas van Stolk 'te Rotterdam ACADEMISCHE EXAMENS Geslaagd voor het kand. examen Duitse taal- en letterkunde mej. A. van Hoeken (Wassenaar) en de heer L. C. Fretz (Den Haag). Voor de vandaag te Tel Aviv ge opende Nederlandse schilderijen-ten toonstelling heeft ook „De Lakenhal" enkele schilderijen uit zijn collectie af gestaan. Legerwerk - in eenvoud begonnen - groeide uit tot wereldorganisatie Met een herdenkingsbijeenkomst in de Remonstrantse Kerk is gisteravond het zeventigjarig bestaan van het korps Leiden van het Leger des Heils gevierd. Deze feestelijke bijeenkomst werd opgeluisterd door het muziek korps „Den Haag Congreszaal" onder leiding van kapelmeester D. Kruyt. Voorts verleende de zanggroep Leiden haar medewerking. Nadat brigadier P. Deurloo de avond had geopend, verwelkomde kolonel W. F. Palstra, chef-secretaris van het Leger des Heils in Nederland, de aanwezigen, o.w. de burgemeester van Leiden, jhr. mr. F. H. van Kinschot, dr. P. L. Schoonheim, predikant voor bijzonder kerkewerk by de ned. herv. gemeente, de burgemeester van Oegstgeest, de heer H. L. du Boeuff, en wethouder dr. K. Simon Thomas van Oegstgeest. Kolonel Palstra herinnerde aan de eenzame figuur, die in 1865 ergens in het oosten van Londen het gedoe van de mensen stond gade te slaan. Dat was William Booth. Van Jezus staat ge schreven toen Hij de menigte zag: „en Hij werd met ontferming bewogen". William Booth gaf gehoor aan een soortgelijk gevoel in zijn hart. „Ik heb mijn bestemming gevonden" zei hij te gen zijn vrouw. Ze kregen medewerkers. Een zeepkistje was de kansel en het donkere zwerk van de wereldstad werd zijn kathedraal. In 1885 stichtten de zeeman Taylor, die op de Harwich Line had gevaren en de jonge Nederlandse onderwijzer Go- vaerts het Leger des Heils in Nederland. In Leiden deed het Leger in 1889 zyn intrede. Spreker las een brief voor van de Arnhemse industrieel Van Brero, die verhaalt over de derde samenkomst, die plaats vond op 19 februari, de verjaar dag van Koning Willem III. Ze werd gehouden in een inderhaast gerestau reerd pakhuis, waar banken zonder leu ningen waren geplaatst. De ruimte werd verlicht met vleermuisbranders. POLITIE IN LEGERSAMEN- KOMSTEN Bij iedere samenkomst drongen een aantal belhamels naar binnen, van wie er enkelen tot het in die tijd beruchte gilde der kolenschouwers behoorden. Er was dan ook steeds politie aanwezig, die de herrieschoppers er uit werkte, maai de schrijver vertelt erbij, dat het in deze beginperiode volstrekt geen overbodig heid was, dat hij steeds een wandelstok bij zich had, die van een gaspijp was gemaakt. In deze sfeer, aldus kolonel Palstra, zongen de meisjes haar lied en de pre diking van redding is velen tot zegen geworden. Spreker zei dankbaar te zijn voor de steun, die van overheid, de kerk en het publiek wordt ondervonden. Deze steun spoort ons aan, met nog meer toe wijding en energie ons werk te doen. KLEIN BEGONNEN. THANS WERELDORGANISATIE Burgemeester jhr. mr. F. H. van Kinschot, die na deze inleiding het woord verkreeg, schetste de grote be tekenis van het werk, dat het kleine aantal mannen en vrouwen in de ne gentiende eeuw begon in dienst van de lijdende mensheid en waaruit een wereldorganisatie groeide. Voor ons, die gewend zijn geraakt aan hetgeen tegenwoordig door organisaties op verschillend gebied wordt gepresteerd, valt het moeilijk de grote verdienste van de pioniers duidelijk te zien. Zij waren het, die het thema van de lief de van Christus in het openbare leven brachten. Wij kunnen ons nu de maatschappij slecht voorstellen zonder het werk van het Leger des Heils. De kleine korrel is gegroeid tot de grote organisatie van thans. Burgemeester Van Kinschot prees in het bijzonder het jeugdwerk, dat het Leger zo voortreffelijk doet. Hoewel an dere organisaties verschillende werk zaamheden hebben overgenomen, zyn er nog vele terreinen, waarop het Leger het mooie werk der barmhartigheid ver richt. Bij dit jubileum, aldus besloot de bur gemeester, mogen wij deze arbeid dank baar gedenken. Moge Gods zegen erop rusten. VAN HART TOT HART Dr. P. L. Schoonheim had als tekst van zijn toespraak gekozen „van hart tot hart" en meende dat de aanhef „broeders en zusters" derhalve meer op zyn plaats was dan „geachte aanwe zigen". Niet dat deze niet allen geacht worden, maar als soldaat van Jezus Christus is men zowel heel hoog als heel laag, verantwoordelijkheid verschuldigd tegenover God en tegenover de mensen. Toen Booth aldus dr. Schoonheim zijn werk begon, was hij predikant. Hy vroeg aan zijn Kerk om onder de paupers te mogen werken, maar de Kerk zei neen. Booth is Londen inge trokken. Hij, zijn vrouw en de vele an deren deden het om Jezus alleen. Ook de Kerken hebben alleen recht van be staan als ze deze naam levend in hun hart dragen. Verdachtmakingen ten spijt, heeft het Leger hierin een bescha mend voorbeeld gegeven. Spreker was van oordeel, dat men met gevouwen handen op een plaats in de Kerk of in een zaaltje van het Leger kan zitten, maar dat dan toch de vraag bljjft „Is er een plaats voor je by NAN MERRIMAN zingt voor het eerst voor de Leidse jeugd, welke zelfs het podium bezette. (Foto L.D./Van Vliet) In memoriam P. J. Bomli Met P. J. Bomli is een bekend figuur uit de Leidse arbeidersbeweging heen gegaan. In 1900 was hy een van de oprichters van de Leidse Bestuurdersbond als be stuurder van de Timmerliedenbond. Ook maakte hij deel uit van het bestuur der S.D.A.P. waarvan in die dagen Anton Pannekoek de voorzitter was. In 1906, toen de timmerliedenstaking uitbrak, die een half jaar heeft geduurd, was hij de secretaris van deze organisatie. In 1907 verliet hij het timmerliedenvak en werd administrateur van de Coöperatie „Vooruit". In 1912 gaf hy mede de stoot tot op richting van de Woningbouwvereniging „De Eendracht", waar hij de functie van secretaris vervulde. Het eerste bouwplan van 47 woningen aan de Drie Octoberstraat, de Schelpenkade en de Magd. Moonsstraat kwam in 1915 tot stand. Dit plan werd toen direct gevolgd door een plan van 124 woningen aan de Parkstraat, de Javastraat en de Lom bokstraat. Op zyn initiatief werd het plan ge opperd en uitgevoerd om met toestem ming van het gemeentebestuur het Bad huis aan de Medusastraat in eigen be heer te exploiteren, welk plan een werk van grote betekenis is geweest. Dit plan Jezus?" Voor deze plaats zou spreker een plaatsbewijs, een papiertje kunnen geven, maar liever niet één papiertje, maar een complete bijbel, want daarin vindt men het toegangsbewijs tot het Koninkrijk Gods, aldus dr. Schoonheim. De bevelvoerende officier van het korps Leiden, kapitein R. J. Schuring, sloot deze jubileumbijeenkomst met een kort opwekkingswoord. „Niet verkopen" Oppositie over Casey's verklaring Overdracht groot gevaar De leider van de oppositie in het Australische parlement, dr. Herbert Evatt, verklaarde naar aanleiding van de verklaring van minister Casey men zie elders dat de kwestie- Nieuw-Guinea van het grootste be lang is in verband met de veiligheid van Australië en dat de Australische regering de op dit punt in het gezamenlijke Australisch-Indonesische communiqué aan 'n nadere beschou wing zal dienen te onderwerpen. Hier bij staat de vraag voorop, welk belang leidraad zal moeten zijn bij het be stuur van Westelijk Nieuw-Guinea, aldus Evatt, die van mening was, dat van het standpunt van het Handvest der V.N. het belang van de inheemse bevolking op de voorgrond moet staan. Australië moet trachten met Neder land en Indonesië tot overeenstem ming te komen over de garantie voor een durende bescherming van de in heemse bevolking van Westelijk Nieuw-Guinea. Een overdracht van de soevereiniteit van Nederland aan Indonesië zou hjj voor deze bevolking een groot gevaar achten. Soébandrio heeft op zijn Australische reis veel „goodwill" verworven, doch de Aiustralische regering dient hem zo spoedig mogelijk duidelijk op de hoogte te stellen van haar standpunt ten deze, aldus Evatt. De tweede man van de oppositie. Caldwell, merkte op. dat naar het lijkt, de Australische regering bereid is, Ned. Nieuw-Guinea „te verkopen" aan Indonesië, in weerwil van het feit dat zulks voor de veiligheid van Australië een duidelijke bedreiging zou betekenen. De Australische regering heeft in haar repliek een nieuw en volledig debat in het parlement toegezegd over het vraagstuk Nieuw-Guinea. Kerkelijk Leven NED. HERV. KERK Beroepen te Rotterdam-Centrum (wijk- gem. 1) A. J. van Oost te Vrlezenveen. Aangenomen het beroep der Provinciale Kerkvergadering van Utrecht tot predi kant voor buitengewone werkzaamheden (Sanatorium Zonnegloren. Soest) K. H. Meyer, kand. te 's-Gravenhage. GEREF. KERKEN Beroepen te Gorredijk A. Prins te Wln- sum (Gron.). werd door meerdere gevolgd, al was het geen gemakkelijke tijd, doordat enkele aannemers tijdens de bouw failliet gin gen hetgeen met grote moeilijkheden gepaard ging. Voorts nam hij het initiatief tot de oprichting van de Federatie van Wo ningbouwverenigingen, een organisatie, welke heden ten dage van grote beteke nis is en waarvan vrijwel alle woning bouwverenigingen deel uitmaken. Allen, die met hem hebben samenge werkt, zullen moeten erkennen, dat hij geen gemakkelijke natuur had, doch men moet groot respect hebben voor het vele wat hij in zeer moeilijke tijden heeft gepresteerd, en op het gebied van de woningbouw heeft tot stand gebracht. Met dankbaarheid mogen wij zijn werk herdenken. J. G. VAN DER ZEEUW. Officiële puhlikaties UT LOT ING GELDLENING Burgemeester en Wethouders van Lel den brengen ter algemene kennis, dat op 5 maart 1959, des voormiddags om 11 uur ln een der vertrekken van het stadhuis zal worden overgegaan tot: a. de uitloting van een bedrag van f16.000,van de 3% obligatielening 1896, groot f 1.069.000.—; b de uitloting van een bedrag van f 160.000,van de 3% obligatielening 1947. groot f4.120.000,—; c de uitloting van een bedrag van f160.000— van de 4 1/4',r obligatie lening 1952 II. groot f6.400 000, d. de uitloting van een bedrag van f90.000.van de 4 1/4 obligatie lening 1952 III, groot f3 600.000, LEIDEN. 18 februari 1959.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 3