Moeten gondels uit Venetië verdwijnen?
Is U ook van de partij?...
ZATERDAG 10 JANUARI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 4
ék
„Zorg dat je de toekomst als
gezond mens ingaat
Zijn de gondels gedoemd uit Ve
netië te verdwijnen
Vandaag de dag een uiterst ac
tuele vraag in de Dogenstad. De
oudere mensen staan er bijzonder
pessimistisch tegenover. Zij bezien
de huidige situatie met lede ogen.
Als men naar hun mening vraagt
schudden zij meewarig het hoofd
en mompelen: ,,'t Is het begin van
het einde Zo kan het niet meer
doorgaan
Deze woorden gébruikte ook een
voorman van de wereldberoemde
Gondeliersvereniging dezer dagen
tegen de burgemeester van de stad.
„Wij kunnen zo niet verder, de mo
torboten maken ons het leven on
mogelijk. Wij zullen verplicht wor
den onze gondels uit te rusten met
buitenboordmotoren, willen wij ons
kunnen handhaven"zo merkte hij
triest op tegen de eerste burger
van deze vermaarde stad. Een ver
maardheid, die het niet alleen aan
historische ivaarden te danken
heeft, maar ook aan het toerisme.
En juist de gondels vormen zo'n
belangrijke factor in de toeristi
sche aantrekkelijkheid. Moeten
deze gondels nu uit de smalle ka
naaltjes verdwijnen?
Groot gevaar
De voorman van de gondeliers
antwoordt bevestigend. Het toene
mend aantal motorboten wordt een
steeds groter gevaar voor de kleine
ranke gondels, welke de „natte
straten" van Venetië bevaren. Er
werd met de motorbootreders ge
sproken en men kwam tot een
overeenkomst. De motorboten zou
den zich houden aan een maxi
mumsnelheid van tien kilometer.
Enkele weken ging het goed. Maar
het duurde niet lang of de Canal
Grande, de „hoofdstraat" van Ve
netië ivas weer een raceboot-circuit
geworden.
Het zijn echter niet alleen de
gondels, die door de grote golfslag
van die motorbootjes met de on
dergang worden bedreigd. Ook de
vele oude gebouwen en paleizen
langs de kanalen hebben er zwaar
van te lijden en zullen dit vermoe
delijk niet lang meer kunnen ver
dragen. Venetië is gebouwd op
modder en zandgrond van de La
gune en de gebouwen zullen door
die voortdurende golfslag onder
mijnd worden. Nu reeds zijn de re
paraties talrijk en kostbaar, aan
gezien dan hele kanalen moeten
worden drooggelegd.
Symboliek
Venetië leeft voornamelijk van
het toerisme. En de gondel is het
symbool. Het geliefde symbool. De
gondeliers zeggen „Als we lang
zaam moeten uitsterven, dan kun
nen wij er beter meteen maar mee
ophouden en ons direct een mo
torboot aanschaffen".
Maar men wil de hoop niet op
geven. Men strijdt nog steeds voor
het behoud van dit eeuwenoude
stukje romantiek. Gaat men echter
de geschiedenis na, dan moet men
erkennen, dat de nog resterende
vierhonderd gondels weinig kans
hebben, dat de stad serieus gevaar
loopt het eigen karakter te verlie
zen.
Twee eeuwen geleden was Vene
tië nog de rijkste stad van Europa
„De koningin van de Adriatische
Zee" heerste over alle andere ste
den. Toen voeren er nog tiendui
zend gondels door de Venetiaanse
kanalen. Elke familie hield er een
eigen vloot op na. In onze dagen
varen er nog maar vierhonderd
van die ranke scheepkens. Alleen
de toeristen gébruiken ze nog om
door de zeer nauwe en voor motor
boten onbereikbare kanaaltjes te
glijden.
Restant je verdwijnt
Moet nu ook dit restant je ver
dwijnen. Het kan haast niet ver
meden worden. Iedere gondel, die
aan een grondige restauratie toe is,
verdwijnt uit de vaart en keert
veelal nooit meer terug. De repa
ratie of vernieuwing is bijna niet
te betalen omdat er onmogelijk
dure houtsoorten voor gebruikt
moeten worden, die uit het Verre
Oosten moeten komen. Dat is voor
de eenvoudige gondeliers niet te
financieren.
Sierlijk glijdt de gondel onder de brug doorEeuwenoude traditie en romantiekdie tot verdwijnen gedoemd Is.
Derhalve, het is ontmoedigend te
moeten constateren, de gondel is
gedoemd uit het Venetiaanse
stadsbeeld te verdwijnen. Weer een
stukje romantiek minder in de
wereld
TERWIJL U zielig door de
plenzende regen rijdt, lig
gen ze in Zwitserland of
Oostenrijk zich bruin te bakken
in de zon. Boven op de sneeuw
rusten ze uit van hun skitocht:
het is om er jaloers op te zijn!
Is het dan niet oneerlijk, dat
de èèn in de donkerste maanden
van 't jaar doornat naar zijn
werk moet en de ander opge
wekt in Sint Moritz z'n baan
tjes trekt of van de bergen om
laag suist, terwijl het licht aan
alle kanten om hem heen
straalt?
W-IE gek is op bergsport,
kan er nu van genieten!
Duizenden, steeds meer
duizenden trekken er ieder jaar
heen.
Ze komen als nikkers zo zwart
terug, soms met een gebroken
arm of been. maar meestal zö
vol enthousiaste verhalen, dat
je maar stil in een hoekje zit
toe te luisteren, omdat je de
kans niet krijgt er een woord
tussen te krijgen.
In ons land, hoe mooi het ook
mag zijn, niets van dat al
Er schijnt tegenwoordig geen
sneeuwjacht meer af te kunnen,
noch een elfstedentocht, waar
op we vroeger zo trots waren.
Het zijn hier miezerige dooi-
wintertjes geworden. We kunnen
het ons dus bést indenken, dat
velen hun gezondheid elders
gaan ophalen.
WIE het leven in de winter
sportplaats eenmaal van
dichtbij heeft megemaakt
verlangt er altijd weer naar
terug.
Niet alleen de ski's en de
schaatsen trekken: er is ook nog
zo iets als de onuitsprekelijk
grootse natuur, waarin de ozon
de ruimte en dus ook de longen
vult.
Ge verjongt lichamelijk en
geestelijk tussen de bergen en
tekent weer voor een paar jaren
bij na de twee weken, waarin er
geen andere zorg leek te be
staan, dan die om het eigen wel
zijn
En als ge Is avonds naar de
met sterren bezaaide hemel
kijkt, denkt niemand aan de
kunstmaan, omdat de échte
maan al zó fantastisch mooi is.
dat U aan de imitatie geen be
hoefte meer heeft.
WIE het als een geschenk
wordt toegemeten, enige
tijd in het berghotelletje
van z'n voorkeur te logeren,
moge zich van deze zegening be
wust zijn.
Het zwartste zwart wordt plot
seling het witste wit, de illusie
werkelijkheid. Tussen het mod
derbad in de laagvlakte en het
sneeuwbad in de bergen ligt een
grote afstand.
Wie deze mag overbruggen,
behoort tot de uitverkorenen!
U behoeft maar naar dit
plaatje te kijken om te begrij
pen, wat wfj bedoelen
Zou U ook niet graag van de
partij willen zijn?
FANTASIO.
Schoonheid te over op het wereldvermaarde Sint Marcusplein in de Dogenstad.
„Voor zover het aan jou ligt, zorg
dat je de toekomst ingaat als een ge
zond mens," zegit de commentator aan
het slot van de film „Voor zover het
aan jou ligt", die de Stichting Neder
landse Onderwijsfilm en het Voorlich
tingsbureau voor de Voeding samen
hebben gemaakt. Het is een film, die
speciaal is bestemd voor de jeugd tus
sen 13 en 20 jaar, maar gezien dient
te worden door allen die iets met die
jeugd te maken hebben. Dus ook
ouders, opvoeders, leerkrachten, sociale
werksters enz.
Voor de opgroeiende Jeugd de
film toont het duidelijk is een goede
voeding uitermate belangrijk. Voeden
is niet zomaar iets in je maag stop
pen. Veel eten houdt ook nog „goed"
eten in. Veel eten kan overvoeding be
tekenen, weinig eten ondervoeding. De
juiste hoeveelheid en vooral het juiste
voedsel eten, daar gaat het om. Be
halve de voeding noemt de film als
een voorwaarde voor een optimale ge
zondheid: voldoende lichamelijke oefe
ning en voldoende rust.
Ja, juiste voeding, wat is dat? De
film noemt onder meer melk, verse
groenten, fruit, boter, levertraan. Heit
wordt niet precies aangegeven, omdat
dat ook niet mogelijk is. Een ieder
heeft weer andere voedingsstoffen no
dig. Aan elk lichaam worden andere
eisen gesteld. Het is echter voor ieder
jong meisje en jongeling een eerste
vereiste om regelmatig en rustig te
eten. Niet 's ochtends in de pauze tij
dens het-nog-even-het-huiswerk-na-
fcijken, niet op de fabriek tussen het
werken door, niet tussen de middag bij
een partijtje voetballen. Het eten moet
rustig verteerd kunnen worden
„Voor zover het aan jou ligft" tracht
de jeugd op een aantrekkelijke beel
dende wijze te leren inzien, dat het
nuttigen van goede voeding op jonge
leeftijd noodzakelijk is voor een opti
male gezondheid gedurende het verdere
leven. Die goede voeding hebben de
jongeren nodig, omdat alles wat zij
doen (van het 's oohtends opstaan tot
•het naar bed gaan en zelfs tijdens het
slapen) energie kost.
„Voor zover het aan jou ligit, zorg
dat je de toekomst ingaat als een ge
zond mens".
Elk jaar verrast de BBC ons met
een handboek dat in beknopte vorm
informatie verschaft over heit reilen en
zeilen van de Engelse omroep, zijn ge-
sohiedenis en rechtsgrond, zijn beleid
en beheer, zijn jongste ontwikkeling en
ontplooiing. De zojuist verschenen
editie 1959 is weliswaar weer in zijn
onveranderlijke rode band gestoken,
maar de inhoud werd deze keer met
foto's en grafieken verlucht. Een paar
feiten en cijfers, aan de jongste druk
ontleend, geven een indruk van de
omvang van het arbeidsveld van de
best georganiseerde omroep in de we
reld. De BBC verzorgt in de radio-om
roep twintig duizend programma-uren
voor het binnenland en in de beeld-
omroep bijna drieduizend uren. Voor
het buitenland wordt bijna dertig dui
zend uur per jaar uitgezonden in vijf
entwintig talen. Het nieuws van de
BBC van zes uur 's avonds wordt ia
ongeveer twintig landen gerelayeerd
Meer dan vijftig landen zenden de pro
gramma's van de BBC opnieuw uit
De itranscriptiedienst verschafte onge
veer zevenhonderd radioprogramma's
aan buitenlandse stations en „English
by radio" werd in meer dan dertig ta
len verspreid. Er verschenen Neder
landse, Franse, Zweedse, Italiaanse.
Spaanse, Portugese en Chinese ver
sies van deze populaire taallessen.
De televisieafdeling van de BBC vei
strekte aan het buitenland meer da
tweehonderd films en vijfhonderd telt
recordings.
De BBC heeft twaalf vaste orkester.
in dienst. Het aantal eerste uitvoerin
gen beliep honderdzeventig. De En
gelse omroep ontving in het verslag
jaar tweehonderdduizend brieven vai
luisteraars en kijkers. Het handboe
;omt tenslotte de activiteit op va.
de technische afdeling, met name wa
de proefnemingen met kleurentelevisie
de t.v.-krachtstations in kanaal 5 en
het stereofonische geluid aangaat.
