ZATERDAG 27 DECEMBER WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 2
Canadese leven is niet geperst
in keurslijf van voorschriften
Een van de showtafels in de winkel van de heer Goemaat,
ook anders. Vertel iets aardigs van
het artikel dat je verkoopt". Dit
zelfde zouden wij zeggen, doet hij als
hij over Canada spreekt. Hij „brengt
het anders dan gewoonlijk en vertelt
er iets aardigs bij!
Een beetje trots
Wij hebben u het verhaal van de
heer Goemaat niiet verteld, omdat 't zo
bijzonder is. dat er iemand uit onze
omgeving emigreert, dat geschiedt
tientallen malen. Wij hebben het ook
niet verteld, omdat de heer Goemaat
voor enkele maanden naar ons land
is gekomen en thans in Oegstgeest
logeert.
Het bijzondere van dit „emigratie-
geval" ligt naar onze mening hierin
dat een Nederlander de Europese
kunstvoorwerpen (zijn winkel heet
dan ook „European Art Gallery") in
Canada heeft geïntroduceerd en dat
hij die op een zeer bijzondere wijze
aan de man brengt. De smaak van de
Amerikanen en Canadezen blijkt niet
zo slecht te zijn als men weieens ver
onderstelt.
De heer Goemaat mag er wel een
beetje trots op zijn, dat hij dit zo goed
heeft aangevoeld en onze nationale
trots mag zich ook een klein beetje
gestreeld voelen, omdat het toch maar
weer een Nederlander is geweest, die
in verre landen iets heeft weten te
bereiken, dankzij zijn eigen inzichten
en ook dankzij de artikelen, welke in
het oude West-Europa worden ge
maakt. Ongetwijfeld gaat er van deze
winkel en van deze verkoop weer pro
paganda uit voor ons werelddeel, dat
een „invasie" van Amerikaanse en
Canadese toeristen best kan ge
bruiken
Verkoper is „import"
De heer Goemaat gelooft zelf dat
zijn succes niet alleen te danken is
aan de goederen, welke hij verkoopt.
De winkel is namelijk ook een belang
rijke factor, de uiterlijke vorm is
apart en de inrichting eveneens enig
in haar soort. Bovendien is de ver
koper „import" en dat spreekt ook
wel tot de Amerikanen; hij spreekt
Engels, maar toch nog met een ander
accent dan de Amerikanen of de Ca
nadees en dat schijnt men toch wel
graag te horen.
Het geeft voldoening, vertelt de heer
Goemaat. zelf iets geheel nieuws op
te bouwen, iets dat men nergens an
ders vindt. Het liefst zou hij nu weer
iets geheel nieuws opzetten, maar
daar is op dit ogenblik nog geen den
ken aan, omdat de investeringen na
tuurlijk niet gering zijn geweest. Nu
komt men in Canada wel gemakke
lijker grote investeringen te boven
dan in Nederland, omdat de belastin
gen er veel lager zijn dan hier.
Enthousiast
De heer Goemaat is enthousiast
over zijn nieuwe vaderland. „Iedere
vrijgezel, die in Nederland blijft, weet
niet welke kansen hij ongebruikt laat
liggen. Voor getrouwde mensen met
kinderen liggen de zaken aiiders,
maar de vrijgezel, die zijn handen en
zijn hersens wil gebruiken, kan in
enkele jaren tijd een stevige finan
ciële basis voor zijn verdere leven
leggen", zo zei de heer Goemaat ons.
Er zou nog veel meer te vertellen
zfln over Canada. De heer Goemaat
is niet gauw uitgepraat als hij een
maal van wal is gestoken maar
daar is Hij waarschijnlijk ook zaken
man voor. Over zijn zaak zegt hij
„Breng iets anders, maar breng het
liet fraaie exterieur van de winkel van de heet Goemaat in Grand Bend.
mede was de gehele bemoeienis van
de overheid afgelopen. Zoals de ves
tiging in Canada geheel vrij is er
is geen burgerlijke stand en huisves
tingsbureaus kent men niet zo is
ook de bouw en vestiging van zaken
hoegenaamd vrij. In Grand Bend
geen vestigingsvergunning, geen win
kelsluitingswet. geen vakdiploma's:
vrijheid - blijheid.
Veel vraag
Op 17 mei 1958 opende de heer
Goemaat zijn winkel na van oktober
1957 tot april 1958 gewerkt te hebben
aan de bouw van de winkel en de in-
Fatshedera var. Lizei is de
bonte vingerplant; althans de
kleinbladige vingerplant zo ge
noemd door de huisvrouw. Al
is dit botanisch dan ook niet
helemaal juist. U weet welke
plant we bedoelen. Er komen
over haar nog wel eens klach
ten binnen: ze groeit vrij snel
en kan dan wel eens hinderlijk
worden binnenshuis. Doch er
kan zonder bezwaar gesnoeid
worden en het mesje heeft u
zelf bij de hand. De groene
Fatshedera groeit nog veel snel
ler en die kan ook tamelijk veel
kou hebben. Op een beschutte
plaats kan men de plant 's
winters zelfs wel buiten over
houden, dooh het is en blijft
riskant. Bij de bonte vorm be
hoeft men dat niet te probe
ren: diie heeft wel iets meer
warmte nodig. Toch is een nor
maal verwarmde kamer voor
haar ook wel een beetje te
veel van het goede; een zeer
matig verwarmd vertrek is veel
beter.
De bonte Fatshedera houdt
wel van een zonnig plekje, doch
in het hartje van de zomer
dient men haar toch wel een
weinig te besohermen. Overi
gens: als ze geleidelijk aan de
felle zon gewend is. kan ze heel
wat verdragen, doch de blad-
kleur verbleekt en dat staat
niet zo aardig. Voortkweken
door middel van stekken gaat
vrij eenvoudig: het is daarvoor
nu niet de meest geschikte .tijd,
dooh in het voorjaar kan men
dat wel doen en zeker indien
een te hoog opgegroeide plant
toch terug gesnoeid moet wor
den. Jonge topstekken kunnen
in een flesje water of in een
potje met zanderige grond vrij
spoedig wortels vormen. Als ze
dat gedaan hebben, dient men
elk stekje afzonderlijk op te
potten in zeer voedzame bloe-
mistengrond. In de loop van de
zomer zal men dan nog eens
moeten verpotten: als ze het
naar hun zin hebben, kunnen
ze vrij snel groeien. Veel water
hebben ze nodig. Het is ook
wel eens nuttig hun zo nu en
dan een beetje opgeloste ka-
me rplantenkunstmest te geven.
Los per liter water ongeveer
één theelepeltje op en daarmee
kunnen al wel twintig kamer
planten bemest worden. Begiet
echter eerst de potgrond met
water: daarna dient men de
vloeimest toe.
O. KROMDIJK
-
De Fatshedera. een mooie kamerplant.
