Waterman's
Inauguratie prof. mr. H. Drion als
Leids hoogleraar burgerlijk recht
FIL
Christelijk B.L.O. richt in Leiden
een oudervereniging op
Oratie over aansprakelijkheid
voor fouten van anderen
TANDPASTA
IVOROIa
Doel o.a. oprichting tehuis
alleenstaande gehandicapten
Opvolger prof. mr. E. M. Meijers
ZATERDAG 29 NOVEMBER 1958
Waterman's
^CrwvJLaM/t_ |pe^t5
„Aansprakelijkheid voor andermans fouten in verband met de
inhoud der verplichtingen" was het onderwerp van de oratie waar-
mede gistermiddag prof. mr. H. Drion het ambt van gewoon hoog
leraar in het burgerlijk recht aan de Leidse Universiteit aanvaardde
als een der opvolgers van wijlen prof. mr. E. M. Meijers. Uitgaande
van een recente belangrijk principieel arrest van de Hoge Raad over
het karakter van de aansprakelijkheid voor andermans fouten, zoals
deze is neergelegd in art. 1403 lid 3 van het Burgerlijk Wetboek
besprak prof. Drion in deze rede de verspreid vastgelegde wettelijke
bepalingen omtrent dit complex van vraagstukken en de uitleg die
daaraan moet worden gegeven. Vorige week aanvaardde prof. Haardt
als een andere opvolger van prof. Meijers zijn ambt.
Geen soepele materie
der verbintenis
Prof. Drion stelde vast, dat de cen
trale plaats, welke het begrip verbintenis
in ons recht inneemt, niet zijn recht
vaardiging kan vinden in het beperkte
belang van het onderscheid tussen de
verplichtingen, die geen verbintenis op
leveren en die welke dit wel doen. Dit
min of meer formele onderscheid, waar
op de systematiek van ons Burgerlijk
Wetboek is gebaseerd, heeft het veel be
langrijker onderscheid, gelegen in de
verschillende inhoud der verplichtingen,
teveel overschaduwd.
Doen en nalaten
Voor de aansprakelijkheid voor an
dermans fouten is vooral van belang de
tegenstelling tussen verplichtingen om
te doen en die om niet te
doen. Bij de verplichtingen om
te doen, ook al zijn zij niet contractueel,
zal de aansprakelijkheid veelal niet
worden weggenomen, doordat men de
uitvoering van de verplichte handeling
overlaat aan een ander, althans niet
wanneer men die handeling zelf had
kunnen verrichten. Verplichtingen om
niet te doen zijn altijd persoonlijk, in de
zin dat zij slechts door degeen op wie
een verplichting van deze aard rust,
kan worden nagekomen, Men kan ten
aanzien daarvan niet spreken van aan
sprakelijkheid voor de fouten van an
deren.
De mogelijkheid mag voorts niet wor
den uitgesloteen, dat in bepaalde ge
vallen ook een buitencontractuele rechts
plicht door zijn aard en formulering
meebrengt, dat degeen die daardoor ver
plicht is, moet instaan voor het nako
men van die verplichting door personen,
die tot zijn onderneming behoren in die
zin, dat een overtreding door die per
sonen als een eigen onrechtmatige daad
van de ondernemer wordt beschouwd.
Te centrale plaats
Prof. Drion wees er nadrukkelijk op,
dat zijn bezwaren tegen de centrale
Prof. dr. J. Drion (links) wenst
zijn broer, prof. dr. H. Drion, en
diens echtgenote geluk na afloop
van de oratie.
(Foto L.D./Vam. Vliet)
plaats van de verbintenis in ons Bur
gerlijk Wetboek niet wilden zeggen, dat
hij er een voorstander van zou zijn,
aan het verbintenissenrecht niet langer
zijn traditionele plaats toe te kennen
in de systematiek van het burgerlijk
recht. De codificator van het recht werkt
nu eenmaal niet met een materie, die
zó soepel is, dat dit mogelijk zou zijn.
Hij kan zich niet zonder meer losmaken
van de historisch gegeven lijnen van het
recht.
Na de oratie, die met de gebruikelijke
toespraken werd besloten, vond een zeer
drukke receptie plaats in de ontvangst
zaal van de Academie.
VAN DEZE WEEK:
„Ik was aan hem verslaafd"
Schandelijke chantage
LIDO De film „Ik was aan hem
verslaafd" (Ich war ihm horig) is ver
vaardigd naar een ware geschiedenis, die
zich indertijd in Duitsland heeft afge
speeld.
Daar werd een gefortuneerde eigena
resse van een fabriek het slachtoffer
van een cynische oplichter. Een man,
uiterlijk beschikkend over alle kenmer
ken van de „grand-seigneur", moreel
echter een afzichtelijk sujet. Door een
samenloop van omstandigheden maakt
hij de vrouw wijs, dat zij een jongen
overreden en gedood heeft. Alles schijnt
daarop inderdaad te wijzen. Hij dringt
zich in haar gunst, wat te gemakke
lijker is, omdat de charmante, nog
jeugdige Frau Klinger, weduwe is en
zich eenzaam voelt.
Met behulp van een pseudo-commissa-
ris van politie geeft hij zich over aan
de schandelijkste en wreedste chantage,
eindigend met de to'tale verarming en
ondergang van de vrouw, die met hem
naar het Oosten gevlucht is, terwijl de
man met haar geld de grote meneer uit-
„Al dertig jaar"
„Wij hebben al een jaar of der-
tig op alle mogelijke gebieden, die
in het begin niet veel met recht i
te maken hadden, zeer nauw met
elkander samengewerkt," aldus prof.
mr. H. Drion in zijn toespraken
tot besluit van zijn oratie, zich J
richtend tot zijn mede-senaatslid, J
de hoogleraar voor burgerlijk recht
i en internationaal privaatrecht, prof.
dr. J. Drionzijn broer.
„Ik geloof niet dat één van ons
beiden zich zorgen maakt over de
samenwerking voor de komende
vijfentwintig jaar."
Slechts met deze worden en één
korte opmerking tot prof. Lemaire J
werd bij deze oratie aandacht ge- i
vestigd op het unieke feit, dat twee J
broers in dezelfde faculteit thans J
hoogleraar zijn aan de Leidse Uni
versiteit.
Advertentie
DE BESTE en niet duur.Tubs 95-70-45 ct
hangt en zich met allerlei duistere za
ken, speciaal vrouwenhandel, bezighoudt.
De vrouw heeft hem lief en omdat hij
steeds zó weet voor te stellen, dat hij
haar uit handen van de politie weet te
houden en zij hem bovendien gelooft,
raakt zij aan de rand van de afgrond.
Deze schandelijke, ja afschuwelijke
gang van zaken wordt tenslotte aan het
licht gebracht door een van Frau Klin-
gers vrienden. Dank zij diens speurzin,
wordt haar armzalige verblijfplaats ont
dekt. En haar chanteur gearresteerd.
Een tuchthuisstraf van vijf jaar wordt
zijn verdiende beloning.
Alles nog juist bijtijds om de voor een
volledige krach staande fabriek van Frau
Klinger voor een failliet te behoeden.
De hoofdrollen in deze boeiende film
worden gespeeld door Barbara Rütting
en Carlos Thompson: de eerste als wil
loos slachtoffer, de tweede als de ge
wetenloze, die de vrouw in een hel van
ellende voert. Een met onvoorstelbaar
raffinement in elkaar gezette reeks van
gebeurtenissen, veroorzaakt door een
man, wiens ongelofelijke sluwheid even
redig was aan zijn totaal gebrek aan
geweten.
Zij moge als waarschuwing voor an
deren gelden!
Bakvissen-pub er teit
Lawaai om leraar
TRIANON Twee dweepzieke jonge
dames, leerlingen van een muziek- en
dansschool in Wenen, zijn verliefd op
haar muziekleraar. Zij staan niet alleen,
bijna alle vrouwelijke studenten hebben
haar hart aan deze goed uitziende char
meur verpand. Maar het verschil tussen
dit tweetal en de rest is, dat deze jon
gedames er niet in slagen het nuchter
verstand ook een woordje te laten mee
spreken, hetgeen de anderen kennelijk
wel gelukt. Tenminste, die blijven zich
niet vergapen aan deze over het paard
getilde, pedante en volkomen egocen
trisch denkende zanger (een voortreffe
lijke rol van Jean Marais). Maar deze
twee bakvissen zijn bereid zich geheel
en al aan hem te geven voor een enkel
goed woord, een achteloze liefkozing.
Voor hem is dat echter allemaal maar
spel. Een tijdpassering. Zijn gedachten
en gevoelens gaan op de eerste plaats
uit naar zichzelf en daarna naar zijn
gewezen echtgenote. Het tweetal be
merkt het niet eens! Zij vechten voor
zijn gunsten. Ieder op haar manier. De
een met de overmaat aan uiterlijke
charmes, die zij ter beschikking heeft,
de ander met de stille, maar totale over
gave, die zij kan opbrengen. De brute
egoïst profiteert van de meisjes naar
het uitkomt, maar als zijn vrouw bij
hem terugkomt, gunt hij haar geen en-
Wacht bij gehandicapte kind betrokken
Philadelphiadient elkander door de liefde
De schoonheid van het
graafschap Yorkshire
BIJEENKOMST GENOOTSCHAP
NEDERLAND—ENGELAND
De afd. Leiden van het Genootschap
NederlandEngeland hield gisteravond
een bijeenkomst in „De Doelen". Was de
V erkeersonge vallen
in Leiden
Hetgeen in vele perioden niet het ge
val is geweest, heeft zich in de periode
van 21 t.e.m. 27 november voorgedaan:
het aantal verkeersongevallen in de
Sleutelstad vertoonde een verheugende
teruggang en ligt maar(!) even boven
de dertig. Waren het er bij de voor
laatste telling nog 43, nu zijn dit er 31.
Ook het aantal aanrijdingen, dat licha
melijk letsel tengevolge had, is bedui
dend gedaald. Dit zijn er over deze
periode slechts vijf (voorgaande opgave
10). Het totaal aantal verkeersongeval
len, dat dit jaar in Leiden plaats vond,
is thans gestegen tot 1833.
opkomst ditmaal niet al te groot de ge
zelligheid liet weinig 'te wensen over. Als
gast was aanwezig Rev. C. T. Teape Fu-
gard, die aan de hand van een aanbal
fraai gekleurde lichtbeelden een praatje
hield over de schoonheid van en het
leven in Yorkshire, het grootste graaf
schap in Engeland. Men kreeg op deze
avond o,m. een indruk van de uitge
strektheid der vruchtbare vlakten, waai
de landbouw even intensief wordt uitge
oefend als de veeteelt (schapen!) in het
heuvelland. Vanzelfsprekend werd ook de
kuststreek in beeld gebracht. Visserij en
toerisme zijn daar kennelijk de voor
naamste bronnen van welvaart. Dat
Yorkshire rijk is aan oude abdijen bleek
eveneens Er werden tenminste heel wat
plaatjes geprojecteerd. Zeer fraai waren
vooral de in de winter genomen foto's.
Ook de kleurenpracht van de herfst in
dit Engelse graafschap moet wel in
drukwekkend zijn. De spreker vertelde
op plezierige wijze ook iets van de ge
woonten op het platteland en van zijn
ervaringen aldaar. Na de pauze werd
ook aandacht aan de stad York besteed.
De voorzitter prof. dr. A. A. Prins, leid dg
de bijeen/komst.
OUDERAVOND DA COSTASCHOOL
Gisteren werd in de openbare lagere
school aan de Da Costastraat een
ouderavond gehouden. De heer W. v. d.
Reyden, honfd der school, heette de
talrijke ouders hartelijk welkom, in het
bijzonder de Ouderraad, vertegenwoor
digd in de heren Maastricht en Reijn-
goud.
Na afhandeling van de gebruikelijke
agendapunten werden de ouders in de
pauze in de gelegenheid gesteld het
werk der kinderen te bekijken.
Na de pauze hield de heer M. G. H.
den Haan een lezing over „Zorgenkin
deren". De film, die hij daarna vertoon
de, was opgenomen in de Dr. van
Voorthuijsenschool.
Promotie ds. S. L. Verheus
Ds. S. L. Verheus, doopsgezind predi
kant alhier, is gistermiddag aan de Gem.
Universiteit van Amsterdam gepromo
veerd tot doctor in de godgeleerdheid op
het proefschrift „Kroniek en Kerugma
een theologische studie over de Geschicht-
bibel van Sebastiaan Franck en de Maag
denburger Centuriën". De promotor was
prof. dr. C. W. Mönnich. De promoven
dus doorliep de Doopsgezinde Kweek
school en studeerde aan de Universiteit
van Bazel, het Manchester College te
Oxford en de Amsterdamse Universiteit.
Op initiatief van de landelijke verenigingen voor christelijk buiten
gewoon onderwijs, waarin de besturen van deze scholen en inrichtin
gen, de onderwijzers (essen) en vele doktoren verenigd zijn, is thans
ook in Leiden een vereniging van ouders en vrienden van het
gehandicapte kind opgericht. Landelijk, doch ook plaatselijk is aan deze
vereniging de naam „Philadelphia" gegeven. Een naam, waarin als het
ware de totale doelstelling van de nieuwe vereniging opgesloten ligt:
dient elkander door de liefde!
Met deze oprichting treedt „Philadel
phia", waarvan het hoofd van de Ds De
VVolffscliool aan het Plantsoen, de heer
A. Huigens, voorzitter is, thans in de rij
van ouder- en nazorgverenigingen, wel
ke reeds jaren vruchtbare arbeid ver
richtten op het terrein van het open
baar en rooms-katholiek BLO. Het zjjn
met name de ouders van deze leerlingen
geweest, die dit landelijk initiatief met
beide handen hebben aangegrepen. Zij
vonden bij de uitwerking van hun plan
nen - men heeft er vele - een open oog
ei\ hart bij het onderwijzend personeel
van de Ds. De Wolffschool, terwijl ook
het bestuur van deze school, de Vereni
ging voor Chr. Onderwys, sympathiek
staat tegenover deze nieuwe loot aan
een reeds oude stam.
Koken, bakken en braden!
Een kijkje in de onlangs opgerichte
Avondschool voor Chr. B.L.O.
De meisjes zijn er met enthousiasme
aan het werk.
(Foto L.D./Van Vliet)
Ziet het bestuur, waarvan het secre
tariaat voor Leiden en omstreken in
handen is van de heer J. A. Smits,
woonark „Corel" te Zoeterwoude (post
Leiderdorp), met grote dankbaarheid
terug op het vele, dat door de pioniers
en vrienden van dit onderwijs is gedaan,
in het besef, dat juist de zorg voor het
gehandicapte kind zich uitstrekt van de
wieg tot het graf, is men er yan over
tuigd, dat voor deze jeugdige vereniging
nog een groot werkterrein braak ligt en
dat het thans meer dan tijd is, dat in
verenigingsverband de wacht bij het ge
handicapte kind wordt betrokken.
Daarbij is het streven erop gericht om
van de leerlingen mensen te maken, die
zich, ondanks hun moeilijkheden, straks
zelfstandig kunnen redden in de maat
schappij. Vooral ook in de tijd, dat zij
de liefde en bescherming van de ouders
moeten ontberen.
AVONDSCHOOL VOOR
OUD-LEERLINGEN
Hoewel er nog vele idealen zijn te
verwezenlijken, heeft de vereniging, wel
ke nu reeds circa 350 leden telt ,zich di
rect enthousiast geplaatst achter de
concretisering van de plannen om het
interieur van de school op te knappen.
Een en ander in nauwe samenwerking
met de gemeente en het schoolbestuur.
Een restauratie, welke de sfeer in de
school zeer ten goede kwam. Een vol
gende stap was het in het leven roepen
van een avondschool voor de oud-leer
lingen.
Een vorm van aanvullend onderwijs,
waarbij ook een plaats is ingeruimd
voor de voor deze leerlingen geschikte
ontspanning. Hiermede heeft de vereni
ging de eerste stap gezet op de weg van
het nazorgwerk, dat zovele facetten telt.
Een belangrijk aandeel heeft de afde
ling Leiden ook al gehad in de lande
lijke actie ten bate van de bouw en in
richting van een vakantiehuis voor ge
handicapte kinderen. Van de ton, welke
voor dit doel in drie maanden bijeen
kwam, leverde Leiden ruim f. 1700.
Vanzelfsprekend zal ook grote aan
dacht worden besteed aan het nazorg-
werk, dat thans reeds ztfn organisato
rische basis heeft verkregen. Dat het de
afdeling ernst is met de behartiging van
dit werk, is het in het leven roepen van
een commissie, die op korte termijn ad
vies moet uitbrengen over de inrichting
van een protestants tehuis voor alleen
staande gehandicapten.
Voorts wordt in deze kring ook de
wenselijkheid ingezien om zo spoedig
mogelijk tot de inrichting van een chr.
sociaal pedagogische nazorgdienst over
te gaan. Is deze dienst eenmaal een feit
- men denkt dat dit in 1959 het geval
zal zijn - dan staan daarna nog andere
te realiseren wensen op het verlang
lijstje van „Phiadelphia", zoals bijv. een
afzonderlijke school voor geestelijk
zwaar gehandicapten en een goede eind-
cursus voor hen, die in staat zijn zich
verder te bekwamen in technisch onder
wijs.
UITBOUW CHR. BLO
Een nauw contact heeft de afdeling
ook reeds opgenomen met het hier ter
stede gevestigde Chr. Orthopedagogisch
Instituut, dat zich beijvert om in Lei
den te komen tot de oprichting van een
bijzondere school voor kinderen, met
leer- en opvoedingsmoeilijkheden en
voor spraakgebrekkige leerlingen. Men
ziet in beide inrichtingen een goede en
noodzakelijke uitbouw van het Chr. BLO
Teneinde al deze plannen.te verwe
zenlijken zal in de komende weken en
maanden onder ouders en vrienden van
het gehandicapte kind, die sympathise
ren met het doel van „Philadelphia",
een krachtige actie worden ontwikkeld.
kele gedachte meer. De scherven van
haar schijngeluk moeten zij zelf maar
zien op te ruimen.
Dit gegeven naar de roman van Vicky
Baum is door Mare Allegret op zeer
breedvoerige, soms zelfs langdradige
wijze, uitgesponnen en het blijft moei
lijk aan de realiteit van de verschillende
personen te geloven. Niet wat betrft
Jean Marais. Die is tastbaar genoeg als
de muziekleraar, maar de voor deze ge
legenheid zwartharige Brigitte Bardot
blijft ondanks haar brutale sensualiteit
in deze film, een zeer aantrekkelijk
plaatje meer niet en Isabelle Pia
was te zwaarmoedig om aanvaardbaar
te zijn. Neen, dan kon het spel van Yves
Robert als Clement, de eeuwige tweede
man, ons heel wac meer bekoren.
De dodenval in Dakota
Spanning en actie
REX De bloeddorstige Cheyennes
op het oorlogspad! Wat dat betekende?
De bewoners van het toen nog „wilde"
Westen wisten het maar al te goed. En
zo zij het vergeten waren, werden zij
er op ontstellende wijze aan herinnerd
door de opgejaagde koetspaarden, die
met een door kogels doorzeefde koets
achter zich aan het kleine dorpje bin
nenstormden. De bloedsporen toonden
het drama aan, dat zich tij de over
val had afgespeeld. Maar er zijn nu
eenmaal altijd mensen, die geen tijd
hebben om te wachten. En dus vertrok
oncranks dat wrede teken aan de wand
een groepje personen naar Laramie.
Een uiterst heterogeen stelletje. Aller
eerst een bankrover voor zijn verleden
op de vlucht. Maar dat verleden werd
hem steeds voorgehouden door de man,
die onschuldig voor de daden van de
rover moest boeten en die zich het
nemen van wraak als levensdoel had
gesteld. Dit merkwaardige duo was der
halve onafscheidelijk. Evenals de nogal
dubieuze zangeres en haar begeleider.
Zij achtervolgde de impresario, die er
met haar geld vandoor ging, hij was
haar eeuwige sohaduw. En dan de man,
die vrede tussen Indianen en blanken
wilde bewerkstelligen. Hij kon n et
aohterblijven. En zo ging dat onderling
zo geheel verschillend en zo sterk ver
deelde groepje aan de levensgevaarlijke
tocht beginnen en zouden zij spoedig
bemerken, dat zij ondanks alle verscha
len elkaar al te sterk nodig zouden heb
ben. Moeten we na het geven van dit
verhaal nog vertellen, dat de toeschou
wers aan de Haarlemmerstraat een
overmaat van spanning en actie te
wachten staat? Dat er op een dode
meer of minder niet gekeken wordt?
De liefhebbers van dergelijke avontu
ren weten nu genoeg!
Blake helpt een handje
Volop gelegenheid voor
heldenverering
CASINO Ook in deze film, die
precies drie jaar geleden in een ander
theater in onze stad draaide, is Eddy
Cons tantin e de man, die in moeilijk
heden geraakt, maar er zich dankzij
zijn uitzonderlijke bekwaamheid in
boksen, sahieten, judo en nog meer van
dergelijke kwaliteiten, kranig uit weet
te redden en dan terloops ook nog even
een bende rovers en moordenaars ont
maskert. Wie het zó samenvat, doet
onze Eddy niet helemaal recht, want
hij vergeet dan de charme, waarmee
deze speler zijn rollen vervult, een
charme, die hem geknipt maken als
„held" van jongens (en meisjes?) tus
sen veertien jaar en een halve eeuw
ouder. In „Blake helpt een handje'' is
hij de gezagvoerder van een Super-
Constellation, die tijdens een paar dagen
verlof in Parijs een filmsterretje ont
moet, dat plotseling in de publiciteit is
komen te staan, omdat haar tegenspe
ler in tal van films onder raadselach
tige omstandigheden vermoord is. Ma
rion Miller, zo heet het meisje, wordt
ervan verdacht, méér van die moord te
weten. Larry Blake zou dan haar mede
plichtige zijn geweest. Natuurlijk laat
Larry dat niet op zich zitten en op
eigen gelegenheid ontmaskert hij een
gangsterbende, geleid door de eigenaar
van een beroemd modehuis en diens
vriendje. Het zou niet aardig zijn de
verrassende situaties te onthullen, waar
in Eddy Constantine, in de rol van
Larry Blake, verdwaalt, maar als men
weet, dat men kan genieten van een
revolverduel in een welgevulde garage,
van een knokpartij in een kolenkelder,
van zeer gevaarlijk nalopertje-spelen in
een filmstudio en nog een paar van dit
soort attracties, dan weten de kenners
genoeg. Dat Blake herhaaldelijk in ge
vaar is, maar juist op het kritieke
ogenblik steeds weet te ontsnappen,
spreekt wel vanzelf en eveneens, dat
hij de ene heldhaftigheid bovenop de
andere stapelt. Men kan zijn schou
ders ophalen over dit genre films, maar
ze voorzien in een behoefte. In elk ge
val is er weer volop gelegenheid voor
heldenverering.
Het slot in Tirol
Gezellige vrolijkheid
LUXOR De lieftallige en hart-
veroverende Erika Remberg en de door
de Sissifilms zo bekende Karl-Heins
Böhm (zoon van de beroemde dirigent
Karl Böhm) spelen de hoofdrollen in
dit pretentieloze, maar bijzonder char
mante verhaaltje van het jonge
vrouwtje, dat een erfenis krijgt. Over
het algemeen is dit een prettig dou
ceurtje, maar niet voor de jeugdige
freule Thérèse. Wat haar wordt nage
laten is een van ouderdom knarsend,
slot, waarop een onoverkomelijke berg
schulden rust. Doch in deze moderne
tijden is de jeugd niet meer zo sterk
gehecht aan wat vroeger onafscheide
lijk met 't geslacht verbonden was. Het
jonge meisje denkt nuchter en realiseert
zich maar al te goed, dat zij onmoge
lijk dit slot kan bewaren. Het gaat haar
aan het hart, maar het koor der schuld
eisers overstemt alle andere geluiden
en zij besluit tot een openbare veiling
over te gaan. Slechts een wonder zal
haar kunnen redden. Maar gelukkig, al
speelt het verhaal zich af in het fraaie
berglandschap van het onvergetelijke
Tirol, zij leven in filmland en daar is
dus alles mogelijk. Daar kan ook een
prettige jongeman komen opdraven,
I die het lieve freuletje van haar schulden
en haar vrijheid bevrijdt. Maar vóór
een gelukkig slot een einde maakt aan
i deze vrolijke gesohiedenis, maakt men
een allerprettigst en uittermate gezellig
uurtje door in en om „Het slot in Tirol".
