William Primrose eminent altist
in werk van Hindemith en Berlioz
Lezers schrijven
Concert Residentie-Orkest
CEMA -PATENT
RECHTZAKEN
SueSjeef ajs^g
Vrijdag 14 november 1958
Tweede blad no. 29595
Liever mens9 dart machine9
Een orkestrale weelde in Rimsky-Korsakof
Rimsky-Korsakof, Hindemith en Berlioz: wèl verwonderd elkaar op
het programma van het Residentie-Orkest te ontmoeten, sterk uiteen
lopend als zij zijn. Heviger contrast bijv. dan tussen de hyperroman
tische Berlioz en de celebrale Hindemith, die zich aan alle romantiek
ontworstelde, is nauwelijks denkbaar!
De in 1903 te Glasgow geboren arristocratisch spelende altist
William Primrose, die o.a. in 1950 Bartöks altvioolconcert introdu-
•eerde, voerde thans Hindemith's „Der Schwanendreher" (van 1935)
lit, dat velen nog wel rauw op het lijf zal zijn gevallen.
Wij geloven, dat Hindemith's schrijf
wijze van die jaren waarin het „experi
ment hoogtij vierde, alweer rijkelijk
achterhaald is, wat niet wegneemt, dat
hij hier 'n realistische imitatie geeft van
de „Spielmann" (de man met het buik
orgeltje zou men hem kunnen noemen),
die zijn „dissonerende" noten de wereld
instuurt met de overigens muzikanteske
en schrijnende en schrale technisch
meesterlijk knappe wijze, waaraan Hin
demith voor een groot deel zijn faam te
danken heeft. Men denke b.v. aan het
fugato van het tweede deel en nog zo
veel meer, dat Hindemith's vakman-
schap overtuigend aantoont. Maar op
een avond, waarop voor de televisie het
onderwerp „Mens en machine" behan
deld werd, speelde ons tijdens hel be-
luisteren méér de machinale „meedogen
loosheid" dan het .menselijk mededogen
door het hoofd
Primrose, die op het Edinburgh Festi
val tot de grote sensatie behoorde, gaf
van deze Hindemith zelf eminent al
tist een superieure interpretatie in sa
menwerking met een orkest in kleine
bezetting: slechts celli, contrabassen,
blazers en hmp. Naar ons gevoel is de
alt een tvpisch lyrisch instrument en
daar kwam in deze Hindemith vanzelf
sprekend niet veel van terecht, behalve
in het melodische tweede deel: „Nun
laube Lindlein, laube". Gelukkig echter
des temeer in de na de pauze gespeelde
Symfonie met obligaat altsolo „Harold
en Italië" van Berlioz.
Dat doet echter niets af aan het feit,
dat hij de uitzonderlijk veeleisende Hin
demith de briljante Finale met de
1 velerlei variaties en vondster." met
opvallend gemak beheerste, ondersteund
Idoor formidabele techniek en een losse
stokvoering. Primrose bewees hier al on
middellijk dat zijn vermaardheid op ge-
fundeerde gronden berust, al kon hij ons
niet bevrijden van de gedachte dat deze
„Schwanendreher" toch niet tot Hinde-
jmith's sterkste werken behoort.
Het begint op de duur zelfs bepaald te
irriteren
men Primrose's voortreffelijkheid in elk
opzicht, afgezien van één ongelukje, wat
iedereen overkomen kan. Primrose's
toonvorming is bepaald uniek; het was
een wonder de kwaliteiten van zijn in
strument te beluisteren! In net wel wat
holle retoische vuurwerk van de „Orgie
des Brigands" tot besluit van deze sym
fonie speelde het orkest zijn hoogste
troeven uit. door Van Otterloo meesle
pend geleid. Deze Berlioz ligt hem bij
uitstek. Persoonlijk kan ons dit werk
weinig meer boeien. Vóór alles nemen
wij kennis van de geniale orkestratie,
het bombastische karakter kunnen wij
echter moeilijk verteren. Een glorieus
..dirigentenstuk" is deze symfonie echter
ongetwijfeld en als zodanig willen wij
graag onze bewondering voor de uitvoe
ring uitspreken.
Van Otterloo schonk al het fascine
rend effect, die deze mijmeringen over
de rusteloos zwervende Harold-Berlioz.
wiens romantisch-melancholieke psyche
hier zo indringend spreekt, behoeft.
Eerlijk gezegd hebben wij hoe
vreemd het ook klinken moge! nog
het meest genoten van de programma-
inzet: Rimsky-Korsakofs ouverture „Het
Russisch Paasfeest", in een schitterend
gave vertolking, misschien ook zo emi
nent gespeeld, omdat dit programma op
ce band werd opgenomen en ieder foutje
zich dan tiendubbel wreekt!
Wat hier aan coloristische weelde en
punctualiteit geprojecteerd werd, was
zéér bijzonder Het gaat hier op de
teksten van de Obligod (gezangen der
Russisch-orthodoxe kerk) weliswaar
simpel melodisch toe, maar de exoti
sche uitbundigheid is zó pakkend, dat
men er nog altijd gebiologeerd naar
In Berlioz een kolfje naar Van Ot-
Iterloo's hand en met kennelijke overgave
gedirigeerd was Primrose een „solist",
[zoals men hem niet beter wensen kan.
Allereerst spreekt hier vanzelfsprekend
de symfonie, waarin de solo-altist is op
genomen. In de passages, waarin deze op
de voorgrond treedt naar Paganini's
oordeel véél te weinige onderscheidde
B.B. BINDINGSAVOND.
In het St.-Antoniusclubhuis hield
Wyk III van de Georganiseerde Zelfbe
scherming een bindingsavond, welke
volledig was afgestemd op het doel van
deze avond: de onderlinge binding tus
sen alle vrijwilligers zo sterk mogelijk
naar voren te laten komen. Dat deze ge
dachte van het wijkhoofd, de heer L.
Zitman en zyn staf, met de uitvoering
waarvan de buitendienst-assistent, de
heer N. H. Koning en zijn helpers was
belast, voor de volle 100% geslaagd is,
getuigde de prettige en gezellige wijze,
waardoor op alle aanwezigen aan het
gehele verloop van de avond actief werd
meegedaan.
Op geestige wijze werd de avond door
de drie wijkhoofden gezamenlijk ge
opend in de koffiekamer van het St.-
jAntoniusclubhuis, waarna alleen uit
stroomden naar de smaakvol ingerichte
grote zaal. Onder voortreffelijke leiding
van de heer Koning werd door allen
izonder uitzondering deelgenomen aan de
diverse daar opgestelde behendigheids
spelen, afgewisseld met enkele opgaven
voor het gehele gezelschap. Bovendien
werd een stroom van prijzen over de
deelnemers uitgestort. Niemand bleef
zonder prijs.
Het H.B.B., de heer S. W. Hagedoorn,
was enthousiast over het welslagen van
deze avond, hetgeen hij in een korte toe
spraak tot uiting bracht,, waarin hij
tevens lof bracht aan de organisatoren
en uitvoerders, maar waarin ook dui
delijk werd gesteld, dat de organisatie
B.B. een beroep moet en zal blijven
doen op de deelname en de gemeen
schapszin van de gehele burgerij, wier
bescherming en hulpverlening het enig
doel is.
Na een slotwoord van het wijkhoofd
gingen allen zeer voldaan en beladen
met pry zen huiswaarts.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Maria Cornelia Wilhelmina Adriana, dr.
van M. H. P. L. M. van Aren-donk en H.
M. Krol; Johanna Hermine. dr. van J. H.
Remond en H. La Lau; Cornells Pieter
Dirk. zn. van C. de Haas en C. Stokkel;
Marlon Geertruida. dr. van P. van Root-
8elaar en J. Rijsdam; Anna Maria Cornelia
drv van C. H. J. Zuidhoek en C. P. de
Groot: Martlnus Joseph, zn. van C. M.
Koomen en J. A Grimbergen; Jan. zn.
van M. Paats en J. M. Moeliker; Arle. zn.
van J. J. Dubbelaar en A. van Rhee.
GETROUWD
R. W. Münzenmayer en E. van Kerkhof;
H. T. van Hattem en M. van der Born;
|G. de la Rie en C. C. Kramer; A. P. M.
van Lier en G. W. C. Staats; N: Holswilder
en W. J. Ooilendijk; R. Hanselaar en G.
C. Koolstra; H. A. Lens en P. J. Anlba;
G. Eikerbout en H. van der Weijden; E.
A. Wolda en C. F. Verboog; J. Kleft en
T. van Bentveld; M. J. de Jong en M. B.
K Brittiln
OVERLEDEN
M. H. J. van Soest. 87 jr.. weduwe van
M. Bruijnen; R. J. van den Broek. 60 Jr..
man; C S. M. van Sonderen. 72 Jr.. we
duwe van J. C. van der Steen; C. Neder-
•tigt, 75 Jr.. man; D. La Lau, 73 Jr., we-
luistert. Toen Rimsky-Korsakof in 1898
rijn „Shérchazade" schreef, was ook
dit werk aan de orde. Het Paasfeest,
evenement voor de Russische kerk
(van weleer? is met grootse be
zieling uitgebeeld in schittering van
kleurige pracht. Zonder reserve zijn
wij erin opgegaan!
Dit was, in alle ongecompliceerdheid,
toch de „mens" die sprak en niet de
„machine". Mét en niet zonder een
hart!
En gelukkig is de mens In deze tijd
nog niet volkomen vermechaniseerd.
Vandaar het ovationele succes, dat
Van Otterloo en de zijnen met dit
„aloude" Rusland konden wegdragen.
Jammer dat het te kort duurde
H.
STICHTING
ALCOHOLICS ANONYMUS.
Gisteren hield dt afdeling Katv/ijk van
de Stichting Alcoholics Anonymus in het
Huis over 't Hof aan hét Gerecht een
voorlichtingsbijeenkomst.
De directeur van de Consultatiebu-
reaux voor Alcoholisme te Den Haag en
Leiden, de heer K. Brij der, hield een
korte inleiding.
Uit een groot aantal getallen (o.a.
één miljoen regelmatige alcoholgebrui
kers, van wie 30.000 te kampen heb
ben met verslavingsziektenconsta
teerde spreker, dat er aan dit leed, dat
zowel een sociaalmaatschappelijk kwaad
als een ziekteverschijnsel is, een einde
moet komen.
Bij een terugblik op de geschiedenis
bleek, dat de alcohol door de eeuwen
heen steeds haar eigen plaats heeft in
genomen.
Uit cijfers is af te leiden, dat in ge
spannen tijden (oorlogen, overheer
singen) het alcoholverbruik aanzienlijk
steeg. Daarom werd tien jaar geleden
„Anonymus" opgericht, die nu overal in
het land haar werkgroepen heeft. Ver
volgens wees dokter Breyman uit Kat
wijk op de funeste gevolgen van alco
holgebruik voor het lichaam. Ook enkele
A. A.-leden uit Amsterdam voerden het
woord.
Ter illustratie werden enkele films,
welke op dit onderwerp betrekking had
den, vertoond.
SCAPINO-BALLET GEEFT
UITVOERING
Onder auspiciën van de Leidse Jeugd
Actie geeft de Scapino-balletgroep za
terdagmiddag 22 november een uitvoe
ring in de Stadsgehoorzaal. Het pro
gramma, dat Scapino deze middag voor
de Leidse jeugd zal brengen, bestaat uit
vijf kleine balletten, t.w. vrolijke dans.
Prikkebeen. de kleine zeemeermin, ne
gerliedjes en het gipsbeen. Hierna volgt
het grote ballet „De verjaardag van de
infante" (de prinses en de dwerg) op
muziek van Jules Massenet.
BAZAAR „PNIËL" BRACHT f. 2000 OP
De ten bate van de hervormde wijk-
gemeente „Pniël" gehouden verkoopda
gen, hebben het mooie bedrag van
f. 2000 opgebracht.
SAMENSPREKING GEREF. KERK
(VRIJGEMAAKT) EN
CHR. GEREF. KERK
De kerkeraad van de Geref. Kerk
(vrijgemaakt) alhier heeft besloten zich
met een schrijven tot de kerkeraad der
Chr. Geref. Kerk te wenden, waarin op
een samenspreking wordt aangedrongen
waarbij de mogelijkheid tot een vereni-
ging van beide kerken zal worden on
derzocht. Een besluit, dat werd geno
men naar aanleiding van de vereniging
van de beide kerken in de gemeente
Eindhoven.
VAN PLAT GEVALLEN
Bij het wasgoed van de lijn halen is
gistermiddag de 54-jarige mevr. H. Lith-
Zandbergen in haar woning aan de
Oude Singel van een 3 meter hoog keu-
kenplat gevallen. Tengevolge van deze
val brak zij beide armen.
Tengevolge van een kuil in het
wegdek van de Oude Singel is gister
avond een 15-jarige leerling-monteur
met zijn bromfiets gevallen. De jongen
liep een gecompliceerde breuk aan zijn
rechteronderarm op.
Bij beschikking van de minister
van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen zijn benoemd tot lid van de
examencommissie natuurkunde en
scheikunde m.o. 1958 dr. J. J. M. Been
akker en dr H M Gysman. beiden te
Leiden; dr. W. L Groenevela te Oegst-
geest, prof. dr. E. Havinga, dr. H. C.
Kramers, dr. J. P. Murre, prof. dr. P.
Th Oosterhoff, prof. dr. W. Stevens en
Pr0^ar. K. W.^Tyoni^ jüeo Leiden,
Hoogleraren Lieftinck en
Goedhart naar Suriname
Rapport uitbrengen
De minister-president van Suriname,
mr. S. D. Emanuels, heeft over de fi
nanciële en economische vraagstukken
van Suriname overleg gepleegd met zijn
ambtgenoten Helders en Hofstra.
De Surinaamse regering heeft nodig
geoordeeld, een studie te latén maken
van de financiële en monetaire situatie
van Suriname, zoals deze zich op het
ogenblik voordoet, benevens de wense
lijkheid van de volgorde der uit te voe
ren welvaartsprojecten voor de volgende
5 a 10 jaren.
Twee Nederlandse deskundigen op
economisch gebied zyn thans uitgeno
digd, daarover rapport uit te brengen:
oud-minister P. Lieftinck die in de V.S.
vertoeft en prof. dr. C. Goedhart, hoog
leraar in de staathuishoudkunde aan de
Gem. Universiteit te Amsterdam, die
zich daartoe beiden bereid hebben ver
klaard. Naar verwachting zullen zy hun
rapport omstreeks april 1959 indienen.
In dit verband heeft mr. Emanuels
medegedeeld, dat de Nederlandse minis
ters van Zaken Overzee en van Finan
ciën. de heren Helders en Hofstra. mo
gelijk binnenkort een bezoek aan Suri
name zullen brengen.
Van de uitkomsten van dit bezoek en
van het rapport der beide hoogleraren
zal afhangen, of het tienjarenplan tot
een groter aantal jaren zal moeten
worden verlengd. Dit betreft ook rente
en aflossing der leningen.
Dr. Dreef schreef
„Van mei tof mei"
Eerste exemplaar overhandigd
De minister-president, dr. W. Drees,
die onlangs aan een persdiner medede
ling deed van de te verwachten uitgave
van door hem geschreven memoires uit
de bezettingstijd heeft vanochtend het
6 maanden
garantie
op de zolen
GRATIS
atlas van ds Benelux
bij ieder paar
Cema-patentschoenen
•111 tl k' ijy
Jongens- en meisjesschoenen
Een mooie luchtopname van het
bijtanken van het moderne Britse
vliegdekschip "Tide Flow' bij
oefeningen in de buurt van Malta.
eerste exemplaar ontvangen uit handen
van de wetenschappelijk uitgever dr. H.
J. Prakke. privaat-docent in de publi
cistiek aan de Rijksuniversiteit te Gro
ningen.
Dit is het eerste exemplaar van een
serie „Ons 20ste eeuwse verleden in
memoires en biografieën".
Het tweede deel. dat binnenkort ver
schijnt van de hand van prof. mr. dr.
N. E. H. van Esveld, is gewijd aan de
figuur van Treub, die juist dezer dagen
100 jaar geleden geboren werd.
Het deel dezer serie van de hand van
dr. Drees, zal de volgende week ver
schijnen. Heit bevat tal van persoonlijke
herinneringen aan bezetting en verzet.
Dit persoonlijke accent brengt met zich,
dat unieke, nog niet bekende voorvallen,
in het licht komen. Deze memoires, in
milde toon geschreven, zijn verlucht
met verscheidene foto's, ook van docu
menten.
(Advertentie)
Duitser verkocht
Marihuana-sigaretten
(Speciale berichtgeving)
De vorige week woensdag trachtte
een 19-jarige Duitser uit Wessum (by
Ahaus) in hotel .Monopole" te En
schede Marihuana-sigaretten aan de
man te brengen.
Dank zij de activiteit van een kelner,
die terstond de politie telefonisch
waarschuwde, kon de jongeman wor
den gearresteerd, nog vóór hij een
enkele transactie had afgesloten.
Reeds gistermorgen stond de Duitser
wegens overtreding van de opiumwet
voor de Almelose politierechter te
recht, die hem conform de eis veroor
deelde tot twee weken gevangenisstraf
met aftrek en verbeurdverklaring van
de in beslag genomen sigaretten.
Verdachte, die landbouwer is en werkt
op de boerderij van zijn ziekelijke vader,
had in Enschede een meisje leren ken
nen. Dit meisje verhuisde naar Rotter
dam en zo trok verdachte op zekere dag
enige weken geleden met amou
reuze bedoelingen naar deze havenstad.
Hij kwam daar in een bar in contact
met een neger, die hem 20 Marihuana-
sigaretten verkocht tegen een prijs van
1 mark per stuk. Ze waren gewikkeld in
papier waarop Marihuana stond. De
politie-rechter jhr. mr. P. L. E. van der
Maesen de Sombreff, kon niet aanne
men, dat verdachte niet wist, dat de van
de neger gekochte sigaretten zo on
schuldig waren. De bewering van ver
dachte, dat hij de prijs van sigaretten
niet wist hij had niet vaak sigaret
ten gekocht kwam de politierechter
eveneens ongeloofwaardig voor. De sub
stituut-officier van Justitie, mr. C. H.
Nuis, verweet verdachte dat deze zich
volkomen onschuldig voordeed. De po
litierechter meende, dat verdachte op
een gemakkelijke manier geld had wil
len verdienen. Toen hem de sigaretten
in Rotterdam waren verkocht, had ver
dachte zich tegen de verkoper uitge
laten over het doorverkopen met flinke
winst. Verdachtes raadsman, mr. F. A.
Harmelink, uit Almelo, meende, dat ver
dachte er domweg was ingelopen. Spre
ker achtte het mogelijk, dat verdachte
in de bewuste bar te Rotterdam onder
een zekere pressie de sigaretten had
gekocht. Hij achtte vele redenen aan
wezig om een mildere straf toe te ken
nen. De verdachte, die aanvankelijk
een houding aannam van volmaakte on-
schuldie. barstte in snikken uit toen
de officier met zijn eis kwam.
De lerarensalarissen (II)
De huidige maatschappij is een
groepsmaatschappij en wordt dat in
steeds sterkere mate. Men kan dit be
treuren - en ik geloof terecht - maar
het is een feit. Als individu legt men
het af, als groep kan men wat bereiken.
De arbeiders hebben dit reeds lang be
grepen en met hun vakbonden veel be
reikt voor hun positie. De werkgevers
hebben zich eveneens succesvol ver
enigd in belangengemeenschappen. Al
leen de middengroepen, speciaal de in
tellectuelen, hebben deze maatschap
pelijke ontwikkeling nog slecht begre
pen. Onderling verdeeld, ja zelfs wan
gunstig, staat men in het salarisstrijd
perk. Een typisch voorbeeld hiervan le
vert de wetenschappelijke hoofdambte
naar dr. C. Kruyskamp.
Deze vindt de pogingen van de lera
ren om salarisverhoging te krijgen on
juist en onverstandig omdat (na verho
ging) dan de maximum-salarissen van
de leraren boven die van de weten
schappelijke hoofdambtenaren zouden
komen te liggen. Of dit zo is weet ik
niet: ik ken de cijfers niet voldoende.
Maar het gaat hier helemaal niet om!
De heer K. vindt bovengenoemd ge
volg echter verkeerd en keert zich daar
om tegen de leraren. Ik zal hem eerst
in zijn betoog volgen en daarna aange
ven waar het wel om gaat.
Dr. K. vindt bovengenoemd gevolg
verkeerd omdat zijn groep „weten
schappelijk werk" verricht en de lera
ren „nauwelijks". Kennelijk vindt dr. K.
het verrichten van wetenschappelijk
werk het enige of voornaamste crite
rium voor de salarishoogte. Deze opvat
ting lijkt mij zeer eenzijdig en in strijd
met iedere salaris-praktijk, kortom on
houdbaar. Bovendien verrichten heel
wat leraren, buiten hun lesgeven, wel
degelijk wetenschappelijk werk. Dit is
maar gelukkig ook. want dr. K. weet
even goed als ik dat de universiteiten
voor wetenschappelijke werkers vaak
moeten putten uit het lerarencorps. De
argumentatie van dr. K. is dus alleen
al hierom vrij zwak. Maar dit alles ligt
nog naast de kern van de kwestie.
Bij de strijd van de leraren voor bete
re salarissen gaat het in feite om twee
dingen.
1. de manier waarop de regering
meent de vertegenwoordigers van de
leraren-organisaties in het georgani
seerd overleg, te moeten behandelen.
Overleg is dit niet, maar dictaat van
regeringszijde en argumentatie van de
kant van de leraren, waarop vrijwel
nooit wordt ingegaan. De enige reactie
van regeringszijde is, dat soms de ter
minologie van het dictaat wat wordt
gewijzigd, als de vroegere onhoudbaar
blijkt.
2. de vreemde toestand dat de hogere
ambtenaren (waarbij ook de wetensch.
hoofdambtenaren) wèl ruim 10% sala
risverhoging kregen in 1956 (argument:
er is een tekort aan deze mensen) en de
leraren niet (hier heerst blijkbaar geen
tekort!)
Dat binnen de groep van de hogere
ambtenaren eventueel onjuiste verde
lingen voorkomen, ligt hier volkomen
naast. Overigens moeten onjuistheden
hierbij natuurlijk goedgemaakt worden.
Maar niet volgens de methode van dr.
K met duwen naar omlaag. Die metho
de zou n.l. leiden tot een nog moeilijker
positie van de zwak georganiseerde mid
dengroepen in een maatschappij waar
in de macht en de kracht van de
groepsorganisatie bijna alles bepalend is.
drs. P. G. J. de Boer
De Groentijd (II)
In Uw blad van woensdag 12 novem
ber 1958 stelt mr. Kortenhorst van der
Sluys de groentijd aan de orde. Het
komt mij voor dat tegen zijn betoog
toch meer argumenten zijn aan te voe
ren dan U in Uw naschrift doet. Als hij
schrijft dat bij een enquête onder
ouders een afwijzend oordeel over de
groentijd zou blijken, dan is dat toch
niet in overeenstemming met het feit,
dat vele ouders wensen dat hun zoons
Corpslid worden, hoewel in Leiden toch
s( inds 1952 een gezelligheidsvereniging
bestaat, die geen groentijd kent. Deze
vereniging is „Catena" die thans onge
veer 160 leden telt en zijn woord mee
spreekt in de Bestuursorganen van de
Leidse Universitaire Gemeenschap, al is
weliswaar nog niet formeel erkend.
Wel kent Catena een kennismakings-
tijd, die daarin van een groentijd ver
schilt dat alle elementen van lichame
lijke en geestelijke vernedering van as
pirant-leden er uit verwijderd zijn. Ook
Catena ziet dus de wenselijkheid van
een zeker overgangsstadium voor de
nieuwaangekomen student.
Aangezien er dus keus bestaat tussen
twee bloeiende verenigingen op algeme
ne basis, die elk hun eigen attractieve
kanten hebben, lijkt het onnodig aan te
dringen op afschaffing van de groen
tijd bij het Corps. Daarbij komt dat, in
dien het huidige LSC een dergelijke
maatregel zou nemen, zeker grote tegen
stand is te verwachten van de zijde der
reünisten, die dan terecht zouden vre
zen dat hun aloude Corps zijn eigen
aard zou verliezen. Wat dat betreft, mag
de groentijd sinds 1903 sterk veranderd
zijn van karakter, nochtans niet van es
sentie. Het Leids Universiteitsblad
schrijft op zijn voorpagina van 19 sept.
1958: „Wat kan het Leisch Studenten
Corps te bieden hebben, dat het beta
ling eist van drie weken haarwortels,
viezigheid en gr oen verdriet? (een groen)
De groentijd is nog niet afgelopen, pas
daarna kan het duidelijk worden".
Zolang de keuze vrijwillig te bepalen
blijft, is een ingrijpen van hogerhand
overbodig. Een goede voorlichting zou
evenwel veel teleurstelling kunnen voor
komen.
Hopend met het bovenstaande aan de
discussie te hebben kunnen bijdragen,
verblijf ik met gevoelens van de meeste
hoogachting,
J. W. VAN WINGEN
Leiden Roodenburgerstr. 13
Wij ontvingen over hetzelfde onder
werp nog een tweede ingezonden stuk
van ongeveer gelijke strekking, dat wij
in verband met de beperkte plaatsruim
te niet in extenso kunnen opnemen. -
Red. „L.D.".
De Eltax-busdienst
Zeer geachte Redactie,
Langs deze weg wilde ik de aandacht
van de Eltax-directie en haar rijdend
personeel in de stad vragen voor het
volgende.
Het is weieens voorgekomen dat ge
noemd personeel in het Mors- en Haag-
wegkwartier, - en misschien daarbuiten
ook wel vroegtijdiger dan de in de
dienstregeling vastgestelde tijd van hun
stopplaats wegrijden.
Met stopplaats wordt hiermede be
doeld een markant punt, t.w. de stop
plaatsen aan de Lage Morsweg by de
winkels en eveneens aan de 5 Meilaan.
Op de beide stopplaatsen komt het in-
en uitstappen uiteraard veelvuldiger
voor dan bij de daar tussenin liggende.
Dat vroegtijdig wegrijden houdt niet
in. dat het hier gaat om enige minuten,
maar wel om één of twee, ten hoogste
drie minuten.
Deze. in andere gevallen niet mede-
i tellende minuten, zijn fnuikend voor de
regelmatige, zowel als niet regelmatige
buspassagiers.
Hoe gaat het n.l. in de praktijk toe?
De buspassagier weet van huis uit met
welke bus hij mee wil ryden. De klok
thuis is precies gesteld op radio-tyd.
Met deze tyd wordt terdege rekening
cehouden en men zorgt dan een ietsje
vóór of op de vastgestelde vertrektijd bij
de bushalte of stopplaats aanwezig te
zijn.
Het is dan heus geen prettige erva
ring om mede te maken, dat de bus dan
al weg is of net rijdende is om weg te
gaan. hoewel de klok de vastgestelde
tijd voor vertrek nog niet aangeeft.
Wat is nu het gevolg van dat vroege
re wegrijden?
Voor enkelen is het dan maar weer
een twintig minuten wachten op de vol
gende bus. Anderen gaan lopen zoals zij
nog zelden eelopen hebben om toch
maar te trachten tijdig aan het station
te zijn om hun vaste trein te halen, óf
om op tijd op hun werk te zijn hier in
de stad.
Naar aanleiding van het bovenstaan
de doen wij. buspassagiers, een beroep
op degenen wie het aangaat, om zich
alleen maar te houden aan de door hun
dienstleiding vastgestelde vertrektijden
et> daar niet van af te wijken. Het ver
trek Is on tiid of wel door enig manke
ment \vt maar nooit vroeger dan
is voorgeschreven.
Met dank voor de plaatsing.
Hoogachtend.
Buspassagier
