onger maakt poolmuizen tot begeerde lekkernij
Horst Buchholz
Ji
fie niet sterft, krijgt diploma
De ergste vrees
is poolvrees
NU INTERNATIONAAL
In de buurt van Cambridge Bay zijn Eskimo's de inheemse bewoners.
Van hen kunnen de Poolcursisten heel wat leren. Trouwens er zijn
enige Eskimo's, die als hulpleraar optreden.
i ala
door
vis-1"""
ten.
geen
menl
ngenl
1 tol
it er
:eeds
1 peil.
atiefi
nge<
hen-
Dati
erenj
vis-!
3
j| N
(Bijzondere medewerking)
5 isïe weken lang te leven eerst in een hut van takken en vervol-
zfenl"1 ccn i9loc Eskimosneeuwhut, en al die tijd zelf te zorgen
not^9e £tenf dat is de proef, die tal van officieren en leden
vin-3anadese luchtmacht moeten afleggen om voldoende geschoold
voor het geval van een noodlanding of een ongeluk in de
witte woestenijen in het Hoge Noorden. Zij leren aldus de
jniek van voortbestaan in het Noordland". De school, waar zij
ipleiding krijgen, heet terecht de „School of Survival", (school
l het voortbestaan.
:|ZE school heeft twee centra:
fFort Nelson in het noorden van
'Brits-Columbia, en Cambridge
p het zuidelijk deel van Victoria
L meer dan 300 km. ten noorden
e poolcirkel. Zij dient voor de
sig der „Noord-Vliegers" en le-
reeds honderden leerlingen af.
■sus is hard en rauw. Geen won-
'ant hard en rauw is het Hoge
;n als weinig andere streken!
'jrlingen leven er in omstandig-
die zoveel mogelijk gelijken op
«aarvoor een bemanning komt te
|t>ij een gedwongen landing in de
BOneindigheid. De leraren zijn
gle en ervaren poolvliegers, bijge-
ifioor Indianen en Eskimo's. Deze
dit boek eerder was verschenen. Zo
kwamen bijvoorbeeld de meeste leden
der Frcvnklin-expedlitde (midden 19e
eeuw) om het leven, wijl zij de „tech
niek voor het voortbestaan" en de na
tuurlijke mogelijkheden der wijde,
witte vlakten niet kenden. Zeer veel
andere ontdekkingsreizigers (aldus de
experts) stierven eveneens, en wel,
omdat zij poogden, het Noorden te
bevechten inplaats van het Noorden
voor zich te laten werken. In het
handboek zijn derhalve wetenswaar
digheden en wenken verzameld be
treffende de geografie der poolstreken,
het maken van noodreizen te voet, de
dieren- en plantenwereld, de inboor
lingen, het bouwen van slaap- en rust-
eindigheid. Zowel poolmuizen als wal
vissen en vleermuizen komen op het
„poolmenu" voor. Iedere huisvrouw zou
rillen bij de gedachte aan de zonder
linge spijzen, die als eetbaar en voed
zaam worden aanbevolen. Hachee van
muizen, brrr! En toch heeft menig
man zijn leven aan zo'n winterpotje
te danken gehad. Honger maakt rauwe
bonen zoet en poolmuizen tot een be
geerde lekkernij. Hoofdzaak is, dat een
verongelukte vliegtuigbemanning niet
van honger sterft vóór er hulp is
komen opdagen. Zeewier, korstmos en
wilgenspruitjes kan men ook tot een
smakelijke schotel verwerken. Dit
geldt ook van vleermuizen, walrussen,
slangen en zeekomkommers!
Hard is de leerschool der
Canadese vliegers, wier taak het
is, het luchtruim boven het
Rotsgebergte en de Witte On
eindigheid der Poolgebieden te
beheersen. Zij leren hoe eigen
en anderer leven te redden, als
het tot een noodlanding komt
in die barre streken. Zij leren,
hoe aan de dood te ontsnappen,
aan de Witte Dood, die rond
waart in die verlaten, rauwe
regionen. Zij leren., en als zij
aan het eind van de cursus nog
in leven zijn, zijn zij geslaagd.
Zó hard is de leerschool dier
mannen!
Drie dagen en dan
RIE dagen lang worden de cur
sisten theoretisch geschoold in
een goed verwarmd, van alle ge
makken voorzien gebouw. Dan gaan ze
in groepen van twintig naar Fort Nel
son in het Rotsgebergte om hun theo
retische kennis in praktijk te brengen.
Ervaren instructeurs houden voortdu
rend een oogje in het zeil.
Iedere cursist heeft passende kleding.
Voorts een slaapzak, een koffertje met
de „ijzeren rantsoenen" en enige an
dere voorwerpen, die een vliegtuigfoe-
manning in haar noodkoffers moet
hebben. Een beperkt aantal vuurwa
penen wordt uitgegeven voor geza-
maar daarmede moet hij alles doen en
geheel voor zichzelf zorgen. Hulp van
derden komt er niet. Tien keer moet
een kandidaat zulk een sprong gedaan
hebben, alvorens hy „geslaagd" is en
het insigne van „para-redder" mag
dragen. Bovendien moet zo'n para
redder om slechts één enkel staaltje
te noemen in staat zijn om een ri
vierwaardig vlot van 4.5 meter te bou
wen zonder touwen of spijkers. Pro
beert U het eens!
IN de rauwe wilde oneindigheid van
Canada's Hoge Noorden bevindt
zich een groep mannen, bang voor
duvel noch dood, ervaren in het leven
in bergen, bos, sneeuw, ijs en op het
water. Zij hebben zich in dienst ge
steld van hen, die door een ongeluk
om het leven dreigen te komen. Het
zijn sterke gezonde kerels, gehard als
weinig anderengehard en goed
lachs. Dat zij er zijn, is te danken aan
het feit, dat zij de „School of Survival"
volgden en het er levend afbrachten.
(NIVANO - NADRUK VERBODEN)
nu in sneeuw en ijs, opnieuw begint.
Het eerste, dat geleerd moet worden,
is, hoe een sneeuwhut of igloe te bou
wen. En dit moet goed gebeuren, om
dat de kandidaten in hun eigenge
maakte igloe's moeten slapen. Tenten
of barakken krijgen zij niet ter be
schikking. Dat een slaapzak en pya-
ma:s niet samengaan, schijnt vreemd,
doch is het niet. althans niet in de
poolgebieden. Je slaapt het wrarmst in
zo'n zak. als je er in Adamskostuum
in kruipt, zeggen de ervaren poolmen
sen Maar zo'n kruippartijtje bij enige
tientallen graden onder nul valt om
de drommel niet mee!
Para-reddingsschool
DE Canadese luchtmacht heeft nog
een ander merkwaardig oplei
dingsinstituut, dat eveneens zeer
hoge morele en fysieke eisen aan de
kandidaten stelt. Deze „school" ligt op
een afstand van 15 km. van Jasper in
het hart van het Rotsgebergte. ..Hen
ry House Field" is de naam van het
kleine natuurlijke vliegveld, waar de
opleiding goeddeels plaatsvindt Het
gaat er om, mannen op te kweken tot
zo ervaren parachutisten en helpers
in nood, dat ze te allen tijde en onder
alle omstandigheden kunnen en willen
afspringen boven de wildernis om
mensenlevens te redden. De mannen
moeten, zo nodig, in staat zijn om als
vroedvrouw op te treden! Zij moeten
bergen kunnen beklimmen en gebro
ken benen zetten. Zij moeten een week
lang alleen in de wildernis kunnen
leven, uitsluitend gewapend met een
bijl. Kortom, het is een opleiding, die
even zwaar als veelomvattend is!
Wie daar in de buurt van Henry
House Field ronddwaalt, kan verrast
worden door een tafereeltje, dat hem
de indruk zal geven van een aanval
van Marsbewoners op de aarde. Ge
tooid met een witte helm en gehuld in
een springpak, een draadmasker voor
het gezicht, zo daalt zo'n Mars-man
statig omlaag, soms boven open ter
rein. maar soms ook boven het oerbos.
Komt hij in de bomen terecht, dan
moet hij maar zorgen, behouden op de
grond te komen. Een bijl, touwen en
andere hulpmiddelen heeft hij bij zich,
vrees is een veel ernstiger kwaad
eft de mens reeds eeuwen lang
i gespeeld bfj het bereizen en
irsen der poolstreken. „Nog he
len dage", zei luitenant S. E.
jder, een der specialisten van de
'lese luchtmacht, „zijn er tal van
Jn, die zich allerhand spookbeel-
Jormen omtrent het Noorden en
j Distrekenmaar daar is geen
voor. Er is eigenlijk niets ge-
Innigs in het Noorden. Om voort
(«taan is het alleen maar nodig
weten, welke gevaren er zijn,
lig te onderkennen, en ook, om
f
^len, welke natuurlijke mogelijk-
in het gebied schuilen".
jj e officier, ruim 40 jaar oud, stamt
f Bereden Politie. Een andere des-
'ge is de nagenoeg even oude,
f ins uit de Bereden Canadese Po-
t voortgekomen, officier R. J.
iy. die verscheidene Eskimodia-
ii beheerst en langer dan vijftien
ewoond en gewerkt heeft in de
lieden.
e tweede plaats moeten de leer-
zich de kunst eigen maken, voor
If te zorgen, als zij eens „om-
zouden komen. „Net als bij de
port", pleegt luitenant Alexander
a (gen, „komt het er op aan, soepel
ib, slagen te leren incasseren en
l situatie uit te buien. Zelfs voor
'ïn poolmensen is het Noorden
f bed van rozen. De honger is de
f hijkste vijand van een in de pool
en verongelukt mens! Mijn leer-
moeten dus leren, hoe zij het
i jen voor zich kunnen laten wer-
a pant zonder die kennis doe je met
vastberadenheid en doorzet-
fermogen niets".
Het handboek
|80A O) 81 p 'U91I JOOA Ud^UdM 83l?
f inu ioa ppjS8§u8uiBS ^taoqpucq
f 098 uaqqaii jopucxaiv U8 A3CIOO
spoorden moeten bereizen of er
een ongeluk belanden. Gezag-
tode kenners der poolgebieden
fan oordeel, dat honderden men-
jered hadden kunnen worden, als
De para-reddersmoeten meer kunnen dan alleen maar omlaag springen boven moeilijk terrein. Op de grond moeten zij
in staat zijn om zieken en gewondent slachtoffers van een luchtramp b.v., veilig en wel. in behouden haven te brengen.
Dat dit hoge eisen stelt aan kracht, inzicht en doorzettingsvermogen der para-reddersweet iedereen, die het Rotsgebergte
kent. Een gewonde wordt over een rivier „geholpen".
Deze lachende jongeman is de 24-
jarige Duitse filmacteur Horst Buch
holz, een van de drie Duitse „sterren",
die in de laatste maanden voor de
Britse filmcamera's hebben gestaan.
Zijn collega's waren Hardy Kruger en
O. W. Fischer. En binnen afzienbare
tyd zal ook Curt Jurgens volgen. Dat
is het gevolg van de nieuwe koers, die
Rank heeft ingeslagen: betere films
met internationaal meer bekende
sterren.
Buchholz, die reeds op 16-jarige leef
tijd op de planken stond, beschouwd
wordt als een van de veel belovende
krachten uit de jongere Duitse garde
en als gevolg daarvan nu reeds elf
films op zijn naam heeft geschreven,
waaronder de bekende „Bekentenissen
van Felix Krull".
De zoon van de Berlijnse schoen
maker maakt in Engeland opnamen
voor „Tiger Bay". Horst is hierin een
Poolse zeeman, die vlucht voor de
politie van Cardiff, omdat hU een
vriendinnetje gedood zou hebben.
Buchholz maakte voor het begin
van zyn werk in Engeland kennis met
de filmpers, die hem complimenteerde
voor zyn Engels, al was dat met een
Amerikaans accentje. „Ik leerde En
gels op school", zo vertelde Horst de
krantenmensen. ..Daarna oefende ik
het door te luisteren naar de Ameri
can Forces Radio Network". Vandaar
dat Amerikaanse accent. Het kan hem
wellicht in de naaste toekomst van pas
komen, want Amerikaanse filmmakers
hebben de jeugdige Duitser benaderd
voor een rol in een produkt van Hol
lywood. Het was nu nog niet vast
omlijnd, maar het zal de filmdeskun
digen niet verbazen wanneer zij hem
nog eens in een Amerikaanse rolprent
tegenkomen. De filmwereld wordt
steeds internationaler en Horst Buch
holz naam is al reeds gemaakt.
En nu, vrienden zegt de
i beijveren zich om
instructeur na aankomst te Fort Nelson bouwt U een huisje in het bos! En de mannen
althans enige be scherming te maken tegen de grimmige natuur
»;ren van het Noorden" toch ken-
natuur en de mogelijkheden
'dan welke blanke ook.
Poolvrees
f EE oogmerken streven de leraren
via. In de eerste plaats is het zaak
(tn de leerlingen, die de pool-
(|i niet kennen en niet gewend
(an „grondwerk" in die ijzige
i, over hun poolvrees heen
Ipen. Wij lachen, in ons gema-
Jimaat wel eens om mensen, die
wemmen kunnen en watervrees
fa.
plaatsen, de verzorging van vuurwa
penen. voedsel en kleding in het Hoge
Noorden, en voorts alles wat verder
voor iedereen, die het land niet kent,
van belang is om in leven te blijven.
Eén der interessantste hoofdstukken
bestaat uit het Vreemdste Kookboek
ter wereld. Daarin is alles samenge
bracht over eetbare dieren en planten
(en hun toebereiding) in die witte on-
Het „Pool-Kookboek" leert de ge
bruikers tevens, welke planten gevaar
lijk zijn om te eten. Alle zeevissen
(behalve de haai) kunnen rauw war
den verorberd. Zy zijn het smakelijkst
als zij in bevroren toestand in dunne
schijfjes worden gesneden. Minder
aanbeveling Verdient het, om zoet
watervis rauw te eten, want sommige
soorten dragen gevaarlijke parasieten
bij zich, zoiiat koken de veilige weg is.
menlijk gebruik. De noodrantsoenen
zijn voldoende om niet van honger om
te komen, maar volgens de instruc
teurs „hou je een afschuwelijk leeg ge
voel in je maag. als je niet zelf zorgt,
er wat bij te vangen"! De jacht en de
bouw van een slaapplaats nemen een
zeer groot deel van de tijd der cur
sisten in beslag.
Na een weekje bij Fort Nelson te
hebben „gewerkt", gaan de cursisten
per vliegtuig naar Cambridge Bay,
waar het lieve primitieve leven, maar
