EJ^mark
Pullovers
12?
Europese Beweging streeft naar een
hechte internationale organisatie
M. van Aken (Leiden)tal van
initiatieven en grote activiteit
WINTERBESCHERMING
Gebr. v. IJLDEN
Elke woensdag
Peek&Cloppenburg
Meesterlijk spel Haagse Comedie
Leiden, in toekomst stad van
200.000 inwoners
97ste Jaargang
Dinsdag 21 oktober 1958
Tweede blad no. 29574
Met hernieuwd elan voorwaarts!
Het is een zware opgave het Europese publiek enthousiast te maken
en te houden voor de eenheidsgedachte. Een massademonstratie is de
Europese beweging in geen der betrokken landen ooit geworden.
Vaag voelt men wel aan, dat er iets moet gebeuren om de eigen
aardige toestanden op te heffen, welke gepaard gaan met de huidige
verdeling in soevereine staten van een zo beperkt gebied als West-
Europa. Maar, ondanks de vooruitgang op het vlak van de econo
mische eenwording, ontbreekt toch nog te veel de spectaculaire
ommezwaai in de gedachtengang van de doorsnee-Europeaan, die hem
doordringt van het ideaal betrokken te moeten zijn bij de intrede van
een nieuw tijdperk.
In een gesprek met onze stadge
noot en lid van de Leidse gemeente
raad, de heer M. van Aken, directeur
van het secretariaat der Europese
Beweging in Nederland, bleek ons
dat deze organisatie zich met het
oog op dit gebrek aan „geloof in
zichzelf" heeft voorgenomen de door
de economische strubbelingen ivat
op de achtergrond geraakte politie
ke eenheidsgedachte (een supra
nationaal federalistisch gezag ge
controleerd door een langs Europese
lijnen gekozen parlement) met her
nieuwd elan te propageren. Her
nieuwd inderdaad, want de reorga
nisatie, die vorige week te Roer
mond haar beslag kreeg, moet men
zien als de erkenning van een na
tuurlijk groeiproces, een samenbun
deling van krachten, die de ontwik
keling van nieuwe initiatieven al
leen maar kan bevorderen.
Vijftig jaar
gezondheidszorg
Groene Kruis binnenkort
een halve eeuw in Leiden
De protestantse vereniging voor Ge
zondheidszorg „Het Groene Kruis",
hoopt spoedig haar vijftig jaar bestaan
in Leiden te vieren. Naar aanleiding
hiervan sprak gisteren op de voorlich
tingsavond, die in het clubgebouw van
de Speeltuinvereniging „Ons Eiland"
gehouden werd, de heer W. P. Droog uit
Vlaardingen over: „50 jaar gezondheids
zorg". Spreker begon zijn causerie met
het voorschotelen van getallenreeksen,
waaruit tenslotte bleek dat de volksge-
zondheidsorganisartiie in Nederland de
afgelopen vijftig jaar enorme dingen
verrioht heeft. Hoewel de bevolking ver
dubbelde, veranderde de gemiddelde le
vensduur van de mens van 51 tot 73
jaar, terwijl in het buitenland de grens
veel lager ligt, n.l. bijv. in Frankrijk 58
jaar en India 28!
Het sterftecijfer liep terug van 15%
naar 7% procent.
Hieruit volgt, dat de bejaardenzorg
een probleem van de eerste orde is ge
worden. Om tot een dergelijke vooruit
gang te komen, is het nodige gepres
teerd. Vele mensen hebben in deze ge
zondheidsorganisatie hun taak en roe
ping verstaan. Zo telt Nederland mo
menteel bijv. 265 schoolartsen en 57 ge
zondheidskolonies.
Vervolgens schetste spreker in korte
trekken de oprichting van het „Groene
Kruis". In Zuid-Holland is de vereni
ging in 1900 opgericht, onder leiding van
de arts Polman en ds. Fleischer, waar
na zij spoedig tot een landelijke organi
satie uitbloeide. Zo kwamen er in diverse
plaatteen consultatiebureaus. Bovendien
zorgde de wijkverpleegster, dat de me
dische voorschriften van de huisdokter
op verantwoorde wijze opgevolgd wer
den. Verder exploiteert het Groene Kruis
zuigelingenbureaus. Vooral de kleuter
bureaus vormen een steunpilaar van de
huidige gezondheidszorg.
Naast de moedercursussen is er ook
een cursus voor de vader en juist voor
deze cursus brak de heer Droog een lans.
De taak van de ouders is het kind
op te voeden tot een waardig lidmaat
van de maatschappij. Spreker vond het
een noodzaak, dat ook de vader voor
lichting omtrent deze moeilijke taak
ontvangt. Voorts helpen de kruisvereni
gingen bij de kanker-, reuma- en polio-
bestrijding.
Tenslotte sprak de heer Droog over de
grote waarde van de prenatale zorg.
Hoe het gouden jubileum van „Het
Groene Kruis" in Leiden gevierd zal
worden blijft nog een verrassing. In
ider geval zullen de patiënten in decem
ber een kleine verrassing ontvangen.
Na de pauze vertoonde mej. T. Blom
van de Vooriichtingsdtemst der Z.-H.
Ver. „Het Groene Kruis" te Rotterdam
de film „Wit wint".
Dokter J. C. Meyboom opende deze
zeer goed bezochte bijeenkomst.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Willem Nioolaas Theodorus, zn van M.
W H. Vrouwenvelder en C. M. Stolwijk,
Balthazar Simon Lyphart, zn van T. H.
ten Berge en M. Wieringa, Sophia Hendrl-
ka Wllhelmina, dr van J. Kloos en S. H.
W. Mleremet, Harriët Olga, dr van H. O.
Boon en J. A. L. van Duiven, Johanna
Geertruida, dr van G. A. Siera en M. C.
Kijk in de Vegte, Johanna Christina Eli
zabeth Maria, dr van M. C. Vrij en C. C.
van der Sluis, Harm, zn van K. Holt en R.
van Dijk. Huibert, zn van E. Groenendijk
en F. A. Cools, Rudolf Christiaan, zn van
P van der Waals en M. C. Kuljper, Wil
lem Frederik, zn van W. F. Devllee en A.
E. Annard, Marieke Hélène, dr van A. Pijn
akker en C. Boom, Cornells, zn van G.
Nieuwpoort en P. C. Vooijs, Paulus Maria,
zn van W. van Wetten en M. Straver. Ma
ria Johanna, dr van A. L. Deegenaars en E.
H. Zwanenburg, Margaretha Wllhelmina
Maria, dr van J. J van der MeiJ en W. van
Haastregt, Helena Johanna Christine, dr.
van C. van der Nat en J. A. Breddels,
Adriana, dr van J. van der Bent en A. C.
van den Oever, Elbertus Cornells, zn van
E. T. de Haar en C. C. van der Voort, Cor
nells, zn van F. van der Niet en A. Vlie
land. Cornelia Helena, dr van D. de MooiJ
en C. Star.
GETROUWD
J. A. Cras en A. A. M. Frissen.
OVERLEDEN
N. C. K. van Schie, 15 uur, zoon, G.
Vlaanderen, 65 Jaar, echtgenote van A. de
Romijn, G. J. Dexel, 60 Jaar, man.
M. VAN AKEN
Europees gaan denken
Immers de toezichthoudende Neder
landse Raad van de Europese Beweging,
waarin een aantal prominenten uit
kringen van politieke partijen, vakbon
den, werkgevers- en vrouwenorganisa
ties zitting hadden, is thans opgegaan
in de beweging van Europese federalis
ten, die onder de naam Europese Be
weging in Nederland haar actie zal
voortzetten. De nieuwe organisatie kent
twee categorieën van leden: de indivi
duele en de verenigingen, bonden etc.
Ongelukkigerwijs heeft te vaak de ge
dachte opgeld gedaan, dat het voldoende
is, wanneer men als lid ingeschreven
staat bij een in de Europese Beweging
opgenomen organisatie. Men zal in de
toekomst daarom meer de nadruk leg
gen op het belang van de individuele
leden voor de mate. waarin de beweging
in ons land voor haar dealen kan op
komen. Grootscheepse propaganda-ac
ties wil men graag voorbereiden, maar
het ontbreekt aan de nodige financiën.
Zeker in officiële kringen tekent de
idee zich steeds meer af, dat de Euro
pese Beweging een eigen taak heeft ten
opzichte van de problemen, die de een
wording op welk terrein dan ook in de
weg staan. Te meer daar het supra
nationale karakter van de Europese
commissie voor de gemeenschappelijke
markt en Euratom nog beperkt is en de
nationale regeringen niet altijd initia-1
tieven kunnen nemen, die voor een op
lossing der moeilijkheden noodzakelijk
zijn, liggen hier mogelijkheden voor een
avant-garde beweging zonder nationale
b estuursverantwoordel ij kheid.
In dit licht gezien wil de Europese Be
weging in Nederland zich daadwerkelijk
gaan bezighouden met het probleem
van de Europese zetel voor de uitvoe
rende organen der gemeenschappen, de
moeilijkheden met betrekking tot de
nationale beschermingsvoorschriften ten
behoeve van de landbouw, de monetaire
eenheid, de bevordering van verkiezin
gen voor een Europees parlement inge
volge artikel 138 van het EEG-verdrag,
de uitbreiding van de Europese eenheid
tot de landen buiten de zes. de vrijhan
delszone, het Europese beleid ten op
zichte van de Oost-Europese volkeren
die zeker niet in de steek gelaten
mogen worden, die er ook bij horen en
die geruggesteund zullen worden door
een Westeuropese eenheid. Voorts wil
men komen tot een positieve Europese-
Atlantische politiek met betrekking tot
de Arabische landen en wenst men zich
te gaan bezighouden met de mogelijk
heden van het Jonge" Centraal-Afrika.
HECHTE INTERNATIONALE
ORGANISATIE
De Europese Beweging in Nederland
streeft naar de totstandkoming van een
hechte internationale organisatie, die
de leiding kan nemen van alle geza
menlijk te voeren Europese acties. Er
bestaat reeds een centrum voor Euro
pese federalistische actie (AEF) en een
(internationale) Europese Beweging,
maar concentratie, zo verwacht men,
kan ook hier alleen maar heilzaam wer
ken. Gelukkig zijn er tekenen die op een
zeker hergroepering in internationaal
verband wjjzen.
Maar zonder de „eenheid in beweging"
zijn de onderscheiden organisaties toch
wel actief. Zo hoopt de AEF het door
omstandigheden uitgestelde congres van
20 juni j.l. over de politieke eenwording
nu half november te Wiesbaden te
houden. Voorts heeft dit internationale
Europese centrum twee studie-objecten
aan de hand. namelijk Afrika en de
kwestie der Duits-Poolse verhoudingen.
De Internationale Europese Beweging
is voornemens in 1959 een politiek con
gres in Londen te organiseren.
De Europese Beweging in ons land
heeft een politieke en een culturele com
missie in het leven geroepen, voor welke
men een belangrijke taak ziet wegge
legd.
Meer dan voorheen wil men thans
het ideaal in bredere kring naar voren
brengen, dat aan alles wat totnutoe is
verricht en aan de plannen voor de
toekomst ten grondslag behoort te lig
gen: he streven naar de daadwerkelijke
politieke eenheid van een nieuw fede
raal Europa, niet zoals mej. mr. B.
C. 1VÏ. J. Twaalfhoven, sprekende na
mens de Nederlandse Jongeren Raad,
het op het congres te Roermond uit
drukte om ons als Europeanen te
handhaven tegenover andere wereld
machten of ons te verweren tegen be
dreigingen. maar om van onze techni
sche, culturele en geestelijke rijkdom
men te kunnen meedelen ten dienste
van de mensheid.
Advertentie
Staat Uw wagen altijd buiten
Laat de onderzijde
TECTYLEREN
afdoende bescherming tegen roest.
HOGE RIJNDIJK 90. TEL. 22610
Gouden bruiloft
Op 4 nov. 1908 gaven de heer H. van
Amsterdam en mej. M. Eradus elkander
in tegenwoordigheid van de ambtenaar
van de burgerlijke stand in Leiden het
ja-woord.
Het echtpaar viert dus binnenkort
zijn gouden bruiloft. Bruid en bruide
gom, resp. 69 en 72 jaar oud, wonen
reeds gedurende 27 jaar in de Wetstraat
21 en genieten beiden nog een vrij goe
de gezondheid. Mevrouw Van Amster
dam doet dan ook met veel plezier haar
eigen huishouding, terwijl haar man het
liefst in de achtertuin bezig is. In deze
tuin bevinden zich behalve bloemen en
planten ook een groot aantal duiven,
konijnen en kippen. Geen wonder dus,
dat ook de bruidegom genoeg te doen
heeft! Overigens heeft deze zijn gehele
leven hard moeten werken om aan de
kost te komen. Stond de heer Van Am
sterdam reeds op 11-jarige leeftijd als
heetwaterkr aan jongen in een jenever-
branderij, een later later voer hij als
schippersknecht over de Hollandse wa
teren. Op 19-jarige leeftijd kwam hij in
een steenfabriek terecht. Negen jaar la
ter verwisselde de bruidegom deze ar
beid voor een werkkring bij de Lichtfa
brieken. Na 37 jaar lang zijn krachten
aan dit bedrijf gegeven te hebben ging
de heer Van Amsterdam met pensioen.
Uit dit huwelijk werden tien kinde
ren geboren, vier zoons en vijf dochters
zijn thans nog in leven. Verder heeft
het gouden echtpaar 21 kleinkinderen
en 1 achterkleinkind. Het spreekt van
zelf. dat de vreugde gedurende de
bruidsdagen, die gisteren zijn ingegaan,
door velen gedeeld wordt.
Onze oud-stadgenoot, de heer J. C.
Kloots, referendaris 2de klasse der PTT
te 's-Gravenhage (telefoondistrict) is
gerekend van 1 september jJ. benoemd
tot referendaris.
Advertentie
rf .*J,
J Originele Italiaanse import
Een weergaloze Jongens-
marktaanbledingoriginele
Italiaanse pullovers aie U
moet zien om U nóg meer
overde lageprijsteverbazen
model Fully Fashioned
moderne ronde hals
zuiver wollen kwaliteit
nieuwste modekleuren
6 jaar
|\ff '*''e'ne sf'is'n9 Per mo°i
In een uitverkochte Schouwburg speelde de Haagsche Comedie voor
K. en O. „De Maanvogels", blijspel in vier tafrelen van Marcel Aymé,
en zij heeft dit gedaan op een wijze haar reputatie volkomen waardig.
Fantasie kreeg vrije teugel in
„De Maanvogels"
Het is een zonderling geval, waarvoor
Chabert. directeur van een in een Frans
provincie-stadje gevestigd internaat
voor „moeilijke" leerlingen zich ge
plaatst ziet. Zijn schoonzoon Valentin,
nog niet afgestudeerd (wat heden ten
dage méér voorkomt) staat hem ter
zijde als surveillant en komt tot de ont
dekking, dat in hem krachten sluime
ren. welke volledig in tegenspraak zijn
met de exacte wetenschappen. Als hij,
na een nogal scnerp dispuut tussen de
echtelieden Chabert zich sterk op me
vrouw Chabert concentreert, verandert
zij ineen maanvogeltje. Wij moe
ten het wel aanvaarden, want als hij
zich even in een zijkamer met schoon
mama heeft afgezonderd, blijkt zij ver
dwenen te zijn en is de grote plaats,
die zij in het gezinsleven placht in te
nemen, gereduceerd tot een klein stokje
in een nietig vogelkooitje.
Valentin vervalt van kwaad tot erger.
De nogal frivole leraar Bobignot aan
schouwen wij eerst nè, de metomorfose,
maar twee lastige leerlingen en twee
niet minder lastige politiemannen op
zoek naar Bobignot. zien we als het
ware vóór onze ogen een gedaantever
wisseling ondergaan, die het moet gezegd
niet in hun nadeel uitvalt, tenminste
wat het uiterlijk betreft. Périsson, die
zijn zoon Etienne met de karwats tracht
op te voeden, brengt als laatste red
middel zijn telg naar Chaberts kost
school en ook hij kirt weldra als maan-
vogel in zijn kooi. Hij wordt door
Valentin aan de hoede van de verbijs
terde, maar niet minder verheugde
zoon toevertrouwd. Een inspecteur van
het Middelbaar Onderwijs en een
schoolopziener sluiten de rij voorlopig,
maar we gaan de pauze in met de
vaste overtuiging, dat het hier niet bij
2ial blijven.
Eerste concert Kunstkring voor Allen
Willem Andriessen liad, ondanks
tekortkomingen, warm succes!
Nog altijd sterk en benijdenswaardig
Wat is al méér dan een halve eeuw het warme succes geweest en nu
nóg van Willem Andriessens spel?
Wij geloven: de eenvoud, de oprechtheid en de bloeiende muzikaliteit ervan.
Zélfs nu wat wonder als men over de zeventig is? de vingers niet zo rap
meer mee willen als eertijds en het virtuoze passagespel gevaren gaat inhouden
en tot moeilijk te overwinnen obstakels aanleiding geeft.
Voorts is er Andriessens onverwoestbaar „élan vital", dat hem tot op hoge
leeftijd jeugdig houdt en door de jaren heen geen zorgen over een wankele
ouderdom geeft.
Willem Andriessen gaat onbevangen
zijn eigen eerlijke weg, stoort zich niet
aan moderne opvattingen, ook wat de
programmakeuze betreft, maar eert
doorleefd en gevoelig de componisten,
die hem na aan het hart liggen, waar
mee hy zich verbonden voelt, zonder
zich aan modegrillen te storen
Naast een naief idealisme openbaart
zich ook bij hem een bezonken wijsheid
en het resultaat van véél ervaring. Deze
ogenschijnlijke tegenstelling vormt een
van de grootste charmes van zijn door
dacht spel. dat nog altijd zulk een bio
logerende 'invloed op zijn auditorium
blijkt uit te oefenen. En wie mogelijk de
tijd voor hem gekomen acht om zijn
plaats voor jongeren in te ruilen krijgt
ongelijk wanneer hij constateert, hoe
warm men daze persoonlijkheid nog
altijd ontvangt en er zich gelukkig bij
voelt.
De criticaster zou gemakkelijk, gezien
de stroom van superieure moderne pia
nisten, ook zwakke zijden in dit spel
kunnen blootleggen, maar hij doet dat
liever niet, omdat er één grote factor is,
die men bij die anderen veelal mist: na
melijk de openbaring van een „hart".
Ook hij komt onder de bekoring van
dat hart, van deze eenvoud en waar
achtigheid, waaraan hij zich laaft als
aan een weldadige bron.
Kan zuiver water niet gezonder zijn
dan de heerlijkste likeur?
Dit .gezondma kende" in Andriessen's
spel hebben ij ook nu gewaardeerd.
Met Beethoven's Sonate in Es gr. t.,
Schumann's „David-Sbündlertanze" waar
in de contrasteren Ie figuren van Flo-
restan en Eusebius de hartstochte
lijke tegenover de gevoeldge in Schu
mann's wezen verenigd hun treffende
romantische accenten verkregen, drie
Préludes van Debussy met een rake
mondelinge explicatie welke zich ook
voortreffelijk lenen zou voor een jeugd-
concert en tenslotte „zijn" Ohopin (Ber
ceuse op. 37 en Fantasie op 49), heeft
Andriessen getoond, wat hij wat waard
is en zich naar eigen aard gegeven: dat
wil zeggen volstrekt natuurlijk en wars
van vals effectbejag.
Dat mee te maken waarborgt op zich
zelf al een avond van blijdschap over
zoveel goede gaven!
Omdat ze puur en uit een .gouden"
ziel getoverd zijn
Van toveren gesproken: Andriessen
toverde zo losjesweg en met vanzelf
sprekend gemak, na het geestdriftige
applaus, nog twee toegiften uit de over-
vulde doos, die hij tot zijn beschikking
heeft.
Voor hen, die het niet geraden moch
ten hebben: dit waren Schuberts „Mo
ment musical in F" en de Revolutie
étude van Chopin. Ze behoorden, afge
zien van enkele misslagen, tot het beste
deel van de avond. Met een gevoel van
eerbied voor de prestaties van hem, die
éénmaal tot de meest gerenommeerde
pianisten op onze podia behoorde, na
men wy afscheid.
Het is niet een ieder gegeven op zó
hoge leeftijd de mensen nog zoveel te
geven waarvoor zij dankbaar mogen
zün.
Dat Andriessen dit kan maakt hem
tot een sterk en benijdenswaardig mens.
Er zjjn onder de uiterlijk briljante
jongeren tevelen ,die innerlijk vér van
hem verwijderd staan
Lezers schrijven
HET OVERVLOEDIGE FRUIT
Hooggeachte Redactie.
Met veel genoegen heb ik het artikel
m uw Courant van zaterdag 18 oktober
J.l.. gelezen over het goedkope fruit van
dit jaar.
Als iemand, die veel veilingen bezoekt
in Nederland en ook in België, wilde ik
U toch eens iets vertellen, wat het
publiek toch ook zeker moet weten.
Ik lees n.l.., dat de veilingklok meteen
naar onder de 20 ct. per kg draait en
de populaire rassen zelfs tot 5 ct per kg.
Nu zullen duizenden huisvrouwen zich
afvragen: waar is dat goedkope fruit
dan?
N.l. de appelen met name Cox's-Oranje
brachten deze week voor goede kwaliteit
niet onder de 40 ct per kg op. De goede
peren n.l. Cornice tot 60 cent per kg;
mooie goudreinetten en sterappelen tot
23—25 ct. per kg. Alles op de veiling.
Dit betekent, dat vóórdat die Cox's-
Orange-appelen van de veiling bij mevr.
op tafel komen, ze toch minstens 65 tot
75 ct per kg kosten.
Voor mij en duizenden groenten- en
fruithandelaren, zomede voor duizenden
huisvrouwen is het van groot belang, de
juiste stand van deze zaak te weten.
Met de meeste hoogachting,
S. GROEN,
Dr. v. RhUnstraat 19. Leiderdorp.
GEEN ENGELAND—RUSLAND
OP T.V.
Geachte Redactie,
Bij voorbaat dank.
Met verbazing en verontwaardiging
heb ik zaterdag j.l. in uw Blad gelezen,
dat nu ook de interland voetbalwed
strijd EngelandRusland niet door de
N.T.S.. wordt uitgezonden, zodat voet-
balminnend Nederland voor de zoveel
ste keer achter het net vist.
Het is dan nu zo, dat als de K.N.V.B.
toestemming geeft, dan steekt België
een spaak in het wiel.
Wordt er in Nederland gespeeld, dan
geeft de K.N.V.B. geen toestemming,
zelfs niet op een woensdagavond, zodat
er geen sprake is van nadeel voor
andere clubs.
En als klap op de vuurpijl komt nu
de N.T.S. zelf aandragen met een wat
oudbakken motief, dat mijns inziens
zeer aanvechtbaar is en door de K.N.
Z.B. allang is prijsgegeven.
Het is daarom verheugend, dat de
Bond van Televisiekijkers een krachtig
protest heeft laten horen, want het zijn
tenslotte dan toch maar de kijkersgel-
den, waarmee op deze manier gesold
word.
Daarom geef ik mij hierbij op als lid
van de Bond van Televisiekijkers en
geef voetbalminnend Nederland de raad
en masse te volgen, zodat ook de kijkers
een stem in het kapittel krijgen.
Met dank voor de plaatsruimte,
C. J. WIEKHART.
Korevaarstraat 24.
Dit blijkt juist gezien, inderdaad
heeft Valentin niet stil gezeten, maar
zioh de tijd ten nutte gemaakt om
gendarmes, gerechtsdienaren en zelfs de
burgemeester onschadelijk te maken.
De gehele school is een pandaemonium
van krijsende en kirrende vogels. Dan
steekt de maan een spaak in 't wiel.
Twee gehuwde dochters komen hun
echtgenoten zoeken, die echter niet als
vogels, doch als slakken him bestaan
voortslepen. Zij, de dochters, weten
Valentin te overmeesteren en werken
hem in een zijkamer. Dat hadden zij
beter kunnen nalaten, want Valentin
keert ongeschonden terug, vergezeld
door twee levensgrotepelikanen.
Men voelt dat Valentins bovennatuur
lijke krachten afnemen de pelikanen
zijn te menselijk gebleven. En, terwijl
Valentins blik in de parterre al een
duidelijk waarneembare angstrilling
door de zaal jaagt, heeft de maan in
middels haar ongunstige stand be
reikt, althans voor de maanvogels en
breekt de betovering. Zo zien we dan
het gezelschap weer terug in zijn ware,
zij het ietwat zonderling omhulde ge
daante.
Dat Marcel Aymé zijn fantasie de
vrije teugel gelaten heeft, behoeft geen
verder betoog. Maar hij deed dit op een
zó oharmante, geestige wijze, met een
zó van sprankelende humor verzadigde
dialoog, die door de uitstekende verta
ling van Adriaan Morriën weinig of
niets verloor, dat hij de toeschouwers
weerloos meesleepte.
Intussen moet worden vastgesteld,
dat de auteur de noodzakelijke en vol
ledige steun had van de voortreffelijke
regie van van Paul Steenbergen en
van het gehele gezelschap. Met uitzon
dering van de slotscène, welke even uit
de band sprong, werd de fijne blijspel-
toon nimmer overschreden en dat wil
in zulk een spectaculaire comedie héél
wat zeggen!
Frans vanderLingen bracht een kos
telijke en volstrekt aanvaardbare direc
teur Chabert tot leven en liet zich niet
verleiden tot chargeren, waartoe deze
rol maar al te gemakkelijk aanleiding
geeft. Do van Stek deed afstand van
alle vrouwelijke ij delheid en gaf een
rake uitbeelding van de onaantrekke
lijke vrouw. Maria de Booy als Sylvie,
de secretaresse van Chabert had een
tegenovergestelde opgave te vervullen
en slaagde eveneens. Jockie Broedelet
was een perfect ratelende mevrouw
Bobignot. Verder viel Bas ten Baten
burg op als Etienne.
Maar de erepalm gaat naar Luc
Lutz, die met beminnelijke eenvoud en
schijnbaar zonder moeite de onwaar
schijnlijke gave van Valentin demon
streerde. Hij overspeelde met verbluf
fend gemak alle bedenkingen, die men
tegen deze figuur zou willen maken.
Dat niet meerdere rollen genoemd
werden, wil niet zeggen, dat zij niet
ten volle voor hun taak berekend wa
ren.
Lou Steenbergen ondersteunde deze
voorstelling, waarin de fantasie hoogtij
vierde, met lichtelijk uit het lood ge
slagen, maar fraai gecomponeerde en
uitgevoerde décors.
B. H.
In de toekomst men rekent zo omstreeks 1980 zal Leiden en naaste omge
ving plaats moeten bieden aan circa 200.000 inwoners. Gezien zijn centrale ligging
in de Randstad Holland is het dan ook zeker, dat Leiden als woon- en werkstad
in de komende jaren nog aan betekenis zal winnen. Mag dit enerzijds verheugend
zijn, anderzijds stelt dit de Sleutelstad voor grote problemen.
Teneinde hierover eens te worden In
gelicht had de afdeling Leiden van de
Ned. R.-K. Middenstandsbond, die gis
teravond in Café-Restaurant „In den
Vergulden Turk" bijeenkwam, wethou
der S. Menken in haar midden. De heer
Menken, die in zijn kwaliteit van lid
van de Prov. Staten van Zuid-Holland
tevens in de gelegenheid is deze proble
men ook in provinciaal verband te be
zien, sprak deze avond over „Leiden,
stad van 200.000 inwoners".
Alvorens spreker tot zijn inleiding
kwam, bracht hij de aanwezigen, o.w.
de ondervoorzitter van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Rijn
land^ de heer C. F. Meerpoel, onder het
oog, dat hij deze toekomstige uitbrei
ding vanzelfsprekend slechts vanuit de
theoretische kant kon benaderen. In
economisch opzicht kunnen zich nog
veel onberekenbare factoren voordoen.
Bovendien is het moeilijk, zo niet on
mogelijk, thans reeds twintig jaar en
volgens spreker konden dit er wel eens
dertig of veertig worden vooruit te
blikken.
In het begin van zijn causerie gaf de
heer Menken de aanwezigen een indruk
van het begrip „Randstad Holland".
Een grondgebied, dat zich, gezien van
uit Leiden, uitstrekt binnen de lijn
Haarlem, Amsterdam, Utrecht, Rotter
dam, Den Haag en het kustgebied (tot
aan Haarlem). Gelet op de te ver
wachte grote aanwas van de bevolking
in dit gebied, zal zich in de toekomst
het probleem van het wonen en wer
ken in sterke mate doen gevoelen.
Daarnaast krijgt men te maken met
de vraagstukken recreatie, de planning
van gebouwen voor openbaar nut en
het verkeersprobleem. Spreker was er
van overtuigd, dat deze vraagstukken
niet zuiver gemeentelijk zijn op te los
sen. Over drie provincies zal zich de
Randstad Holland immers uitstrekken.
Bovendien is samenwerking met de
Rijksoverheid geboden. Bij dit gesprek
zal de autonomie der gemeente, hoezeer
ook door spreker voorgestaan, geen over
heersende factor mogen innemen.
Wethouder Menken, die na deze
algemene opmerkingen, uitvoerig in
ging op de plaats, welke Leiden straks
in de Randstad Holland zal innemen,
wees er o.m. op, dat Leiden en ten
dele ook Delft, in het jaar (1960), dat
Den Haag is volgebouwd, het over
schot van de Haagse bevolking znllen
moeten opvangen. Leiden zal in de
toekomst steeds meer naar een foren-
senstad toegroeien.
Voorts is te verwachten, dat aan het
Leidse leven nog een sterke industriële
impuls zal worden gegeven. Hoewel bet
alles nog maar een verwachting is
een rapport over het Nationale Plan
gaat hier echter reeds vanuit moet
Leiden evenwel rekening houden met
een aanwas van zijn bevolking tot circa
200.000 zielen.
OOK KATWUK EN ALPHEN
„PIKKEN EEN GRAANKOR
REL MEE"
Teneinde de Leidse middenstand oij
deze komende ontwikkeling tot activiteit
te prikkelen, bracht spreker de aan
wezigen onder het oog, dat met name
ook plaatsen als Katwijk, Alphen a. d.
Rijn en Gouda straks zeer zeker „een
vrij belangrijke graankorrel zullen
meepikken". Plaatsen, welke ongetwij
feld ook hun winkelappartuur zullen
uitbouwen en weekmarkten tot ontwik
keling zullen brengen.
Ondanks deze plaatselijke activiteiten
heeft spreker groot vertrouwen in de
ontwikkelingsmogelijkheden voor Leiden,
een stad, welke sedert vele jaren een
centrumfunctie vervult. In dit verband
wees spreker op Leiden als universitair
centrum, dat in de toekomst nog sterk
aan invloed uitbreiding hoogleraren-
corps en wetenschappelijke staf zal
winnen. Voorts is de Sleutelstad een
handels- en agrarisch centrum, wordt
het in de toekomst een forensencentrum
en vervult het als onderwijscentrum nu
reeds een streekfunctie. De Sleutelstad
bestrijkt niet minder dan circa veertig
gemeenten, die wat onderwijs en opvoe
ding betreft, voor een groot deel op
Leiden zün afgestemd.
WEER GARNIZOENSSTAD?
Tenslotte verwacht de heer Menken,
dat Leiden in de toekomst weer een
belangrijk garnizoenscentrum wordt. ZJ.
blijft het daarbij niet beperkt tot dé
vestiging van de Koksschool!
EEN VRAAG EN GEEN
ANTWOORD
Sprekende in een kring van midden
standers voerde de heer Menken terloops
de vraag aan of de zelfbedieningswinkels
moeten worden gezien als een mode
verschijnsel dat straks weer zal ver
dwenen. Behouden wij de gespecialiseer
de zaken, of moeten wij in de toekomst
rekening houden, met een sterke toe
name van de winkelmagazijnen Krijgen
wij straks een Amerikanisering van de
Europeaan? Hoe is de ontwikkeling in
de verhouding tussen de man achter en
de vrouw vóór de toonbank? Vragen
welke volgens spreker de middenstander
tot groot nadenken moet stemmen
Wethouder Menken die dankbaar was
voor de goede samenwerking tussen
Leidse Middenstandscentrale en het ge
meentebestuur, zeide, dat het in de toe
komst met het oog op de ontwikkeling
van Leiden wel eens nodig kon zün dat
overheid en bedrijfsleven zich bezinnen
op het vraagstuk van „wat bouwen wij?"
Warenhuizen of gespecialiseerde win
kels? Met deze vragen aan het einde van
zün causerie op te werpen zette de wet
houder de aanwezigen ongetwüfeld aan
het denken, hetgeen ook zijn vooropge
zette bedoeling was geweest. Reeds in de
hierna volgende discussie kwam dit tot
uitdrukking.
