zelf
Het Lunapark bood ook ditmaal veel
keus aan vermaak in allerlei vorm
VAN VORSTEN EN WORSTEN
FILMS
Dit FANTASTISCHE PHILIPS TELEVISIEAPPARAAT geheel
compleet met SUPERANTENNE voor slechts f 46,75 per maand
Raket van Jut": modernisering
tan een klassiek kermisvermaak
VAN DEZE WEEK
HIST0R
17ste Jaargang
Zaterdag 4 oktober 1958
Vijfde blad no. 29560
Het lunapark is een heerlijk oord I maal groot voelen op een echte
)or de kinderen: je kan je er hele-1 motorfiets!
Over de samenstelling van het Lunapark is dit jaar niet zoveel nieuws te ver-
Jen als in 1957 het geval was. Maar dat komt ook, omdat sommige attracties
1 het Schuttersveld er nu al weer voor het tweede jaar stonden en dus minder
zien baarden dan bij het eerste zien. En vanzelfsprekend is het aantal nou-
autés op dit gebied beperkt, ofschoon men er zich over verbaast, dat „klassieke"
rmaken, zoals bijvoorbeeld de „kop van Jut", bijna elke 3-oktober-kermis weer
i de een of andere wijze gevarieerd worden. Vorig jaar was het een „sport-
.non" (een soort rolschaats met een imitatie-tank erop), maar die ontbrak nu.
plaats daarvan stond er thans o.m. een „raket van Jut", dus wel geheel aan
i tegenwoordige tijd aangepast, die, in verhouding tot de bereikte prestatie, een
of niet langdurig sirene-gehuil deed horen. Overtollige energie kon men
niwens ook kwijt bij de „Jut" in de vorm van een boksbal annex een „trek-
•paraat". Vooral dit laatste leek ons een bijzonder nuttig oefenapparaat voor
(bedreven helers en beginnende tandartsen.
centrum van het terrein, vlakbij het
enorme rad-met-de-bakjes, dat vooral
des avonds bijdraagt tot het markante
beeld van het verlichte feestterrein. Wij
voor ons - we hebben dat al eens eer
dei gezegd - hebben nogal wat op met
de cake walk, niet alleen vanwege de
bijzondere verrassende „bewerking",
waaraan men daar is blootgesteld, maar
vooral ook om het charmante draaiorgel
ernaast, dat zich qua geluidskracht wel
niet kan meten met de schetterende la-
waai-apparaten, waarmee anderen de
aandacht trekken, maar zo echt het tra
ditionele kermisvermaak vertegenwoor
digt. In dat opzicht hebben ook de
draaimolens een reputatie op te houden,
maar die zijn allemaal al op de een of
andere wijze „gemoderniseerd". Zodat
men dus al schommelend op een echt-
ouderwets paard kan zitten, maar voor
zich een glimmende motor of een vlieg
tuig waarneemt. Men kan het betreu
ren, maar er is blijkbaar geen houden
aan.
De speciale aantrekkelijkheden van
„Fata Morgana", rupsbaan en spoken-
huis behoeven niet uitvoerig behandeld
te worden: de jeugd weet ze wel te vin
den en is er moeilijk weg te slaan. Ook
nu weer trokken de hotsautos en de
Feinig nieuws, maar
vele variëteiten
Een aardige variatie op de bekende
aietsalon is die, waar de nauwkeurige
ttutter zijn eigen foto maakt. In de
tografie zegt men: ik schoot een
latje, maar dat is nu dus een uit-
NEGERDANSERS
gewoon „aan de wandel",
ukking die ook de man-zónder-
ïstel kan gebruiken!
Dm heerlijk de „zenuwen te krijgen"
tl men zich heel goed vervoegen bij
Donald Duck-tent, waar de op en
er gaande koppen, waarvan men de
eden moest trachten te raken, veel
n iemands reactiesnelheid eisten,
'erigens, in dit opzicht was er na-
ïrlijk ook dit jaar wel heel wat meer
in allerlei genres. Bepaald klas-
k en nog altijd een enorm aantal
schouwers trekkend is de „Lach-
Idio", het ronddraaiende rad, waarop
jeugd een dapper, maar doorgaans
peloos gevecht levert tegen de mid-
puntvliedende kracht. Orkanen van
ach zijn daar ook nu weer opgeste-
i als hele kluiten jongeren tegelijk
•esten capituleren voor de roterende
weging. Over orkaan gesproken: niet
nder klassiek is de „Orkaan" in het
rustiger wagen-voor—de-lange-baan
duizenden enthousiaste deelnemers.
Tenminste even sensationeel, al bleef
het daar dan bij kijken alleen, was de
steile wand en de variatie van de mo
tors in de „getraliede" bol. En wie dan
ook nog een bezoek had gebracht aan
een van de „sport-tenten", waar een
demonstratie boksen of catch-as-catch-
oan met „amateurs" werd gegeven (wij
zagen een hogelijk nerveuze dame hal
verwege de voorstelling naar buiten
wankelen, omdat het haar blijkbaar te
„bar" was geworden) haastte zich dan
voor een hartversterking naar een van
de onnoemelijk vele kramen met worst
jes. croquetten, noga, fruit, poffertjes,
patates frites, zuurstokken en wat al
niet meer. Maar ja, het is maar een
maal in een jaar 3 oktober en de beur
zen zijn erop berekend, zoals ook bleek
uit het groot aantal hardnekkige aan
bidders van het gokelement in de een
of andere geraffineerde vorm. Inplaats
van een verdere Inventaris van het ook
dit jaar geslaagde Lunapark te geven,
volstaan wij met de indruk, dat er weer
ruime keuze in alle soorten van ver
maak is geweest en dat vele, vele tien
duizenden ook in 1958 de weg daarheen
hebben kunnen vinden; de jeugd na af
loop nog steeds lichtvoetig en met ge
vulde maag, de ouderen mogelijk wat
vermoeid en met een heel wat lichtere
portemonnaie
De firma Kat zette de fraaie
Leidse traditie van een schitterend
vuurwerk ook ditmaal voort, een
vuurwerkdat door zeer vele duizen
den werd bijgewoond, omdat de
weersomstandigheden weinig te
wensen overlieten. Luchtkanonna-
des, briljantbommen, luchtslangen
en kunstbommen gingen vooraf aan
het gouden briljantfront „Gouden
medaillon" dat op zijn beurt gevolgd
werd door een groot aantal andere
„fronten" van allerlei samenstel
ling. Het slot was een grote slotde-
coratie", volkomen aangepast aan
het motief van de optocht: een
trompetist met notenbalk en de
woorden „Een en al muziek". Al bij
al een magnifiek slot van een fan
tastisch geslaagde dag.
Zoiets ziet men alleen maar
3 oktober
op
't Is een puur Leids feest
Tenminste, dat zeggen ze al
tijd. Maar als al die mensen, die
gisteren in onze stad waren er
ook woonden, dan zou de wo
ningnood helemaal niet te over
zien zijn. Of dat nü wél het ge
val is
Neen, ze komen van heinde
en ver. En druk was het. We
hadden beslist „over de hoof
den kunnen lopen". Waar we
echter nog nooit behoefte aan
hebben gevoeld! Vooral tijdens
de optocht was het weer raak.
Zwart van de mensen. Leiden
als zwarte stad. Maar als men
een Leidenaar wil treffen, dan
moet men dat beslist niet tij
dens de optocht proberen. Mis
schien is het beter het helemaal
niet te proberen op 3 oktober.
Het lukt toch niet hem te pak
ken te krijgen. Zelfs een avond
tevoren niet. Dan is hij naar de
taptoe. Men zegt wel eens, dat
dan de ene helft van Leiden
naar de andere kijkt. Natuurlijk
een beetje overdreven, maar
ook dit jaar was de stoet erg
lang. Maar ook erg leuk. Een
kilometers lange glimworm trok
door een donkere Sleutelstad.
Een rechtgeaard, volbloed en
doorgewinterd Leidenaar wil
deze ouverture tot 3 oktober
niet missen. Desondanks is hij
de volgende ochtend vroeg uit
de veren, want op het Stadhuis
plein wil hij zich door de reveil
le goed wakker laten blazen.
Daarna zingt hij onder de goed
keurende blikken van de ste
nen Van der Werf in diens park
koraalmuziek. Vervolgens laat
hij zich in de Waag door zwarte
heren en witte dames haring en
wittebrood offreren en heeft
dan nog ruimschoots de tijd om
het luisterrijke waterspel - dat
„springen van de fontein" heet
- met open mond te aanschou
wen voor hij in de Pieterskerk
een ernstige stap in het verre
verleden terug doet. Misschien
is er dan voor deze Leidenaar
nog even tijd om de Lakenhal
binnen te wippen en dan heeft
hij het lijstje van echt tradi
tionele feesten afgewerkt. Want
met alle respect: militaire mars,
kortebaandraverij en poppen
kast voorstellingen mogen dan
spectaculaire onderdelen zijn
van een bont ochtendprogram
ma, ze zijn niet aan de geschie
denis ontsproten. Of het zou
moeten zijn, dat de Geuzen
marcheerden - toen de Span
jaarden wegdraafden - om van
het ontzet een vrolijke poppen
kast te maken
Voor de Leidenaar is hutspot
met klapstuk hét middagmaal,
een stevige hap, die zorgt dat
hij voldoende kracht heeft om
onder te duiken in de machtige
mensenstroom, die het gran
dioze hoogtepunt - de optocht -
omspoeld om daarna weg te eb
ben in de richting van Het Veld
- het Schuttersveld - het Luna
park.
Dat hebben ze ontdekt, die
richting. Ze - dat zijn de man
nen en vrouwen, die alles ver
kopen. Alles, wat eetbaar, wei
nig wat bruikbaar en veel wat
ónbruikbaar is. Merkwaardige
contrasten. Op het Kort Rapen
burg waren lieve zustertjes van
het Diaconessenhuis druk doen
de door kaasverkoop sympathie
en financiën voor haar nieuwe
inrichting te vergaren, elders
troffen ivij een man, die luid
keels verkondigde, dat hij „Os-
born" verkocht. Bij nadere be-
schouioing bleek het een boekje
te zijn. „Toeval, waarheid of be
drog?". We hebben het niet ge
kocht, de keus was voor ons te
gemakkelijk .1
Op de Apothekersdijk stond
een nogal Indiaans uitgedost
manspersoon hardnekkig vuur
te eten. Wat de man er aan
vond? Wij weten het echt niet,
geef ons maar hutspot. Temeer,
daar het bij hem géén vette pot
was. Eigenlijk een collega van
de man stond op de Beesten
markt op degens te knauwen.
En vlak naast hem lag een ke
rel hardnekkig te kronkelen in
wat kettingen en touwen, die
iemand om hem heen had ge
sjord. Natuurlijk klaarde de
kronkelaar het. Hij was niet
voor niets een boeienkoning. We
zagen nog een man van vorste
lijke bloede; de worstenkoning
van de Benelux. Bij hem echter
geen drukke Prinsjesdag. Nau
welijks enige belangstelling.
Toen wij hem zagen, verkocht
hij geen van zijn vorstelijke
worstjes. Wat slaperig door al
dat geroezemoes zat hij aan zijn
sigaar te sabbelen. Zoals die
palingboer, die 's ochtends nog
heerlijk zat te soezen boven zijn
lange vette artikelen. Zijn uur
was nog niet geslagen. Dat zou
eerst veel en veel later aanbre
ken. Toen liep 3 oktober al op
zijn eindje. Toen waren de stra
ten al haast in een palingglij
baan herschapen. Toen was het
feestelijke leven al aan het af
sterven. Op dat moment deden
de palingboeren de beste zaken.
En dati al dat 3 oktoberleven
in een bonte muzikale omlijs
ting. Reeds in de vroege och
tenduren stond in de Donker-
steeg een eenzame accordeonist
moedig op te tornen tegen een
groep muzikanten, die in de
toen nog vrij lege stad juist en
kele meters verderop de stand
plaats moesten vinden voor hun
muzikale projectielen. Die ove
rigens keurig geüniformeerd
loerden afgevuurd. In pakjes,
die van vele anderen waren af
geleid.
Die pakjes doen het trouwens
wel. Ook de rasechte Volen-
dammers uit Mokum wa
ren weer van de partij, wijdge-
broekt, veelkleurig en luidruch
tig. Dat laatste ging nu juist
niet op bij die twee oude man
netjes, die met een bijna even
eerbiedwaardige koffergrammo
foon op de Breestraat probeer
den hun AOW-tje wat te verho
gen. Enige danig afgereden
plaatjes en een kopje zonder
oor om als centenbakje te fun
geren verhoogden hun feest
vreugde, die zich soms in vro
lijke bokkesprongen uitte. Ze
hadden het anders niet gemak
kelijk. Aan de overkant kweel
de een zingende zaag zo zoet,
dat vele passanten voor even
tjes blijvertjes werden. Nimmer
voor lang. Het Schuttersveld
lokte. Met talrijke attracties,
draaierig, dwaas en duur. En
tot slot Kats vuur. Maar toen
naderde reeds het middernach
telijk uur. Het tijdstip, dat de
politieverordening geen speling
meer toe laat: de kranen moe
ten dicht! Dan pas is voor de
echte Leidenaar het feest ten
einde
Nieuw Verolme - initiatief
Overname van werf in Ierland
Investering van 58 Vi miljoen gulden
(Van onze correspondent)
„Ik heb nog nimmer een beroep op de bank behoeven te doen, dus hoop ik
het nu ook niet te doen. In mijn bedrijven zijn 150 miljoen gulden geïnvesteerd".
Dit zei de heer C. Verolme van Verolme's Scheepswerven op een bijeenkomst
in de residentie van de Ierse ambassadeur te Wassenaar, waar hij, na een bezoek
met de Ierse vice-premier aan zijn werf te Heusden, samen met hem was geko
men om een overeenkomst te bezegelen, waarbij vice-premier Sean Lemaes hem
toezegde, dat als het later soms nodig zou zijn, de Ierse regering bereid zou zijn
hem te helpen. Totnutoe heeft de heer Verolme, die ongeveer tien jaar geleden
met een klein kapitaal in een schuur te IJsselmonde een werfje begon en nu
diverse werven, waarbij de enorme werf op Rozenburg, bezit, deze steun niet nodig.
Verolmes Verenigde Scheepswerven
heeft een nieuwe maatschappij gesticht
en de werf Cork Dockyard Ltd te Rush-
brooke overgenomen. Dit is een scheeps-
reparatiebedrijf, dat o.m. een gegraven
dok bezit van ongeveer 16.000 ton. Het
ligt in de bedoeling dit bedrijf, waar
thans 200 man werkzaam zijn, spoedig
uit te breiden tot een grote nieuwbouw-
en reparatiebedrijf.
Een van de lieftalligste personen in
de optocht: Roosje.
In het bruisend feestgedruis, dat tri
ditiegetrouw het Leidse haring- t
hutspotfestijn overspoelde, is gisteren in
de bioscopen ook het nieuwe programma
versohenen. Of misschien beter gezegd:
het programma voor de nieuwe week,
want het zijn niet allemaal nieuwe films
die vertoond worden. Zo houdt men het
in TRIANON terecht nog een weekje op
Danny Kaye. Geen wonder. Wij schreven
het vorige week reeds, deze' Amerikaanse
komiek is humor, zijn persoon, zijn hou
ding zijn handelingen. Als „De Circus
heid" duikelt hij van de ene kostelijke
scène in de andere en men moet waar
lijk een onverbeterlijke nurks zijn wil
men in het theater aan de Breestraat
deze week geen genoeglijk uurtje bele
ven.
Ook in CASINO geen première. Een
reprise, maar een bijzondere „Jenny"
het Nederlandse filmprodukt van de
familie Van Hemert, Papa Willy aan de
regie en dochter Ellen in de titelrol
is na korte tijd geleden uit de Sleutel
stad te zijn vertrokken weer terugge
keerd. De eerste vertoning ligt nog vers
in het geheugen. Destijds werd deze rol
prent van eigen bodem met een gema
tigd enthousiasme ontvangen. Het was
niet dé Nederlandse film, waarop wij
ondanks alle vriendelijke woorden en
complimentjes bij het jongste jubileum
van de Nederlandse Bioscoopbond
nog steeds vergeefs wachten, maar
„Jenny" is in ieder geval een fris en be
minnelijk filmpje, dat dan wel niet tot
grote filmische hoogten stijgt, maar in
ieder geval een bezoek aan hét theater
aan de Hogewoerd rechtvaardigt. Voor
hen, die het vergeten zijn: Maxim Ha
mel is de partner van Ellen van Hemert.
Verder worden de hoofdrollen vertolkt
door Andrea Domburg, Ko van Dijk,
Kees Brusse en Teddy Schaank. Max
Woiski en Corrie Brokken nemen deel
aan de muzikale omlijsting
In LUXOR wel een première althans
voor Leiden. Elvis Presley wiens ver
schijnen als Amerikaanse soldaat in
Duitsland dezer dagen onder de jonge
vrouwelijke jeugd zo'n opschudding
heeft verwekt en het Amerikaanse leger
voor het schier onoplosbare probleem
heeft gesteld, hoe deze jonge man als
gewoon soldaat te behandelen produ
ceert in deze film, welke schuil gaat on
der titel „Loving You", een macht aan
rook 'n rollklanken. Voor sommige men
sen is deze wetenschap wellicht aanlei
ding om niet te gaan niet iedereen
kan deze vorm van „muziek" waarde
ren maar voor de liefhebbers behoe
ven wij er niets meer aan toe te voegen.
Zij zullen de weg naar de Stationsweg
zeker weten te vinden.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor REX.
Daar zijn Stan Laurel en Oliver Hardy
weer eens opgedoken. Dergelijke waar
behoeft toch ook geen krans meer.
Iedereen kent dit doldwaze duo uit de
Verenigde Staten, dat nooit anders doet
dan van de ene stommiteit in de andere
te hollen. En wanneer dan de film nog
getiteld is „Niets dan pech", dan is het
met recht dubbelop. Wat dus voor de
genen. die dit genre vrolijkheid kunnen
waarderen, een ondubbelzinnige garan
tie is voor 'een uurtje uitbundig plezier.
Anders liggen de zaken in LIDO, waar
„Liane, het meisje uit het oerwoud" een
week lang bezoekers moet trachten te
trekken Een film met heel wat minder
bekende' krachten, maar des ondanks
interessant, vooral omdat tegenover Ma
rion Michael die de titelrol vertolkt, de
jeugdige en veelbelovende Duitse „ster"
Hardy Kruger staat, wiens eerste pres
taties niet hebben nagelaten de aan
dacht te trekken. Hij is nu als camera
man betrokken bij een wetenschappe
lijke expeditie in Z.O.-Afrika, die op het
spoor komt van een blanke godin, levend
bij een der primitieve stammen.' Het is
een als kind aangespoeld meisje, opge
groeid in de vrije natuur (hetgeen op
de aanplakbiljetten met een verfkwast
nadrukkelijk wordt ontkend). Deze „wil
de dame" wordt gevangen en later
blijkt, dat zij recht heeft op een grote
rederij, die echter inmiddels in handen
van een ander is gevallen. Het draait
aanvankelijk uit op moord en doodslag,
maar tenslotte toch op een gelukkig
paar.
De oude werf zal worden vernieuwd
en van moderne machines worden voor
zien.
Op het eiland Haulbowline, op 1%
kilometer afstand van de werf, zal het
gegraven dok worden verlengd en ver
breed, waardoor het een capaciteit van
50.000 ton zal krijgen. Haulbowline is
een voomalige Britse Marinebasis. Later
zal de werf worden uitgebeid met een
afdeling nieuwbouw. Het plan voorziet
in de bouw van twee hellingen voor
schepen van 50.000 ton. In de afdeling
nieuwbouw zal worden begonnen met
kleine schepen, van 10.000 ton, schepen,
die men op de Nederlandse werven niet
kan plaatsen, omdat men de ruimte voor
grotere schepen nodig heeft.
In het nabij gelegen Whitegate wordt
door vier samenwerkende olie maat
schappijen een grote olieraffinaderij ge
bouwd, zodat de bouw van een tank
schoonmaakbedrijf te Haulbowline ge
rechtvaardigd wordt geacht.
Het nieuwe Verolme bedrijf wordt uit
eigen middelen gefinancierd. Hoewel
geen officiële cüfers werden medege
deeld, werd toch een bedrag van
f. 58.500.000 genoemd. De Ierse rege
ring zal er toe medewerken, dat de
terreinen, die Verolme nodig heeft en
thans nog onder beheer van de Staat
staan, spoedig ter beschikking worden
gesteld.
Bespoediging regeling
weduwen/wezen gevraagd
Het wereldcongres voor weduwen, we
duwnaars en oudere vrijgezellen, dat
gisteravond in Breda is geopend, heeft
in telegrammen de minister van Sociale
Zaken en Volksgezondheid en de
voorzitter van de beide Kamers ver
zocht. voor zoveel als in hun vermogen
ligt te bevorderen, dat de regeling voor
weduwen en wezen, zoals neergelegd in
het advies van 25 januari 1957 van de
S.E.R., zo spoedig mogelijk in een wet
telijke regeling wordt omgezet.
schilderen?
kies
KLEURLAK
OA bij
Gebr. Schuitemaker, Voorstraat 98,
Katwijk aan Zee
A. van Dorp, 5 Meilaan 98, Lelden.
J. Dubbehleman, Koollaan 15, Lelden.
Fa. H. P. Jansen, Lange Mare 116. Lelden.
„De Verfhoek", Mauritsstr. 53. Lelden.
N.V. Bleyg, Damstr. 37, Leldschendam.
Fa. J. Goudkade, Herenweg 187. Liane.
Fa. G. v. d. Wiel en Zn., Trompstraat 8,
Noord \v()k
Fa. G, Schoneveld en Zn., de Kenipenaer-
straat 71, Oegstgeest
G. C. van Goevorden, Hoofdstraat 205,
Bassen ti el m
P Mokkestorm, Herenweg 75. RUnsater-
nou de
W Zandbergen, Vliet N.Z. 64. R(Jti*hurg.
UJi 1dOh S
Gratis gebruiks
aanwijzing en volop
kleurstalen
Dit bieden natuurlijk: de radio- en televisiespecialisten:
FA. J. P. VAN BERGE HENEGOUWEN
AALMARKT 12 Centraal telefoonno. voor televisie-avondservice: 21782
