VREES VOOR PEKINGS C Na één jaar „Merdeka"(IV en slot)^j
VIJFDE COLONNE: DE DERTIEN MILJOEN CHINEZEN IN Z.0.-AZIE
PAPERWHITES VOOR DE KAMER
ZATERDAG 4 OKTOBERWEKELIJKS BIJVOEGSELPAGINA 2
Maar ook niet-communisten voelen attractie
van Nieuw China's rol als een wereldmacht!
duidelijk pro-Pekings karakter. Nu kan
men de verkiezingsdatum opschuiven,
maar niet ten eeuwige dage, en te
vrezen valt, dat de P.A.P. wederom een
overwinning zal behalen. Niet omdat
zij werkelijk een grote meerderheid
heeft, maar omdat al haar goed-ge
organiseerde aanhangers inderdaad
stemmen, terwijl de gematigde en meer
welgestelde Chinezen zich hij verkie
zingen veelal op de vlakte houden.
Het is pessimistisch >te voorspellen,
dat Singapore 'binnen afzienbare tijd
geheel in Mao's vaarwater zal verzei
len. Wanneer zij aan de regering zijn,
zullen ook de leiders van de P.AP. wél
beseffen dat men in Singapore, met
zijn handel, transito en bankwezen, de
meest kapitalistische stad ter wereld,
van het Marxisme niet eten kan. Maar
Malaya's premier, Toeng'koe Abdoel
Rahman ziet Singapore's toekomst vol
doende somber in om de op geogra
fische en economische gronden logische
aansluiting van Singapore bij Malaya,
ferm van de hand te wijzen Dat zou
de Chinezen namelijk numeriek en
economisch in een onaantastbare po
sitie brengen iets waarvoor hij Ma
laya graag wil vrijwaren.
Dreigende onlusten
Men kan Singapore geen vrolijke
toekomst voorspellen, wel één vol drei
gende onlusten. Er zijn ten eerste de
goed georganiseerde heethoofden van
de P.A.P. Dan de geheime genoot
schappen, vroeger organisaties ven
onderling hulpbetoon en verzetsgroe
pen tegen de Manchu -dynastie in
China, nu gedegenereerd tot misdadige
bendes, die niet alleen prostitutie en
gokikerij in handen (hebben, maar ook
bereid zijn tegen 'betaling voor poli
tieke doeleinden hun messen, fietsket-
tingen en zwavelauurbommeri te voor
schijn te halen. Er zijn de commu
nistische geïnfiltreerde vakbonden en
studenten- en scholierenverenigingen.
En tenslotte: „Er wordt" zei mij een
Britse specialist, „in Zuidoost-Azië te
veel verschil gemaakt tussen commu
nistische en nationalistische Chinezen
en Chinese Chinezen. De eersten vor
men een minuscule meerderheid.
De jeugd vooral
De tweeden, en dat geldt vooral voor
de jeugd hoeven helemaal geen com
munist te zijn om de enorme aantrek
kingskracht te voelen van het Nieuwe
China, die geduldige, vernederde kolos
die zich nu opricht en een wereld
macht aan het worden is, In de loya
liteit van die Chinezen iii het buiten
land is niet het communisme, maar
een hardnekkig nationalisme de deter
minerende factor. Wanneer het com-
Gezicht op Singapore
(Foto reis redacteur)
munisme de snelste en efficienste weg
is om China groot te maken, welnu
dan is het hen goed. Misschien geldt
dat in China zélf ook."
Inderdaad, misschien doet diezelfde
kracht zich ook in Rusland sterker gel
den dan algemeen wordt aangenomen.
Wanneer dat zo is, wanneer China
inderdaad in de jas van grootmacht zal
zijn gegroeid, wanneer dit agrarische
land de onvermijdelijk schijnende
samenwerking met zijn natuurlijk com
plement, het geëvolueerde, geïndustria
liseerde, overbevolkte Japan en daar
mee een overheersende positie in het
Verre Oosten, tot stand zal hebben ge
bracht dan openen zich nieuwe mo
gelijkheden in het wereldbestel. Een
belangen botsing tussen het Russisch en
het Chinese imperialisme? De breuk
tussen Moskou en Peking, waarop al zo
vaak en zo lang gepeculeerd is? Best
mogelijk Maar evenzeer mogelijk is
het, dat dan niet China maar integen
deel de Sovjet-Unie zal proberen met
het Westen tot een akkoord te komen
om zijn gevestigde belangen tegen de
enorme krachten van een arm, maar
ontwakend Azië te beschermen.
Vrywel elke huisvrouw kent
de heerlijk geurende, witte,
kleine trosnarcisjes, die meer
algemeen bekend zijn als paper-
whites. Die worden niet in onze
Bollenstreek gekweekt, doch in
het zuiden van Frankrijk en
daarna voert men ze hier in. Ze
kunnen dus uiteraard niet zo
goedkoop zyn, doch door hun
heerlijke geur dragen ze toch
wel iets mee uit het zonnige
zuiden.
Die paperwhites zijn zo ge
makkelijk in bloei te kweken,
dat u er toch eens wat bollen
van bestellen moet. Doe dat by
een solide firma. Het is erg be
langrijk, dat met gezond mate
riaal wordt begonnen. U heeft
er geen grond voor nodig: ze
laten zich het best in grind en
water verzorgen en gebruik er
een gewone aarden schaal of
een platte bloempot voor. Onder
op de bodem komt dan wat
grind: liefst fijn grind en goed
gewassen. Op dat laagje grind
worden de bollen dicht op elkaar
gepoot, zodat ze steun van el
kaar ondervinden. Vervolgens
heeft u niets anders te doen dan
de kom of de pot aan te vullen
met water en grind en kan deze
in tegenstelling tot alle andere
bloembollen direct in het volle
licht gezet worden. Voorlopig
moeten de bollen echter niet
veel kunstmatige warmte heb
ben; een zeer matig verwarmde
kamer is voor hen al rneer dan
voldoende. Als de temperatuur
straks buiten zakt en het gaat
vriezen, mag men wel iets meer
warmte geven. De bollen, die
volgende week worden gepoot,
zullen al voor Kerstmis kunnen
bloeien, doch u kunt ook vol
gende maand nog bollen opzet
ten. Die bloeien dan later om
streeks Nieuwjaar, doch dan
heeft men een aardige spreiding
in de bloei. U moet het grind
wel goed in het oog houden; dit
moet vochtig blijven en dat is
vooral van veel belang als de
bollen eenmaal wortels gevormd
hebben. Paperwhites kan men
na de bloei als waardeloos be
schouwen; voor het vervroegen
zijn ze niet meer te gebruiken,
doch ook voor tuinbeplanting
deugen ze niet; ze zijn een war
mer klimaat gewend.
Gewone trompet- en trosnar-
cissen kan men binnenshuis ook
heel goed in bloei kweken, doch
die moeten bij u thuis eerst een
donkere kastbehandeling onder
gaan. Zodra de bollen in de voor
hen bestemde schalen met grond
zijn opgepot, zullen ze naar de
donkere kast moeten en daar
yven staan totdat de neuzen
i_en lengte van ongeveer zeven
tot tien centimeter bereikt heb
ben.
G. KROMDIJK.
HMi:'
Geen vrolijke toekomst voor Singapore
(Van onze reisredacteur)
Koeala Loempoer. In het
schemerdonker van de tempel,
waar de scherpe geur van smeu
lende „joss-sticks" hing, lag de
oude Chinese vrouw, met glad
zwart haar boven een smal geel
gezicht op de knieën voor het
beeld van de zachtjes glim
lachende Kwam Yin, de godin
van de genade. De vrouw hield
een sigaret in de mondhoek ge
klemd, rammelde met de ene hand
een bus met gebedsstokjes en
.gooide met de andere geïrriteerd
twee platte, houten dobbelstenen
keer op keer naar de voeten van
het beeld. De mohammedaanse
Maleier, die mij tot gids diende,
zei laatdunkend: „Als de dobbel
stenen drie keer achter elkaar
gelijk vallen, mag ze een wens
doen. En nu is ze kwaad dat het
niet lukt".
Hij voegde er geshockeerd aan
toe: „Die Chinezen gaan met hun
goden om alsof het hun kennissen
zijn. Als ze in het gebruik niet be
vallen, nemen ze andere. Ze zoe
ken net zo lang tot ze de machtig
ste of de voordeligste hebben ge
vonden".
Buiten, in de genadeloze tropen
zon trok hij de vergelijking nog
een eindweegs door en zei: Jn de
politiek doen ze trouwens het
zelfde. Als ze van Tsjang Kai-
tsjek niet meer voldoende voordeel
of bescherming kunnen krijgen,
welnu, dan wenden ze zich tot
Mao Tse-toeng".
Hij zweeg een tijdje somber en
slaakte toen de verzuchting, die
men vandaag de dag over geheel
Zuidoost-Azië kan horen: ,,En er
zijn zovéél Chinezen
Inderdaad, er zyn zoveel Chinezen!
Er zijn er nu misschien al 600 miljoen
In China zelf. En er zijn er dertien
miljoen In de landen van Zuidoost-
Azië, twee en een half miljoen In In
donesië, drie en een half miljoen in
Malaya en Singapore, 4 miljoen in
Thailand, er zijn er ln Birma en in de
Philippijnen. En vele Zuidoost-Azia
ten, die hun pas verworven onafhan
kelijkheid van het Westen weieens
graag met een leven lang vakantie
zouden willen vieren, zien in
die Chinese aanwezigheid een huive
ringwekkend schrikbeeld van een
nieuwe overheersing, nu uit het Oos
ten. Zij zien in de Chinese gemeen
schappen, voortgekomen uit koelie-
transporten, door onweerstaanbare
Ijver en onmiskenbare bekwaamheid
uitgegroeid tot machtige economische
kongsi's, door onverbrekelijke banden
van voor-ouder-verering en nationa
lisme met het moederland verbonden,
de vijfde colonnes van de rood-Chinese
kolos, die onstuitbaar op mars is ge
komen.
Gevaar gekeerd
Malaya heeft een bittere oorlog ge
voerd en in eerste instantie gewon
nen van de rood-Chinese terroris
ten. Is daarmee het gevaar van Pe
king's expansie gekeerd? Geenszins,
want China's nieuwe leiders hebben op
het Malayaanse schiereiland nog an
dere pijlen op hun boog, de eerste
daarvan is gericht op een sleutelposi
tie: de eilandvesting Singapore!
Het mag zijn, dat in Malaya de Ma-
leiers nog een precaire numerieke
voorsprong hebben op de Chinezen (3
miljoen tegen 2,3 miljoen) en dat door
het wijs beleid van premier Toeng'koe
Abdoel Rahman en de Chinese leider
sir Cheng Look-tan een mate van sa
menwerking tussen Maleiers en niet-
communistische Chinezen begint te
groeien, in Singapore liggen de zaken
anders. Want in deze Britse kroonko
lonie, die op de drempel van de onaf
hankel'ijikheid binnen het Britse Ge
menebest staat, wonen anderhalf mil-
Chinese tempel in Malacca
(Foto reisredacteur)
joen mensen en daarvan zyn 85 pro
cent Chinezen.
Op de drempel der onafhankelijk
heid, niet zonder tegenzin, heeft de
lonie, die op de drempel van de onaf-
tutie aangeboden, waarin slechts Bui
tenlandse Zaken en Defensie aan
Groot-Brittannie voorbehetuden blij
ven. Er zitten nog een paar Britse
noodremmen in die grondwet. Enge
land blijft de militaire en marine-
bases in Singapore bezetten. Het mag
de grondwet tijdelijk intrekken, het
geen men politiek gesproken slechts
één keer, en dan nog in hiet uiterste
noodgeval, mag doen.
En tenslotte is er voor de binnen
landse veiligheid, die nominaal de zorg
van de Singapor'e'se regering zal zyn,
een interne veiligheidsraad gedacht,
die uit drie vertegenwoordigers van
Groot-Brittannië en Singapore elk en
één van de Federatie Malava zal be
staan. Een geniaal Brits gokje is dat,
want de Malayaan, in de afzienbare
toekomst een vertegenwoordiger van
de pro-Westelijke Toengkoe Abdoel
Rahman, zat op de wip en niemand kan
hem van reactionair-kolonlale neigin
gen beschuldigen!
Algemene verkiezingen
Toch vlot het nog niet met de inwer
kingstelling van deze constitutie, want
eerst moeten er algemene verkiezingen
worden gehouden. Naar de huidige eer
ste minister van Singapore, Lim Yew-
hook, voor enige maanden verklaarde,
voelt men weinig voor het houden van
algemene verkiezingen zolang de kans
bestaat, dat subversieve elementen die
verkiezingen zouden winnen. Het lijdt
weinig twijfel, dat men daarmee de
P.AP., de linkse populaire actie party,
van Lee Kuan-yew op het oog heeft,
die by de gemeenteraadsverkiezingen
een grote overwinning 'behaalde op de
gematigde coalitie, die nu nog aan de
regering is. De P.AP., die misschien
niet communistisch is. maar zeker een
communistische vleugel heeft, voert in
het stadsbestuur een ruïneus, heet
hoofdig en dictatoriaal 'beleid met ex
treem linkse tendensen en vaak een
De Cfctoeee elaffer levert d» «veem de heerlijkheden ran een hemehe keuken troto
