V raag geen verf.vraag RIP O LIN SHELTER: RIJDENDE REGENJAS VAN NEDERLANDS FABRIKAAT Elisabeth Boll (13), middelpunt van een dramatisch juridisch steekspel A. DE WIT'S Handelshuis '-('ell auto- teen scootergeivoon een rij-ijzer Nederlands-Zweeds geschil voor het Internationale Gerechtshof 97ste jaargang Vrijdag 26 september 1958 Derde blad no. 29554 Van getuige beklaagde? Minister Strauss is toch gaan inbinden De Westduitse minister van Defensie Straus wil de zaak tegen de Bonner politieagent Hahlbohm kennelijk niet op de spits drgven. Dat is gebleken uit de verklaring, die hy dezer dagen heeft gestuurd aan de vakbond, waarvan de agent lid is. Als bekend werd Strauss' chauffeur in april j.l door Hahlbohm bekeurd, omdat hij op bevel van zijn chef tegen de aanwijzingen van de agent in had gehandeld en bijna een ver keersongeluk voor het bureau van Bondskanselier Adenauer had veroor- personen te Bonn zo was opgetreden als tegen hem. Inmiddels zal dit muisje toch nog een staartje krijgen. Op 16 oktober a.s. zal de zaak tegen Strauss' chauffeur we gens dit verkeersdelict voorkomen en daarby zal Strauss als getuige optreden. Blijkt daarby dat de minister zyn chauffeur inderdaad opdracht heeft gegeven om door te rijden terwyl Hahl bohm opdracht gaf te stoppen, dan zal onderzocht moeten worden of de minis ter als mede plichtige moet worden be schouwd! In dat geval zou een verzoek kunnen worden ingediend om de immu niteit van Strauss, die iedere minister en ieder parlementslid hier bezit, op te hef fen, en zou Strauss dus van getuige verdachte worden en veroordeeld kun nen worden wegens medeplichtigheid in een verkeersdelict. Advertentie President Heuss ontdekt fout op postzegels De Westduitse minister van Poste rijen, Stticklen, heeft Bondspresident Heuss gisteren een album met welda digheidspostzegels van de Westduitse posteryen overhandigd, die in de ko mende dagen zullen worden uitgegeven. Minister Stücklen hoopt met de verkoop van deze zegels twee miljoen mark ter beschikking te krijgen voor weldadig- heidsverenigingen.- President Heuss ontdekte toen hij de postzegels bekeek, een fout in de voorstelling van een meisje, dat druiven oogt. Volgens de afbeelding plukt het meisje de druiven, maar de president maakte de minister er op attent, dat druiven niet geplukt, maar met een schaar van de plant moeten worden geknipt, daar anders de wijnstok wordt beschadigd. Een deskundige die bij de over handiging aanwezig was, beaamde de opmerking van de president. Als jongeman heeft Heuss een boek over de wijnbouw in Duitsland geschreven, zodat hij dus wel met I gezag kon spreken. zaakt. Strauss mengde zich later in deze zaak en zou geëist hebben, dat de agent ■overgeplaatst zou worden. Thans deelde de minister aan de vakbond van Hahl bohm mee, dat hy nooit onderzocht heeft hoe het bericht over dit incident in de pers is gekomen; ook heeft hy niet laten onderzoeken, of Hahlbohm wel eens tegenover andere prominente Voor WASMACHINES en CENTRIFUGES OUDE VEST 111 - TEL. 25328 Ir. van der Groot iverkte er tien jaar aan Trieste finale in Vredespaleis Het Ding ging mee Na zyn kandidaatsexamen in 1943 ging 'hy werken by de KLM. Tot 1953 Het Ding ging meer naar Schiphol. Met een vriend, die later zijn zwager werd, ging hij in zijn vrije tijd tekeer in een smederij. Uit oude vliegtuigonderdelen en spul van de smid werd een nieuw dingetje geboren waarop verschillende motoren en veringen geprobeerd werden Sommigen zeiden: „Er zou wel iets in kunnen zitten als het niet te duur wordt Door deze aanmoedigingen kwam ir. Van der Goot bijna weer op het stand punt waarop hij volgens zijn moeder al stond, toen hij nog maar net kon praten: „Ikke wil autofabriek hebben In 1953 verliet ir. Van der Goot de nationale vliegmaatschappijtwee jaar later wierp hij zich met al zijn krachten op het ry-ijzer-avontuur. Ontwikkeling (Van onze Haagse correspondent) De blauwe vlag van de Ver enigde Naties wapperde gisteren op het gazon voor het Vredes paleis te Den Haag ten teken, dat het Internationale Gerechtshof was begonnen met de mondelinge behandeling van het Nederlands- Zweeds verschil, dat als „no. 33: de zaak betreffende de toepassing van het verdrag van 1902 tot re geling der voogdij van minder jarigen" op de rol prijkt, maar dat in de wandeling bekend staat als „de zaak-Elisabeth Boll". In dit juridische steekspel gaat het om een familiedrama met een 13-jarig Nederlands meisje in de hoofdrol, een familiedrama, dat is uitge groeid tot een internationaal ge schil. In een helder pleidooi, waarin hy de voorgeschiedenis van dit conflict nog eens volledig uiteen rafelde, heeft de Amsterdamse hoogleraar, prof. dr. I. Kisch, het Internationale Hof verzocht te verklaren, dat Zweden, door Elisa beth Boll onder een „beschermende op voeding (Skyddsuppfostran)te plaat sen, niet in overeenstemming heeft ge handeld met het voogdijschapsverdrag van 1902. De Zweedse regering zou de bescher mende maatregelen dan ook ongedaan moeten maken. Het is voor het eerst sinds het Maas watergeschil in 1936, dat Nederland als partij voor het Internationale Hof ver- schynt en de belangstelling voor deze zitting was, vooral van de zijde van het Corps Diplomatique, groot. In de som bere rechtszaal, waar het licht gezeefd door de glas-in-lood-ramen binnenvalt, was geen plaats meer onbezet. Onder de talloze aanwezigen bevond zich ook Jo hannes Boll, de vader van het meisje, over wier lot het hoogste rechtscollege ter wereld nu een beslissing zal moeten nemen. Voor hem is het Nederlands be roep op het Hof de laatste strohalm, waar hy zich aan vast kan grijpen. J. C. Sterzei, oud-rechter van het Zweedse Hooggerechtshof, voor Zwe den. Beide rechters ad hoe moesten, on- middellyk nadat de president, Helge Klaestad, de zitting met een korte ha- mertik had geopend, de plechtige ver klaring afleggen, dat zij hun ambt naar eer en geweten zouden vervullen. In korte trekken komt het drama, dat nu in het Vredespaleis zyn laatste be drijf tegemoet gaat, hierop neer: op 5 december 1953 overleed in het Zweed se stadje Norrköping Gerd Elisabeth Lindvall, de Zweedse echtgenote van de Nederlandse zeeman Johannes Boll. Zy liet één kind achter, het toen 8-jarige meisje Marie Elisabeth Boll, die al spoedig - tegen de uitdrukkelijke wil van de vader in - door haar Zweedse grootouders in huis werd opgenomen. De heer Boll heeft daarna hemel en aarde bewogen om zijn kind terug te krijgen, vergeefs echter. De grootouders namen de Zweedse autoriteiten in de arm, die het meisje onder toezicht stel den van een „skyddsuppfostran", een gezinsvoogd. Deze maatregel werd tofc, in hoogste instantie bevestigd, en zelfs toen de Arrondissementsrechtbank in Dordrecht, om praktische redenen, de vader van zijn voogdy onthief en een nieuwe voogdes, mevrouw C. T. Idema- Postema uit Zeist, aanstelde, bleef de toestand gehandhaafd. Nog één kans Toen het laatste beroep op de „Rege- ringsratten", het hoogste administratie ve. Gerechtshof in Zweden, had gefaald, en alle rechtsmiddelen waren uitgeput, bleef de Nederlandse regering nog maar één weg openeen rechtstreeks beroep op het Internationale Gerechtshof in Den Haag. In feite gaat het nu om de vraag of Zweden, door een „skyddskupp- fostran" over het meisje te benoemen, in strijd heeft gehandeld met het voog- dyverdrag van 1902. De Nederlandse regering meent van wel en beroept zich daarby - zoals prof. Kisch gisterochtend nog eens herhaal de - op de bepaling, dat de voogdy van een minderjarige „wordt beheerst door zyn nationale wet". Elisabeth Boll heeft de Nederlandse nationaliteit en valt dus oder de Nederlandse wet. De Zweden zeggen echter dat het hier niet om een zuiver geval van voogdij gaat, maar om een „beschermende opvoeding". Paradoxaal Gisteren is voor het Internationale Gerechtshof te Den Haag het pro ces begonnen, dat de Nederlandse regering aanhangig heeft gemaakt tegen de regering van Zweden in zake de voogdij over de dertien jarige Elizabeth Boll. Van links naar rechts mevr. D. Boll, tweede echtgenote van de heer H. Boll middenen notaris Idema. niet in staat is om zyn kind een goede opvoeding te waarborgen, is een argu ment, dat wel door Zweden is gehan teerd, maar dat geen steek houdt. Want er is intussen een Nederlandse voogdes aangesteld, die deze taak heeft overge nomen. Prof. Kisch heeft gistermiddag zyn pleidooi onderbroken. Hy sloot zyn rede later echter nog af om het woord te kunnen geven aan zyn tegenstander, de Belgische senator, prof. Henri Rolin, die door Zweden is uitgenodigd om als raadsman op te treden. Aangenomen wordt verder, dat de mondelinge plei dooien voor het Hof nog wel een week in beslag zullen nemen. Pleisterplaats langs Rijksweg 12 Begin oktober zal men in Bunnik, langs Ryksweg 12 beginnen met de bouw van een moderne pleisterplaats, die de naam „Motoresto" zal gaan dra gen. Men hoopt in april 1959 met de bouw van dit café-restaurant gereed te zyn. Het ligt in de bedoeling aan dit café-restaurant in de toekomst een mo tet te verbinden. De pleisterplaats zal 220 personen kunnen herbergen. Op de terrassen kunnen 120 tot 140 gasten een zitplaats vinden. Geleider schuldig aan ontsnapping gedetineerde Het Gerechtshof te Amsterdam heeft gisteren een 44-jarige transportgeleider der Rijkspolitie uit Den Haag, wegens zyn schuld aan de ontsnapping van een gedetineerde, een boete van f. 150 sub sidiair dertig dagen hechtenis opgelegd. Deze straf had de Haarlemse recht bank hem eerder opgelegd en had de procureur-generaal ook geëist. Op 30 juli van het vorig jaar moest een gedetineerde van het huis van be waring te Haarlem naar de gevangenis te Groningen worden overgebracht. Zo wel de adjunct-directeur, als een amb tenaar van de administratie en de por. tier hadden de transportgeleider er voor gewaarschuwd, dat zijn mannetje vlucht gevaarlijk was. De transportgeleider had noch een handboei noch een zgn. broekstok aangedaan en bovendien nagelaten zyn medebewakers te waar schuwen. Toen de gedetineerde bij de geopende buitendeur kwam, wierp hy zyn bewaker een jas over het hoofd, eneerst enige maanden later werd hy in Den Haag weer gepakt. „Nationale rechters" Dat er gisteren achter de groepe tafel inplaats van vyftien - het normale aan tal - zeventien rechters hadden plaats genomen, vindt zijn oorzaak in het feit, dat zowel Zweden als Nederland ge bruik hebben gemaakt van het recht om een „nationale rechter" aan te wy- zen. Prof. mr. J. Offerhaus, hoogleraar in het internationale privaatrecht aan de Gemeente-Universiteit van Amster dam, had zitting voor Nederland en F. In zyn pleidooi merkte prof. Kisch op, dat deze gehele, nogal „pynlyke geschie denis" een paradoxaal karakter ver toont: de Zweden hebben de vader in- dertyd van ontoelaatbare handelin gen" tegenover zyn dochtertje beschul digd, maar deze beschuldiging latei- weer volkomen moeten inslikken. Indien de heer Boll onschuldig is, zei de Neder landse raadsman, dan vervalt ook de reden, waarom het meisje onder „be schermende opvoeding" moest worden geplaatst. Dat de vader, als zeeman Nog niet voor de verkoop, alleen verhuur (Van onze correspondent) „Noem het vooral geen auto, want dat is het niet. En een scoo ter is het ook niet, daarom vind ik „scootmobiel" een lelijk woord. Het is gewoon een rij-ijzer, een twee-persoons blikken regenjas, waarmee je rijden kan en die be stemd is om op niet te grote af standen de mensen vlug en droog te brengen waar ze zijn moeten" Zo ongeveer omschrijft de 35-ja- rige ingenieur A. van der Goot uit Terborg het vervoermiddel, dat hij „Shelter" heeft genoemd en dat hij in heel zijn samenhang en al zijn onderdelen zelf heeft ont wikkeld. Voor een buitenstaander is de Shelter een driewielig wagentje, dat van voren verrassend veel op een kleine auto lijkt, een wagentje dat hij de eerste Neder- landjse scootmobiel zou willen noemen. Voor ir. Van der Goot is het een werke lijkheid geworden droom. Die droom begon in de oorlogsjaren, toen de MTS-er Van der Goot, als hij op een fiets met houten banden reed, over een dingetje-met-een-motor piekerde. En die droom begon vorm te krijgen, toen hij kort na de oorlog geregeld van Vlaar- dingen, waar hij woonde, naar Delft moest, waar hij vliegtuigbouwkunde stu deerde aan de Technische Hogeschool. De verbinding was nogal slecht. Als je gewoon fietste ging het net zo vlug als met de trein. Als je iets zou hebben dat veertig kilometer reed kon je dus langer blijven slapen. Met de frames van twee herenfietsen en een oud motortje uit een motorfiets begon het gepruts aan het „rij-ijzer". Van het begin af stond vast dat het een tweepersoons ding moest worden. Er moest een vriendje mee kunnen .Of een vriendinnetje. Technische gegevens I Motor: eigen fabrikaat 225 TOR- j motor, één cilinder tweetakt, 8 p.k., j I boring en slag 66 m.m. Carosserie: I gepuntlast plaatstaal, zelfdragend. Maximum snelheid 70 k.m. Ver- bruik pl.m. 1 op 25. Tankinhoud J 12 liter. Gewicht 220 kg. Lengte J J 2.26 m., breedte 1.26 m., hoogte J 1.16 m. Wielbasis 1.70 m. Verdere bijzonderheden: auto- J matische koppeling, nylon lagers (geen doorsmering nodig), mecha- nisohe remmen, twee grote zydeu- I ren, verstelbare rugleuning met I 1 daarachter bagageberging, gefor- I I ceerde luchtkoeling, waarbij de I I luchtstroom voor verwarming kan I I worden gebruikt. I er al direct belangstelling voor. Het motortje weegt maar 25 kilo Een verge- lykbaar Ilo-motortje van 2Ö0 cc weegt al 35 kilo. En zo ging het geleidelijk verder. De moeilijkheid va.n de koppeling moest overwonnen worden, de carosserie moest ontworpen worden en de produktieplan- nen moesten bekeken worden HET NIEUWE WAGENTJE drijven vervaardigd: ze zyn vrijwel stuk voor stuk door de rij-yzer-dromer ge tekend. Voor het wagentje zelf zijn er zo'n vijftig toeleveringsbedrijven, grotendeels gevestigd in de Achterhoek. „Dat is de reden dat we in 1955 uit Amsterdam naar Terborg verhuisd zijn" zegt ir. Van der Goot. Er zitten veel plaatwerkers in de Achterhoek. En ze zijn meer bereid wat te pro beren Voor de proefserie heeft hij een eigen werkplaatsje gebouwd in Terborg, waar een paar onderdelen zoals een deel van de kap in een zelf ontwik kelde pers vervaardigd worden en waar verder de onderdelen in elkaar worden gezet. In de verhuur Van de twintig proefwagens zijn er nu acht gelast en ir. Van der Goot vindt dat dit nu het moment is waarop zijn Shelter dan maar ondier de mensen moet komen. Voor het overwinnen van de verdere aanloopmoeilijkheiden en om het moeizaam opbouwen van een ver koop- en service-organisatie te ontgaan, heeft hij een originele oplossing gevon den. Voorlopig gaat hij ze. te beginnen in Terborg. verhuren voor fl. 1,50 per uur. tot een max.mum van fl 12.— per ag. „Het publ.'k kr;gt ze in handen Eerst dokterde hij uren- dagen-, we ken-, ja maandenlang aan de theore tische waagstukken, die verbonden waren aan een „tweepersoons-ding-dat- ryden-kon" en bovendien nog goedkoop was. Daarover piekerde hij, toen hij in Delft zijn vijf studiejaren doorbracht. Van het een kwam het ander, maar ten slotte bleef hij steken op de motor. „Ik heb me gek gezocht naar een motor, een paar jaar lang". Toen ben ik ondanks alle wijze raad gevingen van mensen, dfe het echt beter wisten dan ik, begon nen zelf een motortje te ontwikkelen. Het werd een één cilindier-tweetalkt. „Toen de eersteling by de Rijksover heidsdienst oip de proefbank stond was Veerboot „Prinses Beatrix" voor vierde maal stuk De nieuwe veerboot over de Wester- schelde op de route Vlissingen-Breskens, de „Prinses Beatrix", is korte tyd na dat de boot gistermiddag te 14.10 uur Vlissingen was uitgevaren, weer terug gekeerd wegens een defect aan de kan- teldeuren. De deuren weigerden open te gaan. Dit zou de vierde maal zijn sinds de indienststelling, dat dit defect is op getreden. Het autoverkeer ondervond vertra ging, want de reparatie nam ongeveer een uur in beslag. De voetgangers kon den echter op een andere boot overstap pen. Er werd een firma opgericht om de produktie voor te bereiden. „Familie leden en een aantal mensen, die ik kende hebben er op de gok wat ingesto ken, aldus ir. Van der Goot, Er kwam een eerste exemplaar. Een monster met een enorme hoeveelheid kinderziektes. Het was in korte tijd in puin geram meld. Het tweede ging al beter. Een proefserie werd op stapel gezet, zodat gereedschappen voor de eigenlijke fabri- kage ontworpen en geprobeerd konden worden En toen ging de zaak aan het rollen, waarby de heer Van der Goot er van uitging zo min mogelyk in eigen beheer te maken en zoveel mogelijk uit te besteden. Veel toelevering In Haaksbergen staat nu een proef bank waarop de motortjes in elkaar gezet worden. De onderdelen voor het TjO-R.-motortjo worden in vijftien be- Ir. Van der Goot achter het stuur van zijn vinding. en wy krijgen ze telkens terug om te zien wat er stuk is", zegt hij simpel. „Dat beperkt de risico's, en niemand heeft er last van als we per ongeluk al heel gauw iets moeten vervangen dat overleden is aan kinderziekten Tegelyk kan ik de markt zo eens polsen. We we ten niet hoe het zal lopen. We maken ons geen illusies, maar ons gereedschap is goed voor vijfduizend per jaar, de produktie wordt lonend by vijfhonderd. Pas als ik kan zeggen, een produktie van zoveel duizend is verantwoord, kan ik gaan uitrekenen wat het Ding moet kos ten. Alles wat op het ogenblik op dit ge bied in Nederland geïmporteerd wordt, kost boven de fl. 3.000,Afhankelyk van de produktie schat ik de prys van de Shelter voorlopig op fl. 2.400,tot fl. 2.9Ö<V—

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1958 | | pagina 5