PIET VAN EST MOEST VOOR
ZEGE IN BORDEAUX ZORGEN
Franse nationalen controleerden
lusteloze étappe naar Royan
In sprint iveis Brabander echter kansloos
Piet van Est kreeg prijs voor de
strijdlustigste renner
Baffi was de sterkste sprinter
97»te jaargang
Maandag 7 juli 1958
Tweede blad no. 29484
.OrtHez'
Lacq53km
SoulorK#
SPANJE
<D raviteillerinq
Italiaans Tour-weekend
(Van onze speciale verslaggever)
Jacques Goddet was de Nederlanders er nog
aan komen herinneren, voor de start zondagmid
dag in het heerlijke Royan. „We gaan weer naar
Bordeaux en u weet, Nederland heeft daar tra
ditionele verplichtingen, al is de zegereeks in de
twee vorige jaren doorbroken".
Ja, de jongens wisten het. Het zou natuurlijk
prachtig zijn wanneer aan de overwinningen, die
Dekkers, Nolten, Faanhof en Wagtmans, in de
jaren 1952 tot en met '55 op het velodrome van
Bordeaux behaald, een vijfde kon worden toege
voegd. Alles op alles zouden zij zetten om Piet
van Est want de sterke, rossige Piet was de
uitverkorene voor het vervullen van de eervolle
maar moeilijke taak naar die vijfde Neder
landse triomf te rijden.
Maar niet een Nederlander reed 3 x/2 uur later
juichend in de armen van de donkere Girondijnse
schonen om de kussen en dè bloemen in ontvangst
te nemen. Het was de lange, pezige Italiaan Pa-
dovan, die wraak nam voor de hem in Brest door
de jury ontnomen zege, die na de overwinning
van Baffi in Royan van het tweede tourweekeinde
een Italiaans weekeinde maakte en die na de zege
van diezelfde Baffi in 1957 in Bordeaux de weg
heeft geopend voor een nieuwe traditie.
Padovan won de sprint van de kopgroep van 13, die zich al vroeg in deze slechts
137 km. lange rit langs de oevers van de Gironde en door de valleien van de
Dordogne had gevormd. Twee Nederlanders hadden zich in dit 13-tal een plaatsje
veroverd: Piet de Jongh en Piet van Est, doch zij waren al btf voorbaat kansloos
tegen sprinters als Padovan, Vlayen en Rolland. En geen enkele poging van Piet
van Est om onderweg alleen naar voren te gaan, had succes. Piet de Jongh werd
zesde en Piet van Est zevende. De prijs voor de strijdlustigste renner ging
volkomen verdiend naar de ijverige, steeds demarrerende Piet van Est. Een niet
te versmaden troostprijs, die met de dagprijzen van De Jongh, Van Est en Van
der Borgh (14e) een bedrag van 165.000 franken in de Nederlands-Luxemburgse
prjjzenpot bracht.
Strategische fout
Martin van der Borgh heeft de 14e
plaats achter de kopgroep verdiend met
een dappere en knap gereden solo, die
na ongeveer 90 km werd ingezet. Doch,
hoe sterk deze debutant in de Oranje-
ploeg ook reed, zijn aanval was toch
weer het produkt van een strategische
fout in de Nelux-ploeg.
De Nederlanders en Luxemburgers in
het peloton was het ontgaan, dat bij de
drie ontsnappingen, die tenslotte 13 ren
ners aan de kop brachten, vier Franse
nationalen waren meegegaan: Stablins
ki, Privat, Pipelin en Groussard. Nog
een van ons naar voren, dan hebben we
opnieuw het dagklassement, was de ge
dachte, en daarom werd Van der Borgh
naar voren gezonden. Een bewijs, dat er
aan de oplettendheid van onze ploeg nog
wel het een en ander ontbreekt. Van der
Borgh is een keiharde, fysiek zeer
sterke knaap, doch een dergelijke fout
zal onder andere omstandigheden, bij
warm weer en een zwaardere etappe bij
voorbeeld, onnodige risico's betekenen,
Eerlijkheidshalve mag echter niet on
vermeld blijven, dat deze ongemotiveer
de krachtsinspanning van de man uit
Koningsbosch de ploeg toch nog voor
deel heeft gebracht. Door de voorsprong
van Van der Borgh op het peloton is de
Nelux-ploeg in het algemeen ploegen-
klassement van de 4de naar de 3de
plaats opgeschoven.
Leven in de brouwerij
Piet van Est heeft, ondanks het feit,
dat hij niet geheel fit aan de start
kwam. niet lang gewacht met zijn activi
teiten. Nauwelijks was het startsein ge
geven, of hij sprong naar voren, om met
de assistent van Geminiani, Anglade,
voor het eerste leven in de brouwerij te
zorgen. Hollenstein, Hoevenaers en de
gele truidrager Darrigade gingen met
hem mee en enkele kilometers lang zag
het er naar uit. dat het ernst was met
deze prille attaque. Het was een vrij
korte rit, dus waarom niet? Het was
echter, naar later bleek, de eerste van
een serie operaties, die hoogstens het
tempo hebben verhoogd. Op de brede
wegen met rechts de glinsterende
Gironde en links de eerste wijngaarden
van het gebied van ordeaux kreeg de
strijd een wisselvallig karakter. Na 7 km
was het vijftal aan kop aangegroeid tot
14 renners. Delberghe, Piet de Jongh,
Bourles, Tueller, Lamy, Van Geneugden,
Roudat, Padovan en Stablinski waren
eveneens weggelopen en bij Meschers (10
km) bedroeg de voorsprong 25 sec.
Charly Gaul ging het proberen. Hfj
kwam ineens vanuit de achterhoede
langs het peloton naar buiten.
Maar hoe klein de stille Luxemburger
zich ook maakte, zijn actie bleef niet
onopgemerkt en Geminiani, die zich
zelf kennelijk bij de favorieten voor de
eindzege rekent, Adriaenssens en
Brankart dachten er eenvoudig niet
aan om Gaul zo maar te laten gaan
en zij pakten met Wim van Est,
Suarez en Lemin zijn wiel. Voor Gaul
was de aardigheid er op dat moment
eigenlijk al af en toen hij een lekke
band kreeg en even moest wachten,
deed hij geen enkele poging meer om
uit de hoofdmacht weg te komen.
Charly had met zijn poging de knup
pel in het hoenderhok gegooid en zo
hoog was nu plotseling het tempo van
het peloton geworden, dat de koplopers
werden ingehaald en voor Saint Seurin
(23 km) bestond de gehele kleurige op
tocht weer uit één stuk.
9JUU-13eEr 230KM
Bruisende strijd
Toch bleven steeds dezelfde renners In
de kop van het peloton, loerend op elke
kans om weg te springen. Het tempo
bleef in de buurt van de 43 km per uur
en de strijd was levendig en bruisend
als een glas champagne, ondanks de
tientallen bandbreuken. Wéér nam Piet
van Est het initiatief tot de aanval, na
dat Hoevenaers en Dacqualj een voor
sprong van honderd meter hadden geno
men. En met o.a. Padovan, Bahamontes,
Gerrit Voorting. Darrigade en Gilbert
Desmet bereikte hij het tweetal. OoQ*
deze vlucht km> «cbtcff teafcfitt&te
DAX
SJurar>COn
^y\Nay96ltfq
Ponïacqb j
i Laruns191km Lourdesfj
Argolès
den in de ogen van het peloton en bij
Conac (43.5 km) was alles weer afgelo
pen. Het heeft daarna, terwijl Van Ge
neugden, Voorting en Dacquaij nog kor
te tijd alleen aan kop reden, tot vijf km
voorbij St.-Ciers geduurd voor de beslis
sende slag begon. Zoals het zo vaak
gaat, begon ook deze slag met een on
schuldig uitziende charge. Delberghe,
Gret, Magni en Stablinski, vier onbe
langrijke mannen in deze Tour, kregen
verlof om een voorsprong van driekwart
minuut te nemen.
Een onschuldige aanval? Onbelang
rijke mannen? Kan wel zijn, dacht Piet
van Est, maar van mij wordt wat ver
wacht vandaag. Hij begreep, dat hij snel
moest handelen en in een flitsende de
marrage waagde hij de sprong, waarmee
hij Privat en Vlayen met zich mee zoog.1
Op dat moment bedroeg de achterstand
ruim een minuut. Bij Blaije (79 km)
maakte een derde groepje zich los: Luy- i
ten, Padovan, De Jongh en Rolland. Dit
was voor de nationale ploegleider Bidot
het goede ogenblik om met een oog op
het ploegenklassement een derde en ook
een vierde man naar voren te sturen.
En daarom trokken Pipelin en Grous
sard mee op Jacht naar de twee ploeg-
jes vluchtelingen.
Nationalen deden geen kop
Het zestal had geen al te grote
krachtsinspanning nodig om het drietal
met Piet van Est te bereiken. Op dat
moment was het ploegenklassement al
in handen van de Franse nationale
ploeg en geen enkele keer wensten Pipe
lin en Groussard kop te doen. Maar de
andere zeven hadden de hulp van dit
tweetal niet nodig en terwijl in de ach
terhoede Martin van der Borgh aan zijn
privé ontsnapping was begonnen, slonk
het verschil tussen het viertal met Sta
blinski en het negental met de beide
Nederlandse Pieten zienderogen. Het
was duidelijk dat Van der Borgh het
alleen tegen deze vaart zou moeten af
leggen. zeker nadat op precies twintig
kilometer voor de finish de aansluiting
vooraan tot stand was gekomen.
Op de brede, door tienduizenden toe
schouwers omzoomde toegangswegen
van de buitenwijken van Bordeaux
was elke poging van Piet van Est en
Piet de Jongh om uit de kopgroep
weg te komen tevergeefs.
En zo zagen de bijna dertigduizend
loeiende en brullende toeschouwers,
die het stadion van Bordeaux vulden,
dertien renners de baan opstuiven om
in een extra ronde uit te maken wie
de kussen, de bloemen, de bonificatie
en de tweehonderdduizend franken zou
krijgen.
Groussard lag voorop, Privat achter
hem en daarna Padovan en Luyten en
vervolgens Piet van Est en Piet de
Jongh. De Nederlanders probeerden wat
zij konden, maar op de baan zijn beiden
maar kleine jongens en het kwam er
dus alleen maar op aan om zo goed
mogelijke posities in te nemen. Grous
sard probeerde voor de laatste bocht
zijn ploeggenoot Privat als springplank
te gebruiken. Hij pakte hem bij de
schouders en rukte zich naar voren,
doch intussen waren Padovan en Vlayen
buitenom gekomen en even later flitste
de Italiaan als eerste over de streep.
Groussard, die zichzelf de ereronde al
had zien rijden, barstte in tranen uit
maar Padovan had hem voor een nog
grotere teleurstelling gespaard, want
het was de jury niet ontgaan wat Grous
sard had gedaan. Deklassering was on
herroepelijk het gevolg geweest. Nu
kwam hij eraf met een geldboete en tien
strafseconden. Gainche won de sprint
van het peloton, waarin alle andere
leden van de Nelux-ploeg binnenkwa
men.
Padovan heeft bewezen ook zon
der zwiepers een etappe te kunnen
wkmm* Gisteren won bij de sprint
(Van onze speciale verslaggever)
Zaterdag zijn niet veel schokkende dingen gebeurd in de 255 km.
lange rit van St.-Nazaire door de trieste vlakke Vandée naar Royan.
De Franse nationalen willen kennelijk nog even genieten van de rente,
die Darrigade's gele trui oplevert en zij hebben dan ook de groten in
de hoofdmacht eenvoudig tot rust gedwongen. Vrijwel voortdurend
zaten de tricolores in de voorste gelederen van het peloton, waar zij
met argusogen de concurrenten van Darrigade gade sloegen. Het is
dan ook een lusteloze rit geworden, een rit waarin alleen de outsiders
een kansjt kregen, zonder evenwel dat het grote peloton hen een
bijzonder grote marge toestond. Het meeste profijt van de ontwikke
ling hebben de Italiaan Pierino Baffi en de dit keer weer slagvaardige
Neluxploeg getrokken. Baffi won op de brede boulevard van Royan
met duidelijk verschil de eindsprint van een kopgroep van 19 renners
de eerste Italiaanse etappezege en de Neluxformatie werd eerste
in het dagploegenklassement, omdat de sterke Martin van der Borgh,
Jaap Kersten en de Luxemburger Aldo Bolzan, die als derde eindigde,
tijdig met de vluchtelingen waren meegesprongen. Daardoor kwam
nogmaals een bedrag van 300.000 franken in de toch reeds goedge
vulde portefeuille van Jeng Goldschmidt. Ook de Ier Seamuss Elliott
een der leden van het vreemdelingenlegioen van Max Bulla, maakte
winst. Hij bereikte in de algemene rangschikking de zevende plaats en
zijn achterstand op Darrigade bedraagt nog slechts een goede twee
minuten.
Sjef Lahaye startte niet, zaterdagmor
gen. Op advies van de Tourarts Dumas
had de geblesseerde Limburger een
gescheurd spiertje in de rechterknie
namelijk het verstandige besluit geno
men om de strijd te staken. De Neder
lands-Luxemburgse ploeg vertrok dus
met elf renners uit St. Brevin op de
zuidelijke oever van de Loiremonding,
die door de karavaan met een veerboot
vanuit St. Nazaire werd overgestoken.
De regionale equipe van Centraal Frank
rijk, de ploeg van Rafael Geminiani, is
nu nog de enige die geheel intact is.
Dertig kilometer lang, tijdens de rit j
langs de baai Bourgneuf en de fraaie j
badplaatsen van de Cóte de Jade, heb
ben enkele renners geprobeerd de strijd
in de hoofdmacht te forceren. Vrijwel J
onmiddellijk na de start sprongen 16
man onder wie Piet van Est, weg. Maar j
André Darrigade bemerkte, dat de Belg
Gilbert Desmet, zevende in de algemene
rangschikking, zich heel listig tussen de
vluchtelingen had verscholen. En toen
was alles weer snel afgelopen. Kort
daarna ontsnapten Noel Fore. Anglade,
Armand Desmet. de Zwitser Hollenstein
en Jean Stablinski, maar ook zij kregen
geen kans.
En toen is het eigenlijk heel rustig
gebleven tot La Roche sur Yon, de eer
ste ravitailleringsplaats waar Napoleon
vanaf een metershoog standbeeld neer
keek op het legioen van zijn sportieve
collega Jacques Goddet.
De Franse nationalen drongen naar
de kop van het peloton en ontwikkelden
daar zo'n hoog tempo ruim 42 km
per uur dat iedere ontsnapping bij
voorbaat kansloos was.
Beslissende sprong
Kort voor La Roche sur Yon (90 km)
met zijn dapper op waldhoorns blazende
muzikanten en zijn gladde keien op het
1 marktplein, gebeurde het dus. Juist op
het moment waarop de Nelux-equipe
even in verwarring verkeerde door een
lekke band van Ernzer. Schmitz, Bolzan,
Kersten en Damen bleven namelijk op
hem wachten. Vlak voor een spoorweg
overgang verslapte even de aandacht
.van de tricolores. En daarvan maakten
Armand Desmet en Catalano gebruik.
Het tweetal kwam aanvankelijk niet ver,
want het peloton verhoogde onmiddel
lijk weer het tempo. Maar toch waren
zij voldoende uitgelopen om als een
„springplank" voor enkele anderen te
kunnen fungeren.
Wim van Est werd bijna de dupe
van deze ontwikkeling. Enkele tiental
len meters voor de spoorweg verwis
selde hij van wiel. Mecanicien Spen-
kelink deed zijn werk snel, maar juist
toen Van Est weer op zijn fiets sprong
werden de bomen gesloten. Opnieuw
oponthoud dus. De sterke Brabander
kon zich met de steun van Damen
en broer Piet gelukkig weer snel bij
de hoofdmacht aansluiten, maar miste
daardoor de ravitaillering. Dat kwam
hem op dertig strafseconden en een
boete van 2500 franken te staan, want
het ontging de wedstrijdleiding niet,
dat hij later, buiten de vastgestelde
zone, een drinkkruikje van Jeng Gold
schmidt aannam.
Valpartij
De vlucht van Catalano en Desmet
was ogenschijnlijk zonder allure. Maar
de vluchtelingen hadden geluk. André
Darrigade kwam bij de ravitaillering ten
val, kreeg een defect aan zijn fiets en
van dat korte moment van paniek bij de
Franse nationalen maakten enkele ren
ners gebruik om op avontuur te gaan.
Martin v. d. Borgh en Hoevenaers spron
gen als eersten naar het duo op kop.
Later ook Quentin, met de tricolore Sta
blinski aan zijn wiel, daarna een groepje
van zeven man (de strijdlustige Noel
Fore, Gay, Bolzan, Jaap Kersten, Tho-
Het pad van een Tour-renner gaat
niet altijd over rozen. Op de foto
ziet men Piet Damendie een lekke
band heeft gekregen en bezorgd.
toekijkt of de monteur het euvel wel
snel genoeg zal verhelpen. Rechts op
de foto ploegleider Goldschmidt.
die een oogje in het zeil houdt.
min, Moreno en Gusto) en tenslotte ook
Annaert, Elliott en Ecuyer. En toen was
alles afgelopen. De vluchtelingen vorm
den een heterogene groep elke ploeg
was erin vertegenwoordigd en de
Franse nationalen herstelden hun greep
op de hoofdmacht. Hun enige zorg was
dat de vluchtelingen geen al te grote
voorsprong kregen, want de achterstand
van Elliott op Darrigade was slechts 8
min. en 13 seconden. De opdracht werd
bekwaam uitgevoerd en het verschil
bleef voortdurend rondom de vijf minu
ten.
Interessant was nog slechts hoe de
slotfase van de rit zou worden. De
Neluxploeg en de Belgische formatie
waren namelijk elk met drie renners
in.de kopgroep vertegenwoordigd en
streden elkaar dus het dagploegen
klassement. Een werkelijke strjjd is het
niet geworden, omdat de oranjeploeg
het fortuin op gelukkige wjjze in de
schoot geworpen kreeg. De Belg Noel
Foré had namelijk moeilijkheden met
zijn versnellingsapparaat. Tweemaal
moest hij van achterwiel verwisselen.
De laatste keer 12 km voor de finish.
En toen was hij definitief uit de kop
groep verdwenen.
In de sprint waren de Nederlanders
vanzelfsprekend zonder kansen tegen de
snelle Italiaan Baffi. Van der Borgh en
Kersten beseften dit, want zij hebben
in de laatste kilometers nog herhaalde
lijk geprobeerd te demarreren, maar de
overmacht was te sterk.
Tour-uitslagen op pag. 2
Sportblad
AUTOMOBILISME
Musso verongelukt
De Brit Mike Hawthorn heeft gisteren
op het circuit van Reims met een Fer
rari de race om de Grote Prijs van
te Bordeaux, waarmee hij voor de
tweede Italiaanse zege in dit Tour-
ttmokelnd zorgde.
LUIGI MUSSO
Frankrijk voor formule 1-wagens ge
wonnen. Hij legde de 415 km (50 ronden)
van deze wedstrijd, die meetelt voor het
wereldkampioenschap der coureurs, af
In 2 uur 3 min. 21.3 sec.
VOLLEYBAL
Nederlandse heren verloren
in Antwerpen
De interland volleybalwedstrijd tussen
de heren van België en Nederland, zater
dag te Antwerpen gespeeld,. is door de
Belgen met 31 gewonnen. De tussen
standen waren 615,158,1510,1512.
De uitslag luidt: 1. Hawthorn (G.B.)
met Ferrari, de 415 km (50 ronden in
2 uur 3 min. 21.3 sec., (gem. 201.898 km/
u.), 2. Moss (G.B.) metVanwall 2.03.45.9,
3. Von Trips (W.-Dld) met Ferrari
2.04.21.-, 4. Fangio (Arg.) met Maserati
2.05.51.9, 5. Collins (G.B.) met Ferrari
2.08.46.2.
De stand in de competitie om het we
reldkampioenschap der coureurs luidt
thans: 1/2 Moss (G.B.) en Hawthorn
(G.B.) beiden 23 punten, 3. Musso (It.)
12 p.. 4. Schell (VS.) 11 pnt.
De Italiaan Luigi Musso raakte in
het begin van de race, toen zjjn Fer
rari op de tweede plaats lag, de macht
over het stuur kwijt. Hij vloog uit de
bocht en werd ernstig gewond. Musso
werd per helikopter overgebracht naar
een ziekenhuis in Reims. Een röntgen
onderzoek wees uit dat de coureur een
I schedelbreuk had opgelopen, hjj werd
j onmiddellijk geopereerd. In de avond-
I uren kwam hij evenwel te overlijden.
De dood van Luigi Musso betekent een
ramp voor de Italiaanse autoracesport.
i Hij was de laatste van de grote cou
reurs die Italië sinds de oorlog met zo
veel luister vertegenwoordigd hebben in
de Grand Prix wedstrijden. Evenals Al-
j berto Ascari en Eugenio Castellotti is hij
aan het stuur verongelukt, en aangezien
Gigi Villoresi en Nino Farino zich uit da
wedstrijdsport hebben teruggetrokken,
heeft Italië thans geen renners van we
reldklasse meer.
Musso laat een zoon en een dochter na.
Zijn twee Jongere broers zijn ook coureua
