Ongekroonde koning
van de Gotthardroute
tings moeizame weg klauterde Paul Heinzer omhoog
)agelijks daveren honderden treinen door Zwitserse trots
Rustig leunt de reiziger ach-
erover in zijn gemakkelijke
•etel... Langzaam maar zeker
Jautert de trein omhoog tegen
berghelling, op weg naar
en van de grootste Zwitserse
verwinningen op de natuur:
Gotthardtunnel
Terwijl de reiziger onge-
toord geniet van de boeiende
anblik, die het stralende
witserse landschap hem
iedt, tuurt in de bestuurders-
abine een man diep gecon-
entreerd op het instrumenten-
ord: machinist Paul Heinzer.
Als rechtgeaarde Zwitser
an ook hij de schoonheid van
e natuur waarderen, maar
iet nu. Op dit moment heeft
daar geen tijd voor, zijn
rerk eist al zijn aandacht op.
p zijn brede schouders rust
mers de taak de zware,
lerke machine en haar gevolg
ilig langs scherpe bochten,
iepe afgronden en steile hei
gen omhoog te voeren naar
lange donkere Gotthard-
innel. Het doel wordt be-
:ikt. Met grote snelheid da-
:ren de wagens door het
orme bergmassief. Vijftien
ge kilometers. Dan begint
afdaling en weer worden
hoogste eisen gesteld aan
kundigheid en het reactie-
rmogen van machinist Hein-
r. In zijn handen ligt de ver-
litwoordelijkheid voor de
piligheid van de honderden
kssagiers
Het werk is geen straf voor de Gotthardmachinist. Vele malen
als hij het huis verlaat, verheugt hij zich op de arbeid en op de
dag, die hem weer met vele mensen tezamen zal brengen en
hem rijke indrukken zal verschaffen.
We noemen hier de naam van Paul
Heinzer. Wij hadden ook een andere
naam kunnen noemen. Want Paul is
een van de 350 machinisten, die belast
is met de leiding over de treinen, die
dagelijks door de Gotthardtunnel den
deren. Ditmaal volgen wij echter Paul
Heinzer. Reeds twaalf jaar woont deze
42-jarige machinist van de zware
Gotthardlocomotieven in het dorpje
Erstfeld aan de voet van het hoge ge
bergte, dat zo'n grote rol in zijn leven
en werken speelt. Het kleine gehuchtje
ligt diep verscholen tussen twee gigan
tische bergwanden en slechts spora
disch kunnen de zonnestralen zo laag
doordringen. Slechts zelden kunnen zij
de" stationsgebouwen en de talrijke
loodsen van dit spoorwegcentrum in
een vrolijke zonnige gloed zetten.
Sedert twaalf jaar leeft Paul Heinzer
hier met zijn familie, daar hij met
hart en ziel machinist is en gewoonlijk
van hieruit de trotse machine van zijn
collega's overneemt om haar met
zekere hand langs de nauwe bochten,
smalle wendingen en steile diepten
naar het zuiden, naar de Italiaanse
grens te leiden.
Majestueus
Wie aan Zwitserland denkt, denkt in
de eerste plaats aan de Alpen. Aan de
majestueuze bergketen met de eeuwige
sneeuw. Slechts zelden wordt een ge
dachte gewijd aan het feit, dat drie
kwart eeuw geleden de Zwitsers en de
Italianen de handen ineen sloegen om
De tijden van de fluitende, dam
pende en zwartgeblakerde locomo
tieven zijn voorbij. Vandaag de dag
is de man aan het stuur van de
trein een ingenieur, die de mo
dernste en knapste instrumenten
ter beschikking staan.
gezamenlijk onder de 2 kilometer hoog
gelegen Alpenpas over de St. Gotthard
een geweldig gat te boren. In dit gat
werd de eerste spoorwegverbinding ge
legd tussen het noorden en het zuiden
van Zwitserland en daarmede een
nieuwe band gelegd tussen de van
oudsher zwijgzame en ernstige Zwitsers
ten noorden van de Gotthard en hun
afgesloten, vrolijker landgenoten ten
zuiden van dit massale bergmassief.
Ridder van de rails
Trouwens, ook Paul Heinzer denkt
niet aan de historie, wanneer hij dag
in dag uit en vele malen nacht in
nacht uit in de bestuurderscabine
staat en mensen uit alle delen van de
wereld met zekere hand door de berg
keten van het noorden naar het zuiden
of omgekeerd brengt. Zijn beroep is
zijn wereld en zijn wereld is zijn be
roep geworden. En juist als zijn drie
honderd en vijftig kameraden, die bij
zon. wind en storm de bergreuzen in
hun macht hebben en door de lange
donkere tunneldeur een andere wereld
binnenstormen, is hij nog altijd de
ongekroonde koning, de werkelijke rid
der van de rails, waar en wanneer ook
hij aan zijn verantwoordelijk werk
gaat.
Droom-werkelijkheid
Neen, het valt niet mee de vervulling
van zijn kinderdromen te beleven. Hoe
veel jongens willen in hun jonge jaren
niet locomotiefmachinist of piloot wor
den? En hoeveel worden het werkelijk?
Paul Heinzer kan tevreden zijn, hij
maakte zijn jeugddroom realiteit, daar
hij van de onderste trap van de ladder
is begonnen en de moeizame weg naar
boven met veel energie heeft vol
bracht. Het begon in een locomotief-
werkplaats. Daarna volgden jaren van
schoolbezoek en cursussen, afgewisseld
met praktijk. Dan weer examens, cur
sussen. examens, cursussen en zo ver
der. Na vijf jaar ingespannen studie en
vijf zware examens had Paul Heinzer
het doel bereikt: hij was een verant
woordelijke. goed ontwikkelde machi
nist van de Zwitserse Spoorwegen ge
worden. Een kapitein van de locomo
tief.
Per etmaal 200 treinen
Zomer en winter donderen de trei
nen over de Gotthardlijn over de knap
aangelegde verbinding van noord naar
zuid en van zuid naar noord. Meer dan
tweehonderd treinen in 24 uur. Zwaar
beladen goederentreinen steunen zon
der onderbrekingen de tunnel binnen,
moderne en comfortabele sneltreinen
met slaap- en restauratiewagens slin
geren zich door de vijftien kilometer
lange tunnel en autotreinen voeren de
automobilisten in eigen wagen ge
makkelijk en zonder moeite onder de
Alpen door naar het reisdoel.
Paul Heinzer heeft een voorkeur. Het
liefste is hij met goederentreinen op
weg. Ondanks zijn uitgesproken tech
nisch beroep is hij een romanticus
gebleven. ..Dan kan men nog wat van
het landschap genieten, kan men op
de stations een babbeltje maken en
heeft men de kans zijn kundigheid te
bewijzen. Met een sneltrein door de
heerlijke Alpenwereld te flitsen is niet
bepaald een genoegen....", zo meent
de moderne nakomeling van de eens
met romantiek omwikkelde machinis
ten op de fluitende en dampende
Gotthardlokomotieven uit voorbije
jaren.
Gedurende vier en twintig uur per dag is ae Gotthard-machinc
onafgebroken in dienst tot hij voor een revisie wordt binnen
gehaald. Maar de mensen in de bestuurderscabine lossen elkaar
na negen uur af. Een nieuwe kapitein neemt het commando over
Met negentig kilometer snelheid davert de trein de tunnel binnen.
