BETER SAMEN DAN ALLEEN....
Jonge intellectuelen in de Soedan
nog vol anti-Europese complexen
Politie zette radarval voor de
jagende Londense automobilisten
Elke week vele jonge Duitsers
naar het Vreemdelingenlegioen
Dit huid maakt de indruk nog voort te gaan
door de krachtige afzet van de Britten
Antilope wandelt de har binnen
ZATERDAG 29 MAART WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 4
Arabische invasies: tot diep in
pel van hun ras en geloof op land
hangers van de Arabische eenheid,
basis voor donker Afrika zal zijn.
Historisch gezien heeft 'het weinig zin
het vertrek der Britten te betreuren, de
wereld draait nu eenmaal in één rich
ting. De Soedanese regering is nog
steeds tien maal beter en efficiënter dan
wat er in de meeste andere Arabisohe
landen voor bestuur door moet gaan.
Maar In het zoekraken van een dossier
de lekke afvoer van het toilet, de zelf
overschatting van de krampachtig
Europees doende jonge intellectuelen in
de bar van het Grand Hotel, vreest men
de eerste symptomen van verval te zien.
Men gaat veronderstellen, dat de Soedan
voornamelijk voort-freewheelt op de
krachtige afzet, die hjj van de Britten
kreeg. Is dat al te pessimistisch, moet
men deze jonge landen niet wat tjjd en
tolerantie gunnen, om op eigen kracht
het tempo te hervinden? Misschien,
maar de werkelijke vraag ls, hoeveel
speelruimte de historie een land als dit
zal laten
Op Afrika's viersprong
Khartoem geeft weinig opheldering
omtrent het probleem. De jonge Soeda-
nezen in de bar van het „Grand" lijken
erg geëmancipeerd; maar bij iedere
whisky, die*zij drinken om Europees te
doen. bewijst hun lossere tongval hoe
boordevol anti-Europese complexen zij
veelal zitten. Hun vrouwen blijven ach
ter slot en grendel, zij zijn in haar jeugd
mismaakt door de barbaarse vrouwelijke
besnijdenis, door een grootmoeder met
spijker of scheermes uitgevoerd. Andere
Soedan legden Arabieren de stem-
en volk. En vandaag hopen de aan-
dat de Soedan een nieuwe uitvals-
Soedanezen hebben Arabische eenheids
neigingen en werken soms met briljan-
tine om de krulletjes glad te krijgen, die
de sterk negroide trekken van dit overi
gens magnifieke, potige mengras verra
den. Ook dat is nutteloze krampachtig
heid. want geen miljoen ton briljantine
zal van de drie en half miljoen zuivere
negers in het zuiden van de Soedan, die
Afrikanen willen zijn, ooit Arabieren
maken!
Er is gelukkig een groep zelfbewuste
Soedanese leiders, die er frank en vrjj
gelukkig mee zjjn Soedanees te wezen.
Maar men zou voor de toekomst van dit
land, dat op de viersprong van het
Afrikaanse continent ligt en geladen is
met innerlijke spanningen, wensen, dat
die verkrampte, jonge half-geëmanci-
peerden zich even gemakkelijk van hun
complexen konden bevrijden als de man
nen van het vólk, die, tot preutse schrik
of artistieke nieuwsgierigheid van de
dames op het terras van het Grand
Hotel, hun gallabiah uittrekken om als
donkere gespierde atleten, glinsterend
van zon en water, in de Njjl te baden.
De Njjl zelf geeft nochtans aan hoe
moeilijk vermenging is. Want een eindje
stroomafwaarts voegt de Blauwe Nijl, die
uit Ethiopië komt, zich bij de Witte, die
bedaard uit het hart van Afrika komt
zakken. In één bedding stromen zij ver
der, maar arrogant en strikt houdt de
smalle vurige aristocraat uit de Ethio
pische bergen de rechterzijde: de kleu-
renscheiding zet zich mijlen ver voort!
Ondanks talrijke protesten
Voor overtreding van maximum-snelheid
(Van onze Londense correspondent
Ondanks de protesten van de
automobiel-industrie heeft de En
gelse verkeerspolitie langs verschil
lende hoofdwegen in de bebouwde
kommen, waar de maximale snelheid
48 km. bedraagt, radarvallen opgezet
die overtredingen op het scherm re
gistreren. Als bezwaar tegen deze
methode werd aangevoerd, dat de
radar verre van nauwkeurig zou zijn.
Met de automobilist Leonard M. Still
uit Londen begint thans een nieuw
hoofdstuk in de geschiedenis van het
motorvoertuig. Hij is namelijk de eerste
persoon, die door de rechter veroordeeld
werd op grond van hetgeen het radaroog
waarnam. Met behulp van deze elektro
nische snelheidsmeter werden op de
Theemskade op een winterochtend, toen
het verkeer zeer matig was, vijf auto
mobilisten gevangen. Still had een
snelheid van 64 km. Hij kreeg vijftien
gulden boete en een aantekening op
zijn rijbewijs. Zelf waren de overtreders
niet in de zaal aanwezig. Om het be
keurde automobilisten gemakkelijk te
maken, ontvangen zij van de politieman,
die hen op de bon zet. een formulier
waarop zij kunnen verklaren schuldig te
zijn. Zij krijgen dan de rekening van
de boete thuis. Voor de rechter worden
deze zaken nu dagelijks aan de lopende
band behandeld. De kern van het
vraagstuk is dat het verkeer in Londen
op vele uren van de dag op talrijke
plaatsen volkomen vast zit.
Als er dan een gaatje bljjkt te zjjn of
een flink open stuk, dan willen de zo
lang in het nauw gebrachte automobi
listen opschieten. Op dat ogenblik loert
echter de radar om hen bjj de kraag te
grijpen.
Er wordt al enige tijd overwogen om
de maximale snelheid in bebouwde kom
men van 48 tot 64 km op te voeren.
Het aantal ongelukken is in Engeland
naar verhouding namelijk geringer dan
op het vasteland, omdat de verkeers-
discipline groter is en omdat er op de
grote wegen veel minder fietsers, brom
fietsers en scooters zijn. Van alle wegge
bruikers is de automobilist het minst
beschermd, vandaar zijn egards voor
voetgangers en wielrijders!
Een nadeel in Engeland vormen de
vele smalle en bochtige wegen, de chao
tische situaties in velerlei plaatsen, het
ontbreken van viadukten en opritten. Op
slechts enkele buitenwegen, waar de
snelheid onbeperkt is, kan men werke
lijk zonder gevaar opschieten.
Men schat hun aantal op twee compagnieën
Vooral vluchtelingen uit het Oosten
(Van onze correspondent
in West-Duitsland t
Hoewel reeds sedert en
kele jaren een felle actie
in West-Duitsland aan de
gang is, die op alle moge
lijke wijzen tracht te ver
hinderen, dat jonge Duit
sers zich op grote schaal
voor het Franse Vreem
delingenlegioen laten aan
werven. schijnt hun aan
tal nog altijd vrij aan
zienlijk te zijn.
De Westduitse politie
in het Saarland schat,
tenminste aan de hand
van geregeld binnenko
mende gegevens, dat zo
wel uit het doorgangs
kamp in Straatsburg als
uit dat van Metz iedere
week een gehele compag
nie op oorlogssterkte, die
alleen maar uit Duitsers
bestaat, naar Marseille
wordt gestuurd om van
daar naar het noorden
van Afrika te kunnen
worden verscheept.
De grenzen van het
Sa&rgebied (het jongste
Westduitse bondsland.dat
pas op 1 januari 1957 of
ficieel bij de Bondsrepu
bliek werd gevoegd),staan
zowel in het oosten als in
het westen zo goed als
open, en dat maakt een
geregelde controle vrijwel
onmogelijk.
De Fransen, die tegen
woordig in Afrika een
bijzonder harde dobber
hebben, zijn er voortdu
rend op uit zo veel moge
lijk strijdbaar mensen
materiaal bijeen te krijgen,
en daarom roeren ze ook
in West-Duitsland de re-
clametrom geducht.
Ze verspreiden er o.a.
in het Duits opgestelde
propagandageschriften, die
voor een deel zelfs in de
Bondsrepubliek, en wel
in Hamburg, zijn gedrukt
Het leven van de sol
daten van het Vreemde
lingenlegioen wordt daar
in natuurlijk in de fraaiste
en meest verlokkende
kleuren geschilderd. Er
staat in te lezen, dat het
„een actief en dikwijls
hard leven" is, „dat aan
de eer en aan de arbeid
is gewijd".
Een organisatie voor
sociale jeugdzorg probeert
in samenwerking met an
dere verenigingen overal
de jonge mannen op te
vangen, die naar het
Westen zijn gekomen om
zich in het Vreemde
lingenlegioen te laten op
nemen, en wil hen er van
af houden hun plannen te
verwezelijken.
Het is opvallend, maar
het hoeft feitelijk nie
mand te verwonderen, dat
een aanzienlek percen
tage van de jonge Duit
sers, die zich tot h't
..avontuurlijke" leven
legionair aaneetroi:'
voelen, vluchtelingen
de Oostzone zijn, die du.
al heel wat ontberingen
achter de rug hebben en
in het normale leven in
de Bondsrepubliek geen
vaste voet hebben kunnen
krijgen.
NU is t een week officieel
„lente".
Wie lacht daar?
Ge hebt er nog niet veel van
gemerkt?
Ik óók niet en tóch is ze er.
Kijk naar de crocussen, sneeuw
klokjes en knoppen, ze groeien
en zwellen al!
U had er geen oog voor.
U was blij met uw gloeiende
kachel, uw dichte gordijnen, uw
dikke winterjas, uw warm kopje
koffie.
Omdat de temperatuur zich
niets van de kalender aantrok,
haar eigen gang ging, geen
sprietje uit de keiharde grond
toverde
Zelfs de prozaïsche was kan
de dromen van dit Jonge paartje
niet storen!
WIE zegt, dat deze wereld
geen liefde meer kent,
komt door zó iets tot
andere gedachten.
Zij is als een symbool van
hoop voor een onzekere toe
komst.
Niemand durft haar alléén in
te gaan.
Natuurlijk niet „juichend en
hand in hand" met stralende
ogen en lachende mond, zoals
vroeger.
Maar wèl in het besef, dat ge
in deze waanzinnige wereld
beter samen kunt zijn dan
alléén.
Zeker met die échte, heerlijke,
mooie lente in het vizier!!
HET was miserabel.
Alle mensen kwamen bo
vendien met leuke praatjes
a van „Wéét je nog wel in negen-
J tien honderd en zoveel?"
J „Toen liep ik al léng in shorts
en met m'n bikinetje aan in de
f felle zon, toen was 't zó warm,
r dat de bollenvelden al lè,ng uit-
4 gebloeid waren, toen schoot ik ?1
4 lèng 't water in.
i Huiverend en mokkend scho-
a ven ze dan door de voordeur,
J smeerden een smeerseltje over
hun gesprongen handen, namen
J een aspirientje of een hoest-
f drankje, keken naar de alsmaar
4 groeiende kolenrekening
NU komt 't tóch!
Onherroepelijk!
Mysterieus, als een wonder
zal ze er zijn: de milde lente
lucht.
't Kan anders, 't wórdt anders.
Er is weer uitzicht op warme
zon. zingende vogels, blaadjes
aan de bomen.
De mistroostigheid verdwijnt.
Wie, na een lange, donkere win
ter. nog genoeg levenssappen in
zich heeft, richt zich op. snuift
en voelt zich een ènder mens
Nog geen „herboren" mens,
dét is te kras, maar toch alt
iemand die weer lichtpuntje*
ziet.
4 "i—i EN nieuwe geest maakt zich
a |- van de mens meester.
a I—i Een geest van „Allez. we
gaan er weer op uit!" en „het
leven wordt weer de moeite
f waard!"
4 Zelfs de „liefde" kijkt om de
4 hoek. Zelfs in de armelijkste
l buurten zoekt men elkaar op,
i omdat niemand de eenzaamheid
a aan kan, als de nieuwe lente op
a komst is.
De ouderen en de jongelui,
zoals deze twee. die elkaar von
den in zó'n trieste buurt, dat
niemand kón denken, dat er ooit
nog zo iets poëtisch als liefde
4 zou bloeien
Grenzeloze ruimte
De hete, gigantische Soedan is geen
kinderachtig land. De argeloze bezoeker,
die er wat meer van wil weten en in de
„Sudan Almanac" gaat bladeren, schrikt
wel even als hy daarin leest: „Leeuwen,
krokodillen, hyena's enz. worden als
ongedierte beschouwd" of: „Van water
drinken kan men tyfus, dysenterie,
bilhai^ia. ankylostomiasis en guinea -
wurm' krijgen". Het werkje geeft ook
praktisch advies tegen malaria-infectie
(zorg ervoor niet gebeten te worden) en
welgemeende troost, niet élle slangen
zijn giftig). Aan hondsdolheid wordt
eveneens aandacht besteed: „Leg de
hond vast en laat hem sterven. Verdeel
zijn hersens in twee helften, leg ze in
formaline, doe ze in een jampotje en
stuur ze naar de gezondheidsdienst". Na
enige tips voor de bestrijding van me
ningitis. lepra, en slaapziekte en de be
handeling van leeuwebeten, schotwon
den en beenbreuken, komt een lijstje
met kenmerken van overlijden. Het ein
digt: „Intreden van ontbinding is een
zeker teken van de dood. Een groene
verkleuring van de buik is de eerste
aanwijzing hiervan".
Onkreukbare Britten
Men ziet, vergeleken bij de „Sudan
Almanac" zijn Hemingway's Afrika-ver-
halen vriendelijke vertelsels voor het
slapen gaan. De Soedan is inderdaad de
ontmoetingsplaats van alles wat Afri
kaans is: woestijnen en dorst in het
noorden, regenwouden, moerassen en
savannah's in het zuiden, grenzeloze
ruimten, hitte, dood onder onbewogen
hemels, Arabische invasies onder het
vaandel van de Islam, die op de donkere
heidenen van Afrika stootten, slavernij,
verkrachting, moord en vermenging. Een
land voor mensen met sterke magen: er
was een Soedanese koning, die rauwe
mensenlevers met peper at en daar zijn
biertje bij dronk.
Naar dit hete. hevige land stuurde
het Britse imperium zijn soldaten, Gor-
don, Kitchener, een jonge luitenant van Patin mennvolk-
de lanciers, die Winston Spencer Chur- t y j tl a uu
chili heette. En op de hielen van die hout gesneden, van mahonie tot ebben.
de gezichten van Soedanese soldaten lijken uit
nium beheerden, hebben in dit laad een
indrukwekkend monument voor het
Britse bestuur op z'n best opgetrokken:
niet vrij van pedanterie, maar vooral vol
eerlijke toewijding en bekwaamheid. Het
Britse bestuur is nu verdwenen, de Soe
dan is sinds twee jaar onafhankelijk,
maar de standbeelden van Gordon en
Kitchener staan er nog, en fotowinkels,
kappersalons, garages en drogisten dra
gen hun namen. De puritein Gordon zou
vermoedelijk vol verbazing van zijn
kameel vallen, wanneer hij zag dat
Khartoems enige nachtclub, waar ver
bitterde dansmeisjes uit Duitsland. Oos
tenrijk en Italië zitten te betreuren, dat
zij vroeger by de aardrijkskundeleseen
niet beter opgepast hebben, zelf „the
Gordon" heet.
Een Arabier niet te koop, wel
voor kort te huur
Het stekje van de trotse eik der Britse
parlementaire democratie, dat bij de
overdracht der soevereiniteit in de Soe
danese woestijn werd geplant, probeert
ln de gloeiende hitte van de dag ook nu
nog zijn blaadjes groen te houden. De
afgevaardigden beginnen hun dispuut
met de vorige spreker keurig mot: „mijn
geëerde vriend uit Kaka-oostMaar
achter de onkreukbare vormen volgt het
oosters brein zijn slingerende paden en
ritselen soms de bankbiljetten. Nabuur
Nasser spendeert er miljoenen. Helpt
dat?
Een anti-Egyptische leider zei mij:
„Laat Nasser de kiezers maar kopen, ik
koop hun afgevaardigden". Is dat duur
zaam? Een politiek axioma in het Mid
den-Oosten is: „Men kan een Arabier
niet kopenslechts voor korte tijd
huren!"
Is vrij Afrika ook sterk genoeg
(Van onze
(III).
Khartoem, maart. Aan de door oude bomen
weldadig overschaduwde boulevard langs de Nijl
staat het voorportaal van de Soedan: het Grand
Hotel. Op ieder uur van de dag braakt een auto
bus van een luchtvaartmaatschappij er een lading
passagiers over het terras, die tot hun innige ver
bazing merken, dat het 110 graden Fahrenheit in
de schaduw is. Ongeschoren mannen in flanellen
pakken, vrouwen met brandend-rode slaapogen
en blerrende kinderen kamperen half verwezen
reisred acteur)
tussen hun bagage in de hal en kijken ongelukkig
naar de rijzige, ebbehouten bedienden, die in witte
gewaden met rode of groene ceinturen op oranje
pantoffels koel en onaangedaan door de gangen
zweven, het dorstig geroep om bier en limonade
achteloos negerend. Voor die passagiers uit Lon
den, Amsterdam, Parijs of Dusseldorf krijgt de
ontmoeting met de tropen pas een pakkend
karakter, wanneer zij, mismoedig hun thee slur
pend, oog in oog met een daarin verdrinkende
kakkerlak geraken.
A x*l 11,1 f f* soldaten volgden orde en cricket, on-
xt i At j i x j en dromen van koele, groene Engelse
Nog karakteristieker is de kennismaking met de Afrikaanse fauna in de bar heuvels ln de hete naoht
van het hotel, waar Europeanen in shorts en donkere Soedanezen-in-geruite-
De Britse kolonisators, die ongehin-
sportjasjes, met stamtekens in voorhoofd en wangen gekerfd, luidruchtig teveel derd door heta„chHge k„ionisten. de
whisky drinken. Het wil wel eens gebeuren dat een antilope of hertebok uit de Soedan als Anglo-Egyptisch oondorai-
aangrenzende dierentuinen, waar leeuwen, luipaarden en buffels achter gewoon
kippegaas worden gehouden, die bar binnenwandelt. En soms, zegt men, kruipt
zelfs een krokodil, die ook wel eens een avondje uit wil uit de Njjl, de treedjes
op. Het drinken stokt dan even om pas voortgezet te worden, wanneer vast
gesteld is dat het een écht beest is en niet een exemplaar uit de dieren tuin-van-
de-alcoholische-roes.
