Tentoonstelling werk Kees Verwey:
een onzer grote schildersfiguren
Pander
Hasselman
kleuren
Dobby
gordijnstof
LINOLEUM
BULTHUIS
Zich steeds vernieuwend talent
Medio 1959 heeft Leiden een
modern gereformeerd rusthuis
Riël brengt variatie in mode
07ste Jaargang Vrijdag 7 maart 1958 Tweede blad no. 29385
kleurecht
per meter
Lakenhal presenteert:
(Advertentie)
ZOJUIST ONTVANGEN
de nieuwe
VOORJAARSCOLLECTIE
in 18 functionele kleuren voorradig
(gratis kleurenfolder verkrijgb.)
BOTERMARKT 23
Voorname artisticiteit; kunst van allure
Dc Haarlemmer Kees Verwey behoort ontegenzeggelijk tot onze
belangwekkende schildersfiguren, van wiens ontwikkelingsgang men
een omvangrijke indruk krijgt in de aan hem gewijde, niet minder dan
ongeveer 100 stukken omvattende tentoonstelling, welke tot zijn eer
door de heer J. N. van Wessem in de Lakenhal is ingericht.
Kees Verwey is geen „voorganger", doch hij verenigde in zich vele
stijlelementen in de schilderkunst, van de laatste halve eeuw van
impressionisme tot expressionisme en groeide uit tot een persoon
lijkheid, die voorname artisticiteit paart aan een hoog opgevoerde
ambachtelijkheid.
Vooral het diep-menselijke beroert de bezoeker van deze prachtige
en rijkgevarieerde expositie in zijn portretten, die ook in zijn tekenin
gen in ruime mate vertegenwoordigd zijn. Doch ook zijn waarlijk
meesterlijk gecomponeerde aquarellen die der bloemen nemen daar
een belangrijk aandeel in leggen getuigenis af van Verwey's kun
stenaarschap, dat zich in rijke verscheidenheid openbaart.
Kees Verwey, in 1900 geboren te Am
sterdam. neef van de beroemde dichter
Albert Verwey, in hoofdzaak een leerling
van de in Haarlem wonende schilder H
P. Boot, van wie eveneens een karakte
ristiek portret deze tentoonstelling siert,
woont sinds 1930 in Haarlem in een 17e
eeuws huis aan het Spaarne. Hij volgde
de tradities van een Floris Verster en
een Breitner, doch ontwikkelde tevens
een zeer eigen zeggingskracht.
Verwey slaagde er steeds in zich aan
de wijzigingen van de tijd aan te pas
sen, treft telkens door het uitermate
„levende" van zijn kunst, schept uit een
rijkdom van zich steeds vernieuwend
talent, blijft geestelijk merkwaardig fris
en spontaan met onverflauwde kracht,
waarbij zijn zuiver, smaakvol kleurge
voel van donker tot licht en sterk ge
hanteerde tekenstift hem steeds weer tot
nieuwe picturale vondsten of zwartwit-
ten in staat stellen.
Er is in hem een onverwoestbare
uitingsdrang. tot aan het ook hier aan
wezige portret van de dichter J. C.
Bloem toe, waarvan de verf nauwelijks
droog is....
Die door en door „menselijke" en psy
chologisch rake portretten hebben ons
wel zeer sterk geïntrigeerd.
Daar is bijv. dat monumentale, impo
sante en suggestieve van de vermaarde
schrijver Lodewijk van Deyssel, met dat
doordringende, fascinerende, griezelige
oog, waarvan de geportretteerde hem
zeide: „Je hebt me geschilderd, omdat
je me haat". Zo was het niet, maar
Verwey was eerlijk genoeg om te schil
deren wat hij zag: het ene oog een
andere richting uitziend dan het andere.
En hoewel Van Deyssel hem gevraagd
had daar geen aandacht aan te beste
den („Mijn ogen vertonen een bijna
onmerkbare afwijking, ik verzoek U
daarmee op mijn beeltenis geen rekening
te houden"), had Verwey tóch geschil
derd, wat hij zèg, zonder enige restrictie.
En het resultaat? Een in groene tinten
geschilderd portret, haast huiveringwek
kend door de zich niet verloochenende
biologerende realiteit.
En tóch was Van Deyssel, hoewel kin
derlijk ijdel. een goed mens. Ook de
schilderes Coba Ritsema was maar weinig
ingenomen met haar portret, omdat er
te weinig haar op voorkwam en de
auteur Dirk Coster wees hem de deur,
zond hem de straat op, toen hij zijn
portret zag, maar riep hem toch nog
vanuit de verte toe „Ik vind tóch wel,
dat 't wat lijkt".
Zó schildert Kees Verwey: oprecht en
zonder franje, zoals de mensen en hun
karakters zijn. Deze bijzonderheden
hoorden wij uit de mond van de schilder
zélf. Wij kunnen het ons zo indenken:
een kunstenaar als Verwey wil niets ver
doezelen.
Zo bezichtigt ge deze expositie en
neemt kennis van de stijlveranderingen,
die hem tot innerlijke noodzaak zijn. Ge
behoeft er niet mee akkoord te gaan. dat
komt er niets op aan, want het is de
schilder zélf, die het te zeggen heeft en
die zich uit. zoals hij dat voelt en wil.
Dit is immers het voornaamste.
Zo hangt daar het uit 1956 daterende
machtige tafreel „De ontheemden",
waarop de triestheid en de uitzichtloos
heid der hier afgebeelde personen diep
treft. Daarnaast is er ook het in grote
afmetingen, helaas in de gang opgehan
gen „Maskerade", frapperend door de
bonte wemeling van kleuren en waarin
het abstracte al spelende lijkt toegepast.
Ook dit is een teken van de steeds
voortdurende vernieuwing, welke Kees
Verwey kenmerkt en bezighoudt.
En naast die veelheid van knappe
portretten van zijn moeder en van be
vriende kunstenaars een prof. Albert
Verwey, een Mari Anderiessen, een dr.
Victor van Vriesland en een Cornells
Veth almede even knappe zelfpor
tretten uit verschillende levensperides,
maakt U plotseling kennis met totaal
andere beelden 't Spaarne te Haarlem
of reisimpresseseen Moors paleisje
te Garda aan het Gardameer, het Doge
paleis te Venetië. Ook met zijn stille
vens. telkenmale een nieuw facet van
zijn variabel kunnen demonstrerend.
Deze interessante tentoonstelling is
het getuigenis van een opmerkelijk
kunstenaar, in zijn evenwichtige be
heersing toch ook ruimte latend voor
gevoelsexpressie, poëzie, temperament
en durf, zonder welke elementen zijn
kunst verstarren zou. Gelukkig is
daarvan in geen enkel opzicht sprake!
De nauwlettende beschouwer zal aan
deze kunst van allure een grote vol
doening beleven. Hij zal zich verheu
gen in al deze uitingen van een
aristocratische, stijlvolle, steeds naar
het superieure strevende geest. Deze
wist die verlangde superioriteit veelal
te benaderen of te verwezenlijken.
Daarvoor past gerechtvaardigde be
wondering! Dank aan de Lakenhal
directie, dat zij er ons mee confron
teerde.
De expositie blijft tot 14 april geopend.
H.
Kees Verwey: het Spaarne te
Haarlem
De burgemeester zeide voorts, dat er
een verwantschap bestaat tussen Leiden
en Kees Verwey. Hij wees daarbij op de
bewondering, welke de schilder steeds
heeft gekoesterd voor diens oom, prof.
Albert Verwey. Vooral echter wenste
spreker de aandacht te vestigen op
Verwey's bewondering voor de Leidse
meester Floris Verster. Verder is het een
feit, dat voor vele kunstliefhebbers de
bloemstukken in waterverf de hoogte
punten van Verwey's kunst zijn. En valt
hier niet een verwantschap op met die
andere grote Leidse meester, Menso
Kamerlingh Onnes, de zwager van Ver
ster, wiens aquarellen zo worden gepre
zen? Het is om al deze redenen, maar
uiteraard vooral om de kwaliteit van
Uw werk. dat wij ons in deze tentoon
stelling verheugen, zo zeide de burge
meester tot Kees Verwey. Met het uit
spreken van de wens dat vele Leide-
naars en vele kunstliefhebbers van bui
ten in de komende weken de weg naar
..De Lakenhal" zullen vinden verklaarde
hij de expositie voor geopend.
Expositie Chris Ie Roij
Men verzuime niet bij een bezoek aan
bovengenoemde expositie ook nog een
bezoek te brengen aan die van werken
van Chris le Roy, die van 19191923 in
Leiden als officier verbleef. Diens tal
rijke gezichten op Leiden alsmede teke
ningen van de gemeentelijke werk
inrichtingen leggen getuigenis af van
een kundige hand en een grote liefde
voor onze stad.
De vijf mannequins, waaronder een
zeer grote maat, presenteerden allereerst
enkele mooie pakjes in tweed en jersey,
meestal voorzien van twee rokken.
Een donkerblauw kostuum met wit
piqué vest en een snoezig hoedje in wit
met blauwe garnering, was heel mooi.
Waar de mantels bol stonden, (zoals
Saint Laurent, de opvolger van Dior dit
brengt), het trapeziummodel, deden zij
dat gratie-vol. Vielen zij recht van de
schouders, dan hadden zij zakken of rie
men daaronder en was ook de kleur in
harmonie met de japonnen. De combi
naties waren vaak verrassend mooi. zo
als de beige mantel, waaronder een don
ker cognackleurige japon werd gedragen.
Een prettige dracht voor de lente en
hoogzomer blijft nog steeds een japon
met bijpassend jasje. De rechte japon
nen zijn meestal voorzien van een boot
hals, de jasjes bijna altijd van grote, af
staande shawlkragen. Soms waren er ja
ponnen. die het idee gaven, dat het
twee-delige pakjes waren, door het aan
brengen van een klein vestje in dezelfde
tint. Er werden verschillende japonnen
naar kopie van Jacq. Heim gebracht, het
accent hierbij werd gelegd op de drape
rieën in het voorpand en de mooie v-
vormige halsuitsnijding. De rokken zijn
meestal wat bollend op de heup en naar
beneden nauw toelopend. Exclusief was
een wollen mouseline japon in mooie
kleurnuances van bruin tot cyclaam.
Hiernaast zagen wij verschillende mo
dellen in de prinsesselijn. De ruimte van
deze japonnen, welke uit één stuk ver
vaardigd zijn. wordt handig in de taille
weggewerkt om dan weer waariervormig
in de rok te voorschijn te komen. Trou
wens. de variatie op het gebied van de
plooivalling. vooral in de zomerjurken,
bleek onbegrensd. Onder de nylonregen
mantels in velerlei pasteltinten, werden
mooie zomerjurken, meestal van glan
zend katoen, gebracht. Het waren bijna
steeds grote dessins, veel bloemenmotie
De opening
Wat de opening van deze expositie be
treft: deze werd gisteravond onder zeer
grote belangstelling door burgemeester
jhr. mr. F. H. van Kinschot verricht. De
directeur van „De Lakenhal", de heer
J. N. van Wessem, sprak als vriendelijk
gastheer enkele woorden van welkom
tot de aanwezigen o.w. zich ook Kees
Verwey zelf bevond. Onmiddellijk daar
na beklom de heer J. C. Ebbinge Wub-
ben, directeur van het Museum Boy
mans te Rotterdam, het spreekgestoelte
om een korte inleiding te houden. Hij
belichtte de verschillende kwaliteiten
van Verwey's artistieke taal en sprak
tevens de hoop uit dat velen deze taal
ook zullen verstaan. Om. wees deze
spreker erop dat de persoonlijkheid van
Verwey sterk genoeg is gebleken de Ne
derlandse schilderstraditie to hand
haven. De heer Ebbinge Wubben roemde
de schilder vooral om zijn portretten,
welke meer dan wat het oog alleen kan
waarnemen onthullen.
Burgemeester van Kinschot hield al
vorens de tentoonstelling voor geopend
te verklaren eveneens een toespraak. Hij
gaf als zijn mening te kennen, dat in
de reeks exposities van hedendaagse
kunst in „De Lakenhal" gehouden die
van Verwey een van de allerbelang
rijkste is. Vervolgens vestigde de burge
meester er de aandacht op. c' t Kees
Verwey in Leiden geen onbekende is.
Immers: in de oorlogsjaren hebben de
leerlingen van het oude schildersgenoot
schap „Ars Aemula Naturae" van zijn
lessen kunnen profiteren. Aan die tijd
denken vele stadgenoten met vreugde
terug, aldus spreker Hoe rijp Verwey's
talent toen was blijkt uit het stilleven
dat de kunstenaar in het gebouw van
„Ars" heeft geschilderd en dat een van
de hoogtepunten van deze tentoonstel
ling is. Trouwens ook in „De Lakenhal"
is Verwey geen onbekende: by vele gele
genheden wordt zyn markante gestalte
in dit museum gesignaleerd.
100 dragees f. 2.88
150 dragees (de helft meer) f. 3.75
VITAMINEN
VAN
PHILIPS-ROXANE
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Huig, zn van D. J. van Beelen en J. van
der Plas. Chrlstiaan Hendrik, zn van C. H.
van Houten en E. Frings, Marcellinus Jo
hannes Joseph, zn van J van der Post en
T H. Rickelmann, Nicolaas Johannes Cor
nells, zn van S. L. Steenvoorden en J. A.
M Weijers. Jannetje Romy Tamara, dr v.
C. Brussee en C. W. de Meij. Jolanda Ger-
harda Jannetje, dr van F. van Duuren en
G. van de Vlsch. Wilhelmlna Alida. dr van
J van Vliet en W. C. de Tombe, Marcel
Willem, zn van D. J. Muilwijk en D. Aan-
dewlel. René, zn van P. F den Hollander
en A. S. Kwakernaat. Wilhelmlna Maria,
dr. van W. G A. Koppers en W. C. M de
Boer. Gerardus Arnoldus, zn van D A
Slaman en E. J. P. Buster. Khlng Ien. dr
van S. T. Liem en T. I Tan, Everardus
Johannes, zn van C. van Ruiten en J. C.
M. van der Meer, Gezina Grada Josepho.
dr. van F. Reekers en P A. Sloot. Dirk. zn
van M. van der Plas en J Paap
GETROUWD
C. Veenhuis en P. M. van den Brink. F.
J M. Heslinga en G. R. van Hees, F. J. M.
Hobbelen en W. Kooljmans, S. Clere en J.
van der Vlsch. F. de Jong en C. M. Hun-
dersmarck, B. H. van Winkel en S. M.
Rietbergen, P. de Vo6 en S. M van der
Haven. A. F. J. Huijzendveld en C. W van
Kesteren. L. H. M. van der Meel en C M.
Verplancke. H. Gordijn en A .J. Stlgter. A.
van Wijk en W. C. M. Hermsen, J. Kloos
en F. W. van Weeren.
OVERLEDEN
C. C. van der Wllk, 68 Jaar. vrouw.
ven en het meest rozen in verscheidene
tinten.
Voor een korte avondjurk was een
jacquard geweven zijden japon in het
„petit ballon" gekozen. Meer pretentie
had de strapless-japon in een mooi
cashmire dessin, met een wijduitstaande
ballonrok.
Er werden voorts enkele sportieve en
sembles getoond, zoals een witte plissé
rok. met rood-wit-blauw gestreept jasje.
De fleurige zonnepakjes deden ons naar
de zomer verlangen. Suède-jasjes wer
den in verschillende kleuren gebracht.
Vermeldenswaard is een violet-jasje,
dat op een groene graine de poule rok
met lila pullover een mooie combinatie
was.
De bijpassende hoeden van Messcher
waren bijzonder mooi. Lichte materialen,
zoals tulle, kant en voile waren bestemd
voor kleine dopjes. Hiernaast was stro
en soepel vilt gebruikt voor grote cloche
hoeden, soms voorzien van een opgesla
gen rand en vele modellen geinspireerd
op de baret.
ACADEMISCHE EXAMENS.
Aan de Leidse Universiteit is geslaagd
voor het doet. examen Chinese taal- en
letterkunde de heer J. Mulder te Oegst-
geest.
GOUDEN DOCTORAAT.
Maandag 10 maart a s. zal het vijftig
jaar geleden zijn dat mr. J. H J.
Simons, geboren te Geldrop en thans
wonende te Zandvoort, aan de Leidse
Universieit promoveerde tot doctor in
de rechtsgeleerdheid.
Bij Kon. besluit is de hoofdland
meter van het Kadaster, de heer J. van
Ballegooijen, hoofd van het bureau van
de landmeetkundige dienst hier ter
stede, benoemd tot hoofdlandmeter A
van het Kadaster, hoofd van het bureau
van de landmeetkundige dienst te Assen.
Lezers schrijven
WERKLOOSHEID EN AMBTENAREN
Ik ben het met „Bouwvakarbeider"
eens. dat er een periode van vry grote
werkloosheid is. Maar ik vind het niet
erg sportief, dat hij die ambtenaren, die
er wat trachten bij te verdienen, ervan
beschuldigt de belasting te ontduiken.
De hoogconjunctuur is voorbij en ik
geloof wel, dat de bouwvakken van die
tijd meer geprofiteerd hebben dan de
ambtenaren. Er werden in de bouw-
vakken toch zwarte lonen betaald plus i
dat de patroons nog de loonbelasting en 1
andere sociale verplichtingen, welke de
werknemer aangingen, voor hun reke
ning namen. Dat de zwarte lonen er nu
af zijn, daar kunnen de ambtenaren
niets aan doen. Dus, „Bouwvakarbeider",
wees sportief en gun die ambtenaren
hun extraatje, want die weten niet wat
zwarte lonen zyn. En de fiscus heeft
bovendien o zo'n fijne neus!
EEN AMBTENAAR.
WONINGNOOD.
Als woonarkbewoner wil ondergete
kende graag het volgende onder de aan
dacht van de desbetreffende autoritei
ten brengen.
Waarom worden ons toch bij het zoe
ken naar een ligplaats zoveel moeilijk
heden in de weg gelegd?
Er is mij een geval bekend van een
echtpaar, waarvan de vrouw zeer bin
nenkort haar eerste baby verwacht. Hun
schip ligt nu op een plaats waar geen
waterleiding, elektriciteit en gas aan
wezig is. Tram- of bushaltes zijn er in
wijde omtrek niet en een in dit geval
zeker nodige dokter moet eerst in een
roeibootje overvaren. Daarbij komt nog,
dat zij daar 1 api'il beslist weg moeten
ibedrijfswater). De desbetreffende per
soon vond een geschikte ligplaats, kreeg
van de eigenaar toestemming daar lig
plaats te nemen en ging naar de ge
meente Oegstgeest om de zaak verder
af te handelen.
Neen, zei de gemeente Oegstgeest, bij
ons geen woonarken.
Is het niet droevig, dat in deze tijd,
waarin de woningnood zó hoog gestegen
is, van overheidswege zo weinig soepel
heid wordt betoond om een oplossing
te vinden?
S. HEEMSKERK,
Haarlemmertrekvaart 1, Oegstgeest
Eerste paal de grond in
Plaats voor circa 100 ouden van dagen
Indien zich bij de bouw geen tegenvallers voordoen, heeft Leiden medio 1959
aan de Witte Rozenstraat een modern gereformeerd rusthuis, dat huisvesting
en verzorging biedt aan circa 100 ouden van dagen. Het komt in de plaats voor
het thans aan de Hooigracht gevestigde rusthuis, dat voor 35 jaar werd opgericht.
Onder grote belangstelling ging gistermiddag voor dit nieuwe verzorgingshuis,
waarvan het de opzet is, dat de bewoners in de han toegewezen ruimten een
eigen sfeer kunnen scheppen, de eerste officiële paal de grond in. Het was de
77-jarige heer J. Straatman, sinds 1941 reeds bewoner van het Rusthuis aan de
Hooigracht, die deze plechtigheid verrichtte.
L.P.K.V. GAAT JUBILEREN
Op de agenda van de ledenvergadering
van de L.P.K.V. stond als voornaamste
punt de viering van het 50-jarig bestaan.
Na een inleidend woord van voorzitter
De Roode kwam de viering van het
gouden jubileum aan de orde. waartoe
voorzitter De Roode enkele bestuurs
voorstellen onthulde, t.w. het organise
ren van een feestavond, een zomershow
van hoenders, sierduiven en konijnen en
als sluitstuk een nationale tentoonstel
ling.
Deze voorstellen gaven aanleiding tot
een uitgebreide discussie. Medio augus
tus vindt de jubileumviering plaats; de
nationale tentoonstelling, waarin onder
gebracht de provinciale expositie van de
Ned. Konynen en Pluimveefokkersbond,
tegen kerstmis. Als secretaris-penning
meester fungeert, de heer E. Quist, Hr-e
Morsweg 154, die voor deze tentoonstel
ling reeds vele toezeggingen kreeg van
ereprijzen en assistentie. Mevr. Couzyn
en de heren Hanselaar en Smit hebben
zitting in het jubileumcomité.
Alvorens deze hiertoe overging heette
de voorzitter van de Geref. Stichting
voor Huisvesting en Verzorging van Be-
Jaarden, de heer L. Th Kurpershoek,
allen hartelijk welkom, in het bijzonder
wethouder D. van der Kwaak, vertegen
woordiger van het gemeentebestuur, dr.
F. H. von Meyenfeldt, voorzitter van de
Geref. Kerkeraad en de heren C. Mulder
sr en S. Melse, de twee nog in leven
zijnde oprichters van het rusthuis aan
de Hooigracht. Voorts wees spreker erop.
dat reeds kort na de tweede wereldoor
log het plan rijpte om te komen tot de
bouw van een nieuw rusthuis het
oude is veel te klein dat geheel vol
gens moderne begrippen zou worden in
gericht. Een rusthuis, waarin de be
jaarden, met behoud van hun zelfstan
digheid, een eigen leven kunnen leiden.
Zo lang hun gezondheid dit toelaat kun
nen zy er een eigen huishoudentje te
midden van hun privé-bezittingen voe
ren. De heer Kurpershoek. die dankbaar
was. dat dit plan by velen zo grote
Interesse had ontmoet, had byzondere
waardering voor het werk van de archi
tecten, die steeds bereid waren veran
deringen in het plan aan te brengen in
dien de voorschriften zulks vroegen. Bo
venal bracht hy dank aan God. die zo
veel zegen geschonken had.
De 77-jarlge heer J. Straatman,
uitgerust met helm. slaat de eerste
officiële paal voor ..zijn" rusthuis.
(Foto LJD./Van Vliet)
Nadat de heer Straatman hierna de
„eerste" paal in de grond had laten ver-
dwynen, bracht dr. Von Meyenfeldt de
gelukwensen van de kerkeraad over.
Spreker sprak er zyn blydschap over
uit. dat straks op dit terrein een mo
dern rusthuis zal verryzen. dat voor de
oudere generatie een belangrijk perspec
tief opent. By al ons spreken over „de
nood, waarin de Jeugd verkeert", dienen
wy de ouden van dagen niet te ver
geten. Wy dienen ervoor te waken, dat
zy zich niet als een vergeten groep gaan
gevoelen. Ook hier heeft de kerk een
grote taak!
In geiyke geest spraken vervolgens de
heer C. Mulder sr en de heer S. M.
Stolp, voorzitter van de Commissie van
Beheer der Geref. Kerk Deze laatste
was verheugd, dat men vandaag deze
heipaal bij een mijlpaal mocht slaan.
Een handeling, waardoor in de toe
komst een belangryk stuk sociaal werk
tot stand zal zyn gebracht.
Na deze plechtigheid bleef het stich
tingsbestuur met de genodigden nog
enige tyd in „Oud-Hortuszicht" byeen.
Met zorg samengestelde collectie
(Advertentie)
In het Modehuis Riël aan de Breestraat werd gistermiddag en -avond
de voorjaarscollectie getoond. De modellen waren met zorg gekozen en van
een uitstekende coupe. Voor elke vrouw, die van iets aparts houdt, teas er
keus, omdat geen enkele japon of mantel op de andere leek. Dat komt om
dat er veel aandacht was besteed aan de details, die sterk van elkaar ver
schilden. De lijn was vloeiend, alhoewel er ook nog veel getailleerde
modellen werden getoond.
De modetinten, welke dit huis bracht, waren blauio in velerlei nuances,
beige, geel, groen en lila.
CURSUS OVER
KINDERVERLAMMING.
De Leidse Volksuniversiteit K en O.
organiseert deze maand een cursus van
drie avonden over „Kinderverlamming".
Een belangrijk onderwerp, dat door drie.
wel bij uitstek bevoegde, sprekers wordt
behandeld. Op 10 maart spreekt prof
dr. J. E. Dinger over ..Oorzaken en wijze
van verbreiding van infectieziekten"; op
17 maart prof "dr. J. Verlinde over ..Oor
zaak. verbreiding en bestrijding van de
kinderverlamming", terwijl op de derde
avond. 24 maart. prof. dr. G. M. H. Vee-
neklaas de „Sociale aspecten van de
kinderverlamming" zal behandelen. De
cursus wordt gehouden in het Ned. In
stituut voor Praeventieve Geneeskunde.
(Van een bijzondere medewerkster
