ALOUDE TRADITIE HERLEEFDE!
Jij de dood van de Prins van Rome,
ïdelman van waarlijk grote allure
TOENEMENDE KRITIEK OP HET
AMERIKAANSE STAATSHOOFD
D1
DE
lis vijand van dictatuur en als vriend van de
amien was hij voorbeeld voor Romeinse adel
lij leefde van liapje rauwe sla
Ontstemming over veelvuldige vakantiesjuist
op ogenblik dat de werkloosheid nog groeit
Druppel doet emmer overlopen
Parijs bereidt toeristenseizoen
al voor met zeer modern snufje
'ste jaargang
Zaterdag 1 maart 1958
Vijfde blad no. 29380
Een van Italië's oudste families uitgestorven
(Van onze Romeinse correspondent)
Met de dood van Prins Doria Panfili Landi (de „Prins van Rome")
idigt in de mannelijke tak een der oudste en vermaardste geslachten
n Italië. De Doria's zijn eeuwen lang doges, admiraals en kerk
raten geweest in de republiek Genua, waar de oude binnenstad
ndom de kerk van San Matteo hun domein was. Aan de zeekust bij
n Fruttuoso, onder het voorgebergte van Portofino, rusten in mid-
leeuwse tomben de oudsten van het roemrucht geslacht.
Wie Rome heeft bezocht kent althans de naam Doria. Het paleis
n het Corso met zijn bijna duizend zalen is na het Vaticaan en het
ïirinaal het grootste van Italië en de kunstschatten, die er bewaard
irden, zijn van dien aard, dat Keizer Wilhelm II in 1893, toen hij
lië bezocht en tezamen met de Koning en de Koningin van Italië
met een dertigtal groothertogen en groothertoginnen het feest
woond, dat Don Alfonso, de vader van de thans overleden prins,
I georganiseerd, het nodig vond zijn gastheer te waarschuwen, dat
4 zich bij zijn tegenbezoek aan Berlijn natuurlijk niet moest voor-
Hen, dat de Keizer hem zo luisterrijk en in zulk een woning zou
nnen ontvangen.
de
ijn dochter zet
traditie voort
e schilderijengalerij van de Doria's,
rvan onze landgenoot dr. H. Timon
ker tot zyn dood op 5 februari 1955
cteur was, is de rijkste particuliere
lameling ter werld. De Doria's bezit-
voorts te Rome nog een ander groot
sis aan de Piazza Navone en dat ver-
irde plein met zijn drie grandioze
ginen is door een Doria Panfili,
s Innocentius X, aangelegd,
ven buiten de stadsmuren achter de
iculus is het zomerverblijf der
ia's, een villa, waarvan het park zo
>t is, dat een wq^ideling rondom de
r antieke Romeinse muren en squa
len gevormde afsluitmuur 'n wande-
betekent van ruim zes kilometer.
e prins, die een veertigtal titels voer-
bezat vooral in Zuid-Italië uitge-
kte landgoederen. Hy leefde echter
rst eenvoudig en het hele personeel
iet statige paleis bestond uit een
oor-domus, die onlangs (tachtig jaar
gestorven is en een dienstbode,
itta Doria, *s Prinsen dochter, deed
ist als chauffeur van de ook al weer
bescheiden auto. Een groot deel van
nkomsten der onmetelijk rijke bezit-
en kwam ten goede aan ziekenhuizen
huizen en gestichten voor ouden
dagen, die de uiterst vrome Prins
opgericht en onderhield.
Géén vriend van Mussolini
rins Doria was een verfijnd aristo
lt, een zeer welwillend en hoffelijk
i, maar niet gemakkelijk in de om-
g. Wars van alle demagogie had hij
afkeer van het fascistisch regime,
kwam in grote moeilijkheden, toen
in 1935, op de dag waarop de Ita-
nse burgers werden opgeroepen hun
iwringen „op het altaar des vader-
ls te offeren" om de oorlog tegen
iopië te bekostigen, weigerde de vlag
te haneen en deuren en vensters van
paleis gesloten hield. Op fascistische
tdagen, wanneer de grote paleizen in
ne alle geïllumineerd waren, maakte
een vreemde indruk midden in de
l de enorme massa van het paleis
ia hermetisch gesloten en verduis-
I te zien. In het voorjaar van 1940,
1 alles er op wees. dat Mussolini zich
Duitsland zou aansluiten, bezocht
is Doria de Koning in diens zomer-
>lyf te San Rossore. De Koning (de
1 van het huis Savoie kan maar net i
teleken worden met die der Doria's)
ving hem niet en liet door een
ïerheer zeggen, dat hij graag schrif- j
|k de reden van het bezoek zou ont-
gen. En Prins Doria schreef aan
;or Emanuel III een duidelijke brief
r de oude vriendschapbanden, die
ids hebben bestaan tussen Engeland, i
nkrijk en Italië en bezwoer hem in
m van de eeuwenoude vriendschap
ien de huizen Savoie en Doria geen
olg te geven aan de dwaze voorne-
is van Mussolini en zijn fascisten,
Italië in het ongeluk zouden storten,
tor Emanuel liet hem weten, dat hy
brief ontvangen had
on Filippo liet zyn schilderijenverza-
ng in kisten opbergen en het gmotse
ïis, waaraan generaties van architec-
hebben gewerkt, met zandzakken en
mmuren tegen oorlogsschade beveili-
Hy ontving een brief van de
nst voor schone kunsten om hem
ik te zeggen voor zijn goede zorgen
antwoordde, dat „officiële lofuitln-
zijn smart niet verminderden over
gebeurde en evenmin iets vermoch-
tegen de gevaren waaraan de kunst-
atten van Italië nutteloos werden
otgesteld. Dat antwoord werd hem
>r het ministerie teruggezonden en
stuurde een tweede in nog krachtiger
men!
Is misdadiger weggevoerd...
>p 13 augustus 1940 werd hij te Val-
ibrosa in Toscane gevangen genomen,
zyn vrouw en zyn dochter zagen hem
als een misdadiger met handboeien aan,
door de carabinieri worden weggeleid.
Hij werd veroordeeld om gedurende twee
jaren als „politiek banneling" in kleine
dorpjes te vertoeven, die hij niet verla
ten mocht. De Prinses was steeds aan
zyn zijde. Prins Doria, die tengevolge
van een spierverrekking en een ijskoud
bad in de Theems (hy was in zijn jeugd
een groot sportman) aan ruggegraats-
verkromming leed. had ui' dankbaarheid
zijn Engelse verpleegster gehuwd. Ook
zijn moeder en zijn grootmoeder waren
Engelsen, maSr behoorden tot de hoog
ste adel.
Na de bevrijding van Rome werd Prins
Doria, verreweg de populairste van de
Romeinse Prinsen, door het Geallieerde
opperbevel tot burgemeester van Rome
benoemd. Hij was een bijzonder slecht
spreker, maar vermaard is zijn toe
spraak gebleven tot de duizendkoppige
menigte, die hem bij zijn benoeming toe-
Juichte op het plein van het Kapitool.
In Italië was toen de burgeroorlog
tussen fascisten en anti-fascisten in
volle gang en Prins Doria hield een rede,
bestaande uit twee woorden in Romeinse
"dialect „volemese bene" (laat ons een
beetje van elkaar houden). Zijn eerste
daad als burgemeester was, dat hij alje
ruiten uit het paleis Doria liet wegne
men (er zijn meer dan tweeduizend
vensters!), opdat het glas gebruikt zou
kunnen worden voor nieuwe ruiten in de
door luchtbombardementen beschadigde
schoolgebouwen. Afkerig van alles wat
men „aan de weg timmeren" noemt,
heeft hij zich in 1946 niet verkiesbaar
gesteld en zyn burgemeesterschap heeft
dus slechts anderhalf jaar geduurd.
Maar hij was een voorbeeld voor de ge
hele bevolking.
Moei voorbeeld
De geschiedenis kent waarschijnlijk
geen twee zo schatrijke en hoogadellijke
persoon, die in zulk een eenvoud leefde
en alleen aan inderen dacht. Onder zijn
klassegenoten, de voor het merendeel
verre van voorbeeldige leden van de
Romeinse adel. lachte men wel eens om
zyn levenswijze, maar voor het volk. was
Prins Doria, die „leeft van een hapje
rauwe sla" de door allen vereerde „Prins
van Rome", de enig overlevende van het
geslacht. Prinses Orietta, een knappe
vrouw van ruim dertig jaar, volgt haar
vaders voorbeeld na; zij beheert haar
-goederen, maar alle tyd die haar rest
gebruikt zij om onvermogende zieken te
verplegen. Aan het uitgaande leven der
hoofdstad neemt zy op geen enkele wijze
deel, zomin als haar vader dit deed.
Hollywoods zware eter
Mynheer Sebastian Cabot is wat ipen
noemt een zwaargewicht. Schoon aan de
haak weegt hij zo'n 225 pond en het is
juist dit stevige gewicht, dat hem een
flinke boterham bezorgt. Want deze
mijnheer Cabot werkt in Hollywood.
Zijn bijna onverzadigbare eetlust wordt
daar gestild, wanneer hij in films grote
hoeveelheden voedsel naar binnen mag
slaan. „Ik moet daar, geloof ik, dank
baar voor zijn. want op deze manier
krijg ik tenminste mijn middagmaal
gratis", merkte hij lachend op. „Soms
nemen wy een eetscène wel vier- of vijf
maal door en tegen de tijd, dat de vol
gende scène moet worden opgenomen,
heb ik echt wel een volle maaltijd ach
ter de rug". In „Terreur in een stad
in Texas" kan men Cabot kreeft, en si
naasappelen zien eten. „Dat was nog
eens een maaltijd" verzucht Cabot nog
likkebaardend als hij eraan terugdenkt.
By Cabot moet men dan ook
met verhaaltjes over dieet aankomen.
Integendeel, hij hoopt nog lange tyd
tot Hollywoods zware eters te behoren.
Cabot komt uit Londen. Hij kwam in
Hollywood terecht na enkele belangrijke
rollen te hebben gespeeld, zoals het
hoofd van het Huis Capulet in ..Romeo
en Julia", die prijzen op het filmfestival
van Venetië in 1954 in de wacht sleepte.
Later speelde hij een schurkenrol in
„Ivanhoe" en vervolgens een rol als eer-
lyk man in de „Drie Musketiers", tele
visiefilms. die in Europa werden ge
maakt. M.G.M. bracht hem naar Hol
lywood voor Kismet" en thans heeft
Walt Disney hem gecontracteerd voor
..Westward 'ho, the wagons" en „Johnny
Tremain".
PHILIPS RADIO '58
J persoonlijke service
U«|* UU« .«•■•loon 14S00
(Van onze Amerikaanse correspondent)
Druppels zijn kleinigheden, die de emmer doen overlopen. De om
weg van 4500 km., die president Eisenhower heeft gemaakt om zijn
echtgenote en een paar vriendinnen naar Arizona te brengen (en daar
zelf en passant even golf te spelen), zou wel eens zulk een „kleinig
heid" geweest kunnen zijn. Nuchter bezien, is dat uitstapje van de pre
sident niet iets om zich over op te winden. Brengt men het terug tot
Nederlandse proporties, dan betekent het dat het staatshoofd, in plaats
van rechtstreeks van Rotterdam naar den Haag te rijden, een omweg
gekozen heeft via UtrechtEn toch lijkt die escapade van Eisen
hower een vrij ernstige blunder. Dit was nu precies iets, waarmede
hij het grote publiek „tegen de haren in streek".
President trekt er
zich niets van aan
De ontstemming over Eisenhowers
veelvuldige vakanties is langzamerhand
vrij algemeen geworden, temeer omdat
het wild levende dieren met
uitroeiing bedreigd
folgens een artikel in het januari-
tnmer van The Courier, een uitgave
i de UNESCO (de opvoedkundige en
tensohappelyke organisatie der V.N.),
rden talrijke soorten van in het wild
ende dieren met de ondergang be-
ïigd. omdat de mens de natuurlijke
.geving der dieren vernietigt en de
tuurlijke hulpbronnen worden leeg-
ihmderd. In de 19de eeuw werden
'entig diersoorten uitgeroeid en in de
;elopen vyftig jaar was dit met veer-
soorten het geval- Thans wordt
snwel het voortbestaan van nog 600
irten bedreigd, hetgeen moet worden
geschreven aan de steeds verder
irtschrydende bodemerosie en de al
intensieve moderne landbouwmetho-
n.
E Faschungs- (Carnavals-)
tijd in Wenen heeft me
indertijd de schoonste
dansavonden van m'n leven ge
geven
Avond 'aan avond waren en
zijn er ook nu nog bals, georga
niseerd voor en door diplomaten,
geleerden, doktoren, kunstenaars
tot schoonsteenvegers, schoen
poetsers en stratenschrobbers
toe en wie van de wals, de échte
„Wienerwals" houdt, kan er zich
enige weken lang onvermoeid
aan over geven.
De Wener raakt door die wals
nooit vermoeid: hij zwiert, wan
neer hy de entrées betalen kan.
door de prachtigste zalen met
stralend verlichte kronen en
goudomrande spiegels langs de
wanden, waarin hij dan in de
eerste plaats zijn charmante,
nog altyd witgehandschoende
dame want de Weense is in
dit opzicht aartsconservatief!
en vervolgens zichzelf bewonde
ren mag.
IN een stad als Wenen kan 't
niet verwonderen, dat het
„operabal" van al deze festi-
viteiten aan de lopende band
het hoogtepunt vormt.
De „Opera" is 't centrum van
héél kunstlievend Wenen: zij is
eenmaal het „heiligdom" ge
weest van mannen als Gustav
Mahler, Richard Strauss en
tientallen andere muzikale cory
feeën en nog steeds handhaaft
zij haar glorie met onze land
genoot Theo Baylé als een der
groten, gelijk eertijds sopranen
als Maria Jeritza, Elisabeth
Schumann, een bas als Richard
Mayer of een tenor als Jan
Kiepura dat waren.
Het waren „grootse" dagen,
toen wij achter de partituur
gedoken en met talloze an
dere leerlingen ademloos op het
schellinkje zaten f in de „Steh-
parterre" stonden, dan wel, by
uitzonderlijke gelegenheden en
wanneer Bruintje het trekken
kon, het iets „hoger-op" in casu
de zaal ofde loge zochten,
maar.... dat kwam helaas zel
den voor.
BIJ dit alles was toch het
„Operabal" een van de
climaxen in ons jeugdig
bestaan: dan waren daar alle
„sterren" van het operafirma
ment aanwezig.
WU bewonderden hen van uit
onze schuilhoeken met de eer
bied. die voor zulke fenomenen
past, gelyk zy allen voor de met
de „opera" verbonden Weners
worden aanbeden. Dat is iets
specifieks „Weens" en ge zult
het zelden ergens anders inten
ser zien of meemaken: de Wag-
nerhelden en heldinnen, de
vrouwen en mannen, die de wer
ken van Mozart, Verdi, Puccini,
Strauss -of welke andere compo
nisten ook, op de „Bühne" waar
maken, schrijden dan in alle
eerbiedwaardigheid vlak langs U
heen en ge kunt haast niet be-
grypen, dat in iedere keel een
miljoenenschat verborgen is.
En als zy dan in eikaars ar
men of in die van vrienden of
vriendinnen aan U voorby zwe
ven. wordt het „sprookje" wer-
kelykheid: er is voor een
jongeman geen groter romantiek
denkbaar. Het is misschien maar
goed* dat hy nog niet te veel
achter de schermen van het
leven heeft gekeken. Want dan
zou hy óók zien. hoeveel afgunst
of andere menselijke zwakheden
achter deze .schone schijn" ver
huld is
E „maskers" warm ugen
twaalf uur letterlyk zowel
als figuurlyk gevallen en
ge beleefde ontheven aan al
het aardse! de heerlykste
droom, wanneer de allerschoon
ste Wienerinnetjes van het
opera-ballet aan het verwonderd
oog langs gleden, zó soepel, ele
gant en gracieus, dat ge ze met
„engelen" kon vergeiyken.
Op de klanken der beroemde
„Wiener Philharmoniker", waar
van ieder lid ,',Herr Professor" in
de muziek is, wist ge tenslotte
de droom niet meer van de wer
kelijkheid te ondersoheiden en
leek het paradys op aarde ver-
wezenlykt.
O! zoete herinnering aan die
tyd, welke getuige deze recente
opname, na alle ellende die
Wenen in en na de oorlog moest
doormaken en waarvan Carol
Reed's „The third man" met
Orson Welles als die „derde
man" zulk een schril beeld gaf.
nu weer in aloude traditievolle
schildering herleefd is
FANTASIO.
men in deze periode van economische
achteruitgang het gevoel heeft, dat de
toestand des lands voortdurende atten
tie behoeft. Maar de president negeerde
die ontstemming en besloot, na een va
kantie van tien dagen in de staat Geor
gia. niet rechtstreeks naar Washington
terug te vliegen, doch een omweg te
maken via Arizona, waar mevrouw Ei
senhower - met nog een paar andere
dames - wilde gaan logeren in het luxe
schoonheidsinstituut van Elisabeth Ar
den. Inplaats van 750 mijl had Eisenho
wers toestel nu 3825 myl te vliegen
Het lijkt wel of de president de publieke
ontstemming aan zijn golfschoenen lapt,
want op de dag. toen de kranten vol
stonden over de publieke geprikkeldheid,
verklaarde Eisenhower, dat het hem in
Arizona zo goed was bevallen, dat hy
van plan was om over twee weken te
rug te gaan en dan vier dagen daar te
biyven.
Alleen kleine inzinking?
Waarschijnlyk is geen uitspraak van
ud-presldent Hoover zo bekend als zijn
ewering ..prosperity is just around the
orner" (welvaart is juist om de hoek).
Hoover verklaarde dit vlak voor de
grote economische ineenstorting van
1929. Niets wijst erop. dat Amerika op
nieuw aan de vooravond van zulk een
catastrofe staat maar daarom behoeft
het toch ook niet juist te zyn. dat de
economische toestand zich in maart zal
gaan herstellen. Dat laatste heeft presi
dent Eisenhower voorspeld, maar hij ia
er niet in geslaagd om de zakenmensen
te overtuigen. Men hoopt natuurlijk, dat
de president gelijk zal krijgen, maar
men wacht af en pas in april zal men
waarschijnlijk kunnen zien of de reces
sie slechts een kleine inzinking is ge
weest dan wel iets emstigers.
Het aantal werklozen bedraagt op het
ogenblik ongeveer 5 miljoen. Drie sec
toren van de economie zijn vooral ge
troffen: de metaalnijverheid, de ma-
bine-industrie (de fabrieken in Ameri-
breiden zich op het ogenblik weinig
i en ten derde: de auto-industrie. In
auto-stad Detroit is 12 procent van
arbeiders zonder werk!
Van regeringszyde heeft men het niet
bij bemoedigende woorden gelaten. Men
heeft besloten tot de bouw van nieuwe
postkantoren (een werkverschaffing voor
de bouwnijverheid) en men heeft - door
een kredietverruiming - de onderne
mingszin wat willen stimuleren. Ondub
belzinnig succes is tot dusver uitgeble
ven en de democratische meerderheid in
het Congres heeft wetsontwerpen voor
bereid tot belastingverlaging en tot ver
snelde aanleg van een groot wegennet.
Zelfs Time
Democraten hun programma wel door
zetten. Van een sluitende begroting kan
dan geen sprake meer zijn.
Zelfs het weekblad „Time" heeft thans
onomwonden kritiek doen horen op pre
sident Eisenhower vanwege zijn veelvul
dige afwezigheid. Vooral psychologisch
acht het blad het onjuist, dat de preei-
dent zoveel bulten Washington vertoeft.
Het volk krijgt de indruk, dat er niet
voortdurend iemand aan het roer staat.
Het concern „Time", „Life" en „For
tune" ls altijd (onder leiding van Luce)
zeer pro-Eisenhower geweest en iemand
heeft de opmerking gemaakt, dat kri
tiek van Time op Ike vergelijkbaar is
met kritiek van de Osservatore Romano
op de Paus!
De Democraten moeten er zich, poli
tiek bezien, natuurlyk 'over verheugen,
dat het aanzien van de meest' populaire
Republikein zo sterk is gedaald. Zij heb
ben juist te Washington een grote par
ty-by eenkomst gehouden en ieder glun
derde daar van optimisme. Zowel bij de
verkiezingen van 1958 als bij die van
1960 venvachten zy flinke overwinnin
gen en - nu de kansen voor een demo
cratische president in 1960 zo goed
schynen - is het gedrang voor de top-
plaats aanzienlijk. Wel negen serieuze
kandidaten worden genoemd in het De
mocratische kamp. In alfabetische volg
orde zijn het: senator Gore, gouverneur
Harriman, senator Johnson, senator Ke-
fauver, senator Kennedy, gouverneur
Meyner, Stevenson, senator Symington
en gouverneur Williams. Bij de Republi
keinen is vice-president Nixon de favo
riet voor 1960 met senator Knowland als
tot dusverre de enige ernstige concur
rent.
BEGRAFENISONDERNEMING
A. ZAALBERG
Middelweg 2 telefoon 25605
32731i
De Republikeinse regering zal nog wel
kans zien zulke maatregelen uit te stel
len tot begin april. Blijkt dan dat de
toestand verbetert, dan kunnen de Re
publikeinen aan hun tegenstanders ver
wijten. dat zij - uit politieke motieven -
als ongeluksprofeten hebben geposeerd.
Maar blijft voorlopig een gunstige ken
tering uit (en vele zakenlieden verwach
ten minder spoedig een verbetering dan
president Eisenhower), dan zullen de
Filmonderscheidingen
De buitenlandse pers vereniging in
Hollywood heeft, de Engelse acteur Alec
Guiness voor zijn optreden in 3ridge
on the river Kwai" en de Ameri
kaanse actrice Joanne Woodwaard voor
haar rol in „Three faces of Eve" tot
de beste acteur en actrioe van het jaar
uitgeroepen.
De regisseur van „Bridge on the river
Kwai", de Engelsman David Lean, ont
ving de „Golden Globe" als beste regis
seur. Zijn produkt kreeg het predicaat
„Film van het jaar", overigens de vierde
bekroning.
Frank Sinatra en Kay Kendall wer
den voor hun optreden in resp. ,Pal
Joey".en „Les girls" onderscheiden voor
het beste optreden in een musical. „The
happy road" heeft volgens de jury het
meeste bygedragen tot het kweken van
internationaal begrip.
Elsa Lancaster en Red Buttons ont
vingen voor hun optreden in resp.
„Witness for the prosecution" en .Bayo-
nara" de „Golden globes" voor de beste
byrollen
Evenals vorige jaren heeft men een
opinie-onderzoek gehouden naar de po
pulairste acteur en actrice in het bui
tenland. Dit jaar werden het Doris Day
en Tony Curtis.
De „Cecil B. de Mille ajward", waar
mede prestaties ten behoeve van de
filmindustrie in het algemeen worden
beloond, werd toegewezen aan Buddy
Ad'ler, directeur van de 20th Century
Fox. In totaal werden 31 „Golden
Globes" uitgereikt.
Dit geschiedde gedurende een banket
ln het Ambassador-hotel in Hollywood,
dat. door talryke vooraanstaande figu
ren uit de filmwereld werd bijgewoond.
Autobus met gesynchroniseerd commentaar
gemeenteraad plechtig
werd ingewyd, ligt name
lijk een overeenkomstig
beginsel ten grondslag als
aan de cinerama-biosco-
penniet op één klein vast
puntje loeren, maar de
blik over een uitgestrekte
vlakte kunnen verwyden.
Het voertuig heeft trou
wens nog meer trekken
(Van onze Paryse
correspondent)
De paasdagen worden
ook in Parijs beschouwd
als de eerste aanloop tot
het toeristenseizoen, en 't
ls dus helemaal niet zó
voorbarig daar nu vast
even over te mijmeren. En
daarom wilden we U van
daag iets vertellen van het
nieuwste snufje, dat de
toerist-in-spé hier voor de
oude Notre Dame al staat
op te wachten. Een auto
bus met twee etages, die
we van de zomer op deze
plaats en voor andere ver
maarde monumenten wel
meer aanschouwen zullen.
Het gevaarte is bijna he
lemaal in plexiglas opge
trokken, zodat de reizigers
alle kanten op kunnen zal worden overgenomen
kijken Dat is belangrijk, door een soort walkie-
Aan het ontwerp voor talkie. Iedere reiziger-toe
deze toeristenbus. die de- schouwer heeft een kop-
zer dagen door de Paryse telefoon tot zyn beschik
king en met één draai aan
een knop hoort hy dan het
commentaar dat op ge
luidsbanden is opgenomen
en dat betrekking heefc
op de bezienswaardigheid,
waarvoor de bus stilhoudt.
Het talenprobleem is met
dezelfde handomdraai op
gelost. Want net afs by de
Verenigde Naties staan de
met een cinema gemeen, inzittenden meerdere talen
Niet alleen dat de fau
teuils met de zachtste ze
tels van het modernste
filmpaleis kunnen wed
ijveren. bovendien is het
beeld, dat de reizigers van
de stad onder ogen wordt
gebracht, nog: gesynchro
niseerd. De gids is name
lijk op de requisletenzol-
der van het moderne toe
risme bygezet en zyn rol
ter keuze. En dan nog een
voordeel: de commentaren
zijn gegarandeerd histo-
risch-verantwoord en ze
werden geredigeerd door
Frankrijks besta auteurs.
U ziet 't: Parijs is bij de
voorbereiding van het ko
mend seizoen, waarbij 't
ook een korreltje hoopt
mee te kunnen pikken van
de mensenmassa's uit al
's werelds dreven, die voor
de Brusselse wereldexpo
sitie worden verwacht, dit
keer niet over één nacht
ys gegaan!
