Leidsch Dagblad | 1958 | 24 februari 1958 | pagina 3

Eltm

„Nieuw Leven" bestaat

veertig jaar

TOUMNGCAR(S)

Mizée voerde voor de tiende maal
Bach's „Johannes Passion" uit

Belangrijke uitbreiding van liet
instrumentarium

vertolkinghet sublieme rakend

WACHT NIET TE LANG

Dank voor zijn muzikanteske

„Litteris Sacrum" brengt vlot
blijspel met groot succes

96ste jaargang

Maandag 24 februari 1958

Tweede blad no. 29375

De Arbeidersmuziekvereniging „Nieuw Leven", die in de Leidse arbeidersbewe
ging een klankrijke en ook centrale plaats inneemt en nu reeds vele jaren aan
3 oktoberoptochten haar medewerking verleent, bestaat veertig jaar. Ter gelegen
heid van dit achtste lustrum werd zaterdagmiddag in „Het Centrum" aan de
Hooigracht een druk bezochte recepte gehouden in de avonduren gevolgd door
een feestelijke bijeenkomst in de Stadsgehoorzaal. Mocht Nieuw Leven 's middags
reeds vele blijken van stoffelijke waardering in de vorm van enveloppen met
inhoud ontvangen, voor de grootste verrassing zorgde 's avonds de voorzitter
van de jubileumcommissie, de heer P. Groeneveld. Namens leden en donateurs
bood hij het bestuur een belangrijke uitbreiding van het bestaande Instru
mentarium aan.

STAD^gVhoorzaal Mevrouw C. Braggaar-de Does
Ruim een half uur later dan op het Je e voorzitter van ..Nieuw
programma vermeld stond begon zater- j Leven de heer J. Coster, geluk-
dagavond het feest van de jubilerende j wensen aan
Arbeidersmuziekvereniging „Nieuw Le
ven". Medewerking verleende het caba- (Foto L.D./Van Vliet)
ret van Frans van Dusschoten met een

keur van radio-artiesten, terwijl later op

de avond het orkest „Blue Moon Combo" I ®en aail^al populaire melodietjes ten ge-
voor gezellige dansmuziek zorgde. !u-re' Deze musici oogstten terecht

Nog voordat de artiesten met de af- 1 bijzonder veel succes. Na afloop van het
werking van het programma konden be- j cabaretprogramma was er bal onder lei- di
binnen was er voor „Nieuw Leven" een 'ding van de heer J. Alphenaar. 'vi

grote verrassing. De voorzitter van het j

jubileumcomité, de heer P. Groeneveld.
bood n.l. een geschenk aan. Een ge
schenk, dat uit een groot aantal muziek
instrumenten bestond. Dat het bestuur
en de korpsleden van „Nieuw Leven"
zich zeer verheugd toonden over deze
belangrijke uitbreiding van het instru
mentarium spreekt vanzelf! De voorzit
ter van de muziekvereniging, de heer J.

Coster, stak zijn vreugde over de aan
bieding van al de op het podium opge
stelde instrumenten, grote en kleine,
niet onder stoelen en banken. Hij dank
te alle leden van het jubileumcomité
hartelijk voor alle genomen moeite en
gaf hen de verzekering, dat het fraaie
jubileumgeschenk goed gebruikt zal wor
den. Daarna deelde hij enkele attenties
uit. De „vader" van „Nieuw Leven", de
dirigent P. Baart, werd eveneens in het
zonnetje gezet. De heer Groeneveld bood
hem een boekwerk aan, terwijl namens
de korpsleden een ander fraai geschenk
werd overhandigd. Uit handen van voor
zitter Coster mocht de heer Baart een
polshorloge in ontvangst nemen. De
echtgenote van de dirigent deelde in de
hulde. Voorts waren er op de feestavond
ook geschenkjes voor de heren J. Baart
en Brugman, twee oude getrouwen, die
in de afgelopen jaren zeer veel voor de
vereniging gedaan hebben. Aan bloemen,
geschenken en woorden van dank en
waardering heeft het tijdens het officiële
gedee^A van deze avond dus ook alweer
niet ëfttbroken.

De aanwezigen, o.w. zich bevonden en
kele afgevaardigden van de Rode Garde,
het bottuur van de Leidse Bestuurders-
bond van de P. v. d. A., de Culturele
Raad, fle 3 Octobervereniging. K. en O.,
de Vereniging Koninginnedag en ver
tegenwoordigers van de afdeling Leiden
van de VARA, hebben vervolgens volop
kunnen genieten van een rijk gevarieerd
cabaretprogramma. Frans van Dusscho
ten trad behalve als conferencier ook op
als Imitator. Frans Rexis als muzikale
clowfc, Mons Poulo als acrobaat en
Tonny Huurdeman als zangeres. Het uit
drie man bestaande Leedy trio bracht
op beschaafde en humoristische wijze

Het dansorkest „Blue Moon Combo"
verleende hierbij medewerking.

„Nieuw Leven" kan terugzien op een
geslaagde jubileumviering!

Alvorens de vele receptiegangers in de
gelegenheid werden gesteld hun geluk-
van de jubilerende vereniging, de heer
wensen aan te bieden, gaf de voorzitter
J. Coster, een beknopt overzicht van
veertig jaar „Nieuw Leven", een periode
van ups en dwons, van strijdlust, doch
ook van verheffing van het culturele
leven en ontplooiing van de verenigings
activiteiten.

Wethouder J. C. van Schaik, die hier
na gelukwensen van het gemeentebe
stuur aanbood, had veel waardering voor
de na-oorlogse prestaties van „Nieuw
Leven", toen vrijwel een nieuw corps
moest worden geformeerd. Dat dit is
gelukt noemde spreker een voorbeeld
van de grote geestkracht, welke door de
gelederen vaart en een bewijs van de
band, die allen samenbindt. Spreker was
verheugd, dat „Nieuw Leven" ook de
jongeren aanspreekt, waardoor dit ge
zelschap ook na 40 jaar nog een toe
komst heeft. Tenslotte herinnerde de
heer Van Schaik aan het prachtige
werk van de volksmuziekschool, dat ook
op het terrein van de harmonie- en fan
farecorpsen stimulerend kan werken.

De heer H. Zunderman jr, voorzitter
van de Culturele Raad, weidde in zijn
woord van gelukwens uit over de vele
prestaties, welke „Nieuw Leven" gele
verd heeft op het terrein van de socia
listische beweging. Spreker had er waar-
spelen van strijdliederen de algemene
dering voor, dat met behoud van het
muzikale ontwikkeling van de werkende
leden van „N. L." sterk is opgevoerd.
„Nieuw Leven" is volgens spreker uitge-
nisatie, welke een belangrijk aandeel
groeid tot een muzikaal volgroeide orga-
heeft in het culturele leven van de
Sleutelstad.

De voorzitter van de Leidse Bestuur-
dersbond, de heer J. C. Schüller, had
eveneens grote waardering voor de ver
eniging. welke eventuele moeilijkheden
steeds in goede harmonie wist op te
lossen.

In gelijke geest voerden deze middag
nog het woord de heer J. Wittock, secre
taris van de Belgische zustervereniging
,De Rode Garde" uit Wilrijk, aan welke
gemeente „Nieuw Leven" in 1955 een
bezoek bracht, een vertegenwoordiger van
de Centrale Arbeidersverzekeringsbank,
de heer J. G. Fokkema namens de Fede
ratie Leiden van de P. v. d. A., mevr.
De Cler-De Bruin namens de Arbeiders
toneelvereniging D.O.S., mevr. C. Brag-
gaar—De Does en de voorzitter van de
jubileumcommissie, de heer Groeneveld,
die afzonderlijk alle kwaliteiten van de
bestuursleden en de directeur, de heer P.
Baart, releveerde.

Onder de velen, die deze middag vol
stonden met het geven van een hand
druk waren o.m. de heer J. H. C. La-
man namens het bestuur van de 3 Oc
tobervereniging, het dagelijks bestuur
van de Leidse Bond van Harmonie- en
Fanfarecorpsen, een deputatie van Werk-
mans Wilskracht, de R.-K Harmonie,
het Leids Politie Muziekgezelschap,
Kunst en Genoegen. Trouw en Durf en
de N.Z.H., de heer M. B. de Jong na
mens K. en O. en de ere-voorzitter van
„Nieuw Leven", de heer P Huisman.

Voor al deze belangstelling en waar
dering had voorzitter Coster een woord
an hartelijke dank.

Ned. Handelsreizigers
Vereniging

SPREKEN IN HET OPENBAAR

De Ned. Handelsreizigersvereniging
afd. Leiden kwam in vergadering bijeen
in „De Harmonie".

Na het openingswoord van de voorzit
ter en de afhandeling van de huishou
delijke agenda-punten kwam de rubriek
„Spreken in het openbaar" aan de orde.

Deze rubriek werd door het afdelings
bestuur in het leven geroepen, om de
leden persoonlijk actief aan een verga
dering te laten deelnemen.

Door loting kreeg een 5-tal leden de
opdracht van de door de vergadering
aangewezen jury ca. S k 10 minuten over
een vrij onderwerp te spreken.

De heer Jac. Kool, voorzitter der jury,
zette de deelnemers uiteen, dat bij de
puntenwaardering nauwkeurig zou wor
den gelet op de uitspraak, de opbouw
van de rede. vlotheid van het gesproken
woord en de houding van de spreker

De vijf sprekers hielden een betoog
over resp. postzegelverzameling, piano-
bouw. sportopleiding, hockey en automa
tisch spoelen en schoonmaken van fles
sen.

Het hoogst aantal punten verwierf de
heer J. Knuppel met zijn inleiding
„Pianobouw", gevolgd door de heer P.
Heykoop met „Postzegelverzameling"

De heer Jac. Kool dankte de sprekers
voor hun medewerking en sprak de wens
uit, dat „het spreken in het openbaar"
nog op enkele vergaderingen zou worden
voortgezet. Spreker meende te mogen
vaststellen, dat deze avond niet alleen
succesvol, maar ook leerzaam en nuttig
was geweest.

Na de rondvraag en vaststelling van
de e.v. vergadering sloot de voorzitter
deze avond met een woord van dank
voor de goede opkomst.

(Advertentie)

Reserveer nu reeds Uw

TEL. k 1710—22444 (2 lijnen)

VISWEDSTRIJD IN AARKANAAL.

Zondagochtend hield de visclub S. en
G. (Sport en Genoegen) haar laatste
competitiewedstrijd in het Aarkanaal. De
kampioen 1957-1958 werd de heer A.
Slingerland, die uit handen van de
waarnemend voorzitter, R. de Roode, de
wisselbeker in ontvangst mocht nemen.
De overige prijzen vielen ten deel aan:
lste pr. P. Stavleu; 2de A. Slingerland;
3de Fr. Holswilder; 4de C. Jongeleen;
5de H. Mieloo; 6de J. Laterveer; grootste
bliek G. v. d. Meer; grootste voorn
R. de Roode.

Dat het mogelijk is eenzelfde gegeven om te buigen naar het drama en
naar het blijspel, wordt wel overduidelijk bewezen door de Inhoud van „De
kinderen van Eduard": een charmante vrouw met drie kinderen van drie ver
schillende vaders, die, juist terwille van die kinderen, op een gegeven
moment een wettige vader van node heeft.

Filippo heeft er destijds onder de titel „Kinderen zijn kinderen" een
drama van gemaakt, door Magda Janssens benut voor haar 40-jarig toneel
jubileum, Sauvajon maakte er een blijspel van.

1 1 De prachtig bezette Schouwburg heeft

„ue Kinaeren zich zaterdagavond best geamuseerd.

Aan de dames en aan de heer Frent-
ÏT#l io zen werden bloemen aangeboden, aan de

>ctll IjIIIIiII II laatste zelfs vijf stuks

In het seizoen 1951—52 hadden de Litteris icon hier oude garde en jeugd
Rotterdammers met dit blijspel veel samenbrengen.

succes, met Lily Bouwmeester in de M-

hoofdrol en Ko Arnoldi. Jan v. d. Lin
den en Adolphe Rijkens als de vaders.

En Litteris zal er vermoeden we. even
zeer veel plezier van beleven. De eerste
avond althans was een succes over de
ganse linie.

Zoals gezegd. Sauvajon heeft dit ge
geven geheel in blijspeltrant verwerkt
en de blijspeltoon geen moment verloren
doen gaan. De maatschappelijk behoor
lijk hoog geklommen, intelligente en
jong gebleven Denise laat, wanneer zij
voor haar drie kinderpn een wettige
vader wenselijk oordeelt, de drie vaders
bij haar komen en laat hun de beslis
sing. met wie zij zal trouwen. Als dit
drietal echter niet kan beslissen, daar
ieder zijn rechten wil doen gelden, laat
men het aan de kinderen over een
keuze te maken. Wederom vergeefs,
want ieder kind komt op voor eigen
vader. Een ogenblik lijkt het er dan
op. dat een vierde, een outsider, aan
bod zal komen, doch dit blijkt niet no
dig. daar de tegenpartij een weduwe
met kinderen, waarmede de „kinderen
van Eduard" een verbintenis willen
aangaan ook al niet aan de „Wet"
blijkt te voldoen

Men ziet. een ietwat ondeugend ge
geven. maar vermakelijk en tevens de
cent verwerkt in een aardige dialoog,
zij het nu en dan ietwat gerekt.

Natuurlijk ligt het zwaartepunt ge
heel op de moeder van de drie kinderen
van de gefingeerde vader Eduard, wiens
portret de muur siert. Daarmede valt of
staat de ganse opvoering. Welnu, mevr.

Co HagemanVerhagen brengt voor een
dergelijke charmante rol alles mee en
met grote flair maakt zij deze vrouw
tot een levende en begrijpelijke figuur.

Soepel en vol gratie is haar spel.

De drie vaders hebben van de auteur
alles meegekregen voor een uitgespro
ken type: de voorname Engelse gentle
man. de beroemde Poolse pianist en de
uitgekookte avonturier. Zij werden alle
drie inderdaad types, resp. vertolkt door
de heren H Frentzen, Jos Drost en Ton
van Aelst (als gast), als men wil zelfs
„Schmiere-types" speciaal die van
de pianist maar de regie van de
heer B Hageman heeft te grote extra
vaganties weten te voorkomen.

De kinderen waren bij Dolf ter Ghast.

Joke Bartelsmanv. d. Lans en Henk
Fuchs in goede handen. Stuk voor stuk
wisten zij iets van hun vaderlijk bloed
tot uiting te brengen in jeugdige over
gave.

Bram Harteveld was een rustige
vierde, die zijn afwachten tenslotte
niet beloond ziet en Rosine Hasselbach
een aardige huishoudster, terwijl beide
kleine rolletjes uit het slotbedrijf naar
behoren werden vervuld.

volgen een avond lang velen niet voor
tijdig luistermoe maakt.

Arjan Blanken en Meine Pot zijn de
zwakkeren in het solisten-sextet. Wege
loven het meest aan de eerste, de jon
gere. De bas Pot geeft ons de indruk
dat de zang niet zijn dagelijks werk is.
Men kan nooit een constante indruk

Het was gisteren, menen we, de tiende Leidse uitvoering van Bachs ..Johannes van hem krijgen. In de korte Petrus-rol
Passion". Met geen woord is daarvan gerept en dat past, want wat men bijdraagt i belooft hy veel, als Pilatus heeft hij af-
lot een Passion. dat viert men niet. dat hlijft buiten relfverheerl,jkinc IStoVS triaïtjk?ïïrt^jn"'deel

Zij, die het overzicht hebben over het muziekleven in deze stad, zijn het er wel te worden, na veel tijd is hij ingezon-
ao goed als over eens dat Miaée's Passie tot een der rijkste ervaringen, ro niet f™htecn eTp.SfviteT tn°'loK
tot de rijkste van het muziekjaar is uitgegroeid. door opkomende onzekerheid prys te

Wij danken Mizée daarvoor. Bovenal voor het muzikanteske in zijn vertolkingen, ^even

Over Blanken gaven we het liefst
die hier en daar het sublieme en het supreme aanraken. Bij „muzikantesk" geen oordeel. Het is of hy zelf niet recht
denken we hier niet aan de spontane ingeving: de denkkracht, de zware inspan-i weet in welke richting hy het zoeken
moet, ofwel dat hij zich met stemom-
nmgen van wie weet wel duizend uren spreken daartegen. Wy denken eerder

aan de muziekvreugde, die uit het worstelen zelf met de materie, uit het over
winnend gevecht met de inspiratie is voortgevloeid. Zonder die brandende
muziekvreugde zou het grote Lyden nooit die fysieke toonbelichaming hebben
gevonden, die een steeds aangroeiend auditorium gevangen houdt.

BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN

GEBOREN
Magdalena. dr van J. Pardon en T. J.
Brandhorst, Abraham, zn van A. Duk en
J. van den Bogaard, Maria Johanna, dr v
J A. M. van Haaster en J. G. Kors, Derk
Eppo, zn van D. J. Bakker en M. W. Du-
bols. Bettina Catharina Maria, dr van L.
de V/it en V. R. O. Sunkar. Martin Johnnv
zn van M. de Graaf en M W Saarloos,
Margaretha Helena, dr van F. Slijper en A.
A. M. Oudshoorn. Robbert, zn van G. Bies-
broek en H. W. M. Stikkelorum. Cora Eli
zabeth. dr van G. A. Schellekens en P.
Sloos. Cornells, zn van J. van Erkel en A.
Verkalk. Harmien, dr van G. Blik en H.
Benthem.

OVERLEDEN

P. J. Beekman. 72 Jaar. man.

Er zijn in een Bach-Passion slechts
twee partyen in het geding: de evange
list en de ziel van de gelovige in een
aangrijpende dialoog. De evangelist
splitst zich en onderbreekt zichzelf
voortdurend om anderen sprekend in te
leiden: Jezus, Petrus, Pilatus, het tie
rende volk, een groep soldaten, die het
verhaal meer reliëf moeten geven. De
l eisen aan al deze deelgenoten in de
schildering van het verhaal te stellen
zyn „bewogenheid, natuurlijkheid en
uiteraard kunstzinnigheid".

De in beschouwingen reagerende ge
lovige vindt zijn orgaan in hen die de
aria's hanteren en vooral in de koralen.
De persoonlijke beleving is hier bepa
lend en de subjectiviteit heeft dus haar
rechten. Juist dit is een van de weinige
bezwaren die we tegen Mizée's Passion
kennen. Mizee romantiseert, en dat is
waar op plaatsen waar de teksten zwel
len door de gevoelsdiepte. Mizée nuan
ceert verder zo consequent dat hy er zijn
koralen uitermate sensibel door maakt

Officiële publikaties

UITLENING OBLIGATIES
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemene kennis, dat op 12
maart 1958, des voormiddags om 10.30 uur
ln een der vertrekken van het Stadhuis
zal worden overgegaan tot de uitloting
van:

a. een bedrag van f 16.000,van de 3%
obligatielening 1896, groot f 1 .C69.000.-;

b. een bedrag van f 160.000,van de 3
obligatielening 1947, groot f4 120 000.-,

c. een bedrag van f 160.000,van de
4 14' obligatielening 1952 II groot
f 6 400.000,—

d. een bedrag van f 90.000.van de
4 1/4% obligatielening 1952III, groot
f 3.600.000.—.

Leftku, februari 1968.

prijzenswaard, het inlevingsvermogen is
dat eveneens, de geschiktheid voor Bach-
interpretatie staat buiten kijf. De vroe
ger wat dunner stem is op breder basis
gebracht. De idealiteit is nog niet be
reikt. Een vergelijking op deze avond
met Aafje Heynis en met David Holle-
stelle werd een onvermijdelijkheid.
Waarin deze bas en alt beide begena
digd zyn, dat is in de gave de toon
ruimtelijke, als het ware aftastbare ge
stalte te geven met een ronding in de
vormscheppingen. die appelleert aan het
Griekse beeldwerk In Elly Amelings
zanglijnen is evenwel soms nog enige
scherpte beluisterbaar, maar deze zan
geres is jong, haar rijpwording als in-
terprete is nog een voortschrijdend pro
ces. Wat haar zeker al geheel met alt
en bas verbindt, is de zuiverheid, de
waarachtigheid en dit geldt in een Pas
sion als kostelijke eigenschap.

Evenmin als men na' de Passion in de
handen klapt, lijkt het ons nodig om
Aafje Heynis en Hollestelle te bewiero

Daar we zelf niet tot de objectiviteits-1 ken. Men weet genoegzaam wat zij waard
apostelen behoren, delen we de aange- zijn. W\j willen slechts het ogenblik te-
voerde bezwaren niet. Mizée gaat o.i. rugroepên, waar de Heiland aan de

nergens te ver. Het verst in het afslui
tend koraal, maar wellicht wil hy daar
niet aan de muziek als kunst, maar aan
het Woord als de Waarheid de eind-
spraak geven. Doch, dit mag ons niet te
lang bezighouden.

Het Nederlands Madrigaalkoor

kruispaal het aardse leven overgeeft en
zijn laatste woorden roept „Es ist voll-
bracht", het ogenblik waarop Edward
Röntgen daarna met onfeilbare ontroe- j
ring zijn obligaat-partij op de gamba1
gaat strijken en Aafje Heynis. hem
daarin volgend, voor de allerlaatste maal
als een stervende echo Christus, af-
bezit scheidswoorden herhaald heeft Zie-

scholing bezig houdt, maar het nog niet
verworvene camoufleert achter een
heroïsch optreden, waarbij uitzetting
van het stemvolume zelfs tot in jon
gensachtige lawaaierigheid kan uitmon
den. Het „Ach, mein Sinn" had weinig
daarmee overeenstemmende zielkundige
zin. Door het lichte, waarlijk tenorale
timbre op zichzelf bekoort hij ongetwij
feld, maar de innerlijke rust die hij door
dit medium dient te brengen moeten we
missen. Warmte, expressiviteit ontwik
kelen zich slechts in de baritonale lig
ging, de hoogte is vooralsnog niet edel
Wie weet is deze vocalist ondanks het
charmerende tenorale timbre voor ba
riton in de wieg gelegd?

De klavecimbel-partij lag in handen
van Hans Brandts Buys, die moest in
vallen voor Catherine Gris, die ziek was.
De continuo deelde hij met Bram Mar-
tyn aan het orgel, het orgel «door cello
gesecondeerd) voor onderstreping van de
Christuszang. het cimbaal van de evan
gelistenpartij. Voor een vakman hebben
deze partijen geen enkele technische
moeilijkheid, maar zij eisen een aldu-
rende waakzaamheid in het grote ver
band.

In het Residentie Kamerorkest, waar
in alleen figuren van rang zitting
hebben, zyn alle concerterende par
tyen uiteraard ook volkomen naar de
eis vervuld.

V.

iets dat we bij de pianist het„toucher daar een drieluik van een onvergetelijke

noemen. In de aanslag spreekt de per
soonlijkheid, de geheel eigen geest. Hoog
gecultiveerde koren beschikken over een
bepaalde gevoeligheid die draagster
wordt van geestelijke waarden. En
daarmee is Mizée's koor begiftigd. De
mogelijkheid daartoe gaat niet open,
vóór dat een koor zich boven de wrij
ving van technische weerstanden heeft
geplaatst. In zo'n koor moet ook de fan
tasie leven, in de vorm van de klank
voorstelling, van het klankbegrip, ten
gevolge waarvan de schoonheid kan
doorbreken Dat is wat zich in ons be
gaafd en fijnbesnaard Madrigaalkoor
voltrekt. Het zijn de eigenschappen die
ook van een solist worden gevergd.

De sopraan was Elly Ameling. Haar
ademverdeling, articulatie, uitspraak zijn

Bedankt voor beroep

Ds. C. L. Timmers, gereformeerd pre
dikant te St. Pancras, heeft bedankt
voor het beroep van de Geref. Kerk
alhier.

LEIDSE VER. VAN INDUSTRIEELEN.

De door de Leidse Vereniging van In-
dustrieëlen in het leven geroepen com
missie Bedrijfsleven-Onderwijs heeft als
een van haar activiteiten een voorlich
tingsmiddag en -avond georganiseerd
ten behoeve van de docenten van de

scholen voor middelbaar- en voorberei-

liezen, herhaalde zich allerminst. In dedend hoger onderwijs,
aardbevingsscène, ver tegen het eind. Zij zullen daartoe donderdag a.s. ont-
vonden we hem zelfs meesterlijk. De vangen worden in het bedrijf van Sik
differentiatie in zijn voordrachtspatroon kens Lakfabrieken te Sassenheiim. Na
breidt zich uit. De radde, nerveuze le- een rondleiding in het bedrijf volgt een
vendigheid die we eens signaleerden,inleiding van tnej. Dertien over: „Op-
misstaat niet, maar de vraag is of er leiding in het bedrijf" en van de heer
geen te overvloedig gebruik van wordt Zuideman over „Modern personeelsbe-
gemaakt en of daardoor het gespannen leid"

kracht en van een beklemmende pracht.

Chris van Woerkom, die de evangelis-
tenrol had, verheugt zich in een ge
zonde, getimbreerde, pittig-tenorale
stem. Wat destijds met hem gebeuren
kon, dat de uiterst zware partij hem
gaandeweg de frisse kracht deed ver

Als je groot bentdan...

LEZING VAN DE HEER F. EVERS
VOOR HET HUMANISTISCH
VERBOND.

De heer F. Evers uit Laren, mede
werker van het Paedagogisch Centrum
te Amsterdam, hield voor de Leidse g -
meenschap van het Humanistisch Ver
bond een lezing over ,Als je groot
bentdan

De uitdrukkingen „groot worden", „als
je groot bent" beginnen al vroeg in een
mensenleven een rol te spelen. „Hoe
groot is Jantje"? wordt aan de kleuter
gevraagd en hy wijst dan met zijn
handjes boven zijn hoofdje uit „Groot"
neemt in de opvoeding een ontzagge
lijke plaats in. ,Als je groot bent wordt
gehanteerd als opvoedingsmiddel en
opent dan dikwijls perspectieven, die niet
in vervulling kunnen gaan. Groot-
worden is groeien in lichamelijke, maar
vooral in geestelijke zin. Groot-worden
houdt ook in: opgevoed worden. Opvoe
den is echter een wederzijdse beïnvloe
ding. In hun omgang met kinderen
kunnen ook ouders opgevoed worden.
Groot-worden houdt niet op bij de vol
wassenheid, maar is, of behoort althans
te zijn, een geestelijk doorgroeien tot het
einde. Naar sprekers inzicht kan deze
opvatting alleen in de humanistische
levensovertuiging tot haar recht komen,
omdat deze wordt gekenmerkt om leven
en wereld te verstaan met een beroep
op menselijke vermogens en de mens
alleen groot kan worden in de zin van
geestelijke groei, door eigen kracht en
beïnvloeding van medemensen. In ker
kelijke kringen neemt men aan. dat de
mens klein is, zondig, nietig en uit
zichzelf niet in staat tot enig goeds.
Men aanvaardt daar de opvoeding als
een van God gegeven taak. die zich
slechts richt op de opgroeiende mens.
I Het gezag speelt in die kringen een be
slissende rol. Volgens humanistische op-
vatting is voor de grootheid van de mens
geen gezag nodig, noch van de bijbel
noch van de kerk. noch van enige andere
instantie. Hier spreekt men van zelf
standigheid, normbesef, zelfsbestem-
ming. Het ware. het goede, het schone,
het heilige, dat spreker liever wil ver
talen door het geheiligde, kan men
slechts ontdekken door de omgang met
mensen. Van het geheiligde noemt spre-
i ker als de twee voornaamste punten:
het op de wereld komen en het van de
wereld gaan. die volkomen buiten elke
redelijke verklaring gaan. Het persoon
lijk mens-ideaal vordert de tweezijdige
werking van opvoeden en opgevoed
worden In de opvoeding speelt een be
langrijke rol hulp verlenen, en aanvaar
den. dat anderen U hulp verlenen. In
deze zin maakt hulp verlenen ons ook
rijker. Onderwijzers noemen zich graag
opvoeders, maar de klasse als gemeen
schap is ook een opvoedingsmiddel voor
de onderwijzer, voor het „groter worden"
van de onderwijzer. Men moet dit aan
vaarden. Strafmaatregelen in een klas
brengen emotionele veranderingen bi)
onderwijzer en kind teweeg, waarby men
'helaas dikwyls tot de conclusie komt,
dat men in een bepaalde situatie klein
geweest is. Van het mens-ideaal uit
wordt het gebod „Gij zult niet" vervan
gen door een innerlijk gebod „Ik wil
niet". Bij de mens. die groot is, ls de
ik-relatie primair. Groot zijn kent geen
I angst. Klein zijn is niet zonder angst
Een leven zonder angst is het wart
mens-ideaal.

j Spreker verduidelijkte het gesprokene
met vele voorbeelden en ging by de
discussie op verschillende vragen nog
dieper in.

Baden Powell-herdenking

HOUDT DE GOUDEN DRAAD VAST!

In een tot op de laatste plaats be
zette Marekerk werd zaterdagavond een
herdenkingsdienst gehouden ter gele
genheid van de 101ste geboortedag van
Lord Baden Powell of Gilwell.
Het was een kleurrijk schouwspel, al
deze padvinders en padvindsters te zien,
die allen fier rechtop stonden toen de
vlaggen van het Nederlandse Padvin-
stersgilde en de Nederlandse Padvin
ders binnen gedragen werden.

Staande werd de Gildewet en de Pad-
vinderswet voorgelezen.

Quido H. J. Oudenbroek hield in deze
dienst een toespraak, getiteld: ,De gou
den draad".

Het was het verhaal van de ko
ningszoon EHk, die alleen in een groot
bos zwierf, maar toch de weg niet
kwijt raakte, omdat hij een gouden
draad volgde.

Wij hebben in ons leven ook met een
gouden draad te maken, vervolgde quido
H. J. Oudenbroek, de gouden draad voor
ons in de wet van Christus. Lord Baden
Powell heeft deze wet voor ons in ge
bogen zinnen omgezet in de padvin
ders- en gildewet. Dit zijn twee pijlers
waarop het werk van onze padvin
derij gebouwd is. Zolang wy deze gou
den draad maar vasthouden en volgen
gaat alles wel; we blijven op de goede
weg. Het verhaal gaat verder, dat Erik
de gouden draad loslaat en daardoor
in allerlei grote moeilijkheden komt. Ge
lukkig zijn er mensen,, die hem de draad
weer in handen geven. Erik komt ten
slotte weer bij zyn vader, de koning
terug.

Spreekster legde er nogmaals de na
druk op, dat de padvinderswet en de
gildewet niet alleen voor de zaterdag
middag gelden. Als je de gouden draad
dan alleen op wilt pakken, kun je hem
als de koningszoon vaak niet meer vin
den. Daarom zullen wij steeds moeten
bidden aan God, of Hij ons leven zó wil
leiden, dat wij ook de kracht hebben
om andere kinderen van de gouden
draad te vertellen.

Wy danken Lord Baden Powell, be
sloot quido H. J. Oudenbroek, zoveel
jaren na zijn dood, voor zijn werk, op
dat wij de gouden draad zullen vast
houden, die wij van God ontvangen
hebben voor ons levenspad.

Tenslotte zongen allen het .Hoort zegt
hét voort", waarna de vlaggen de kerk
werden uitgedragen.

Van vroeger en nu

VEGLO KWAM BIJEEN.

Met een lach en een traan („Een lach
voor mij en een traan vooruw zak
doek," zei vice-voorzitter R. K. van Ton
geren) genoten de gerepatrieerden en
hun introducé's zaterdag in de boven
zaal van ,De Harmonie" van het geva
rieerde programma.

De Indische componist Belloni bracht
met de smachtende klanken van zijn
viool de aanwezigen weer enkele ogen
blikken terug naar het oude Indië. Weer
even zal men in de tropische nacht
onder het schijnsel van de „terang boe-
lan" (volle maan) te dromen van vrede
en geluk. Deze „Herinneringen" werden
nog enkele momenten vastgehouden door
mej. Nicoline Bruin in een dans in het
ritme van Belloni's krontjongmuziek.
Een schets bracht de aanwezigen weer
terug naar de tegenwoordige toestand:
Opa zuchtend van de spit, zijn klein
kind vol levenslust, nieuwsgierig naar
die goede oude tijd in het oude Indië.
Met echt Hollandse humor verwekte een
sneltekenaar uit Amsterdam telkens
grote hilariteit in de zaal. De pauze, die
hierop volgde, werd besteed het

verkopen van loten, waarvan de netto
opbrengst op giro 308 (Stichting Hulp
aan landgenoten in Indonesië) zal wor
den gestort.

Het programma na de pauze werd
aanmerkelijk vlotter gebracht Ook hier
weer de afwisseling tussen klanken en
beelden uit het oude Indië en die uit
het tegenwoordige leven. Het optreden
van de Veglo Hawaiians bracht allen
even uit deze sfeer naar die van het
Stille Zuidzeestrand. Twee oude „Atjeh-
strijders" voerden de aanwezigen terug
naar het vrouwtje, dat het salaris van
haar echtgenoot in een minimum van

i tijd verdobbelde in een „tjeka-tjeki"-
partijtje na haar gang naar de passar.
Nog tweemaal mocht men genieten van
de zang en het vioolspel van het en
semble „Belloni".

Mej. Kolmus gaf een verdienstelijke
weergave van een haremdans Twee
heeriyk roddelende dames beeldden het
moderne Leiden uit. terwijl mevr. Pijsel
„Grootmoeder" schetste in haar houding
ten opzichte van haar altijd zo lieve
kleinkind.

Een gezellig dansje besloot ook deze
avond

GROTE BELANGSTELLING VOOR
VLIEGFEEST SOESTERBERG

De belangstelling van de NAVO-lan-
I den voor het militair vliegfeest te Soes-
terberg. waarvoor als datum zaterdag
5 juli is vastgesteld. is buitengewoon
groot De Stichting „Luchtmacht De-
I monstra ties", waarvan commodore A- B.
Wolff het voorzitterschap bekleedt, or
ganiseert dit vliegfestyn, dat gehouden
wordt ter herinnering van het 45-jarig
bestaan van de Nederlandse Lucht
macht.

De militaire deelneming van België,
Canada. Denemarken, Griekenland.
Noorwegen, Portugal. Turkije. Engeland
West-Duitsland en van zelfsprekend Ne
derland is zeker De Amerikaan-e lucht
macht in Europa zal met een team naar
Soesterberg komen onder voorbehoud
van nadere goedkeuring van de mili
taire autoriteiten in Washington

Verder mag men er rekening mee hou
den. dat ook Frankrijk en Italië hun
deelneming zullen toezeggen