MENSEN, DIEREN EN MACHINES DOOR
WOESTENIJ NAAR BODEM DER AARDE
5f J
ZVIDPOOLTOCHT VAN FUCHS EN HILLARY IN BEELD
96ste Jaargang
Woensdag 12 februari 1958
Derde blad no. 29365
De Zuidpool is niet meer het toppunt van
ongenaakbare eenzaamheid van weleer, toen
Amundsen als eerste mens de „bodem der aarde"
bereikte, en toen korte tijd later een gedesillu
sioneerde Scott in de barre woestenij van ijs,
sneeuw en kou moest ervaren dat de Noor hem
voor was geweest met het gevolg dat hij op de
terugtocht niet meer tegen de ontberingen was
opgewassen en zijn tragische tocht met de dood
moest bekopen.
In het Zuidpoolgebied zijn comfortabel inge
richte bases als paddestoelen uit de ijzige bodem
verrezen, op de Zuidpool zelf is een permanent
Amerikaans kamp gevestigd met in het gunstige
jaargetijde regelmatige vliegtuigverbindingen
met de wereld die we ondanks dit alles toch
nog als de „bewoonde" mogen bestempelen.
Maar de tochten door de vele honderden kilo
meters sneeuw en ijs zijn er, ondanks moderne
mechanische middelen, nauwelijks makkelijker
op geworden. Dat heeft de heldhaftige tocht van
de Britse geleerde, avonturier en ontdekkingsrei
ziger dr. Vivian Fuchs geleerd, die thans nog
onderweg is om als eerste het Antarctische con
tinent dwars over te steken. De wereld heeft in
de afgelopen weken intens meegeleefd met deze
bovenmenselijke onderneming, waarin Fuchs
werd geassisteerd door sir Edmund Hillary, de
overwinnaar van de Mount Everest, die hulp
depots voor de oversteek aanlegde en de gok
aandurfde nog eventjes (in afwijking van het
programma) naar de Zuidpool zelf door te trek
ken. Hij ontmoette daar Fuchs op 20 januari,
vloog terug en trok weer naar het befaamde
„depot 700" vanwaar uit hjj Fuchs op de laatste
etappe van de zware tocht vergezelt.
Nadat wij aanvankelijk slechts enkele tele
grafisch overgebrachte foto's van deze grote reis
konden brengen, hebben wij thans de beschik
king over normale foto's gekregen, die iets weer
geven van de sfeer waarin zich deze „laatste
grote ontdekkingsreis op aarde" zich afspeelde,
een reis waarin mensen, dieren en machines het
uiterste moesten geven van hun krachten om
het doel te bereiken. Hun verbeten vasthou
dendheid deed niet onder voor het koppige door
zettingsvermogen van de grote ontdekkingsrei
zigers in vroeger eeuwen die de voor de mens nu
al weer te klein wordende aarde open legden.
Links boven een van de hondesleeën, nog
steeds een der betrouwbaarste vervoermiddelen
in de woestenij van ijs en sneeuw, onderweg op
een eenzame vlakte, honderden kilometers van
de menselijke wereld. Rechts boven de start van
een met ski's uitgeruste Neptune, wolken sneeuw
opstuivend tegen een diep, bijna zwartblauwe
hemel waaruit een felwitte zon stekende stralen
werpt over de grillige bodem. Links midden een
„sneeuw-kat", de moderne tractoren van enorm
vermogen die in sommige opzichten de poolhond
naar de kroon steken, onderweg naar de Zuid
pool.
Links onder een foto van het aansnijden
door dr. Fuchs van de feesttaart die in de Zuid-
Amerikaanse poolbasis gebakken was op de his
torische 20ste Januari, toen Fuchs en Hillary
(uiterst rechts op de foto) elkaar op de Pool
troffen.
Rechts onder: de rust die de mensen zich
gunden na voltooiing van de eerste helft van de
gigantische reis werd ook gedeeld door de hon
den, die zulk een groot aandeel in het slagen
van de onderneming hebben gehad.
if*-ir'mm r -üii 't
