ELAM N.V. i.o.
VERSAILLES
Oude „Walzertraum" was weer
gloednieuw in Leidse Schouwburg
LEIDS STRUCTUURPLAN
KOMT 20 JANUARI IN R AAD
Verificatie besloot eeuwfeest met
„Tip-T op-Taptoe-avond"
Dg Official Ford Dealers
Chaplin's „Koning in New York"
OPRUIMING Z.W.
Viilpenkliniek
De leerling van doctor Marciolo
96ste jaargang
Zaterdag 11 januari 1958
Tweede blad no. 29338
Prachtige opvoering Hoofdstad-Operette
Ein Walzertraum. Een operette, die nu al tientallen jaren repertoire houdt en
het nog wel tientallen jaren zal bleven doen. Met recht kan men er van zeggen:
„eine alte Geschichte, doch immer bleibt sie neu". En de melodieuze muziek van
Oscar Straus, met de vele Schlagers zal ook nimmer verloren gaan!
Toch was het al weer tien jaren geleden, dat we dit juweeltje van operette
kunst binnen onze Leidse veste zagen. De tijd gaat snel! Maar gisteravond bracht
de Hoofdstad-Operette in een tot de nok gevulde Schouwburg dan weer eens de
reprise, zjj het dan op nieuwe leest geschoeid, en het succes was in één woord:
overweldigend.
Aan het applaus na afloop scheen bij
kans geen einde te komen en ook anders
werd er ruimschoots van waardering ge
tuigd, zodat diverse zangnummers moes
ten worden gebisseerd.
De Hoofdstad-Operette heeft er dan
ook alles aan gespendeerd, wat haar
maar mogelijk was. Decors en kostuums
waren rijk en tegelijk mooi, hetgeen nog
niet altijd behoeft samen te gaan; hier
was dit ongetwijfeld wel het geval. En:
er was voor een prima bezetting ge
zorgd. Een kleine tegenvaller was, dat
de dirigent, Wilhelm Rettich, door ziekte
verhinderd was. Hij weet het op zich
zelf kleine, maar goed op elkaar inge
stelde orkestje, vast in de hand te hou-
Lizzi Schöffmann uit Wenen,
die een gastrol in deze operette
vervult.
den en op te zwepen. Hij werd vervan
gen door Carlo Nini, die het er over het
geheel goed afbracht, al werd, naar wij
menen, het tempo iets gedrukt, hetgeen
ook tot uiting kwam in het feit, dat de
solisten soms iets voor waren. Doch niet
temin werd een gave en vlotte vertolking
gegeven. Een prima bezetting, zeiden we.
Ja, inderdaad! Er was geen enkele be
paald zwakke plek aan te wijzen en het
geheel sloot als een bus.
De grootste lauwerkrans willen we
echter toekennnen aan de Weense gast,
Lizzi Schöffmann, die voor de domine
rende rol van Franzi als geknipt is. Zij
beschikt over prachtig zang-materiaal
in echt Weense geest, zoals dat by deze
onvervalste Weense operette eis is en
daarnaast levert zij spel van uiterst ge
nuanceerde souplesse in alle schakerin
gen, die haar rol verlangt. En dat werkt
stimulerend op allen, die met haar sa
menspelen. Het was werkelijk een lust
haar in deze beproefde operette-Schla
ger aan het werk te zien.
Dit vooropstellend, is het des te gro
ter verdienste, dat haar naaste mede
spelenden zich wisten te handhaven op
bijpassend niveau. In de eerste plaats
geldt dit dus voor luitenant Niki van
Jan Handerson en prinses Helene van
Rosy Parrish. Handerson, die zich al
vroeger onderscheidde door beschaafde
zang, heeft aan volume gewonnen en
beweegt zich losser dan voorheen (aan
beide kan hij nog blijven winnen) Rosy
Parrish heeft een mooie volle stem en
acteert verdienstelijk.
Als komieken treden natuurlijk Otto
Aurich en Fritz Steiner op, resp.als re
gerend vorst en zijn neef. Zij doen dat
op de van hen bekende wijze en zij zor
gen voornamelijk voor de moderne „Ein-
lagen". Waar zij het altijd weg halen..
Maar ook de tango doet het in dit mi
lieu van de wals uitstekend.
DS. J. N. DE RUITER IN
KOOIKAPEL
In de opgave van kerkdiensten in
„Hervormd Leiden" is weggevallen, dat
ds. J. N. de Ruiter morgenavond om
zeven uur in de Kooikapel zal voorgaan
in de dienst des woords.
Van de bijfiguren willen we nog noe
men twee oud-gedienden, die met het
stijgen der jaren nog altyd fris weten
te blijven: Marga Graf eens een ster
aan het operette-firmament en Claire
Clairy. Artiestenbloed verloochent zich
nooit.
Herman Valsner was als kameraad
vriend van Niki: Charmant, charmant.
Een in alle opzichten perfecte voorstel
ling van een der mooiste operettes!
M.
Jeugdpredikant
ds. T. D. van Soest
WORDT MORGEN TOT ZIJN
WERK INGELEID
Ds. T. D. van Soest, hervormd pre
dikant te Rijnsaterwouide, die, zoals be
kend, komt assisteren bij het Leids
hervormd jeugdwerk, zal morgenoch
tend In de Marekerk tot dit werk wor
den ingeleid. De voorzitter van de
Hervormde Jeugdraad, ds. J- N. de Rui
ter, zal ds. Van Soest in zijn nieuwe
functie installeren.
Toenemende werkloosheid
De geregistreerde arbeidsreserve is
gedurende de vorige week opnieuw ge
stegen. Op 4 januari stonden 1043 man
nen en 148 vrouwen als werkloos inge
schreven tegen 974 mannen en 143 vrou
wen op 28 decemlber j.'l., een toename
dus van 69 mannen en 5 vrouwen. Deze
stijging kan vrijwel geheel worden toe
geschreven aan seizoeninvloeden.
De vraag naar mannelijke arbeids
krachten heeft zich gehandhaafd op 74.
Dit uitzonderlijk lage aantal aanvra
gen wijst evenals het aanlbod op een
minder gunstige werkgelegenheid.
Het aantal aanvragen om vrouwe
lijke arbeidskrachten vertoont een
lichte stijging, n.1- van 105 tot 128 op
4 janiuari j.l.
Zoeterwoude, LeiderdorpVoorschoten,
Warmond en Oegstgeest iverkten mee
Naar wij vernemen zal op maandag 20 januari in de Leidse
gemeenteraad het structuurplan voor Leiden en directe omge
ving in behandeling komen.
Dit plan zal in de loop van deze maand ook aan de orde
worden gesteld in de gemeenteraden van Oegstgeest, Warmond.
Leiderdorp, Zoeterwoude en Voorschoten, welke plaatsen ten
nauwste bij dit plan betrokken zijn en waarvan de dagelijkse
besturen medezeggingschap hebben gehad bij de opstelling.
Dit structuurplan, dat een iets beperkter opzet heeft dan aan
vankelijk in de bedoeling heeft gelegen, geeft algemene richt
lijnen aan voor de ontwikkeling van de bevolkingsagglomeratie
van Leiden en omgeving in de komende 15 jaar op het gebied
van woningbouw, industrie, wegenbouw, universitaire ruimte
lijke uitbreiding en recreatie.
In dit verband herinneren wij er aan, dat Leiden reeds vorig
jaar in samenwerking met Zoeterwoude een „industrieschap"
tot stand heeft gebracht; dat Leiderdorp reeds lange tijd doende
is op woninggebied een taak te vervullen in de Leidse agglome
ratie en dat op Oegstgeester grondgebied reeds geruime tijd
geleden een groot universitair complex (o.a. voor chemie) is
geprojecteerd. Over deze aspecten van het thans voltooide
structuurplan schreven wij reeds herhaaldelijk uitvoerig.
Het ligt in de lijn van de verwachtingen, dat mettertijd deze
gemeentelijke samenwerking op het gebied van de streekontwik-
keling verder zal worden uitgebouwd. Het huidige plan omvat
slechts die facetten waarover zonder „geven en nemen" op
compromis-basis in de werkcommissie voor dit plan overeen
stemming kon worden bereikt. Een commissie, bestaande uit de
burgemeesters der betrokken gemeenten en hun planologische
adviseurs.
W I IM VAN DEZE WEEK:
JBL jg. J.T.B. WZJ I
„Voor wie de klok luidt"
Klokgelui duurt voort
Luxor ZaaLs wij de vorige week al
hebben voorspeld, blijft de verton ings-
dluur va.n de bekende flirn over de
Spaanse burger oorlog „Voor wie d'e klok
luidt", niet tot één week beperkt on
danks het feit, dat zij reeds eerder in
onze stad in roulatie werd gebracht.
Zou het al te boud zijn om te profe
teren, dat Ingrid Bergman en Gary
Cooper er vermoedelijk nóg wel een
week aan zullen vastknopen?
Razzia op Montmartre
Opwindende verfilming
van gezocht verhaaltje
Lido Van de meeste films pleegt
het scenario bepaald niet het sterkste
punt te zijn; de fotografie of soms het
spel van de hoofdfiguren moet dan goed
maken wat aan de inhoud werd bedor
ven. Zo ook deze „Razzia op Montmar
tre", waarin een bakvis op nogal on
geloofwaardige wijze gemengd wordt in
een complot om een ex-gevangene van
het geld te beroven, dat hij vóór zijn
Gezellig
feest in Leidse Stadsgehoorzaal
De viering van het 100-jarig bestaan van de Verificatie van de Rykszee- en
Luchtvaartinstrumenten te Wassenaar is gisteravond besloten met een feestavond
in de Stadsgehoorzaal te Leiden, waar het voltallige personeel met zyn dames
aanwezig was. De avond werd verzorgd door de A.V.R.O., die het programma uit
zal zenden onder de titel „Tip-Top-Taptoe-avond".
Deze feestavond is een waardig be-gramma afgewerkt onder
sluit geweest van de festiviteiten. Hij - - -
kan ook gezien worden als een uiting
van de waardering, die men algemeen
heeft voor de mensen van de Verifica-
tiedienst. Van die waardering is getuigd
zoals gemeld tijdens de receptie,
toen de vlagofficier materieel zijn volste
vertrouwen uitsprak in deze dienst,
waarvan hij nog zeer veel goeds ver
wachtte. Deze waardering en deze feest
avond zijn Zeker een stimulans om op
de goede weg voort te gaan.
UITZENDING
Aan het programma werkte een groep
bekende radio-artiesten mee, die de tal
rijke aanwezigen de gehele avond gezel
lig bezig heeft gehouden. Om 8 uur be
gon het „voorprogramma", waarna van
half negen tot negen uur de opname
werd gemaakt. Na de pauze ging het
programma in ongedwongen sfeer ver
der. De opname voor de uitzending mist
altijd iets spontaans, daar de uitzending
vlekkeloos moet zijn. Dat wil echter niet
zeggen, dat het ook dit half uur niet
gezellig toeging. Er werd een vlot pro-
leiding van
Roel Balten, de productieleider.
MUZIEK EN ZANG
Het kwartet Jan Pieters was voortdu
rend in touw om gezellige muziek ten
gehore te brengen. Het werd afgewisseld
door het Majocotrio, dat Zuidameri-
kaanse klanken bracht. Zang en muziek
wisselden elkaar in vlot tempo af: Ann
Burton zong op charmante wijze enkele
liedjes, en Joop van de Marei deed dat
op zijn manier. Het meeste succes had
hij na de pauze met „De verkeersagent"
en de „Folies Bergères". Dick Engel-
bracht oogstte bijzonder veel bijval met
zijn kostelijke imitaties van bekende
radiosprekers. Het publiek eiste na de
pauze een toegiftje, dat dan ook kwam.
Hij is op dit gebied beslist een meester.
Ook de conferences waren bijzonder
geslaagd, zodat deze gehele avond een
succes genoemd mag worden. Een
feestavond een eeuwfeest waardig!
Na afloop was er een bal, met mede
werking van het dansorkest van de
Mar7nier6kapel.
iiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiliiiiililliii
veroordeling had verborgen. Niettemin is
het een zeer opwindende geschiedenis
geworden. De toeschouwer krijgt eerst
een kijkje op de geraffineerde voorbe
reidingen van de gangsters, die hun oud
collega naar een bar weten te lokken.
Men weet dus, wat hét aanstaande
slachtoffer staat te wachten. Zal hij erin
slagen zich van zijn belagers te ontdoen
of wacht hem onverbiddelijk de dood uit
verdekt opgestelde vuurwapenen? Regis
seur Ralph Habib is er wel in geslaagd
de speciale sfeer, die dit verhaal nodig
heeft, suggestief te verfilmen. Op han
dige wijze weet hij een flinke dosis lief-
desromantiek door het avontuur te men
gen, zodat men zich bepaald geen ogen
blik verveelt.
„Voor zonsondergang
Uitstekend spel
Casino De film „Voor zonsonder
gang" is tweemaal onderscheiden met
internationale prijzen, in Berlijn en
in Hollywood. Wat het spel betreft is
dat alleszins begrijpelijk. Vooral de
'hoofdrolspelers, Hans AJbers en Anne-
marie Düringer, geven uitstekend spel
te zien, evenals trouwens de overigen.
De film vertelt over de oude heer
Clausen, een groot-indiustrieel, die zich
zo langzamerhand overbodig begint te
gevoelen. Hij dicteert zijn afscheids
brieven aan een jeugdige stenotypiste,
die werkzaam is in het hotel, waar hij
in alle stilte zijn intrek neemt. Dit
meisje, Inken Peters, weet Clausen, die
weduwnaar is, van zijn sombere ge
dachten af te brengen. Er groeit sym
pathie tussen beidé, en Clausen besluit
Inken als zijn secretaresse mee naar
huis te nemen. Dit is echter tegen de
zin van de kinderen van de heer Clau
sen, die veel meer in die sympathie zien
dan er aanvankelijk in werkelijkheid
aan de hand is. Juist door deze hou-
dang van de kinderen worden Clausen
en Inken steeds dichter tot elkaar ge
dreven en Clausen besluit dan ook met
Inkien te trouwen. Dit brengt de kin
deren eerst goed in opstand, hetgeen
bijzonder slechte gevolgen heeft voor de
ge2»ndheid van de heer Clausen.
Dit verhaal is niet een echt „film-
verihaaitje", dat in werkelijkheid nooit
voor zou kunnen komen. Het gebeurt
wel vaker, dat kinderen, vooral als zij
volwassen zijn geworden, zich verzetten
tegen een tweede huwelijk van de va
der of moeder, waarbij men dan zoge
naamd uit piëteit voor de overledene
handelt. Het verhaal is met de nodige
Duitse sentimentaliteit verfilmd. Dat
•is dan ook het enige bezwaar, dat wij
tegen deze film hebben.
De misdaad van
kapitein Stuart
Spectaculaire avonturen
Rex Cecil B. DeMilles „Reap the
wild wind" behoort in de filmwereld tot
de wat ouderen. Men kan dat aan di
verse dingen merken. Niet alleen aan de
leeftijd van de hoofdrolvertolkers
John Wajrn* Bay Miland, Paillette
\4 fat
om een
te1 kopen'
Een combinatie van amerikaans-technische
perfectie en verfijnd-europese afwerking.
Go nu met de dealer praten (over inruil b.v.)
(Advertentie)
Official FORD dealer voor Leiden en omsfreken
Tijdelijk: Kort Galgewater 1416 - Leiden - Telefoon 32811
Hekelend oordeel over Amerikaanse geest
Trianon. -Er is over de ganse wereld al zóveel over Chaplins
nieuwste film „A king in New York" te doen geweest, dat wij er
gevoeglijk over zouden kunnen zwijgen, indien zij nu tenslotte niet ook
in onze stad geïntroduceerd was. Lang verwacht en toch verkregen!
Chaplin schreef zélf de tekst, de muziek en.voerde de regie. Hij
is dus een „duivelskunstenaar"!
Een geheel andere Chaplin dan de man met het snorretje, het dop-
hoedje en het rieten wandelstokje uit zijn eerste films, daarentegen
een meer filosoferende en moraliserende Chaplin wat hij indertijd
ook al dikwijls was maar die nu niet meer met de uiterlijke attribu
ten van weleer te werk gaat en wiens opmerkingen heftig bediscus
sieerd, zelfs bestreden worden.
BRIGADIER A. L. GLADPOOTJES
BRENGT BEZOEK AAN
LEGER DES HEILS
Brigadier A. L. Gladpootjes brengt
zondag een bezoek aan het Leger des
HeiUs voor de liding van de samen
komsten. De brigadier, die reeds vele
jaren Heilsofficier is, heeft behalve een
periode als korpsofficier ook gewerkt
als zendingsofficier in West- en later
in het voormalig Ned. Oost-Indië, waar
hij evenals zovelen gedurende de Ja
panse bezetting verschillende jaren ge
ïnterneerd is geweest. Na de bevrijding
keerde de brigadier met echtgenote
terug naar ons land, waar hij eerst als
divMe-jeugdsecretaris in Den Haag
werkzaam was en vervolgens divisie
officier van de Oost-Nederland divisie
van het Leger des HeiLs werd. Sinds
1951 voert hij het. bevel over de Cen-
traal-Ned erl and-divisie
Advertentie
WOENSDAG 15 JAN., 9 UUR
(zonder weerga)
VULPENNEN
w.o. Parker, Swan, Waterman,
tegen SPOTPRIJZEN.
Ziet onze etalages, de voorraad is
zeer beperkt.
BREESTRAAT 145
TELEFOON 23211
Er is een mengeling van humor, ironie
en grimmige ernst, waarmee een ouder
geworden Chaplin, aan wie veel moei
lijkheden, speciaal in politiek opzicht,
door zijn opvattingen niet bespaard zijn
gebleven, nog altijd zijn woord in het
wereldconcert wil meespreken.
En dat hij in dit alles niet bepaald
vriendelijk over Amerika oordeelt, is, voor
wie zijn opvattingen over vrijheid en
recht kent, begrijpelijk. Zijn leven in
Hollywood is hem niet meer mogelijk
gemaakt. In deze „King of New York"
neemt hij daarover in zekere zin
wraak, hij spuwt op de Amerikaanse
geest, ondanks alle vrolijke momenten,
met gal.
Men kent vermoedelijk het verhaaltje.
Enfinin het kort komt het hierop neer.
Een onttroonde koning van een gefin
geerd Rijk, weet zich met alle fondsen
uit 'sland schatkist in New-York veilig
te stellen. Maar zijn ambassadeur ver
dwijnt de volgende dag met al het geld
en de koning is totaal platzak. Een char
mante televisie-omroepster krijgt nu het
lumineuze idee de koning in een tele
visieshow te laten optreden. Hij ontmoet
haar op een partijtje. De omroepster
heeft televisiecamera's verborgen laten
opstellen en nu ziet héél Amerika, hoe
de koning zijn gasten een avond lang
amuseert. Dan is hij plotseling de alom
Goddard en Susan Hayward maar
b.v. ook aan de soms onwezenlijke kleu
ren en de vaak nog conventionele op
nametechniek, waarvan DeMille zich in
deze film bediende en die men in latere
produkties van deze knappe regisseur
niet meer tegenkomt. Aan het verhaal
tje kan men het niet meer bemerken.
De geschiedenis speelt zich af aan de
kust van Californië in de tijd dat het
stoomschip zyn intrede deed. De ge-
caarlijke riffen voor de Californische kus
ten eisten vele slachtoffers, maar de
bergers konden daardoor goede zaken
doen. Laaghartige elementen onder hen
poogden hun inkomsten te vergroten
door bemanningen om te kopen, zodat
deze hun schip moedwillig op de rotsen
zetten. De verbeten strijd tussen de re
derijen en deze schurkachtige aasgieren,
de stormen en de schipbreuken boden
DeMille alle gelegenheid om zijn hart
op te halen aan grootse, machtige sce
nes. De lugubere strijd van twee duikers
op de bodem van de zee tegen een af
schuwelijke octopus was de climax van
deze boeiende en dikwijls spectaculaire
avonturenfilm vol actie en spanning.
Het mag dan zijn, dat DeMille niet de
hoogte bereikt, die sommige van zijn bij
belse verfilmingen kenmerken. hU heeft
ook van „Reap the wild wind" een on
derhoudende geschiedenis gemaakt,
waaraan velen genoegen zullen kunnen
bileven.
Charley Chaplin met zijn tegen
speelster Dawn Addamiï, de ..tele
visie-omroepster".
gevierde man, maar de koning is woe
dend over het bedrog en slaat na het
gebeurde alle andere aanbiedingen af.
Toch weet men hem tenslotte te bewegen
voor 50.000 dollar whiskey voor de tele
visie aan te bevelen. Maar zijn whiskey
drinken moet hij met een ontzettende
hoestbui de whiskey schoot in het
verkeerde keelgat bekopen en heel
Amerika lacht zich om de koning krom.
Dan ontmoet hij een kleine jongen
(Chaplins zoon Michael). Diens ouders
worden verhoord door de commissie voor
on-Amerikaanse activiteiten en U be
grijpt, dat deze „ketterjacht" voor
Chaplin iets is, om grandioos te persi
fleren. Ook hij wordt voor een onder
zoek opgeroepen, maar hóe? vol
ledig vrijgesproken.
Nu besluit de koning maar weer naar
Europa terug te gaan. niet nadat hij
ontdekt heeft, dat de jongen de inlich
tingen heeft gegeven, die de commissie
wenste, waarna zijn ouders de vrijheid
herkregen. Maar de geestkracht van het
ventje is gebroken
De koning spreekt de jongen moed in
en nodigt hem uit naar Suropa te ko
men.
Het zal immers wel ééns allemaal weer
goed worden?
Zo is het verhaal. Maar dat is bijzaak.
Hoofdzaak is wat Chaplin ervan maakt.
Zijn ideeën laat hij in hoofdzaak door
I zijn zoon uitdragen, wat hem wel kwa-
I lijk is genomen. De jongen doet het ferm
en parmantig, zegt héél rake, harde
I dingen: men behoeft werkelijk géén
communist te zijn, om ermee akkoord te
j gaan.
Tussen alle ernst door zijn er de
„grapjes", waarin men dan de Chaplin uit
zijn beginperiode herkent en waarover
we indertijd zo schaterden, ook al omdat
Chaplin toen met zijn vondsten „origi
neel" was. Men denke in deze film aan
het gedoe met Chaplins door de plasti
sche chirurg behandeld „verjongd" ge
zicht, waarmee hij niet meer kan
lachen, terwijl leder ander giert om de
twee mannen, die elkaar „inzepen", aan
de achtervolgingen, de gecompliceerde
handelingen met de brandslang in de
lift of aan het gehol door de draaideur
en andere scènes, waarin Chaplin be
wijst, dat hij zijn eerste successen niet
vergeten is.
Chaplin, die op de leeftijd is gekomen,
dat hij voor het laatst de wereld op zijn
manier nog iets kan zeggen, maakte
van die gelegenheid een gretig gebruik.
Maar hij doet de wereld lang niet meer
zo lachen: daarvoor is de diepere on
dergrond te ernstig
Er valt over z'n gezicht, dat af en
toe ineens de guitige trek van vroeger
'toont, bovendien dikwijls een schaduw
van melancholie, die te denken geeft.
En het einde is géén climax, géén
triomf: de weemooed is des te bitterder,
wanneer hij van zijn geestelijk verslagen
vriendje, dat nu plotseling een „natio
nale held" is geworden, afscheid neemt.
Om wellicht in Europa gelukkiger te
zijn dan in Amerika, dat hij spottend
hekelt en in zijn hart verafschuwt.
En misschien heeft Chaplin, zoals hij
de situatie daar zag en persoonlijk te
verwerken kreeg, hierin géén ongelijk.
Hoe dan ook: het is interessant met
déze sarcastische Chaplin kennis te
maken
31-32 Lodo was nu al een hele tijd in dienst bij doctor Marciolo.
Hij leerde er verschillende dingen, want de doctor gaf hem iedere dag
les.
Dan moest Lodo proberen, al de moeilijke namen te onthouden van
de honderden verschillende flesjes en potjes, die geneesmiddelen be
vatten. En daar waren heel wat vreemde en lastig te onthouden namen
bui
