VOEDERHUISJE
in KAMER en T
De „betrouwbaarheid" der historie
Waarnemingen
ZATERDAG 11 JANUARI
PAGINA 2
Bewogen Leven
Hoe stond het nu eigenlijk
met de Franse revolutie?
Kijkjes in de Natuur
Zij is nog altijd voor velen twistappel
Men heeft mij gevraagd naar het meest betrouwbare boek over de Franse Revolutie.
De vraag is dermate belangrijk, dat ik er in dit artikel op inga.
Het meest betrouwbare boek over de Franse Revolutie! Het lijkt mij het best dat ik in
vogelvlucht de belangrijkste stof laat zien.
De Franse Revolutie maakte zo'n overweldigende indruk op de tijdgenoten, vooral
natuurlijk op de Fransen, dat niemand het in zijn hoofd haalde als tijdgenoot een vol
ledig werk te schrijven. De oogst van de Revolutietijd zélf is alleen maar een oogst van
bronnen en memoires. Wanneer men deze memoires op een bepaalde wijze leest, hebben
ze waarde.
Véél van wat Theresia Cabarrus heeft geschreven en gezegd, nadat de Revolutie ge
ëindigd was, en ook tijdens die Revolutie, werd geschreven, gezegd met een bijbedoeling.
Veeleer waren bepaalde mededelingen erop gericht mensen iets te doen geloven, dat
verre van de waarheid stond, dan omgekeerd.
Hoe heeft deze charmante, en volgens ooggetuigen buitengewoon schone vrouw zich
uitgesloofd om de wereld te doen geloven dat ze Tallien allang kende voordat ze hem
kende, .dat haar welgevormde hand een belangrijk aandeel had, een zeer belangrijk
aandeel, in het „opruimen van Robespierre".
Vele schrijvers van geschriften, tijdens de Revolutie zelf, wilden zich daarmee recht-
"mardigen, of.daardoor iets bereiken.
Pas tijdens de regering van Karei X, als Frankrijk
opnieuw ontevreden is, tengevolge van een veel te conser
vatief bewind, komen de eerste grote historieschrijvers
hun werken over de Franse Revolutie aanbieden. Het zijn
Mignet en Thiers. Zij verdedigen de Revolutie niet, doch
verklaren haar wèl. Zij zien de oorzaak in de slechte rege
ring der Bourbons. Daaruit is de ellende voortgekomen.
Wetmatig, het Lot heeft het zo gewild. Was het wonder
dat zij tot deze conclusie kwamen? Zij waren kinderen
van hun tijd, en zij zuchtten onder het wanbestuur van
nieuwe Bourbons! U ziet het, het oordeel van deze twee
voortreffelijke mannen werd mede gevormd door de
omstandigheden van hun persoonlijk leven.
Toen de Bourbons werden weggevaagd door de juli-
revolutieen de druk der Bourbons dus weg was
werd ook het standpunt van Thiers en Mignet verlaten.
Een nieuw standpunt kwam. Dat van Buchez. Als
christen voelde hij zeer veel voor de gelijkheid aller
mensen. Als christen voelde hij zich aangetrokken
tot hen die fulmineerden tegen maatschapplijke wan
toestanden. Het woord: de armen hebt gij altijd met U,
mocht geen vrijbrief zijn de armen arm te laten of er
nog meer te kweken.Robespierre, de onomkoopbare,
de man die bovenal de deugd had liefgehad, en de ge
lijkheid had gepredikt, werd zijn held....
De tijdgenoten echter „namen het niet". Robespierre
was teveel deugd, te weinig mens, cn daardoor in hun
ogen teveel moordenaar, om de centrale figuur te kun
nen worden.
Bevatte het werk van Buchez waarheid? Ja„ subjectieve
waarheid. Van een bepaalde hoek uit gezien, had hy gelijk.
Enige jaren later kwam de Schot Thomas Carlyle voor
het voetlicht met zijn meesterwerk: de Franse Revolutie.
Dit werk. veel meer romantische verdichting dan weten
schappelijke fundering, werd weldra verslonden. Het was
één brok leven. De dramatische kracht van de schrijver
was zo groot dat duizenden lezers alles zagen door zijn
christelijke brH en het zelf niet eens merkten.
Zijn werk wordt zelfs nü nog veel gelezen. Dat wat
levensadem heeft, leeft lang. Carlyle ging aan de sociale
en politieke kant van de revolutie min of meer voorbij.
Deze beperking echter, die zjjn zwakte was, was ook zijn
kracht.
Opnieuw sloeg de zaak om. De burger-koning Lodewijk
Filips raakte in ongenade. Frankrijk „verveelde zich onder
hem". Lamartine, de dichter en politicus schreef zijn
„Geschiedenis der Girondijnen". Men had dus opnieuw
behoefte aan voedingsstoffen uit de Revolutie zelf. Zijn
werk, meer voze verdichting dan klare historie, werd veel
gelezen en veel geprezen. Omdat het pathos duizenden
verwarmde.
Veel groter dan Lamartine is Michelet. Hy is een groot
kunstenaar en hij heeft zijn volk oprecht lief. Hij ziet in
de Revolutie de hoogste idealen belichaamd. Een wereld
kan alleen maar gelukkig zijn in de sfeer van vrijheid,
gelijkheid en broederschap. Hij bestudeert ijverig de
archieven. Hij wil zijn volk de diamanten geven die lig
gen -opgehoopt in de gewelven waar eens een enorme
druk op het leven is uitgeoefend. Zij liggen tussen de
modder, de diamanten, doch hij zal ze vinden.
In zijn grote ijver ziet hij tenslotte alles zwart-wit. Het
volk is alles, de kerk is niets. De kerk heeft het volk ge
knecht, evenals de Koning. Er moet een Frankrijk komen
waarin eindelijk recht wordt gedaan aan armen en ver
drukten. Dat kan alleen een Frankrijk zijn dat zich laat
inspireren door de grote idealen van de Grote Revolutie.
Nog een stap verder en we zijn bij Louis Blanc. Diens
eenzijdigheid was in zekere zin gevaarlijk. Hij zag de
mensenwereld in twee groepen. Tot de ene groep behoor
den zij die zich verrijkten ten koste van de anderen, in
het algemeen dus de rijke bourgoisie, tot de andere groep
zij die werden uitgebuit. De rijke burgers, die in luxe
leefden, waren gelijk aan schadelijk gedierte. De broeder
schap uit de Franse Revolutie werd voor hem het evan
gelie voor het proletariaat. Louis Blanc schreef en schreef.
Hijzelf begreep niet dat zijn grote fout was dat hij zelf
veel te weinig kennis had van de menselijke structuur.
Hij was geen wetenschapsman, hij was een volksleider,
die begaan was met het lot der armen en bij de fictie
leefde dat slechts een nieuwe revolutie redding kon bren
gen. Zijn revolutie kwam: de revolutie van de Vierde
Stand, de februari-revolutie, die gevolgd werd door vel"
revoluties in het oude Europa.
Maar weldra kwam er na deze nieuwe revolutiegolf
een golf van conservatisme over Europa. En iedere
golf heeft zijn eigen licht. Heinrich von Sybel, een
Pruis, had met Duitse grondigheid de Revolutie bestu
deerd. Hij had de onrust van 1848 meegemaakt en het
gevaar daarvan geproefd. HU kwam na lange, diepgaande
studie tot de ontdekkingdat die grote Revolutie niets
anders dan een gevaarleksociaal oproer wasWég
met de revolutie. Wèg met leuzen als: het gaat om het
welzijn van het volk! Neen, daarom'gaat het niet. Het
gaat om het welzijn van de Staat! (Hoort ge op de ach
tergrond „De Oude Fritz"?).
Hij werd de opruimer van oude legenden, hU werd de
voorvechter voor de studie der archieven. Kritisch moest
men worden t.a.v. de stof, t.a.v. zichzelf.... en zijn eigen
partUdigheid zag hy niet.
Moeten wij nog meer voorbeelden aanhalen waaruit
blUkt dat de historieschrijver gevoed wordt door
zijn eigen tijd, mede bepaald wordt door omstan
digheden en milieu? Mede gedreven wordt door zijn ver
langen zijn medemens te sterken voor de toekomst? Mede
gedreven wordt om een wereld te redden?
Als wij, voorbijgaand aan Tocqueville en Quinet, ons
oog richten op de grote Franse historieschrijver Hip-
polyte Taine, zien wij een en ander duidelijk in. Taine
begon met zijn groot werk over de Revolutie, nadat de
Pruisen het zo beroemde Frankrijk in luttele weken
hadden overwonnen. Nadat in 1871 pogingen van de
Parüse Commune om aan de macht te komen, in bloed
waren gesmoord. Het Frankrijk, eigenlijk het Frankrijk
van de grote Revolutie, was verslagen door het kleine
Pruisen. De Revolutie had Frankrijk verzwakt. Het be
wijs was er. De revolutie was een pest geweest en Marat
een beest. Danton een ruwe barbaar en Robespierre een
warhoofd met holle frazen.
Het boek had de tyd mee. Voor de een werd het evan
gelie, voor de andereen rode lap. Frankrijk was ver
nederd, het zat de Fransen slecht. Hier was een man die
durfde beweren dat het niet vernederd geworden zou zyn,
als die gekke kronkel, die Franse Revolutie, het volk niet
uit zijn evenwicht had gebracht. Goed beschouwd was dit
Pruisisch avontuur een gevolg van de Franse Revolutie,
omdat Napoleon er een gevolg van was.
De grote aanval niet op de Bastille, maar op het ge
bouw dat de Franse Revolutie bewoonde in de harten van
duizenden, was begonnen. De grote tegenspeler Aulard
kwam te laat om alles te redden. Het slopings- en her
stelproces is begonnen.
Het verweringsproces en vernieuwingsproces. Aulard
ziet de Franse Revolutie als de voedingsbodem voor zUn
volk, hij zal dus het Schrikbewind als een logische nood
zakelijkheid moeten verdedigen. Taine ziet die revolutie
en het cultiveren daarvan' bij onderwijs en opvoeding, als
een arsenaal van springstoffen dat slechts dienst kan
doen by het verwekken van een nieuwe chaos.
Genoeg, genoeg, er zjjn er meer die geschreven heb
ben. Voor de intelligente lezer is het interessant
te zien hoe die Revolutie nog altijd twistappel is
.en .nog altijd chaos veroorzaakt.
Ik weet niet welk boek over die Franse Revolutie het
meest betrouwbaar is. Ik weet wel dat het absoluut-
betrouwbare boek niet bestaat. In welk kamp staat de
schryver? Is hy voor of tegen de revolutie? In welk
kamp staat U? In welk kamp sta Ik? Misschien merkt
U het als U de geschiedenis van dat uitzonderlijke
wezen: Theresia Cabarrus verder leest!
REIN BROUWER.
VOGELSTUDIE begint by het
voederhuisje!" ziehier een uit
spraak, die we in de vorm van
een spreuk best boven onze deur zou
den mogen aanbrengen. Met „we"
bedoel ik dan alle mensen, die belang
stelling hebben voor de natuur en een
dagelijks genoegen vinden in wat er in
en op en by zo'n vogelvoedertafeltje of
huisje aan vogelleven is te zien. En er
zyn heel wat van die liefhebbers, ge
tuige het aantal brieven en telefoni
sche mededelingen, die ik in de loop
van een winterseizoen ontvang en die
alle betrekking hebben op het vogel-
voeren.
Misschien mag ik hierbij al die lezers
en lezeressen, die de moeite namen mij
mededeling te doen van hun ondervin
dingen, dank zeggen voor hun berich
ten. Veel van wat ze vertelden, was wel
algemeen bekend, maar dat geeft niet.
Hoofdzaak is, dat er uit blijkt, hoe
groot en wijdverspreid de belangstel
ling van de mensen is voor de mooie
(en zo goedkope!) en zo ontwikkelende
sport, die we vogelstudie noemen. Een
sport, die niet aan leeftyd is gebonden,
niet aan tyd, niet aan geld.
Op die brieven volgt, indien dit
wordt verzocht, steevast reactie in de
een of andere vorm, meestal collectief
in mUn wekelijkse artikelen, en wan
neer de vrager zo vriendeiyk was, een
postzegel in te sluiten, ook in een per
soonlijke brief, en zo ontstaat er nog
wel eens correspondentie, die naar 2
kanten resultaat oplevert.
Want niet zelden kom ik byzonder-
heden aan de weet, waarvan ik nooit
heb gehoord en die me dus zeer wel
kom zyn.
Maar nu over die tyd en dat geld!
VELE Jaren geleden heb ik eens een
pracht van een vogelvoederhuisje
gekocht. Van mooi berkehout
met zware stammetjes voor poten, zo'n
echt „rustiek" geval met een dak er op
en dit weer gegarneerd met zwiepende
berketwygjes. Wat je noemt „in luxe
uitvoering".
Ik moet zeggen, dat zo'n standaard,
rijk behangen met pindaslingers en
vetbollen en geplaatst in een stijlvolle
omgeving, byvoorbeeld een mooi aan
gelegde tuin met plavuizen en een
vUvertje het werkelijk goed „doet" en
meer dan eens heb ik met veel plezier
naar zo'n droom van een vogelhuisje
zitten kyken.
Wie over flink wat tuinruimte be
schikt, kan in de maanden, dat er niet
moet worden gevoerd, zo'n grote sta-
in-de-weg wel ergens kwijt, maar ge-
woonlyk begint de tand des tyds er
zich al gauw mee te bemoeien en dan
zorgt de kachel meestal voor het roem
loze einde.
Later hebben we het eenvoudiger
gedaan met een paal, waarop een
plankje werd gespykerd. Vier opstaan
de randjes tegen het wegwaaien van
het voer en wat spijkertjes om de
slingers aan te hangen. Het kan de
vogels namelyk niets schelen, hoe hun
etenstafel eruit ziet, als hij maar vol
doet aan deze eisen: hy moet ze 'n onbe
lemmerd uitzicht geven op de omge
ving en er moeten dichtbij struiken
staan, waarin ze kunnen vluchten. U
kent immers wel de waakzaamheid en
de haast van het vogelvolkje als ze op
een voederplaats in ijltempo het voer
naar binnen schrokken, by iedere hap
even opkyken en elk ogenblik bereid
en ook in staat tot een bliksemsnelle
vlucht! Dit is ook niet zonder reden,
het is de dieren ingescherpt, het is hun
als vluchtdrift aangeboren.
Die overdekte voedertafels hebben
natuurlijk in een sneeuwperiode een
groot voordeel: het voer blijft vrU en
de maaltijden kunnen ongehinderd
voortgaan.
MEER dan eens heb ik van brief
schrijvers de klacht vernomen,
dat hun prachtig aangeklede
voedertafel maar geen vogels kon be
koren. We kennen dat verschijnsel. Het
vervelende is, dat er geen remedie voor
is te geven. Vogels zijn zeer wispelturig
in hun voorkeur en hun tegenzin. Je
kunt er soms geen peil op trekken. Met
geen geld en goeie woorden kryg je ze
naar zo'n tafeltje-dek-je en een tuin
verder zitten de armoedzaaiertjes in de
barre kou te schooieren op 'n schuur
tje, waar alleen een bevroren aardap
pel ligt.
Maar slagen we erin, ze te wennen
en te binden aan een bepaalde plek,
dan wordt dat plekje een dagelijkse
bron van plezier voor degene, die z'n
ogen goed gebruikt. En dan geeft zo'n
tafeltje, al of niet overdekt, duur of
goedkoop, vaak gelegenheid tot het
doen van aardige waarnemingen. U
ziet dan b.v. hoe het ene stel koolme
zen elkaar al maar verjaagt, terwyi
een ander tweetal heel vreedzaam aan
dezelfde spekzwoerd (ongezouten!)
hangt te bengelen. Die laatste vormen
dan een paartje, de eerste zyn van het
zelfde geslacht en elkaar vyandig. U
ziet, dat een mus hipt en een vink
dribbelt evenals het grijsbruine hegge-
musje, dat geen musje is, maar een
familielid van het roodborstje met net
zo'n fyn, priemsnaveltje. U ziet, dat
een merelman dofzwart en het merel
wijfje donkerbruin is met gevlekte
borst, terwyl ze beide snelle dribbel
schuivers maken, maar bij het vluch
ten vaak eerst grote hipsprongen te
zien geven. Ook valt U het verschil in
reactie op tussen de verschillende
soorten. Mussen, die gewone vogels,
reageren meestal allereerst op gevaar:
een slaande deur, een naderende stap.
Zy zyn de door de eeuwen vervolgde
vogels, zyn gewend aan het snel nade
rende gevaar. Maar de merels zUn veel
langzamer in het reageren.
MISSCHIEN geeft uw vogelvoeder-
plaats U soms de voldoening
van een byzondere waarneming,
zo een, waarvan U zegt: „Héé, dat heb
ik nooit geweten!" en dan vergeet U zo
iets niet licht. Zo zagen wij een dezer
dagen onze Vlaamse gaai, die een jaar
geleden ontsnapte en sindsdien regel
matig in de buurt rondscharrelt, in een
struik zitten, waarin een snoer pinda's
hing.
Op mezenmanier daaraan gaan han
gen was natuurlyk uitgesloten. Een
gaai hangt nooit aan een tak, hy kan
dat niet eens.
Maar de pinda's lokten hem onweer
staanbaar. Toen zagen we het volgen
de. Hy pikte naar het snoer, trok dit
naar zich toe op zijn tak, klemde het
hele geval onder zijn klauw en begon
toen te hakken op de nootjes, zoals we
dat duizenden malen van hem hadden
gezien, toen hy nog kooivogel was.
Toen hU z'n maaltje had gepikt, ging
hy er met brede zwaai vandoor.
En nu toont de tekening van van
daag ook een byzondere tuinwaarne-
ming, die al dateert van enige jaren
her, maar die toch de vermelding
waard is.
U ziet een bonte specht, die in een
stadstuin niet -alleen boven op een
voederhuisje kwam zitten, maar ook
aan een groot stuk zwoerd ging rond
tollen, of hy in een mallemolen op de
kermis zat. 't Was net een reuzenvlieg-
tuig tussen een aantal vlugge Jagertjes,
zoals hy over de tuin scheerde om zich
pats tegen het spek te gooien.
Wie zo'n ongewone gast vlak voor
z'n tuindeuren op bezoek krygt, die
mag wel zeggen: „Ziezo, myn dag is
alweer goed!"
Wat iedere vogelliefhebber zal be
amen.
SJOUKE VAN DER ZEE.
Is dat nu werkelijk
INDERDAAD
De nauwe hand tussen het Huis
van Oranje en de Leidse Universi
teit kwam wel zeer duidelijk tot
uiting tijdens de plechtige herden
king van de geboorte van Willem
van Oranje, gehouden op 6 januari
1933 in het Groot Auditorium. De
rector-magnificus professor Hui-
zinga mocht zijn openingswoord
spreken in aanwezigheid van de
Koningin, de Koningin-Moeder,
Prins Hendrik en Prinses Juliana.
De herdenkingsrede werd uitge
sproken door professor Colenbran
der. Voor muzikale omlijsting zorg
de een studentenkoor onder leiding
van Richard Boer. Deze zo waardi
ge herdenking van de Vader des
Vaderlands, in, tegenwoordigheid
van de gehele Koninklijke Familie,
heeft niet nagelaten diepe indruk
te maken op een ieder, die het
voorrecht had deze plechtige ver
gadering van de Academische Se
naat bij te wonen.
WINTERZORGEN IN DE TUIN
Als alles met een dikke laag
sneeuw bedekt is, moet u ook
eens om de vogels denken: zij
hebben uw hulp echt nodig.
Eigenlijk zijn ze wel een beetje
roekeloos geweest; aan de heer
lijke bessen van tal van heesters
zijn ze al zeer vroeg begonnen.
In september waren de meeste
al in de vogelmagen verdwenen
en dat doen ze anders nooit. Dit
-J|§r: 9
'.tap
Da Vtngatplant ttaai maat in de sneeuw.
zou ons de indruk kunnen geven,
dat het met de vorst deze win
ter wel loslopen zal doch dat
kan men nooit vooruit weten.
Daarom mogen we die vogels
niet vergeten. In de tuin, die
bedekt is met sneeuw, zal men
zeker dagelijks een hoekje vrij
moeten maken en daarop kan
men dan etensresten en allerlei
vogelzaden strooien; elke zaad
handelaar kan u er aan helpen.
Destyds heb ik u al eens ver
teld. dat een vingerplant veel
sterker is dan u denkt en dat ze
ook in de volle grond van de
tuin gekweekt kunnen worden.
Hier ziet u dan temidden van
de sneeuw zo'n vingerplant
staan en ze doet het daar maar
wat best. Ze laat de bladeren
wel wat hangen doch dat doet ze
met een bedoeling: hoe meer dat
blad hangt, des te minder op
pervlakte heeft het en des te
minder water zal het ook ver
dampen en dat is in tyden van
vorst belangrijk. Let u maar eens
op de bladeren van de rodo
dendrons. Dit gaan ook hangen
als het hard gaat vriezen. Loop
nu niet direct de tuin in om de
sneeuw weg te vegen en uw vin
gerplant in de grond te zetten;
er zou dan niets van terecht ko
men. U moet uw tyd afwachten.
Als het in uw kamer een echte
sta-in-de-weg is geworden, kan
het beslist geen kwaad haar na
de vorst in de volle grond van
de tuin te poten doch zoek er
dan in ieder geval een beschutte
en zonnige plaats voor op. Laat
haar niet zo aan haar lot over
als deze tuinliefhebber heeft
gedaan. Het is toch wel nuttig
de plant togen het invallen van
de winter met een rietmatje te
omringen. Van boven kan men
dan wel een beetje beschutting
bieden door er wat groene spar-
retakken overheen te leggen. De
bonte vingerplant of Fatsia is
echter veel vorstgevoeliger. Die
kunt u veel beter zomer en win
ter binnen houden, doch veel
warmte heeft die ook niet nodig.
De meeste vingerplanten staan
veel te warm. Een normaal ver
warmde kamer is beslist te veel
van het goede; eenzeer matig
vrewarmde ruimte is al ruim
voldoende.
G. Kromdyk.
al 25 jaar geleden?
IS HET DAT!
Met het Residentie Orkest ver
tolken de solisten Swaap en Van
Isterdael, het geheel onder leiding
van dr. Peter van Anrooy, in een
tot de laatste plaats bezette Stads-
zaal, het bekende concert voor
viool en violoncel met Orkest, van
Brahms.
Ds. D. Kuilman, Ned. herv. pre
dikant te Leiden (Staalwijk) is 25
jaar als predikant werkzaam. In
1928 deed hij alhier zijn intrede,
komende uit Borne. Tijdens een te
houden kerkdienst in de Hoogland
se Kerk op 15 januari 1933 zal ds.
Kuilman op veler verzoek een ge
dachtenisrede uitspreken.
De elektrische tramdienst Lei
denHaarlem, nog slechts enkele
weken in bedrijf, ontmoet reeds
kritiek van de zijde van autover
keer-deskundigen. Men acht de
verkeersveiligheid op dit traject
uitermate onbevredigend en het
gevaar nog groter dan ten tijde
van de oude stoomtram. In de
„Autokampioen" worden onhoud
bare toestanden voorspeld
Tijdens een persconferentie in
het raadhuis te K at wijk worden
bijzonderheden bekend gemaakt
inzake de moderne bebouwing van
het zgn. badhotel-terrein, welke
bebouwing onder supervisie van de
architecten Hooykaas en Look
horst gereed zal komen. Ondanks
de alom heersende crisis, gaat het
met de badplaats Katwijk voor
spoedig, zodat een streven naar
modernisering wel zeer te pas
komt.
Overlijden te S as s enheim
van de heer G. Vlasveld sr., een
zeer bekend ingezetene, die vooral
voor de bloembollencultuur ter
plaatse belangrijk werk heeft ver
richt.
Het Haagse gemeenteperso-
neel zal ingevolge een besluit van
de gemeenteraad zich 2l/2 sala
riskorting moeten laten welgeval
len. Ook vele andere gemeentera
den moeten gelijksoortige besluiten
nemen in verband met de ongun
stige begrotingspositie. (New York
neemt eveneens een maatregel van
deze strekking!!)
De directie van de Haagse
Tram overweegt om gelegenheid te
geven tot het afroepen door con
ducteurs van namen van winkels
e.d., gevestigd in de buurt van hal
teplaatsen. Deze reclame, dus met
recht een „sprekende" reclame, zou
in een behoefte gaan voorzien, al
dus wordt uit de Residentie verno
men en kan de inkomsten van de
HTM aanmerkelijk verhogen.
Overlijden op 72-jarige leeftijd
van professor dr. Kouwer, oud
hoogleraar aan de Rijksuniversi
teit te Utrecht.
Maassluis huldigt onder grote
belangstelling 3 Nederlandse zee
lieden, die zich bij de berging van
de Atlantique bijzonder hebben
onderscheiden. Zoals men zich zal
herinneren, werd dit trotse Franse
zeekasteel in het Kanaal door een
zware brand getroffen en volkomen
vernield.
