Geruststellend niveau aandelen HET WIL TOCH WEL WAT ZEGGEN.. 'N BLAD WAAR PIT IN ZIT! Ondanks teruggang conjunctuur Evenwichtsherstel niet op gezonde basis? t>emmenie Parijs erger dan Chicago onder misdaad-terreur van Al Capone fcMGisSBö «soes 96ste jaargang Zaterdag 7 december 1957 Derde blad no. 29311 dat REVUE - dit jonge, pittige familieblad - in korte tijd een vaste plaats heeft gekregen in de harten van honderdduizenden jonge huisgezinnen Géén wonder! Een staf van enthousiaste reporters is dag en nacht in touw om U steeds het beste van het beste te brengen - in woord en beeld - in Uw REVUE (Van onze financiële medewerker) Het is een geruststellende gedachte dat de Amsterdamse Beurs, vooral wat de aandelenmarkt betreft, onder de invloed van verschillende factoren een geleide lijke koersdaling achter de rug heeft en op een niveau is aangeland dat in vele gevallen ligt beneden de intrinsieke waarde der betrokken aandelen. Deze koers daling het algemeen indexcijfer is van ca. 238 in mei 1956 tot ca. 175 terug gelopen houdt niet allereerst verband met de slechtere resultaten van de ondernemingen gedurende het thans aflopende jaar, zoals blijkt uit de vele tus- tentijdse mededelingen, welke daaromtrent zijn gepubliceerd. Er is bij een aantal bedrijven een teruggang van de winsten te constateren, hetgeen vooral bij de scheepvaartmaatschappijen het geval zal zijn, maar over het algemeen sluiten de Nederlandse ondernemingen nog een goed jaar af en van belangrijke dividend verlagingen zal dan ook geen sprake behoeven te zijn. Ook op de aandelenmarkt is de jongste koersdaling voor een deel gevolg van de gestegen rentestand, welke het obligatierendement tot ca. 6 heeft opgestuwd en waarbij ook de aandelenmarkt zich heeft moeten aanpassen, zodat hier het rendement op basis van de uitkeringen over 1956 tot 7 a 10 is gestegen. Als thans berichten inkomen over een verminderde activiteit in de metaal- en de textielindustrie, ontslag van personeel, geannuleerde orders en wat dies meer zjj, dan is de beurs daarvoor niet ongevoelig, maar in het algemeen kan men toch zeggen, dat zij daarop reeds is vooruitgelopen, zodat, ondanks het voort duren van een zeer apathische tendentie, koersdalingen niet voorkomen, met uitzondering dan van Indonesische waarden. Het is dus zo dat de aandelenmarkt te Amsterdam op het huidig niveau een afwachtende houding kan blijven aan nemen, ook al zal een wat langere duur van de onzekerheid inzake het algemeen conjunctuurverloop het koerspeil ongunstig beïnvloeden. Het is vooral deze onzekerheid om trent het conjunctuurverloop waarmee men zich op en om de beurs bezighoudt. Dit vraagstuk zou heel wat eenvoudiger zijn als het alleen op ons land betrek king had. maar het is, zoals men weet van internationaal karakter en dit is voor ons land van bijzondere betekenis, omdat wij het voor een goed deel van onze export moeten hebben. Hoewel cnze export naar de V.S. slechts een klein percentage van het totaal uit maakt, is de economische toestand al daar voor ons land niettemin van. groot belang, omdat deze ook op andere uit ons land importerende landen terugslaat en derhalve onze gehele handelsbewe ging be invloed t. Een feit is dat de economische ont wikkeling in de V.S. nog steeds geen herstel doet zien. maar integendeel de industriële produktie de laatste tijd eer der terugloopt. Gevolg hiervan is dat ook in de V.S. hier en daar personeel wordt ontslagen en het persoonlijk inkomen van de be volking in haar totaliteit achteruitgaat. Op de goederenmorkten Is nog geen her stel van betekenis ingetreden en de ver mindering van de investeringen, waar toe vele ondernemingen hebben beslo- tene werkt zulk een herstel uiteraard niet in de hand. Algemeen is men het er over eens dat de kredietbeperking door de regering de voornaamste oor zaak is van de verminderde bedrijvig heid en het feit dat oniangs het dis conto in de V.S. is verlaagd wijst erop dat de Amerikaanse regering zelve voor de gevolgen van die kredietbeperking bevreesd is geworden. Afgezien van de wankele gezondheids toestand van Eisenhower, die het ver trouwen in de kracht en de doeltref fendheid van zijn leiding heeft ver zwakt. wint de mening veld dat zijn ver vanging door een democraat voor de Amerikaanse conjunctuur nog niet zo slecht zou zijn, omdat dan allicht een meer liberale krediet- en uitgavenpoli- tiek zou mogen worden verwacht. Hoe dit zij, stimulansen uit de V.S. zijn er thans voor de Europese conjunctuur niet en zolang deze uitblijven, kan men ook voor de Europese beurzen geen nieuw optimisme verwachten. Wat ons land betreft, is de toestand, ook volgens de ministers Zijlstra en Suurhoff zeker nog niet alarmerend en de cijfers van de handelsbalans over de laatste maanden geven zelfs blijk van een niet onbelangrijke verminde ring van het importoverschot. Het zou echter onjuist zijn hieruit voor de han- dclsontwikkeling in het komende jaar reeds positieve conclusies te trekken, omdat rekening moet worden gehouden met het feit dat ook in andere landen, waarop onze export Is aangewezen, een proces van bestedingsbeperking gaande Dit geldt bijv. ook van België, een van onze voornaamste afnemers, dat ook een teruggang van de produktie en een ver mindering van de industriële investe ringen rapporteert. Dit is daarom van zoveel belang omdat de door de regering bevorderde bestedingsbeperking in ons land een vermindering van de con sumptie beoogt, welke voor de bedrij- venn haar compensatie moet vinden in een vergroting van de export. Uit de re cente mededelingen van enkele onder nemingen is ook reeds gebleken da-t men de kleinere afzet in het binnenland door een grotere afzet naar het buitenland poogt te dekken. Blijkt dit naar landen als België. Engeland en Frankrijk niet mogelijk, dan zullen nieuwe afzetgebie den moeten worden gezocht, waartoe de zer dagen bijv. op de Zuidamerikaanse saten, met name op Brazilië is gewezen als een terrein, dat voor de Nederlandse export nieuwe mogelijkheden kan scheppen. Deze noodzaak van een grotere ex port in een tijd van verscherpte inter nationale concurrentie dwingt de onder nemingen tot het zoeken van middelen om de kostprijs van de produktie te verlagen, waartoe niet alleen interne maatregelen van bedrijfsorganisatie en efficiency dienstbaar zijn. maar ook de vernieuwing en de uitbreiding van het produktieapparaat niet mag worden ver waarloosd. Met andere woorden, als de nieuwe investeringen bij de bedrijven al te zeer worden afgeremd, betekent dat een ondermijning van onze exportposi tie en het is om die reden dat bijv. de Vereniging van Metaalindustrieën de opschorting van de investeringsaftrek voor de bedrijven als een groot gevaar voor de Nederlandse economie be schouwt. De hoge rente, welke thans moet worden betaald is reeds een rem op de geneigdheid tot investeren en als deze voorts nog wordt bemoeilijkt door een gebrek aan fiscale soepelheid bij de regering, moet het resultaat zijn dat de kapitaalsuitgaven bij de ondernemingen zoveel mogelijk en meer dan wenselijk is worden beperkt. Het is heel gemakkelijk om met ir. Vos te constateren dat de kapitaalnov^ van thans grotendeels te wijten is aan de investeringen van de bedrijven. Maar in de eerste plaats kan daartegenover worden gesteld dat deze investeringen voor ca. 80 uit afschrijvingen en re serveringen konden worden gefinancierd en in de tweede plaats dat het geldbe drag van deze nieuwe investeringen ook is beinvloed door de waardedaling van het geld, terwijl voorts de vraag mag worden gesteld of deze investeringen dan overbodig of onverantwoord zijn ge weest. Zeker is intussen dat voor 1958 op een belangrijke vermindering van de be drijfsinvesteringen moet worden gere kend. zodat de Thesaurier-generaal, jhr. mr. E. van Lennep gelijk kan krijgen als hij meent dat in 1958 het evenwicht tussen nationale besparingen en na tionale bestedingen zal kunnen worden hersteld. Maar dit zal dan, zo conclu deert hij. geschieden op een te laag ni veau van besparingen en investeringen. Dus ook volgens Jhr. van Lennep op een te laag niveau van investeringen. Wat dan wil zeggen dat het even wichtsherstel niet op een gezonde basis berust. Want deze ligt in een zodanige stijging ran de besparingsquote dat de noodzakelijke en wenselijke investerin gen kunnen worden geëffectueerd zon der dat. de betalingsbalans uit haar evenwicht komt. Advertentie VULPENHOUDERS Haarlemmerstraat 169 Nauwelijks heeft Sinterklaas zijn hielen gelicht of het komende kerst feest gaat de aandacht vragen. Op de bloemenmarkt aan het Singel te Amsterdam verschenen de eerste kerstbomen, wat minder royaal in aantal en verscheidenheid dan vo rige jaren als gevolg van de vorst die in vorige winter vrij veel schade aan de bomen berokkende. Hardiverkende Algerijnen bedreigd met de afpersing van vrijheidsstrijders Er bestaat een Parijs, dat niet voorkomt op de folders *van reisbureaus over deze wereldstad vol cultuur, amusement en romantiek, namelijk het Parijs van de misdaad. Om het Parijs van het Louvre, de Place Pigalle en de Seine ligt een „rode gordel" van industrie-voorsteden, de „casbah" van de lichtstad, waar de misdaad op het ogenblik weliger tiert dan in het Chicago van Al Capone. Daar wonen, in huizen die alleen schertsenderwijs „hotels" genoemd kunnen worden, de duizenden Algerijnen, die de Middellandse Zee zijn overgestoken om geld te gaan verdienen voor hun arme verwanten in het moederland. Onder hen heerst een terreur van Oosterse wreedheid. Volgens een berekening van een Frans dagblad zijn dit jaar onder hen 2750 geweldplegingen voorgekomen, negen per dag. Ongeveer 550 van de slachtoffers werden gewurgd, neergeschoten of neergestoken. Men kan zonder overdrijving spreken van „de kleine Algerijnse oorlog", die een uitloper is van de strijd in het moederland. Zwijgzaamheid is grote - handicap voor politie Er wonen meer dan 300.000 Algerijnen in Frankrijk, de meesten in of om Pa rijs. Volgens het hoofd van politie in Parijs, Roger Genebrier zijn het voor het merendeel hardwerkende, vreed zame lieden, die niets anders willen dan sparen voor hun arme familieleden. Men schat, dat zjj per jaar een 350 mil joen gulden naar huis sturen. Zelf leven zij onder de armoedigste omstandig heden in „Arabieren-huizen". In Parijs zijn er een 1500 van zulke huizen. Zoetwatervisserij en beroepsvissers De hoofdafdeling zoetwatervisserij van de Nederlandse Heidemaatschappij heeft in zijn gisteren in Utrecht ge houden jaarvergadering op voorstel van het hoofdbestuur een zeer belang rijk besluitg enomen. Het bestuurs voorstel werd aangenomen tot een statutenwijziging, waardoor met in gang van 1 januari a.s. het lidmaat schap alleen openstaat voor hen, die ingevolge de verordening erkenning binnenvissers 1946 als binnenvisser zijn erkend. In tweede instantie zullen maatrege len worden beraamd om verdere sane ring te bereiken. Voorts ging de verga dering akkoord met het bestuursvoor stel de contributie over 1958 voorlopig te verhogen tot f. 25 en op de eerstkomen de algemene vergadering definitief te bepalen. Door een complex van omstandighe den is in de 52 jaren van het bestaan deze algemene vereniging van beroeps vissers hetgeen primair was: de pro- duktiviteit van het viswater op te voe ren en dit binnen het bereik van de bin- nenviserij te brengen, vervangen door hetgeen nu primair is: de eigenlijke be roepsvisserij, die in het inkomen achter op is geraakt, aan een bestaan te hel pen. Zo zei de voorzitter, de heer J. Voetelink, burgemeester van Steenwijk. in zijn toelichting op het bestuursvoor stel. De vergadering bleek met het bestuur van mening, dat er nog steeds een be staan aanwezig is in de beroepsvisserij, doch alleen door de organisatie een ze kere hechtheid te geven, door alleen be roepsvissers als lid toe te laten. NIEUWE UITGAVEN Zwerftocht langs de koele stranden van Spitsbergen „Er is geen plekje ter wereld, waar wij de Noordpool zo dicht kunnen na deren als op Spitsbergen. Het noordelijk gedeelte van de lange westkust en zelfs de noordkust van West-Spitsbergen wordt omspoeld door het warme water van de Golfstroom, waardoor in de korte zomerperiode een merkwaardig mild en draaglijk klimaat onstaat en het mogelijk wordt dit gedeelte van het uitgestrekte arctische eilandenrijk toe ristisch te bezoeken, zonder daarbij ge bruik te maken van een speciale pool- uitrusting, of halsbrekende en riskante tochten te ondernemen'.' Zo begint de bekende natuurkenner en auteur Jan P. Strijbos zijn nieuwe boek „Svalbard, zwerftocht langs de koele stranden van Spitsbergen" (uitg. L. J. Veen's Uitgeversm., Amsterdam). Veel van de oude romantiek, welke aan dit gebied, waarmee wij in de Gouden Eeuw nauwe betrekkingen hadden, toe gedicht werd, is verdwenen: er wonen nu ongeveer 5500 mensen, die goeddeels in een sfeer van moderne civilisatie leven en opgroeien: men kan zich op Spitsbergen elektrisch scheren en men vindt er zeer moderne filmapparaten en projectoren, radio, stofzuigers en elek trische fornuizen. De pelsjagers sterven hoe langer hoe meer uit. Maar buiten de nederzettingen is het land nog on gerept: in de korte zomerperiode wor den de sneeuwvrije kusten, toendra's en eilanden gesierd door een weelde van kleurige bloemen en verlevendigd door een soortenarme, doch buitengewoon rijke vogelwereld. Dan is het een land van bloemen en vogels. Het spreekt vanzelf, dat Jan Strijbos daarover heel wat weet te vertellen. Er is bijna geen pagina, of zij is verduidelijkt met een foto, zodat men niet alleen door 't woord, maar door het beeld een heldere indruk krijgt van de rijkdom der na tuur op Spitsbergen. Strijbos weet op aantrekkelijke wijze over zijn ervarin gen te vertellen en men had zich dus geen betere gids kunnen wen?-"!. Genadeloze vete Voor hun spaargelden zijn zich sinds de Algerijnse opstand ook de rebellen als gegadigden komen melden. Hun „be lasting-gaarders" treden op met onver biddelijke hardheid. Onder de Algerijnen, die de laatste tyd omkwamen, bevonden zich veel kleine winkeliers en arbeiders, die onwillig waren geweest bij het beta len van hun bijdrage voor de „vrijheids strijd". Behalve deze strafmaatregelen tegen „belastingontduikers", is er de rivaliteit tussen het extremistische Na tionale Bevrijdingsfront (FLN) en de meer gematigde Algerijnse Nationale Beweging. Deze vete is genadeloos. Mar telingen komen veel voor. Tenslotte is hier nog het gewone gangsterdom bijge komen, van de mannen, die voorgeven geld in te zamelen voor de vrijheids strijd en dit dan in eigen zak steken! Een grote handicap voor de Franse politie is de zwijgzaamheid van de Al gerijn, ook wanneer hij zelf met de bescherming van de politie gebaat zou zijn. Onlangs werden vier Algerijnen gearresteerd in een auto. Het duurde een kwartier voordat een van hen de politie bekende, dat hij de gevangene was van de andere drie. die leden wa ren van een concurrerende bende en hem mee hadden genomen voor een „ver hoor". Talrijke „processen" De meeste geweldplegingen worden toegeschreven aan het Nationale Be vrijdingsfront. dat moet beschikken over een uitgebreide voorraad vervoersmid delen en opslagplaatsen voor wapens. Aangenomen wordt, dat zij per jaar in Frankrijk een 10 miljoen aan „belastin gen" innen. Zij beschikken daarvoor over „inspecteurs", „hoofdinspecteurs" en „rechters van onderzoek". Enige tijd geleden trof de Franse po litie twee Noordafrikanen aan, die zich wilden ontdoen van het lijk van een landgenoot, een zekere Mokrane Kaci. Het spoor volgend kwam de politie in een hotel in Porte de Lilas, waar zich een commando-post bevond van het FLN. Kaci, zo bleek, had daar in alle onschuld om een kamer gevraagd. Hij wist geen wachtwoord en werd toen on middellijk gearresteerd als spion van de concurrerende Algerijnse Nationale Be weging. Kaci werd „verhoord, veroor deeld", waarna het vonnis onmiddellijk voltrokken werd: zijn „rechters" namen hem mee naar de kelder, wurgden hem langzaam en doorstaken tenslotte zjjn hals. Zulke „processen" van het FLN ko men veel voor. De vroegere assistent van de burgemeester van Algiers, Ho- cine Cherchalli, werd door een FLN- „gerechtshof" ter dood veroordeeld. Het vonnis werd voltrokken door enkele mannen, die tijdens een spitsuur bij een station van de ondergrondse Cherchalli in de rug duwden en hem neerschoten. Weinig Europese doden De ergste maand tot dusver is augus tus geweest met 139 moorden en 300 ge wonden. Tot nu toe zijn slechts negen Euro peanen het slachtoffer geworden van deze Algerijnse terreur. Meestal betrof het mensen, die toevallig bij een ge vecht tussen Algerijnen in de buurt waren. Maar in november werd een aanslag gepleegd op een van de rjjkste landeigenaars van Algerije, Henri Borgeaud, woordvoerder van de Fransen in Algerije. Drie dagen na deze (mis lukte) aanslag werden op straat de lij ken van vijf personen aangetroffen. Op 28 november ontsnapte de secre taris van staat voor Algerije, Abdelkader Barakrok nog juist aan een fusillade vanuit een auto, Voor zijn Parijse wo ning. De Fransen zijn vastbesloten een eind te maken aan deze terreur. In juli heeft het parlement met tegenzin zijn toe stemming gegeven voor de oprichting van een kamp voor Noordafrikanen in Oost-Frankrijk. Het einde van deze mis dadigheid zal echter waarschijnlijk niet komen, voordat een bevredigende oplos sing is gevonden in Algerije zelf. Postdienst houdt tekort Talrijke beperkingen Ook na de op 1 november ingevoerde tariefsverhogingen van de posterijen moet voor de postdienst nog een tekort worden geraamd van 2,4 miljoen gul den. Dit deelt de minister van Verkeer en Waterstaat mee in zijn antwoord op het voorlopig verslag van de Tweede Kamer over de begroting 1958 van de PTT. Over tariefsverhoging in het alge meen merkt de minister op, dat deze pas wordt overwogen als andere midde len tot het verkrijgen van een slui tende exploitatie niet uitvoerbaar blij ken te zijn. Ondanks veel hogere lasten, is uit overwegingen van prijsstabilisatiebeleid ven een aantal tariefsverhogingen afge zien, hetgeen dus onvermijdelijk zijn in vloed heeft op de investeringen. Beper king der investeringen op dit gebied heeft echter zijn grenzen, aangezien de behoefte aan het dienstbetoon blijft groeien. Gezien de lange tijd van voor bereiding, welke nodig is voor uitbrei ding (gebouwen en apparatuur), zullen de beperkingen zich dan vooral naar de toekomst toe op pijnlijke wijze kunnen doen gevoelen, terwijl het dan niet op korte termijn mogelijk zal zijn hierin te zijner tijd verbetering te brengen. Over het nieuwe tarief voor nieuws bladen, dat 25% van het tarief voor drukwerk bedraagt, terwjjl het 50% had moeten zjjn, zegt de minister dat reeds de opschorting van deze verho ging tot 1 oktober f 700.000 heeft gekost. b is <vm zim [mzxjMj. omus gamete., „joto ycqtê. VQCK OfLWXÓSDcÓJiyL onqitanqimv KöiTiflts - Si H ioCaasj-siast C. Wass maat Mmón daze, we&k 100 )QXL£j b&sbxari %wisiz&aq<Mg><utvtlj daq motapxi 9 uvj tó VOK. „0 köwuartsfeélfoz-, Vaziweek zoï prop VolS uats.se kLuma éa VjJ VOOR 06 S00000oo»st«. KE"ER„ 5flG SimÊRWJWSJS WAHflO.. ..ENZ Mdsa. Ont Stagttspa- ttoovos sfcrédm om zli- vaxavL baks*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1957 | | pagina 9